Προτάσεις βιβλίων

[Chrisxxx]

Θα με ενδιέφερε και μένα αλλα μολις ειδα 10,891 pages κ 3,300,026 words... Νο way...

[kostas_dr]

Για κοίτα και την σειρά The Wheel of Time του Robert Jordan.

Έχει μείνει μονο ένα βιβλίο ακόμα, που θα κυκλοφορήσει σύντομα (λέμε).

Καλά βιβλία είναι και η διλογία: The Talisman και Dark House που ο King τα έγραψε μαζί με τον Peter Straub. Ανήκουν, αν και ανεξάρτητα, στην σειρά και στην μυθολογία του The Dark Tower.

[zizu10]

Να κάνω και μία ερώτηση ακόμα.

Σε ότι αφορά στα βιβλία του Tolkien έχουν να κάνουν όλα με τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών ή η ταινία είναι βασισμένη σε συγκεκριμένα βιβλία???

Γενικότερα δεν θέλω να πάρω κάποιο βιβλίο το οποίο έχω δει σε ταινία γιατί θα το βαρεθώ. Δεδομένου αυτού ποιο βιβλίο του Tolkien θα μου προτείνατε??? (δεν έχω διαβάσει ποτέ κάποιο και με ένα search που έκανα βρήκα πάρα πολλά και δεν ξέρω τι να διαλέξω...)

[kostas_dr]

Ο Tolkien έχει γράψει αρκετά βιβλία, ανάμεσα στα οποία είναι και η τριλογία του Άρχοντα των Δακτυλιδιών. 3 βιβλία, 3 ταινίες.

Δεν μπορώ να σου προτείνω κάποιο, γιατί και εγώ (βλασφημία) δεν έχω διαβάσει ακόμα κανένα βιβλίο του!

[LongTom]

Να κάνω και μία ερώτηση ακόμα.

Σε ότι αφορά στα βιβλία του Tolkien έχουν να κάνουν όλα με τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών ή η ταινία είναι βασισμένη σε συγκεκριμένα βιβλία???

Γενικότερα δεν θέλω να πάρω κάποιο βιβλίο το οποίο έχω δει σε ταινία γιατί θα το βαρεθώ. Δεδομένου αυτού ποιο βιβλίο του Tolkien θα μου προτείνατε??? (δεν έχω διαβάσει ποτέ κάποιο και με ένα search που έκανα βρήκα πάρα πολλά και δεν ξέρω τι να διαλέξω...)

 

Οι ταινίες που έχουν βγει αντιστοιχούν στα βιβλία 1-3 της σειράς του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών,που είναι το κύριο έργο του συγγραφέα που έχει ολοκληρωθεί.

Η ταινία Χόμπιτ που θα βγει σύντομα βασίζεται στο αντίστοιχο βιβλίο(που είναι σχετικά μικρό και γραμμένο σε κάπως παιδικό στυλ,λογικό γιατί γράφηκε για το παιδί του).

 

Από εκεί και πέρα υπάρχουν οι Ατελείωτες Ιστορίες(αφορούν και αυτές την μυθολογία της Μέσης Γης), το Σιλμαρίλιον("προϊστορία" του Άρχοντα που αναφέρετε στην Γένεση την πρώτη και την δεύτερη εποχή),τα Παιδιά του Χουρίν(που είναι επέκταση μιας ιστορίας του Σιλμαρίλιον εάν θυμάμαι καλά,πέρασε βλέπεις πολύς καιρός από τότε που το διάβασα) και κάποιες ποιητικές συλλογές όπως έχω αναφέρει.

 

Προσωπικά μου άρεσε περισσότερο το Σιλμαρίλιον.

Είναι γενικά δυσανάγνωστο λόγω πλειάδας χαρακτήρων αλλά διαβάζοντας το θα μπορέσεις να καταλάβεις καλύτερα τα γεγονότα του Άρχοντα(τέλος της 3ης εποχής).

[*nenya*]

Απολαυστική γραφή. Ένα βιβλίο που μπορείς να το πιάσεις από όποιο κεφάλαιο γουστάρεις κάθε φορά και θα σε ταξιδέψει στο εκάστοτε ιστορικό γεγονός. Μεγάλες δόσεις ειρωνείας και ωραίος σχολιασμός των γεγονότων από διάφορες οπτικές.

[freedubus]

Mια που είναι και της μόδας ψάχνω ένα βιβλίο να μιλαει για τον φασισμό σαν κίνημα - ιδεολογία όπως θες πες το και έπεσα πάνω στο ''H Aνατομία του Φασισμού'' του Robert O. Paxton.

 

Το έχει διαβάσει κανείς? Το προτείνει?

 

Δεν μου άρεσε. Το βρήκα αρκετά μονόπλευρο, γραμμένο από αρκετά προσωποκεντρική ακροαριστερή σκοπιά και με τη γνωστή τάση δαιμονοποίησης του φασισμού, όσο κι αν ο συγγραφέας ισχυρίζεται οτι εξετάζει το θέμα αμερόληπτα. Δεν ασχολείται καθόλου με το θεωρητικό/φιλοσοφικό υπόβαθρο του φασισμού, παρά μόνο με τις πράξεις. Τεράστιο φάουλ. Επίσης μου φάνηκε οτι προσπαθεί να "κολλήσει" τον φασισμό σε όλα τα πολιτικά κινήματα, προσπαθώντας να βρεί σε αυτά κοινά σημεία με τη φασιστική ιδεολογία. Η γνωστή αριστερή καχύποπτη λογική "παντού υπάρχει φασισμός" δηλαδή.

Γενικά, άλλο ένα βιβλίο για το φασισμό γραμμένο από αντι-φασίστα συγγραφέα, τίγκα στη μεροληψία, στην ενοχική λογική "δεν εξετάζω αντικειμενικά τον φασισμό γιατί φοβάμαι να μην με πουν φασίστα", και στην αδυναμία ψύχραιμου προσδιορισμού των φασιστικών θέσεων. Αλλά δεν περιμένω κάτι να γραφτεί κάτι καλύτερο σύντομα, όταν από το 1945 μέχρι και σήμερα η λέξη "φασισμός" εξακολουθεί να είναι συνώνυμη της λέξης "ΚΑΚΟ".

[Sellers]

Δεν μου άρεσε. Το βρήκα αρκετά μονόπλευρο, γραμμένο από αρκετά προσωποκεντρική ακροαριστερή σκοπιά και με τη γνωστή τάση δαιμονοποίησης του φασισμού, όσο κι αν ο συγγραφέας ισχυρίζεται οτι εξετάζει το θέμα αμερόληπτα. Δεν ασχολείται καθόλου με το θεωρητικό/φιλοσοφικό υπόβαθρο του φασισμού, παρά μόνο με τις πράξεις. Τεράστιο φάουλ. Επίσης μου φάνηκε οτι προσπαθεί να "κολλήσει" τον φασισμό σε όλα τα πολιτικά κινήματα, προσπαθώντας να βρεί σε αυτά κοινά σημεία με τη φασιστική ιδεολογία. Η γνωστή αριστερή καχύποπτη λογική "παντού υπάρχει φασισμός" δηλαδή.

Γενικά, άλλο ένα βιβλίο για το φασισμό γραμμένο από αντι-φασίστα συγγραφέα, τίγκα στη μεροληψία, στην ενοχική λογική "δεν εξετάζω αντικειμενικά τον φασισμό γιατί φοβάμαι να μην με πουν φασίστα", και στην αδυναμία ψύχραιμου προσδιορισμού των φασιστικών θέσεων. Αλλά δεν περιμένω κάτι να γραφτεί κάτι καλύτερο σύντομα, όταν από το 1945 μέχρι και σήμερα η λέξη "φασισμός" εξακολουθεί να είναι συνώνυμη της λέξης "ΚΑΚΟ".

 

Μάλιστα. Έχεις κάτι άλλο να προτείνεις πάνω στο θέμα?

[freedubus]

Μάλιστα. Έχεις κάτι άλλο να προτείνεις πάνω στο θέμα?

 

Χμ, ο φασισμός είναι ένα πολύ δύσκολο θέμα βιβλιογραφικά. Είναι μια έννοια φορτισμένη με έντονη αρνητική χροιά, που παραπέμπει τους περισσότερους (εκτός από όσους τον ασπάζονται) σε έννοιες όπως μίσος, βία, αδιαλλαξία, υποταγή κλπ. και αντιμετωπίζεται ως κάτι σκοταδιστικό και γενικά ως κάτι εκτός ορθού λόγου.

 

O Orwell, το 1944 πολύ εύστοχα έγραψε για το φασισμό κάτι που ακόμα και σήμερα 68 χρόνια μετά πιστεύω πως ισχύει απόλυτα:

 

It will be seen that, as used, the word ‘Fascism’ is almost entirely meaningless. In conversation, of course, it is used even more wildly than in print. I have heard it applied to farmers, shopkeepers, Social Credit, corporal punishment, fox-hunting, bull-fighting, the 1922 Committee, the 1941 Committee, Kipling, Gandhi, Chiang Kai-Shek, homosexuality, Priestley's broadcasts, Youth Hostels, astrology, women, dogs and I do not know what else.

 

Yet underneath all this mess there does lie a kind of buried meaning. To begin with, it is clear that there are very great differences, some of them easy to point out and not easy to explain away, between the régimes called Fascist and those called democratic. Secondly, if ‘Fascist’ means ‘in sympathy with Hitler’, some of the accusations I have listed above are obviously very much more justified than others. Thirdly, even the people who recklessly fling the word ‘Fascist’ in every direction attach at any rate an emotional significance to it. By ‘Fascism’ they mean, roughly speaking, something cruel, unscrupulous, arrogant, obscurantist, anti-liberal and anti-working-class. Except for the relatively small number of Fascist sympathizers, almost any English person would accept ‘bully’ as a synonym for ‘Fascist’. That is about as near to a definition as this much-abused word has come.

 

But Fascism is also a political and economic system. Why, then, cannot we have a clear and generally accepted definition of it? Alas! we shall not get one — not yet, anyway. To say why would take too long, but basically it is because it is impossible to define Fascism satisfactorily without making admissions which neither the Fascists themselves, nor the Conservatives, nor Socialists of any colour, are willing to make. All one can do for the moment is to use the word with a certain amount of circumspection and not, as is usually done, degrade it to the level of a swearword.

Γενικά, οι αναθεωρητές ιστορικοί τον βλέπουν ως μια ακροδεξιά αντικομμουνιστική/προκαπιταλιστική μορφή διακυβέρνησης. Αυτή μπορεί να είναι η δημοφιλής αριστερίζουσα τάση, σίγουρα όμως δεν ταιριάζει με τα γεγονότα του φασισμού. Το πρόβλημα είναι οτι, δεδομένου του οτι μετά το Β' ΠΠ δεν γράφτηκαν θεωρητικά βιβλία για το φασισμό από άτομα που τον ασπάζονταν (για ευνόητους λόγους), άρα ο,τι γράφτηκε ήταν από μη φασίστες και αντιφασίστες, το θέμα στερείται αντικειμενικής, αποστασιοποιημένης, ψύχραιμης ιστορικής, κοινωνιολογικής, ανθρωπολογικής, πολιτικής κλπ. εξέτασης. Δηλαδή αν κάποιος οπαδός του φασισμού γράψει π.χ. ένα σχετικό βιβλίο, αυτομάτως αυτό καταδικάζεται και δαιμονοποιείται, και αντίστοιχα όποιος μη-φασίστας γράψει βιβλίο και σε αυτό δεν καταδικάσει έμμεσα ή άμεσα το φασισμό, κινδυνεύει να χαρακτηριστεί ως "φασίστας" και η δουλειά του να ακυρωθεί. Οπότε καταλήγει να επιτρέπει στην πολιτική ιδεολογία του να παρεμβαίνει στη μέθοδο ανάλυσής του και ως εκ τούτου να προκύπτει λανθασμένη ερμηνεία των δεδομένων.

Σε ένα τόσο ευαίσθητο θέμα δεν μπορώ να προτείνω κάποιο εξειδικευμένο βιβλίο, καθώς βρίσκω πως, για ο,τι σχετικό έχει γραφτεί, λίγο-πολύ ισχύουν τα παραπάνω. Μπορείς, αν δεν είσαι έμπειρος, να αποφύγεις την εμβάθυνση του θέματος και τις σοβαρές ανεπάρκειές της, διαβάζοντας κάποιο γενικότερο βιβλίο πολιτικής επιστήμης που μέσα θα λέει και για το φασισμό ως πολιτικό σύστημα και να δεις αν ο,τι διαβάσεις σε καλύπτει. Σε κάθε περίπτωση, caveat emptor.

[NikosPanorama]

Προτείνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους λάτρεις των βιβλίων από Dan Brown αυτά που έχω διαβάσει μέχρι τώρα:

 

Αρκτικός Κύκλος

Illuminati

Χαμένο Σύμβολο

Ψηφιακό Οχυρό

 

Απίστευτα βιβλία,καταπληκτική γραφή από Dan Brown, τέλειο σενάριο, πλοκή, άγχος και αγωνία...

[kostas_dr]

Ο Αρκτικός Κύκλος μέχρι την μέση ήταν εξαιρετικό, μετά κατήφορος και το τέλος του ήταν επιεικώς απαράδεκτο!

Ούτε σε b movie ταινία, δεν θα ανεχόμουν τέτοιο τέλος. Κρίμα.

[yannis27gr]

Συμφωνώ αλλά έχει ωραία γραφή.

 

Άλλωστε, ποιο τραγικά φινάλε από τον Stephen King δεν γράφει κανένας. Αλλά μέχρι να φτάσεις εκεί και να πεις "τι μλκ σκέφτηκε πάλι..." έχεις απολαύσει μια μυθιστορηματάρα!.

 

Υ.Γ. Έχει και τις εξαιρέσεις του ο βασιλιάς, έτσι; Δεν είναι όλα τραγικά, κάπου το 90% πάντως είναι. Και ναι, τα έχω διαβάσει δις (ενίοτε και τρις) όλα

Υ.Γ.2. Ο Καφές ετοιμάζει τίποτα καινούργιο;

[NikosPanorama]

Συμφωνώ αλλά έχει ωραία γραφή.

 

Άλλωστε, ποιο τραγικά φινάλε από τον Stephen King δεν γράφει κανένας. Αλλά μέχρι να φτάσεις εκεί και να πεις "τι μλκ σκέφτηκε πάλι..." έχεις απολαύσει μια μυθιστορηματάρα!.

 

Υ.Γ. Έχει και τις εξαιρέσεις του ο βασιλιάς, έτσι; Δεν είναι όλα τραγικά, κάπου το 90% πάντως είναι. Και ναι, τα έχω διαβάσει δις (ενίοτε και τρις) όλα

Υ.Γ.2. Ο Καφές ετοιμάζει τίποτα καινούργιο;

 

Όπως ανακοίνωσε και ο ίδιος, εργάζεται στην συγγραφή νέου βιβλίου, για το οποίο δεν αποκαλύπτει τίποτα...

http://www.bostonglobe.com/magazine/2012/05/12/dan-brown-next-move/MDrJVUMxx2TSdKIDqHwhDP/story.html

 

Παρεμπιπτόντως, πιστεύω δε μπορεί να συγκριθεί ο Dan Brown με τον Stephen King...τα βιβλία του πρώτου είναι ο ορισμός της ποιότητας,αγωνίας,μυστηρίου και ρεαλισμού.

[Chrisxxx]

Ποιότητα κ ρεαλισμό ο Νταν Μπραουν; Σιριουσλι;

[antreaslam]

Απολαυστική γραφή. Ένα βιβλίο που μπορείς να το πιάσεις από όποιο κεφάλαιο γουστάρεις κάθε φορά και θα σε ταξιδέψει στο εκάστοτε ιστορικό γεγονός. Μεγάλες δόσεις ειρωνείας και ωραίος σχολιασμός των γεγονότων από διάφορες οπτικές.

αυτο διαβαζω τώρα.

καλό είναι,ναι.

Σαρκασμός, αλλά και μια μικρή αγιοποίηση στιγμές στιγμές, του κκε.

παρολαυτα, αξιζει να διαβαστεί...