Τι είναι θεός για εσάς?

[scullyist]

@arxangelos, Μ'αρέσει που δεν πιστεύεις ότι υπάρχει θεός αλλά τους μάγους και την κόλαση τoυς αναφέρεις ως πιθανόν υπαρκτές αλήθειες

 

Στο ερώτημα τώρα, την αυθόρμητη μου απάντηση θα την παραλείψω μιας και που πολύ πιθανόν θα θεωρηθεί ασέβεια/προσβλητική προς αυτούς που πιστεύουν, οπότε ας μείνω στο politically correct αλλά συγχρόνως αληθές -[pol.cor] για μένα τουλάχιστον [/pol.cor.]- που αναφέρθηκε και από άλλους, ότι είναι απλά μια ανύπαρκτη έννοια/ιδέα που δημιούργησε ο άνθρωπος για να καλύψει την ανασφάλεια του και τους φόβους του για τον θάνατο κλπ κλπ. Η θρησκεία δε, πιθανόν το χειρότερο πράμα που δημιούργησε το ανθρώπινο είδος στην ιστορία του.

 

Σε μία ήπια πρόταση βέβαια, θα μπορούσα να παραθέσω απλώς τον τίτλο του αμέσως επόμενου θρεντ, αντικαθιστώντας τουλάχιστον ένα λάμδα με ένα κάππα.

[arxangelos]

Ειρωνικα τα ελεγα αυτα ετσι...ο καθενας πιστευει βασικα οτι θελει,αν θελει να πιστεψει με για του με χαρα του αλλα εγω οχι. Δεν θα κανω κατι γιατι το κανουν ολοι, δεν θα με παρασυρουν οι μαζες,δεν θελω να πιστεψω σε ολα αυτα τα βολικα δημιουργιματα των ανθρωπων, αλλα να σου πω σε αυτο το θεμα δεν βγαλαν ακρη εδω κ 2011 χρονια, δισσεκατομυρια ανθρωποι πιο μεγαλοι απο μας εμεις θα βγαλουμε...

[scullyist]

Άκρη εκ των πραγμάτων δεν πρόκειται να βγει ποτέ διότι εν αρχή δεν υπάρχει πραγματικό θέμα, η αδυναμία του είδους στις συγκεκριμένες ανασφάλειες είναι by default χαρακτηριστικό κι έτσι πάντα θα δημιουργούνται/διατηρούνται φρούδες ελπίδες και παρωπίδες λόγω της ανάγκης μας για ανύπαρκτα δεκανίκια, φτάνει απλά να κατευνάζουν τους φόβους και να δημιουργούν ελπίδα για κάτι καλύτερο. Κοινώς, ανύπαρκτη παρηγοριά στον άρρωστο, αλλά "άστο να πάει άστο" and all that jazz, κινδυνεύω να παρασυρθώ στις εκφράσεις μου.

[De@th L0rd]

[soulcon]

Προς όλους τους σκεπτικιστές, δηλάδη εάν υπάρχει ο χρόνος (ο οποίος μαθηματικά υφίσταται), τότε γιατί κανείς δεν μπορεί να τον δει και να τον αντιληθεί; Οπότε ο μόνος τρόπος για να τον κατανοήσει είναι με ανώτερες τέχνες του μυαλού την λογική (έμφυτη στον άνθρωπο) και τα μαθηματικά (διδάσκονται). Δηλαδή εάν πας σε έναν άνθρωπο της ζούγκλας να του διδάξεις τι εστί χρόνος, θα έχεις μεγάλη δυσκολία να του σβήσεις τις δυσειδαιμονίες και την αμφισβήτηση, όσπου να του εισαγάγεις ένα νέο τρόπο αντίληψης του κόσμου. Το ίδιο ισχύει και με ένα μωράκι, εάν διδαχθεί για τον χρόνο τότε θα τον κατανοήσει. Άρα το συμπέρασμα είναι πως ο χρόνος μαθαίνεται, δεν υπάρχει ελεύθερος στην φύση ούτε έχει κάποια συγκεκριμένη μορφή, ο σκοπός κατανόησης και χρήσης του είναι μόνο και μόνο για τεχνικούς και επιστημονικούς σκοπούς.

 

 

 

 

Προς τους άθεους. Χρησιμοποιώ το παραπάνω παράδειγμα με τον χρόνο και να πως επειδή βρισκόμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τον χρόνο (έτσι όπως τον έχουμε μάθει) τότε είμαστε:

 

α) Παπαγάλοι -> Μας έδωσαν μια γνώση έτοιμη και εμείς την μάθαμε και ζούμε ήρεμα, είναι σαν να καταργήσουμε όλη την φύση και τους νόμους του σύμπαντος για να μετράμε όπως μας βολεύει (άλλωτε σε δευτερόλεπτα, άλλωτε σε νανοδευτερόλεπτα).

 

β) Άχρονοι (αντί για άθεοι) -> Επειδή πρέπει με τον χρόνο να είμαστε απίκο, κανονικά δεν μας συμφέρει γιατί είμαστε Έλληνες (με την καλή έννοια ). Να μας πάει το σύστημα αίμα; Να πληρώνουμε λογαριασμούς στην ώρα τους; Εμένα προσωπικά δεν νομίζω να με βολεύει πολύ, αλλά την τράπεζα σίγουρα.

 

γ) Χρονόληπτοι (αντί για θρησκόληπτοι) -> Τα πάντα είναι χρόνος, το χρήμα, οι σχέσεις, οι άνθρωποι και πάντα θες χρόνο και ποτέ δεν σου είναι αρκετός (καθαρά κόλλημα ψυχολογικό). Εάν δεν έχεις κάνει το Χ σε Υ χρόνο τότε θεωρείτω αποτυχία. Εάν το Ε δεν σου αποδόσει σε Ζ χρονικό διάστημα τότε είσαι φτωχός.

 

Το ότι μερικά φαινόμενα μπορούν να αποδειχθούν επιστημονικά και έχουμε ελευθερία άποψης και ανεξιθρησκείας δεν είμαστε ούτε άθεοι ούτε πιστοί, περισσότερο άσχετοι σίγουρα, διότι είμαστε τυφλοί οδηγοί τυφλών. ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΟΙΔΑ - Προσωπική μου άποψη

 

Εάν έλεγα κι εγώ "Είμαι άθεος" τότε δεν θα είχε ενδιαφέρον η συζήτηση, γι' αυτόν ρίχνω μια εναλλακτική ματιά στην συζήτηση και τονίζοντας την αντικειμενικότητα (κανόνας της επιχειρηματολογίας). Πως κατά τα άλλα με ένα γνωστό και εφικτό επιστημονικό κόνσεπτ όπως ο χρόνος, μπορεί να δημιουργηθεί πλήθος ερωτημάτων, κάνοντας ούτε τον άθεο σωστό, αλλά ούτε και τον θρησκομανή σωστό.

 

Δεν έχω σκοπό να προσβάλλω κανέναν και δεν απευθύνομαι σε κανέναν προσωπικά (μη το λάβετε προσωπικά). Τα σέβη μου ,

[KilliK]

εγω προτιμω την Ανθρωπικη Αρχη

http://en.wikipedia.org/wiki/Anthropic_principle

http://www.physics4u.gr/articles/2002/cosmology.html

[V for Vagelis]

Παιδια...αφου το ξεμπουρδελεψαμε τελειως...!

Λοιπον,

"Θεο...προσωπικα,επονομαζω μια ανωτερη δυναμη που εως τωρα ο ανθρωπος δεν ειχε την ικανοτητα να αντιληφθει.Η Δυναμη αυτη επηρεαζει τι ζωη,οχι ως προς τις ζωες μας και τις ψυχες μας και αλλα τετοια...αλλα ως προς την συνολικη εξελιξη του συμπαντος..."

 

Θελω γνωμες!!!

Λογική η άποψη σου. Οσο υπάρχουν φαινόμενα τα οποία δε μπορούμε να κατανοήσουμε, ο Θεός, ως μια "ανώτερη" δύναμη, χωράει στη σύγχρονη κοσμοθεωρία και μπορεί να τη συμπληρώσει. Με το χαρακτηρισμό "ανώτερη", μπορεί να εννοούμε μια δύναμη διαφορετικής φύσεως και προέλευσης σε σχέση με τις δυνάμεις που γνωρίζουμε.

Για παράδειγμα, δε γνωρίζουμε από που προέκυψε το Big Bang. Μπορεί να δημιουργηθεί κάτι απ το τίποτα; Τι υπήρχε πριν την "αρχή"; Τι υπάρχει πέρα απ το δικό μας σύμπαν; Οτιδήποτε προκάλεσε το δικό μας σύμπαν να δημιουργηθεί, μπορεί να έχει δημιουργήσει και άλλα σύμπαντα, ίσως με διαφορετικά φυσικά χαρακτηριστικά. Και πάει λέγοντας...

[Arcanaloth]

Λογική η άποψη σου. Οσο υπάρχουν φαινόμενα τα οποία δε μπορούμε να κατανοήσουμε, ο Θεός, ως μια "ανώτερη" δύναμη, χωράει στη σύγχρονη κοσμοθεωρία και μπορεί να τη συμπληρώσει. Με το χαρακτηρισμό "ανώτερη", μπορεί να εννοούμε μια δύναμη διαφορετικής φύσεως και προέλευσης σε σχέση με τις δυνάμεις που γνωρίζουμε.

Για παράδειγμα, δε γνωρίζουμε από που προέκυψε το Big Bang. Μπορεί να δημιουργηθεί κάτι απ το τίποτα; Τι υπήρχε πριν την "αρχή"; Τι υπάρχει πέρα απ το δικό μας σύμπαν; Οτιδήποτε προκάλεσε το δικό μας σύμπαν να δημιουργηθεί, μπορεί να έχει δημιουργήσει και άλλα σύμπαντα, ίσως με διαφορετικά φυσικά χαρακτηριστικά. Και πάει λέγοντας...

 

Δεν κατάλαβα αν το λες ειρωνικά ή όχι, είναι και λίγο αργά, αλλά έχω

την εντύπωση ότι μιλάς σοβαρά. Αν το λες ειρωνικά, αγνόησε τα παρακάτω.

 

Κάποτε δεν ξέραμε τι είναι η φωτιά ή ο κεραυνός και η απάντηση ήταν "ο Δίας τους ρίχνει

γιατί είναι θυμωμένος". Σταδιακά φτάσαμε εδώ που φτάσαμε επειδή κάποιοι ποτέ δεν δέχτηκαν

την απάντηση "ο Θεός το 'κανε" και συνέχισαν να ρωτάνε και να ψάχνουν.

 

Με ποια λογική λοιπόν ο θεός "χωράει στη σύγχρονη κοσμοθεωρία και μπορεί να τη συμπληρώσει";

Κάθε φορά θα τον σπρώχνουμε και πιο πέρα μέχρι που μια μέρα τι; Θα αποδειχτεί τελείως άχρηστος;

Σήμερα είμαστε μέχρι το Big Bang, λέμε πιο πριν δεν ξέρουμε τι παίζει.

Για ποιον λόγο η απάντηση να είναι "ο θεός το 'κανε"; Αν το δεχόμασταν αυτό ή αν ίσχυε,

ακόμα θα ήμασταν με τα ακόντια και τις πέτρες και θα κάναμε σπονδές στον Ήλιο για καλό κυνήγι.

Την σταδιακή απόκτηση γνώσης δεν μπορούμε να την αποδεκτούμε; Πρέπει τα πάντα να εξηγηθούνε ΣΗΜΕΡΑ,

χωρίς καμία απολύτως εξαίρεση, αλλιώς η απάντηση είναι ο Θεός;

Και ποιος θεός; Ποιος από όλους; Το να πεις "αφού δεν ξέρουμε τι προκαλεί το Χ, σημαίνει ότι ο Θεός το έκανε" δεν είναι λύση, απλά βαριέσαι να ψάξεις την πραγματική απάντηση που κάποτε θα βρεθεί. Και τότε θα σπρώξουμε ακόμα ένα βήμα πιο πίσω τον θεό.

[V for Vagelis]

Με ποια λογική λοιπόν ο θεός "χωράει στη σύγχρονη κοσμοθεωρία και μπορεί να τη συμπληρώσει";

Κάθε φορά θα τον σπρώχνουμε και πιο πέρα μέχρι που μια μέρα τι; Θα αποδειχτεί τελείως άχρηστος;

Σήμερα είμαστε μέχρι το Big Bang, λέμε πιο πριν δεν ξέρουμε τι παίζει.

Για ποιον λόγο η απάντηση να είναι "ο θεός το 'κανε";

 

Δεν περιέγραψα το Θεό ως ένα υπερφυσικό Ον που υφίσταται στο δικό μας σύμπαν, αλλά ως μια δύναμη (ή και περισσότερες) πέρα από αυτό, η οποία προφανώς και δεν είναι παντοδύναμη αλλά υπακούει σε κάποιους νόμους, ενδεχομένως διαφορετικής φύσεως απ τους δικούς μας. Το γεγονός ότι εμείς δε μπορούμε να τη δούμε και να τη μελετήσουμε - παρά μόνο το αποτέλεσμα της, δηλαδή το σύμπαν μας - προφανώς και επιτρέπει πολλές και διάφορες ερμηνείες για το αν υπάρχει Θεός, πώς μπορεί να οριστεί και ποια είναι η φύση του.

[scullyist]

[...]

Χμμ, αν οντως σε πιάνω, μια πρώτη μου απάντηση είναι η εξής:

 

Το ότι ο άνθρωπος 'μετέτρεψε' τον χρόνο σε κάτι μετρήσιμο εφευρώντας τα μαθηματικά ώστε να τον οριοθετήσει για πρακτικούς και οργανωτικούς λόγους, δεν θέτει αντίστοιχο ερώτημα για την ύπαρξη του χρόνου η μη όπως με τον "θεο". Κοινώς η κότα έκανε το αυγό στην συγκεκριμένη περίπτωση κι όχι το αυγό την κότα, τα μαθηματικά δεν γέννησαν τον χρόνο αλλά το αντίστροφο. Ο χρόνος υφίσταται και άνευ μαθηματικών, και η ύπαρξη του έγινε αντιληπτή από τον άνθρωπο πριν καν μπούμε στη διαδικασία να δημιουργήσουμε τις λέξεις χαρην της συννενόησης (παρόμοια τις λέξεις τις ανακαλύψαμε επειδή εκ των πραγμάτων υπήρχε η αναγκη για πιο εύκολη επικοινωνία πέρα από έμφυτα μουγρητά και σινάλια κι όχι το αντίστροφο). Η ύπαρξη του έγινε αντιληπτή από την επίδραση του πάνω στα πράγματα, την φθορά/εξέλιξη πάνω στον άνθρωπο, στους διάφορους ζώντες οργανισμούς, στα αντικείμενα, την εξέλιξη και τις αλλαγές των φαινομένων στη διάρκεια της...ημέρας (πριν τα τζιμάνια ανακαλύψουμε τα μαθηματικά, ο προϊστορικός άνθρωπος είχε αντιληφθεί και είχε θέσει ήδη ένα μετρήσιμο καλούπι για το φαινόμενο, και μόνο με την απλή αντίληψη του υπαρκτού φαινομένου του "ήλιος δύει, ήλιος ανατέλει, φτου κι απ'την αρχή". Οπότε σ' ένα φαινόμενο που η αντίληψη του ήταν άμεση και δεδομένη και αποδεικτέα εκ των πραγμάτων, του δώσαμε απλά ενα όνομα, το είπαμε "χρόνο" αντί για "φτιάξε μια νέα λέξη" και πέρα από την επανάληψη και εξέλιξη των φυσικών φαινομένων φτιάξαμε και τα μαθηματικά τα οποία τα ανακαλύψαμε για να το καλουπώσουμε και να το οργανώσουμε καλύτερα όπως και χίλια δυο άλλα. Σ'ένα παράλληλο σύμπαν (λέμε τώρα) τα μαθηματικά πιθανώς να λέγονται κάπως αλλιώς και να ισχύοθν διαφορετικά, 1+1 να μην κάνει 2, απο ανατολή σε ανατολή ηλίου να μην υφίσταται 24ωρο, αλλά 6ωρο διότι απλά το οριοθετήσαν και το σπάσαν διαφορετικά προς μέτρηση οι alternative εαυτοί μας. Αυτό δεν αναιρεί το πως συμβαίνει και ότι κρατάει το "απο ανατολή σε ανατολή", απλά μετριέται και ονομάζεται διαφορετικά. Το φαινόμενο όμως ισχύει και υφίσταται με την μία και μοναδική όμοια σταθερά: υπάρχει.

 

Πάμε στο παιδάκι της ζούγκλας που δεν έχει ιδέα για την έννοια του χρόνου ως "χρόνο" και 24ωρο, λεπτά, δευτερόλεπτα, μέρα, νύχτα κλπ. Και να μην του μεταδώσεις την "γνώση" για την ονομασία και το καλούπωμα των φαινομένων, δεν αλλάζει κάτι στο γεγονός ότι το παιδί αυτό θα αντιληφθεί ότι ο ήλιος δύει, ανατέλλει, τα μαλλιά του μακραίνουν, η επιδερμίδα του γερνάει, οργανισμοί ζώα και φυτά γεννιούνται, εξελίσσονται, πεθαίνουν. Από ένα σημείο και μετά Θα βρει τον όποιο τρόπο να το μετρήσει και να το ονομάσει στο μυαλό του, όπως ακριβώς το έκανε και ο πρώτος άνθρωπος. Το πως θα το ονομάσει ή όχι δεν αναιρεί την αντίληψη της ύπαρξης του φαινομένου, και μόνο το ένστικτο του και η αντίδραση του ίδιου του του οργανισμού ότι όταν "σκοτεινιάζει" θέλω να κοιμηθώ κι όταν "φωτίζει" ξυπνάω και αρχίζω την "μέρα" μου, θέτουν στο μαυαλό του μετρήσιμο το φαινόμενο. Και σαφώς πιστεύει στην ύπαρξη αυτού διότι βλέπει την ύπαρξη του μπροστά στα μάτια του.

 

Τώρα στο τι θα "αποδώσει* την ύπαρξη των φαινομένων, σε θεούς, σε δαίμονες, σε μάγους ή στους τσαρλατάνους που κρύβονται στα έγκατα της γης ή στα πράσινα ανθρωπάκια, επειδή δεν έχει εξελιχθεί ο νους του πέρα από την εκ των πραγμάτων αντίληψη του φαινομένου, να είναι ικανός να το αναλύσει/μελετήσει/κατανοήσει/αποδώσει ορθολογιστικά και σύμφωνα με τα όποια "μαθηματικά" "φυσική" ή "χημεία" ή όπως αλλιώς θα μπορούσαμε να ονομάσουμε τις διαδικασίες των φαινομένων όπως υφίστανται...ε αυτή η ανικανότητα του δεν εφιστά υπαρκτή την ύπαρξη των τσαρλατάνων που δεν έχει δει ποτέ μπροστά του.

 

Και μην ακούσω παραλληλισμούς για "το χ-ψ αίσθημα πως το αποδεχόμαστε ως υπαρκτό αφού δεν είναι υλικό να το βλέπουμε μπροστά στα μάτια μας" (σε στυλ Contact, "do you love your father-prove it" που μου το βάλανε και για έξυπνη ατάκα που αποστόμωσε και καλά επιστήμονα πράμα), γιατί και τα αισθήματα μια χαρά αποδεικτέα είναι ως ύπαρξη εκ του αποτελέσματος της συμπεριφοράς/αντίδρασης/εκφράσεων μας, μέσω των οποίων τα εκφράζουμε/νιώθουμε στο πετσί μας, οπότε αϊ χαιρέτα μας contact σεναριογράφε.

 

Καλημέρα

[marios_geo]

Όλοι πιστεύουν σε κάτι. Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να πιω μια μπύρα ακόμη.

 

 

Υ.Γ.

Η ανθρωπική αρχή είναι μια τεράστια κοτσάνα θρησκόληπτων επιστημόνων, σε προσπάθεια να εισάγουν την έννοια θεός μέσα από στατιστικές θεωρήσεις.

[scullyist]

Δεν περιέγραψα το Θεό ως ένα υπερφυσικό Ον που υφίσταται στο δικό μας σύμπαν, αλλά ως μια δύναμη (ή και περισσότερες) πέρα από αυτό, η οποία προφανώς και δεν είναι παντοδύναμη αλλά υπακούει σε κάποιους νόμους, ενδεχομένως διαφορετικής φύσεως απ τους δικούς μας. Το γεγονός ότι εμείς δε μπορούμε να τη δούμε και να τη μελετήσουμε - παρά μόνο το αποτέλεσμα της, δηλαδή το σύμπαν μας - προφανώς και επιτρέπει πολλές και διάφορες ερμηνείες για το αν υπάρχει Θεός, πώς μπορεί να οριστεί και ποια είναι η φύση του.

Πήγαινε σε κάποιον που πιστεύει στην ύπαρξη Του και πες του έστω κι αυτήν την somewhat ορθολογιστική άποψη, απλά θέτοντας το ως μια γενική ανώτερη δύναμη χωρίς τα έξτρα υπερφυσικά χαρακτηριστικά που Του προσάπτουν όπως ισχύει τώρα. Στην ουσία του λες ότι αυτό που ας πούμε ονομάζουμε "θεό" δεν έχει καμία διαφορά από τις άλλες τυχαίες λέξεις/έννοιες.. "φυσική" "χημεία" "αιτία-αποτέλεσμα" "νόμοι" "κανόνες" κλπ κλπ.

Μα το θέμα και το πρόβλημα του είδους, ακριβώς εκεί βρίσκεται. Η φυσική, χημεία, θεός κατ'αυτή την μετάφραση όχι απλά δεν καλύπτουν τις ανασφάλειες, φόβους και φρίκη που τρώμε στο δεδομένο του θανάτου, του απρόβλεπτου, του απο 'κει που ξεκινήσαμε εκεί καταλήγουμε, στο τίποτα, του κανείς δεν φροντίζει για σένα πέρα από το δεδομένο του πως συμβαίνουν τα πράγματα βάσει τύχης, ατυχίας, συμπτώσεων, αιτίας-αποτελέσματος, διαδικασιών φθοράς και αφθαρσίας κλπ κλπ κλπ ...αλλά ίσα ίσα που ενισχύουν τα καρφιά πάνω στο φέρετρο. Την νώτερη δύναμη που δημιούργησε το σύμπαν ακόμη κι έτσι να την θέσεις, εμπεριέχει στην ουσία όλα τις άλλες λεξούλες που βάλαμε να αντιπροσωπεύουν τις διαδικασίες και τους κανόνες που γίνονται τα πάντα, κι αυτό είναι αβάσταχτο για το άνθρωπο που θέλει ελπίδα ότι γίνονται πράγματα πέρα από μετρήσιμους ή ημι-μετρήσιμους κανόνες, που έχουν όρια και δομή. Θέλει Αυτόν που κινεί τα νήματα κι αν πέσω στο ποτάμι να μ'έχει καλά και να με σώσει, κι όχι ότι οι ανώτερες δυνάμεις είναι στην ουσία το προς τα που θα πάει το ρέμα, τι θερμοκρασία θα έχει το νερό και το πόσες είναι οι δυνάμεις του οργανισμού μου κλπ κλπ. Κι αν σωθώ πέρα από κάθε λογική σύμφωνα με τα όσα έχουμε μάθει μέχρι τώρα, όχι, είναι επειδή είχα τον θεό (με την κλασσική διδακτέα έννοια) μαζί μου κι όχι επειδή προφανώς υπαρχουν κι άλλα πράγματα που λειτούργησαν κι έχουμε ακόμη να μάθουμε, όπως και πριν δεν ξέραμε αυτά που ξέρουμε τώρα και τ'αποδίδαμε όλα στο τέρας του δάσους.

 

Εγώ πιστεύω ότι πρέπει να πιω μια μπύρα ακόμη.

Κι εγώ, αλλά δεν υπάρχει στο ψυγείο. Αν υπάρχει θεός ίσως είναι καμιά κρυμμένη πίσω από τα ζαρζαβατικά, άσχετα αν δεν την βλέπω και δεν μπορώ να την πιω. Δεν παίζει περίπτωση να μην την αγόρασα, με την καμία όμως. Βέβαια δεν πρέπει να Τον επικαλούμε για τόσο ρηχές ανάγκες*, οπότε ντέφι να γίνει, off and out.

 

*ps: άσε που το πιθανότερο είναι ότι δεν πιστεύεις ότι πρεπει να πιεις μια μπύρα ακόμη, αλλά ότι νιώθεις την ανάγκη/επιθυμία να πιεις μια μπύρα ακόμη. Λέω εγώ τώρα..

[Andreas2]

Σπουδαία κείμενα:

 

http://www.oodegr.com/oode/dogmat1/doc_gn2.htm

 

http://www.oodegr.com/oode/dogmat1/2A1.htm

 

http://www.oodegr.com/oode/theos/genika/den_einai1.htm

[panagos]

Η αρχική ερώτηση του θέματος "τί είναι θεός για εσάς" είναι λανθασμένη, καθώς παρακινεί τα μέλη να μπουν σε μια διαδικασία σκέψης για να εκφράσουν μια αυθαίρετη άποψη. "Θεός", είναι κάτι συγκεκριμένο, είναι ένα υπερφυσικό,παντοδύναμο και αιώνιο ον που πιστεύεται πως δημιούργησε και κυβερνά το σύμπαν και που αποτελεί αντικείμενο λατρείας. Ανάλογα τη θρησκεία, μπορεί να λέγεται Αλλάχ, Ιεχωβά κτλ. Άρα δεν τίθεται θέμα άποψης. Δεν μπορεί κάποιος να λέει "Θεός για μένα είναι η φύση και ότι βλέπουμε γύρω μας". Άλλο Θεός, άλλο φύση. Αλλιώς παίζουμε με τις λέξεις. Υπάρχουν συγκεκριμένοι και λογικοί ορισμοί, οι οποίοι δίνουν τη βάση για μια εποικοδομητική συζήτηση. Οι γενικότητες και η αμάθεια οδηγούν τη συζήτηση σε φαύλο κύκλο.

[Dakonblackblade]

Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει ο Θεός να αφορά τον υλικό κόσμο .

 

Πχ εγώ νιώθω μια ανασφάλεια για μετά το θάνατο. Μπορεί να λέω πως είναι λογικό να πάψω να υπάρχω και να σβήνει η ύπαρξή μου, όμως η ίδια μου η ύπαρξη αρνείται τον αφανισμό της. Δηλαδή υπάρχει ένα μικρό κομματάκι μέσα μου που δεν μπορεί να διανοηθέι πως θα πάψει να υφίσταται ( και εδώ είναι το παράδοξο. Αν ισχύει το σκέφτομαι άρα υπάρχω και μπορείς να μπεις σε μια κατάσταση μη-σκέψης, δηλαδή προσομοίωση μη-σκέψης, τότε παύεις και να υπάρχεις). Είναι αυτό το ένστικτο που με κάνει να πιστεύω ενδόμυχα πως υπάρχει κάτι παραπάνω. Πιο πολύ να ελπίζω δηλαδή. Μπορεί να είναι αυτό ο θεός.