Προς το περιεχόμενο

About CISCO...


xt1

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Hello Insomniacs...

 

Βασικά το ερώτημα μου είναι το εξής:

Γνωρίζω ότι η Αμερικάνικη Ένωση συνεργάζεται με την Cisco kai μπορείς να παρακολουθησεις ώστε να πάρεις πστοποιηση CISCO.

Θα ήθελα να ξέρω αν αξίζει...και αν το "χαρτάκι'' που θα αποκτήσεις θα έχει κάποια αξία και θα είναι ικανό να σου προσφέρει δουλειά.(κάποιος μου είπε ότι όσοι είναι CISCO certified είναι περιζήτητοι)

Οποιος γνωρίζει κάτι...ας μου πει ρε παιδιά.

 

Και πέρα από την CISCO...an τελειώσεις ΙΕΚ Πληροφορικής βρίσκεις εύκολα δουλειά???

 

Πολλά ρώτησα μάλλον..Ακόμα και η πιο μικρή πληροφορία θα με βοήθησει....

Thanks...

Δημοσ.

Ναι εγω το ειχα αναφερει αυτο. περι CISCO.

Aυτο που ξερω σιγουρα οτι οι συγκεκριμενες πιστοιποιησεις (περιζητητες) κοστιζουν καποια χιλιαδες δολαρια ..και ειναι δυσκολο για τον οποιονδηποτε να τις παρακολουθησει. Παραλληλα δεν ειναι πιστοποιησεις στυλ Microsoft παιζουμε με το word kai to excel. Απαιτουν βαθια γνωση δικτυων και ειδικευση στα προιοντα της συγκεκριμενης εταιριας. Το πιο συνηθες φαινομενο ειναι να στελνουν οι εταιριες καποια στελεχη τους να παρουν την συγκεκριμενη πιστοποιηση αφου μονο αυτες μπορουν να αντεξουν το βαρος των διδακτρων.

 

Οποτε καταλαβαινεςι δεν ειναι τοσο απλα τα πραγματα. καθως τα εξοδα αυξανοντε γιατι η πιστοποιηση εχει πολλα επιπεδα..και καθε επιπεδο..λεφτα!

 

Οσο για το IEK .Κοιτα προσωπικα πιστευω οτι αυτη τηγν στιγμη στην ελλαδα υπαρχει κοσμος που δεν εχει κανενα χαρτι και ομως δουλευει στον χωρο. Σιγα σιγα αρχιζει να σπαει το φαινομενο αυτο.και ολοι ζητανε καποιο χαρτι πανεπιστημιου. Παρολα αυτα απο πολυ κοντινο μου προσωπο το οποιο τελειωνει ενα τετοιο ΙΕΚ και ειδη βρισκεται σε διαδικασια ευερεσης δουλειας.τα πραγματα ειναι απο δυσκολα εως μετρια. Χωροι οπως το πλαισιο κτλ κτλ ενδιαφεροντε για τετοιυς πτυχιουχους

μιας και οι χρηματικες απολαβες ειναι μικρες και δεν εχουν αμεσα μεγαλυτερες αξιωσεις για μεγαλυτερο μισθο.

 

Ειναι αληθεια οτι ειδικα φετος ο χωρος της πληροφορικης στην ελλαδα αλλα και παγκοσμια περναει κριση..με μαζικες απολυσεις μειωσεις προσωπικου και περικοπες . Υποθετω οτι σε 2 χρονια απο τωρα που θα εχει τελειωσει η περιοδος των ολυμπιακων τα πραγματα για τον συγκεκριμενο χωρο θα ειναι χειροτερα. Γενικα το μελλον φαινεται ολιγο ομιχλωδες αλλα ποτε δεν ξερεις!

 

Η γνωμη μου ειναι να αφοσιωθεις στην σχολη σου και να τελειωσεις οσο το δυνατον πιο γρηγορα το πτυχιο σου μιας και κακα τα ψεματα μπορει να σου δωσει ενα μεροκαματο εστω και σαν καθηγητης. Στην συνεχεια ακολουθησε οτι εσυ θελειις..ειτε λεγεται πληροφορικη ειτε κατι αλλο!

 

Φιλικα!

 

 

 

Δημοσ.

@apoc: Αν προσπαθεί να τελειώσει το αγαπητό τμήμα της Αθήνας (όπως το υποψιάζομαι) μπορεί να είναι πολύ γέρος για οτιδήποτε ;-p Εμένα μου πήρε 8 χρόνια (μόνο).

 

@xt1: Καλά κάνεις και το ψάχνεις έτσι αν και δεν έχω πληροφορίες να σου δώσω για τη CISCO. ΄Οπως ίσως κατάλαβες κι εγώ έχω τελειώσει μαθηματικός αλλά κάνω μεταπτυχιακό στην Αγγλία σε ένα σαφώς καλύτερο περιβάλλον και με λογικότερες απαιτήσεις (σε σημείο να μου φαίνονται ασήμαντα και εύκολα αυτά που κάνω σε σχέση με την Πραγματική ή τη Διαφορική Γεωμετρία).

Πάντως ότι χαρτί πάρεις καλό (προσωπική άποψη χωρίς να στηρίζεται σε συγκεκριμένες εμεπιρίες ακόμα) είναι αν και στην Αγγλία καμιά φορά σε απορρίπτουν και ως overqualified ;-p

Πρόταση μου είναι: πήγαινε στρατό να τελειώνεις με αυτό!!! αν φυσικά σκοπεύεις να τελειώσεις το Μαθηματικό (κάποια στιγμή). Αν το παρατήσεις (εξίσου λογική λύση αν και μη αποδεκτή-κατανοητή από πολλούς γονείς) τότε μπορείς τον αφήσεις και για αργότερα (το στρατό φυσικά ;-p)

Δημοσ.

Φίλε μου σε καταλαβαίνω απόλυτα...για το ψάξιμο που κάνεις..

Είμαι και εγώ στο Μαθηματικό(Αθηνών!--που με το που μπήκα στην σχολή το πρώτο που μου είπαν έιναι ότι ο μέσος όρος των φοιτητών την βγάζει στα 7,5 χρόνια..!!!δέσαμε...) στο 2ο έτος και βλέπω να έχω φορτωθεί τόσα μαθήματα ήδη που αρχίζω να απορώ τι στο καλό θα κάνω τέλως πάντων...

 

Δεν ξέρω να σου πω για την Cisco ayta που ζητάς...(σορρυ)

Πάντως και εγώ έχω αρχίσει να ψάχνω "εναλλακτκές εξόδους" αν και οι δικοί μου γονείς έχουν κολλήσει πολύ άσχημα στον θεσμό του "ΑΕΙ"....και θα σκάσουν αν δεν πάρω το πτυχίο μου κάποια στιγμή...Ελπίζω σε σένα να είναι πιο χαλαρα τα πράγματα...

 

Good searching!!!!

 

 

Δημοσ.
wraeththu

said:

@apoc: Αν προσπαθεί να τελειώσει το αγαπητό τμήμα της Αθήνας (όπως το υποψιάζομαι) μπορεί να είναι πολύ γέρος για οτιδήποτε ;-p Εμένα μου πήρε 8 χρόνια (μόνο).

 

παιδια δεν θελω να μειωσω κανεναν ουτε το μαθηματικο ουτε την προσπαθεια σας ουτε τιποτα. Αλλα αυτα που ακουω μου φαινοντε παραλογα! το ξερω οτι με αυτο το ποστ ισως δυναμιτησω την κατασταση αλλα εχω μερικες αποριες.

 

Καταρχην να πω οτι εγω οχι..δεν διαβασα αρκετα και δεν μπορεσα να μπω σε καποιο ελληνικο ΑΕΙ..(οχι δεν εφταιγε η κακη στιγμη ουτε το αγχος).

 

8 xronia! 7 xronia? ρε παιδια τι κανουμε? ουτε πολυτεχνειο να ηταν..ενταξει μπορει να ειναι πιο δυσκολο απο το πολυτεχνειο..δεν ξερω..αλλα αυτα τα χρονια ειναι εξωπραγματικα! δηλαδη μετα απο 7 χρονια..που ακομα υποθετικα δεν εχει παρει το πτυχιο και υποθετικα εισαι 25 ετων... αληθεια μπορεις να δεις το μελλον σου με καλη προοπτικη? εγω το βλεπω δυσκολο.

Ειναι ενας στρατος μπροστα ειναι xtra καποια χρονια για να σπουδασεις κατι αλλο..και βγαινεις στα 30 φευγα σου ..με 0 υπηρεσια..για να αξιωσεις τι?

 

Σεβομαι την αγαπη σας για τα μαθηματικα..αλλα πρωτου πατε δεν ρωτησατε? Μιλαω συγκριμενα για το μαθηματικο μιας και αποδεχομαι οτι ειναι ειδικη περιπτωση σε επιπεδο δυσκολιας!

εχεις ξοδεψει 4 -5 χρονια στο μαθηματικο..και τελικα επειδη ειναι δυσκολο το αλλαζει στο καθε ΙΕΚ πληροφορικης? μονο τα χρονια που θα ειχα ξοδεψει εκει περα..θα με εκαναν να το σκεφτω ξανα!

 

και επιτελους..(αν και δεν εχω λογο, εγω που σπουδασα σε μη -ελληνικο συστημα, να εκφερω αποψη για το ελληνικο συστημα οι ενστασεις σας δεκτες) ποτε θα σταματησει αυτο το πραγμα με τα ελληνικα πανεπιστημια.. 7-8-9-10. Και δεν θηγω την καθε φοιτητη αυτη την στιγμη αλλα το ιδιο το συστημα εφοσον ειναι τοσο ελαστικο και σε αφηνει να το κανεις...παραλληλα δεν σε προστατευει! Ναι δεν σε προστατευει! γιατι σε φερνει σε αδιεξοδο!

 

Και ειπαμε δεν μιλαμε μονο για τον φοιτητη..φταιει και το γεγονος οτι το course ειναι εξαιρετικα δυσκολοπ..θα μπορουσε να γινει πιο βατο κτλ κτλ....

 

Ειμαι γενικα της εντυπωσης οτι για τον μεσο ελληνα(χωρις οικονομικη επιφανεια)..αυτη την στιγμη τα πραγματα ειναι διαιτερα δυσκολα για να χαλαει τοσα χρονια σε καποιο Uni..καποια στιμγη να βρισκεται σε αδιεξοδο..και μερικες φορες να αναζητα εξοδους διαφυγης!

 

Να ζητησω συγνωμη αν νομιζετε οτι το ποστ μου ειανι εμπρηστικο..απλα αυτες ηταν οι πρωτες σκεψεις μου. Οποιος πει οτι δεν εχω δικαιωμα να κρινω..θα συμφωνησω μαζι του εν-μερη.Παρολα αυτα εκφραζω αναλογες ανησυχιες.....

 

Ευχαριστω

 

 

 

Δημοσ.

Λογικότατες οι απορίες σου και τουλάχιστον εγώ δε νιώθω κανένα θυμό ή ανάγκη να "ξεσπάσω" εναντίον σου εξαιτίας αυτών που γράφεις.

 

Πίστεψε με οι περισσότεροι δεν ρώτησαν προτού μπουν ή μπήκαν από σπόντα (πχ εγώ το είχα 17η επιλογή). Από εκεί και πέρα αρχίζει ο "αγώνας" για να επιβεβαιώσεις την πατρική ρήση "αφού μπήκες, θα βγείς..." (τα αποσιωπητικά είναι απαραίτητα, το πότε δεν προσδιορίζεται).

 

Φυσικά όλοι περιμένουν πως στα 5 χρόνια (λογική παραδοχή λόγω της ύπαρξης άλλων σχολών και οικογενειακών παραδειγμάτων) θα έχεις τελειώσει με το προπτυχιακό σου επίπεδο και από εκεί και πέρα βλέπεις τι κάνεις.

 

Έλα όμως που στις πρώτες δύο παραδόσεις έχεις χάσει τη μπάλα. Το σοκ που παθαίνεις από τον όγκο της ύλης και η διαφορά στον τρόπο προσέγγισης (πχ Απειροστικός Λογισμός Ι = Calculus και Γραμμική ʼλγεβρα Ι = Linear Algebra) είναι κάτι που μόνο να το φανταστείς μπορείς (ειδικά αν είσαι εξωτερικός παρατηρητής).

 

Έτσι σου παίρνει 2-3 χρόνια μέχρι να συνηθίσεις τι σου ζητάνε (και σου ζητάνε τα πάντα χωρίς να σου δίνουν ιδιαίτερα εφόδια) οπότε αρχίζεις να μετράς από τότε. Βλέπεις ότι έτσι προκύπτουν λογικά νούμερα (6, 7, 8 με το μέσο όρο να είναι πλέον στα 7).

 

Φυσικά αυτό το μαγικό νούμερο εξαρτάται από τις προσωπικές συνθήκες του καθενός πχ δουλειά, οικονομικές δυσκολίες, 1-2 χρόνια διακοπές για να χαλαρώσεις μετά τις πανελλήνιες έχοντας μάθει πως στο πανεπιστήμιο είναι εύκολο να βγεις αλλά δύσκολο να μπεις (I wish...), αντιπάθειες καθηγητών (=2 χαμένα χρόνια για εμένα).

Συμφωνώ μαζί σου για το κακό αυτού του συστήματος που σου καταστρέφει κάθε ελπίδα για το μέλλον αλλά έχει 1 μόνο θετικό: όταν βγαίνεις τελικά στο εξωτερικό έχεις διδαχτεί πολύ περισσότερα από οποιονδήποτε άλλο ευρωπαίο φοιτητή και έχεις μάθει να παλεύεις μόνος οπότε όλα τα άλλα σου φαίνονται ασήμαντα.

 

Πάντως είδες πως πέφτεις στη λού(μ)πα? Αντί να το παρατήσεις το ρημάδι γιατί ξέρεις πως δεν είσαι φτιαγμένος για αυτή την επιστήμη [είναι wildcard η λέξη επιστήμη ;-( ]σκέφτεσαι πως έχεις δαπανήσει πολύ χρόνο και ενέργεια για να μπεις και λές ότι κάποια στιγμή θα τελειώσεις ασχέτως αν η ψυχολογία σου θα έχει καταρρακωθεί τόσο που οι φίλοι σου ή οι γονείς σου θα δυσκολεύονται να σε αναγνωρίσουν. Έτσι διστάζεις να πάρεις την απόφαση να το παρατήσεις ενώ εντελώς ψυχρά και υπολογιστικά είναι η καλύτερη λύση για τους περισσότερους.

 

Αυτό (το drop out) όμως συμβαίνει eventually καθώς βλέπεις ότι μπαίνουν 500 (!?!) κάθε χρονιά (ναι δεν έχω κάνει λάθος) και βγαίνουν 40-100. Οι υπόλοιποι που βρίσκονται? Βλέπεις η ελληνική νοοτροπία που σου επιτρέπει να μένεις σπίτι σου μέχρι Χ χρονών και να πληρώνει κάποιος άλλος "κρύβει" αυτές τις θλιβερές στατιστικές.

 

Από την άλλη αυτή η υπερποστασία της οικογένειας είναι μάλλον ο κυριότερος λόγος που η Ελλάδα δεν έχει γίνει τόσο χάλια όσο η Αγγλία πχ... Διαλυμένες οικογένειες, αλκοολισμός, αμέτρητες ανήλικες μητέρες κλπ κλπ.

Ξέρω πως τα έχεις δει και αυτά οπότε θα συμφωνήσεις μαζί μου πως η λύση είναι κάπου στη μέση. Το θέμα είναι να γίνει ένας εξορθολογισμός του συστήματος εξετάσεων και σωστότερης διαχείρησης πόρων έτσι ώστε να υπάρχει μια καλύτερη συσχέτιση μεταξύ πανεπιστημίων και αγοράς εργασίας.

 

Αυτό βέβαια θα έχει τρομερές κοινωνικές επιπτώσεις αλλά αν θέλουμε να προχωρήσουμε πρέπει να γίνει χωρίς όμως να βουτηχτούν οι Έλληνες νέοι στα χρέη (όπως συμβαίνει στο αγγλοσαξωνικό σύστημα).

 

Αυτά προς το παρόν... Θα συνεχίσουμε αργότερα γιατί πρέπει να φύγω...

Δημοσ.

ευχαριστω για την απαντηση... ειλικρινα ειχα μια υποψια οτι θα το χαλαγα το τοπικ. Θελω να συμφωνησω ολοκληρωτικα μαζι σου. Ιδιαιτερα στη λογικη σου. δεν ειχα σκοπο να πω κακια αλλα να πω αυτο που πιστευω οτι τελικα το συστημα πρεπει να τρωει τα παιδια του.

 

εχω μια αισθηση οτι το τοπικ αυτο μπορει να εξελιχθει σε μια απο τις γνωστες συζητησεις του στυλ εμεις αγγλια εσεις ελλαδα..οχι εδω ειναι καλυτερα οχι εκει ειναι χειροτερα..οχι εδω εχουμε αυτο οχι εμεις εχουμε κατι καλυτερο.

 

Παρολα αυτα τολμω να κανω το επομενο ανοιγμα..και να ρωτησω ..ειδικα αυτους που αποφοιτησαν απο το ελληνικο συστημα. Ειμαστε ετοιμοι να κανουμε την αλλαγη σαν εθνος..στο συστημα? Νομιζω οτι συμφωνουμε οτι το σημερινο συστημα καπου χολαινει...

 

ιδανικη λυση με παραδειγμα το μαθηματικο θα ηταν ισως η μειωση της υλης σε καποια βαθμο..

 

ερωτηση: ειμαστε σε θεση να αποδεχτουμε οτι μπορει να υπαρξει μια πιο user friendly σχολη? μια πιο εξειδικευμενη ισως? (οοοπς ειπα την λαθος λεξη..και τωρα θα πεσουν τα κορακια να πουν μα αγγλια θα γινοουμε? Hi tech εργατες? συγκεκριμενη γνωση? ).

 

Δεν ξερω μπορει απο ακαδημακικη πλευρα το αγγλο-σαξονικο συστημα να ειναι πραγματικα..απαραδεκτο..απο την αλλη. ομως εχει και δικλειδες ασφαλειας...

Σου προσφερω συγκεκριμενη ποσοτητα γνωσης -> εισαι υποχρεωμενος να την καταναλωσεις σε συγκεκριμενο χρονο -> εσαι ετοιμος σε συγκεκριμενο βαθμο να αποδοσεις στην αγορα.

 

Μαλλον ομως ξεφυγα τελειως και αρχιζω να μπλεκω στα χωραφια της επιλογης μια εκ των 2 σχολων σκεψης οσο αναφορα την εκπαιδευση. Δυστηχως δεν με βοηθανε οι ικανοτητες μου στον γραπτο λογο..για να εκθεσω καλυτερα τους προβληματισμους μου!

 

ευχαριστω

 

 

Δημοσ.

θα σου πω μια ιστορία από το πρόσφατο παρελθόν (πριν από 1 χρόνο περίπου).

Δεδομένα: Μαθηματικό Αθήνας, 40 μαθήματα για να πάρεις πτυχίο = 10 μαθήματα/χρόνο

Ζητούμενο: Ανανέωση του προγράμματος σπουδών.

 

Η "συζήτηση" αυτή διήρκησε περίπου 3 χρόνια και βασίστηκε σε μια έρευνα που έγινε σχετικά. Από αυτή την έρευνα προέκυψαν συμπεράσματα που ήταν ήδη γνωστά σαν φήμες και urban legends στους σκοτεινούς (κυριολεκτικά) διαδρόμους της σχολής.

 

Αυτά ήταν πως οι φοιτητές κάνουν πολλά χρόνια να τελειώσουν και πως σε ορισμένα μαθήματα το ποσοστό επιτυχίας ήταν πολύ κάτω από το 50% με πιο σύνηθες το 10%. Αυτά τα μαθήματα ήταν κυρίως τα πλέον βασικά για έναν μαθηματικό και το αντικείμενό τους οι του εξωτερικού φοιτητές (ή ακόμα και οι του εσωτερικού από άλλες πόλεις) μόνο σε διδακτορικό επίπεδο τα συναντούσαν. Επίσης το 95% των φοιτητών επέλεγαν σαν κατεύθυνση τους τα Εφαρμοσμένα μαθηματικά (που σημαίνει μαθήματα πληροφορικής, στατιστικής, αριθμητικής ανάλυσης, επιχειρησιακής έρευνας και διαφορικών εξισώσεων) ενώ μόλις το 5% επέλεγε τα Θεωρητικά μαθηματικά (άλγεβρες, γεωμετρίες και αναλύσεις).

 

 

Υπήρχαν ακριβώς δύο απόψεις για το πως έπρεπε να πορευθεί το τμήμα στο μέλλον: η αγγλοσαξωνική (μείωση ύλης και πιο ουσιαστική διδασκαλία) και η αδράνεια (δεν αλλάζουμε τίποτα γιατί...). Τη δεύτερη θα την εξηγήσω λίγο περισσότερο γιατί αντιπροσωπεύει την ελληνική άποψη επί του θέματος.

 

Παραθέτω (I quote):

"Δεν αλλάζουμε τίποτα γιατί είμαστε το καλύτερο τμήμα Μαθηματικών στην Ευρώπη, με το πιο καλό θεωρητικό υπόβαθρο και άρα δε μπορούμε να "αλλοιώσουμε" τη φυσιογνωμία του τμήματος αφαιρώντας βασικά κομμάτια από τα μαθήματα του ήδη υπάρχοντος προγράμματος σπουδών.

Αν το κάνουμε αυτό τότε οι μαθηματικοί που θα βγαίνουν από το τμήμα μας θα είναι χαμηλότερου επιπέδου και αυτό θα έχει μετέπειτα επιπτώσεις σε άλλους τομείς της διδασκαλίας και της εργασίας. Οι μαθηματικοί που θα βγουν μη γνωρίζοντας Γενική Τοπολογία και Συναρτησιακή Ανάλυση Ι ή Διαφορική Γεωμετρία Ι δε θα γνωρίζουν βασικές μεθόδους επίλυσης/προσέγγισης μαθηματικών προβλημάτων και άρα ούτε οι ίδιοι οι φοιτητές θα πρέπει να επιθυμούν τη μείωση των μαθημάτων γιατί θα είναι σα να σκάβουν το λάκκο τους.

 

Εξάλλου δεν είναι τόσο οι γνώσεις αυτές καθεαυτές που κάνουν τη συγκεκριμένη επιστήμη τόσο σημαντική όσο οι μέθοδοι που αναπτύσεις για την επίλυση προβλημάτων.

Όσο για το ότι ο μέσος όρος αποφοίτησης που ανεβαίνει δεν φταίνε οι καθηγητές αλλά οι φοιτητές που δεν διαβάζουν και δεν καταλαβαίνουν απλά πράγματα."

 

 

Κριτική επί της παραπάνω απόψεως:

Δε λέω οι γνώσεις μέσα από αυτά τα μαθήματα ήταν τρομερές και έχουν εφαρμογές παντού ΑΛΛΑ κανείς σχεδόν καθηγητής (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων όπως πάντα) δεν μπορούσε να τις κάνει απτές, κοινώς να συνδέσει όλα αυτά τα θεωρητικά και αφηρημένα μαθηματικά με πραγματικές εφαρμογές. Η ειρωνεία είναι πως ακόμα και τα Εφαρμοσμένα μαθηματικά ήταν κατ' ουσίαν θεωρητικά. Ναι μεν υπήρχαν κάποια παραδείγματα στην πρώτη, εισαγωγική παράδοση κάθε μαθήματος που σκιαγραφούσαν την ανάγκη για τη μαθηματική θεωρία που θα θεμελιωνόταν στα πλαίσια του μαθήματος αλλά μέχρι εκεί.

 

Επίσης το πρόβλημα με τους φοιτητές που δε διαβάζουν αποτελεί μάλλον στατιστικό παράδοξο καθώς λίγα φυσικά φαινόμενα δεν ακόλουθουν την κανονική κατανομή (Gauss) και η απόδοση των φοιτητών σε μια εξέταση είναι defacto μια κανονική κατανομή. Κάποιοι (λίγοι) γράφουν άριστα, κάποιοι (λίγοι) γράφουν χάλια και οι περισσότεροι κινούνται στη μέση.

Στο Μαθηματικό όμως αυτή η μέση κινούνταν γύρω από το 3 με διασπορά 1. (χαχαχαχα, ανέκδοτο ;-p, δηλ η κανονική κατανομή είναι λίγο μη κανονική ή τουλάχιστον η βάση θα έπρεπε να είναι το 3. Σου βάζουν 3 όμως για να μην πας να τους βρεις και να ζητήσεις με αξιώσεις αναβαθμολόγηση+το γεγονός ότι σε λίγα μαθήματα επιτρέπεται να δεις το γραπτό σου).

 

Η δική μου εξήγηση σε αυτό είναι κακοί καθηγητές (με την έννοια του δασκάλου) και υπερβολικές απαιτήσεις στα θέματα των εξετάσεων.

 

Κλείνοντας μπορώ να πω πως σχεδόν κανείς στην Ελλάδα (ακαδημαϊκός, πολιτικός, ίσως ακόμα και επιχειρήσεις) δεν επιθυμεί την ύπαρξη μιας user friendly, με εξιδείκευση σε σύγχρονα θέματα σχολής. Και αυτό γιατί σημαίνει ανακατανομή της γνώσης, μεγαλύτερες απαιτήσεις σε μισθούς και μεγαλύτερη παραγωγικότητα.

Αυτά είναι γνωρίσματα που δεν κατέχει η ελληνική κοινωνία και για αυτό αναπαράγεται ένα σύστημα που τρώει τα παιδιά του. Μπορεί το παράδειγμά μου να ακούγεται τετριμμένο αλλά γιατί όσοι τελειώνουν με το καλό στην Ελλάδα και φεύγουν έξω (Αγγλία και Αμερική οι περισσότεροι γνωστοί μου) για μεταπτυχιακά τελικά αποδίδουν πολύ καλύτερα εκεί? Γιατί προτιμάνε αρκετοί να μείνουν έξω να δουλέψουν (εξαιρώντας τις προσωπικές προτιμήσεις για τον τόπο διαμονής και οικογενειακών αναγκών)?

 

Φυσικά υπήρχαν και κάποιοι καθηγητές που πίστευαν στη μείωση της ύλης και στην ορθολογικότερη διδασκαλία της... Αλλά ποιος τους ακούει αυτούς τώρα...?

Για το αρχείο: οι φοιτητές προτίμησαν την απλή μείωση της ύλης (χωρίς ορθολογικότερη διδασκαλία), οι καθηγητές έκαναν μια μικρή υποχώρηση και έτσι κατέληξε να χρειάζεται 9 μαθήματα/χρόνο = 36 συνολικά για πτυχίο.

Οπότε καταλαβαίνεις είναι δύσκολο να αλλάξει το σύστημα γιατί κανείς δεν είναι έτοιμος για τη μεγάλη τομή.

 

PS: Εκφράζω προσωπικές απόψεις που συσσωρεύτηκαν ύστερα από 8 χρόνια καθημερινής επαφής με το τμήμα και έχοντας γνωρίσει και συζητήσει (για διάφορους λόγους) με αρκετούς καθηγητές. Φυσικά κάποιος άλλος συνάδελφος από το τμήμα της Αθήνας μπορεί να διαφωνεί σε "τεχνικές" λεπτομέρειες της επιστημονικής γνώσης αλλά νομίζω πως αυτό είναι το γενικό κλίμα που επικρατεί. Πρόκειται περί παθογενούς κατάστασης που βρίσκεται σε διάφορα επίπεδα της ελληνικής κοινωνίας δυστυχώς.

 

Δημοσ.

Μερικες δικες μου σκεψεις πανω σε αυτα που λετε.

Σημειωση : σπουδασα εξωτερικο με δικη μου επιλογη (οχι μαθηματικος)

Οι σχολες που ειναι "δυσκολες" στην Ελλαδα ειναι σκοπιμα δυσκολες οχι γιατι εχουν ντε και καλα καποιο επιπεδο. Υπαρχει καποια αναχρονιστικη δεσποζουσα αντιληψη οτι οσο περισσοτερο "ταλαιπωρησεις" το φοιτητη τοσο ονομα αποκτα η σχολη.

Αυτο ειναι εντελως λαθος και νομιζουν οτι με αυτο το τροπο εχει αντικρυσμα το πτυχιο που τελικα θα παρεις στον ιδιωτικο τομεα.

Θα ηθελαν φυσικα, αφου τα χαλια του ιδιωτικου τομεα στην Ελλαδα ειναι γνωστα (οπου, ως γνωστον σε καλη δουλεια μπαινεις μονο με ...γνωστο χωρις ιδιαιτερα προσοντα)

Η μεθοδος αυτη χρησιμοποιειται ωστε να εισαι μια ζωη "υποχρεος" αριστερα-δεξια και να μην εχεις απαιτησεις : μισθο, συνθηκες εργασιας αντικειμενο κτλ

Με αυτο το τροπο αποθαρυνουν και τους τελευταιους που θα ηθελαν να ασχοληθουν, βαζοντας τους να μαθαινουν αχρηστη και εξωπραγματικη υλη που θα τη ξεχασουν μεσα σε ενα εξαμηνο, αφου δε προκειται να δουλεψουν πανω σε αυτη ξανα.

Κατα βαθος πιστευω οτι ο πραγματικος λογος ειναι οτι τα "δυσκολα" μαθηματα ειναι το "φιλτρο" που εχει στοχο να κανει οσους περισσοτερους γινεται να τα παρατησουν και να "αδειαζουν τη γωνια" ετσι ωστε να βγαινουν στη πιατσα "λιγοι και καλοι".

Μαλλον λιγοι δηλαδη για να μη κινδυνευουν και οι καρεκλες των ασχετων που κανουν τους καθηγηταραδες.

Απο τη μερια των φοιτητων η κυριαρχουσα αντιληψη ειναι "να μαθουμε τα βασικα και να παρουμε το χαρτι". Ετσι κι αλλιως ξερουν οτι ολα εξω ειναι σαπια, καλη δουλεια αν βρεις θα βρεις με ασχετους τροπους απ' το να εχεις προσοντα, οποτε γιατι να παιδευεσαι τελικα;

Τελος ολη η αγορα μαστιζεται απο κριση και σχεδον ολες οι θεωρητικες σχολες, θετικων, φιλοσοφικων και ανθρωπιστικων σπουδων παραγουν στρατιες ανεργων που το μονο που κανουν ειναι να γκρινιαζουν που το κρατος δε τους "τακτοποιει" (σα να βρισκομαστε στη καποτε Σοβιετικη Ενωση δηλαδη) γιατι ειναι πολλες σε αριθμο και παιρνουν υερβολικα μεγαλο αριθμο φοιτητων για τα δεδομενα της Ελλαδας.

Ποιο χρησιμες ειναι αρκετες σχολες των ΤΕΙ που πιστευω αν λειτουργησουν σωστα οι αποφοιτοι τους ταιριαζουν αριστα με τα δεδομενα της Ελληνικης αγορας παρα οι εκατονταδες θεωρητικες σχολες που μονο λογο υπαρξης εχουν να συντηρουν το καθηγητικο δυναμικο της χωρας.

 

Και καταληγω : γιατι λοιπον γιατι να περασεις στο Μαθηματικο και οχι στο Τει Πληροφορικης παρα να τα παρατας τωρα στη μεση και να ψαχνεσαι για σεμιναρια Cisco και σπουδες στα σχεδον αχρηστα ΙΕΚ ;

Δημοσ.

Έλα ντε? Για ρώτα όμως και τους περισσότερους γονείς αν έχουν την ίδια άποψη?

Όπως είπε και o apoc το θέμα είναι κατά πόσο εμείς θέλουμε να αλλάξουμε αυτή τη νοοτροπία. Έστω ότι εμείς θέλουμε να το αλλάξουμε. Αυτό σημαίνει ότι τα αποτελέσματα θα φανούν στα δικά μας παιδιά δηλ. 30 χρόνια από τώρα (στην καλύτερη των περιπτώσεων). Ποιος έχει τη δύναμη να συντηρήσει και να μετατρέψει το όραμα σε πραγματικότητα?

Δημοσ.

ναι δεν ξερω αν το συστημα αλλοτροιωνει συνειδησεις και ανθρωποι σε θεσεις κλειδια παρολο που εκτιμουν την κατασταση δεν κανουν τιποτα. Μπορει μερικοι απο εμας σε 30 χρονια να ειμαστε αυτοι που θα μπορουν να παρουν τετοιες αποφασεις ..και ισως δεν τις παρουν.

 

Απο την αλλη δεν ξερω αν οι προβληματισμοι που σιγοθρα ειναι πολυ εντονοι τα τελευταια χρονια..υπηρχαν και σε παλιοτερες εποχες..Υποθετω πως ναι απλα δεν ξερω τον βαθμο της σημαντικοτητας που θα ειχαν στο μυαλο του καθε φοιτητη!

Δημοσ.
Tasos

said:

Και καταληγω : γιατι λοιπον γιατι να περασεις στο Μαθηματικο και οχι στο Τει Πληροφορικης παρα να τα παρατας τωρα στη μεση και να ψαχνεσαι για σεμιναρια Cisco και σπουδες στα σχεδον αχρηστα ΙΕΚ ;

 

Πράγματι ρε Taso...Και θα σας πω για την δική μου περίπτωση...Πριν συμπληρώσω το μηχανογραφικό εγώ προσωπικά ήμουν μεταξύ ΤΕΙ Πληροφορικής και "Μαθηματικού" (έπιανα και τα δύο...)Οι γονείς μου από την άλλη ήταν μεταξύ "ΑΕΙ" και "ΤΕΙ"...Και δυστυχώς οι περισσοτεροι γονείς υποβιβάζουν κατά πολύ τα ΤΕΙ...Τι έγινε τελικά? Πέρασα στο Μαθηματικό...Όχι επειδή ήταν δική μου επιλογή(Θα μου πεις...εγώ συμπλήρωσα το μηχανογραφικό...ας πρόσεχα...αλλά καμμια φορά τα πράγματα δεν είναι έτσι απλά)αλλά επειδή οι γονείς ήθελαν ΑΕΙ...γιατί οι γονείς είναι πράγματι της εξής άποψης: Ότι από την στιγμή που θα μπεις στο Πανεπιστήμιο κάποια στιγμή θα βγεις...

Μερικά πράγματα είναι καθαρά θέματα νοοτροπίας...

 

Δημοσ.

Για αυτό ακριβώς αν όσοι έχουν "καταδικαστεί" από αυτή τη νοοτροπία όταν έρθει η ώρα να δείξουν το δρόμο στα δικά τους παιδιά και ανάλογα με τις εμπειρίες τους θα επιλέξουν κάτι άλλο.

 

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

Επισκέπτης
Αυτό το θέμα είναι πλέον κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.
  • Δημιουργία νέου...