Αναβλητικότητα - Μια διαδεδομένη αρρώστια

[christiana78]

Συμφωνώ με την Κατερίνα αλλά απ'οτι κατάλαβα απο το βίντεο δεν μιλάει για το λιώσιμο και την τεμπελια -μόνο- αλλά για τους χιλιάδες τρόπους που μπορούμε να βρούμε για να αποφύγουμε να αντιμετωπίσουμε κάτι. Μπορεί δηλ κάποιος να κάνει γενική καθαριότητα όλο του το σπίτι γιατί προσπαθεί να αναβάλει ένα τηλεφώνημα πχ.

[YiN]

Ναι, η αναβλητικότητα δεν σχετίζεται απαραιτήτως με την τεμπελιά όπως -λανθασμένα- νομίζουν πολλοί. Μπορεί να οφείλεται σε άγχος, κατάθλιψη, τελειομανία τέτχχχοια πράγματα. Ε, δεν τα λες δικαιολογίες. Και γενικά, μην τσουβαλιάζετε.

[giorgos147]

Μία από τα ίδια και γω. Π.χ. επειδή βαριέμαι τώρα, ενώ έχω πραγματικά δουλειά να κάνω για αύριο, θα προτιμήσω να τη κάνω αύριο και να τρέχω σαν κυνηγημένος, παρά να κάτσω ήρεμα τώρα και να τελειώσω με την ησυχία μου. Και το "ηλίθιο" στο όλο θέμα, είναι ότι αύριο καθώς θα κάνω αυτή τη δουλειά, είναι ότι θα λέω "και γιατί δε την έκανες χθες; Θα είχες χρόνο να τη κάνεις και πιο σωστά." και ενώ το ξέρω ότι θα το λέω αυτό, δε τη κάνω από σήμερα.

 

Δε ξέρω αν αυτό θεωρείται τεμπελιά, αλλά είναι, ίσως, το μεγαλύτερο μειονέκτημά μου.

[Ceridwen]

Και γω το ίδιο, πρέπει να φτάσω στο παραπέντε, για να ασχοληθώ με όποια δουλειά έχω. Και την κάνω τελικά (μέτρια ή όχι τελείως τις περισσότερες φορές με ένα γαμώτο γιατί ξέρω ότι θα μπορούσε να είχε γίνει πολύ καλύτερα με λίγη περισσότερη οργάνωση) μες το άγχος. Είναι φρικτό!

 

αισθάνομαι σαν σε συγκέντρωση Αναβλητικών Ανώνυμων.

[giorgos147]

Είναι φρικτό!

Ακριβώς αυτό. Βασικά, μάλλον έχει γίνει συνήθεια σε όλους μας, η οποία πλέον δε κόβεται.

 

Ενώ π.χ. όταν μου *επιβάλουν κάτι πάντα το κάνω, όταν, όμως, είναι να κάνω κάτι για τον εαυτό μου, πάντα το αναβάλω.

 

*Και αυτό όμως, το αναβάλω πολλές φορές αν έχω χρόνο, εκτός από μεμονωμένες περιπτώσεις.

 

Και το χαζό είναι ότι αυτό το "κάτι" που έπρεπε να κάνω μπορεί να μου πάρει π.χ. δέκα λεπτά ώστε να το τελειώσω και να λέω μόλις το κάνω <<και γιατί δε το έκανες από προχθές και έχεις τέτοιο άγχος τόσες μέρες;>>

[dora_explorer]

Εγώ βαριέμαι να κάνω κάτι συνέχεια. Κάθε μέρα έχουμε να κανονίσουμε/κάνουμε κάτι. Θεωρώ στους σημερινούς ρυθμούς πάντα έχεις εκρεμμότητες να τρέχουν. Και έτσι βαριέσαι/αποφεύγεις πράγματα γιατί πάντα έχεις κάτι να κάνεις,ειδικά όταν αυτά ειναι βαρετά.

 

Εγώ δεν αγχώνομαι καν πια. Απλά αφήνω πράγματα τελευταία στιγμή γιατί βλέπω ότι όσο γρήγορα και να τα κάνεις και όσο οργανωμένη να είσαι, πάντα θα έχεις να κάνεις και άλλα πράγματα. Δεν είναι ότι θα τα κανονίσεις και τέλος,ηρεμία.

[apd453]

Αν πάντα τα καταφέρνεις και το αγχός σου αυξάνει την αποδοτικότητα τότε ποιό είναι το πρόβλημα? Αν άλλοι θέλουν να έχουν τελειώσει πολύ πιο πριν ενώ εσύ το αφήνεις για τελευταία στιγμή(αλλά γίνεται) τι πειράζει?

Μπορεί να σου αρέσει να ανεβαίνει η αδρεναλίνη λόγω πίεσης και υποσυνείδητα να τα αφήνεις τελευταία στιγμή επίτηδες!

Το πρόβλημα είναι ότι μου προκαλείτε άγχος. ΠΟΛΥ άγχος όμως που μου βγαίνει σε τσατίλα και δυστυχώς την πληρώνουν οι άλλοι.

Μιλάμε ψυχεδελικές καταστάσεις. Τα νεύρα γίνονται ανεξέλεγκτα. Το Ζαμπίδη να μου φέρεις θα ορμίσω χωρίς δεύτερη σκέψη (δε λέω ότι θα τον δείρω αλλά δε καταλαβαίνω χριστό). Δεν χτυπάω ποτέ αλλά πραγματικά απέχω ένα τσακ κάθε φορά. Βασικά πολλές φορές επικράτησε η λογική μεριά γιατί πιστεύω ότι με τόσα νεύρα (και λόγο του όγκου μου) αν βαρέσω εκείνη τη στιγμή κάποιον θα τον αφήσω σέκο (πιστεύω είπα, όχι ότι θα γίνει κιόλας). Μαυρίζουν όλα λέμε.

 

Η αναβλητικότητα που σε εμένα τουλάχιστον είναι δεμένη με την ακαταστασία με έχει οδηγήσει σήμερα π.χ. να έχω 18 καρτέλες ανοιχτές στο μοζιλα, 6 προγραμματάκια να τρέχουν, 2 ντάνες χαρτιά πουτάνα, μια επιφάνεια εργασίας κώλος, πολλές δουλειές που περιμένουν να γίνουν (άλλες τελειώνουν, άλλες είναι αφημένες στη μέση, άλλες έπρεπε να γίνουν χτες και τις τρέναρα), πολλά τηλέφωνα να μιλήσω και παρόλα αυτά γράφω σε ένα foroum τρώγοντας τα μούσια μου. Λόγο της όλης κατάστασης σπάνια κλείνω το pc το βράδυ γιατί την άλλη μέρα είναι αδύνατον να θυμηθώ όλα όσα ξεκίνησα να κάνω και τα άφησα στη μέση.

Πάλι το βράδυ θα τρέχω σαν φούστης. Αυτή είναι η καθημερινότητα μου όμως πολλά χρόνια τώρα.

Κάθε πρωί λέω ότι θα αλλάξω και πάλι σκατά.

[dora_explorer]

Το πρόβλημα είναι ότι μου προκαλείτε άγχος. ΠΟΛΥ άγχος όμως που μου βγαίνει σε τσατίλα και δυστυχώς την πληρώνουν οι άλλοι.

Μιλάμε ψυχεδελικές καταστάσεις. Τα νεύρα γίνονται ανεξέλεγκτα. Το Ζαμπίδη να μου φέρεις θα ορμίσω χωρίς δεύτερη σκέψη (δε λέω ότι θα τον δείρω αλλά δε καταλαβαίνω χριστό). Δεν χτυπάω ποτέ αλλά πραγματικά απέχω ένα τσακ κάθε φορά. Βασικά πολλές φορές επικράτησε η λογική μεριά γιατί πιστεύω ότι με τόσα νεύρα (και λόγο του όγκου μου) αν βαρέσω εκείνη τη στιγμή κάποιον θα τον αφήσω σέκο (πιστεύω είπα, όχι ότι θα γίνει κιόλας). Μαυρίζουν όλα λέμε.

 

Η αναβλητικότητα που σε εμένα τουλάχιστον είναι δεμένη με την ακαταστασία με έχει οδηγήσει σήμερα π.χ. να έχω 18 καρτέλες ανοιχτές στο μοζιλα, 6 προγραμματάκια να τρέχουν, 2 ντάνες χαρτιά πουτάνα, μια επιφάνεια εργασίας κώλος, πολλές δουλειές που περιμένουν να γίνουν (άλλες τελειώνουν, άλλες είναι αφημένες στη μέση, άλλες έπρεπε να γίνουν χτες και τις τρέναρα), πολλά τηλέφωνα να μιλήσω και παρόλα αυτά γράφω σε ένα foroum τρώγοντας τα μούσια μου. Λόγο της όλης κατάστασης σπάνια κλείνω το pc το βράδυ γιατί την άλλη μέρα είναι αδύνατον να θυμηθώ όλα όσα ξεκίνησα να κάνω και τα άφησα στη μέση.

Πάλι το βράδυ θα τρέχω σαν φούστης. Αυτή είναι η καθημερινότητα μου όμως πολλά χρόνια τώρα.

Κάθε πρωί λέω ότι θα αλλάξω και πάλι σκατά.

 

Κάνε λίστες τότε. Εμένα αυτό με σώζει. Λίστες με πράγματα που θα κάνεις κάθε μέρα ότι και να γίνει. Να έχεις μια γενική για την εβδομάδα και συγκεκριμένες για την κάθε μέρα.

 

Και τώρα θα σταματήσω να μιλάω για να μην φάω καμία αδέσποτη

[apd453]

Ξέρεις πόσες φορές το προσπάθησα?

Αναβάλω ακόμη και το να γράψω τη λίστα με αποτέλεσμα να μη τη κάνω.

[YiN]

Γενικά αυτό που βοηθάει είναι να απομονώνεις τα πράγματα που έχεις να κάνεις. Όταν σκέφτεσαι "θα τα κάνω ΟΛΑ, ΤΩΡΑ" σου φαίνεται βουνό. Εμένα σε περιόδους αναβλητικότητας αυτό που με βοηθάει είναι να ξεκινάω με ένα πράγμα που αναβάλω την ημέρα. Με αυτό τον τρόπο σιγά-σιγά εκπαιδεύεις τον εαυτό σου και κινητοποιείσαι περισσότερο και γρηγορότερα.

[dora_explorer]

Ξέρεις πόσες φορές το προσπάθησα?

Αναβάλω ακόμη και το να γράψω τη λίστα με αποτέλεσμα να μη τη κάνω.

 

Κάνε μία λίστα τώρα και μετά διάλειμμα για κάφε. Μετά κάνε ένα πράγμα από την λίστα και δες μισό επεισόδιο από "Big Bang Theory", μετά ένα πράγμα ακόμα και τέλειωσε το επεισόδιο. Δίνε στον εαυτό σου κάτι για κάθε πράγμα που κάνεις μέχρι να το συνηθίσεις.

 

My 2p

[apd453]

Γενικά αυτό που βοηθάει είναι να απομονώνεις τα πράγματα που έχεις να κάνεις. Όταν σκέφτεσαι "θα τα κάνω ΟΛΑ, ΤΩΡΑ" σου φαίνεται βουνό. Εμένα σε περιόδους αναβλητικότητας αυτό που με βοηθάει είναι να ξεκινάω με ένα πράγμα που αναβάλω την ημέρα.

Αυτό δε το έχω δοκιμάσει. Θα το εφαρμόσω από αύριο.

Από την άλλη η αλήθεια είναι στη δουλειά μου πρέπει να λάβω πολλές πληροφορίες από διάφορα πρόσωπα σε διαφορετικές ώρες της μέρας. Αυτό κάνει δύσκολη τη ζωή μου ακόμη περισσότερο.

Ίσως δεν είμαι τόσο καλός στην οργάνωση.

Αν συνεχίσει έτσι πάντως το έμφραγμα το έχω πάρει πακέτο.

Κάνε μία λίστα τώρα και μετά διάλειμμα για κάφε. Μετά κάνε ένα πράγμα από την λίστα και δες μισό επεισόδιο από "Big Bang Theory", μετά ένα πράγμα ακόμα και τέλειωσε το επεισόδιο. Δίνε στον εαυτό σου κάτι για κάθε πράγμα που κάνεις μέχρι να το συνηθίσεις.

My 2p

Αυτό με τη λίστα πιθανόν να γίνει μία φορά και τέλος. Δοκιμασμένο χίλιες φορές.

Το θέμα είναι ότι δε τα κάνω συνειδητά. Αρχίζω π.χ. μια δουλειά (μου αρέσει η δουλειά μου) και ξαφνικά (όταν μπει το αυγό στο κώλο) πιάνω τον εαυτό μου να βλέπει ντοκιμαντέρ για τα @ρχίδια του καράμπελα ή έχω ξεκινήσει μια άλλη δουλειά η οποία δε είναι προτεραιότητας Α.

Σκέφτηκα παλαιότερα να πάω σε κανέναν δόκτορα αλλά τι να του πω? Ότι τρομπάρω ακούσια?

[dora_explorer]

Αυτό δε το έχω δοκιμάσει. Θα το εφαρμόσω από αύριο.

Από την άλλη η αλήθεια είναι στη δουλειά μου πρέπει να λάβω πολλές πληροφορίες από διάφορα πρόσωπα σε διαφορετικές ώρες της μέρας. Αυτό κάνει δύσκολη τη ζωή μου ακόμη περισσότερο.

Ίσως δεν είμαι τόσο καλός στην οργάνωση.

Αν συνεχίσει έτσι πάντως το έμφραγμα το έχω πάρει πακέτο.

 

Αυτό με τη λίστα πιθανόν να γίνει μία φορά και τέλος. Δοκιμασμένο χίλιες φορές.

Το θέμα είναι ότι δε τα κάνω συνειδητά. Αρχίζω π.χ. μια δουλειά (μου αρέσει η δουλειά μου) και ξαφνικά (όταν μπει το αυγό στο κώλο) πιάνω τον εαυτό μου να βλέπει ντοκιμαντέρ για τα @ρχίδια του καράμπελα ή έχω ξεκινήσει μια άλλη δουλειά η οποία δε είναι προτεραιότητας Α.

Σκέφτηκα παλαιότερα να πάω σε κανέναν δόκτορα αλλά τι να του πω? Ότι τρομπάρω ακούσια?

 

Χαχαχαχαχαχα, τι να πω για τα @ρχιδι@ του καράμπελα ή το τρομπάρω ακούσια?

 

Μήπως χρειάζεσαι δουλειά με καλύτερο firewall? Εμενα που με αφήνει να μπαίνω μόνο σε forum εργάζομαι αναγκαστικά! Άσε που βλέπουν τις οθόνες μου και θα με καρφώσουν αν είμαι συνεχεια σε άσχετα sites.

[V for Vagelis]

the things you own end up owning you

~Tyler Durden

Γενικά άμα δε τη παλεύτε, απλοποιήστε τη ζωή σας.

[dora_explorer]

~Tyler Durden

Γενικά άμα δε τη παλεύτε, απλοποιήστε τη ζωή σας.

 

Πρέπει να πληρωθούν οι λογαριασμοί