Official Whiskey Topic

[phanispal]

Δεν έχω λόγο να μη σε πιστέψω, και αν και τίθεται όντως θέμα απόστασης, έχω σκοπό να το επισκεφτώ τόσο λόγω των όσων ανέφερες (τέτοιοι χώροι ταιριάζουν στην ιδιοσυγκρασία μου -έστω τις ελάχιστες φορές που βγαίνω-) όσο και επειδή μου άρεσε σα χώρος, όσο κατάλαβα απ' τις τρεις φωτογραφίες που βρήκα στο blog του τουλάχιστον.

 

Παρεμπιπτόντως και για να μπούμε και πάλι κάπως στο θέμα, μακάρι να έχει ποικιλία από Macallan γιατί δεν έχω δοκιμάσει κανένα κι έχω ακούσει μόνο τα καλύτερα.

[deesnider]

μακάρι να έχει ποικιλία από Macallan

Μην του πεις "Δε φαντάζομαι να έχεις Macallan;". Θα τον ...στεναχωρήσεις (!) και είναι καλό παιδί...

[kuzko21]

Το μισω το ουισκι (με καιει.) παρολαυτα αν ειχα 4 καζανια glenfidich θα τα επινα μεχρι να παθω κυρωση.

Το 15αρι κατα τη γνωμη μου ειναι το καλυτερο.

Βεβαια εχω δοκιμασει σχεδον ολα τα mainstream μπορει να υπαρχει και καποιο που να μου αρεσει περισσοτερο, αλλα δεδομενου του οτι δεν δοκιμαζω ουισκια , μονο στο μιλιτο αν το βρω...

[phanispal]

Σε καίει σκέτο εννοείς;

 

Έχεις πιει αρκετά ή απλά έχεις δοκιμάσει 10-20 brands;

 

Προσωπικά εκτός από το Single Barrel που τσιμπάει λίγο, όλα τ' άλλα (όσα έχω δοκιμάσει δηλαδή) κατεβαίνουν σα νερό, σκέτα εννοείται.

[Lucifer]

Εγώ που λέτε, μετά από μια μοναδική κακή εμπειρία που είχα κατά τα 17-18 μου με ουήσκη, δε μπορούσα ούτε να το μυρίζω, μου έσκαγε εμετός. Και κατά καιρούς, ανά 1-2 χρόνια, δοκίμαζα καμιά γουλιά γιατί ένοιωθα άσχημα που δε μπορούσα να ψαχτώ σε κάτι με τόσο πλούσια ποικιλία. Τζίφος. Μετά με συστήσανε στο Lagavulin. Αγάπησα, ερωτεύτηκα, λατρεία. Και περιέργως, μετά από λίγο καιρό, μπορώ και πίνω και κανονικό βίσκη χωρίς την παλιά αναγούλα.

 

Η μοναδική εξαίρεση λοιπόν (εκεί το πήγαινα) όλα αυτά τα χρόνια, ήταν το Glenfiddich το 18άρι. Μόνο αυτό μπορούσα να πίνω/μυρίζω. Και το αγαπώ ακόμα, αν και λόγω τιμής, τη βγάζω με τα μικρότερα αδερφάκια του συνήθως. Επόμενες στάσεις, τώρα που δεν έχω ρίσκο να ξεράσω και να πάνε άδικα τα λεφτά, σκοπεύω να είναι Oban και Talisker. Και να δοκιμάσω και πρώτη φορά στη ζωή μου αυτό το ρημάδι το τζακ ντάνιε. Άλλες προτάσεις, ευπρόσδεκτες.

[phanispal]

Γαμώ, εγώ δεν έχω δοκιμάσει ακόμα το Lagavulin, αν κι έχω σκοπό να δοκιμάσω και το 12άρι με τα 57.9%.

 

Έχω ακούσει και διαβάσει τα καλύτερα πάντως για το «κλασικό» 16άρι και λογικά δε θα μου γλυτώσει όταν δροσίσει αρκετά.

 

Πάντως κι εγώ την πρώτη φορά που δοκίμασα ουίσκυ (στην 5ήμερη) το σιχάθηκα, κάτι που ήταν απολύτως λογικό αν αναλογιστείς τον απαίδευτο ουρανίσκο μου και το γεγονός ότι θα 'ταν κανα Red Label και μάλιστα με πάγο και σε πλαστικό ποτήρι.

 

Σιγά-σιγά όμως με κέρδισε, και φυσικά μιλάω για μη-κακό ουίσκυ, πάντα σκέτο και σε γυάλινο ποτήρι, αν όχι κρυστάλλινο και σε σχήμα μπράντυ, αυτά που στενεύουν ψηλά και παγιδεύουν τ' αρώματα.

 

Την ίδια λατρεία έχω αρχίσει να αναπτύσσω και για το ξαδέρφι του ουίσκυ, τη μπύρα, αλλά αυτά σε άλλο νήμα.

 

Luci, το Jack Daniel's δεν είναι κακό, βέβαια μιλάμε για τελείως διαφορετική σχολή (bourbon). Έχοντας δοκιμάσει και το Gentleman Jack και το Single Barrel, με διαφορά προτιμώ το τελευταίο, μετά το απλό και μετά το Gentleman.

[-nick-]

Για μενα το ουισκι παλευεται μονο με κοκα-κολα. Απο δυνατα μη-ελληνικα ποτε προτιμω ρουμι μαυρο

[phanispal]

Κόλα βάζεις μόνο στα άθλια ουσίκυ, ΠΟΤΕ στα σοβαρά και αυτά που πίνονται.

 

Βέβαια πολύς κόσμος βάζει κόλα στο JD, κάτι που εγώ δε μπορώ να κάνω.

 

Γενικότερα το ουίσκυ (και όχι μόνο) δεν είναι για να βγαίνεις έξω και να πίνεις αβέρτα και κάτι γουλιές λες και πίνεις μπύρα lager, αλλά να το πίνεις χαλαρά, με πολύ μικρές γουλιές.

[{TDi}Dj2k..infc]

Lagavulin 16 και Macallan 12 προτιμώ λόγο oak barrel και γενικά μου αρέσει το καπνιστό/βανίλια φάση αν και έχω δοκιμάσει πολύ όταν ήμουν UK ένα φιλαράκι από σκοτία μου πρότεινε και εγώ απλά δοκίμαζα, τώρα από 20 χρονια και πάνω μονο για καμια πρωτοχρονιά, κανονικά πρέπει μονο κρύο νερό για να ελευθερωθεί το άρωμα αν και εγώ συνήθως φτιάχνω πάγκο από εμφιαλωμένο και βάζο 1 σε 1 δάκτυλο. Πάντως έχω προσέξει ότι η μεγάλη ποσότητα καλού scotch σου κάνει πολύ άσχημο κεφάλι. καμια σχέση με τα αλλα ποτά.

 

Ένα πολύ καλο site άμα δεν το ξέρατε.

http://www.thewhiskyexchange.com/

[phanispal]

Βασικά το θεωρώ άκυρο να πίνει κάποιος μεγάλες ποσότητες καλού ουίσκυ (δεν αναφέρομαι σε Dimple και τα συναφή, αλλά σε πραγματικά καλά και «ψαγμένα»).

Είμαι της άποψης ότι «δεν είναι για χόρταση».

[Dakonblackblade]

Εγώ που λέτε, μετά από μια μοναδική κακή εμπειρία που είχα κατά τα 17-18 μου με ουήσκη, δε μπορούσα ούτε να το μυρίζω, μου έσκαγε εμετός. Και κατά καιρούς, ανά 1-2 χρόνια, δοκίμαζα καμιά γουλιά γιατί ένοιωθα άσχημα που δε μπορούσα να ψαχτώ σε κάτι με τόσο πλούσια ποικιλία. Τζίφος. Μετά με συστήσανε στο Lagavulin. Αγάπησα, ερωτεύτηκα, λατρεία. Και περιέργως, μετά από λίγο καιρό, μπορώ και πίνω και κανονικό βίσκη χωρίς την παλιά αναγούλα.

 

Η μοναδική εξαίρεση λοιπόν (εκεί το πήγαινα) όλα αυτά τα χρόνια, ήταν το Glenfiddich το 18άρι. Μόνο αυτό μπορούσα να πίνω/μυρίζω. Και το αγαπώ ακόμα, αν και λόγω τιμής, τη βγάζω με τα μικρότερα αδερφάκια του συνήθως. Επόμενες στάσεις, τώρα που δεν έχω ρίσκο να ξεράσω και να πάνε άδικα τα λεφτά, σκοπεύω να είναι Oban και Talisker. Και να δοκιμάσω και πρώτη φορά στη ζωή μου αυτό το ρημάδι το τζακ ντάνιε. Άλλες προτάσεις, ευπρόσδεκτες.

 

 

Ταλισκερ εφόσον σου αρέσει Λαγκαβούλιν θα το λατρέψεις. ¨Εχει τον καπνό του lagvulin αλλά είναι πιο μελένιο στο στόμα. Πολύ καλό ουίσκυ. Το ίδιο και το Oban αλλά η σίγουρη επιλογή είναι το Talisker.

[kuzko21]

Σε καίει σκέτο εννοείς;

 

Έχεις πιει αρκετά ή απλά έχεις δοκιμάσει 10-20 brands;

 

Προσωπικά εκτός από το Single Barrel που τσιμπάει λίγο, όλα τ' άλλα (όσα έχω δοκιμάσει δηλαδή) κατεβαίνουν σα νερό, σκέτα εννοείται.

 

ναι σκετο εννοω αντε με 1-2 παγακια.

οχι δεν πινω πολυ ουισκι , εκτος glenfidich , πλεον εμπιστευομαι μονο αυτο.

 

Εγώ που λέτε, μετά από μια μοναδική κακή εμπειρία που είχα κατά τα 17-18 μου με ουήσκη, δε μπορούσα ούτε να το μυρίζω, μου έσκαγε εμετός. Και κατά καιρούς, ανά 1-2 χρόνια, δοκίμαζα καμιά γουλιά γιατί ένοιωθα άσχημα που δε μπορούσα να ψαχτώ σε κάτι με τόσο πλούσια ποικιλία. Τζίφος. Μετά με συστήσανε στο Lagavulin. Αγάπησα, ερωτεύτηκα, λατρεία. Και περιέργως, μετά από λίγο καιρό, μπορώ και πίνω και κανονικό βίσκη χωρίς την παλιά αναγούλα.

 

Η μοναδική εξαίρεση λοιπόν (εκεί το πήγαινα) όλα αυτά τα χρόνια, ήταν το Glenfiddich το 18άρι. Μόνο αυτό μπορούσα να πίνω/μυρίζω. Και το αγαπώ ακόμα, αν και λόγω τιμής, τη βγάζω με τα μικρότερα αδερφάκια του συνήθως. Επόμενες στάσεις, τώρα που δεν έχω ρίσκο να ξεράσω και να πάνε άδικα τα λεφτά, σκοπεύω να είναι Oban και Talisker. Και να δοκιμάσω και πρώτη φορά στη ζωή μου αυτό το ρημάδι το τζακ ντάνιε. Άλλες προτάσεις, ευπρόσδεκτες.

 

ακριβως αυτο!

ειναι το μονο που ανεχεται πλεον ο οργανισμος μου.

[devil-ji]

Ταλισκερ χωρις μπιλια.Ξαναπας εκει ή τον κανεις βουκινο?

[phanispal]

Αστειεύεσαι τώρα έτσι;

[nikosgia]

Για μενα ουισκι σημαινει μονο ενα πραγμα.....

Τέλος ...over...