anisixosblogakis Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Γεια σας διαβασα αυτο το διηγημα σε ενα περιοδικο και μου φανηκε περιεργο και δεν το καταλαβα.Το αντιγραφω : Καποτε...ισως χθες...ισως σημερα...φασαρια ακουστηκε απο το χωριο της γης.Χιλιαδες μικρα-καφε ανθρωπακια ξεχυθηκαν, τρεχοντας, στους ερημους δρομους και στις αδειες πλατειες. Η βροντη που εκαναν τα βηματα τους ηταν τοσο δυνατη που ο ηλιος πεταχτηκε απο τον υπνο του τρομαγμενος.Ειχε αποκοιμηθει πριν πολλα-πολλα χρονια στην πιο απομερη ακρη τ' ουρανου, εκει που εξοριζονται οι σοφοι και οι ηρωες, αποκαμωμενος και θυμωμενος. Οι κορες του οι ηλιαχτιδες καθε λιγο και λιγακι τον σκουντουσαν. "Ξυπνα!" του ελεγαν. "Παντου εχει μισοσκοταδο απο τοτε που κοιμηθηκες.Δεν μπορουμε να τα βγαλουμε περα χωρις εσενα". "Αφηστε με ησυχο" μουρμουριζε εκεινος μεσ' τον υπνο του. "Βαρεθηκα! Απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου οι ανθρωποι προσπαθουν να με κρυψουν.Τους αρεσει να ζουν στη σκια.Πολυ τους ειναι ακομα και το μισοσκοταδο" ελεγε κι αλλαζε πλευρο. "Μα απο τοτε που κοιμηθηκες, δεν υπαρχουν ανθρωποι στη γη.Μονο κατι μικρα-καφε ανθρωπακια υπαρχουν που δουλευουν ασταματητα σ' ενα απεραντο εργοστασιο" επεμεναν εκεινες αλλα ο ηλιος ροχαλιζε τοσο δυνατα λες και το εκανε επιτηδες για να μην τις ακουσει.Οι σοφοι και οι ηρωες που βρισκονταν τριγυρω του κοιταζαν, καθε φορα, τις ηλιαχτιδες με θλιψη κι εσκυβαν με απελπισια το κεφαλι.Ειχαν μεινει ξαγρυπνοι κι αμιλητοι απο τοτε που ο ηλιος αποφασισε να κοιμηθει. Αυτη τη φορα ομως ο ηλιος ξυπνησε ηθελε-δεν ηθελε.Πεταχτηκε ορθιος απο τη δυνατη φασαρια, ετριψε στα γρηγορα τα ματια του κι εσκυψε, ανησυχος, να δει τι γινεται στη γη. Εμπειρος οπως ηταν εριξε μια ματια απ' ακρη σ' ακρη κι αμεσως φουντωσε.Εγινε τοσο κοκκινος, απο την ταραχη του, που οι σοφοι και οι ηρωες που στεκονταν γυρω του εκαναν μερικα βηματα πιο κει για να μην τους τσουρουφλισει. Πρωτη του φορα αντικριζε ο ηλιος τετοιο θεαμα.Πρωτη του φορα εβλεπε τετοια ασχημια στη γη.Τοση ερημια.Τοση σκοτεινια.Το χειροτερο απ' ολα ηταν αυτο το θεορατο γκριζο κτιριο με τους λιγοστους φεγγιτες που βρισκοταν στο κεντρο της γης.Ηταν τοσο μεγαλο που μονο απο τον ουρανο μπορουσε καποιος να δει απο που αρχιζε και που τελειωνε.Σε μια μικρη ταμπελα που υπηρχε στην εισοδο, κρυμμενη πισω απο βρωμικα πλαστικα φυτα, εγραφε : "Εργοστασ(ξ)ιο πλαστελινης". "Τι ειναι αυτο που βλεπω;;" ουρλιαξε ο ηλιος κι αγριοκοιταξε τις κορες του.Εκεινες ταραχτηκαν και στριμωχτηκαν η μια πλαι στην αλλη κατω απο το δεντρο της βροχης. "Οι περισσοτεροι ανθρωποι εκει φτιαχνονται, εκει ζουν, και μονο δουλευουν, χωρις να ξερουν το λογο, απο τοτε που κοιμηθηκες.Ειναι το γενος της πλαστελινης" ειπαν οι σοφοι και κοιταχτηκαν με τους ηρωες. Το ποδοβολητο απο τα μικρα-καφε ανθρωπακια εγινε ακομα πιο δυνατο και η σκονη που σηκωθηκε απο το τρεχαλητο και τις φωνες τους εφτασε μεχρι τον ηλιο. Ο ηλιος, που κατα βαθος αγαπουσε πολυ τη γη και τους ανθρωπους, ενιωσε πως δεν τον κρατουσαν τα ποδια του.Σωριαστηκε πανω σε μια τζιβα απο συννεφα κι αρχισε να κλαιει μ' αναφιλητα. "Γιατι τρεχουν και φωναζουν; Τι ζητανε;" ψιθυρισε με σπασμενη φωνη μετα απο λιγη ωρα. "Ο ερωτας, δεν αντεξε αλλο να βλεπει αυτη την καταντια, ξεσηκωσε τα ανθρωπακια και τωρα ψαχνουν να σε βρουν" ειπαν οι ηρωες, πιαστηκαν χερι-χερι με τους σοφους και βουτηξαν ολοι μαζι στο στροβιλο της σκονης που οδηγουσε στη γη. What the hell?? Το καταλαβατε; Αν ναι εξηγηστε μου το.Θελω ερμηνεια παρακαλω. Ποια καφε-ανθρωπακια; Ποιοι ηρωες; Ποιοι σοφοι; Ποια πλαστελινη; Ποιος ερωτας; Εξηγηστε μου. Φαινεται ωραιο διηγημα παντως κι ας μην το καταλαβα.
nicoc89 Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Πλαστελίνη είχα καταπιεί μικρός και με τρέχανε στο νοσοκομείο
arxangelos Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Εγω το εξελαβα οτι ο ηλιος επαψε να λαμπει γιατι κουραστηκε απ τους ανθρωπους που καταστρεφουν την γη, παραλληλα ως ανθρωπους μας διακατεχει τρελα το αισθημα του καταναλωτισμου οποτε για να υπαρχουμε πρεπει να αγοραζουμε, αρα τα εργοστασια που φτιαχνουν ψευτοπραγματα,πραγματα που δεν χρειαζομαστε δηλαδη, μας δημιουργουν αισθημα υπαρξης κ πληρωτητας...Δυσκολο κειμενο με πολλα κρυφα νοηματα...ισως το δωσω στο θειο μου που ειναι φιλολογος κ να σας γραψω.
papahlamidas Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Εγώ το βλέπω ως την κλασσική ιστορία που ο άνθρωπος έχει τον νου στα υλικά μόνο αγαθά και έχει ξεχάσει να ζει. Μη διαβάζεις Κοέλιο. Είναι αντιπαραγωγικό. Είναι όντως Κοέλιο; Δεν έχω διαβάσει ποτέ γι αυτό ρωτάω.
YiN Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Δεν έχω ιδέα τι είναι. Φαντάζομαι ότι θα μπορούσε όμως.
papahlamidas Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Ο φίλος πιο πάνω που το πόσταρε πάντως το έχει μοιράσει σε πέντε έξι forum. Στο rocking.gr έφαγε λουκέτο με το καλημέρα. Γιατί άραγε;
papahlamidas Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Θα νόμιζαν ότι είναι Κοέλιο =ρ :D :D :D με ψόφησες ρε γιν σε καλό σου.
Garnele Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Γιν, μαντάμ, δεν πάτε να δείτε καμιά κουλτουριάρικη τζίπσι βερσιόν του Αμλετ στα Σέρβικα και να αφήσετε τον Κοέλιο και τους δήθεν-προβληματισμένους θαυμαστές του στην ησυχία τους;
insomniaK Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Ο anisixos διαθέτει και blog. Να! Δείτε τις μουσικές επιλογές του...
marantonis Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Ο anisixos διαθέτει και blog. Να! Δείτε τις μουσικές επιλογές του... Ειναι μεγαλος φαν της Britney, κι αυτος.
status Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 22 Μαρτίου 2011 overrated o Coelho Χαλαρώτατα, ψευδοκουλτούρα και «ψάξιμο» για 15άχρονα κοριτσάκια, no offence Garnele. Και γιατί έχω την εντύπωση ότι το κείμενο είναι του ΟΡ και δεν είναι δημοσιευμένο;
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.