Προς το περιεχόμενο

Ηθική..........


Ν._Βοναπάρτης

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

</font><blockquote><font size="1" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">quote:</font><hr /><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Originally posted by Ν. Βοναπάρτης:

<strong>

Φίλε Τρίτωνα

Ο Α γιατρός εξασκεί έντιμα με αγάπη και πάθος την ιατρική, με σκοπό την πλούσια πελατεία, δηλαδή το κέρδος. <img border="0" title="" alt="[Wink]" src="images/icons/wink.gif" />

Το κέρδος είναι ανήθικο; Είναι έξω από τον όρκο του Ιπποκράτη;</strong></font><hr /></blockquote><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Δεν είναι πως είναι ανήθικο. Απλώς έγραψα πως θεωρώ ΚΑΛΥΤΕΡΟ (όχι ήθικότερο) τον 2ο ιατρό που πασχίζει ανάμεσα στους φτωχούς. Ομοίως όμως δνε θεωρώ ηθικό τον 2ο που κάνει ότι κάνει για την προβολή του για παράδειγμα. Β'εβαια θα μου πείς μιλάμε κυρίως για τον πρώωτο οπότε ναι είναι ηθικός δεν αντιλέγω.

  • Απαντ. 38
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

An kai h suzhthsh exei ginei polu upsilou epipedou (pragmatika akouo toses filosofies pou nomizo oti eimai agrammatos!!!) 8a pw kai egw thn gnwmh mou..

 

H h8ikh apo ton ka8e an8rwpo pairnei kai diaforetikh ermhneia..Px gia ton giatro pou doulevei sthn ftwxh perioxh, autos 8ewrei ton eauto tou polu h8iko mias kai boh8aei aporous ktl.. Apo thn allh o plousios giatros 8ewrei h8iko ton eauto tou giati kserei oti oi kopoi toswn xronwn sto pan/mio epitelous antameibontai kai mporei pleon me tis gnwseis tou na zei plousioparoxa thn oikogeneia tou apoluta entima ktl ktl ktl..

 

Kai oi 2 entimoi 8ewrountai kai apo tous allous, o plousios pelaths den exei problhma na plhrwsei oso oso kai epishs o ftwxos mporei na paei ston giatro pou doulevei stis ftwxes perioxes kai na giatreutei, opote kai ekeinoi 8ewroun h8iko ton giatro.

 

Opote se ka8e politismo kai se ka8e koinwnia h h8ikh einai upokeimenikh.. Eksartatai apo to pou briskesai..Egw pistevw pws eiani ka8ara 8ema xarakthra, an esu pisteveis oti kaneis to swsto, tote kanto..8a mou peis, kai oi epi8eseis autoktonias pou kanoun tosa xronia ekei sto Iran Irak, kai ekeinoi swstes tis 8ewroun..Eipame, o ka8enas 8ewrei swsto kai h8iko kati diaforetiko.. Gia auto kai o polupolitismos den prokeitai pote na epiferei kati 8etiko (ektos apo oikonomia isws!).. Egw eimai ths apopshs "o ka8enas ekei pou gennh8hke" kai oloi 8a einai euxaristhmenoi!

Δημοσ.

Φίλε Βοναπάρτη,

 

καταρχήν, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για την απάντηση.

Νομίζω, πως ουσιαστικά δεν διαφωνούμε μεταξύ μας. Κατανούμε τον όρο "ηθική", συμφωνούμε στην επίδραση της στην συμπεριφρά μας, αλλά και γνωρίζουμε ότι δεν "αρκεί" για να κατανοήσουμε την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Στην ερώτηση σου, αν η πρόθεση μπορεί να αποτελεί κριτήριο ηθικής συμπεριφοράς, ίσως να μπορούμε να απαντήσουμε χρησιμοποιούντας ως εργαλείο την εξής πυραμίδα:

1. Αναγνώριση ανάγκης

2. Πρόθεση ικανοποίησης της

3. Αναζήτηση ικανοποιητικής λύσης

4. Εφαρμογή της λύσης

Από τη στιγμή, λοιπόν, που διαγνώσουμε μία ανάγκη, δημιουργείτε το κίνητρο να προχωρήσουμε σε μία συγκεκριμένη συμπεριφορά, με σκοπό να ικανοποιήσομε την ανάγκη μας αυτή (ψυχική ή σωματική). Νομίζω πως εδώ, εμφανίζεται για πρώτη φορά ο παράγοντας ηθική, ως φίλτρο. ʼρα, θεωρώ πως και η πρόθεση υπόκειται σε ηθική κριτική. Σαφώς και η ηθική εμφανίζεται και στα υπόλοιπα στάδια, έως ότου το άτομο επιλέξει την άριστη για αυτόν λύση, και βέβαια επηρεάζει στν κατάληξη του αυτή.

Δημοσ.

Περπατώντας στο δρόμο βλέπεις ένα αυτοκίνητο 4879237492 κυβικα και δεν συμαζεύεται σταματημένο με την μηχανη ανοιχτη και τα κλειδια επάνω, χωρίς κανένα σε αποσταση 4879823 χιλιομέτρων.

Σκέφτεσαι, να το πάρω και να φύγω;

Σε αυτό το σημείο μπαίνει η ηθική του ατόμου.

Η επιθυμία ενός τέτοιου αμαξιού είναι πριν απο την συνειδητή πράξη της επιλόγής και άρα της παρέμβασης της ηθικής.

1) Αναγνώριση της ανάγκης --> επιθυμία

2) Πρόθεση της ικανοποίησής της --> αναζήτηση/απαρίθμηση δυνατών λύσεων

3) Αναζήτηση ικανοποιητικης λύσης --> κριση --> ηθική

4) Πράξη --> Συνέπειες.

Δημοσ.

Όταν απαριθμείς, αναζητείς τισ σωστές λύσεις δεν σκέφτεσαι ποτέ αν ειναι θμιτές ή όχι; Νομίζω πως το κάνεις...

Δημοσ.

Για να λειτουργήση η ηθική ως φίλτρο σε μια διαδικασία (όπως ανέφερες), πρέπει να υπάρχει διακριτοποίηση μεταξύ τους.

Για να φάω ψωμί, ξέρω ότι έχω τις εξής επιλογές:

α) Να το πληρώσω (να το αγοράσω, να ξοδέψω χρόνο και χρήμα για να το φτιάξω μόνος μου).

β) Να το κλέψω.

Για να παρθεί η απόφαση, έχεις ήδη διακριτοποιήσει τις επιλογές σου.

Δημοσ.

Theobabis said:

</font><blockquote><font size="1" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">quote:</font><hr /><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif"> daimona

Θα σηφωνησω σε οτι εχεις γραψει

πλειν 2 σημειων.

α) δε δεχομαι ασυνηδειτες σκεψεις.

β) Δεν ειναι για τη επιβιωση,

αλλα για οτι ο αλλος θεωρει συμφερον,

και πολλες φορες αυτο που θεωρει

συμφερον τον οδηγει στο θανατο

και αυτο ειναι μια ιδιαιτερα αποδεκτη

επιλογη για αυτον.

</font><hr /></blockquote><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">α)Εγώ φίλε Theobabi δέχομαι τις ασυνείδητες σκέψεις και όπως αποδεικνύεται βρίσκονται σε υπεροχή έναντι των συνειδητών.Υπολογίζεται πως το 80% του ανθρώπινου "είναι" αποτελείται απο το ασυνείδητο κομμάτι και το υπόλοιπο 20% αποτελεί το συνειδητό.Δε θα μπορούσαμε σε καμία περίπτωση να τις παραβλέψουμε κατά την ταπεινή μου άποψη.Εξ άλλου όπως πολύ σωστά σημείωσε ο epote οι νευρώσεις αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τους.Ένα άλλο θα μπορούσε να είναι η κοινή ανθρώπινη αντίδραση στην έλλειψη τροφής ή μπροστά σε κάποιον κίνδυνο.Η ταχύτητα εκδήλωσης συμπεριφοράς σε αυτές τις περιπτώσεις ξεπερνάει τα 0,8c αριθμός διόλου ευκαταφρόνητος αν συγκριθεί με την ταχύτητα της διαδικασίας ερέθισμα-αισθητήριο-διαδικασία νόησης-σύγκριση με ανάλογη εμπειρία και αντίδραση.

β)Η αντίληψη του συμφέροντος ακολουθεί της ενστικτικής αντίδρασης.Βρίσκεται σε δευτερογενές επίπεδο.Απαιτεί και κάποια συσσώρευση γνώσης και εμπειρίας.Το ένστικτο είναι πρωταρχικό,απλό,ξεκάθαρο,δυνατό.Αν το άτομο οδηγηθεί στο θάνατο δεν θα ευθύνεται το ένστικτο αλλά η λάθος εκτίμηση που επήλθε αφού μεσολάβησε η διαδικασία της λογικής.

 

celsus said:

</font><blockquote><font size="1" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">quote:</font><hr /><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif"> Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με το "Δαίμονα". ʼλλωστε, συμφωνώ απόλυτα με την διατύπωση του Νίτσε περί ηθικής: "Δεν υπάρχει ηθική, παρά ηθική ερμηνεία των πραγμάτων".

</font><hr /></blockquote><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Και εγώ συμφωνώ με την ηθική ερμηνεία των πραγμάτων...

 

epote said:

</font><blockquote><font size="1" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">quote:</font><hr /><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif"> daimonas:

pesta re megale:P molis apektises ton plhrh sevasmo mou:P ligoi exoun to tharos na ta poun ekso apo ta dontia se ayto to epipedo:) ego pantos otan leo me lene alozona:P

</font><hr /></blockquote><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Ευχαριστώ αλλά με δεσμεύεις με τις δηλώσεις σου...

Ποιος τόλμησε να σε αποκαλέσει αλλαζόνα? <img border="0" title="" alt="[big Grin]" src="images/icons/grin.gif" />

 

Βοναπάρτης said:

</font><blockquote><font size="1" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">quote:</font><hr /><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Φίλε daimona

Δεν αμφισβητώ την σκληρότητα της απάντησης.

Αφού στο παρελθόν είχες εντρυφήσει στο παρόν θέμα λόγω εργασίας, θα πρέπει να έλαβε υπ όψιν σου και την άποψη του Κάντ.

Γιατί αγαπητέ κανένας από τους δυο γιατρούς ΔΕΝ είναι ηθικός. Επειδή έχει πρόθεση. Η άποψη του Σπένσερ περί «πρόθεσης» στην "αισθητική" και στην «ηθική», δίχως να λεω ότι στερείται δομής, τον οδήγησε σε αδιέξοδο και η σχολή του παρότι ένδοξη για πολύ μεγάλο διάστημα, χάθηκε από τους επιστημονικούς κύκλους.

Το κέρδος είναι ανήθικο; Είναι έξω από τον όρκο του Ιπποκράτη;</font><hr /></blockquote><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Ό,τι χάνεται σημαίνει οτι είναι και λανθασμένο?Μήπως είναι ένδειξη πως αγγίζει αντίθετα συμφέροντα και ανήμπορο να σταθεί "χάνεται"?Ολόκληρος Boltzman αυτοκτόνησε γιατί οι ορθές του θεωρίες δεν έβρισκαν ανταπόκριση στους επιστημονικούς κύκλους.Γενικά αυτοί οι κύκλοι δε θα έπρεπε να αποτελούν κριτήριο για την αλήθεια.Περισσότερο κακό κάνουν παρά καλό.Εξ άλλου η φύση ποτέ δεν αγάπησε τους κύκλους παρά μόνο την συμμετρία μέσα από τις ελλείψεις <img border="0" title="" alt="[Wink]" src="images/icons/wink.gif" />

Το κέρδος είναι ανήθικο όταν συγκρούεται με συμφέροντα και ηθικό όταν τα προασπίζει.Το γνωρίζουμε από την ιστορία αλλά και από την καθημερινή μελέτη της δικής μας συμπεριφοράς.Και ενώ ο Ιπποκράτης γεννάει την επιστήμη της ιατρικής ταυτόχρονα γεννιέται και η ανάγκη όρκου.Ποιος είναι ο λόγος που προβάλλει απαραίτητη την ύπαρξη όρκου?Μήπως γίνεται αντιληπτό πως δεν πρέπει να εμπιστευτούμε την "αγνή" ανθρώπινη υπόσταση αλλά να θεσπίσουμε κανόνες που ως σκοπό έχουν μέσα από το συναίσθημα να καθοδηγήσουν τα αρχέγονα ένστικτα σε ήπια κανάλια "εκτόνωσης"?

 

Βοναπάρτης said:

</font><blockquote><font size="1" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">quote:</font><hr /><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif"> Πιθανολογώ ότι θέλεις να πεις ότι και οι δύο γιατροί εξαρτούν την πρόθεσή τους από εξωγενείς παράγοντες;

Η Ηθική είναι σύνολο πλαστών ηθικών κανόνων;

Ο αλτρουισμός είναι μεταμφιεσμένος ατομικισμός;

Αυτοεπιβεβαίωση;

Εγωκεντρισμός;

Διακρίνω έναν Νιτσεισμό;

ʼρα δεν υπάρχουν για σένα φίλε daimona, σταθεροί και αποδεκτοί κανόνες συμπεριφοράς; Η βούληση δεν παίζει ρόλο;

ʼρα όταν πράττουμε το «κακό» έχουμε «γνώση» αυτού που κάνουμε ή το πράττουμε από «άγνοια», όπως μας έλεγε ο Σωκράτης;

</font><hr /></blockquote><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Θεωρώ πως η πρόθεσή τους προϋπάρχει και είναι η ίδια γι αυτούς και για τον καθένα μας.Αν υπάρχει η δυνατότητα διαμόρφωσης των εξωγενών παραγόντων την πραγματοποιούν πλασσάροντας όμως μια εικόνα ώστε να προστατέψουν την αληθινή τους ταυτότητα γιατί η αληθινή ταυτότητα δεν βρίσκεται σύμφωνη με τα πολιτισμικά πλαίσια που έχουν αναπτυχθεί και δε θα ήταν κοινώς αποδεκτή.Όσο ο πολιτισμός αναπτύσσεται τόσο η απόσταση μεταξύ αληθινής ταυτότητας του ανθρώπινου "είναι" και προβαλλόμενης εικόνας αυξάνει και απαιτεί επιπλέον δεξιότητες για να είναι σε θέση να επιβιώσει.Η βούληση είναι μετά το ένστικτο.Αν η βούληση παρεμβαίνει δε σημαίνει πως ακολουθείται κιόλας.Η ισχύ της δεν είναι αρκετά δυνατή για να ακολουθήσει άλλες αρχές από αυτές που το ένστικτο προστάζει.Αλλά και να συνέβαινε κάτι τέτοιο η πρωταρχική της βάση θα ήταν να εξασφαλίσει μια ομαλή κατάσταση ώστε να επιτευχθεί η ατομική επιβίωση και στη συνέχεια όλα τα υπόλοιπα.Έτσι βασικό στοιχείο των κανόνων της κοινωνικής συμπεριφοράς είναι η ευμεταβλητότητά τους για να καθίσταται εφικτή η προάσπιση των αρχέγονων ενστίκτων μέσα από το δρόμο της υαλώδους πολιτισμικής βιτρίνας.

Διακρίνεις έναν Νιτσεϊσμό?Μήπως διακρίνεις έναν καθαρότατο ρεαλισμό? <img border="0" title="" alt="[Wink]" src="images/icons/wink.gif" />

Ο Σωκράτης αυτός ο επιτήδειος άνθρωπος είχε βρεί μια μαγική φόρμουλα για να περνάει τις απόψεις του στον αθηναϊκό λαό.Η "άγνοια" λοιπόν ήταν ένα συστατικό της φόρμουλας για να γίνει αποδεκτός στο ευρύ του κοινό.

Μήδεια?Δυστυχώς έχω άγνοια επί του θέματος. <img border="0" title="" alt="[Wink]" src="images/icons/wink.gif" />

 

 

celsus said:

</font><blockquote><font size="1" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">quote:</font><hr /><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Η ηθική δεν προϋπάρχει ως ιδέα, παρά εμφανίζεται ταυτόχρονα με την απόκτηση συνείδησης του ρόλου που διαδραματίζει το άτομο ως μέλος οργανωμένης κοινωνίας. Γι αυτό και συμφωνώ με το Νίτσε. </font><hr /></blockquote><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Ταυτίζομαι με τα λεγόμενά σου..

 

Βοναπάρτης said:

</font><blockquote><font size="1" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">quote:</font><hr /><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Συνεχίζω να αναρωτιέμαι, όπως ο φίλος daimonas ΑΝ η πρόθεση μπορεί να αποτελεί κριτήριο ηθικής συμπεριφοράς.

</font><hr /></blockquote><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Αν έχω κατανοήσει καλά το ερώτημά σου που και με προβλημάτισε αρκετά αυτές τις μέρες η απάντηση μου είναι η εξής:

Σε πρώτη φάση θα μπορούσε να ισχυριστεί κανένας οτι είναι δυνατό να αποτελεί κριτήριο.Όμως ας σκεφτούμε λίγο βαθύτερα.Αφού η ηθική ως πλαστό δημιούργημα γεννήθηκε μετά την πρόθεση που έχει πραγματική υπόσταση μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την τελευταία για να συμπεράνουμε τη ποιότητα της πρώτης?Μάλλον το ερώτημα κλονίζεται υπό αυτή την οπτική γωνία.

 

celsus said:

</font><blockquote><font size="1" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">quote:</font><hr /><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif"> Φίλε Βοναπάρτη,

 

καταρχήν, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω για την απάντηση.

Νομίζω, πως ουσιαστικά δεν διαφωνούμε μεταξύ μας. Κατανούμε τον όρο "ηθική", συμφωνούμε στην επίδραση της στην συμπεριφρά μας, αλλά και γνωρίζουμε ότι δεν "αρκεί" για να κατανοήσουμε την ανθρώπινη συμπεριφορά.

Στην ερώτηση σου, αν η πρόθεση μπορεί να αποτελεί κριτήριο ηθικής συμπεριφοράς, ίσως να μπορούμε να απαντήσουμε χρησιμοποιούντας ως εργαλείο την εξής πυραμίδα:

1. Αναγνώριση ανάγκης

2. Πρόθεση ικανοποίησης της

3. Αναζήτηση ικανοποιητικής λύσης

4. Εφαρμογή της λύσης

Από τη στιγμή, λοιπόν, που διαγνώσουμε μία ανάγκη, δημιουργείτε το κίνητρο να προχωρήσουμε σε μία συγκεκριμένη συμπεριφορά, με σκοπό να ικανοποιήσομε την ανάγκη μας αυτή (ψυχική ή σωματική). Νομίζω πως εδώ, εμφανίζεται για πρώτη φορά ο παράγοντας ηθική, ως φίλτρο. ʼρα, θεωρώ πως και η πρόθεση υπόκειται σε ηθική κριτική. Σαφώς και η ηθική εμφανίζεται και στα υπόλοιπα στάδια, έως ότου το άτομο επιλέξει την άριστη για αυτόν λύση, και βέβαια επηρεάζει στν κατάληξη του αυτή. </font><hr /></blockquote><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Εδώ υπάρχει ένα λεπτό σημείο όπου μέσω αυτού μπορώ να απαντήσω καλύτερα στον φίλο Βοναπάρτη

Όταν αναγνωρίζεται η ανάγκη υπάρχουν δύο τινά.Το πρώτο είναι να ικανοποιηθεί η ανάγκη χρησιμοποιώντας τη νόηση και το δεύτερο εστιάζεται στην ικανοποίηση της ανάγκης παραβλέποντας τη νόηση.Για παράδειγμα η ανάγκη εξοικονόμησης χρημάτων απαιτεί να μεσολαβήσει η διαδικασία της νόησης.Η σεξουαλική όμως ανάγκη δεν απαιτεί την μεσολάβηση της νόησης.Θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε πως η πρόθεση διαφέρει ποιοτικά αλλά και ποσοτικά.Ποιοτικά γιατί άλλοτε πηγάζει από άμεσες ανάγκες και άλλοτε από έμμεσες.Ποσοτικά γιατί όλες οι ανάγκες δεν έχουν την ίδια απαίτηση ικανοποίησης.Στην περίπτωση των άμεσων αναγκών υπάρχει μεγαλύτερη απόσταση γνήσιας πρόθεσης και ηθικού δημιουργήματος ενώ στην περίπτωση των έμμεσων αναγκών, η απόσταση μικραίνει κατά κάποια έννοια αφού η υπόσταση της λιγότερο γνήσιας,έμμεσης και τις περισσότερες φορές επιπλαστής ανάγκης λίγο διαφέρει ως προς την πλαστότητα του ηθικού κατασκευάσματος.Ίσως τότε λοιπόν όταν συγκλίνουν περισσότερο ως προς την υφή τους να καθίσταται περισσότερο εφικτό η μία να αποτελεί κριτήριο για την άλλη και αυτό να συμβαίνει και αμφίδρομα.

Δημοσ.

Να σημειώσω ότι τα σχόλια μου βασίζονται στον κατά celsus ορισμό της ηθικής.

 

daimonas:

</font><blockquote><font size="1" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">quote:</font><hr /><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">

Υπολογίζεται πως το 80% του ανθρώπινου "είναι" αποτελείται απο το ασυνείδητο κομμάτι και το υπόλοιπο 20% αποτελεί το συνειδητό.Δε θα μπορούσαμε σε καμία περίπτωση να τις παραβλέψουμε κατά την ταπεινή μου άποψη.

</font><hr /></blockquote><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Το ότι υπάρχει το ασυνείδητο κομμάτι στον εγκέφαλο του ανθρώπινου όντος, δεν σημαίνει και την χρησιμοποίηση στις λήψεις αποφάσεων. Η κίνηση γίνεται ασυνείδητα για παράδειγμα, δεν επιρρεάζει όμως καμία απόφαση. Εκτος αν σε αυτό που αποκαλείς ασυνείδητο, συμπεριλαμβάνεις και την εμπειρία, πράγμα που για μένα δεν ισχύει. Δεν *σκέφτομαι* αν θα αγοράζω ή θα κλέψω κάθε φορά που πεινάω, αλλά την απόφαση αυτή την έχω πάρει παλιότερα.

 

</font><blockquote><font size="1" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">quote:</font><hr /><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">

Η αντίληψη του συμφέροντος ακολουθεί της ενστικτικής αντίδρασης.Βρίσκεται σε δευτερογενές επίπεδο.

</font><hr /></blockquote><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Σωστό.

 

</font><blockquote><font size="1" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">quote:</font><hr /><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">

Όταν αναγνωρίζεται η ανάγκη υπάρχουν δύο τινά.Το πρώτο είναι να ικανοποιηθεί η ανάγκη χρησιμοποιώντας τη νόηση και το δεύτερο εστιάζεται στην ικανοποίηση της ανάγκης παραβλέποντας τη νόηση.Για παράδειγμα η ανάγκη εξοικονόμησης χρημάτων απαιτεί να μεσολαβήσει η διαδικασία της νόησης.Η σεξουαλική όμως ανάγκη δεν απαιτεί την μεσολάβηση της νόησης.

</font><hr /></blockquote><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Ικανοποίηση της ανάγκης --> πραξη --> κοινωνική κρίση.

Η ανάγκη εξοικονόμησης χρημάτων από μόνη της δεν ειναι ούτε ηθική ούτε ανήθικη. Είναι μια ανάγκη. Η απόφαση του τρόπου ικανοποίησής της υπόκειται της παρέμβασης της ηθικής. Η σεξουαλική ανάγκη, ως ανάγκη δεν είναι ηθική ούτε ανήθικη. Αρά ποιός ο λόγος του διαχωρισμού;

 

theobabis :

 

</font><blockquote><font size="1" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">quote:</font><hr /><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">

Αποδειξε μου μεσω συλλογισμου οτι

ειναι λαθος να σκοτωσεις εναν ανθρωπο

ετσι για πλακα και μονο.

(και να δουμε αν θα καταληξει η

συζητηση στο θεο ή οχι)

</font><hr /></blockquote><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Λάθος; Τι είναι αυτό; <img border="0" title="" alt="[big Grin]" src="images/icons/grin.gif" /> <img border="0" title="" alt="[big Grin]" src="images/icons/grin.gif" />

Δημοσ.

φιλε daimona

αλλο το ανθρωπινο "ειναι" και

αλλο η σκεψη.

Το προβλημα ειναι, πως μπορεις να

αντιληφθεις την ασυνειδητη σκεψη,

μιας και αν την αντιληφθεις, αμεσα

μετατρεπεται σε συνειδητη.

Εξ ορισμου κατι ασυνειδητο ειναι

ανεφικτο να το συνειδητοποιησεις.

οποτε απο που αντλεις τη γνωση και

μιλας για αυτo?

 

αναφερεις οτι:

"Η αντίληψη του συμφέροντος ακολουθεί της

ενστικτικής αντίδρασης."

Kαι στο πρωτο κειμενο ανεφερες οτι:

"Βρίσκουν τον τρόπο να επιβιώσουν

εκμεταλλευόμενοι διαφορετικές καταστάσεις."

Στο οποιο δε βλεπω που αναφερεσαι σε

ενστικτωδη αντιδραση. Και πανω στο

οποιο στηριχθηκα για να δωσω τη

προτιμηση μου στη λεξη "συμφερον"

 

Παντως θα μου επιτρεψεις μια ερωτηση.

Η μητερα που θα δει το παιδι της να

κινδυνευει δεν υπαρχει περιπτωση να

αντιδρασει ενστικτωδως θετοντας σε

μεγαλο κινδυνο τη ζωη της?

 

Lyman Zerga

πολυ ωραιος μεγαλε <img border="0" title="" alt="[big Grin]" src="images/icons/grin.gif" />

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...