Strogkilos_kivos Δημοσ. 13 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 13 Μαρτίου 2011 Για σας ! Γράφω ιστορίες και είπα να γράψω εδώ να μου πείτε την γνώμη σας. (Δεν θα σας πω αν είναι αληθινή η όχι απλός πείτε μου). Κάποτε ήταν μια παρέα πέντε ατόμων περίπου στα 20, είχαν όνειρο να ξεκολλήσουν από το σκοτάδι .. να βγάλουν λεφτά να ζήσουν άνετα κάνοντας αυτό που τους αρέσει αφήνοντας πίσω τις ουσίες που τους κρατούσαν ζωντανούς μέχρι τώρα κάνοντας τους να ξεχάσουν τα χιλιάδες προβλήματα που τους ταλαιπωρούσαν.. αποτρέποντας την αυτοκτονία που στροβίλιζε στα μυαλά τους μέρα νύχτα.. Ένας από αυτούς αρρώστησε και μη έχοντας χρήματα για να μεταφερθεί σε κάποιο νοσοκομείο του εξωτερικού .. όπου υπήρχαν γιατροί που μπορούσαν να τον γιατρέψουν πέθανε μετά από αρκετές επίπονες εφιαλτικές μέρες ... η οικογένεια του διαλύθηκε , οι φίλοι του ένιωσαν πως έχασαν ένα βασικό όργανο του σώματος τους .. γιατί ήταν όλοι σαν ένα .. όταν πονούσε ο ένας πονούσαν όλοι μαζί..πλέον κάτι είχε πεθάνει μέσα τους.. μετά τον χαμό του σιγά σιγά άρχισαν να χάνονται και τα όνειρα τους .. και λίγες μέρες μετά ένας από αυτούς δεν άντεξε... πήρε ένα μαχαίρι και άρχισε να μαχαιρώνεται μανιωδώς σε κατάσταση σόκ οι φίλοι του αντίκρισαν το θέαμα τελευταία στιγμή τον πρόλαβαν πριν την τελευταία μαχαιρια που είχε στόχο την καρδια του...Οι φωνές και τα ουρλιαχτά αναστάτωσαν τους γείτονες που όμως δεν έδωσαν σημασία .. είπαν αυτό που θα έλεγε ο περισσότερος κόσμος "ε μωρέ τα πρεζόνια δεν έχουν την δόση τους" αλλα ήταν και λίγοι που νοιάστηκαν αλλα σκέφτηκαν "γιατί να μπλεχτώ? ποιος ξέρει τι μπορεί να μου συμβεί".. κανεις δεν κάλεσε ασθενοφόρο .. το παιδί παραλίγο να πεθάνει όμως ήταν τυχερός γιατί σώθηκε σαν από θαύμα πρόλαβαν να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο.. Όταν βγήκε από το νοσοκομείο οι φίλοι του χαρούμενοι είχαν εκτιμήσει πλέον παραπάνω την ζωή .. όμως δεν ήταν διατεθειμένοι να χαθούν με αυτό τον τρόπο.. μαζεύτηκαν και οι τέσσερις και συζητούσαν για ώρα τι θα κάνουν .. είχαν καταλάβει ότι αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο !.. συμφώνησαν ότι αν είναι να χαθούν θα το κάνουν όλοι μαζί σε μια απεγνωσμένη ίσως προσπάθεια η θα άλλαζαν ριζικά την ζωή τους .. Ήδη είχε σχηματιστεί ένα σχέδιο στα μυαλά τους .. θα χτυπούσαν μια τράπεζα και θα εξαφανιζόντουσαν με τα λεφτά για πάντα προς άγνωστο για τους δικούς τους προορισμό.. Μπήκαν στο βανάκι του πατέρα του ενός ντυμένοι με αποκριάτικες φορεσιές και έχοντας τα κυνηγητικά τους όπλα έτοιμα .. η ώρα είχε έρθει .. λίγο πριν βγούν σταμάτησαν .. κοιτάχτηκαν όλοι στα ματια και είπαν .. αν πεθάνουμε τουλάχιστον θα έχουμε προσπαθήσει να ζήσουμε ..! ! Ο ένας έμεινε στο αμάξι έτοιμος να φύγουν όταν θα γύριζαν.. Άμεσος βγήκαν και όρμησαν μέσα στην τράπεζα .. ΒΑΛΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΤΟ ΣΑΚΟ φώναξε ο ένας ενώ οι δυο πρόσεχαν τον κόσμο και παράλληλα μην σκάσει κανένας μπάτσος.. ο φύλακας της τράπεζας ατάραχος είχε παραδώσει το όπλο του και απλά παρακολουθούσε το σκηνικό (σκέφτηκε γιατί να κάνω κάτι ? σιγά μην πεθάνω για ένα ψωρομισθό)... Κάποιος είχε ειδοποιήσει την αστυνομία και μέσα σε λίγα λεπτά η περιοχή γέμισε αστυνομικούς .. που πλησίασαν κρυφά την είσοδο .. κανεις δεν άκουσε σειρήνες κανεις δεν το κατάλαβε έτσι και αλλιώς δεν είχαν ξανακάνει κάτι τέτοιο .. ο ένας που ήταν στο αμάξι είδε τους μπάτσους .. έπιασε την καραμπίνα του και έτρεξε προς την είσοδο της τράπεζας να τους ειδοποιήσει .. όταν τον είδαν οι μπάτσοι να τρέχει με την καραμπίνα σημαδεύοντας τους πριν μπει στην τράπεζα άνοιξαν πυρ και τον γάζωσαν .. λίγο πριν ξεψυχήσει φώναξε ΜΠΑΤΣΟΙ!!.. οι τρεις φίλοι έχασαν την ψυχραιμία τους αντικρίζοντας άλλο ένα φίλο τους νεκρό βγήκαν έξω με τις καραμπίνες στα χερια και άρχισαν να ρίχνουν προς τους μπάτσους .. όλοι τους σκοτώθηκαν .. εκτος από έναν που μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο σοβαρά .. μετά από δυο μέρες στην εντατική λίγο πρίν ξεψυχήσει είπε δυο λέξεις.. ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.! ...
petros_samurai Δημοσ. 13 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 13 Μαρτίου 2011 Ειναι ομορφο να γραφεις,απο κει και περα αν ειναι καλο η οχι τι σημασια εχει?Καμια...εκτος αν πας να το κανεις επαγγελμα,τοτε νομιζω πως δεν το εχεις.
Strogkilos_kivos Δημοσ. 13 Μαρτίου 2011 Μέλος Δημοσ. 13 Μαρτίου 2011 Όχι δεν έχω σκοπό να το κάνω επάγγελμα , γιαυτό και δεν προσέχω τον τρόπο που διατυπώνω της προτάσεις (μου έρχεται μια ιστορία και την γράφω realtime χωρίς διορθώσεις).
petros_samurai Δημοσ. 14 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 14 Μαρτίου 2011 Kανε ενα μπλογκ τοτε και βαζε τα κειμενα εκει,εγω το κανω και ετσι μενουν κιολας
grigoriou Δημοσ. 14 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 14 Μαρτίου 2011 Ποιο ειναι το νοημα αυτης της ιστοριας με την ενοπλη ληστεια?...
Strogkilos_kivos Δημοσ. 14 Μαρτίου 2011 Μέλος Δημοσ. 14 Μαρτίου 2011 Ποιο ειναι το νοημα αυτης της ιστοριας με την ενοπλη ληστεια?... Όπως είπα απλά μου έρχονται ιστορίες και τις γράφω εκείνη την στιγμή χωρίς να τις σκέφτομαι (λες και γράφω ένα όνειρο που είδα) ούτε τις διορθώνω ούτε σκέφτομαι τι να γράψω. Όμως αν θες να βρείς ένα δίδαγμα δεν έχει.
Luxx Δημοσ. 14 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 14 Μαρτίου 2011 Εχασα 5 λεπτα απο τη ζωη μου. Σε ευχαριστω. Το να γραφω κατι που μου ηρθε στο μυαλο, δε ειναι καποιο ταλεντο και μπορει να το κανει μεχρι και ο προπαππους μου.
Strogkilos_kivos Δημοσ. 14 Μαρτίου 2011 Μέλος Δημοσ. 14 Μαρτίου 2011 Εχασα 5 λεπτα απο τη ζωη μου. Σε ευχαριστω. Το να γραφω κατι που μου ηρθε στο μυαλο, δε ειναι καποιο ταλεντο και μπορει να το κανει μεχρι και ο προπαππους μου. Αν δεν σου αρέσει είναι δικαίωμα σου δεν έχω να πω κάτι για αυτό όμως γιατί μιλάς για ταλέντο ? είπα εγώ ότι έχω ταλέντο ? έγραψα μια ιστορία (freestyle ας πούμε) και την ανέβασα να ακούσω γνώμες (θετικές η αρνητικές), Για τα 5 λεπτά που έχασες δεν μπορώ να κάνω κάτι αλλα φαντάζομαι πως θα χάσεις παραπάνω απαντώντας στο topic μου για να με πείσεις ότι είμαι άχρηστος και η αιτια που χάνεις τον χρόνο σου.
grigoriou Δημοσ. 15 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 15 Μαρτίου 2011 Όπως είπα απλά μου έρχονται ιστορίες και τις γράφω εκείνη την στιγμή χωρίς να τις σκέφτομαι (λες και γράφω ένα όνειρο που είδα) ούτε τις διορθώνω ούτε σκέφτομαι τι να γράψω. Όμως αν θες να βρείς ένα δίδαγμα δεν έχει. Tοτε σου προτεινω να ανεβασεις την ιστορια σου στο ΥοuTube, βαλε καποιες εικονες και κανε narration... στην αγγλικη βεβαια, ωστε να εχεις παγκοσμια ακροαση. Δε μπορει, 5 views θα τα κανεις μεσα στο 6μηνο
kage Δημοσ. 15 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 15 Μαρτίου 2011 ενταξει εκεινο που γραφεις δεν θα σας πω αν ειναι αληθινη ιστορια ειναι σαν να νομιζεις οτι θα μπορουσε και να ειναι... -η πρεζα δεν αφηνει περιθωριο στο μυαλο για σκεψη(ωστε να σκεφτονται να αυτοκτονησουν ή να κανουν ληστεια). περα απο την χρηση της και την "παραμυθα" που λενε για να βγαλουν δοση -το σεναριο αυτο παιζει στο μεγαλυτερο ποσοστο σε ολες τις ταινιες με ληστειες(πρωτοτυπια 0 και αυτοι και εσυ) y.g. μπορει καποιος να μου πει τι ζορι τραβανε στις ληστειες και φωναζουν αστυνομια ή το παιζουν ηρωες οι περαστικοι? http://www.youtube.com/watch?v=BzK-T6XyZzM
freedubus Δημοσ. 15 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 15 Μαρτίου 2011 Τι ζόρι τραβάς ρε συ kage να πούμε. Είναι παπακαλιατικά πρεζάκια αυτά.
pournaras Δημοσ. 15 Μαρτίου 2011 Δημοσ. 15 Μαρτίου 2011 Για σας ! Γράφω ιστορίες και είπα να γράψω εδώ να μου πείτε την γνώμη σας. (Δεν θα σας πω αν είναι αληθινή η όχι απλός πείτε μου). Κάποτε ήταν μια παρέα πέντε ατόμων περίπου στα 20, είχαν όνειρο να ξεκολλήσουν από το σκοτάδι .. να βγάλουν λεφτά να ζήσουν άνετα κάνοντας αυτό που τους αρέσει αφήνοντας πίσω τις ουσίες που τους κρατούσαν ζωντανούς μέχρι τώρα κάνοντας τους να ξεχάσουν τα χιλιάδες προβλήματα που τους ταλαιπωρούσαν.. αποτρέποντας την αυτοκτονία που στροβίλιζε στα μυαλά τους μέρα νύχτα.. Ένας από αυτούς αρρώστησε και μη έχοντας χρήματα για να μεταφερθεί σε κάποιο νοσοκομείο του εξωτερικού .. όπου υπήρχαν γιατροί που μπορούσαν να τον γιατρέψουν πέθανε μετά από αρκετές επίπονες εφιαλτικές μέρες ... η οικογένεια του διαλύθηκε , οι φίλοι του ένιωσαν πως έχασαν ένα βασικό όργανο του σώματος τους .. γιατί ήταν όλοι σαν ένα .. όταν πονούσε ο ένας πονούσαν όλοι μαζί..πλέον κάτι είχε πεθάνει μέσα τους.. μετά τον χαμό του σιγά σιγά άρχισαν να χάνονται και τα όνειρα τους .. και λίγες μέρες μετά ένας από αυτούς δεν άντεξε... πήρε ένα μαχαίρι και άρχισε να μαχαιρώνεται μανιωδώς σε κατάσταση σόκ οι φίλοι του αντίκρισαν το θέαμα τελευταία στιγμή τον πρόλαβαν πριν την τελευταία μαχαιρια που είχε στόχο την καρδια του...Οι φωνές και τα ουρλιαχτά αναστάτωσαν τους γείτονες που όμως δεν έδωσαν σημασία .. είπαν αυτό που θα έλεγε ο περισσότερος κόσμος "ε μωρέ τα πρεζόνια δεν έχουν την δόση τους" αλλα ήταν και λίγοι που νοιάστηκαν αλλα σκέφτηκαν "γιατί να μπλεχτώ? ποιος ξέρει τι μπορεί να μου συμβεί".. κανεις δεν κάλεσε ασθενοφόρο .. το παιδί παραλίγο να πεθάνει όμως ήταν τυχερός γιατί σώθηκε σαν από θαύμα πρόλαβαν να τον μεταφέρουν στο νοσοκομείο.. Όταν βγήκε από το νοσοκομείο οι φίλοι του χαρούμενοι είχαν εκτιμήσει πλέον παραπάνω την ζωή .. όμως δεν ήταν διατεθειμένοι να χαθούν με αυτό τον τρόπο.. μαζεύτηκαν και οι τέσσερις και συζητούσαν για ώρα τι θα κάνουν .. είχαν καταλάβει ότι αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο !.. συμφώνησαν ότι αν είναι να χαθούν θα το κάνουν όλοι μαζί σε μια απεγνωσμένη ίσως προσπάθεια η θα άλλαζαν ριζικά την ζωή τους .. Ήδη είχε σχηματιστεί ένα σχέδιο στα μυαλά τους .. θα χτυπούσαν μια τράπεζα και θα εξαφανιζόντουσαν με τα λεφτά για πάντα προς άγνωστο για τους δικούς τους προορισμό.. Μπήκαν στο βανάκι του πατέρα του ενός ντυμένοι με αποκριάτικες φορεσιές και έχοντας τα κυνηγητικά τους όπλα έτοιμα .. η ώρα είχε έρθει .. λίγο πριν βγούν σταμάτησαν .. κοιτάχτηκαν όλοι στα ματια και είπαν .. αν πεθάνουμε τουλάχιστον θα έχουμε προσπαθήσει να ζήσουμε ..! ! Ο ένας έμεινε στο αμάξι έτοιμος να φύγουν όταν θα γύριζαν.. Άμεσος βγήκαν και όρμησαν μέσα στην τράπεζα .. ΒΑΛΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΤΟ ΣΑΚΟ φώναξε ο ένας ενώ οι δυο πρόσεχαν τον κόσμο και παράλληλα μην σκάσει κανένας μπάτσος.. ο φύλακας της τράπεζας ατάραχος είχε παραδώσει το όπλο του και απλά παρακολουθούσε το σκηνικό (σκέφτηκε γιατί να κάνω κάτι ? σιγά μην πεθάνω για ένα ψωρομισθό)... Κάποιος είχε ειδοποιήσει την αστυνομία και μέσα σε λίγα λεπτά η περιοχή γέμισε αστυνομικούς .. που πλησίασαν κρυφά την είσοδο .. κανεις δεν άκουσε σειρήνες κανεις δεν το κατάλαβε έτσι και αλλιώς δεν είχαν ξανακάνει κάτι τέτοιο .. ο ένας που ήταν στο αμάξι είδε τους μπάτσους .. έπιασε την καραμπίνα του και έτρεξε προς την είσοδο της τράπεζας να τους ειδοποιήσει .. όταν τον είδαν οι μπάτσοι να τρέχει με την καραμπίνα σημαδεύοντας τους πριν μπει στην τράπεζα άνοιξαν πυρ και τον γάζωσαν .. λίγο πριν ξεψυχήσει φώναξε ΜΠΑΤΣΟΙ!!.. οι τρεις φίλοι έχασαν την ψυχραιμία τους αντικρίζοντας άλλο ένα φίλο τους νεκρό βγήκαν έξω με τις καραμπίνες στα χερια και άρχισαν να ρίχνουν προς τους μπάτσους .. όλοι τους σκοτώθηκαν .. εκτος από έναν που μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο σοβαρά .. μετά από δυο μέρες στην εντατική λίγο πρίν ξεψυχήσει είπε δυο λέξεις.. ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ.! ... http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9A%CF%8C%CE%BC%CE%BC%CE%B1_(%CE%B3%CF%81%CE%B1%CE%BC%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE) Τι ζόρι τραβάς ρε συ kage να πούμε. Είναι παπακαλιατικά πρεζάκια αυτά. Σκατα παπακαλιατικα, χωρις ενα σοι με μανα κορη εγγονη να μπορει να τα βγαλει περα σαν σωστος παπακαλιατης...
Strogkilos_kivos Δημοσ. 15 Μαρτίου 2011 Μέλος Δημοσ. 15 Μαρτίου 2011 Μου βγήκε μόλις τώρα άλλη μια ιστορία και έχει και δυο ηθικά διδάγματα. Πριν χρονια συνάντησα έναν ζητιάνο , ήταν ατημέλητος και πεινασμένος όπως όλοι όμως είχε κάτι παράξενο επάνω του. Στεκόταν και με κοίταζε για ώρα και η ματια του σαν το κοφτερότερο μαχαίρι τρυπούσε κατευθείαν την ψυχή μου. Είχα την αίσθηση ότι μπορεί να διαβάσει την σκέψη μου όμως αυτό ήταν μονο η αρχή. Πήρα θάρρος και αποφασιστικότητα και ξεκίνησα με γρήγορο βήμα να τον πλησιάσω, όμως όσο πλησίαζα αυτός απομακρυνόταν ώσπου χάθηκε. Ο χρόνος είχε παγώσει , δεν μπορούσα να κατανοήσω τι είχε συμβεί ακόμα και μετά από ώρες , είναι πολύ δύσκολο να δεχθείς ότι έγινες μαρτυρας ενός γεγονότος που ξεφεύγει από την μέχρι τώρα γνωστη πραγματικότητα. Οι μέρες περνούσαν και ακόμα δεν μπορούσα να ξεχάσω αυτή την φιγούρα όσο και να προσπάθησα ήταν σκαλισμένη στο μυαλό μου, ήταν το σκοτεινότερο συναίσθημα που είχα νιώσει ποτε ,πίστεψα πως είχα έρθει πρόσωπο με πρόσωπο με τον ίδιο τον θάνατο. Δώδεκα ημερες μετά κατευθυνόμενος μεσάνυχτα προς το σπίτι μου μετά από μια κουραστική μέρα στην δουλειά άκουσα ένα θρόισμα φτερών στον ουρανό , γυρνώντας να κοιτάξω είδα μια τερατόμορφη φιγούρα να με κοιτάζει αγριεμένα. Χωρίς δεύτερη σκέψη, τρομαγμένος μέχρι θανάτου αρχίζω να τρέχω με όλες μου τις δυνάμεις προς τον κοντινότερο δρόμο ψάχνοντας να βρω κόσμο αλλα κανεις , όπου και αν κοιτούσα δεν υπήρχε κανεις. Σταματώντας να πάρω μια ανάσα πρόσεξα ότι το πλάσμα που αντίκρισα μερικά λεπτά πριν δεν με ακολουθούσε πια. Ξεκίνησα με γρήγορο βηματισμό τον δρόμο για το σπίτι μου μήπως και το πλάσμα που με καταδίωκε επεστρεφε. Λίγα μετρα πριν την είσοδο του σπιτιού μου άκουσα ένα γέλιο και κάποιον να τρέχει προς το μέρος μου. Τρομαγμένος γυρνάω απότομα και βλέπω τον κολλητό μου να τρέχει προς το μέρος μου. Συγγνώμη ρε φιλε χίλια συγγνώμη -γιατί μου ζητάς συγγνώμη , έγινε κάτι? ε να , ξέρεις .. πως να στο πω.. - πες γρήγορα δεν έχουμε πολύ χρόνο , είδα ένα πλάσμα.. Χαχα συγγνώμη και πάλι εγώ φταίω για αυτό - Για πιο ? ξέρεις τα χαπάκια που σου έδωσα την άλλη φορα δεν ήταν παυσίπονα - και τι ήταν? να ρε είπαμε να σου κάνουμε μια πλακα και μετά εξαφανίστηκες δεν σήκωνες το τηλέφωνο σου - μου είχε τελειώσει η μπαταρία και χάλασε ο φορτιστής E τότε εσύ φταίς , ξέρεις μου χρωστάς και διακόσια ευρώ για τα χαπάκια Ηθικό δίδαγμα 1 Οι γονείς μας είχαν δίκιο ποτέ μην παίρνεις καραμελίτσες από αγνώστους (και χάπια από γνωστούς) ηθικό δίδαγμα 2 ΌΧΙ ΣΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.