Στο αυτόφωρο για παράνομο υποτιτλισμό

[Malthador]

Γενικά, απορώ όταν βλέπω ανθρώπους να αγανακτούν με πράγματα τα οποία δε γνωρίζουν, και εκ των υστέρων να ψάχνουν να δουν αν οι διώξεις είναι σύννομες.

 

 

Εξέφρασα το ερώτημα από τη δεύτερη σελίδα του topic, οπότε το "εκ των υστέρων" δεν έχει βάση. Επίσης, η "αγανάκτηση" δεν έχει βάση καθώς έχω ντάνες με αυθεντικά μουσικά σιντί, ένα κάρο παιχνίδια στο steam και στο gog, καθώς και λογαριασμό στα seven.

 

Πάμε παρακάτω:

 

 

 

 

Για να σε βοηθήσω, επειδή βλέπω πως για κάποιον ανεξήτητο λόγο διαχωρίζεις τον υποτιτλισμό από τη μετάφραση, ορίστε μερικά σημεία από μια τυπική σύμβαση μετάφρασης:

 

3. Ο μεταφραστής εκχωρεί στον εκδότη τα δικαιώματα της πνευματικής του ιδιοκτησίας και της μετάφρασης για όλο το νόμιμο χρόνο προστασίας τους (άρθρο 29 ν.2121/1993)

 

14.Ο μεταφραστής παραχωρεί στον εκδότη το δικαίωμα να εκμεταλεύεται τη μετάφραση με οποιονδήποτε άλλο τρόπο πλην της έκδοσης σε βιβλίο, όπως για κινηματογραφική ή τηλεοπτική ταινία, για θεατρική παράσταση, για παραγωγή δίσκων , κασετών, βιντεοκασετών ή προγραμμάτων ηλεκτρονικών υπολογιστών, καθώς και την εγγραφή της σε δισκέτες ηλεκτρονικού υπολογιστή ή τη διάθεσή της μέσω internet.

 

Γιατί τα αναφέρω αυτά: από το σημείο 14 προκύπτει ότι η μετάφραση μπορεί να αποτελέσει τη βάση υποτίτλων ("ψαλιδισμένη" φυσικά, λόγω τεχνικών περιορισμών στον υποτιτλισμό και της ροής της εικόνας), επομένως προκύπτει αβίαστα ότι τα δικαιώματα που έχει αγοράσει ο εκδότης, καλύπτουν και όλες αυτές τις μορφές εκμετάλευσης και ότι ο υποτιτλισμός ή ακόμη και η χρησιμοποίηση της μετάφρασης ως βάση προφορικού λόγου (μετάφραση για θέατρο) καλύπτονται από το νόμο και θεωρούνται μεταφράσεις.

 

Επομένως, ο νόμος καλύπτει αυτή τη συγκεκριμένη περίπτωση. Δεν ξέρω γιατί χαρακτηρίζεται ασαφής, στα 12+ χρόνια που μεταφράζω βιβλία επαγγελματικά στην Ελλάδα και τα 2 προηγούμενα χρόνια στη Βρετανία, έτσι ήταν τα πράγματα (στη Βρετανία πολύ αυστηρότερα).

 

 

 

 

Μάλλον τα ελληνικά μου χωλαίνουν, γιατί δεν βρίσκω τη σύνδεση μεταξύ του υποτιτλισμού μιας ταινίας/σειράς και των δικαιωμάτων που έχει ο μεταφραστής μελλοντικά. Ναι, η μετάφραση ενός βιβλίου μπορεί ή δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί μελλοντικά για ταινία. Ε, και τι με αυτό; Πώς συνδέεται με τους υπότιτλους; Μάλλον χάνω κάποιο συλλογιστικό βήμα.

 

Να ρωτήσω κάτι άλλο μιας και ξέρεις από βιβλία, για να συγγράψει κάποιος ένα βιβλίο που αναλύει/σχολιάζει άλλο βιβλίο, χρειάζεται άδεια από τον εκδότη του αναλυθέντος/σχολιασθέντος βιβλίου;

[Snoob]

Έβαλα 2 από τα 50 σημεία μιας τυπικής σύμβασης, δεν την έβαλα ολόκληρη. Από τη βασική μετάφραση, υπάρχουν δικαιώματα. Ελάχιστα, τοις χιλίοις, αλλά υπάρχουν για το μεταφραστή.

 

Παραχωρείς την εμπορική εκμετάλευση της πνευματικής εργασίας σου. Η εργασία παραμένει δική σου (δηλαδή αναγνωρίζεσαι ως δημιουργός της μετάφρασης, γι' αυτό μπαίνει και το όνομα του μεταφραστή στα βιβλία, λ.χ.) αλλά τα εμπορικά δικαιώματα τα έχει ο εκδότης.

 

Για να του παραχωρήσεις αυτά τα δικαιώματα (δηλαδή την εκμετάλευσή τους) της δικής σου πνευματικής ιδιοκτησίας, παίρνεις ένα ποσό. Όσο συμφωνήσετε. Αν σου φαίνονται λίγα, δε συμφωνείς, κι αυτός που έχει αγοράσει το δικαίωμα ανάθεσης της μετάφρασης σε συνεργάτη της επιλογής του από τον ξένο κάτοχο των δικαιωμάτων, την αναθέτει αλλού. Αν συμφωνήσεις, παίρνεις ένα εφάπαξ ποσό κι ένα ελάχιστο ποσοστό επί των πωλήσεων.

 

Ελπίζω να μη χρειαστεί να γράψω τέσσερις σελίδες σύμβαση για να συνεννοηθούμε.

 

Μάλλον τα ελληνικά μου χωλαίνουν, γιατί δεν βρίσκω τη σύνδεση μεταξύ του υποτιτλισμού μιας ταινίας/σειράς και των δικαιωμάτων που έχει ο μεταφραστής μελλοντικά. Ναι, η μετάφραση ενός βιβλίου μπορεί ή δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί μελλοντικά για ταινία. Ε, και τι με αυτό; Πώς συνδέεται με τους υπότιτλους; Μάλλον χάνω κάποιο συλλογιστικό βήμα.

 

Να ρωτήσω κάτι άλλο μιας και ξέρεις από βιβλία, για να συγγράψει κάποιος ένα βιβλίο που αναλύει/σχολιάζει άλλο βιβλίο, χρειάζεται άδεια από τον εκδότη του αναλυθέντος/σχολιασθέντος βιβλίου;

 

Μάλλον τα ελληνικά σου χωλαίνουν. Ο υποτιτλισμός συνιστά μετάφραση έργου (οπτικού). Ο υποτιτλισμός δεν περιγράφει μία διαφορετική δραστηριότητα, αλλά μια διαφορετική μορφή εμφάνισης (δημοσιοποίησης) αυτής της δραστηριότητας. Και στις δύο περιπτώσεις (είτε έντυπα, είτε επί της οθόνης υπολογιστή, κινηματογράφου, τηλεόρασης) πρόκειται για μετάφραση.

 

Προς επιβεβαίωση των παραπάνω: Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας Γ. Μπαμπινιώτη, Κέντρο Λεξικολογίας, Αθήνα, 1998, σελίδα 1879, λήμμα υπότιτλος, ορισμός 2, τα bold δικά μου:

 

στον πλυθηντικό, υπότιτλοι, οι: το κείμενο που αποτελεί μετάφραση των διαλόγων ξενόγλωσσης κινηματογραφικής ταινίας ή τηλεοπτικής ταινίας και εμφανίζεται στο κάτω μέρος της οθόνης με φωτεινά γράμματα.

 

Αρκετά δεν έχουμε επιχειρήσει ως τώρα να κάνουμε τη λογική σφεντόνα, για να συνεχίσουμε να εγείρουμε αντιρρήσεις; Εδώ άσχετος άνθρωπος γράφει, υποτίθεται απαντώντας σε εμένα, πως "ο υπότιλος δεν είναι μετάφραση, είναι παράγωγο έργο". Τι να απαντήσεις εκεί;

 

Εγώ κατανοώ (έστω κι αν δε συμφωνώ) τις αντιρρήσεις (ιδεολογικές, ηθικές) που εκφράζουν αρκετοί. Αλλά δεν μπορώ να δεχτώ την προσπάθεια να ξεχειλώσουμε τη λογική και τη γλώσσα για να χωρέσουμε την αντίρρησή μας.

 

Ο νόμος, ως έχει, καλύπτει με την έννοια της μετάφρασης κάθε μορφή μετάφρασης (πλήρη ή συντομευμένη, περίληψη, υποτίτλους κτλ.) Δε σας αρέσει; Δεκτό, αλλά μην ξεχάσουμε και τα Ελληνικά που ξέρουμε.

 

edit: Για το ερώτημα που θέτεις, όχι, δε χρειάζεται άδεια για το σχολιασμό. Άδεια χρειάζεται για να χρησιμοποιήσει αυτούσιο υλικό από το προστατευόμενο από το σχετικό νόμο έργο (λ.χ. φωτογραφίες). Αυτό δε σημαίνει ότι ο σχολιασμός δεν υπόκειται σε άλλο νομικό πλαίσιο (λ.χ. περί συκοφαντικής δυσφήμισης), όμως αυτό είναι άσχετο με τη συζήτησή μας.

[lampros321]

κ. pournara

Το παλικάρι δεν είχε κάποιο κέρδος. Άρα δεν εκμεταλλεύτηκε το έργο.

Δεν είχε κάποια πρόθεση να βλάψει την εταιρία.

Η όλοι περίπτωση (ας μην κρυβόμαστε) έχει να κάνει με την ελεύθερη διακήση του πολιτισμού.

Βέβαια αυτό είναι ένα θέμα σχεδόν ιδεολογικού υποβάθρου. Φυσικά πιστεύω πως ο δημιουργός έχει δικαίωμα στην δίκαιη αμοιβή της ιδιοκτησίας του,

αλλά πλέον αισθάνομαι πως χρησιμοποιείτε αυτό σαν δικαιολογία από μεταπωλητές για να αισχροκερδούν από την επιπρόσθετη υπεραξία σε βάρος του δημιουργού και του πελάτη.

Όλες αυτές οι εταιρίες ''που προάγουν τον πολιτισμό και την τέχνη'' τελικά είναι γίνανε μαγαζιά εκμετάλλευσις των δικαιωμάτων που αγοράζουν (αυτό δεν ξέρω αν είναι σύννομο) με θρασύ και προκλητικό τρόπο (κοινός από την μύγα ξύγκι) με μπλουζάκια, κουκλάκια κτλ.

Σε λίγο θα μας κυνηγάνε γιατί κατά λάθος άκουσες ένα κομμάτι καθώς περνούσες από ένα καφέ ή γιατί Τόλμησες να τραγουδήσεις ένα τραγούδι συνοδεία κιθάρας, βράδυ σε παραλία, χωρίς να πληρώσεις για τα δικαιώματα.

Τέλος θέλω εσύ να μου απαντήσεις γιατί μια ''Μη κερδοσκοπική αστική εταιρεία'' κάνει τέτοια καταγγελία και πως γίνεται να έχει πελάτες.

Εκτός αν αυτό σου φαίνεται οκ και το να δεις μια ταινία ή να ακούσεις μουσική το βρίσκεις έγκλημα.

[slygeo87]

Είναι αυτοκτονία να το πω εδώ μέσα αυτό που θα πω, αλλά δε γαμιέται: Όποιος θέλει να δει ταινιούλα, παίρνει φίλους-γκομενάκι, και πάει στον κινηματογράφο.

Τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες του κώλου για να τη βγάζουμε στο τσαμπέ.

[pournaras]

κ. pournara

Το παλικάρι δεν είχε κάποιο κέρδος. Άρα δεν εκμεταλλεύτηκε το έργο.

Δεν είχε κάποια πρόθεση να βλάψει την εταιρία.

Η όλοι περίπτωση (ας μην κρυβόμαστε) έχει να κάνει με την ελεύθερη διακήση του πολιτισμού.

Βέβαια αυτό είναι ένα θέμα σχεδόν ιδεολογικού υποβάθρου. Φυσικά πιστεύω πως ο δημιουργός έχει δικαίωμα στην δίκαιη αμοιβή της ιδιοκτησίας του,

αλλά πλέον αισθάνομαι πως χρησιμοποιείτε αυτό σαν δικαιολογία από μεταπωλητές για να αισχροκερδούν από την επιπρόσθετη υπεραξία σε βάρος του δημιουργού και του πελάτη.

Όλες αυτές οι εταιρίες ''που προάγουν τον πολιτισμό και την τέχνη'' τελικά είναι γίνανε μαγαζιά εκμετάλλευσις των δικαιωμάτων που αγοράζουν (αυτό δεν ξέρω αν είναι σύννομο) με θρασύ και προκλητικό τρόπο (κοινός από την μύγα ξύγκι) με μπλουζάκια, κουκλάκια κτλ.

Σε λίγο θα μας κυνηγάνε γιατί κατά λάθος άκουσες ένα κομμάτι καθώς περνούσες από ένα καφέ ή γιατί Τόλμησες να τραγουδήσεις ένα τραγούδι συνοδεία κιθάρας, βράδυ σε παραλία, χωρίς να πληρώσεις για τα δικαιώματα.

Τέλος θέλω εσύ να μου απαντήσεις γιατί μια ''Μη κερδοσκοπική αστική εταιρεία'' κάνει τέτοια καταγγελία και πως γίνεται να έχει πελάτες.

Εκτός αν αυτό σου φαίνεται οκ και το να δεις μια ταινία ή να ακούσεις μουσική το βρίσκεις έγκλημα.

 

Δεν με ενδιαφερει το τι ειναι ηθικο, ιδεολογικο η οχι, οσον αφορα την παρουσα συζητηση. Κουβεντιαζω μονο για οτι ισχυει νομικα. Κι εμενα ηθικα μπορει να μη μου αρεσει που απαγορευεται η δολοφονια, γιατι σε πολλες περιπτωσεις εχω φτασει σε σημειο να σκοτωσω καποιον, αλλα καλως η κακως ζω σε μια κοινωνια που διεπεται απο νομους. Αν θελουμε να αλλαξουμε τους νομους, μπορουμε να την κανουμε αυτη τη συζητηση, αλλα πιστευω οτι πρωτα πρεπει να ασχοληθουμε με πιο σοβαρους νομους που κοντευουν να μας διαλυσουν.

 

Αρα η ερωτηση μου ηταν καθαρα ως προς το κομματι του νομου, αφου στο πρωτο σου ποστ λες οτι αφου δεν εχει σκοπο το κερδος δεν περιοριχεται απο τους νομους. Σε ξαναρωταω λοιπον ποιος νομος το λεει αυτο;

[pournaras]

double post, deleted

[Snoob]

Να προσθέσω εδώ (όχι πως έχει καμία σχέση με το θέμα που συζητάμε, απλά είναι ενδεικτικό της άγνοιας που υπάρχει) ότι "μη κερδοσκοπική" δε σημαίνει ότι δεν έχει, ή δεν επιδιώκει να έχει κέρδη. Σημαίνει απλά ότι τα όποια κέρδη προκύψουν δεν διανέμονται ως μερίσματα στους μετόχους, αλλά επενδύονται εκ νέου στη βελτίωση των υποδομών ή/και παρεχομένων από την εταιρία υπηρεσιών.

[saya]

Έβαλα 2 από τα 50 σημεία μιας τυπικής σύμβασης, δεν την έβαλα ολόκληρη. Από τη βασική μετάφραση, υπάρχουν δικαιώματα. Ελάχιστα, τοις χιλίοις, αλλά υπάρχουν για το μεταφραστή.

 

Παραχωρείς την εμπορική εκμετάλευση της πνευματικής εργασίας σου. Η εργασία παραμένει δική σου (δηλαδή αναγνωρίζεσαι ως δημιουργός της μετάφρασης, γι' αυτό μπαίνει και το όνομα του μεταφραστή στα βιβλία, λ.χ.) αλλά τα εμπορικά δικαιώματα τα έχει ο εκδότης.

 

Για να του παραχωρήσεις αυτά τα δικαιώματα (δηλαδή την εκμετάλευσή τους) της δικής σου πνευματικής ιδιοκτησίας, παίρνεις ένα ποσό. Όσο συμφωνήσετε. Αν σου φαίνονται λίγα, δε συμφωνείς, κι αυτός που έχει αγοράσει το δικαίωμα ανάθεσης της μετάφρασης σε συνεργάτη της επιλογής του από τον ξένο κάτοχο των δικαιωμάτων, την αναθέτει αλλού. Αν συμφωνήσεις, παίρνεις ένα εφάπαξ ποσό κι ένα ελάχιστο ποσοστό επί των πωλήσεων.

 

Ελπίζω να μη χρειαστεί να γράψω τέσσερις σελίδες σύμβαση για να συνεννοηθούμε.

 

 

 

Μάλλον τα ελληνικά σου χωλαίνουν. Ο υποτιτλισμός συνιστά μετάφραση έργου (οπτικού). Ο υποτιτλισμός δεν περιγράφει μία διαφορετική δραστηριότητα, αλλά μια διαφορετική μορφή εμφάνισης (δημοσιοποίησης) αυτής της δραστηριότητας. Και στις δύο περιπτώσεις (είτε έντυπα, είτε επί της οθόνης υπολογιστή, κινηματογράφου, τηλεόρασης) πρόκειται για μετάφραση.

 

Προς επιβεβαίωση των παραπάνω: Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας Γ. Μπαμπινιώτη, Κέντρο Λεξικολογίας, Αθήνα, 1998, σελίδα 1879, λήμμα υπότιτλος, ορισμός 2, τα bold δικά μου:

 

στον πλυθηντικό, υπότιτλοι, οι: το κείμενο που αποτελεί μετάφραση των διαλόγων ξενόγλωσσης κινηματογραφικής ταινίας ή τηλεοπτικής ταινίας και εμφανίζεται στο κάτω μέρος της οθόνης με φωτεινά γράμματα.

 

Αρκετά δεν έχουμε επιχειρήσει ως τώρα να κάνουμε τη λογική σφεντόνα, για να συνεχίσουμε να εγείρουμε αντιρρήσεις; Εδώ άσχετος άνθρωπος γράφει, υποτίθεται απαντώντας σε εμένα, πως "ο υπότιλος δεν είναι μετάφραση, είναι παράγωγο έργο". Τι να απαντήσεις εκεί;

 

Εγώ κατανοώ (έστω κι αν δε συμφωνώ) τις αντιρρήσεις (ιδεολογικές, ηθικές) που εκφράζουν αρκετοί. Αλλά δεν μπορώ να δεχτώ την προσπάθεια να ξεχειλώσουμε τη λογική και τη γλώσσα για να χωρέσουμε την αντίρρησή μας.

 

Ο νόμος, ως έχει, καλύπτει με την έννοια της μετάφρασης κάθε μορφή μετάφρασης (πλήρη ή συντομευμένη, περίληψη, υποτίτλους κτλ.) Δε σας αρέσει; Δεκτό, αλλά μην ξεχάσουμε και τα Ελληνικά που ξέρουμε.

 

edit: Για το ερώτημα που θέτεις, όχι, δε χρειάζεται άδεια για το σχολιασμό. Άδεια χρειάζεται για να χρησιμοποιήσει αυτούσιο υλικό από το προστατευόμενο από το σχετικό νόμο έργο (λ.χ. φωτογραφίες). Αυτό δε σημαίνει ότι ο σχολιασμός δεν υπόκειται σε άλλο νομικό πλαίσιο (λ.χ. περί συκοφαντικής δυσφήμισης), όμως αυτό είναι άσχετο με τη συζήτησή μας.

Αυτο παντως που παραθεσες σημαινει οτι μπορουν να παρουν αυτο που εκανες την μεταφραση δηλαδη και να την χρησιμοποιησουν στον κινηματογραφο.Τιποτα αλλο.

 

Κατα τα αλλα ο υποτιτλισμος θεωρειται παραγωγο εργο. Δλδ ειναι κατι που προεκυψε απο το εργο οπως μια διασκευη. Δεν μπορεις να κανεις διασκευη χωρις την αδεια του συγραφεα.Αρα ναι ειναι παρανομο να διακινεις υποτιτλους δημοσια.Τωρα για προσωπικη χρηση ειναι αλλο θεμα.Αν εμενα μου αρεσει σαν χομπι να φτιαχνω υποτιτλους μεν δεν απαγορευεται.Το να τους διακινω ομως για να τους χρησιμοποιει κοσμος εστω και να μην πληρωνομαι για αυτο, απαγορευεται.

[lampros321]

Κατάλαβα

και η απάντησή μου είναι;

Αυτό

κ. pournara

Το παλικάρι δεν είχε κάποιο κέρδος. Άρα δεν εκμεταλλεύτηκε το έργο.

Δεν είχε κάποια πρόθεση να βλάψει την εταιρία.

Η όλοι περίπτωση (ας μην κρυβόμαστε) έχει να κάνει με την ελεύθερη διακήση του πολιτισμού.

Βέβαια αυτό είναι ένα θέμα σχεδόν ιδεολογικού υποβάθρου. Φυσικά πιστεύω πως ο δημιουργός έχει δικαίωμα στην δίκαιη αμοιβή της ιδιοκτησίας του,

αλλά πλέον αισθάνομαι πως χρησιμοποιείτε αυτό σαν δικαιολογία από μεταπωλητές για να αισχροκερδούν από την επιπρόσθετη υπεραξία σε βάρος του δημιουργού και του πελάτη.

Όλες αυτές οι εταιρίες ''που προάγουν τον πολιτισμό και την τέχνη'' τελικά είναι γίνανε μαγαζιά εκμετάλλευσις των δικαιωμάτων που αγοράζουν (αυτό δεν ξέρω αν είναι σύννομο) με θρασύ και προκλητικό τρόπο (κοινός από την μύγα ξύγκι) με μπλουζάκια, κουκλάκια κτλ.

Σε λίγο θα μας κυνηγάνε γιατί κατά λάθος άκουσες ένα κομμάτι καθώς περνούσες από ένα καφέ ή γιατί Τόλμησες να τραγουδήσεις ένα τραγούδι συνοδεία κιθάρας, βράδυ σε παραλία, χωρίς να πληρώσεις για τα δικαιώματα.

Τέλος θέλω εσύ να μου απαντήσεις γιατί μια ''Μη κερδοσκοπική αστική εταιρεία'' κάνει τέτοια καταγγελία και πως γίνεται να έχει πελάτες.

Εκτός αν αυτό σου φαίνεται οκ και το να δεις μια ταινία ή να ακούσεις μουσική το βρίσκεις έγκλημα.

Είναι ή δεν είναι υποκλοπή του έργου μου ?????????????? τη λέει ο νόμος τώρα? Τι μπορείς ?

Τα αποσπάσματα βίντεο στις ειδήσεις στα ντοκιματερ και όπου αλλού ανθρώπων που συμμετέχουν άθελα, χωρίς να έχουν δώσει άδεια ή χωρίς να αμείβονται είναι ή δεν είναι κλοπή ?

Όχι δεν είμαι παράλογος εσύ είσαι.

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πως όταν αφορά κάποιους(εταιρίες) τα πράγματα είναι τόσο εύκολα με τους νόμους να τους υπερασπίζονται και να του διευκολύνουν ενώ για τον πολίτη μια θηλιά οικονομική και εγκλωβιστηκή.

Προσωπικά είμαι συχνός πελάτης του κινηματογράφου αλλά επίσης βάση της κουβέντας μας απορώ πως είναι δυνατών όλες οι ταινίες να έχουν της ίδιας αξίας εισιτήριο και αντίστοιχα τα καινούρια DVD, Blurey.

Τι δηλαδή όλες οι παραγωγές έχουν το ίδιο κόστος ? Όλοι οι καλλιτέχνες έχουν τις ίδιες χρηματικές απαιτήσεις ?

Πως λοιπόν ταρίφα στις τιμές χμμμμ αυτό δεν λέγετε καρτέλ ? Η συνεννόηση για τις τιμές ώστε να εγκλωβίσουν τον πελάτη και να μεγιστοποιήσουν το κέρδος ?

Πολλά ερωτήματα .

Και αφού δεν σε αφορά σε μια κουβέντα περί πνευματικών δικαιωμάτων η ηθικότητα να φανταστώ ότι θα σε αφορά το ηθικό στην φορολογική σου δήλωση Ε1 π.χ. ο πίνακας 5 ερώτηση γ ας πούμε.

Προσωπικά παρατηρώ μια μεμπτότητα στο να κάνεις συζητήσεις χωρείς καμιά ηθική από μέρους σου.

Φυσικά Δεν απάντησες

γιατί μια ''Μη κερδοσκοπική αστική εταιρεία'' κάνει τέτοια καταγγελία και πως γίνεται να έχει πελάτες

.

Δεν έκανε καμιά αγοραπωλησία το παλικάρι και η σελίδα του είναι τόσο δημόσια όσο το facebook αλλά από εκεί δεν κατεβάζουμε ενώ από την σελίδα του παιδιού μπορείς; Όχι άρα τους υπότιτλος τους έκανε για προσωπική χρήση.

[saya]

Τα αποσπασματα επιτρεπονται. Οχι, να δειξειθς ολο το εργο χωρις αδεια.

[Snoob]

Εντάξει, φτάνει η συζήτηση στα όρια του σουρεαλισμού. Οπότε, θα μου επιτρέψετε να γράψω μια τελευταία φορά δυο-τρία πράγματα πριν αποχωρήσω, κι αν θέλετε τα καταλαβαίνετε, δε θέλετε, καλή καρδιά:

 

Ο υποτιτλισμός είναι μορφή μετάφρασης. Επομένως δεν απαιτείται κανενός είδους ειδική πρόνοια στο νόμο για τους υποτίτλους. Αρκεί η αναφορά στη μετάφραση.

 

Δε χρειάζεται να προκύπτει κέρδος για κάποιον, ώστε να υπάρχει ζημία για κάποιον άλλο. Αν εγώ πουλάω μια μετάφραση, έχοντας πληρώσει χρήματα στο νόμιμο κάτοχο των δικαιωμάτων στο εξωτερικό, για να αποκτήσω το δικαίωμα να την κυκλοφορήσω στην Ελλάδα, κι εσύ βγαίνεις και τη μοιράζεις, έστω τζάμπα, μου προκαλείς ζημία. Το αν βγάζεις ή δε βγάζεις κέρδος είναι άσχετο (απλά, όταν βγάζεις κέρδος εξαφανίζεται κάθε επίφαση ρομαντισμού).

 

Όταν μια μετάφραση (θυμηθείτε, και οι υπότιτλοι μέσα) δημοσιεύεται, δηλαδή αναρτάται κάπου δημοσίως, δεν υφίσταται προσωπική χρήση.

 

Καλή συνέχεια σε όλους.

[lampros321]

Να προσθέσω εδώ (όχι πως έχει καμία σχέση με το θέμα που συζητάμε, απλά είναι ενδεικτικό της άγνοιας που υπάρχει) ότι "μη κερδοσκοπική" δε σημαίνει ότι δεν έχει, ή δεν επιδιώκει να έχει κέρδη. Σημαίνει απλά ότι τα όποια κέρδη προκύψουν δεν διανέμονται ως μερίσματα στους μετόχους, αλλά επενδύονται εκ νέου στη βελτίωση των υποδομών ή/και παρεχομένων από την εταιρία υπηρεσιών.

Δηλαδή είναι μη κερδοσκοπική .

Τέτοιες εταιρείες είναι ''φιλανθρωπικές'' δηλαδή κάποιος κάποιοι την φτιάχνουν με κάποιο κεφάλαιο (δωρεά) και δεν παίρνουν ποτέ πίσω κάποια απολαβή καμιάς μορφής.

Αν για παράδειγμα κάνει ένα παζάρι ή έναν έρανο τα λεφτά μένουν στην εταιρία για τις ανάγκες τις.

Κάτι σαν ''Το χαμόγελο του παιδιού'' ,αυτό είναι μάλλον ίδρυμα, τέλος πάντων κάτι παρόμοιο Όχι το νομικό τμήμα της εταιρίας ή σύμπραξης εταιριών.

Φυσικά και υφίσταται νομικά αλλά είναι μέγα απάτη για την δημιουργία εντυπώσεων ελπίζω αυτό να είναι κατανοητό και να μπορείς, αν χρειάζεται, να κατανόησης την βαθύτητα τις πραγματικής σου άγνοιας.

[pournaras]

Κατάλαβα

και η απάντησή μου είναι;

Αυτό

 

Είναι ή δεν είναι υποκλοπή του έργου μου ?????????????? τη λέει ο νόμος τώρα? Τι μπορείς ?

Τα αποσπάσματα βίντεο στις ειδήσεις στα ντοκιματερ και όπου αλλού ανθρώπων που συμμετέχουν άθελα, χωρίς να έχουν δώσει άδεια ή χωρίς να αμείβονται είναι ή δεν είναι κλοπή ?

Όχι δεν είμαι παράλογος εσύ είσαι.

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω πως όταν αφορά κάποιους(εταιρίες) τα πράγματα είναι τόσο εύκολα με τους νόμους να τους υπερασπίζονται και να του διευκολύνουν ενώ για τον πολίτη μια θηλιά οικονομική και εγκλωβιστηκή.

Προσωπικά είμαι συχνός πελάτης του κινηματογράφου αλλά επίσης βάση της κουβέντας μας απορώ πως είναι δυνατών όλες οι ταινίες να έχουν της ίδιας αξίας εισιτήριο και αντίστοιχα τα καινούρια DVD, Blurey.

Τι δηλαδή όλες οι παραγωγές έχουν το ίδιο κόστος ? Όλοι οι καλλιτέχνες έχουν τις ίδιες χρηματικές απαιτήσεις ?

Πως λοιπόν ταρίφα στις τιμές χμμμμ αυτό δεν λέγετε καρτέλ ? Η συνεννόηση για τις τιμές ώστε να εγκλωβίσουν τον πελάτη και να μεγιστοποιήσουν το κέρδος ?

Πολλά ερωτήματα .

Και αφού δεν σε αφορά σε μια κουβέντα περί πνευματικών δικαιωμάτων η ηθικότητα να φανταστώ ότι θα σε αφορά το ηθικό στην φορολογική σου δήλωση Ε1 π.χ. ο πίνακας 5 ερώτηση γ ας πούμε.

Προσωπικά παρατηρώ μια μεμπτότητα στο να κάνεις συζητήσεις χωρείς καμιά ηθική από μέρους σου.

Φυσικά Δεν απάντησες .

Δεν έκανε καμιά αγοραπωλησία το παλικάρι και η σελίδα του είναι τόσο δημόσια όσο το facebook αλλά από εκεί δεν κατεβάζουμε ενώ από την σελίδα του παιδιού μπορείς; Όχι άρα τους υπότιτλος τους έκανε για προσωπική χρήση.

 

Δυσκολευομαι ελαφρως να σε καταλαβω, υπαρχει καποιο προβλημα στη συνταξη, αλλα αν εννοεις την παραθεση κειμενου ως κλοπη, οφειλω να σε ενημερωσω οτι δε διαβασες τους ορους χρησης του φορουμ κατα την εγγραφη.

Οσον αφορα την ταριφα και το καρτελ, αυτο μαπινει απο τους κιν/φους και οχι απο τις ταινιες. Οι ταινιες μια χαρα αναλογα το κοστος και τη δημοτικοτητα τους χρεωνονται, οποτε λαθος μερια χτυπας. Φυσικα μην ξεχναμε οτι καρτελ σε προιοντα μη πρωτης αναγκης δεν υφισταται.

Το τι μενοιαζει εμενα περι ηθικοτητας, ξαναλεω, δεν εχει να κανει με τον ισχυοντα νομο. Και βεβαια ηθικα δεν ειμαι συμφωνος με το νομο, ε και; Ειμαι η δεν ειμαι υποχρεωμενος να τον εφαρμοσω, οπως και δεκαδες αλλους με τους οποιους δε συμφωνω αλλα τους εφαρμοζω καθημερινα.

Αυτο με τη φορολογικη... καπου το εχασα. Δεν ξερω βεβαια και τι ειναι ο πινακας 5.

 

Τελος ξαναδιαβασε λιγο το νομο, να δεις οτι αυτο που θεωρεις ως σωστο, δηλαδη το οτι η σελιδα του ειναι δημοσια, αυτο ειναι που ειναι και το παρανομο, διοτι αυτο που απαγορευεται ειναι η δημοσια προβολη του μεταφρασμενου υλικου.

[DIMITRISG]

Αν ο πολίτης είχε αυτά που ζητούσε δεν θα υπήρχαν αυτά τα προβλήματα

 

Παραθέτω μερικά αποσπάσματα:

 

“Theft”

 

Copyright apologists often use words like “stolen” and “theft” to describe copyright infringement. At the same time, they ask us to treat the legal system as an authority on ethics: if copying is forbidden, it must be wrong.

 

So it is pertinent to mention that the legal system—at least in the US—rejects the idea that copyright infringement is “theft.” Copyright apologists are making an appeal to authority…and misrepresenting what authority says.

 

The idea that laws decide what is right or wrong is mistaken in general. Laws are, at their best, an attempt to achieve justice; to say that laws define justice or ethical conduct is turning things upside down.

 

 

“Piracy”

 

Publishers often refer to copying they don't approve of as “piracy.” In this way, they imply that it is ethically equivalent to attacking ships on the high seas, kidnapping and murdering the people on them. Based on such propaganda, they have procured laws in most of the world to forbid copying in most (or sometimes all) circumstances. (They are still pressuring to make these prohibitions more complete.)

 

If you don't believe that copying not approved by the publisher is just like kidnapping and murder, you might prefer not to use the word “piracy” to describe it. Neutral terms such as “unauthorized copying” (or “prohibited copying” for the situation where it is illegal) are available for use instead. Some of us might even prefer to use a positive term such as “sharing information with your neighbor.”

 

 

“Intellectual property”

 

Publishers and lawyers like to describe copyright as “intellectual property”—a term also applied to patents, trademarks, and other more obscure areas of law. These laws have so little in common, and differ so much, that it is ill-advised to generalize about them. It is best to talk specifically about “copyright,” or about “patents,” or about “trademarks.”

 

The term “intellectual property” carries a hidden assumption—that the way to think about all these disparate issues is based on an analogy with physical objects, and our conception of them as physical property.

 

When it comes to copying, this analogy disregards the crucial difference between material objects and information: information can be copied and shared almost effortlessly, while material objects can't be.

 

To avoid spreading unnecessary bias and confusion, it is best to adopt a firm policy not to speak or even think in terms of “intellectual property”.

 

The hypocrisy of calling these powers “rights” is starting to make the World “Intellectual Property” Organization embarrassed.

 

 

“Digital Rights Management”

 

“Digital Rights Management” refers to technical schemes designed to impose restrictions on computer users. The use of the word “rights” in this term is propaganda, designed to lead you unawares into seeing the issue from the viewpoint of the few that impose the restrictions, and ignoring that of the general public on whom these restrictions are imposed.

 

Good alternatives include “Digital Restrictions Management,” and “digital handcuffs.”

 

 

http://www.gnu.org/philosophy/words-to-avoid.html

[kinq1]

Θα το πω ξανά: Πρέπει εμείς οι χρήστες του διαδικτύου, εμείς που κατεβάζουμε «πειρατικά» παιχνίδια, προγράμματα, mp3, dvd, divx, blueray, υπότιτλους κλπ, εμείς που γράφουμε την άποψή μας σε forum, blog κλπ, να φτιάξουμε ένα «Κόμμα των Πειρατών», όπως έχουν στη Σουηδία, τη Γερμανία και άλλες χώρες, ώστε να αλλάξουν κάποιοι νόμοι για την ανωνυμία στο διαδίκτυο, τα πνευματικά δικαιώματα κλπ.

Οι υπάρχοντες νόμοι, είναι απολύτως σεβαστοί. Αλλά κάποιοι νόμοι είναι άδικοι και πρέπει να αλλάξουν. Και εμείς είμαστε οι μόνοι που μπορούμε να τους αλλάξουμε. Αρκεί να ακουστεί η φωνή μας.