Προτάσεις βιβλίων

[Snoob]

Εφόσον μπορείς να διαβάσεις το πρωτότυπο, προτίμησέ το. Τη μετάφραση από τις εκδόσεις Εκάτη δεν την ξέρω.

[wizzy]

Παίδες, Catch 22 στα αγγλικά ή μεταφρασμένο;

 

Δε με πειράζει αν το original είναι δύσκολο, δεν έχω πρόβλημα με τη γλώσσα, αλλά δεν έχω κ κόλλημα να το διαβάσω αγγλικό αν υπάρχει αξιοπρεπής ελληνική μετάφραση.

 

Thanks!

 

Διάβασα το Catch 22 στα ελληνικά από τις εκδόσεις Εκάτη, μόνο και μόνο επειδή με δυσκόλεψε αρκετά το αγγλικό κείμενο. Θεωρώ ότι η απόδοση ήταν καλή, καθότι τελείωσα το βιβλίο μετά από στρωτή ανάγνωση, χωρίς να έχω κενά. Α! Μου άρεσε κιόλας!

[actorius]

Εφόσον μπορείς να διαβάσεις το πρωτότυπο, προτίμησέ το. Τη μετάφραση από τις εκδόσεις Εκάτη δεν την ξέρω.

 

Τώρα που το ψάχνω κ εγώ είδα οτι υπάρχει μία μόνο μετάφραση, αυτή της Εκάτης. Νόμιζα οτι θα υπάρχουν αρκετές.

 

Πάω στο αγγλικό λοιπόν, ευχαριστώ!

 

by the way, 19,17€ εκδόσεις Εκάτη στην Πρωτοπορία, 6 με 8€ τα paperback στο bookdepository. Μ'αρέσει που αναρωτιόμουν τι να διαλέξω!

[-nick-]

Thanks, μου άρεσαν οι περιλήψεις οπότε I'll give a try.

 

ΥΓ -nick- ευτυχώς που έδωσες όνομα συγγραφέα γιατί στην αρχή :

 

The Island by Elin Hildebrand is a month-long soap opera in written form, about four women, their secrets, desires, insecurities and hidden passions.

 

 

Οχι καμμια σχεση με αυτο το νησι ουτε με αυτο που παιζοταν στην τηλεοραση με τους λεπρους =P

Το Νησι του Χαξλευ περιγραφει μια ουτοπικη κοινωνια

 

Α, επισης θα μπορουσες να διαβασεις και το η Κατακτηση του Ψωμιου απο Κροπτοκιν οπου περιγραφει την ιδανικη αναρχικη κοινωνια. Αλλα πρωτιστως Huxley, ο Kropotkin ειναι βαρετος

[Hamurabi]

Να ενημερωσω τους λατρεις του βιβλιου οτι ως τις 19 σεπτεμβριου εχει εκθεση βιβλιου στο Ζαππειο.

[ClouD]

Διαβάζοντας, ενδεικτικά, τον "Ηγεμόνα" του Machiavelli, το "Εγωιστικό γονίδιο" του Dawkins, τον "Ανθρωπάκο" του Reich, το "Παιχνίδι της πρόβλεψης" του de Mesquita, το "Τάδε έφη Ζαρατούστρα" του Nietzsche, τον "Αγών μου" του Χίτλερ κτλ κτλ ΟΛΟΙ (πλην αναρχικών) μιλάνε για την πάρταλη/ελιτίστικη/απαισιόδοξη/εγωιστική/χαιρέκακη φύση του ανθρώπου.

 

Μη μη μη μη μη βαζεις το Ζαρατουστρα αναμεσα στα υπολοιπα κειμενα. Σε παρακαλω. Πολυ. Ευχαριστω.

 

Κατα τα αλλα, απο Εσσε παρε το Σινταρτα (αυτο παλι ειναι περα απο το καλο και το κακο, αλλα μπορει να κολλησει στον τροπο που το βλεπεις ως "καλοσυνη"), το Λυκο της Στεπας και το Ντεμιαν. Εντονα επηρεασμενος απο Νιτσε.

 

Βεβαια, οσο προβαλεις ιδεες στη ... φυση του ανθρωπου θα σου βγαινουν πολυ στεναχωρες καταστασεις.

 

Ενδεχομενως να αξιζει να διαβασεις το δοκιμιο του Αρτω με τιτλο "Σκατα στο Πνευμα" και το εξης "παραλογο" (ο Μαρξ γελοιοποιησε τον εαυτο του κανοντας "debugging" -δημοσιευσε βεβαια το κειμενο αφου πεθανε ο Στιρνερ- σε αυτο το "παραλογο") κειμενο του Στιρνερ, για να καταλαβεις τι εννοω οταν λεω στεναχωρες καταστασεις.

 

Ιδου:

 

Στιρνερ

 

Αρτω

 

σημειωνω πως το συγκεκριμενο κειμενο του Στιρνερ κυκλοφορει μεταφρασμενο απο τον κ. Σαρικα (ο ιδιος κυριος ασχολειται με τα κειμενα του Νιτσε αρκετα χρονια -τις δικες του μεταφρασεις εχω στη βιβλιοθηκη μου).

 

επισης, σημειωνω οτι ειναι επικινδυνο να παρεις στα σοβαρα οσα γραφουν στο wikipedia για το Stirner (καποιος πανυβλακας παραλληλιζει το Στιρνερ με τον Ιησου -ή τουλαχιστον το εκανε αυτο παλιοτερα που ειχα κοιταξει) και γενικα για τετοιοες φυσιογνωμιες. θελει αρκετη προσοχη.

 

ΝΟΜΙΖΩ.

[-nick-]

^ Η κριτικη του Μαρξ παιζει καπου?

[ClouD]

Στη Γερμανική Ιδεολογία.

[Sellers]

Με νύχια και με δόντια κρατιέμαι να τελειώσω τον Τρυποκάρυδο του Ρόμπινς και να μην το παρατήσω στην μέση.

Μόνο εμένα μου φάνηκε τελείως ανούσιο και βαρετό;

[ClouD]

 

 

οχι, σίγουρα κι άλλοι βρίσκουν εντελώς ανούσια και βαρετή αυτή την εικόνα.

 

;-)

[Sellers]

 

 

οχι, σίγουρα κι άλλοι βρίσκουν εντελώς ανούσια και βαρετή αυτή την εικόνα.

 

;-)

 

Ειρωνικό;

[DKNI]

Tελικα πηρα το Σμηνος και θα αρχισω την τριλογια The Strain μετα

[Aplostra]

To Κοιμητηριο της Πραγας

 

Χαλαρα το πιο "κινηματογραφικο" βιβλιο του Εκο εδω και καιρο, (το Ονομα δεν μου αρεσε οπως μεταφερθηκε και το Εκκρεμες δεν υπαρχει περιπτωση να δοθει σωστα σε αλλη τεχνη πλην της λογοτεχνιας) και επιστροφη σε αυτο που ξερει καλα, μετα απο κατι Λοανες και λοιπα μυθιστορηματα που περισσοτερο ο ανθρωπος τα εγραψε για την παρτη του. Δεν ειναι το νεο Εκκρεμες αλλα καλυτερο πχ του Μπαουντολινο και με μοναδικη μαγεια την σκιαγραφηση του "¨ηρωα του" που μεχρι το τελος τον συμπαθεις και ενω ο Εκο σου δειχνει πεντακαθαρα οτι ειναι ενας εγωιστης, ενας τραμπουκος, ενας καιροσκοπος πλαστογραφος, που θα πουλαγε τη μανα του για λιγη προσοχη και λιγη καλοπεραση και στο φιναλε ενας ψευτης, υποκριτης, ατομιστης και κυριως ενας δολοφονος. Και ομως τον συμπαθεις σε ολο το βιβλιο γιατι μονιμως εκφραζει αυτο το μικρο παραπονο και αυτη την πικρια που εχουμε μεσα μας ολοι και ας μην το παραδεχομαστε, οτι "φταινε οι αλλοι και εγω καλα τα βλεπω και οι αλλοι με κυνηγανε"

 

Καπου μπορει να χαθει κανεις στην πλοκη του αφου εκτος απο τον Σιμονινι, οι αλλοι ερχονται και φευγουν (οι περισσοτεροι) σε μια εξιστορηση που ωρες ωρες ειναι σαν ο Εκο να σε κοροιδευει, διαβαζεις 550 σελιδες για μια παραποιηση της ιστοριας και για μυθοπλασιες που προσπαθουν να περασουν σαν ιστορια (αυτα στην πλοκη του εργου)...ενω διαβαζεις 550 σελιδες μυθοπλασιας του Εκο που στα περναει για Ιστορια Μεγαλη κουφαλα.

 

ΥΓ. Ασε που νομιζω οτι διακρινω μπηχτες (μεσω του ηρωα του) προς τους διαδοχους του στο ιστορικο μυθιστορημα συνομωσιας, τυπου Νταν Μπραουν και Καθριν Νεβιλ, οτι "ασε ρε γατακι, οταν εγω πηγαινα"...

 

 

Θες Μεσαιωνα, ντε και καλα?

 

φιλε,το βιβλιο τα σπαει!!!

Εντάξει δεν ειναι εκκρεμές αλλα περιγράφει με απίστευτο χιουμορ ολη αυτη τη τρελή περίοδο μεσα απο εναν πολυ πολυ πολύ προσεγμένο απατεωνίσκο-ηρωα!

Συν του οτι μεσα απο αυτα,βλέπεις και την απίστευτη ζωη που εχει κάνει ο εκο.

Άξιο!

[Lucifer]

Με νύχια και με δόντια κρατιέμαι να τελειώσω τον Τρυποκάρυδο του Ρόμπινς και να μην το παρατήσω στην μέση.

Μόνο εμένα μου φάνηκε τελείως ανούσιο και βαρετό;

 

Μου το δανείσανε πριν μερικές μέρες, δε το χω ξεκινήσει ακόμα. Μη μου κόβεις τα φτερά.

 

ΤΟ ΠΙΑΣΕΣ; ΦΤΕΡΑ.

[DKNI]

φιλε,το βιβλιο τα σπαει!!!

Εντάξει δεν ειναι εκκρεμές αλλα περιγράφει με απίστευτο χιουμορ ολη αυτη τη τρελή περίοδο μεσα απο εναν πολυ πολυ πολύ προσεγμένο απατεωνίσκο-ηρωα!

Συν του οτι μεσα απο αυτα,βλέπεις και την απίστευτη ζωη που εχει κάνει ο εκο.

Άξιο!

Οποτε διαβαζω Εκο, μου ανοιγει η ορεξη

Η προσοχη που δινει στα φαγητα και στην περιγραφη τους ειναι σαν να σου λεει ο Μαμαλακης για ντοματουλες, γιουβετσακια, κρεατακια κτλ