Προτάσεις βιβλίων

[FarCry]

Αναφέρεσαι στο "μάς υποδουλώνει και μας εξωθεί άλλους στην προσωρινή λήθη και άλλους στη λαχτάρα της αθανασίας" part ε;

 

ναι υπο την εννοια οτι ολοι σκεφτονται το θανατο και προσπαθουν να βρουν διεξοδο προς την ευτυχια με τον ενα η τον αλλο τροπο. τωρα αν αυτες τις διεξοδους (γενικα) ο συγγραφεας τις θεωρει τροπους υποδουλωσης ας μας πει ο ιδιος τη λυση εχει δωσει στο θεμα....

 

οπως ανεφερε ο SweeT_DreamS

 

Ε δε νομίζω πως υπάρχει κάποιος που το διάβασε και αμέσως μετά αισθάνθηκε λιγότερο φοβισμένος μπροστά στο γεγονός του θανάτου.

λογικο το βρισκω. και οπως αναφερει και ο ιδιος απο εδω

 

Αλλά, τι µαθήµατα µπορούµε να αντλήσουµε από τον θάνατο των ίδιων των φιλοσόφων; Όπως δείχνει ο Κρίτσλεϋ, όταν µελετάµε τι είπαν οι µεγάλοι στοχαστές για τον θάνατο, ανανεώνεται η πίστη µας στη ζωή και καταλήγουµε να εξετάζουµε το νόηµα της ευτυχίας• το κατά πόσο είναι εφικτή, κατά πόσο µπορεί να έχει διάρκεια

 

http://entertainment.in.gr/html/ent/621/ent.67621.asp

χωρις διεξοδο για μενα δε μπορεις να συμφιλιωθεις με το θανατο ωστε να βρεις ευτυχια.

[Lucifer]

Διαφωνώ, δε θεωρώ πως η αναζήτηση της ευτυχίας αποτελεί διέξοδο από το φόβο του θανάτου. Μπορεί να 'μαι εγώ παρτάλι, δεν ξέρω, αλλά και να μην ψοφούσα ποτέ, πάλι θα την κυνηγούσα. Θεωρώ σαναλέμε ας πούμε πως είναι ξέχωρα πράματα ο φόβος του θανάτου και η επιθυμία τσ ευδαιμονίας.

[FarCry]

 

οκ αλλα δεν ειναι μονο ο δικος σου θανατος. ειναι γενικα ο θανατος γνωστων, φιλων συγγενων κλπ. οποτε αν εισαι ο highlander και ολοι οι γυρω σου δεν υπαρχουν πως μπορεις να εισαι ευτυχισμενος? εχω διαβασει για ατομα (100+) που ηθελαν απλα να πεθανουν γιατι δεν υπηρχε κανενας σκοπος στη ζωη τους. του McQueen του πεθανε η μητερα και αυτοκτονησε.

 

δε μιλαω για προσωρινη ευτυχια, ευτυχια της στιγμης αλλα οταν σκεφτεσαι το θανατο γενικα δε νομιζω οτι μπορεις να εισαι ταυτοχρονα ευτυχισμενος μαζι με το φοβο αυτο. οποτε θα βρεις ευτυχια οταν νικησεις το φοβο αυτο.

 

βασικα δε καταλαβαινω πως γινεται να εισαι ευτυχισμενος εχοντας το φοβο του θανατου. εμενα τουλαχιστον με επηρρεαζει και μου χαλαει τη διαθεση.

 

 

αλλα καλυτερα μην ανοιξουμε κουβεντα εδω

[SweeT_DreamS]

ναι υπο την εννοια οτι ολοι σκεφτονται το θανατο και προσπαθουν να βρουν διεξοδο προς την ευτυχια με τον ενα η τον αλλο τροπο. τωρα αν αυτες τις διεξοδους (γενικα) ο συγγραφεας τις θεωρει τροπους υποδουλωσης ας μας πει ο ιδιος τη λυση εχει δωσει στο θεμα....

 

Ναι, λέει επίσης :

 

"...Με το να μιλάμε για το θάνατο , με το να βάζουμε τα γέλια για την αδυναμία μας και τη θνητότητά μας, αποδεχόμαστε τα όρια της κτιστότητάς μας, που ουσιαστικά ταυτίζονται με την ανθρώπινη κατάσταση. Η ελευθερία που προκύπτει δεν είναι μια παθητική ύπαρξη ή απλώς η απουσία αναγκαιότητας ή φραγμών. Αντίθετα, είναι μια διαρκής δράση που προυποθέτει την παραδοχή της αναγκαιότητας και την αναγνώριση ότι η θνητότητα συνιστά το φραγμό που μας κινητοποιεί. Δεν είναι εύκολο, το ξέρω. Φιλοσοφείν είναι να μαθαίνουμε να αγαπάμε αυτή τη δυσκολία."

και αναφέρει συχνά μια φράση του Μονταίν : "Φιλοσοφείν είναι να εξοικειωνόμαστε με το να έχουμε διαρκώς στο στόμα μας τη γεύση του θανάτου".

 

 

Χμ, τώρα παρατήρησα προς στο τέλος έχει και μία φωτογραφία του δίπλα σ' έναν τάφο. Κρίπι.

 

[kostas1966]

Μπραβο σε ολους παιδια,γι'αυτα τα τοσα κατατοπιστικα,πραγματικα ρουφηξα ολο το θεμα σαν ναταν βιβλιο!

Αν και οι γνωμες ενιοτε διιστανται,στοχοποιησα καποια βιβλια.

Η κατηγορια που με ενδιαφερει ειναι μυστηρίου.

Οχι απαραιτητα επιστημονικης φαντασιας ή αγωνίας και-ει δυνατον-οχι τρομου.

Μυστηριο βαθυ ζητω,με ή και χωρις ανατροπες σεναριου.

Που,δυστυχως,δεν ευτυχησα να βρω στα τελευταια βιβλια που διαβασα:

 

1.Εγκλημα και τιμωρια Ενα ρεσιταλ Ντοστογιεφσκι με πληρη παραστατικοτητα του κοινωνικου γιγνεσθαι και των σχεσεων των ανθρωπων.Εποχης προπερασμενου αιωνα μεν,επικαιρο και αληθοφανες δε.

Υπηρχαν καποια ψηγματα αγωνιας αλλά στερειτο ανατροπων,σασπενς και μυστηριου.

Προτεινεται σε οσους αρεσκονται στα προσωπικα-κοινωνικα δραματα.Ακρως παραστατικο και ηθογραφικο.

 

2.Τα σταφυλια της οργης Τι να πω για τον Σταινμπεκ,ο ανθρωπος δεν αμφισβητειται.

Δυστυχως το θεμα του εδω,εμενα δεν με αγγιξε.Κι ετσι ακομα το ταλαιπωρω το βιβλιο.

Πολυ περιγραφικος,μεχρι φλυαριας,εστιαζοντας σε μια φτωχη αγροτικη οικογενεια,δειγμα μιας μιζερης εποχης στον αμερικανικο νοτο.

Αποχρωσεις του γκριζου και σκονη απο χωματοδρομο.Σορυ παιδια αλλά δεν αντεξα να συνεχισω την επικειμενη επανασταση των ενδεών.Παρα τα τοσα ταρατατζουμ που ακουσα για αυτον τον τιτλο.

 

3.Η άμυνα του Λούζιν

Αλλο ενα βιογραφικο δραμα υπο την μορφη μυθιστορηματος.Αυτο με τραβηξε γιατι εχει μεσα του το απροβλεπτο,ορθωνει μπροστα στον αναγνωστη καποιες διακλαδωσεις,καποιες εναλλακτικες που τον κρατουν σε ενταση σε αντιθεση με τα 2 παραπανω.Μπορει ο Ναμποκοφ να μην εχει την ευφραδεια των κορυφαιων Ντοστογιεφσκι-Σταινμπεκ,μπορει οι εικονες του περιβαλλοντος που κινειται ο ηρωας να ειναι λιγουλακι συγκεχυμενες (ελαχιστα θολες) ομως με τραβηξε.Ισως γιατι φλερταρει διαρκως με το σκακι,ισως γιατι υπαρχουν ομοιοτητες με τα παιδικα μας χρονια (ταυτιση με το χαρακτηρα).Σιγουρα παντως γιατι δεν ηταν καθολου προβλεψιμο.

 

Ας τα κρινει ο καθενας συμφωνα με την ιδιοσυγκρασια του.

Εγω παντως ψαχνω για μυστηριο.Μυστηριο οχι στο στυλ του "ποιος ειναι ο δολοφονος" απαραιτητα.Δεν μπορω-πλεον-να σταθω στην Αγκαθα,αφου ξερω οτι στο τελος παντα αποκαλυπτεται ο ενοχος.

Προτιμω το απροβλεπτο,να μην ξερω τι θα συναντησω.

Ξεροντας,βεβαια,οτι αμα το παρακανει ο συγγραφεας με τις ανατροπες,ευκολα μπορει να εκτροχιαστει το εργο του απο τις ραγες της λογικης.

Μαλλον ζηταω παρα πολλα μου φαινεται.

Οπότε ας ειμαι ετοιμος να πληρωσω το τιμημα,να παρω διαζυγιο απο την λογοτεχνια.

Οχι ομως πριν δω τις προτασεις σας.

[Lucifer]

Arthur Conan Doyle προφανώς, καθώς και κάποια διηγήματα του Poe.

Τίγκα στην ατμόσφαιρα και την ανατροπή είναι ο Lovecraft, αλλά μιλάμε για μεταφυσικές και-καλά-horror ιστορίες. Ε, Dan Brown και Σμήνος και τέτοια κλασσικά, το Λάθος του Σαμαράκη (λολ) και αν θες να το σκίσεις, πας σε Κάφκα.

[insomniaK]

Διάλεξε από την Faye Kellerman (από τη Faye, όχι από τον σύζυγο) και άσε τους άλλους να βαυκαλίζονται. Μυστήριο και να γουστάρουμε, καθαρή ψυχαγωγία.

Αν δεν βρεις τη Faye, κακό του κεφαλιού σου, αλλά βρες έναν σχετικά πρόσφατο Ian Rankin, να γουσταρίζεις. Και αυτός βιβλία μυστηρίου παράγει.

 

Σου είπα, Faye Kellerman.

[freedubus]

- Ρέημοντ Τσάντλερ, οποιοδήποτε της σειράς με ήρωα το ντετέκτιβ Μάρλοου (ακόμα κι αν έχεις δεί τις ταινίες)

- Nτάσιελ Χάμμετ, οποιοδήποτε της σειράς με ήρωα το ντετέκτιβ Σάμ Σπέηντ (ακόμα κι αν έχεις δεί τις ταινίες)

- Ουμπέρτο 'Εκο, Το όνομα του ρόδου (ακόμα κι αν έχεις δεί την ταινία)

[kostas1966]

Διάλεξε από την Faye Kellerman (από τη Faye, όχι από τον σύζυγο) και άσε τους άλλους να βαυκαλίζονται. Μυστήριο και να γουστάρουμε, καθαρή ψυχαγωγία.

Αν δεν βρεις τη Faye, κακό του κεφαλιού σου, αλλά βρες έναν σχετικά πρόσφατο Ian Rankin, να γουσταρίζεις. Και αυτός βιβλία μυστηρίου παράγει.

 

Σου είπα, Faye Kellerman.

 

Μαλλον "κακο του κεφαλιου μου" που,για να μην πονεσει,προτιμαει να διαβασει κατι στη μητρικη του γλωσσα.

Κριμα,λοιπον,που προσπερνω την Φαιη(προς το παρον,γιατι θα συνεχισω να ερευνω).

Ο Ράνκιν στοχοποιηθηκε και θα "παιχθει" λιαν συντομως.

Υπόχρεος.

 

freedubus,σε ευχαριστω για τις προτασεις σου.

Ομως δεν θελω να ξερω ποιος θα κερδισει στο τελος και τους 2 πρωτους ηρωες τους γευτηκα για τα καλα απο κατι παλια βιπερ.

No more heroes anymore (stranglers).Δεν τους σηκωνει η εποχη.

Δοξα να χουν τα δεντρακια που κοβονται,υπαρχει μπολικο υλικο στο ειδος.

[insomniaK]

Σε αυτό έχεις ένα πόιντ, δε γνωρίζω τι είναι μεταφρασμένο.

 

Btw, μεγάλη αγορά το Kindle.

[kostas1966]

Μεγαλη εφευρεση το e-reader θες να πεις.

Το Kindle εσυρε το χορο μεχρι που εχασε τη μπαλα.

 

Παντως μακαρι συντομα να κερδισουν την εκτιμηση και την αποδοχη της αγορας αυτα τα γκατζετακια.Θα μας λυσουν τα χερια.

Δυστυχως θελουν αρκετο δρομο ακομα.

Να γινουν εγχρωμα με καλη αναλυση,να γινουν ακομα περισσοτερο αυτονομα,να γινουν πολυ πιο προσιτα.

Καλα ναμαστε και πιστευω οτι θα τα απολαυσουμε λιαν συντομως.

Αντε μπας και σωθει και κανα δεντρακι επιτελους.

[insomniaK]

Έγχρωμα δε χρειάζεται να γίνουν, ούτε η ανάλυση να αυξηθεί, προσωπικά το έχω με γράμματα στο μέγεθος των γραμμάτων βιβλίου δημοτικού. Η τιμή να πέσει, γύρω στα 150 $ και οι τιμές των βιβλίων να είναι 20% χαμηλότερες των paperback.

 

Αυτό που χρειάζεται είναι μία κοινή απόφαση εκδοτών, κατασκευαστών ηλεκτρονικών κλπ για ένα φορμάτ και μέχρι τότε ειδικά για το Kindle (οχι το dx) χρειάζονται καλύτερη υποστήριξη τα αρχεία pdf.

 

Οφ τοπικ τέλος

[debbyqu]

επειδη ειμαι του μυθιστορηματοσ πολυ....

αθηνα...ευτυχως που δεν γεννηθηκα ομορφη

εχει απο ολα.πραγματικα υπεροχο.αν κ πολυσελιδο ειναι τοσο ενδιαφερον που δεν μπορεις να ξεκολλησεις.

το βιβλιο ειναι μαγεια.σου φτιαχνει εικονες....αρκει να μπορεις να τις δεις...

[kostas1966]

Έγχρωμα δε χρειάζεται να γίνουν, ούτε η ανάλυση να αυξηθεί, προσωπικά το έχω με γράμματα στο μέγεθος των γραμμάτων βιβλίου δημοτικού. Η τιμή να πέσει, γύρω στα 150 $ και οι τιμές των βιβλίων να είναι 20% χαμηλότερες των paperback.

 

Αυτό που χρειάζεται είναι μία κοινή απόφαση εκδοτών, κατασκευαστών ηλεκτρονικών κλπ για ένα φορμάτ και μέχρι τότε ειδικά για το Kindle (οχι το dx) χρειάζονται καλύτερη υποστήριξη τα αρχεία pdf.

 

Οφ τοπικ τέλος

 

Εγχρωμα χρειαζεται να γινουν για να μπορουμε να διακρινουμε/κατανοησουμε και περαν απο απλο κειμενο.Περιοδικα,κομιξ,εικονες,παραστασεις (γραφικες ή μη) κλπ κατανοουνται πιο ευκολα.Η εξελιξη δεν σταματαει πουθενα & δεν γινεται ποτέ εκκεντρικη.Το φυσικο παντα προτιμαται και εκτιμαται.Οπως με τις τηλεορασεις και τα μονιτορς.Τα χρωματιστα ηταν ευπροσδεκτα.

 

Η δευτερη παραγραφος με βρισκει συμφωνο.

[Tracer27]

Δεν ξερώ αν εχει αναφερθεί αλλά τον τελευταίο καιρό διαβάζω το "Ο καλός Δήμαρχος" του Andrew Nicoll....Αν και δεν έχω διαβάσει πολλά βιβλία αυτο με έχει αγγίξει πραγματικά....