The official off topic thread -women only-

[Sellers]

Μα δεν ξέρεις τίποτα ρε πούστη, ούτε τον Waldo. Κωσταλέξι.

 

Κωσταλέξι???

[Lucifer]

"???" ;;;

[EstellePr]

Σιδέρωμα με τσάκιση.

[pavlinda]

μολις γκουκγλαρα το waldo και πεθανα στο γελιο. οχι απλα σας δειχνω τους πρωην μου. πριν δεν ειπαμε θα μιλησουμε για πρωην,νυν κι επομενους?

(κωσταλεξι...?)

[slipknot]

Τώρα τι εννοείτε εσείς οι δύο πάνω, ο θεός και η ψυχή σας.

[EstellePr]

Παει το Ελενάκι.

 

 

Πιες: τον Waldo τον πήραν οι νιντζα για αντερκάβα.

[Sellers]

Τώρα τι εννοείτε εσείς οι δύο πάνω, ο θεός και η ψυχή σας.

 

Ρε φιλε γράφε ελληνικά να καλαβαίνουμε τι λες.

[pavlinda]

καταλαβαινομαστε τωρα?

 

ποιο ελενακι?

[slipknot]

Ρε φιλε γράφε ελληνικά να καλαβαίνουμε τι λες.

 

Α καλά, προφανώς επικοινωνούμε με διαφορετικούς κώδικες. Μάθε C επιτέλους.

[EstellePr]

http://www.pare-dose.net/?p=59

[pavlinda]

ναι αλλα που κολλαει το κωσταλεξι?

τωρα μιλαμε η κλανουμε?

[EstellePr]

Οβιουσλι.

[slipknot]

ναι αλλα που κολλαει το κωσταλεξι?

τωρα μιλαμε η κλανουμε?

 

Μισό λεπτό γιατί θα τρελαθώ, πραγματικά. Υποστηρίζεις πως δεν καταλαβαίνεις που κολλάει η υπόθεση Κωσταλέξι με την άγνοια σου περί του Waldo, έτσι; Αυτό δε λες, πες μου. Μα αυτό πρέπει να λες, δε γίνεται να κάνω λάθος. Το γράφεις ξεκάθαρα, δε γίνεται να μη βλέπουν καλά τα ίδια μου τα μάτια. Η ώρα είναι περασμένη, αλλά σίγουρα βλέπω καλά. Όχι, τα μάτια μου λειτουργούν καλά, η παλιά 17άρα CRT οθόνη μου δεν μπορεί να παραμορφώσει ένα μήνυμα. Δεν υπάρχουν περιθώρια λάθους. Αφού κι εγώ να μην κατάλαβα κάτι σωστά, φρόντισες εσύ η ίδια να διατυπώσεις την απορία σου. Ορθά. Κατανοητά. Εσύ η ίδια. Με τα ίδια σου τα δάχτυλα πάτησες τα κουμπιά του πληκτρολογίου διάταξης qwerty και έγραψες αυτό το μήνυμα. Ένα μήνυμα - απορία, που όμως προκαλεί περισσότερες απορίες από μόνο του. Πώς γίνεται να μην καταλαβαίνεις. Πώς, εξήγησε μου μόνο πώς. Δεν θέλω να φλυαρήσεις, όχι. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συμβεί κάτι τέτοιο. Όλα πρέπει να γίνουν όσο πιο απλοϊκά γίνεται. Ένα πράγμα αρκεί, ένα πράγμα μόνο. Μία απλή απάντηση σε μία απλή ερώτηση. Και τότε όλα θα τελειώσουν. Όλα θα γίνουν απολύτως κατανοητά, τίποτα δεν θα βασανίζει κανέναν. Ούτε μένα, ούτε σένα. Λοιπόν, θα μου πεις να μάθω; Θα λύσεις αυτό το μεγάλο, άλυτο μυστήριο; Θα με απαλλάξεις από τη μιζέρια του να ζω τη μέρα της μαρμότας ξανά και ξανά και ξανά και ξανά. Λέγε, μίλα επιτέλους. Μήπως δε μιλάς επειδή φοβάσαι; Αλήθεια, αυτό είναι; Μα, αν είναι αυτό, τότε εντάξει. Δε λέω, δε φέρθηκα και σαν τσέτλεμαν. Αλλά με κάθε καρυδιάς καρύδι δω μέσα, τι περιμένεις; Δεν είναι καιρός για μαλθακούς, οι μέρες που ζούμε βλέπεις... Ας μη ξεφεύγουμε όμως. Στη ταμπακιέρα... δεν το χωράει ο νους μου ένα κορίτσι σαν κι εσένα να μην είναι σε θέση να αντιληφθεί έναν τέτοιο σύνδεσμο. Τον σύνδεσμο. Νομίζω πως πρέπει να πάρω ένα ντεπόν γιατί το κεφάλι μου θα σκάσει. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο σ' ολόκληρη τη ζωή μου. Και μόνο στην ιδέα τρομάζω. Αλλά τώρα το βλέπω μπροστά μου και νιώθω να σφίγγονται τα σωθικά μου. Συμβαίνει στ' αλήθεια ή μήπως ονειρεύομαι; Χα, αυτό θα είναι, δε μπορεί. Ένα φρικαλέο όνειρο με αρχιτέκτονα το πιο σκοτεινό μέρος του μυαλού. Μια κακόγουστη φάρσα. Χαμένος στη δίνη, θα στριφογυρίζω στο κρεβάτι για ώρες μέχρι να βρω γαλήνη. Αλλά όχι. Εύχομαι να ήταν όνειρο. Τότε και μόνο τότε δεν θα υπέφερα από αυτό το ερώτημα που πλανάται από πάνω μου, απειλητικό σαν θηλιά, έτοιμο να με τερματίσει. Καμιά φορά η πραγματικότητα μπορεί να γίνει πιο αποκρουστική κι απ' τα πιο απόκοσμα όνειρα. Ναι, το πιστεύω αυτό. Τι θα κάνεις λοιπόν; Θα δώσεις τέλος σε αυτό το μαρτύριο; Θα γίνεις ο φύλακας - άγγελος ενός ταλαίπωρου ανθρώπου; Αν θέλεις να επιδείξεις ηρωισμό, τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή. Δεν θα υπάρξει ποτέ καταλληλότερη. Θα τολμήσεις να αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου; Μία απάντηση. Πώς γίνεται να μην καταλαβαίνεις;

[pavlinda]

Μισό λεπτό γιατί θα τρελαθώ, πραγματικά. Υποστηρίζεις πως δεν καταλαβαίνεις που κολλάει η υπόθεση Κωσταλέξι με την άγνοια σου περί του Waldo, έτσι; Αυτό δε λες, πες μου. Μα αυτό πρέπει να λες, δε γίνεται να κάνω λάθος. Το γράφεις ξεκάθαρα, δε γίνεται να μη βλέπουν καλά τα ίδια μου τα μάτια. Η ώρα είναι περασμένη, αλλά σίγουρα βλέπω καλά. Όχι, τα μάτια μου λειτουργούν καλά, η παλιά 17άρα CRT οθόνη μου δεν μπορεί να παραμορφώσει ένα μήνυμα. Δεν υπάρχουν περιθώρια λάθους. Αφού κι εγώ να μην κατάλαβα κάτι σωστά, φρόντισες εσύ η ίδια να διατυπώσεις την απορία σου. Ορθά. Κατανοητά. Εσύ η ίδια. Με τα ίδια σου τα δάχτυλα πάτησες τα κουμπιά του πληκτρολογίου διάταξης qwerty και έγραψες αυτό το μήνυμα. Ένα μήνυμα - απορία, που όμως προκαλεί περισσότερες απορίες από μόνο του. Πώς γίνεται να μην καταλαβαίνεις. Πώς, εξήγησε μου μόνο πώς. Δεν θέλω να φλυαρήσεις, όχι. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συμβεί κάτι τέτοιο. Όλα πρέπει να γίνουν όσο πιο απλοϊκά γίνεται. Ένα πράγμα αρκεί, ένα πράγμα μόνο. Μία απλή απάντηση σε μία απλή ερώτηση. Και τότε όλα θα τελειώσουν. Όλα θα γίνουν απολύτως κατανοητά, τίποτα δεν θα βασανίζει κανέναν. Ούτε μένα, ούτε σένα. Λοιπόν, θα μου πεις να μάθω; Θα λύσεις αυτό το μεγάλο, άλυτο μυστήριο; Θα με απαλλάξεις από τη μιζέρια του να ζω τη μέρα της μαρμότας ξανά και ξανά και ξανά και ξανά. Λέγε, μίλα επιτέλους. Μήπως δε μιλάς επειδή φοβάσαι; Αλήθεια, αυτό είναι; Μα, αν είναι αυτό, τότε εντάξει. Δε λέω, δε φέρθηκα και σαν τσέτλεμαν. Αλλά με κάθε καρυδιάς καρύδι δω μέσα, τι περιμένεις; Δεν είναι καιρός για μαλθακούς, οι μέρες που ζούμε βλέπεις... Ας μη ξεφεύγουμε όμως. Στη ταμπακιέρα... δεν το χωράει ο νους μου ένα κορίτσι σαν κι εσένα να μην είναι σε θέση να αντιληφθεί έναν τέτοιο σύνδεσμο. Τον σύνδεσμο. Νομίζω πως πρέπει να πάρω ένα ντεπόν γιατί το κεφάλι μου θα σκάσει. Δεν έχω ξαναδεί κάτι τέτοιο σ' ολόκληρη τη ζωή μου. Και μόνο στην ιδέα τρομάζω. Αλλά τώρα το βλέπω μπροστά μου και νιώθω να σφίγγονται τα σωθικά μου. Συμβαίνει στ' αλήθεια ή μήπως ονειρεύομαι; Χα, αυτό θα είναι, δε μπορεί. Ένα φρικαλέο όνειρο με αρχιτέκτονα το πιο σκοτεινό μέρος του μυαλού. Μια κακόγουστη φάρσα. Χαμένος στη δίνη, θα στριφογυρίζω στο κρεβάτι για ώρες μέχρι να βρω γαλήνη. Αλλά όχι. Εύχομαι να ήταν όνειρο. Τότε και μόνο τότε δεν θα υπέφερα από αυτό το ερώτημα που πλανάται από πάνω μου, απειλητικό σαν θηλιά, έτοιμο να με τερματίσει. Καμιά φορά η πραγματικότητα μπορεί να γίνει πιο αποκρουστική κι απ' τα πιο απόκοσμα όνειρα. Ναι, το πιστεύω αυτό. Τι θα κάνεις λοιπόν; Θα δώσεις τέλος σε αυτό το μαρτύριο; Θα γίνεις ο φύλακας - άγγελος ενός ταλαίπωρου ανθρώπου; Αν θέλεις να επιδείξεις ηρωισμό, τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή. Δεν θα υπάρξει ποτέ καταλληλότερη. Θα τολμήσεις να αντιμετωπίσεις τον εαυτό σου; Μία απάντηση. Πώς γίνεται να μην καταλαβαίνεις;

ε σκασε με ακουσε ολη η γειτονια απο τα γελια.

τελικα τι εννοεις?

[christiana78]

πραγματικά, δεν νομιζω οτι ξέρει τί εννοει...