Προς το περιεχόμενο

The [Old] Official Off Topic Thread IV


Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Ψυκτικό θέλεις... λογικά θα το patchάρει και θα το ξαναγεμίσει ;)

 

 

Ασε πηγαν να με πεσουν τα μαλλια...

 

Δεν ρωτανε απλα το κανουν....

 

Θα ρωτησω ενα που ξερω...

 

Στα καλα καθουμενα...

 

Καλη περιπτωση η μαμα ε. Εσκιμωα ειναι?

 

δεν ξερω σημερα ολα στραβα πανε...

  • Απαντ. 42,3k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

  • athlios

    4891

  • leftermann

    2114

  • gang

    2037

  • YiN

    1915

Δημοσ.
Δημοσ. (επεξεργασμένο)

Που είναι ο toufas να γράψει ένα crime story για το οργανωμένο έγκλημα των fake accounts, με noir jazz + rainymood στο background;

http://www.youtube.com/watch?v=AcDfVsQ-qhY&feature=player_embedded

 

http://www.youtube.com/watch?v=AYw7eJYadco&feature=player_embedded

 

Οι καιροί αλλάζουν μου'χαν πει κάποτε. Το ίδιο και οι άνθρωποι. Τα μάτια μου βαριά και κόκκινα από την αϋπνία παλεύαν κάτω από το καυτό καλοκαιρινό ήλιο να μείνουν ανοιχτά. Άπλωσα το πόδι μου να πατήσω το τσιγάρο που μόλις είχα τελειώσει και κυλούσε πλέον βασανιστικά αργά στο γεμάτο ατέλειες πεζοδρόμιο. Ένιωσα ένα κρύο ρυάκι ιδρώτα να κατεβαίνει πίσω από το γόνατο. Έσπρωξα με τον ώμο μου το κορμί μου μακρυά από τη γεμάτη σκόνες και γκραφίτι μαρμάρινη μάντρα που είχε φροντίσει να με στηρίξει τα προηγούμενα είκοσι λεπτά. Τίναξα ασυναίσθητα το μανίκι μου και κοντοστάθηκα χαζεύοντας τα μέλη, γνωστά και μη, να περνάνε μπροστά μου αμέριμνα όπως τα είχα συνηθίσει, απολαμβάνοντας τις ασήμαντες ζωές τους μες την άγνοια.

 

Δεν είχα συνηθίσει να τον περιμένω. Στα πέντε χρόνια υπηρεσίας μου σ'αυτό το βρώμικο τόπο δε τον θυμάμαι μια φορά να έχει λείψει απ'το καθήκον του. Ήξερα πως κάποιο λόγο είχε που με έστησε. Η ώρα πλησίαζε και το άγχος μέσα μου έσφιγγε σαν θηλειά. Γύρισα το βλέμμα μου στο δρόμο και νωχελικά άρχισα να κινούμαι προς το περίπτερο. Αν υπάρχει κάτι που μισούσα περισσότερο απ'το καλοκαίρι ήταν το δερμάτινο σακάκι μου. Αναρωτήθηκα γιατί το φοράω ακόμα καλοκαιριάτικα. Δεν υπήρχε απάντηση. Απλώς έπρεπε. Όπως έπρεπε κάποιοι να αποδεχτούν μια ανώτερη ύπαρξη. Καθώς κυλούσα φωνές εκστατικές ακούστηκαν από τη πλατεία την οποία αγκάλιαζε ο δρόμος στο τέρμα του. Γύρισα και στο βάθος αντίκρισα ένα πλήθος αντρών να γυροφέρνει μια κοπελίτσα όπως οι γύπες που πετούν πάνω απ'τα αφυδατωμένα και ετοιμοθάνατα κορμιά στην έρημο. Δε πρέπει να ήταν πάνω από είκοσι και φαινόταν να απολαμβάνει τη προσοχή που τις δινόταν απλόχερα. Όμως κάτι δε μου καθόταν καλά. Σαν μια σειρήνα που με το τραγούδι της τραβάει τους ναυτικούς, έτσι και αυτή με την προσποιητή της αθωότητα τραβούσε τα αφελή αρσενικά γύρω της. Αναλογίστηκα την απουσία του Νίκοκ89. Από όλες τις μέρες του Ιουλίου, έπρεπε να εμφανιστεί σήμερα. Ήξερα πως η εμφάνιση της δεν ήταν τυχαία.

 

Ο Τούφας άφαντος και δεν με έπαιρνε να περιμένω άλλο. Σήκωσα το γιακά μου και κίνησα γοργά προς τη πλατεία.

Επεξ/σία από pappous_soulis
Δημοσ.

http://www.youtube.com/watch?v=AcDfVsQ-qhY&feature=player_embedded

 

http://www.youtube.com/watch?v=AYw7eJYadco&feature=player_embedded

 

Οι καιροί αλλάζουν μου'χαν πει κάποτε. Το ίδιο και οι άνθρωποι. Τα μάτια μου βαριά και κόκκινα από την αϋπνία παλεύαν κάτω από το καυτό καλοκαιρινό ήλιο να μείνουν ανοιχτά. Άπλωσα το πόδι μου να πατήσω το τσιγάρο που μόλις είχα τελειώσει και κυλούσε πλέον βασανιστικά αργά στο γεμάτο ατέλειες πεζοδρόμιο. Ένιωσα ένα κρύο ρυάκι ιδρώτα να κατεβαίνει πίσω από το γόνατο. Έσπρωξα με τον ώμο μου το κορμί μου μακρυά από τη γεμάτη σκόνες και γκραφίτι μαρμάρινη μάντρα που είχε φροντίσει να με στηρίξει τα προηγούμενα είκοσι λεπτά. Τίναξα ασυναίσθητα το μανίκι μου και κοντοστάθηκα χαζεύοντας τα μέλη, γνωστά και μη, να περνάνε μπροστά μου αμέριμνα όπως τα είχα συνηθίσει, απολαμβάνοντας τις ασήμαντες ζωές τους μες την άγνοια.

 

Δεν είχα συνηθίσει να τον περιμένω. Στα πέντε χρόνια υπηρεσίας μου σ'αυτό το βρώμικο τόπο δε τον θυμάμαι μια φορά να έχει λείψει απ'το καθήκον του. Ήξερα πως κάποιο λόγο είχε που με έστησε. Η ώρα πλησίαζε και το άγχος μέσα μου έσφιγγε σαν θηλειά. Γύρισα το βλέμμα μου στο δρόμο και νωχελικά άρχισα να κινούμε προς το περίπτερο. Αν υπάρχει κάτι που μισούσα περισσότερο απ'το καλοκαίρι ήταν το δερμάτινο σακάκι μου. Αναρωτήθηκα γιατί το φοράω ακόμα καλοκαιριάτικα. Δε υπήρχε απάντηση. Απλώς έπρεπε. Όπως έπρεπε κάποιοι να αποδεχτούν μια ανώτερη ύπαρξη. Καθώς κυλούσα φωνές εκστατικές ακούστηκαν από τη πλατεία την οποία αγκάλιαζε ο δρόμος στο τέρμα του. Γύρισα και στο βάθος αντίκρισα ένα πλήθος αντρών να γυροφέρνει μια κοπελίτσα όπως οι γύπες που πετούν πάνω απ'τα αφυδατωμένα και ετοιμοθάνατα κορμιά στην έρημο. Δε πρέπει να ήταν πάνω από είκοσι και φαινόταν να απολαμβάνει τη προσοχή που τις δινόταν απλόχερα. Όμως κάτι δε μου καθόταν καλά. Σαν μια σειρήνα που με το τραγούδι της τραβάει τους ναυτικούς, έτσι και αυτή με την προσποιητή της αθωότητα τραβούσα τα αφελή αρσενικά γύρω της. Αναλογίστηκα την απουσία του Νίκοκ89. Από όλες τις μέρες του Ιουλίου, έπρεπε να εμφανιστεί σήμερα. Ήξερα πως η εμφάνιση της δεν ήταν τυχαία.

 

Ο Τούφας άφαντος και δεν με έπαιρνε να περιμένω άλλο. Σήκωσα το γιακά μου και κίνησα γοργά προς τη πλατεία.

 

1. Τον σηκώνεις τον γιακά κουφαλίτσα ε;

2. Με τέτοια ζέστη κιόλας;

Δημοσ.

κόπηκε το νερό :cry:

άντε τώρα να βγω βόλτα..

 

είμαι και στις μέρες μου :X

 

μας τι μας κάνει αυτη η υπηρεσία παροχής νερού :-(

Δημοσ.

κόπηκε το νερό :cry:

άντε τώρα να βγω βόλτα..

 

είμαι και στις μέρες μου :X

 

μας τι μας κάνει αυτη η υπηρεσία παροχής νερού :-(

 

Vn952.jpg

Δημοσ.

εχω φοβηθεί λίγο με τους moderators. δε ξανακάνω προσβλητικό ποστ :fear:

 

Υπερβάλλεις..;ρ

Δημοσ.
Δημοσ.

Την εχω δαγκάσει άσχημα με unavailable 18χρόνο πιπίνι.....

 

Y no resist a man in his early 30's!!!

 

Εεεεερωτοχτυπημενος, τρελααααα ερωτευμένος, στα δίχτυα σου μπλεγμένος, δεινοπαθώωωωω!!!

 

Δώσε πόνο :lol:

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.
  • Δημιουργία νέου...