Προτάσεις βιβλίων

[Lucifer]

Άλεξ ρε, τι Γιαννάκη.

[-nick-]

Μου πηρα η μανα μου δωρο Το Υπογειο του Ντοστογειβσκη. Μεταφραση απο ρωσικα: ΚΟΡΑΛΙΑ ΜΑΚΡΗ. Δεν το εχω αρχισει ακομα , αν κ εχω ακουσει φουλ καλα λογια.

[marantonis]

Άλεξ ρε, τι Γιαννάκη.

Λολ, οντως. Οτι του παει και το Ιωαννης, ομως, του παει.

@νικ εμενα με ειχε καυλωσει ασχημα το υπογειο.

[Guest007]

Γεια σας , Θα ηθελα τη βοηθεια σας, θα ηθελα να μαθω απο ποιο βιβλιο σερλοκ χολμς μου προτεινετε να ξεκινισω να διαβαζω....ευχαριστω

[bluesattack]

Γεια σου φιλε.

 

Στα δικα μου αγαπημενα ειναι το 'σημαδι των τεσσαρων' και το ' το σκυλι των Μπασκερβιλ'

 

Δες και αυτο :

 

http://www.perizitito.gr/search.php?mode=search&page=1&cat=3

 

http://www.ebooks.gr/book/165428

[KilliK]

εχουν βγει ολες οι ιστοριες του Χολμς σε μια ανθολογια τεσσαρων βιβλιων.Προτεινω να την παρεις.

 

Γεια σου φιλε.

 

Στα δικα μου αγαπημενα ειναι το 'σημαδι των τεσσαρων' και το ' το σκυλι των Μπασκερβιλ'

 

Μαπα ειναι το Σκυλι καθοτι

 

ο Χολμς εμφανιζεται ελαχιστα στην ιστορια ενω πιο πολυ παρακολουθουμεε τις διακοπες του Γουατσον

 

[bluesattack]

εχουν βγει ολες οι ιστοριες του Χολμς σε μια ανθολογια τεσσαρων βιβλιων.Προτεινω να την παρεις.

 

 

 

Μαπα ειναι το Σκυλι καθοτι

 

ο Χολμς εμφανιζεται ελαχιστα στην ιστορια ενω πιο πολυ παρακολουθουμεε τις διακοπες του Γουατσον

 

 

<Εχει> ατμοσφαιρα

 

Kαι λιγο απο μεγαλη οθονη..

 

http://www.youtube.com/watch?v=SObRHazqd1Q&feature=related

[KilliK]

Εχει ατμοσφαιρα

 

συμφωνω σε αυτο.

[Garnele]

Γι αρχή το σημάδι των τεσσάρων είναι η καλύτερη δυνατή επιλογή θεωρώ.

[Lucifer]

Εγώ πάλι θα προτείνω σε κάθε περίπτωση να τα διαβάσεις χρονολογικά.

Ξεκινάς με σπουδή στο κόκκινο, συνεχίζεις με το σημάδι των τεσσάρων που παίζει να 'ναι το ωραιότερο βιβλίο του, μετά πας σε κοιλάδα του φόβου και μετά πιάνεις με προσοχή τις συλλογές μικρών ιστοριών. Δε θυμάμαι σειρά ονομάτων, στο γουίκι θα τις βρεις χρονολογικά -έχει μεγάλη σημασία αυτό, δυστυχώς δε μπορώ να εξηγήσω το λόγο λόγω σπόηλερ.

[Pantelwolf]

Έσκασε σήμερα μύτη στο σπίτι φάκελος από τις Εκδόσεις Ψυχογιού στο όνομά μου με 2 βιβλιοδείκτες, ενα γράμμα, ένα περιοδικό με τις εκδόσεις και συνεντεύξεις και λίστες κλπ, και ένα μικρο τεύχος με αποσπάσματα διάφορων βιβλίων των εκδόσεων.

Ενδιαφέρον ήταν το περιοδικό κάθησα και το διάβασα, η αλήθεια είναι οτι δεν ενθουσιάζομαι από τα βιβλία των συγκεκριμένων εκδόσεων.

 

Το θέμα είναι οτι δε θυμάμαι πότε γράφτηκα στην αναγνωστική λέσχη τους και μου το έστειλαν

[Ντέμι]

Ένα βιβλίο που διάβασα πρόσφατα και μου άρεσε πολύ και το προτείνω σε όλους είναι " Η ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ" του Zafon. Πολύ καλογραμμένο. Αν και είναι σχετικά μεγάλο το τελείωσα γρήγορα καθώς δεν ήθελα να το αφήσω. Έχει πολύ ενδιαφέρουσα πλοκή.

[marantonis]

Αχ... τελειωσα πριν λιγο το Εγκλημα και Τιμωρια! Καθυστερησα λιγο, αλλα ενας μηνας ειναι ενταξει για το πιο μεγαλο βιβλιο που εχω διαβασει ολοκληρο (οχι οτι δεν εχω πιασει βιβλιο που να 'χει πανω απο 650 σελιδες, αλλα το μεγεθος των σελιδων ηταν τεραστιο).

 

Λοιπον... το θεμα με τον κεντρικο πρωταγωνιστη το βρηκα ιδιαιτερα ελκυστικο, καθως μπορουσε να γινει ταυτιση σε μεγαλο σημειο με την αφεντια μου. Ωστοσο ομολογω οτι το περιμενα καλυτερο. Σε πολλες περιπτωσεις μου αρεσε, σε καποιες περιπτωσεις μου αρεσε πολυ, σε λιγα σημεια ψιλοβαρεθηκα. Γενικως δε θα το ελεγα αριστουργημα, αλλα εχει σιγουρα καποιες αριστουργηματικες σελιδες, κι ειδικα το τελος μου φανηκε εξαιρετικο.

 

Ζημια ομως μου εκανε η εκδοση του βιβλιου. Γαμω τον αδοξαστο τους δηλαδη, ηταν γεματο spoilers!

Δε μου χει ξανασυμβει αυτο. Οχι μονο στην αρχη, στον προλογο, εδινε καποια στιγμη ολη την ιστορια περιληπτικα, και ειχες μαθει αρχη μεση τελος πριν προλαβεις να το συνειδητοποιησεις, αλλα ειχε και καποια σκιτσα το βιβλιο, με λεζαντες απο κατω που περιεγραφαν τις στιγμες που αναπαριστουσαν. Η μπινια που ειναι; Μερικα σκιτσα με γεγονοτα του βιβλιου ειχαν τοποθετηθει ΠΡΙΝ τις σελιδες που τα περιεγραφαν. Και μιλαμε για 2 σοβαρα, τουλαχιστον, spoilers. Το φελεκι μου μεσα, ειδικα σε βιβλιο με μπολικα αστυνομικα στοιχεια και αγωνιας, δε το κανεις αυτο. Εκδοσεις "Βιβλιοθηκη για ολους". Μακρυα.

 

Παμε στις ταινιες τωρα.

[salazar1991]

Αχ... τελειωσα πριν λιγο το Εγκλημα και Τιμωρια! Καθυστερησα λιγο, αλλα ενας μηνας ειναι ενταξει για το πιο μεγαλο βιβλιο που εχω διαβασει ολοκληρο (οχι οτι δεν εχω πιασει βιβλιο που να 'χει πανω απο 650 σελιδες, αλλα το μεγεθος των σελιδων ηταν τεραστιο).

 

Λοιπον... το θεμα με τον κεντρικο πρωταγωνιστη το βρηκα ιδιαιτερα ελκυστικο, καθως μπορουσε να γινει ταυτιση σε μεγαλο σημειο με την αφεντια μου. Ωστοσο ομολογω οτι το περιμενα καλυτερο. Σε πολλες περιπτωσεις μου αρεσε, σε καποιες περιπτωσεις μου αρεσε πολυ, σε λιγα σημεια ψιλοβαρεθηκα. Γενικως δε θα το ελεγα αριστουργημα, αλλα εχει σιγουρα καποιες αριστουργηματικες σελιδες, κι ειδικα το τελος μου φανηκε εξαιρετικο.

 

Ζημια ομως μου εκανε η εκδοση του βιβλιου. Γαμω τον αδοξαστο τους δηλαδη, ηταν γεματο spoilers!

Δε μου χει ξανασυμβει αυτο. Οχι μονο στην αρχη, στον προλογο, εδινε καποια στιγμη ολη την ιστορια περιληπτικα, και ειχες μαθει αρχη μεση τελος πριν προλαβεις να το συνειδητοποιησεις, αλλα ειχε και καποια σκιτσα το βιβλιο, με λεζαντες απο κατω που περιεγραφαν τις στιγμες που αναπαριστουσαν. Η μπινια που ειναι; Μερικα σκιτσα με γεγονοτα του βιβλιου ειχαν τοποθετηθει ΠΡΙΝ τις σελιδες που τα περιεγραφαν. Και μιλαμε για 2 σοβαρα, τουλαχιστον, spoilers. Το φελεκι μου μεσα, ειδικα σε βιβλιο με μπολικα αστυνομικα στοιχεια και αγωνιας, δε το κανεις αυτο. Εκδοσεις "Βιβλιοθηκη για ολους". Μακρυα.

 

Παμε στις ταινιες τωρα.

 

 

 

Φιλε μου γενικα οι καλυτερες εκδοσεις για τα εργα του συγκεκριμενου συγγραφεα ειναι αυτα των εκδοσεων "Γκοβόστης" (μεταφραση Αρης Αλεξανδρου)

[marantonis]

Φιλε μου γενικα οι καλυτερες εκδοσεις για τα εργα του συγκεκριμενου συγγραφεα ειναι αυτα των εκδοσεων "Γκοβόστης" (μεταφραση Αρης Αλεξανδρου)

ok, θα το 'χω στα υποψιν.

 

btw, βρηκα αυτο με το οποιο συμφωνω αρκετα:

There is no doubt that "Crime and Punishment" would have been one of the greatest novels of the century had not Dostoevsky leaned towards the more acceptable sense of morality related to the weak tenets of Chrisitanity. In doing so, he made Rasknolikov a caricature of himself, lethargic and yet redeemable by accepting Christ's pathetic suffering. It was more appropriate to adapt Nietzsche's figure of "the noble superman" but Dostoevsky, at the time of his writing, was a destroyed soul, drinking and plagued by debts, a gambling and morphine addiction and on top of that, he was a converted Christian, which is to say he resembled a "spineless worm".

 

There is a powerful beginning in which the bold character Rasknolikov conceptualizes the murder of an old aged hag who serves no purpose to society but beyond that, Dostoevsky tortures us with the conscience of an obstinate man who is shattered by an insignificant crime. In all effect, Dostoevsky became an apologist not only for bourgeois values and the Czar with his corrupt regime, but for Orthodox Christianity, which not only supported the exploitation of the Russian population but welcomed it. The end of the novel, which portrays a once proud, noble, and intellectually superior young man weeping before a prostitute and the image of the bible, brings about the demise of Dostoevsky's credibility.