Προτάσεις βιβλίων

[Thranduil84]

Προσωπικά θα προτείνω την λάμψη κ την συνέχεια της το δόκτωρ ύπνος. Για εμένα τα αρτιότερα δείγματα γραφής του. Από εκεί κ πέρα υπάρχει κ ο μαύρος πύργος που αποτελείται από επτά βιβλία. Ειδικά για τον μαύρο πύργο όσοι έτυχε να συζητήσω κ έχουν διαβάσει τα βιβλία είτε το λάτρεψαν είτε το μίσησαν κ δεν το τελείωσαν ποτέ. Γενικά ως συγγραφέας σε αρκετά από τα βιβλία του νιώθω ότι φτάνει σε ένα σημείο με την πλοκή κ δεν γνωρίζει ούτε ο ίδιος πώς να συνεχίσει με αποτέλεσμα να απογοητεύει με το φινάλε.

[Επισκέπτης]

Λέω να ξεκινήσω με το αυτό, τρομαξα με τις 1000σελιδες ο πρωτος τομος

[Weiss]

Εκτός από αυτά που αναφέρθηκαν θα προσθέσω τα Christine, The Green Mile ,Νeedfull Things  και 11/22/62. 

Eπίσης το The Long Walk, από τα πρώτα του βιβλία και βαθιά αλληγορικό, έχει μεγάλες ομοιότητες με  το Squid Game.

 

[Επισκέπτης]

Αγόρασα και ξεκίνησα να διαβάζω το "αυτό" του Steven King. Ακόμα είναι πολύ νωρίς για να πω κάτι αλλά μαρέσει που είναι τόσο μεγάλο και που θα μάθουμε παραπάνω στοιχεία για τους ήρωες από τις ταινίες που αγαπώ.

Έχω μια μικρή ένσταση για τη μετάφραση. Πχ ο Μπιλ λέει τον αδερφό του κ*λοτρυπ***. Στα ελληνικά ακούγεται κακόηχο. Θα τον έλεγε κάπως αλλιώς, όχι έτσι. Δεν μεταφράζουμε λέξη προς λέξη, απόδοση κάνουμε.

[EmmanuelsDesign]

Influence του Cialdini. 

Θα με θυμηθείτε.

[firewalker]

Τελείωσα το Catch-22 του Joseph Heller. Καλό βιβλίο αλλά δύσκολο. Θέλει υπομονή. Είναι Catch-22 θα έλεγε κανείς.

https://www.goodreads.com/book/show/168668.Catch_22

Επεξ/σία 28 Νοεμβρίου 2021 από firewalker

[ProponitisTouKanape]

Στις 21/11/2021 στις 9:10 ΜΜ, Michelanjelo είπε

Αγόρασα και ξεκίνησα να διαβάζω το "αυτό" του Steven King. Ακόμα είναι πολύ νωρίς για να πω κάτι αλλά μαρέσει που είναι τόσο μεγάλο και που θα μάθουμε παραπάνω στοιχεία για τους ήρωες από τις ταινίες που αγαπώ.

Έχω μια μικρή ένσταση για τη μετάφραση. Πχ ο Μπιλ λέει τον αδερφό του κ*λοτρυπ***. Στα ελληνικά ακούγεται κακόηχο. Θα τον έλεγε κάπως αλλιώς, όχι έτσι. Δεν μεταφράζουμε λέξη προς λέξη, απόδοση κάνουμε.

Και στα αγγλικά είναι κακόηχο, είναι κι ο σκοπός της χρήσης της λέξης. Είμαι γενικά εναντίον της απόδοσης εκτός αν δε βγαίνει νόημα λόγω context. Είναι και απο τους λόγους που αποφεύγω να διαβάζω μεταφρασμένα βιβλία. Προσωπική άποψη αυτό, άλλος το βλέπει αλλιώς...

[Επισκέπτης]

43 λεπτά πριν, ProponitisTouKanape είπε

Και στα αγγλικά είναι κακόηχο, είναι κι ο σκοπός της χρήσης της λέξης. Είμαι γενικά εναντίον της απόδοσης εκτός αν δε βγαίνει νόημα λόγω context. Είναι και απο τους λόγους που αποφεύγω να διαβάζω μεταφρασμένα βιβλία. Προσωπική άποψη αυτό, άλλος το βλέπει αλλιώς...

Νομίζω όμως στα αγγλικά βγάζει νόημα έστω. Το bullshit θα το πεις μαλακίες δεν θα μεταφράσεις. Προτιμώ και εγώ τα αγγλικά αλλά κάπου κουράστηκα δεν διαβάζω τίποτα στα ελληνικά. Πάντως σαν βιβλίο μαρέσει πολυ. Κάποια κομμάτια φλυαρούν και δεν λένε κάτι, αλλα αξιζει.

[Cromb]

Διάβασε κανείς το "Η Κλάρα και ο ήλιος" από Ishiguro; 

[wizzy]

Στις 28/11/2021 στις 4:13 ΜΜ, firewalker είπε

Τελείωσα το Catch-22 του Joseph Heller. Καλό βιβλίο αλλά δύσκολο. Θέλει υπομονή. Είναι Catch-22 θα έλεγε κανείς.

https://www.goodreads.com/book/show/168668.Catch_22

Συμφωνώ σε όλα. Την πρώτη φορά που επιχείρησα να το διαβάσω ήμουν μικρός σε ηλικία και δεν με "τράβηξε". Το επιχείρησα αργότερα (μπορεί και μία δεκαετία μετά) και με "κέρδισε" τόσο πολύ που αναζήτησα και διάβασα και την έκδοση στο πρωτότυπο (Αγγλικά). Είναι από τα βιβλία που θεωρώ ότι κοσμούν τη βιβλιοθήκη μου.

Επεξ/σία 30 Νοεμβρίου 2021 από wizzy

[giorgos04]

Θα προτείνατε Χάρι Πότερ για παιδί 8 ετών?

[helen22]

2 ώρες πριν, giorgos04 είπε

Θα προτείνατε Χάρι Πότερ για παιδί 8 ετών?

Νομίζω πως ναι, ειδικά τα δύο πρώτα δεν είναι τόσο "σκοτεινά" και θυμάμαι ότι σε τέτοια ηλικία περίπου ήμασταν όταν βγήκαν και τα διαβάζαμε.

[wizzy]

Τελείωσα το "Ένα τραγούδι για την Αρμπόν" του Guy Gavriel Kay.

Ενδιαφέρον μυθιστόρημα λογοτεχνίας του φανταστικού. Με δυσκόλεψε λίγο στα πρώτα 1-2 κεφάλαια τα οποία είναι "νερόβραστα"/μελό/αγάπες και λουλούδια, με πολύ αργή εξέλιξη σε σχέση με τα επόμενα, υπό την έννοια του ότι έπρεπε να πείσω τον εαυτό μου να συνεχίσει την ανάγνωση, δίνοντας μια "δεύτερη ευκαιρία" στο βιβλίο, την οποία τελικά άξιζε. Την τελευταία φορά που είχα πάθει το ίδιο με βιβλίο του ίδιου συγγραφέα (Τα άλογα του ουρανού), στο τέλος απογοητεύτηκα, οπότε είχα κάποιες επιφυλάξεις.

Γενικά, το βιβλίο κυλάει ομαλά. Οι κύριοι χαρακτήρες είναι λίγοι (αριθμητικά), οπότε αναπτύσσονται ικανοποιητικά κι αποκτούν "βάθος" στην εξέλιξη της ιστορίας. Από την άλλη, το σύνολο των χαρακτήρων που διαδραματίζουν ρόλους στην ιστορία είναι μεγάλο, οπότε ο αναγνώστης πρέπει να θυμάται τα ονόματα όλων για να προχωράει η ιστορία - κάτι το οποίο κάποιον άπειρο αναγνώστη ίσως τον δυσκολέψει λίγο.

Μοναδικό αρνητικό του βιβλίου θα έλεγα ότι είναι τα μεγάλα σε έκταση κεφάλαια - είχε κεφάλαια που ξεπερνούσαν τις 35-40 σελίδες. Αναπόφευκτα, σε κάποια από αυτά, ιδιαίτερα όσα περιελάμβαναν εκτενείς περιγραφές, παρατήρησα κάποιες "κοιλιές" στην ιστορία, φαινόμενο το οποίο ευτυχώς δεν ήταν ιδιαίτερα ισχυρό, έτσι ώστε να με κάνει να βαρεθώ.

Σε fan του συγγραφέα ή/και της λογοτεχνίας του φανταστικού γενικά, το συστήνω.

[Edel]

1 ώρα πριν, wizzy είπε

Τελείωσα το "Ένα τραγούδι για την Αρμπόν" του Guy Gavriel Kay.

Ενδιαφέρον μυθιστόρημα λογοτεχνίας του φανταστικού. Με δυσκόλεψε λίγο στα πρώτα 1-2 κεφάλαια τα οποία είναι "νερόβραστα"/μελό/αγάπες και λουλούδια, με πολύ αργή εξέλιξη σε σχέση με τα επόμενα, υπό την έννοια του ότι έπρεπε να πείσω τον εαυτό μου να συνεχίσει την ανάγνωση, δίνοντας μια "δεύτερη ευκαιρία" στο βιβλίο, την οποία τελικά άξιζε. Την τελευταία φορά που είχα πάθει το ίδιο με βιβλίο του ίδιου συγγραφέα (Τα άλογα του ουρανού), στο τέλος απογοητεύτηκα, οπότε είχα κάποιες επιφυλάξεις.

Γενικά, το βιβλίο κυλάει ομαλά. Οι κύριοι χαρακτήρες είναι λίγοι (αριθμητικά), οπότε αναπτύσσονται ικανοποιητικά κι αποκτούν "βάθος" στην εξέλιξη της ιστορίας. Από την άλλη, το σύνολο των χαρακτήρων που διαδραματίζουν ρόλους στην ιστορία είναι μεγάλο, οπότε ο αναγνώστης πρέπει να θυμάται τα ονόματα όλων για να προχωράει η ιστορία - κάτι το οποίο κάποιον άπειρο αναγνώστη ίσως τον δυσκολέψει λίγο.

Μοναδικό αρνητικό του βιβλίου θα έλεγα ότι είναι τα μεγάλα σε έκταση κεφάλαια - είχε κεφάλαια που ξεπερνούσαν τις 35-40 σελίδες. Αναπόφευκτα, σε κάποια από αυτά, ιδιαίτερα όσα περιελάμβαναν εκτενείς περιγραφές, παρατήρησα κάποιες "κοιλιές" στην ιστορία, φαινόμενο το οποίο ευτυχώς δεν ήταν ιδιαίτερα ισχυρό, έτσι ώστε να με κάνει να βαρεθώ.

Σε fan του συγγραφέα ή/και της λογοτεχνίας του φανταστικού γενικά, το συστήνω.

Άμα βάζεις θετικό πρόσημο διάβασε το τιγκανα του ίδιου. Ίσως είναι το καλύτερο του.

Τώρα διαβάζω τη τριλογία της φιόναβαρ, με έχει κουράσει λίγο. Είναι το μοναδικό καθαρά φανταστικό που έχει γράψει. Στα άλλα του βιβλία έχει περιοριστεί αρκετά. 

[wizzy]

1 ώρα πριν, Edel είπε

Άμα βάζεις θετικό πρόσημο διάβασε το τιγκανα του ίδιου. Ίσως είναι το καλύτερο του.

Τώρα διαβάζω τη τριλογία της φιόναβαρ, με έχει κουράσει λίγο. Είναι το μοναδικό καθαρά φανταστικό που έχει γράψει. Στα άλλα του βιβλία έχει περιοριστεί αρκετά. 

Το "Τιγκάνα" το έχω στα υπόψιν. Η τριλογία της Φιόναβαρ μου άρεσε πολύ. Μέχρι στιγμής, από όσα βιβλία του Kay έχω διαβάσει, το "Ύζαμπελ" είναι το αγαπημένο μου.