mary Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 mary1 εκφράζεσαι πληρέστατα στον αντικειμενικότατο και σχεδόν απρόσωπο φυσιοκρατισμό σου, στενεύοντας την ψυχή σου και διαστέλλοντας τους πόρους του σώματός σου. Αισθάνομαι τον εαυτό μου ελαφρύτερο διαυγέστερο και υγιέστερο, παρακολουθώντας μέσα στη διάφανη αυτή ποίηση τα χαριτωμένα σκιρτήματα κι όλα τα αρμονικά και τα πλαστικά κινήματα ενός νεανικού οργανισμού που δίχως να υποψιάζεται την ύπαρξη των υπογείων της ρομαντικής απαισιοδοξίας και της άκαρπης αυτοαπομόνωσης, ζει σε μια συνύπαρξη αβίαστη με τη ζωντανή, την αέναη, τη σουρεαλιστική ελληνική φύση. πραγματικά σε θαυμάζω για όλα αυτά έγραψες τόσα λίγα,κι ομως τόσα πολλά WHAAAAAT???????? ελληνιστι: ελα μου???? δε καταλαβα ντιπ...
evabb Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 κατά τις 8 βολεύει; αν ειναι να μου μιλας οπως στα ποστς σου μεχρι να γινει το πραμα, τοτε καλυτερα αστο. ειμαι πιο ζωωδης και ενστικτωδης.
xri_ni Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 εμένα πάλι η χρήση του nickname τούτου με κάνει να αναρωτιέμαι πραγματικά!! Διακρίνω τρεις μορφές καλλιτεχνικού προσανατολισμού. Στην πρώτη περίπτωση, ο χρήστης black window, καθώς προσανατολίζεται είτε προς τα άγνωστα ακόμη στρώματα του εσωτερικού του κόσμου είτε προς μια ορισμένη ιδέα ποιητικής, επιχειρεί με τη σειρά διάφορες δοκιμές και περνάει από ψυχολογικούς τομείς και μορφές τέχνης, γυρεύοντας τελικά και πάγια αντικείμενα οριστικού προσανατολισμού. Η δεύτερη περίπτωση μας παρουσιάζει τον προσανατολισμό ενός insomniac σα σύνολο από διαρκώς μεταβλητές κατευθύνσεις, σε τρόπο που να πιστοποιήσουμε πως ο μόνος σταθερός προσανατολισμός του είναι να προσανατολίζεται ακατάπαυστα. Η τρίτη περίπτωση είναι μια μεικτή και εναλλασσόμενη εφαρμογή των δύο προηγουμένων. Ο σταθερός αυτός ποιητικός κόσμος, τοποθετημένος έξω και πέρα από τα ακρότατα σύνορα της παράδοσης, προσδιορίζεται από τις γραμμές λογής προσανατολισμών και προς νεοφανέρωτα υποκειμενικά αισθήματα και προς μια ιδεατή ονειροποίηση του κόσμου, και προς μία νέα αίσθηση της ελληνικής φύσης, και προς εξωτικές και παράτολμες φαντασιώσεις, και προς την επανασύνδεση του εγώ με την οπτική πραγματικότητα του αντικειμενικού κόσμου, και προς τη διατύπωση νέων δυνάμεων αισιοδοξίας και ζωής, και προς την πραγματολογική μα και προς τη σιβυλλική και φασματική οντότητα της γλώσσας.
gnsX Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 αν ειναι να μου μιλας οπως στα ποστς σου μεχρι να γινει το πραμα, τοτε καλυτερα αστο. ειμαι πιο ζωωδης και ενστικτωδης. τότε στις 8 θες δεν θες μετά μαγειρεύεις
evabb Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 τότε στις 8 θες δεν θες μετά μαγειρεύεις μαλιστα, τι θες να σου μαγειρεψω να ξερω να ψωνισω τα υλικα.
tsifotis Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Υλικά 2 κιλά φρέσκο γάλα 8 αυγά 2 κούπες σιμιγδάλι ψιλό 2 κοφτές κουταλιές της σούπας αλάτι 4 κουταλιές της σούπας λάδι Αλεύρι, όσο πάρει Εκτέλεση Σε μία λεκάνη, ανακατεύουμε με το χέρι όλα τα υλικά και ρίχνουμε σιγά-σιγά το αλεύρι, μέχρι να πετύχουμε μια ζύμη μέτρια. Τη σκεπάζουμε και την αφήνουμε για μισή ώρα. Στη συνέχεια, ανοίγουμε λεπτά φύλλα είτε με τον πλάστη είτε με το ειδικό μηχάνημα. Τα αφήνουμε να μισοστεγνώσουν και με κοφτερό μαχαίρι τα χαράζουμε σε λεπτές λουρίδες, τις οποίες κόβουμε σε μικρά τετραγωνάκια. Τέλος, τις βάζουμε σε ταψί και ολοκληρώνουμε το στέγνωμά τους, βάζοντάς τες για λίγο στο φούρνο (100 βαθμούς) για να ξεραθούν τελείως. Τις φυλάμε σε πάνινη σακούλα ή γιάλινο βάζο. Καιρός λοιπόν να δοκιμάσουμε τις χυλοπιτες, που με τόσο μεράκι φτιάξαμε.
gnsX Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Φανταστικού περιεχομένου εικόνα,ανάλογες εικόνες θεωρώ πως είναι ελαφριές σαν το γιασεμί, ακόμη κι όταν περιέχουν τρικυμίες, πέφτουν επάνω στην ψυχή μας σαν μεγάλες πεταλούδες που αλλάζουν ολοένα θέση, αφήνοντας μια στιγμή να δούμε στα διάκενα τη χρυσή παραλία όπου θα μπορούσαμε να ’χαμε περπατήσει χωρίς βάρος, χωρίς αμαρτία. Είναι εκεί που βρίσκεται το μεγάλο μυστικό, αυτό το θα μπορούσαμε είναι ο οίακας που δε γίνεται να γυρίσει, μόνο μας αφήνει με το χέρι μετέωρο ανάμεσα πίκρα και γοητεία, προσδοκώμενο και άφταστο. Σα να ’χανε ποτέ τελειωμό τα πάθια και οι καημοί του κόσμου... μαλιστα, τι θες να σου μαγειρεψω να ξερω να ψωνισω τα υλικα. γιουβαρλάκια
evabb Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 γιουβαρλάκια δεν με τρελενει σαν φαγητο, να το κανουμε σουτζουκακια;
gnsX Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 δεν με τρελενει σαν φαγητο, να το κανουμε σουτζουκακια; να κάνεις αυτό που σου είπαν,δε ρώτησα αν σ αρέσει
washcloud Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Είσαι φοβερός. Κοντά στις 80 σελίδες thread, έχουν γραφτεί αποψάρες κι αποψάρες, πρώτη φορά ανακατεύτηκα λίγο. ...τί θες κι ανακατεύεσαι κι εσύ...
evabb Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 να κάνεις αυτό που σου είπαν,δε ρώτησα αν σ αρέσει θα τα χαλασουμε εδω.
gnsX Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 θα τα χαλασουμε εδω. τα γιουβαρλάκια είναι casus belli φτιάχνεις και είμαστε ΟΚ δεν φτιάχνεις;Δεν υπάρχει δεν φτιάχνω pro tip μη κόψει το αυγολέμονο θα το καταλάβω
tsifotis Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 επειδη εχω χαθει... Μπορει να συνοψισει κανεις το θρεντ;
washcloud Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 επειδη εχω χαθει... Μπορει να συνοψισει κανεις το θρεντ;
Praetorianos Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Δημοσ. 17 Σεπτεμβρίου 2011 Μπορει να συνοψισει κανεις το θρεντ; Άμα κερνάς, πηδάς.
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.