Ζούμε το τέλος του ευρω;

[παπι]

Δύσκολα.Βασικά οι Ιταλοί είναι πολύ ανήσυχοι.

Αν κάποιοι περιμένουν με ανυπομονησία τις ελληνικές εκλογές είναι κυρίως οι Ιταλοί πια.

 

Οι μονοι ανησυχοι ειναι οι εδω πολιτικοι, που ολα τα προγραμματα τους στηριζονται στην καταστροφη των αλλων.

 

 

 

[viper2005]

ναι αλλα κατσε να λαλισει ο αλεκτωρ 3 φορες......κατσε μπορει απο δευτερα να εχουμε κατακορυφο

 

το αυτο...

[skiabox]

Ίσως λίγο off topic , αλλά μου άρεσε πολύ και το ποστάρω.

 

 

Γλυκιές συμμορίες...

 

Δευτέρα, 11 Ιουνίου 2012 - 00:15

 

του Σωτήρη Γκορίτσα από το protagon

 

Μια «Αριστερή» ή μια «Δεξιά» Ελλάδα ίσως να ήταν μια κάποια λύση για το ανατολιτικοδυτικό υβρίδιο που προέκυψε από την σύγκρουση των συμμοριών μετά το 1821 και ονομάστηκε «Ελληνικό κράτος». Θα έλυνε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο τον γόρδιο αυτόν δεσμό που δεν ήταν τίποτα άλλο παρά το μέσο για πλιάτσικο «της δικής μας» συμμορίας έναντι «της άλλης». Bρεθήκαμε μέσα σε μία νύχτα στον καπιταλισμό υπερπηδώντας την όποια συγκρότηση εθνικ! ής αστικής τάξης και τον Διαφωτισμό. Δεν μας έγινε ποτέ συνείδηση ότι η μοναδική αντίσταση στο πλιάτσικο της οικονομίας μέσω της επιβολής της εκάστοτε ισχυρής συμμορίας πάνω στην αδύναμη είναι μόνον οι θεσμοί, οι νόμοι και οι κανόνες. Γι’ αυτό και όποτε κάποιος κυβερνήτης προσπάθησε, μιμούμενος τους Ευρωπαίους, να τoυς εγκαθιδρύσει φροντίσαμε γρήγορα να τον εξολοθρεύσουμε.

 

Ο καλύτερος μαθητής και συνεχιστής της ληστρικής συμμορίας της Δεξιάς που εγκαινίασε το πλιάτσικο αποδεικνύεται σήμερα η Αριστερά. Το υπερηφανεύεται κιόλας μιας και επιβραβεύεται από τον λαό που έτσι είναι μαθημένος. Τον δεξιό κομματάρχη φύλαρχο διαδέχτηκε μετά την μεταπολίτευση αρχικά ο γνωστός μας «ΚΝίτης», που από τον «διαλεκτικό υλισμό» κράτησε μόνο τον «υλισμό», τον οποίο μεταλαμπάδευσε στα παιδιά του ώστε αυτά να συνεχίζουν σήμερα την παράδοση της ανομίας -καλούμενης κα�! � «επανάστασης»- με το να συλλαμβάνουν τους εισβολείς των κρουαζιερόπλοιων, να τους εξηγούν «Πίσω ρε και out of the Greece!» και η νίκη αυτή του «λαϊκού κινήματος» να επιβραβεύεται με τον εξοβελισμό της Ελλάδας από προορισμό διακοπών των πάσης φύσεως «ιμπεριαλιστών».

 

Χρόνια συνοδοιπόρος αυτού του ΚΝίτη ο «ΠΑΣΟΚος» του Αντρέα, πιο πραγματιστής όμως και έχοντας διδαχτεί από «τα λάθη» της Αριστεράς βρίσκει άλλο τρόπο αγώνα. Εκλέγει χρόνια Άκηδες που του το ανταποδίδουν διορίζοντάς τον στον Δήμο, την ΕΡΤ, την ΔΕΗ κλπ. Έτσι σήμερα σαν πχ. εκπρόσωπος της ΓΕΝΟΠ μπορεί και συνεχίζει κι αυτός τον αγώνα του «λαϊκού κινήματος» σε συνέδρια στις Μπαχάμες, όλα πληρωμένα, αυξημένο εκτός έδρας και μαζί και η σύζυγος για συμπαράσταση στην «προάσπιση της μη ιδιωτικ�! �ποίησης του κοινωνικού αγαθού του ηλεκτρισμού».

 

Ήταν θέμα χρόνου οι δυο αυτοί λαϊκοί αγωνιστές να ενωθούν στον ΣΥΡΙΖΑ όπου έχουν την ευκαιρία να εκσυγχρονιστούν αφήνοντας πίσω τους τσιμινιέρες που πάγωσαν και Ζαβαρακατρανέμια και να συναντήσουν εκεί τον νέο με το σκουλαρίκι και τα μαύρα ρούχα «που δεν γουστάρει παγκοσμιοποίηση» και θα τους μάθει ολίγον από «Τρύπες» και «Μάνου Τσάο».

 

Διαχρονικά προνομιακός χώρος κάθε τέτοιας πρωτοπορίας είναι το Ελληνικό Πανεπιστήμιο. Εκεί χέρι χέρι με την γενιά του Πολυτεχνείου που στο μεταξύ κατάφερε κι έγινε «καθηγητής, διδάκτορας, επίκουρος, αναπληρωτής», δίνουν όλοι μαζί την μάχη. Προσθέτουν έτσι άλλη μια νίκη στο «λαϊκό κίνημα» με το να μην υπάρχει ούτε ένα Ελληνικό ΑΕΙ στα 100 καλύτερα του κόσμου που να διδάσκει την «αστική γνώση στην υπηρεσία της αγοράς και όχι του λαού».

 

Οι αλλεπάλληλες αυτές νίκες του «λαϊκού κινήματος» από την μεταπολίτευση μέχρι σήμερα βασίστηκαν στο σύμπλεγμα ενοχής της Δεξιάς συμμορίας για την μετεμφυλιακή συμπεριφορά της απέναντι στην Αριστερή. Και οι δυο συνεργάστηκαν μόνο στην ακύρωση κάθε προσπάθειας για την θέσπιση κανόνων, θεσμών, νόμων τύπου πχ. Γιαννίτση.

 

Όσο μας τα σκάγανε οι «βάρβαροι» Ευρωπαίοι εργαζόμενοι δεν είχαμε πρόβλημα. Το διασκεδάζαμε κιόλας εκλέγοντας κάθε λίγο τον βολικότερο για να συνεχίσουμε να «αγωνιζόμαστε» και να τους τα τρώμε. Την μερίδα του λέοντος έτρωγε βέβαια ο εκλεγμένος αγωνιστής, τα αποφάγια όμως που δεν ήταν αμελητέα όλοι εμείς. Το αναπόφευκτο πάχος μας εμπόδισε να δούμε στο ημερολόγιο Έσοδα 50 δις - Έξοδα 75 δις, Εισαγωγές 44 δις έναντι εξαγωγών 16 δις. Οι συνεχείς νίκες του «λαϊκού κινήματος» μας είχαν φτάσει στο ν! α ξοδεύουμε τα λεφτά των «βαρβάρων» ανίκανοι να παράγουμε κάτι της προκοπής. Πλην βέβαια εξυπνάδας που, όπως βλέπετε και στο κείμενο, είναι πανάρχαιο δώρο του Θεού στην μικρή μας χώρα.

 

Μόλις αντελήφθη την κατάσταση ο κυβερνήτης έφαγε από την στεναχώρια του στου Μπαϊρακτάρη όλη την πιατέλα με τα παϊδάκια. Μισοναρκωμένος μετά κατά την επιστροφή του σπίτι μάς χτύπησε με το 4Χ4 ενώ βγαίναμε χαρούμενοι από το διακομματικό πάρτι των κλαδικών στην παραλιακή. Εξαφανίστηκε συντετριμμένος και κρύφτηκε σπίτι με την γυναίκα και τα δίδυμα. Πανέτοιμος να μας σώσει κατέφθασε ο πράσινος Σπήντυ Γκονζάλες. Διψασμένος να προσφέρει επιτέλους και αυτός στον τόπο, μας σήκωσε από την άσφαλτο τόσο απρόσεκτ! α που κόντεψε να μας αφήσει στον τόπο! Μαθημένος σε σκανδιναβικές συλλογικότητες έκατσε μετά από επάνω μας στην άσφαλτο και ενώ αιμορραγούσαμε το συζητούσε με Λούκες, Παπουτσήδες, Καστανίδηδες σε ποιο νοσοκομείο να μας πάνε. Ήταν όμως δύσκολο να βρεθεί εφημερεύον. Ο παλαιός ΚΝΙτης, ο πιο σύγχρονος ΠΑΣΟΚος και η μεταμοντέρνα τους σύνθεση ο ΣΥΡΙΖΑίος – που σε παγκόσμια θεατρική πρώτη έχει και Σταλινικό αγκαλιά με Τροτσκιστή (!) – είχαν κάνει κατάληψη στα νοσοκομεία και απεργούσαν λέγοντας «ΟΧΙ στο..» οτιδήποτε.

 

Ο πράσινος κυβερνήτης αναγκάστηκε να φωνάξει ξένο χειρουργό -Τρόικες, Task Force έως και κόκκινο Ντάνι- που όμως πήραν γρήγορα το μάθημα ιστορίας τους από τους καταληψίες. Τους εξηγήσαμε ότι μαθημένοι σε Αρκάδια και Ζάλογγους, εάν έστω ακουμπήσει ξένος νυστέρι θα τον τιμωρήσουμε με τον τρόπο που ξέρουμε: Θα αυτοκτονήσουμε! Όταν μείνανε ξεροί αδυνατώντας να παρακολουθήσουν την «διαλεκτική» του συλλογισμού μας, τους εξηγήσαμε λίγο καλύτερα την παράδοσή μας. Δεν θέλουμε νόμους, κανόνες, θεσμούς, θέλου! με τα βιλαέτια μας, τον Άγιο Παντελεήμονα, τα Εξάρχεια, την Κερατέα, την Πάτρα. Διότι στα βιλαέτια η συμμορία αποφασίζει μόνη της ότι δεν χωράνε ανεμογεννήτριες, ορυχεία, ιχθυοκαλλιέργειες, ΧΥΤΑ, αποκομιδή σκουπιδιών, τίποτα. Ίσως μόνο λίγα επιδοτούμενα οικογενειακά φωτοβολταϊκά, όχι όμως μεγάλες μονάδες που θα προσβάλλουν το περιβάλλον ή την αισθητική της Κερατέας. Ρεύμα βεβαίως θέλουμε στο σπίτι μας, αλλά να μας το φέρουν από την Πτολεμαΐδα, να αναπνέουν τα παιδιά του Πτολεμαίου την στάχτη, όχι το δικό μας. Ευρώ βεβαίως θέλουμε, όχι! όμως ορυχεία που να βγάζουν χρυσό που θα πουλάμε σε Ευρώ. Δημόσιο νοσοκομείο και σχολείο το θεωρούμε αυτονόητο, αλλά όχι και να κόβουμε απόδειξη και να φορολογούμαστε. Πακιστανό κηπουρό βεβαίως, όχι όμως και κέντρο φιλοξενίας του. Εξηγήσαμε δηλαδή με δυο λόγια στον «βάρβαρο» Ευρωπαίο εργαζόμενο πως ό,τι δεν μεταφράζεται άμεσα, χειροπιαστά, σε ατομικό δικό μας υλικό πλούτο θα βρει απέναντί του το «λαϊκό κίνημα».

 

Είναι άραγε νομοτέλεια η συλλογική αυτή σχιζοφρένεια στην οποία οδήγησε την κοινωνία η δράση των συμμοριών;

Δεν είμαστε ούτε οι μόνοι ούτε οι πρώτοι που βρέθηκαν μπρος σε οικονομική διάλυση. Μια άλλη χώρα, η Δανία, βρέθηκε την δεκαετία του ΄70 με μεγάλα δημοσιονομικά ελλείμματα, εκρηκτική ανεργία και πληθωρισμό, ελλείμματα στο ισοζύγιο, υπερβολικές αποδόσεις των κρατικών ομολόγων κλπ. Μέσα σε τρία όμως χρόνια όλα αυτά οι απόγονοι των Βίκινγκς και όχι του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη τα είχαν αφήσει στο παρελθόν. Το έκαναν σβήνοντας ολοκληρωτικά όσα ήξεραν μέχρι τότε και αντικαθιστώντας τα όλα με μία και μό! νη λέξη: Ανταγωνιστικότητα. Το μοναδικό κριτήριο για οποιουδήποτε μέτρο, θεσμό ή κανόνα ήταν η συμβολή του ή όχι στην βελτίωση της ανταγωνιστικότητας τους. Αυτός ήταν ο αποκλειστικός τους προβληματισμός σε όλη την χώρα.

 

Μόνο που ο δανέζικος ΣΥΡΙΖΑ της εποχής, παρόλο που το κεφάλι του βούιζε ακόμα από τον Μάη του ’68, συμμετείχε στην εθνική αυτή προσπάθεια, δεν είπε «ΟΧΙ σε όλα». Δεν αρνήθηκε δηλ. την κατάργηση των εμποδίων στην ανταγωνιστικότητα, την δέχτηκε επιμένοντας οι καρποί της μελλοντικής ανάπτυξης να μοιρασθούν με δικαιοσύνη και όχι σαν λάφυρα συμμορίας. Είχε βέβαια κατανοήσει πως για να μοιράσεις οτιδήποτε πρέπει πρώτα αυτό να υπάρξει!

 

Ίσως, λοιπόν, ήρθε ο καιρός οι απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων να δείξουμε πριν είναι αργά ότι κάτι κληρονόμησε και ετούτη εδώ η Βαλκανική φυλή από την σοφία των προγόνων της. Ότι καταλάβαμε δηλαδή πως κοινό όραμα δεν σημαίνει ότι θα προχωρήσουμε χωρίς διαφωνίες. Όμως καταφέρνοντας να ξεπεράσουμε την βαριά κληρονομιά των συμμοριών που μας κληροδότησαν τα 400 χρόνια Τουρκοκρατίας να αποδείξουμε ότι μπορούμε να διαχειριστούμε τις διαφωνίες μας με εποικοδομητικό και όχι αυτοκαταστροφικό για την χώρα ρόλο. Ιδ! ού μπροστά μας πεδίον δόξης λαμπρόν: να διαλύσουμε οριστικά τις γλυκιές συμμορίες όλου του πολιτικού μας φάσματος για να μπορέσουμε κάποτε να υπερηφανευτούμε για κάτι που κάναμε εμείς οι ίδιοι και όχι κάποιοι ένδοξοι πρόγονοι.

 

*Ο Σωτήρης Γκορίτσας είναι σκηνοθέτης.

 

Επικό κείμενο πραγματικά.

Ο απόλυτος καθρέπτης του έθνους ή πως μπορείς να χωρέσεις μια 40ετή ιστορία ενός έθνους σε μια-δυο σελίδες!!!

[-nick-]

Η -ελαφρια- ειρωνια ειναι οτι χρησιμοποιει τον τιλο απο την ταινια Γλυκιά Συμμορία, του Νικολαίδη

[chill]

 

Επικό κείμενο πραγματικά.

Ο απόλυτος καθρέπτης του έθνους ή πως μπορείς να χωρέσεις μια 40ετή ιστορία ενός έθνους σε μια-δυο σελίδες!!!

 

Εμμετικό κ τρισάθλιο θα έλεγα. Από που να το πιάσει κανείς;

[pournaras]

Εμμετικό κ τρισάθλιο θα έλεγα. Από που να το πιάσει κανείς;

 

Ξεκινα και βλεπουμε...

[gtroza]

Από που να το πιάσει κανείς;

απ'το αναγκάστηκε να παραδώσει την σκηνοθεσία στην δύναμη κρούσης

ίσως απ' το ανταγωνιστικότητα και τέχνη

 

.

 

ΤΟ ΕΥΡΩ ΣΤΟ ΧΕΙΛΟΣ ΤΟΥ ΓΚΡΕΜΟΥ

 

 

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

 

Ωμά το είπε ο Μάριο Ντράγκι, ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προ δύο εβδομάδων: οι κυβερνήσεις των 17 χωρών – μελών της Ευρωζώνης δίνουν την εντύπωση ότι δεν ξέρουν πού πάνε! Ο αρθρογράφος της γαλλικής εφημερίδας «Λε Μοντ» Αλάν Φρασόν ήταν πολύ πιο παραστατικός: «Τα μέλη της Ευρωζώνης θα συνεχίσουν να αναρωτιούνται αν δεν βρίσκονται στη θέση ενός επιβάτη του «Τιτανικού»που πίνει στο μπαρ του πλοίου ένα τελευταίο ντράι μαρτίνι πριν από την πρόσκρουση στο παγόβουνο» έγραψε.

 

Δεν είναι φυσικά μόνο οι Γάλλοι που ανησυχούν για την τύχη του ευρώ.«Κομματιάζεται τώρα το ευρώ;» ήταν ο τίτλος μιας τεράστιας ανάλυσης της γερμανικής «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» την Κυριακή. Εμφανής η αγωνία και καθόλου αισιόδοξο κλίμα.

 

«Με την Ισπανία είναι τώρα ήδη τέσσερις οι χώρες της ΕΕ που δεν μπορούν πλέον να...

χρηματοδοτούνται με τις δικές τους δυνάμεις. Και η Κύπρος δεν έχει ακόμη υποβάλλει αίτημα για βοήθεια επειδή ελπίζει ακόμη σε περαιτέρω βοήθεια από τη Ρωσία. Η αναζήτηση διεξόδου θέτει τα κράτη της Ευρωζώνης ενώπιον του θεμελιώδους ερωτήματος: Πρέπει κανείς να λύσει τα προβλήματα της νομισματικής ένωσης χτίζοντας μια πολιτική ένωση όσο πιο γρήγορα γίνεται, όσο και αν κοστίσει αυτή; Ή μήπως είναι σωστή η αντίθετη στρατηγική, να χαλαρώσει κανείς την Ευρωζώνη και να αφήσει να φύγουν κάνα – δύο κράτη, διακινδυνεύοντας τη διάλυση του ευρώ;» γράφει η εφημερίδα. Στην ουσία η σημερινή κρίση, τονίζει η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε», αναβιώνει τη σύγκρουση που μαινόταν πριν ακόμη από τη θεμελίωση της νομισματικής ένωσης: «Μπορούν χώρες που είναι πολύ διαφορετικές και δεν έχουν κοινή κυβέρνηση να εισάγουν παρόλα αυτά ένα κοινό νόμισμα;».

 

Άκρως επικριτικός απέναντι στην ακολουθούμενη πολιτική της ΕΕ ήταν πριν ακόμη η χώρα του μπει υπό καθεστώς άτυπου μνημονίου και ο Ιγνάθιο Σοτέλο, ένας από τους κορυφαίους αρθρογράφους της ισπανικής εφημερίδας «Ελ Παϊς». «Η δημοκρατική οργάνωση δεν υπήρξε πυλώνας της πρώτης Ευρωπαϊκής Κοινότητας» τονίζει και συνεχίζει: «Δεν λείπουν μόνο οι σοβαροί δημοκρατικοί θεσμοί από την ΕΕ. Μη έχοντας κατορθώσει να ξεπεράσει το στάτους ενός διακρατικού συνεταιρισμού οικονομικής συνεργασίας, με τον ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό της, έχει αποδειχθεί η ΕΕ παράγοντας που συντείνει στην κατεδάφιση του κοινωνικού κράτους. Για μια ακόμη φορά αυτό γίνεται εμφανές με την πολιτική λιτότητας που προσπαθεί να επιβάλλει για την έξοδο από την κρίση. Πρέπει να διαπιστώσουμε μια σχέση ανάμεσα σε μια μεγαλύτερη οικονομική ολοκλήρωση στην ΕΕ και λιγότερο κοινωνικό κράτος στις χώρες – μέλη της».

 

Και ο αρθρογράφος της «Ελ Παϊς» καταλήγει προειδοποιώντας: «Όσο προχωρεί η διαδικασία ολοκλήρωσης στην ΕΕ, οι υπερεθνικές δομές που εμφανίζονται είναι όλο και λιγότερο δημοκρατικές... Δεν πρέπει να αποκλείσουμε επομένως την περίπτωση η αντικοινωνική τάση που έχει στα σωθικά της η ΕΕ να καταλήξει να προκαλέσει την οργή των λαών».

 

Μέσα στο χορό των ανησυχούντων για την τύχη της Ευρωζώνης φυσικά βρίσκονται και οι Ιταλοί. «Το ευρώ διακινδυνεύει το τέλος του» ήταν π.χ. ο κεντρικός πρωτοσέλιδος τίτλος της ιταλικής κεντροαριστερής εφημερίδας «Ρεπούμπλικα» και ανάλογη η αρχή του ρεπορτάζ της: «Η ισπανική κρίση, με τον κίνδυνο χρεοκοπίας που αγγίζει και τη Ρώμη, κινδυνεύει να κάνει κομμάτια την Ευρωζώνη».

 

Πολλοί ηγέτες προτείνουν την ένταση της πολιτικής ενοποίησης της ΕΕ ως μέσο για την υπέρβαση της οικονομικής κρίσης. Η «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε» αμφιβάλλει εντονότατα για το κατά πόσο ακόμη και οι Γάλλοι είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν το σχέδιο «Περισσότερη Ευρώπη» που προωθούν οι Γερμανοί. «Στα αυτιά των προσεκτικών στα θέματα εθνικής κυριαρχίας Γάλλων, αυτό σημαίνει πάνω απ’ όλα περισσότερους ελέγχους εκ μέρους των σκληρών Γερμανών» γράφει η γερμανική δεξιά εφημερίδα.

Προσθέτει δε ότι σύμφωνα με έρευνα του αμερικανικού ινστιτούτου δημοσκοπήσεων Πιου, σε καμιά απολύτως χώρα της Ευρωζώνης δεν συγκέντρωσε πλειοψηφία η άποψη «το ευρώ είναι καλό πράγμα»!

 

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ

 

«Δεν διδάσκονται από την Ιστορία»

 

Βαρυσήμαντο είναι το άρθρο με τίτλο «Η Ευρώπη βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού» που έχουν γράψει στο τεύχος αυτής της εβδομάδας του γερμανικού περιοδικού «Ντερ Σπίγκελ» ο Βρετανός Νάιαλ Φέργκιουσον και ο Αμερικανός Νουριέλ Ρουμπινί. «Το βρίσκουμε ασυνήθιστο ότι ειδικά οι Γερμανοί δεν μαθαίνουν τίποτα από την Ιστορία …Η ΕΕ ιδρύθηκε για να αποτρέψει την επανάληψη μιας καταστροφής σαν αυτή του 1930. Είναι ώρα οι πολιτικοί ηγέτες της Ευρώπης και ειδικά της Γερμανίας να αντιληφθούν πόσο επικίνδυνα κοντά βρίσκονται στο να προκαλέσουν μια τέτοια καταστροφή» τονίζουν οι δυο συγγραφείς στο όντως πολύ ενδιαφέρον άρθρο τους. «Είναι δώδεκα παρά ένα λεπτό στον Ευρώπη;» αναρωτιούνται με δραματικό τόνο.

 

*Δημοσιεύτηκε στο ΕΘΝΟΣ την Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

 

 

 

.

[HALF EVIL]

απ'το αναγκάστηκε να παραδώσει την σκηνοθεσία στην δύναμη κρούσης

ίσως απ' το ανταγωνιστικότητα και τέχνη

.

 

Επειδή είσαι δυσνόητος για μένα, θα μπορούσες να πεις τι ακριβώς εννοείς απλά και εν πάσει περιπτώσει τι αντιπαραθέτεις;

[FarCry]

The European Central Bank said it can’t release files showing how Greece may have used derivatives to hide its borrowings because disclosure could still inflame the crisis threatening the future of the single currency.

 

Bloomberg News is suing the ECB to provide the documents under European Union freedom-of-information rules.

 

http://www.bloomberg.com/news/2012-06-14/ecb-tells-court-releasing-greek-swap-files-would-inflame-markets.html

 

 

 

and there you have it. τοση δημοκρατια εχουμε να δουμε απο την χουντα

 

 

για να δουμε παιζει και να κερδισει στο δικαστηριο και να αναγκαστει να τα δωσει στη δημοσιοτητα οπως εγινε και στην αμερικη που εγινε η αποκαλυψη με τα μυστικα δανεια της FED

[gtroza]

Επειδή είσαι δυσνόητος για μένα, θα μπορούσες να πεις τι ακριβώς εννοείς απλά και εν πάσει περιπτώσει τι αντιπαραθέτεις;

 

φίλε HALF EVIL

κατ'αρχήν τα σχόλια μου είναι πάνω στο κείμενο

και όχι γιά'σένα

 

συμφωνώ σε πολλές σκηνές του γκορίτσιου σεναρίου

θα το έλεγα και επικό αν ήταν μιά ταινία πριν μερικά χρόνια

 

εστιάζει όμως στην μπάτσα, και λουφάρει το εξίσου σημαντικό τηλεφώνημα

η τέχνη επιδέχεται πολλές αναγνώσεις

 

 

το δικαίωμα όλων μας να "αμφισβητούμε" τις "αυθεντίες" και τους "protagonιστές"

και είδα ότι κατά σύμπτωση η υπογραφή απαντούσε στο κείμενο γιά λογαριασμό μου

 

 

 

αν σε πρόσβαλα, ζητάω δημόσια συγγνώμη

 

.

[FarCry]

Egan Jones: Yποβάθμισε τη Γαλλία σε "BBB+"

 

O Egan Jones υποβάθμισε την Πέμπτη την πιστοληπτική αξιολόγηση της Γαλλίας σε "ΒΒΒ+" από "Α-". To outloοk είναι αρνητικό.

 

http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/706955/ArticleNewsWorld.aspx

 

ING Bank Cut as Moody’s Downgrades Five Dutch Banking Groups

 

http://www.bloomberg.com/news/2012-06-15/ing-bank-cut-as-moody-s-downgrades-five-dutch-banking-groups.html

[FedonasP]

http://www.youtube.com/watch?v=MAR-OmOjGrM&feature=relmfu

 

Πολύ ωραία ταινία

 

Ειδικά στα τελευταία λεπτά της ταινίας ο διάλογος μεταξύ αγρότη και υπουργού είναι όλα τα λεφτά εξηγεί ουσιαστικά γιατί ο έλληνας έχασε το κουράγιο να βάζει την ψυχή του για να παράγει ποιοτικά και πως με τις επιδοτήσεις πέσαμε όλοι στα χρέη μιας και παίρνουμε χωρίς να παράγουμε ουσιαστικό (προϊοντικό/υλικό) κέρδος...

 

και σαν άλλοι προφήτες προβλέψανε και αυτό στον διαλογο... τελικά μας είπαν και να κατεβάσουμε τα βρακιά μας!! αυτό που δεν είναι σίγουρο ακόμη είναι το αν όντως θα τα κατεβάσουμε.. αυτό φοβάμαι, πως θα το μάθουμε πολύ σύντομα..

[Praetorian]

αυτό που δεν είναι σίγουρο ακόμη είναι το αν όντως θα τα κατεβάσουμε.. αυτό φοβάμαι, πως θα το μάθουμε πολύ σύντομα..

Δηλαδη, σημερα ξυπνησα και ηταν 2010.

[FedonasP]

Δηλαδη, σημερα ξυπνησα και ηταν 2010.

όχι τα βρακιά μας θα τα κατεβάσουμε όταν όντως μπούμε σε μια γραμμή και μας.... τώρα ακόμη το παλεύουμε και ας κλείνει η ζυγαριά προς το μέρος τους και ας δείχνει ο πολλής ο κόσμος αδιαφορία (στην πράξη γιατί στα λόγια ok όλοι είναι επαναστάτες)

 

όπως και να έχει δες την ταινία όταν σου περισσέψει χρόνος..

[skiabox]

Ενδιαφέρον poll : (express.gr)