Τοξοβολος_UK Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Ενταξει 2 βδομαδες που βρισκομαι στην Ελλαδα πιστευω τα εχω δει κ τα εχω ακουσει ολα.Προσπαθω να το παιξω κουλ κ λεω μεσα μου ρε μαλακα Τοξο να πουμε,μηπως δεν πας καλα που εισαι αισιοδοξιος? Αναφερομαι φυσικα στην υστατη μιζερια,μιρλα,κατηφεια,απαισιοδοξια που συναντησα σε σχεδον ολες τις εκφανσεις κ εκφρασεις της ζωης τις λιγες μερες που ειμαι διακοπες στην Ελλαδα.Ακουω συνεχεια για το μνημονιο,για το δεν εχω να φαω,για την ΔΕΗ,για τις απεργειες,για το επεσαν εξω τα καραβια μου,για την ανεργεια,για για για.... Τρανταχτα παραδειγματα,περνω τις προαλες εναν ταριφα κ μεχρι να φτασω στον προορισμο μου τα ειδα κ τα ακουσα ολα,τι για τα χρεη του,τι για την ανεργεια,τι για το δεν του καθεται η γκομενα,τι για το μαλακα τον Παπαντρεου,τι για το οτι η Ελλαδα καταργηθηκε σαν χωρα.Φτανω στον προορισμο μου ενα ρακος.Αλλο παραδειγμα βγηκαμε για καφε με τον κολλητο μου,τον ετσι μου κ καποιους φιλους μας κ στην παρεα εσκασαν 2 παληκαρια σαν τα κρυα τα νερα τα οποια σε καθε 2 προταση χρησιμοποιουσαν την λεξη μνημονιο κ κριση.Ασε που μαλωναν μεταξυ τους για πολιτικα.Τεσπα σε ενα αλλο φιλικο σπιτι των δικων μου,μου επεσε το σαγωνι απο την υστατη μιζερια που εβγαζαν αυτοι οι ανθρωποι για το ποσο χαλια τα πανε οικονομικα. Καταννοω οτι η χωρα βρισκεται σε σταυροδρομι ,καταννοω το δυσκολο της κατασταση κ γι αυτο δεν θελω να ανοιξω ενα θεμα κλασικο για το μνημονιο κ την κριση απο τα πολλα που εχουμε δει.Με ενδιαφερει να εστιασω στο πως εμεις μπορουμε να κανουμε την υπερβαση για να ξεφυγουμε απο αυτη την ειλικρινα ΑΦΟΡΗΤΗ μιζερια κ μιρλα που βλεπω να στοιχιωνει την Ελλαδα κ η οποια με λυπει αφανταστα.Δεν ηταν ετσι ρε παιδια η Ελλαδα.Καθε περισυ κ καλυτερα,αν κ κλισε εκφραση αυτο βλεπω.Δεν μπορει να εχω το νιατο,το μελλον της Ελλαδας κ να μου μιλαει σαν ετοιμοθανατος να πουμε.Δεν νομιζω να πεφτω εξω,αλλα αυτο το πραγμα φαινεται γενικευμενο στην κοινωνια πλεον.Αφορητο,ειλικρινα αφορητο
cthulhucarbide Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Η υπέρβαση ποια είναι? Να σταματήσουμε την μιζέρια? Όταν αυξηθούν οι μισθοί...
Τοξοβολος_UK Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Μέλος Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 κοιτα κακως εκανα την γενικευση,υποτιθεται εχω εκπαιδευτει ακριβως για αυτο,δλδ να μην κανω γενικευσεις,αλλα αυτη η περιρρεουσα ατμοσφαιρα της συνεχους ψυχοβγαλτικης μιζεριας καπως δεν παλευεται.Η υπερβαση θα ειναι παρα το χαλι (ενταξει γνωστο ναι οκ) πως θα ειμαστε ατομα με πιστη προς το καλυτερο,πιστη σε κατι τεσπα
kage Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 θα ταν προτιμοτερο να εστιαζαν οτι η ελλαδα ειναι η πιο ζεστη χωρα ε.ε.? δηλ λες οτι ειναι "κατηγορουμενοι" για την λανθασμενη τους απαισιοδοξια? στην τελικη υπαρχουν περιοχες που δεν θα ακουσεις για την κριση....
FilipposMD Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Ο Τοξοβόλος πάντως έχει εντοπίσει ένα βασικό πρόβλημα της χώρας. Δεν είναι ότι δεν έχουμε να φάμε κιόλας. ΟΚ, υπάρχουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα, αλλά οι γονείς μας ήταν πολύ πιο φτωχοί πριν 30 χρόνια. Μόνο που τότε μπορούσαν να πουν "θα δουλέψω σκληρά, θα κάνω οικονομίες και θα βελτιωθούν τα πράγματα". Τώρα, ό,τι προσόντα και να έχεις, δεν είναι βέβαιο ότι θα έχεις αύριο δουλειά. Αν έχεις δουλειά, το πιο πιθανό είναι ότι θα κακοπληρώνεσαι. Ακόμα κι αν καλοπληρώνεσαι, τα λεφτά που βγάζεις φοβάσαι βάσιμα ότι κάποια στιγμή θα κάνουν φτερά λόγω πτώχευσης ή καμιάς τερατώδους έκτακτης εισφοράς. Εκτός από τα λεφτά, τα ίδια ισχύουν και σε κοινωνικό-πολιτικό-πολιτιστικό επίπεδο. Όσο αισιόδοξος και να είσαι, ρεαλιστικά δεν υπάρχει λόγος να ελπίζεις σε κάτι καλύτερο... Πώς μπορεί να αλλάξει αυτό; Με μια εμπνευσμένη ηγεσία πολιτική και πνευματική. Έτσι όπως είναι το σύστημα όμως, είναι σχεδόν αδύνατο να αναδειχθεί κάποιος άνθρωπος με όραμα και ικανότητες. Οπότε... βράστα Τοξοβόλε.
Τοξοβολος_UK Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Μέλος Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Ρε συ Φιλιππε,να το πρωτο σοβαρο ποστ κ παλι το συμπερασμα η το γενικο φιλινγκ απαισιοδοξο.Το μυαλο μου εχει ενα θεμα (κακο συνηθειο) κ πολλες φορες μπαινω σε πειρασμο να συνθετω κ να αναλυω μια κατασταση υπο ενα πρισμα ψιλο επαγγελματικης διαστροφης,ενω το ευκολο ειναι να ''προκαλεσω'' εναν συλλογισμο για το ορθο του η για το κατα ποσο ανταποκρινεται στην πραγματικοτητα (βλεπε γνωστικη συμπεριφοριστικη) απο την αλλη με εξουθενωνει αφανταστα να βαζω συνεχως το ευατο μου σε αυτο το μοντ. Δεν ξερω,ισως αυτο ειναι μια δικαιολογια για να τα βλεπω παντα προς το καλυτερο,αλλα δες το απλο.Απο αποψη η προσωπικη θεωρηση ,πες το οπως θες,δεν μπορω να δω με βεβαιοτητα τα οσα αναφερεις.Ενταξει ναι προφανως κ το κακοπληρωμα,η ελειψη σιγουριας κ καποια σχετικα στανταρ σε μια οικονομικη κριση οπως η σημερινη αλλα σοβαρα τωρα η ζωη ειναι γεματη δυνατοτητες οσο χαλεποι κ να ειναι οι καιροι.Δεν νομιζω οτι αεροβατω σε οτι αφορα αυτη την πεποιθηση.Το πλαισιο σκαρτο ναι αλλα δυσκολευομαι τοσο πολυ να δεχτω οτι ενας συνομιλικος μου χανει το ορομα που λες ,οποιες κ να ειναι οι συνθηκες.Το μελλον κ η παρακαταθηκη της Ελλαδας ειναι τα νιατα της κ το να τα βλεπω ''σακαταμενα'' σε τοσο μεγαλο βαθμο,εκτος του οτι μου προκαλει θλιψη, ενστικτωδως τα αντανακλαστικα μου με ωθουν στην αντιδραση (ακομα κ αρνηση) , μια αντιδραση που φανταζομαι εξυπηρετει στην ''αυτοσυντηρηση'' μου.Θεωρω περιεργο αυτη η αντιδραση που προφανως ειναι χαρακτηριστικο κατ εξοχην της νεας γενιας να μην προτασεται κ αντ αυτου η θεωρηση της μιζεριας κ της κατηφειας να βγαινουν μπροστα σε τοσο σημαντικη μεριδα της νεολαιας μας.Τι να πω απλα στιγμες στιγμες δεν το αντεχω,με τπτ.Τεσπα παλι γενικευσα για καποια στανταρ συμπεριφορας σε μια μεριδα ανθρωπων,κακως.
Physics_Rulez Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Τοξοβόλε, αν ζούσες την κατάσταση στην Ελλάδα και ήσουν, όπως αρκετός κόσμος, άνεργος ή κακοπληρωμένος στα 28 και στα 30 σου χωρίς προοπτική για κάτι καλύτερο, έτσι θα ένιωθες. Θα σου πω και γω ένα κλισε: έξω απ το χορό...
μαφαλντα Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 «Θα χαθεί μία, τουλάχιστον, γενιά μέχρι να ισορροπήσει πάλι η χώρα». Οι πιο απαισιόδοξοι πλειοδοτούν στην μαύρη προφητεία και μιλούν για δύο. Άμα πιουν και κανα ποτήρι παραπάνω κι έρθουν στο κέφι, τις ανεβάζουν στις τρεις, τις χαμένες γενιές! Πιτσιρικάδες γύρω στα είκοσι, καταριούνται την μοίρα τους στα ρεπορτάζ «ήταν ανάγκη να πέσει η δική μας φουρνιά επάνω στην κρίση ρε γαμώτο; Τώρα που βγαίνουμε εμείς;» Φαντάζομαι πως κάτι τέτοιες κορώνες αυτολύπησης θα έλεγε και η γενιά του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και του Β’ και των ενδιάμεσων… Ο πιτσιρικάς που με το φρέσκο χαρτί της Ιατρικής στο ένα χέρι, και με το χαρτί της κατάταξης στο Μέτωπο στο άλλο, σπούδασε όνειρο για να δουλέψει μεροκάματο σε εφιάλτη. Βέβαια, αυτό δεν παρηγορεί κανέναν σήμερα και ορθώς δεν τον παρηγορεί. Αν αισθάνεσαι πως γλιστράς στην τσουλήθρα της ματαίωσης ζωής, μικρή σημασία έχει αν για αυτή τη ματαίωση φταίει η εισβολή του Χίτλερ στην Πολωνία ή τα βίτσια των αγοριών του Δ.Ν.Τ. Καμία διαφορά, εφόσον δεύτερη ζωή δεν έχει. Όμως χαμένες γενιές δεν υπάρχουν. Αλλάζουν οι ποσοστώσεις, σε όνειρο, όραμα, ζεστό χρήμα, πλασματικό χρήμα, φρίκη, γενοκτονίες, ιδεώδη, ανάπτυξη, πνευματικότητα, 14 μισθούς, 4 μισθούς, ευζωία με ενοχές, τρελό sex χωρίς ενοχές -πλούσιος ο μπουφές των ανθρώπινων. Τα υλικά είναι πολλά. Καμία γενιά ποτέ δεν βρέθηκε δίχως υλικά, με άδεια χέρια. Και με ό,τι του έτυχε στο δρόμο συνέχισε το ανθρώπινο είδος. Καταλαβαίνω –δεν είμαι τόσο ιδεαλιστής- πως η φτώχεια, η ανέχεια, η πληγωμένη αξιοπρέπεια στην αρένα της επιβίωσης, δεν είναι και τα καλύτερα φύλλα που θα μπορούσαν να σου τύχουν. Έχει κι άλλα στο τραπέζι. Απαξιωμένα, που λοιδωρήθηκαν από τους hi-στες (εκείνους που την Δευτέρα το βράδυ απλά «γαμούσαν» και την Τρίτη το πρωί γέμιζαν την χαρτοκούτα με τα προσωπικά τους αντικείμενα) όμως πολύ καλά φύλλα αν έχεις κουράγιο να παίξεις και δεν πετάξεις λευκή πετσέτα. Περιμένεις να σου τα απαριθμήσω; Να σου αναφέρω τουλάχιστον δυο τρία; Δεν θα το κάνω. Δεν είμαι επαγγελματίας παρηγορητής. Θα τα βρεις μόνος σου. Όταν θα αγαπάς ανθρώπους και θα γλύφεις και τα δάχτυλά σου που μεγαλώνετε μαζί, όταν θα βουτάς στη θάλασσα ηλιοβασίλεμα, γυμνός, ζεστός και ευλογημένος (με αυτή τη σειρά), όταν θα κερδίζεις μέρα με τη μέρα μια ζωή που δεν ήταν καθόλου αυτονόητο πως θα την ζούσες πριν γεννηθείς(…) τότε θα ξέρεις καλά για τι πράγμα σου μιλούσα εκείνη τη μέρα που σε φλόμωσα στις μαλακίες γιατί έπρεπε να παραδώσω ένα κείμενο… ένα άρθρο του Οδυσσέα Ιωάννου πηγή:protagon.gr
FilipposMD Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Τοξοβόλε, Νομίζω ότι υπάρχουν δύο διαστάσεις στο θέμα. Η αισιοδοξία/απαισιοδοξία για την προσωπική πορεία και για την συλλογική πορεία. Για την προσωπική μου πορεία, για παράδειγμα, είμαι αρκετά αισιόδοξος (και λόγω χαρακτήρα). Έχω αυτοπεποίθηση και πίστη στις ικανότητές μου, έχω μαζέψει και κάποια τυπικά προσόντα, αυτά που μου αρέσει να κάνω δεν κοστίζουν πολύ ούτε προϋποθέτουν οικονομική ευημερία της κοινωνίας και σε προσωπικό επίπεδο νομίζω ότι έχω βάλει τα πράγματα σε μια σειρά. Για την συλλογική μας πορεία, ως ελληνική κοινωνία, παρά το ότι προσπαθώ να βλέπω τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση (σε βαθμό που εδώ να με βγάζουν και παπαγαλάκι της κυβέρνησης), δυσκολεύομαι πάρα πολύ να είμαι αισιόδοξος. Δυστυχώς, όταν η συλλογική πορεία δεν είναι καλή, η -σε σχέση με τον κοινωνικό περίγυρο- προσωπική επιτυχία έχει μικρή αξία για πρακτικούς και ιδεολογικούς λόγους(εκτός αν είσαι εντελώς σταρχιδιστής βέβαια). Σκέψου τώρα ότι πολύς κόσμος δεν έχει καν ρεαλιστικούς λόγους να αισιοδοξεί για την προσωπική πορεία. Σε ένα περιβάλλον ύφεσης, ανεργίας, βίας και αναξιοκρατίας, αν έχεις ένα έλλειμμα αυτοπεποίθησης ή αν δεν έχεις κάποιο ειδικό προσόν για να ξεχωρίσεις, η τύχη σου είναι λίγο πολύ δεμένη με την συλλογική πορεία. Αναμφισβήτητα το κλίμα αυτό είναι επιβλαβές. Χωρίς ατομικό ή συλλογικό όραμα, καμιά κοινωνία δεν πάει μπροστά. Το όραμα μόνο η ηγεσία μπορεί να το δώσει για τους περισσότερους ανθρώπους. Ακόμα περιμένουμε...
Physics_Rulez Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Γιατρέ ανήκεις στην επαγγελματική κάστα που θα πεθάνει τελευταία, το ξέρεις φυσικά. Από τις 50 επιχειρήσεις που παρακολουθούμε στη δουλειά μου, ο τομέας υγείας είναι αυτός με τις λιγότερες απώλειες. Γι αυτό είσαι σε προσωπική βάση αισιόδοξος. Έστω ειδικευόμενος να είσαι, το 1700άρι το χτυπάς το μήνα με τις εφημερίες. Κατά τα άλλα, αρκετοί πιστεύουν στις δυνάμεις τους και έχουν εξασφαλίσει προσόντα, αλλά τα πράγματα γι αυτούς είναι δύσκολα λόγω της συγκυρίας.
Critter Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Ακούω πολλους να λένε οτι και οι γονείς μας στην πεινα μεγαλώσανε και μια χαρά τη βγάλανε κτλ (φιλιπ δεν έχει να κάνει με σένα αυτό). Όντως ισχύει αυτό. Το ζητημα είναι οτι οι γονείς μας όσο μεγαλώνανε πηγαίνανε απο τη λάμπα υγραερίου στο ηλεκτρικό ρεύμα, απο το γραμμόφωνο στο CD και γενικότερα η ζωη τους καλυτέρευσε σημαντικά. Εμείς αυτή τη σιγμή καλούμαστε να κάνουμε ακριβώς το ανάποδο (καθ υπερβολήν το λέω). Κάτι τέτοιο είναι λογικό να παίρνει απο κάτω τη νεολαία. Καλή η αισιοδοξία (και γω αισιόδοξος είμαι σαν άνθρωπος) αλλά πρέπει να υπάρχουν και περιθώρια αισιοδοξίας. Προσωπικά, θεωρω πως δεν μιλάμε για 3-4 χρόνια κρίσης. Το πράγμα θα τραβήξει πολύ πιο μακριά. Δεν τα λέω απο πεποιθηση ή καρμιριά αλλα απο ερμηνεία των γεγονότων με τις οικονομικές γνώσεις που έχω. Δεν είμαι και κανας γκουρου των οικονονικών αλλα θεωρω οτι ορισμένα πράγματα είναι αρκετα απλά για να τα ερμηνεύσει κανείς. Τέλος, προσωπικα δεν θεωρω οτι κινδυνευω καθώς νομίζω οτι έχω οχυρώσει αρκετά καλά το ανθρώπινο κεφάλαιο μου, τις κοινωνικές μου επαφές και γενικά έχω μεγάλη προσαρμοστικότητα και ποικιλία δουλειών που μπορώ να κάνω. Παρόλα αυτά, όταν όλο το περιβάλλον μου είναι στα όρια της καταθλιψης, δεν μπορεί αυτο να μην λειτουργήσει σαν ντόμινο και σε μένα. Μπόρει να έχω λεφτά για να τρώω αστακό κάθε μέρα αλλα όταν ο Χ φίλος μου δεν έχει λεφτά να πάμε για καφέ, το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να στεναχωρηθώ μαζί του.
Dark_Duck Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Τοξοβόλε η χώρα πάει κατα διαόλου και ο κόσμος έχει ξυπνήσει και ψάχνετε σχετικά με το τι συμβαίνει και γιατί συμβαίνει. Η μίρλα και η μιζέρια που λες, ειναι πιστευω μια συντονισμένη προσπαθεια απο τα χουντο-κάναλα, του εγκάθετους δημοσιογράφους και τους εγκριτους πολιτικούς μας οι οποίοι εδω και πολυ καιρό καλλιεργούν ενα κλίμα τρομοκρατίας και εκφοβισμου. Ο κόσμος για να κάτσει ησυχα πρέπει να φοβάτε να νιώθει πως βυθιζόμαστε πως χανόμαστε και πως αν δεν παρουν φορολογικά μέτρα θα μας πάρουν μέτρα για τον τάφο. Ξαφνικά αυτα τα ίδια λαμόγια που εχουν αλλαξει τα κερατα στην χώρα εδω και τόσα χρόνια προσπαθούν να μας πείσουν πως απο αυτούς θα έρθει η αλλαγη και εκει ειναι που καταρρέεις τελειως. Ξέρεις πως με κάθε ανασα που παίρνουν λενε και ενα ψεμα και ειναι ολοι βουτηγμενοι στα σκατα. Θα μου πεις τόσα χρόνια τα εκαναν με την ανοχή μας, βολέυοντας κόσμο και εξασφαλίζοντας την ψήφο τους, ενω μια μερίδα του πλυθησμού κοιτούσε με απάθεια. Η αγγλική λέξη idiot προέρχεται απο την ελληνική λέξη ιδιώτης. Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι αποκαλούσαν ιδιώτη (ηλιθιο δηλαδή) όποιον δεν ασχολούνταν με τα κοινα, όποιον νοιαζόταν μονο για την πάρτυ του. Η λέξη με τα χρόνια αλλαξε νόημα αλλα καταλαβαίνεις που θέλω να καταλήξω. Η σημερινή καταντια ειναι αποτελεσμα και της αδιαφορίας μας οπότε από μία άποψη να χαίρεσαι που ο κόσμος νοιάζεται και μιλάει για τα κοινά.
Chrisxxx Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Τοξοβόλε, αν ζούσες την κατάσταση στην Ελλάδα και ήσουν, όπως αρκετός κόσμος, άνεργος ή κακοπληρωμένος στα 28 και στα 30 σου χωρίς προοπτική για κάτι καλύτερο, έτσι θα ένιωθες. Θα σου πω και γω ένα κλισε: έξω απ το χορό... Αυτό κυρίως, όταν φτάνεις τα 28-30 έχεις μαζέψει ένα σκασμο πτυχία και έχεις δουλέψει συνολικά κανα χρόνο με συμβάσεις σε ασχετο επάγγελμα, χωρίς ασφάλιση, με την ανεργία να χτυπάει 50% σε ατομα της ηλικίας σου και καμία προοπτική να διορθωθεί αυτό το σκηνικό νομίζω δικαιούσαι να είσαι απαισιοδοξος. Μπορει οι Ελληνες να έμεναν με τους γονεις εως τα 30 αλλά είχαν δουλειά, είχαν εξασφαλίσει το μέλλον οτυς και καποιοι έμεναν με τους γονείς επειδή ηταν η ευκολη επιλογή, τώρα όμως είναι μονοδρομος. Ο νεος σήμερα δεν μπορει να είναι ανεξάρτητος, έχει φτάσει 30 και παιρνει χαρτζιλικι από τους γονεις, σπουδάζει και μαζευει πτυχία γιατι δεν μπορεί να δουλεψει, ενώ ακόμα και να βρει δουλεια δεν μπορει να έχει τη σιγουριά ότι τα πραγματα θα πανε καλα γιατί η χώρα ειναι σε σταυροδρομι (sic, γιατι στην πραγματικότητα η χώρα έχει κηρύξει πτώχευση και κοράκια λυμαίνονται το πτώμα της). Πως να υπάρξει αισιοδοξία όταν δεν μπορεις να είσαι ανεξάρτητος και τι σχεδια να κανεις για το μέλλον όταν αυτά εξαρτώνται άμεσα από τη δουλεια που δεν έχεις;
Επισκέπτης Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Δεν καταλαβαίνω τι συζήτηση είναι αυτή. Πώς θα καταφέρουμε να πάψουμε να γκρινιάζουμε που μας βιάζουν και θα αρχίσουμε να το απολαμβάνουμε; Και τόσα χρόνια που τα πράγματα ερχόντουσαν με μαθηματική ακρίβεια προς τα εδώ και οι πιο πολλοί ήταν "αχ, τι καλά, εμείς βάλαμε το παιδί μας στο δημόσιο", ήταν καλύτερα; Μακάρι να έχει συνειδητοποιήσει ο κόσμος τι γίνεται, μπας και μπορέσουμε ν' αλλάξουμε τίποτα. Προσωπικά πιστεύω ότι δεν το έχει καταλάβει ακόμη αρκετά και είμαστε ακόμη πίσω. Θα γίνουν πολύ χειρότερα τα πράγματα και κάποιοι ακόμη ονειρεύονται ότι θα είναι οι μόνοι που θα τη βολέψουν φτάνει "να μας δώσετε εκείνο το πτυχίο που μας λείπει και έχουμε εμείς το γνωστό μας". Πραγματικά δε βρίσκω κανένα απολύτως νόημα στο να γίνουμε πιο "χαλαροί". Συγγνώμη, δηλαδή, που χαλάμε και τους άνετους. Τι άλλο θα ακούσουμε.
tritonas00 Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 Δημοσ. 8 Ιουλίου 2011 "να μας δώσετε εκείνο το πτυχίο που μας λείπει και έχουμε εμείς το γνωστό μας". μπορουμε να τα βολεψουμε με το πτυχιο του πιανου που μου λειπει? :mrgreen:
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.