leftermann Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 χααααχαχαχα, το συνεχίζεις Σνούκα ε, μπράβο ρε! Μαίρη Πόπινς είναι πολύ καλή ιδέα. Θα ταιριάζω με την νεράιδα, το κουνελάκι και τον darth vader. Μια ομπρελίτσα και ένα χαμηλό πλατύγυρο καπέλο δεν είχε αυτή; Για να δω στο πατάρι. Αν δεν βρω, θα ντυθώ αρκούδα.
Σούπαφλαϊ Τζίμμι Σνούκα Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 εγώ να μη λαχανιάζω θέλω, τα άλλα γίνονται...
freedubus Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Μια ομπρελίτσα και ένα χαμηλό πλατύγυρο καπέλο δεν είχε αυτή; και φουστανι..και φουστανι..
leftermann Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 δεν βρήκα. Θα ντυθώ αρκούδα. Για την ακρίβεια, θα ξεντυθώ αρκούδα. Μπάη μπάη.
slipknot Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Παραλίγο να πάω από αναρρόφηση εμετού σήμερα. Βρέθηκα σε ένα σχολείο το οποίο δεν μου είναι γνώριμο και δεν έχω κάποιο ξεκάθαρο clue για την τοποθεσία του, αλλά πιθανότατα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη. Κι αυτό γιατί είχα πάει να δω τον ΠΑΟΚ που έπαιζε... εκεί. Κάποια στιγμή παρατήρησα αναταραχή στις εξέδρες με αιτία την εξαφάνιση ενός παιδιού, οπότε ένας 30άρης με μπυροκοιλιά μου είπε να το βρω. Ξεκίνησα να μετακινούμαι προς το κατώτερο επίπεδο ώσπου είδα το παιδί να εμφανίζεται από τη θύρα του συγκεκριμένου τμήματος, κρατώντας στο χέρι ένα hot dog. Φώναξα "Νάτος!" και το πλήθος εκστασιάστηκε: άρχισε να με αγκαλιάζει, να με αποκαλεί 'ήρωα' και να μου δίνει συγχαρητήρια που το βρήκα. Ξέφυγα για λίγο και βρέθηκα σε άλλο τμήμα. Μετά από λίγα λεπτά παρατήρησα μια κοκκινομάλλα στα δεξιά μου να με κοιτάει επίμονα και ξαφνικά εμφανίστηκε ένας τύπος που έμοιαζε με τον Hedberg, με πήρε παραπέρα και μου είπε: -Καλό μουνί ε; -Εεε... ναι. -Καλά πώς μιλάς έτσι, είναι αδερφή μου. -Εσύ δεν την είπες 'μουνί' μόλις τώρα; -Kαι; Τελικά βαρεθήκαμε τον αγώνα και πήγαμε όλοι στις τάξεις για μάθημα. Σαν ήρωας, μου επιτράπηκε να παρακολουθήσω όλα τα μαθήματα της μέρας και να απολαύσω μια πλήρη ξενάγηση στο σχολείο. Η τάξη με την οποία παρακολουθούσα, έκανε όλα της τα μαθήματα σε συγκεκριμένη αίθουσα. Εντύπωση μου προκάλεσε ένα μεγάλο γυάλινο βάζο που βρισκόταν πάνω στην έδρα του καθηγητή. Ήταν ανοιχτό και μέσα του υπήρχαν 2 ιδιαίτερα περίεργα έντομα, σχεδόν ανθρωποειδή: το ένα ήταν μικρό και χοντρό, ενώ το άλλο τεράστιο (για δεδομένα εντόμου) και λεπτό. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκαναν και οι πρωτοποριακές μέθοδοι διδασκαλίας που εφαρμόζονταν στο σχολείο καθώς και ο άρτιος υλικοτεχνικός εξοπλισμός του. Φτάσαμε στην έβδομη και τελευταία ώρα μαθημάτων, όπου κάναμε Μαθηματικά. Η καθηγήτρια ήταν πολύ νέα, όχι πάνω από 25 χρονών. Χαμήλωσε τα φώτα κι άρχισε να μας δείχνει διαφάνειες. Άρχισα να σκέφτομαι το ενδεχόμενο να μείνω εκεί για πάντα, το μέρος έμοιαζε ιδανικό, σαν επίγειος παράδεισος. Ξαφνικά η καθηγήτρια άρχισε να χαμογελάει και παρατήρησα ένα παιδί να κάθεται σε μια καρέκλα, δίπλα ακριβώς από την έδρα. Τα ζουζούνια βγήκαν από το βάζο και άρχισαν να κάνουν ένα φοβερό θόρυβο, πλησιάζοντας σιγά-σιγά τον μαθητή. Κοίταξα το πρόσωπο του και είδα μια έκφραση φρίκης, άρχισα να φωνάζω απελπισμένα "Andy, ANDY". Το τελευταίο πράμα που είδα ήταν ένα αργό και σταθερό ζουμ στο πρόσωπο του και η νέκρα στα μάτια του.
athlios Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Παραλίγο να πάω από αναρρόφηση εμετού σήμερα. Προσεχετε ρε τι καταπινετε πριν κοιμηθειτε. Τι ονειρα ειναι αυτα.
leftermann Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 το λοιπόν, τα μισά παιδάκια στο πάρτυ ήταν ντυμένα μπάτσοι, ματαζήδες, εκαμίτες, και λοιπά υποπροϊόντα. Και κυρίως τα κορίτσια ε. Ήμαρτον. Κι ο δικός μου ήθελε. Αλλά του το έκοψα, το είπα ότι ντυμένο αστυνόμο δεν τον πάω πουθενά, και πείστηκε.
athlios Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Mιση ωρα κρατησε το παρτυ ? Καμια μαμα μπατσινα δεν ειχε? Οχι τιποτα αλλο, για να διατηρει την ταξη.
Marria Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Εμενα παλι με ντυνανε Σπανιολα, Πριγκηπισσα και τετοια κοριτσιστικα. Που παει η νεα γενια σημερα
pappous_soulis Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 http://www.youtube.com/watch?v=uGt0nDKu0cg
Toufas Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Παραλίγο να πάω από αναρρόφηση εμετού σήμερα. Βρέθηκα σε ένα σχολείο το οποίο δεν μου είναι γνώριμο και δεν έχω κάποιο ξεκάθαρο clue για την τοποθεσία του, αλλά πιθανότατα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη. Κι αυτό γιατί είχα πάει να δω τον ΠΑΟΚ που έπαιζε... εκεί. Κάποια στιγμή παρατήρησα αναταραχή στις εξέδρες με αιτία την εξαφάνιση ενός παιδιού, οπότε ένας 30άρης με μπυροκοιλιά μου είπε να το βρω. Ξεκίνησα να μετακινούμαι προς το κατώτερο επίπεδο ώσπου είδα το παιδί να εμφανίζεται από τη θύρα του συγκεκριμένου τμήματος, κρατώντας στο χέρι ένα hot dog. Φώναξα "Νάτος!" και το πλήθος εκστασιάστηκε: άρχισε να με αγκαλιάζει, να με αποκαλεί 'ήρωα' και να μου δίνει συγχαρητήρια που το βρήκα. Ξέφυγα για λίγο και βρέθηκα σε άλλο τμήμα. Μετά από λίγα λεπτά παρατήρησα μια κοκκινομάλλα στα δεξιά μου να με κοιτάει επίμονα και ξαφνικά εμφανίστηκε ένας τύπος που έμοιαζε με τον Hedberg, με πήρε παραπέρα και μου είπε: -Καλό μουνί ε; -Εεε... ναι. -Καλά πώς μιλάς έτσι, είναι αδερφή μου. -Εσύ δεν την είπες 'μουνί' μόλις τώρα; -Kαι; Τελικά βαρεθήκαμε τον αγώνα και πήγαμε όλοι στις τάξεις για μάθημα. Σαν ήρωας, μου επιτράπηκε να παρακολουθήσω όλα τα μαθήματα της μέρας και να απολαύσω μια πλήρη ξενάγηση στο σχολείο. Η τάξη με την οποία παρακολουθούσα, έκανε όλα της τα μαθήματα σε συγκεκριμένη αίθουσα. Εντύπωση μου προκάλεσε ένα μεγάλο γυάλινο βάζο που βρισκόταν πάνω στην έδρα του καθηγητή. Ήταν ανοιχτό και μέσα του υπήρχαν 2 ιδιαίτερα περίεργα έντομα, σχεδόν ανθρωποειδή: το ένα ήταν μικρό και χοντρό, ενώ το άλλο τεράστιο (για δεδομένα εντόμου) και λεπτό. Ιδιαίτερη εντύπωση μου έκαναν και οι πρωτοποριακές μέθοδοι διδασκαλίας που εφαρμόζονταν στο σχολείο καθώς και ο άρτιος υλικοτεχνικός εξοπλισμός του. Φτάσαμε στην έβδομη και τελευταία ώρα μαθημάτων, όπου κάναμε Μαθηματικά. Η καθηγήτρια ήταν πολύ νέα, όχι πάνω από 25 χρονών. Χαμήλωσε τα φώτα κι άρχισε να μας δείχνει διαφάνειες. Άρχισα να σκέφτομαι το ενδεχόμενο να μείνω εκεί για πάντα, το μέρος έμοιαζε ιδανικό, σαν επίγειος παράδεισος. Ξαφνικά η καθηγήτρια άρχισε να χαμογελάει και παρατήρησα ένα παιδί να κάθεται σε μια καρέκλα, δίπλα ακριβώς από την έδρα. Τα ζουζούνια βγήκαν από το βάζο και άρχισαν να κάνουν ένα φοβερό θόρυβο, πλησιάζοντας σιγά-σιγά τον μαθητή. Κοίταξα το πρόσωπο του και είδα μια έκφραση φρίκης, άρχισα να φωνάζω απελπισμένα "Andy, ANDY". Το τελευταίο πράμα που είδα ήταν ένα αργό και σταθερό ζουμ στο πρόσωπο του και η νέκρα στα μάτια του. then who was phone
Σούπαφλαϊ Τζίμμι Σνούκα Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Δημοσ. 19 Φεβρουαρίου 2012 Άθλιε, βιντεάκι απο 'χθες θα ανεβάσεις;
Προτεινόμενες αναρτήσεις