Προτάσεις βιβλίων

[Lucifer]

Δε μου αρέσει το άρθρο. Το βιβλίο είναι πιο ισορροπημένο; Μμ;;

[Garnele]

Το άρθρο είναι στο Βήμα, πώς περίμενες να σου αρέσει. Δεν ξέρω, εγώ το διάβασα αποσπασματικά. Σαν θέμα είναι προφανώς άπειρα ενδιαφέρον και η έρευνα είναι καλή. Ξεφύλλισέ το και δες.

[Lucifer]

My trust in you is endless.

[Hamurabi]

σε λογοτεχνικο στυλ ή ιστορικά?

 

ιστορικα!

[alitsa]

Α, Λου: "Η γερμανική στολή στη ναφθαλίνη". Προσωπικά καταπιέστηκα άπειρα γιατί έπρεπε να το διαβάσω κρατώντας σημειώσεις, αλλά για δυο σελίδες πριν τον ύπνο είναι κομπλέ ο Δορδανάς.

 

Σαν γραφή πώς είναι το βιβλίο;

Σαν καθηγητής ήταν ιδιαίτερος, θυμάμαι, ο τύπος και αναρωτιέμαι αν το πέρασε στο χαρτί.

[stormrain]

ένα βιβλίο που σαν θέμα να έχει

"απο μικρή στα βάσανα"

και δεν εννοώ τα κλασικά, εννοώ απο μικρή στην πορνεία...

παίζει τίποτα τέτοιο να μου φτιάξει την διάθεση

Eλενη η Πορνη.

Τρομερο βιβλιο βασισμενο σε αληθινη ιστορια.

 

http://www.sigmalive.com/simerini/politismos/interviews/29846

Εδιτ: Οπως εψαχνα για λινκ ειδα πως βγηκε φετος το καλοκαιρι και σειρα στον ΑΝΤ1. Ειμαι περιεργος αν λεει τιποτα.

[Garnele]

Σαν γραφή πώς είναι το βιβλίο;

Σαν καθηγητής ήταν ιδιαίτερος, θυμάμαι, ο τύπος και αναρωτιέμαι αν το πέρασε στο χαρτί.

 

"Παραθέτει αξιοσημείωτο αριθμό πληροφοριών πράγμα που περιστασιακά κουράζει τον αναγνώστη. Ενίοτε καυστικός, διατηρεί -όχι πάντα- αμείωτο το ενδιαφέρον, ενώ παράλληλα αφήνει να φανεί το ιδιαίτερα διαβαστερό παρελθόν του". Αν με πιάνεις. Δεν έχω γνώμη, τον είχα γνωρίσει σε μια ημερίδα και δεν έχω αποφασίσει ακόμη αν μου φάνηκε συμπαθής ή όχι. Δυσκοίλιο θα τον χαρακτήριζα μάλλον, αλλά το βιβλίο και μόνο για την έρευνα που έκανε αξίζει.

[alitsa]

Μάλιστα, κατάλαβα. Εγώ τον είχα σε ένα μάθημα καθήγητη και μου είχε κάνει μια κάποια εντύπωση, δεδομένου ότι δίδασκε ιστορία χωρίς να γίνεται βαρετός. Ήθελα να έχω και ένα δείγμα γραφής του αλλά το αμέλησα τόσα χρόνια.

Ευχαριστώ!

[Hamurabi]

 

Ο Πόλεμος στην αρχαία ελλάδα(Σταινχάουερ).Το καλύτερο ελληνικό βιβλίο για το θέμα που πραγματεύεται.Εάν μπορείς να πάρεις μόνο ένα βιβλίο για τον πόλεμο στην κλασσική Ελλάδα σου προτείνω αυτό δίχως δεύτερη σκέψη.

Ο πόλεμος στην αρχαία ελλάδα από τους ήρωες του Ομήρου στον Μ.Αλεξανδρο

Ο πόλεμος στην αρχαιότητα

Μετά είναι όλες οι βιογραφίες των εκδόσεων Περισκόπιο(όπως π.χ. Αλέξανδρος,Πύρρος κ.τ.λ.)

 

Aν παρω το πρωτο,μηπως μεκαλυπτει και δε χρειαζεται να παρω τα αλλα δυο;

[LongTom]

Aν παρω το πρωτο,μηπως μεκαλυπτει και δε χρειαζεται να παρω τα αλλα δυο;

 

Κοίτα να δεις το βιβλίο του Σταινχάουερ είναι το καλύτερο σίγουρα,αλλά δεν έχει λεπτομέρειες για τον Μυκηναϊκό κόσμο και για την Ρωμαϊκή εποχή.

Εάν σε ενδιαφέρει περισσότερο η κλασσική και η ελληνιστική εποχή παρά οι προαναφερθείσες πάρτο με τα μπούνια γιατί πολύ απλά έχει εκτός από πληροφορίες παρέχει εξαιρετικά σχεδιαγράμματα που έκανε ο ίδιος.

Σίγουρα το βιβλίο του Σταινχάουερ έχει πολύ περισσότερα και υπερκαλύπτει τα άλλα σε ότι αφορά την κλασσική και ελληνιστική εποχή και σαν ποιότητα έκδοσης δεν συγκρίνεται.

[DKNI]

To Κοιμητηριο της Πραγας

 

Χαλαρα το πιο "κινηματογραφικο" βιβλιο του Εκο εδω και καιρο, (το Ονομα δεν μου αρεσε οπως μεταφερθηκε και το Εκκρεμες δεν υπαρχει περιπτωση να δοθει σωστα σε αλλη τεχνη πλην της λογοτεχνιας) και επιστροφη σε αυτο που ξερει καλα, μετα απο κατι Λοανες και λοιπα μυθιστορηματα που περισσοτερο ο ανθρωπος τα εγραψε για την παρτη του. Δεν ειναι το νεο Εκκρεμες αλλα καλυτερο πχ του Μπαουντολινο και με μοναδικη μαγεια την σκιαγραφηση του "¨ηρωα του" που μεχρι το τελος τον συμπαθεις και ενω ο Εκο σου δειχνει πεντακαθαρα οτι ειναι ενας εγωιστης, ενας τραμπουκος, ενας καιροσκοπος πλαστογραφος, που θα πουλαγε τη μανα του για λιγη προσοχη και λιγη καλοπεραση και στο φιναλε ενας ψευτης, υποκριτης, ατομιστης και κυριως ενας δολοφονος. Και ομως τον συμπαθεις σε ολο το βιβλιο γιατι μονιμως εκφραζει αυτο το μικρο παραπονο και αυτη την πικρια που εχουμε μεσα μας ολοι και ας μην το παραδεχομαστε, οτι "φταινε οι αλλοι και εγω καλα τα βλεπω και οι αλλοι με κυνηγανε"

 

Καπου μπορει να χαθει κανεις στην πλοκη του αφου εκτος απο τον Σιμονινι, οι αλλοι ερχονται και φευγουν (οι περισσοτεροι) σε μια εξιστορηση που ωρες ωρες ειναι σαν ο Εκο να σε κοροιδευει, διαβαζεις 550 σελιδες για μια παραποιηση της ιστοριας και για μυθοπλασιες που προσπαθουν να περασουν σαν ιστορια (αυτα στην πλοκη του εργου)...ενω διαβαζεις 550 σελιδες μυθοπλασιας του Εκο που στα περναει για Ιστορια Μεγαλη κουφαλα.

 

ΥΓ. Ασε που νομιζω οτι διακρινω μπηχτες (μεσω του ηρωα του) προς τους διαδοχους του στο ιστορικο μυθιστορημα συνομωσιας, τυπου Νταν Μπραουν και Καθριν Νεβιλ, οτι "ασε ρε γατακι, οταν εγω πηγαινα"...

 

Μολις τελειωσα " Το ονομα του Ροδου". Απιστευτο μυθιστορημα που συνδυαζει ιστορια, θεολογια ,φιλοσοφια.

Καποιο παρομοιο μυθιστορημα που να διαδραματιζεται στο μεσαιωνα εχετε να προτεινετε?

Θες Μεσαιωνα, ντε και καλα?

[DKNI]

Nα ρωτησω, εχει διαβασει κανεις Το Σμηνος να μου πει αν αξιζει σαν μυθιστορημα?

[Chrisxxx]

Πρεπει να εχει αναφερθει αρκετα σε αυτο το thread αν δεν βαριεσαι κανε ενα σερτς, θα βρεις αρκετα ποστ.

[Alejandro]

"Αγριεμένοι ανάπηροι επιστρέφουν από καυτά κλίματα" του Τομ Ρομπινς.

Βασικός χαρακτήρας μορφάρα, τρελά κάφρικο ώρες-ώρες και πέρα ως πέρα μέσα στο μυαλό των ανδρών!

[Aplostra]

To Κοιμητηριο της Πραγας

 

Χαλαρα το πιο "κινηματογραφικο" βιβλιο του Εκο εδω και καιρο, (το Ονομα δεν μου αρεσε οπως μεταφερθηκε και το Εκκρεμες δεν υπαρχει περιπτωση να δοθει σωστα σε αλλη τεχνη πλην της λογοτεχνιας) και επιστροφη σε αυτο που ξερει καλα, μετα απο κατι Λοανες και λοιπα μυθιστορηματα που περισσοτερο ο ανθρωπος τα εγραψε για την παρτη του. Δεν ειναι το νεο Εκκρεμες αλλα καλυτερο πχ του Μπαουντολινο και με μοναδικη μαγεια την σκιαγραφηση του "¨ηρωα του" που μεχρι το τελος τον συμπαθεις και ενω ο Εκο σου δειχνει πεντακαθαρα οτι ειναι ενας εγωιστης, ενας τραμπουκος, ενας καιροσκοπος πλαστογραφος, που θα πουλαγε τη μανα του για λιγη προσοχη και λιγη καλοπεραση και στο φιναλε ενας ψευτης, υποκριτης, ατομιστης και κυριως ενας δολοφονος. Και ομως τον συμπαθεις σε ολο το βιβλιο γιατι μονιμως εκφραζει αυτο το μικρο παραπονο και αυτη την πικρια που εχουμε μεσα μας ολοι και ας μην το παραδεχομαστε, οτι "φταινε οι αλλοι και εγω καλα τα βλεπω και οι αλλοι με κυνηγανε"

 

Καπου μπορει να χαθει κανεις στην πλοκη του αφου εκτος απο τον Σιμονινι, οι αλλοι ερχονται και φευγουν (οι περισσοτεροι) σε μια εξιστορηση που ωρες ωρες ειναι σαν ο Εκο να σε κοροιδευει, διαβαζεις 550 σελιδες για μια παραποιηση της ιστοριας και για μυθοπλασιες που προσπαθουν να περασουν σαν ιστορια (αυτα στην πλοκη του εργου)...ενω διαβαζεις 550 σελιδες μυθοπλασιας του Εκο που στα περναει για Ιστορια Μεγαλη κουφαλα.

 

ΥΓ. Ασε που νομιζω οτι διακρινω μπηχτες (μεσω του ηρωα του) προς τους διαδοχους του στο ιστορικο μυθιστορημα συνομωσιας, τυπου Νταν Μπραουν και Καθριν Νεβιλ, οτι "ασε ρε γατακι, οταν εγω πηγαινα"...

 

 

Θες Μεσαιωνα, ντε και καλα?

 

το παλεύει σε ιστορία με το εκκρεμές;

Γιατί με το νησί και τη λοανα ψιλόαπογοητεύτηκα.

 

Τεράστιος φαν του εκο,μεχρι εκο δε ντολφιν έπαιζα!