Προτάσεις βιβλίων

[Kapetanakos]

Στις 15/8/2020 στις 1:26 ΜΜ, firewalker είπε

Τελείωσα το Enlightenment Now: The Case for Reason, Science, Humanism, and Progress. Ένα βιβλίο που πρέπει να το διαβάσουν όλοι.

https://www.goodreads.com/book/show/35696171-enlightenment-now

Ξέρουμε αν το συγκεκριμένο βιβλίο υπάρχει στα ελληνικά? 

[MastroGiannis]

Στις 30/12/2020 στις 12:06 ΜΜ, Koromaru είπε

Αν και του Γιάλομ ακούγεται ενδιαφέρον, θα προτιμούσα όχι μυθιστόρημα. Θα τσεκάρω την "Αδικία που Πληγώνει", σ'ευχαριστώ.

Με τον Yalom, προτείνω να ξεκινήσεις από το "ΘΡΗΣΚΕΙΑ και ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ". Πρόκειται για ένα μικρό αλλά περιεκτικό σύγγραμμα από το οποίο θα αντλήσεις πληροφορίες για το Yalom (για τις απόψεις του, τις επιρροές του και τις μεθόδους του κτλ), από τον ίδιο το Yalom.

Επίσης, θα σου πρότεινα όλα τα βιβλία του Hermann Hesse (με προτίμηση το "Demian"), τα οποία πραγματεύονται το ταξίδι μας προς την εσωτερική ισορροπία και τη συμφιλίωση των αντιθέτων μας, κοντολογίς, της ολοκλήρωσής μας.

Φυσικά, θα μπορούσες να διαβάσεις και κάποια "κλασικά" εύκολων σχετικά φιλόσοφων και δοκιμιογράφων, όπως το "ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ" του Καρτέσιου, το "ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ, για την πρακτική σοφία της ζωής" του Σοπενχάουερ, το "ΔΟΚΙΜΙΑ" του Michel de Montaigne και άλλα, πριν περάσεις στη χειραφετημένη πλέον επιστήμη της ψυχολογίας με συγγράμματα όπως το "ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ" του JUNG.

Αν όμως σε ενδιαφέρει μια βιολογική εξήγηση των καθημερινών μας συμπεριφορών, καλό είναι και το "ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΡΩΤΕΥΟΝΤΑ" του Dario Maestripieri, το οποίο θα σε βοηθήσει να ερμηνεύεις και να εκτιμάς το υπόβαθρο των ανθρώπινων σχέσεων ευκολότερα και πιο δίκαια.

 

Επεξ/σία 4 Ιανουαρίου 2021 από MastroGiannis

[Conan2046]

Έχει διαβάσει κανείς τα 2 βιβλία του BREGMAN RUTGER που κυκλοφορούν στα Ελληνικά, "Ανθρωπότητα" και "Ουτοπία για Ρεαλιστές"; Γνώμες;

[Koromaru]

10 ώρες πριν, MastroGiannis είπε

Με τον Yalom, προτείνω να ξεκινήσεις από το "ΘΡΗΣΚΕΙΑ και ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ". Πρόκειται για ένα μικρό αλλά περιεκτικό σύγγραμμα από το οποίο θα αντλήσεις πληροφορίες για το Yalom (για τις απόψεις του, τις επιρροές του και τις μεθόδους του κτλ), από τον ίδιο το Yalom.

Επίσης, θα σου πρότεινα όλα τα βιβλία του Hermann Hesse (με προτίμηση το "Demian"), τα οποία πραγματεύονται το ταξίδι μας προς την εσωτερική ισορροπία και τη συμφιλίωση των αντιθέτων μας, κοντολογίς, της ολοκλήρωσής μας.

Φυσικά, θα μπορούσες να διαβάσεις και κάποια "κλασικά" εύκολων σχετικά φιλόσοφων και δοκιμιογράφων, όπως το "ΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΜΕΘΟΔΟΥ" του Καρτέσιου, το "ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ, για την πρακτική σοφία της ζωής" του Σοπενχάουερ, το "ΔΟΚΙΜΙΑ" του Michel de Montaigne και άλλα, πριν περάσεις στη χειραφετημένη πλέον επιστήμη της ψυχολογίας με συγγράμματα όπως το "ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ" του JUNG.

Αν όμως σε ενδιαφέρει μια βιολογική εξήγηση των καθημερινών μας συμπεριφορών, καλό είναι και το "ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΝ ΤΑ ΠΡΩΤΕΥΟΝΤΑ" του Dario Maestripieri, το οποίο θα σε βοηθήσει να ερμηνεύεις και να εκτιμάς το υπόβαθρο των ανθρώπινων σχέσεων ευκολότερα και πιο δίκαια.

 

Σ'ευχαριστώ πολύ για την αναλυτική απάντηση. Με τον Έσσε είμαι λίγο προκατειλημμένος επειδή είχα πιάσει σε κάποια φάση το "Ταξίδι στην Ανατολή" και το άφησα πολύ νωρίς, δεν ήταν καθόλου του στυλ μου.

Τα τελευταία είναι περισσότερο φιλοσοφικά παρά ψυχολογίας? Δεν ξέρω πώς ακριβώς συνδέονται οι 2 κλάδοι.

Σίγουρα θα τσεκάρω του Γιάλομ που πρότεινες.

[firewalker]

Δανείστηκα από έναν φίλο που είναι μεγάλος fun του Jo Nesbo, "Το Βασίλειο". Είναι το πρώτο του βιβλίο που διαβάζω. Δεν με ενθουσίασε. Σαν δράμα είναι καλούτσικο. Σαν θρίλερ μέτριο. Αυτά θα γίνουν κάνουν μπαμ από μακριά. Δεν ένιωσα αγωνία καθόλου.

https://www.goodreads.com/book/show/55223396

Το 3.88 που έχει είναι πολύ νομίζω. Ένα 3 είναι πιο κοντά σε αυτό που διάβασα.

[παυκο13]

1 ώρα πριν, firewalker είπε

Δανείστηκα από έναν φίλο που είναι μεγάλος fun του Jo Nesbo, "Το Βασίλειο". Είναι το πρώτο του βιβλίο που διαβάζω. Δεν με ενθουσίασε. Σαν δράμα είναι καλούτσικο. Σαν θρίλερ μέτριο. Αυτά θα γίνουν κάνουν μπαμ από μακριά. Δεν ένιωσα αγωνία καθόλου.

https://www.goodreads.com/book/show/55223396

Το 3.88 που έχει είναι πολύ νομίζω. Ένα 3 είναι πιο κοντά σε αυτό που διάβασα.

Συμφωνώ απόλυτα. Έχω διαβάσει όλα του Νεσμπο με τον Χάρι χολε τα οποία είναι πάρα πολύ ωραία κια όσο προχωράει η σειρά γίνονται καλύτερα. Το βασίλειο ήτανε απογοήτευση. Διαβάζεται ευχάριστα καθως είναι κλασσικός Νεσμπο. Αλλά τόσοι φόνοι τόση ιστορία χωρίς εξηγήσεις... Τα 3 αστέρια είναι πολύ επιεικής αξιολόγηση. 

[MastroGiannis]

4 ώρες πριν, Koromaru είπε

Σ'ευχαριστώ πολύ για την αναλυτική απάντηση. Με τον Έσσε είμαι λίγο προκατειλημμένος επειδή είχα πιάσει σε κάποια φάση το "Ταξίδι στην Ανατολή" και το άφησα πολύ νωρίς, δεν ήταν καθόλου του στυλ μου.

Τα τελευταία είναι περισσότερο φιλοσοφικά παρά ψυχολογίας? Δεν ξέρω πώς ακριβώς συνδέονται οι 2 κλάδοι.

Σίγουρα θα τσεκάρω του Γιάλομ που πρότεινες.

Η ψυχή κάποτε ήταν αντικείμενο της φιλοσοφικής θεώρησης και έφτασε να γίνει ιδιοκτησία του θρησκευτικού δογματισμού. Τη φιλοσοφία και τη θεολογία ο Νίτσε τις θεωρούσε θεραπαινίδες της ψυχολογίας. Σήμερα η ψυχολογία αντιμετωπίζεται ως ανεξάρτητη επιστήμη αν και νομίζω πως ακόμα αποτελεί κλάδο της φιλοσοφίας. Γι’ αυτό άλλωστε και ο Yalom δηλώνει σε κάθε ευκαιρία πόσο επηρεασμένος είναι από τους φιλόσοφους και μάλιστα από συγκεκριμένους.

Μάλλον ξεκίνησες με το "χειρότερο" (από άποψη ατμόσφαιρας) του Esse και η προκατάληψη προς ένα συγγραφέα, θετική ή αρνητική, είναι μεγάλη παγίδα για τον αναγνώστη. Θα σου πρότεινα να δοκιμάσεις και το "Demian" ή το "Ο Λύκος της Στέπας". Είναι πολύ σημαντικός λογοτέχνης και έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τη δυτική σκέψη με τα έργα του και τις εξ ανατολών επιρροές του.

[afragorn]

Eγώ έχω πάθει τη πλάκα μου τελευταία με τον Αsimov. Διάβασα τα 5 βιβλία της σειράς "Θεμέλιο" και χθες τέλειωσα και το τέλος της Αιωνιότητας.

Επιστημονικές γνώσεις + αστείρευτη φαντασία = Mindfuck! 

 

Έχουν μπει στη λίστα και άλλα βιβλία του όπως το Εγώ το Ρομπότ και το Nightfall.

[Koromaru]

4 ώρες πριν, afragorn είπε

Eγώ έχω πάθει τη πλάκα μου τελευταία με τον Αsimov. Διάβασα τα 5 βιβλία της σειράς "Θεμέλιο" και χθες τέλειωσα και το τέλος της Αιωνιότητας.

Επιστημονικές γνώσεις + αστείρευτη φαντασία = Mindfuck! 

 

Έχουν μπει στη λίστα και άλλα βιβλία του όπως το Εγώ το Ρομπότ και το Nightfall.

Είναι όλα τα βιβλία της σειράς εξίσου καλά? Δεν την έχω διαβάσει, αλλά θέλω να την πιάσω σύντομα.

[afragorn]

2 ώρες πριν, Koromaru είπε

Είναι όλα τα βιβλία της σειράς εξίσου καλά? Δεν την έχω διαβάσει, αλλά θέλω να την πιάσω σύντομα.

Aρχικά είχε βγει η τριλογία που είναι έπος. Μετά βγήκε η συνέχεια τους στα επόμενα 2 βιβλία και αργότερα κυκλοφόρησαν άλλα 2 τα οποία είναι prequels από όσο έχω καταλάβει. Τα δύο τελευταία, δε τα έχω διαβάσει ακόμα. Ίσως στο μέλλον.

Πρόταση μου είναι πως πρέπει να διαβάσεις σίγουρα τα 3 πρώτα. Από εκεί και πέρα, αν γουστάρεις, εμβαθύνεις στα (όχι τόσο επικά) επόμενα.

[mitsostt]

γεια χαρά , ευτυχισμένο το νέο έτος σε όλους!!
Ψάχνω ένα βιβλίο χιουμοριστικό/διασκεδαστικό. Κάποιο που να ειναι σαν να βλέπεις μία ωραία κωμωδία (πχ. το δείπνο ηλιθίων που είναι αγαπημένη). Όχι κάτι τελειως σαχλό. Πρόσφατα διαβασα τον εκατοντάχρονο που ανεβηε στο αεροστατο κ εξαφανήστηκε και μου άρεσε πολύ. Αλλά είχα καιρό να διαβάσω κάτι οπότε δεν εχω κατα κάποιο τροπο μέτρο σύγκρισης. Αν έχετε κάτι να προτείνετε...
ευχαριστώ 

[Conan2046]

9 ώρες πριν, mitsostt είπε

γεια χαρά , ευτυχισμένο το νέο έτος σε όλους!!
Ψάχνω ένα βιβλίο χιουμοριστικό/διασκεδαστικό. Κάποιο που να ειναι σαν να βλέπεις μία ωραία κωμωδία (πχ. το δείπνο ηλιθίων που είναι αγαπημένη). Όχι κάτι τελειως σαχλό. Πρόσφατα διαβασα τον εκατοντάχρονο που ανεβηε στο αεροστατο κ εξαφανήστηκε και μου άρεσε πολύ. Αλλά είχα καιρό να διαβάσω κάτι οπότε δεν εχω κατα κάποιο τροπο μέτρο σύγκρισης. Αν έχετε κάτι να προτείνετε...
ευχαριστώ 

Κι εμένα μου άρεσε. Πάρε και την Αναλφάβητη που ήξερε να μετράει, μου άρεσε και περισσότερο από τον εκατοντάχρονο. Τα άλλα βιβλία του δεν είναι τόσο καλά. (προσωπική μου εκτίμηση)

[mitsostt]

2 ώρες πριν, Conan2046 είπε

Κι εμένα μου άρεσε. Πάρε και την Αναλφάβητη που ήξερε να μετράει, μου άρεσε και περισσότερο από τον εκατοντάχρονο. Τα άλλα βιβλία του δεν είναι τόσο καλά. (προσωπική μου εκτίμηση)

σευχαριστώ, το παρήγγειλα. Χρειαζόμουν ένα βιβλίο για να συμπληρωθούν τα δωρεαν μεταφορικά και δεν ήθελα να πάρω πάλι τον εκατοντάχρονο, το πρώτο.  

Επεξ/σία 8 Ιανουαρίου 2021 από mitsostt

[tcktcktck]

Στις 16/12/2020 στις 2:40 ΜΜ, Fosf0ros είπε

το ο  καλόγερος ήταν μεγάλη παπάτζα

το χα διαβάσει παλιά

To ξεκίνησα το Μέλμοθ.Μπορώ να πω ότι με έχω κολλήσει αν και ίσως κάποιους μπορεί να τους αποθαρρύνει η φλυαρία των χαρακτήρων το βρίσκω αρκετά ατμοσφαιρικό στις πρώτες 400 σελίδες.

[LongTom]

Upheaval: Turning Points for Nations in Crisis

Σταμάτησα περίπου στα 30-40%. 
Ο μπάρμπα-Τζάρεντ γράφει γιατί 6 έθνη μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν σε εθνικές κρίσεις. 
Μαζί με ένα πρόλογο γιατί οι προσωπικές κρίσεις έχουν αντίστοιχο στις εθνικές. 

Γενικά είναι ένας αχταρμάς προσωπικών αντιλήψεων με ελάχιστες παραβολές, προσωπικά ανέκδοτα για την φαμίλια-φίλους που εξισώνει με κοινωνίες και μια γενναία αναγραφή των ιστορικών γεγονότων με βάση την επίσημη πολιτική των ΗΠΑ.

Μπόρεσα να διαβάσω για την Φιλανδία του Β'ΠΠ και έπειτα, την Ιαπωνία από τα 1850-1945 και την Χιλή του '73(και της Χούντας). 
Η ανάλυση της Φιλανδίας ήταν αρκετά επιφανειακή, αλλά κάπως σωστή. 
Η ανάλυση για την Ιαπωνία ήταν πολύ γενική και κάτω του μετρίου. Μεγάλες παραλείψεις για το πως έγινε η αλλαγή επί Μέιτζι, σχεδόν μηδενικές αναφορές στο τεράστιο οικονομικό θέμα των '20-30s που έδωσε την επίθεση στο Περλ και εν πολλοίς αγνόηση των παραδοσιακών ιμπεριαλιστικών ιδεολογιών που καθόρισαν την πολιτικής της από τα 1860-70 μέχρι το 1945. Ανέφερε ότι λίγοι θερμοκέφαλοι ήταν υπεύθυνοι για τις επιθέσεις τα 30s και την επεκτατική πολιτική, ενώ ήταν επίσημη πολιτική που όλοι συμφωνούσαν. Απλά οι ΗΠΑ/Άγγλοι τους σταμάτησαν μέσω οικονομικού στραγγαλισμού.
Στην Χιλή έδωσε ρέστα με το πόσο κακός ήταν ο Αλιέντε για την χώρα και τι κακοί ήταν οι Κουβανοί που προκάλεσαν τις ΗΠΑ το '62. Πως η χώρα ήταν έτοιμη για εμφύλιο και εσωτερικό σπαραγμό που έφεραν οι μαρξιστές. Για την εκτεταμένη δράση της CIA πριν και έπειτα του πραξικοπήματος κυριολεκτικά γράφει 4-5 λέξεις και αυτό ότι δεν ήταν τίποτα σημαντικό. (!)
Τέλος μας λέει για το θηρίο τον Πινοσέτ και ελάχιστες και σχεδόν μηδενικές αναφορές για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ που έθρεψε το εκεί καθεστώς. 
Τίποτα για Κίσινγκερ/Νίξον, για τις απο-διαβαθμισμένες συνομιλίες που αναφέρουν πόσο σωστά έθρεψαν τους πραξικοματίες για να πάρουν την εξουσία και έπειτα την άπλετη υποστήριξη του καθεστώτος.

Μετά από αυτό απλά το άφησα με ψιλοαηδία. 
Δυστυχώς βλέπω ότι είτε παρα-μπαρμπάδεψε και δεν ξέρει τι γράφει ή απλά τώρα βγαίνει στα κείμενα τι πίστευε πάντα.

Περιττό να πω ότι δεν το προτείνω, ούτε ως ιστορική ανάλυση. Καλύτερα να διαβάσει κάποιος τα άρθρα της wikipedia.