Προς το περιεχόμενο

The [Old] Official Off Topic Thread IV


Sellers

Προτεινόμενες αναρτήσεις

οχι δεν το ειπα για αυτο, απλα ηταν περιεργο το πως δεν εγινε 404.

 

Δεν ειχε ασχημη κουβεντα παντως, η γενικη αποψη ηταν οτι ενω ειχαμε κεντρικο νομισμα, δεν ειχαμε κεντρικη οικονομια οπως ειχανε κανει στο αμερικα

α και το nick μας ειναι olive niggers.

 

seems legit

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

  • Απαντ. 42,3k
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

  • athlios

    4891

  • leftermann

    2114

  • gang

    2037

  • YiN

    1915

Δημοσ. (επεξεργασμένο)

http://www.youtube.com/watch?v=znJGiSqfbas http://www.youtube.com/watch?v=AYw7eJYadco

backstory 1

 

Εκεινο το βραδυ εκανα την περιπολια μου στα κακοφημα στενα της πολης. Εκει στις γειτονιες που οι πιο πολλοι μπατσοι δεν βγαινανε ουτε απο το αμαξι. Ημουν νεος τοτε, τοσο νεος που δεν ηξερα πως δουλευε το συστημα. Ημουν ακομα στο σωμα, νομιζα πως η πολη ηταν χωρισμενη στους καλους και τους κακους, και εγω ημουν με τους καλους. Δεν ηταν αρκετες οι σφαιρες που σφυριξανε πανω απο το κεφαλι μου ωστε να καταλαβω πως ακομα και οι "καλοι" μερικες φορες ηταν αρχιδια.

 

Ημουν μονος μου εκεινο το βραδυ. Ο συναδελφος μου επρεπε να παει να ελεγξει μια αλλη ηλιθια κληση. Ληστεψανε μια πλουσια κυρατζα και ο αστυνομος ηθελε οτι φορουσε μπλε στολη να ασχοληθει με την υποθεση της, ετσι για να δειξουν τα καναλια πως η αστυνομια κανει δουλεια. Δεν μπηκα στο σωμα για να ασχολουμε με τους πλουσιους, ουτε με τα κοσμηματα τους. Κανενας αστυφύλακας δεν θα επρεπε να απασχολειται με κατι τετοιο.

 

Ακουσα κατι σιγανα βογγητα να ερχονται απο ενα στενο. Οχι βογγητα πονου ή κλαψας, απλα οι λυγμοι ενος αντρα που ειχε χασει καθε ελπιδα. Αντηχουσαν μεσα στο στενο, και σπαγανε τον μονοτονο ηχο της βροχης.

"Να του ριξω και αλλη αφεντικο? ακουστηκε μεσα απο το στενο. Κρυφτηκα πισω απο εναν καδο, προσπαθωντας να εκτιμησω την κατασταση. "Οχι, αρκετα," ειπε μια μεταξενια φωνη. Ηταν καπως σιγανη, σαν ψυθιρος, αλλα θα ορκιζομουνα πως καπου ηξερα αυτον που μιλαγε. Η φωνη δεν ειχε ουτε ιχνος συμπονιας, τοσο παγωμενη που μπορουσε να ειχε βυθισει τον τιτανικο. "Τελειωσαμε με δ'αυτον. Σκοτωσε τον." ειπε η φωνη.

 

Τιναχτηκα απο την κρυψωνα μου, με το σημα και το οπλο στα χερια μου. "ΑΚΙΝΗΤΟΙ!" ειπα, προσπαθωντας να κανω την φωνη μου να ακουστει πιο ρωμαλεα. Κοιταξα προς τις σκιες, μπας και αναγνωρισω καποια μουρη. Ο αντρας ηταν ξαπλωμενος στο εδαφος μεσα σε μια λιμνη απο νερο και σκουπιδια και ειπε "σε ευχαριστω θεε μου!" Κινηθηκα αργα προς το μερος του, σημαδευοντας το οπλο μου προς τις σιλουετες.

 

"Σε απαλλασσω απο τις υπηρεσίες σου αρχιφυλακα Τουφα" ειπε η παγωμενη φωνη. Περπατησε προς το μερος μου, αργα και σταθερα το προσωπο του βγηκε απο τις σκιες. Καταλαβα γιατι μου ηταν γνωριμη η φωνη. Ηταν ο υπαστυνομος Snoob! Τουλαχιστον του εμοιαζε, γιατι οτι ιχνος ανθρωπιας ειχε παλια, ειχε εξαφανιστει, το βλεμμα του ηταν πλεον αυτο ενος δολοφονου και ενιωθα τα ματια του να με τρυπανε κατω απο το γεισο του καπελου του. Τα χερια μου αρχισαν να χαμηλωνουν αλλα εκανα καθε προσπαθεια να μην βγαλω το στοχαστρο μου απο πανω του, αλλα αυτος ηταν ο προισταμενος μου! Γιατι εδεινε εντολες σε ενα τσιρακι να σκοτωσει καποιον?

 

Ημουν τοσο αφελης τοτε. Ο κοσμος μου ηταν μοναχα ασπρος και μαυρος. Δεν ειχα καταλαβει πως δεν υπαρχουν καλοι ανθρωποι. Υπαρχουν μονο κακοι ανθρωποι και χειροτεροι ανθρωποι. "Χαμηλωσε το οπλο σου Τουφα." μου ειπε, "Δεν θα με συλλαβεις." Εβγαλε το πακετο του και αναψε ενα τσιγαρο. Μου προσφερε και εμενα ενα, αλλα ειχα παγωσει. Ακομα μπορουσα να ακουσω τους λυγμους απο το πατωμα, αυτους που με φερανε εξ'αρχης σε αυτο το στενο. Προσπαθουσε να βρει την δυναμη να σταθει ορθιος. Τα τσιρακια ειχανε κατσει ακινητα, δεν ξερανε τι θα επρεπε να κανουν μιας και ημουν μπροστα.

 

"Χαμηλωσε το οπλο σου Τουφα, και παμε πισω στο τμημα για μια κουβεντουλα," ειπε ο αρχιφυλακας. Η φωνη του για καποιο λογο ειχε αποκτησει καποια ζεστασια, λες και καποιος γυρισε εναν διακοπτη. Τα ματια του ειχαν την γνωριμη λαμψη του, κρύβοντας το δολοφονικο βλεμμα που ειχα δει μολις ενα λεπτο πριν. Χαμηλωσα το οπλο μου, δεν μπορουσα να πυροβολησω εναν προισταμενο. Περπατησε προς το μερος μου αργα, ξεφυσωντας καπνο απο τα ρουθουνια του. "Ετσι Τουφα. Μολις εκανες μια σωστη κινηση"

 

Το χερι του εξαφανηστηκε μεσα στο παλτο του και πριν προλαβω να αντιδρασω κατι με χτυπησε κατακουτελα. Επεσα πανω στην βρωμικη ασφαλτο. Καθως εχανα τις αισθησεις μου, ακουσα την παγωμενη του φωνη να προσταζει τα τσιρακια του να τελειωσουν την δουλεια. Αρχισα να θολωνω καθως ειδα το εναν κακοποιο να βγαζει το οπλο του και να πυροβολαει το θυμα του. Μετα ολα μαυρισανε.

Επεξ/σία από Toufas
Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Βackstory part 2.

http://www.youtube.com/watch?v=NoooscPFiyc

 

"Και βεβαια οχι Αλεκο. Eιναι γνωστο πως εισαι απο τους καλους μπατσους, μικρε", ειπα στον συναδελφο μου. Ειχε καθισει στην θεση του συνοδηγου και με κοιταγε περιεργα. Ηξερε πως ελεγα ψεμματα αλλα δεν ηταν ετοιμος να πει οτι μπλοφαρω, και εγω δεν ημουν ετοιμος να του πω τι ξερω. Ο Αλεκος ηταν απο τους βρωμικους μπατσους πλεον Στο τμημα μας δεν ανεβαινες με αλλο τροπο. Ολοι ξερανε πως ο Αλεκος ηταν ετοιμος να παρει προαγωγη, και μιας και εγω δεν ημουν αυτου του κυκλου, θα με στελνανε συντομα στην τροχαια. Θα με βαζαν εκει που δεν θα μπορουσα να ενοχλησω τον δημαρχο και τους φιλους του.

 

Ο Αλεκος ηπιε μια γουλια απο τον καφε του. Ο ατμος απο το ποτηρι αχνιζε πανω στο παρμπριζ, και οι δαχτυλιες πανω σε αυτο σχηματιζανε κατι σαν μυστικο κωδικα. "Γιατι ξεπεσες ετσι Αλεκο" σκεφτηκα. Ο Αλεκος ηταν καλο παιδι. Ειχε την κλασσικη ελληνικη φατσα, με τα λιγα γεννια που βγαινανε αμεσως την ιδια μερα που τα ξυριζε, και το κοντο σγουρο του μαλλι. Ηταν καλο παιδι, και οτι ξερει για την δουλεια το εμαθε απο μενα. Τραβηξα ενα τσιγαρο και εψαχνα τις τσεπες μου για τον αναπτηρα μου. Ο Αλεκος εβγαλε ενα σπιρτο, και το αναψε πανω στην κονσολα του αυτοκινητου και το εφερε προς τα μενα. Ηταν μια ενδειξη ειρηνης. Το βλεπα στα ματια του οτι ηθελε να δεχτω την προσφορα του. Αλλα αυτο δεν ηταν απλα ενα σπιρτο: ηθελε να ακολουθησω τον βρωμικο δρομο που ειχε ακολουθησει και αυτος.

 

Τον κοιταξα με ενα ψυχρο υφος. Η φλογα τρεμοπαιζε, λιγους ποντους μακρια απο την ακρη του σβηστου μου τσιγαρου. Δεν εκανα καμια κινηση. Η φλογα ετρωγε το ξυλο, και το μετετρεπε σε μια ακανονιστη μαυρη γραμμη. Ο μοναδικος ηχος μεσα στο αμαξι ηταν τα παρασιτα απο το cb που επαιζε την συχνοτητα της αστυνομιας. Καθως η φλογα εφτανε τα δαχτυλα του Αλεκου, βρηκα τον αναπτηρα μου και αναψα το τσιγαρο μου. Τα φρυδια του κανανε εναν μορφασμο και πεταξε το σπιρτο εξω απο το παραθυρο. Το βλεμμα του εγινε πιο μαζεμενο, ειχε καταλαβει πως δεν με κερδιζε ετσι ευκολα. Πηρα μια βαθια τζουρα απο το τσιγαρο. Η αντιπαλοτητα ειχε κανει την ατμοσφαιρα αποπνικτικη.

 

Ο Αλεκος κοιταξε ευθεια. "Παμε Τουφα, πρεπει να γυρισουμε στο τμημα. Ο αρχηγος εχει μια υποθεση για εμας." Εβαλα ταχυτητα και ξεκινησα να οδηγαω. Κανεις μας δεν μιλησε καθ΄ολη την διαδρομη μεχρι το αρχηγειο. Ακομα κοροιδευομασταν, ακομα πιστευαμε το ιδιο ψεμα. Αλλα και οι δυο ξεραμε πως η συνεργασια μας μολις ειχε τελειωσει.

 

 

 

 

 

 

(mfw when I slept for 10 mins and woke up and can't sleep again. mfw when I should be writing my standup and not this crap. mfw when i dont have a face)

Συνδέστε για να σχολιάσετε
Κοινοποίηση σε άλλες σελίδες

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.
  • Δημιουργία νέου...