Υπάρχει κόμμα στην πρόταση ;

[gamanos]

μΑ αυτό λέω κι εγώ, ότι για να την δανείστηκαν οι Λατίνοι πρέπει να υπήρξε. Αρχική πηγή κι εγώ δεν ξέρω.

Τώρα αν κάποιος είναι τόσο ευφυής που να εφηύρε μια διφορούμενη πρόταση, που με την κάθε εκφορά της αντιπροσωπεύει δύο κοσμοθεωρίες, γιασασίν του μάγκα.

 

freedubus ζωγραφίζεις

[freedubus]

άκυρο

[gamanos]

Το ρητό ubi dubius ibi libertas υπάρχει και έχει το ίδιο νόημα.

Δάνεια ρητών από εμάς προς αυτούς υπήρξαν.

 

Έψαξα λίγο παραπάνω το internet και όντως υπάρχει πολύ μυστήριο. Πάντως η φράση υπάρχει σχεδόν αυτούσια στο παρακάτω κείμενο.

 

Γ’ Οικουμενική Σύνοδος, Έφεσος 431

Θεοδότου επισκόπου ‘Αγκύρας, ομιλία λεχθείσα εν τήι ημέραι τής γεννήσεως τού σωτήρος ημών ‘Ιησού Χριστού, υπανεγνώσθη δέ καί αυτή εν τήι αυτήι συνόδωι.

 

(Η κατάληξη της “θεοπνεύστου” αυτής ομιλίας)

 

Ομολογώ τοιγαρούν τόν αυτόν θεόν καί άνθρωπον, θεόν μέν πρό αιώνων, άνθρωπον δέ γενόμενον εκ τού τόκου αρξάμενον, ου δύο, αλλ’ ένα, ου φραζόμενον ως ένα, διττόν δέ επινοούμενον: ουδέ γάρ μάχεσθαι δεί τώι λόγωι τήν έννοιαν. ου νοούμεν δύο, ομολογούμεν δέ ένα: τό γάρ οικονομίαι καί θαύματι συνημμένον ουδέ λόγος διίστησιν ουδέ έννοια. ει δέ τις επινοίαι διαστήσειε τό συνημμένον, διαλελυμένον ενόησε καί ψευδής η έννοια γίνεται, διαστήσασα <δηλονότι> τό συνημμένον αεί. δεί ούν συνομολογούσαν έχειν τώι λόγωι τήν έννοιαν. ένα λέγεις Χριστόν, τόν αυτόν θεόν καί άνθρωπον; ουκούν ένα καί νόει. ει δέ λέγεις μέν ένα, επινοείς δέ δύο, τώι λόγωι σου πολεμούσαν έχεις τήν έννοιαν. μή ούν λέγε δύο διαφοράι τινι διιστάμενα. ει γάρ ενοίς τώι λόγωι, μή τέμηις τήι εννοίαι: ει δέ τέμνεις ταίς εννοίαις, τήν ένωσιν ήρνησαι. μή ούν πρός φύσεις διισταμένας καταγάγηις τόν λογισμόν, θεού τήν άκραν θαυματουργήσαντος ένωσιν. πίστευε τώι θαύματι καί μή ερεύνα λογισμοίς τό γενόμενον. μή καταλύσηις τό θαύμα, ευρείν τόν λόγον φιλονεικών: ου γάρ μένει τό θαύμα ού ο λόγος γνωρίζεται. ει τού γενομένου γνώριμος ο λόγος, ουκέτι σημείον ουδέ θαύμα τό γεγονός: ει δέ σημείον καί θαύμα, καταλιπών λογισμούς τήν πίστιν ανάλαβε, ομολογών ένα κύριον ‘Ιησούν Χριστόν καί θεόν καί άνθρωπον τόν αυτόν ουδέ επινοίαις ουδέ λογισμοίς διιστάμενον, ίνα μή τά ενωθέντα λογισμοίς διαστήσαντες οικονομίαν σωτήριον αρνησώμεθα. ει γάρ ένωσις θεού καί ανθρώπου διά τής οικονομίας γνωρίζεται, ο τήν ένωσιν διαστήσας τήν οικονομίαν ηρνήσατο. πιστεύσωμεν ούν τής οικονομίας τοίς θαύμασιν, ίνα πιστευθείς ο Χριστός τοίς ομολογούσι ταύτην τήν χάριν βασιλείαν ουρανών δωρήσηται, ής γένοιτο πάντας ημάς επιτυχείν χάριτι τού Χριστού, ώι η δόξα εις τούς αιώνας. αμήν.

 

Αν λοιπόν ποτέ σας ξαναπούν πως “δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα”, ιδού τι μπορείτε να τους απαντήσετε!

 

 

[freedubus]

Βρήκα κι άλλη ψευτο-κολληματική έκφραση:

 

Είναι "ενθυμού και μή λησμόνει" ή "ενθυμού και μή, λησμόνει" ;;

 

Οh wait όμως...αυτή δεν χρησιμοποιείται σε λαικίστικες διαμάχες αρχαιόπληκτων-χριστιανόπληκτων, άρα δεν είναι πιασάρικη, άρα στα παπάργια μας.

[EstellePr]

Βρήκα κι άλλη ψευτο-κολληματική έκφραση:

 

Είναι "ενθυμού και μή λησμόνει" ή "ενθυμού και μή, λησμόνει" ;;

 

Οh wait όμως...αυτή δεν χρησιμοποιείται σε λαικίστικες διαμάχες αρχαιόπληκτων-χριστιανόπληκτων, άρα δεν είναι πιασάρικη, άρα στα παπάργια μας.

 

Ε, ρε Πλεύρης που σου χρειάζεται να ισhώσεις.

[slygeo87]

ισhώσεις.

 

λολ

[thanocaster]

Βρήκα κι άλλη ψευτο-κολληματική έκφραση:

 

Είναι "ενθυμού και μή λησμόνει" ή "ενθυμού και μή, λησμόνει" ;;

 

Οh wait όμως...αυτή δεν χρησιμοποιείται σε λαικίστικες διαμάχες αρχαιόπληκτων-χριστιανόπληκτων, άρα δεν είναι πιασάρικη, άρα στα παπάργια μας.

 

Εμένα με ενδιαφέρει πολύ αυτή η έκφραση. Πόσο την πουλάς;