Προτάσεις βιβλίων

[Conan2046]

Εξαρτάται γιατί σ' άρεσαν τα προηγούμενα, αν σ' αρεσαν για τις πληροφορίες που έδινε για διάφορα μέρη, τοποθεσίες και αξιοθέατα αυτό είναι λιγότερο ενδιαφέρον. Ωστόσο το θέμα είναι διαφορετικό και διαβάζεται ευχάριστα ενώ έχει και μια αγωνία για το τι γίνεται ως το τέλος. Δώστου μια ευκαιρία, ούτως ή άλλως τα βιβλία του διαβάζονται πολύ εύκολα.

[SilverCloak]

Για το Origin (Dan Brown):

Sort story, μου άρεσε.

Long story. Τα δύο προηγούμενα τα βρήκα κάπως μέτρια και υπάρχει και αυτό το ύφος (και που να δείτε τι έγινε μετά... Αλλαγή σκηνικού για 2 κεφάλαια) που ίσως να ξενίζει λίγο, σε κάποια φάση ήμουν σίγουρος ότι θα γυρίσω σελίδα και θα έχει διαφημίσεις.

Αν το ξεπεράσεις αυτό, ασχολείται με ένα αρκετά ενδιαφέρον θέμα που το μαθαίνεις κάπου στη μέση του βιβλίου όμως, οπότε θέλει λίγη υπομονή μέχρι εκεί. Η λογοτεχνική αξία όπως πάντα της κακής ώρας, αλλά δεν διαβάζουμε Dan Brown για τις περιγραφές, τις μεταφορές και τις προοικονομίες του, ε;

Επίσης το σκηνικό είναι στην Ισπανία και το έχει αυτό το τουριστικός οδηγός πάντα: αν έχεις πάει λες, αχ τι ωραία ήταν και αν δεν έχεις λες, πρέπει να πάω. Το plot το καταλαβαίνεις στη μέση περίπου, αλλά είναι ευχάριστο το ταξίδι μέχρι το τέλος. Έχει και τις υπερβολές με τον μπαρμπα Λανγκτον - Super Robert, αλλά είναι μια ευχάριστη νότα που την περιμένεις πια.

Δεδομένου ότι φεύγει νεράκι, διάβασε το. Είναι πολύ εύκολο και ψυχαγωγικό. Εκτός και αν είσαι σε βάση ψωνίσματος: δεν μπορώ να ασχολούμαι με υποδεέστερα πράγματα θε μου. Τότε διάβασε κάνα λύκο της στέππας. 😋

[Koromaru]

48 λεπτά πριν, SilverCloak είπε

Δεδομένου ότι φεύγει νεράκι, διάβασε το. Είναι πολύ εύκολο και ψυχαγωγικό. Εκτός και αν είσαι σε βάση ψωνίσματος: δεν μπορώ να ασχολούμαι με υποδεέστερα πράγματα θε μου. Τότε διάβασε κάνα λύκο της στέππας. 😋

Εγώ πάντως προτιμώ να ξεκινήσω να διαβάζω Dan Brown παρά να ξαναπιάσω Herman Hesse (παράτησα το "Ταξίδι στην Ανατολή" μετά από μονοψήφιο αριθμό σελίδων) 😛

[Conan2046]

Τον αδικείς τον Εσσέ πάντως, έχει γράψει πολύ ωραία βιβλία και όχι δύσκολα.

[star12]

Διαβασα το Haunting of Hill house   της shirley jackson.   και ομολογουμενος ηταν ενα πολυ καλο ψυχολογικο θα το χαρακτηριζα πιο πολυ,θριλερ. Πρωτον το στορι δεν εχει καμια απολυτως σχεση με τη σειρα του νετφλιξ.Το μονο κοινο ειναι τα ονοματα και τιποτα αλλο,α και το σπιτι φυσικα.Επειτα οπως και η σειρα και η ταινια των 60ς που ηταν πιστη αποδοση του βιβλιου,[δε θα πω για των 90ς με ενα τραγικο λιαμ νισον],το βιβλιο δεν ειχε σαν κυριο φοκους τον ευκολο τρομο,αλλα επαιζε πιο πολυ με τη ψυχολογια των ηρωων της,και πως επιρρεαζει μια εμπειρια εστω και υπερφυσικη τη ζωη τους.Υπηρχαν φυσικα καπιες καλες σκηνες που αν το διαβασεις βραδυ θα νιωσεις κατι,αλλα  δεν ηθελε να γινει ενα αλλο   poltergeist και προς το τελος ηταν και λιγο συγκ.
Γενικα το βιβλιο θα γοητευσει τους λατρεις των  ιστοριων φαντασματων,θα ξενερωσει το κοινο του canjouring    ,αλλα σου αφηνει αυτο ειναι το σιγουρο μια γλυκοπικρη γευση  μετα τη τελευταια σελιδα.Και ειναι μικρο κοντα στις 350 σελιδες αρα δε κουραζει.
αρα το προτεινω   

[stormrain]

Τελείωσα το βιβλιο Ο Λιμός  του Αμυρα.

Το βρηκα παρα πολυ καλο σε πολλα επιπεδα. Καταρχήν στο αστυνομικό κομματι ηταν αρτιο, μια αστυνομική ιστορία νουαρ με την αγωνια και το σασπενς που της πρεπει. 

Επειτα επειδη διαδραματίζεται στην Αθηνα της κατοχης, σου δινει αρκετα ιστορικά στοιχεία για το θεμα. Καποια απο τα οποια προφανως τα ξέρουμε, καποια οχι, αλλα σε καθε περίπτωση φαινεται πως εχει πεσει αρκετή  ερευνα.

Διαβάζοντας το παντως σε μεταφέρει στη σκληρη ιστορικη περιοδο και αν εισαι κατοικος της Αθηνας και κινείσαι στο κεντρο, νιώθεις πραγματικα σα να βρισκεσαι εκει. Το καλο ειναι πως παρα το θεμα, δεν κυριαρχεί η κτηνωδια, υπαρχει φυσικα και ειναι σαφης, αλλα βγαζει μια αισθηση του ότι κατι πρόκειται να αλλάξει. 

Το προτείνω ανεπιφύλακτα. 

[fytotech]

Υπάρχει κάποιο Ελληνικό site με μεγάλη βιβλιοθήκη epub στα Ελληνικά προφανώς.

[wizzy]

15 ώρες πριν, Conan2046 είπε

Τον αδικείς τον Εσσέ πάντως, έχει γράψει πολύ ωραία βιβλία και όχι δύσκολα.

Εξαρτάται σε ποια ηλικία διάβασες/διαβάζεις Hesse.

[Vassilis_24]

Γιατί δεν αποκαλείτε τον Χέσε με το επίθετό του;
Εσσέ ο ένας, τον έκανε Γάλλο, στα αγγλικά ο άλλος, δε χρειάζεται όνειδος...

[Koromaru]

18 ώρες πριν, Conan2046 είπε

Τον αδικείς τον Εσσέ πάντως, έχει γράψει πολύ ωραία βιβλία και όχι δύσκολα.

Αν είναι και τα υπόλοιπά του στο ίδιο στυλ, δεν νομίζω να το επιχειρήσω... Δεν έχει να κάνει με δυσκολία, δεν μου άρεσε το ύφος του.

[Conan2046]

Για το ύφος παίζει μεγάλο ρόλο και η μετάφραση

[Vangelis_D9]

Επειδή ο Χέρμαν Χέσσε (ορίστε, τον είπα κι εγώ) συχνά χρησιμοποιεί μεταφυσικό περιεχόμενο με τις ανατολίτικες επιρροές ταιριάζει καλύτερα σε νεαρές ηλικίες. Επιπλέον λόγος είναι ότι εμβαθύνει ιδιαίτερα σε ανάλυση χαρακτήρων σε νεαρές ηλικίες (πχ Ντέμιαν, Νάρικισσος και Χρυσόστομος) με σαφείς αναφορές στην διαμόρφωση της εφηβικής/μετεφεβικής σεξουαλικότητας, πράγμα που τον κάνει ιδιαίτερα ελκυστικό συγγραφέα. Μια άλλη παράμετρος είναι ότι ο Χέσσε ανήκει περισσότερο στα ήθη και τις αναζητήσεις της εποχής του, τότε ήταν της μόδας ιδίως οι βουδιστικές επιρροές όπως με τον Καζαντζάκη. Δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα, σήμερα μας φαίνονται παρωχημένα αλλά δεν παύει να είναι ένας μεγάλος συγγραφέας που επηρέασε τις νεότερες γενιές του 20ου αιώνα. Δοκιμάστε καλύτερα Το τελευταίο καλοκαίρι του Κλίνγκσορ, τη Γερτρούδη αλλά και τον Ντέμιαν μακριά από τα μεταφυσικά του.

Επεξ/σία 10 Ιανουαρίου 2019 από Vangelis_D9

[Conan2046]

Θυμάμαι εγώ τον είχα πρωτογνωρίσει όταν ήμουν μικρός, ο πατέρας μου μάζευε κουπόνια από κάποια εφημερίδα και τα αντάλλαξε με 10 βιβλία από κατόχους Νόμπελ. Του Χέρμαν Χέσσε (ορίστε κι εγώ 😁 ) ήταν μια τριλογία διηγημάτων, Ο Βροχοποιός, ο Εξομολογητής και η Ινδική Βιογραφία (για το τελευταίο δεν είμαι σίγουρος ότι ονομάζεται έτσι αλλά βλέπω κυκλοφορεί ως τριλογία οπότε μάλλον είναι το ίδιο διήγημα), μου άρεσε πολύ τότε, και στην πορεία διάβασα κάμποσα δικά του και τα περισσότερα μου άρεσαν, ίσως αν τον ξεκινούσα τώρα να ήταν διαφορετική η αντίληψη μου.

[LongTom]

Του χέσε διάβασα το Σιντάτρα. Ήταν γενικά ΟΚ, αν και πολύ...περίεργο ανάγνωσμα και καθαρά ένα από τα σπιρίτουαλς της εποχής (1920s).

Δεν ξέρω εάν θα το σύστηνα σε κάποιον, ούτε πιστεύω θα διαβάσω άλλα δικά του σύντομα.

[Penthesilea]

Τον λύκο της στέπας, δεν το διάβασε κανείς; Αυτό ήταν το βιβλίο - γνωριμία μου μαζί του, και σίγουρα, σιγά σιγά, θ' ακολουθήσουν κι άλλα.