Internet και υπολογιστές επηρεάζουν τη μνήμη σύμφωνα με νέα μελέτη

[tritonas00]

Το inso τεχνολογικό φόρουμ;

 

Δεν ειναι?

[nik_th3_gr33k]

Δεν το πρόλαβες...

[tritonas00]

Οτι να ναι..

[nik_th3_gr33k]

Νταξ.

[Yperaspisths]

Eγω ξερω οτι το πολυ κομπιουτερ σου καιει τα εγκεφαλικα κυτταρα. Το λεω απο προσωπικες εμπειριες μετα απο 24ωρα στο WoW πριν 3 χρονια

[eu@]

Eγω ξερω οτι το πολυ κομπιουτερ σου καιει τα εγκεφαλικα κυτταρα. Το λεω απο προσωπικες εμπειριες μετα απο 24ωρα στο WoW πριν 3 χρονια

είχες παρενέργειες?

[barman]

Εγω ειχα αρχισει απο το Atari2600 το 1987 περιπου,Δηλαδη 12 ετων. Οταν ασχολουμαι πολλες ωρες με υπολογιστη Ποναει το κεφαλι μου η εχω καποια ζαλη-Ειδικα αν παιξω κανα strategy. Οποτε σιγουρα αυτα που λενε δεν ειναι @@ριες. Θα προτεινα ΠΡΟΣΟΧΗ στους μικροτερους και οσο γινεται λιγοτερες ΩΡΕΣ στα κουτια.

[digekas]

Κουράγιο παιδιά μέχρι να βγει η επόμενη έρευνα που θα όπως πάντα θα αναιρεί τις προηγούμενες ώστε αν μη τι άλλο να κάνει ντόρο.

 

Πάντα με φιλικούς χαιρετισμούς, Δημήτρης.

[pigeon]

Μερικοί συνάνθρωποί μας έχουν επενδύσει στην παπαγαλία ως μέσο επίδειξης, επομένως δεν τους αρέσει ο νέος τρόπος σκέψης που προυποθέτει λίγο περισσότερο μυαλό, μεθόδους απομνημόνευσης, κριτήρια επιλογής κτλ. Εικοσιεννέα κατασκευαστές τούβλων συνιστούν τυφλή απομνημόνευση και παπαγαλία..

 

Αλλοι βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να αποδείξουν -κυρίως στον εαυτό τους- τι καλά που έκαναν και δεν έμαθαν ακόμα να κάνουν doubleclick, ενώ ξέρουν απ'εξω οτι τούρκικο σαπούνι κυκλοφορεί. Ασε που ετσι μαθαίνουν και τούρκικα ώστε όταν πάρουν την πόλη και φτάσουν στην γνωστή Μηλιά -συγνώμη δεν θυμάμαι το χρώμα- να συνεννοηθούν με τους ντόπιους. Περι ορέξεως λοιπον..

 

 

Εγω παλι το μόνο που ξέρω οτι στο columbia μοιράζουν κόκα με το κιλό!

 

Τρανή απόδειξη το βιντεάκι της Betsy της τρελογιατρού:

Το μάτι του κοκάκια λέει πάντα την αλήθεια.

[nik_th3_gr33k]

Μερικοί συνάνθρωποί μας έχουν επενδύσει στην παπαγαλία ως μέσο επίδειξης, επομένως δεν τους αρέσει ο νέος τρόπος σκέψης που προυποθέτει λίγο περισσότερο μυαλό, μεθόδους απομνημόνευσης, κριτήρια επιλογής κτλ. Εικοσιεννέα κατασκευαστές τούβλων συνιστούν τυφλή απομνημόνευση και παπαγαλία..

 

Αλλοι βρήκαν πρόσφορο έδαφος για να αποδείξουν -κυρίως στον εαυτό τους- τι καλά που έκαναν και δεν έμαθαν ακόμα να κάνουν doubleclick, ενώ ξέρουν απ'εξω οτι τούρκικο σαπούνι κυκλοφορεί. Ασε που ετσι μαθαίνουν και τούρκικα ώστε όταν πάρουν την πόλη και φτάσουν στην γνωστή Μηλιά -συγνώμη δεν θυμάμαι το χρώμα- να συνεννοηθούν με τους ντόπιους. Περι ορέξεως λοιπον..

 

 

Εγω παλι το μόνο που ξέρω οτι στο columbia μοιράζουν κόκα με το κιλό!

 

Τρανή απόδειξη το βιντεάκι της Betsy της τρελογιατρού:

Το μάτι του κοκάκια λέει πάντα την αλήθεια.

Ε ρε νάμουνα καμια τριανταπενταριά χρόνια νεώτερος,να μούδινες αυτό που πίνεις...

 

@Γκέκας:Ακόμα δεν κατάλαβα αν συντάσσεσαι με τον αρθρογράφο ή αποτάσσεσαι τον Σατανά.

Πρόσεξε τί θα απαντήσεις,ο περακείθε καραδοκεί.

[pigeon]

Ε ρε νάμουνα καμια τριανταπενταριά χρόνια νεώτερος,να μούδινες αυτό που πίνεις...

 

Ε, εντάξει, ας μη τα ρίχνουμε όλα στην εμμηνόπαυση.

Κάπου έχει βάλει το χέρι της η αμορφωσιά και η έμφυτη αγένεια.

 

ΥΓ: Η Βetsy είναι ειδική επί των ουσιών..

[email protected] / το μάτι του κοκάκια

[digekas]

Του ντέμν προβόκατιβ, νοτ του άνσερ!!!

 

Άσχετο αλλά πάλι στα 3 μέτρα σ' έστησαν βρε Νικολή;

 

Ως προς το θέμα αυτό καθεαυτό, προσωπικά έρχομαι σε ρήξη με τον εαυτό μου που δεν έχω ξεκάθαρη άποψη και εξηγώ:

 

Θεωρώ ως δεδομένο το πεπερασμένο της νόησής μας, όχι ότι έχουμε εξαντλήσει τα όριά της, αλλά στέκομαι στο ότι δεν έχει βρεθεί κάποιος μέχρι σήμερα να μας αποδείξει ότι αν φάμε αυτό, ή ποιούμε εκείνο, οσφρηστούμε το παρ' άλλο, σταθούμε για 3 ώρες στο ένα πόδι ή αφουγκραστούμε τον αφρό της θάλασσας, θα αλλάξει κάτι δραματικά ως προς το πως βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα.

 

Θεωρώ ως δεδομένα όλα τα ερεθίσματα που δεχόμαστε, τα οποία μέσω των εσωτερικών μηχανισμών που έχουμε μετατρέπονται σε πληροφορίες, οι οποίες στην συνέχεια επαναπροσδιορίζουν τόσο τον εσωτερικό αυτό μηχανισμό όσο τα μέτρα και τα σταθμά μας.

 

Όσο περισσότερο κάποιος βομβαρδίζεται από περισσότερα δεδομένα, τόσο περισσότερο πρέπει να αναπτύξει αυτό τον εσωτερικό μηχανισμό ο οποίος τα συγκρίνει, αξιολογεί, κατατάσσει, κλπ. Το πεπερασμένο όμως των διαστάσεων δημιουργεί ένα μπάφερ όβερφλόου οπότε εκεί αυτός που ελέγχει τον εαυτό του θα πει, δεν μπορώ να αποφασίσω τώρα, χρειάζομαι χρόνο για να το σκεφτώ, ή ο βομβαρδισμός ως σκοπός, ως τακτική, θα πετύχει τον σκοπό του, θα κάμψει ή παρακάμψει τους μηχανισμούς αυτούς οπότε και κάθε δεδομένο θα το θεωρούμε ως πληροφορία χωρίς να περνάει έστω και από κάποια στοιχειώδη επεξεργασία.

 

Οι υπολογιστές λοιπόν και γενικότερα η πρόσβαση στο διαδίκτυο είναι η είσοδος σε νέο κόσμο όπου τα δεδομένα περισσεύουν αφού από αυτό το μέσο δεν παίρνουμε μόνο αλλά δίνουμε κιόλας. Προς το παρόν στηριζόμαστε κυρίως στα δεδομένα τα οποία αντλούμε από αυτό το μέσο χρησιμοποιώντας κάποια στοιχειώδη εργαλεία που μας βοηθούν είτε να αναζητήσουμε αυτά τα δεδομένα, είτε να τα συγκρίνουμε, οπότε με αυτή την λογική από την στιγμή που μπορούμε να καθορίσουμε σε κάποιο βαθμό αυτά τα εργαλεία, τα δεδομένα που δεχόμαστε έχουν δεχτεί μία κάποια επεξεργασία από εμάς ακόμα και αν αυτός ο μηχανισμός είναι ξένος ως προς το δικό μας εσωτερικό μηχανισμό.

 

Το ερώτημα λοιπόν που τίθεται είναι αν θα παραμείνουμε με τους γνωστούς μέχρι τώρα τρόπους απόκτησης γνώσης και οργάνωσης του εσωτερικού μας κόσμου στηριζόμενοι σε γνωστές και σίγουρες λύσεις ή αν θα αναγκαστούμε για καθαρά πρακτικούς λόγους να φάμε μερικές φορές τα μούτρα μας σαν τους μπόμπιρες που πρωτοξεκινούν να μαθαίνουν να περπατούν. Εξαρτάται λοιπόν από τον καθένα μας, την ηλικία του, τις γνώσεις και τα βιώματά του, τους εσωτερικούς του μηχανισμούς όπως αρέσκομαι να αποκαλώ, την πίεση που δέχεται και το πόσο αντέχει ο ίδιος.

 

Πχ θέλεις να δεις μία ταινία, ταινίες όμως υπάρχουν πολλές, όπως και κριτικές υπάρχουν πολλές, θέλεις όμως να την δεις απόψε και δεν θέλεις να διαβάσεις 10-20-30 κριτικές οι οποίες μπορεί να σου αποκαλύψουν το σενάριο, τι κάνεις; Πας στο imdb και βλέπεις τι βαθμολογία έχει. Αρκεί όμως αυτό; Ποιος την βαθμολόγησε και πως ξέρεις ότι έχετε τα ίδια μέτρα και σταθμά; Πατάς λοιπόν και βλέπεις ηλικιακά αλλά και ως προς το φύλο τι βαθμολογίες έχουν δοθεί αλλά και την πληθυσμιακή κατανομή. Θα μπορούσε να έχει και σαν δείκτη την μόρφωσή τους, τα θρησκευτικοπολιτικοαθλητικά τους πιστεύω και πάει λέγοντας.

 

Οπότε η λύση στο πρόβλημα των πολλών δεδομένων είναι οι περισσότεροι εξωγενείς μηχανισμοί που θα φιλτράρουν και θα επεξεργάζονται για εμάς την τροφή προκειμένου να μην ταλαιπωρούμαστε με τέτοιες διαδικασίες ρουτίνας και να αφιερώνουμε τον χρόνο μας σε πιο δημιουργικές (???) δραστηριότητες...

 

Γιατί να μην υπάρχει ένα app για το κινητό μας και απλά να τραβάμε μία φωτογραφία και αυτό να μας λέει αν η νεαρά κορασίδα είναι συμβατή με το κρεβάτι μας, αν η πίτα γύρο από κάποια σουβλακερή θα μας πέσει βαριά στο στομάχι, και γιατί όχι να μην μας προτείνει αυτά που ήδη ξέρει ότι μας αρέσουν ή να αποφασίζει για εμάς χωρίς εμείς να χρειάζεται να απασχολούμαστε με κοινότυπες και βαρετές διαδικασίες, γιατί να μην μπορεί ένα τέτοιο σύστημα να μας προτείνει τι θα θεωρούσε/γνώριζε ότι εμείς θα θεωρούσαμε ενδιαφέρον ώστε να στρέψουμε εκεί την προσοχή μας;

 

Θα εμπιστευόμασταν όμως ένα τέτοιο σύστημα; Έλληνες είμαστε άρα και καχύποπτοι ακόμα και για την σκιά μας που μας ακολουθεί, για αυτό δημιουργήθηκαν τα κοινωνικά δίκτυα όπου οι ίδιοι οι φίλοι μας θα προμοτάρουν ιδέες και προϊόντα, φίλοι οι οποίοι και αυτοί εμπιστεύτηκαν άλλους δικούς τους φίλους και τελικά όλοι φίλοι γίναμε αλλά... χάσαμε τον εαυτό μας, ο μισός είναι ψηφιακός και κάπου εδώ μέσα γυρίζει, ο άλλος ο παλιός είναι αναλογικός και κάπου εκεί έξω αναρωτιέται για αυτό τον δυισμό της προσωπικότητάς του, έρχεται σε ρήξη με τον εαυτό του κάνοντας την αυτοκριτική του: αναγκαιότητα ή επιλογή;

 

Πάντα με φιλικούς χαιρετισμούς, Δημήτρης.

[nspattak]

Οτι να ναι ...

 

Οταν διαβάζετε μια μελέτη το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να διαβάσετε τη μεθοδολογία της και τα κριτήρια που έχει για τα συμπεράσματα.

 

Ολα τα υπόλοιπα είναι κουβέντα να γίνεται.

 

 

ΥΓ: Φυσικά και το άρθρο είναι για κλάμματα...

[pigeon]

Δημήτρη ωραία η ανάλυσή σου και όπως πάντα πλούσια.

 

Φοβούμενοι μη γίνουμε σκλάβοι της τεχνολογίας, καταλήξαμε οι τσομπάνηδες του πλανήτη. Εν τω μεταξύ όσο αποφεύγουμε τα barcodes, τα τσιπ με το 666 και άλλους διαολόσταλτους πειρασμούς, γίναμε σκλάβοι του αλκοόλ, του τσιγάρου, του φαγητού, του τζόγου, δέρνουμε τις γυναίκες μας, οδηγάμε σαν γίδια και σκοτωνόμαστε, δεν ξέρουμε να μιλάμε και να γράφουμε, αλλά ευτυχώς θέε μου που δεν γίναμε nerds!

 

 

Οτι να ναι ... Οταν διαβάζετε μια μελέτη το μόνο που μπορείτε να κάνετε είναι να διαβάσετε τη μεθοδολογία της και τα κριτήρια που έχει για τα συμπεράσματα. Ολα τα υπόλοιπα είναι κουβέντα να γίνεται. ΥΓ: Φυσικά και το άρθρο είναι για κλάμματα...

+ =

+ =

Εξισώσεις

[digekas]

Αυτά ανέκαθεν φίλε μου αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι των προς διαφύλαξη αρχών και αξιών μας, είναι θέμα παράδοσης, με τους νεωτερισμούς δεν τα πάμε καλά αφού δεν έχουν ακόμα προλάβει να ενσωματωθούν στην κουλτούρα μας, ενίοτε και στον πολιτισμό μας.

 

Πάντα με φιλικούς χαιρετισμούς, Δημήτρης.