Προς το περιεχόμενο

Χαρίστε ένα ημερίσιο γεύμα σε κάποιο υποσιτισμένο παιδί εντελώς δωρέαν


ierax

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

σιτηρά ας πούμε;

τι και πόσο παράγει σε γεωργικά προιόντα οι ΗΠΑ ξέρουμε;

Δεν είναι MS και Apple μόνο οι εξαγωγές της

Δημοσ.

να εξαγουν τι?αυτοκινητα επεξεργαστες τηλεορασεις και οπλα?

ειναι ειδη πρωτης αναγκης αυτα?

 

Ειναι τα μηχανηματα επεξεργασιας ειδων πρωτης αναγκης που εχουν κανει τις τιμες να πεσουν. Σκεψου ενα φουρνο χωρις ζυμωτηρια κλπ, ποσα ψωμια και τι τιμη θα εχουν :rolleyes:

Δημοσ.

Για αυτό, προσωπικά δεν θα δώσω μία (έμμεσα, με συμμετοχή σε διάφορα, ή άμεσα) για τα παιδιά εκεί κάτω, όσο και εάν στεναχωριέμαι για την τύχη τους. Δεν θα δώσω μία (έμμεσα, με συμμετοχή σε διάφορα, ή άμεσα) για ανθρωπιστικές βοήθειες, όσο και εάν λυπάμαι για τους ανθρώπους. Υπάρχει πλούτος που περισσεύει και αποταμιεύεται. Να δοθεί βοήθεια από εκεί. Από εκεί που περισσεύει.

 

Δεν μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό σου. Επειδή δεν δίνουν οι άλλοι αρκετά... δεν δίνεις και εσύ? Δηλαδή πότε θα έδινες... αν έδιναν οι άλλοι και δεν υπήρχε ανάγκη?

 

Εγώ θα έλεγα, ακριβώς επειδή δεν κάνουν οι άλλοι τίποτα, γιαυτό θα πρέπει να κάνουμε εμείς.

Δημοσ.

Καλά, δεν θα συμφωνήσω σε πολλά και δεν θα πόσταρα κιόλας απλά το bolded

 

 

Οι άνθρωποι εκεί κάτω πεθαίνουν γιατί κάποιοι έχουν φροντίσει να πάνε πριν πολλά χρόνια εκεί σαν αποικιοκράτες και να τους έχουν σκόπιμα "υπό", γιατί κάποιοι έχουν φροντίσει να πουλάνε όπλα σε φυλές που παλεύουν για ένα κομμάτι γης επειδή έχει λίγο νερό, γιατί κάποιοι απλά κάνουν καλό management με τα resources που έχουν προς στιγμή και όταν χρειαστούν και τα resources από εκεί κάτω, θα επεκτείνουν τον "πολιτισμό".

 

 

Όλα αυτά όμως δεν τα κάναμε εμείς και δεν είναι δική μας ευθύνη. Εάν θέλουν να σώσουν παιδιά από εκεί κάτω...

 

μου θύμισε Λειβαδίτη - και αν θέλετε κράξτε για ρομαντισμούς και ποιητικούς αυτισμούς, αλλά εγώ θα το χώσω στο spoiler και όποιος το διαβάσει το διάβασε ;)

 

 

 

 

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν’ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκιο.

Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ’ τις φωνές

το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες μα ούτε βήμα πίσω.

Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων

κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία.

Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.

Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια

αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες

μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα

αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται στην νύχτα του πολέμου

έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς

εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω απ΄τις οβίδες.

Δεν έχεις καιρό

δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου

αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

 

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

μπορεί να χρειαστεί ν’ αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη ή το παιδί σου.

Δε θα διστάσεις.

Θ’ απαρνηθείς την λάμπα σου και το ψωμί σου

θ’ απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι

για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.

Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις και ούτε θα φοβηθείς.

Το ξέρω, είναι όμορφο ν’ ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ, να κοιτάς εν’ άστρο, να ονειρεύεσαι

είναι όμορφο σκυμμένος πάνω απ΄ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου

να την ακούς να λεει τα όνειρα της για το μέλλον.

Μα εσύ πρέπει να τ’ αποχαιρετήσεις όλ’ αυτά και να ξεκινήσεις

γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου, για όλα τ’ άστρα, για όλες τις λάμπες και για όλα τα όνειρα

αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

 

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή και περισσότερα χρόνια

μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη, τη μάνα σου και τον κόσμο.

Εσύ και μες απ’ το τετραγωνικό μέτρο του κελιού σου

θα συνεχίζεις το δρόμο σου πάνω στη γη.

Κι όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα

θα χτυπάς τον τοίχο του κελιού σου με το δάχτυλο

απ’ τ’ άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.

Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν’ ασπρίζουν τα μαλλιά σου

δε θα γερνάς.

Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος

αφού όλο και νέοι αγώνες θ’ αρχίζουμε στον κόσμο

αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

 

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.

Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό γράμμα στη μάνα σου

θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ’ αρχικά του ονόματός σου και μια λέξη: Ειρήνη

σα νάγραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.

Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό

να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια

σα να στεκόσουνα μπροστά σ’ ολάκερο το μέλλον.

Να μπορείς, απάνω απ’ την ομοβροντία που σε σκοτώνει

εσύ ν’ ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

 

Τάσος Λειβαδίτης

 

 

Δημοσ.

Δεν μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό σου. Επειδή δεν δίνουν οι άλλοι αρκετά... δεν δίνεις και εσύ? Δηλαδή πότε θα έδινες... αν έδιναν οι άλλοι και δεν υπήρχε ανάγκη?

 

Εγώ θα έλεγα, ακριβώς επειδή δεν κάνουν οι άλλοι τίποτα, γιαυτό θα πρέπει να κάνουμε εμείς.

 

 

Το point μου είναι ότι υπάρχει πλούτος αρκετός στον κόσμο για να μπορούν οι "τρίτες" χώρες να ζούνε αξιοπρεπώς. Αυτός ο πλούτος όμως δεν είναι στα χέρα τα δικά μου.

 

 

Σαν να είναι 2 - 3ς άνθρωποι που έχουν κλέψει φαγητό από 10 άλλους, να δίνουν ψίχουλα στους 4ς και να λένε "από αυτά τα ψίχουλα που σας δώσαμε, δώστε κάτι να σωθούν οι άλλοι κακόμοιροι που δεν έχουν να φάνε" (όπου και οι 10 θα είχαν να φάνε με το παραπάνω εάν δεν τα είχανε πάρει οι 2 - 3ς).

 

Όλο αυτό το παιχνίδι είναι ένας ψυχολογικός εκβιασμός.

 

Ευχαριστώ, δεν θα πάρω.

 

 

Υ.Γ. Εάν θέλει κανείς να βοηθάει, ας το κάνει και το καταλαβαίνω. Απλά κατακρίνω αυτά τα "καλέσματα" σωτηρίας από αυτούς που δημιουργούνε, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, το πρόβλημα για το οποίο καλούνε τους άλλους να το "διορθώσουν".

Δημοσ.

 

Όλα αυτά όμως δεν τα κάναμε εμείς και δεν είναι δική μας ευθύνη.

 

Έτσι λες ε; Σορρυ αλλά διαφωνώ 100% με αυτό το σκεπτικό. Εννοείτε πως ΟΛΟΙ φταίμε, μερικοί πολύ άλλοι λιγότερο. Αλλά ΟΛΟΙ, άλλοι επειδή εκμεταλλεύονται την (δημιουργημένοι από τους ίδιους μερικές φορές) κατάσταση και άλλη επειδή την ανέχονται και την στηρίζουν.

 

ΟΚ, λογικό να είναι οποιοσδήποτε από εμάς καχύποπτος όταν μια μεγάλη εταιρεία όπως η LG κάνει μια τέτοια κίνηση (ή έστω, φαίνεται να κάνει μια τέτοια κίνηση). Αλλά που είναι το όφελος; Στο να την συμπαθήσω σαν εταιρεία και η επόμενη τηλεόραση μου να είναι LG; Δηλαδή, οποιαδήποτε εταιρεία ή οργανισμός πάει να κάνει μια τέτοια κίνηση θα την καταδικάζουμε πως μας λέει μούφες επειδή απλά έτσι έχουμε συνηθίσει; Άρα ποτέ δε θα επιτρέψουμε κανέναν να κάνει μια τέτοια κίνηση επειδή "είμαι πολύ έξυπνος και δε θα τους αφήσω να με κοροϊδέψουν";

 

ΟΚ, σεβαστή η άποψη σου, αλλά διαφωνώ. Έγω αφιέρωσα 60 δευτερόλεπτα από τον χρόνο μου για την περίπτωση 1/1000000 να είναι αλήθεια. Προτιμώ αυτό, παρά να ισοπεδώνω τα πάντα.

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...