Προς το περιεχόμενο

Υπάρχει κόμμα στην πρόταση ;


PepeLePew

Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 51
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

Οπότε

πίστευε, και μη ερεύνα.

 

Αν ήταν τώρα πχ πίστευε και μη, ερεύνα, θα σε προέτρεπε πιστεύοντας και μη, να τη σακουλευτείς.

Αν δε σε πολυτρώει η περιέργεια, το νου1.

 

Είναι τριφασική η ερμηνεία.

Δημοσ.

Γλωσσολογικά, είναι και οι δύο σωστές.

 

Το πίστευε και μη, ερεύνα, είναι πιο νεοελληνικό, σε φάση του είτε πιστεύεις είτε οχι, ενώ το πίστευε και μη ερεύνα, είναι πιο παλιό με την ορίτζιναλ μορφή χωρίς κόμμα, που σημαίνει να πιστεύεις χωρίς να το ψάχνεις.

 

Αν και το σωστό είναι πίστευε ή μη, ερεύνα. Το ''και'', δε παίζει σαν διαζευκτικό αν και είναι πιο κοντά στη νεοελληνική μορφή.

Δημοσ.

Από συντακτική και γραμματική άποψη ποιά είναι σωστή όμως;

Και τα 2 σωστα ειναι, προφανως, απλως αλλαζει το νοημα. Χωρις το κομμα (ειτε με το κομμα στο πιστευε) σημαινει να πιστευεις και να μην ερευνας, με το κομμα στο "μη" σημαινει ειτε πιστευεις ειτε οχι να ερευνας. Εγω εχω ακουσει πως επαιζε κατι με την καθολικη εκκλησια, η οποια αφαιρεσε λεει το κομμα ή το εβαλε διπλα απ' το "πιστευε", κατι τετοια. Δε ξερω καθολου κατα ποσο ισχυει, μπορει να 'ναι και χριστιανορθοδοξες φημολογιες.

 

ΥΓ. Απο τον τιτλο και μονο καταλαβα το περιεχομενο του thread B)

Δημοσ.

 

Ξαναρωτάω:

 

Συντακτικά και γραμματικά είναι σωστές και οι 2 προτάσεις;

 

 

Δεν νομίζω να μπορούμε να συγκρίνουμε νοήματα, τη στιγμή που δεν ξέρουμε αν συγκρίνουμε 2 σωστές προτάσεις.

 

Δημοσ.

Φρι, ανάλογα με το πόσο ενημερωμένος είσαι γύρω απο το χριστιανισμό, έχω πολλές απαντήσεις να σου δώσω.

 

Κατ' αρχάς όσες φορές μνημονεύουμε τη συγκεκριμένη πρόταση, δε το κάνουμε πάντα με επικριτικό σκοπό.

Άνετα λοιπόν μπορεί ν' αλλάξει η σημασία της τόσο γλωσσολογικά, όσο και του ορθού συντακτικού και γραμματικής.

 

Το άν είναι σωστό το διαζευκτικό η όχι, έχει να κάνει με το αν η συγκεριμένη πρόταση έχει ειπωθεί επιτακτικά. Καθαρά και μόνο, απο μόνη της δηλώνει επίταξη.

Απο την άλλη υποτίθεται πως όταν ήμανε μικρούλα, στο σχολείο, η δασκάλα των θρησκευτικών, μας έμαθε πως ο χριστανισμός δε καταδικάζει την έρευνα. Αυτό κι αν είναι μπέρδεμα, αν θεωρήσεις πως μας έμαθαν να πιστεύουμε δίχως να το ψάχνουμε.

 

Σκατά, η ορθοδοξία μας προτρέπει να ερευνούμε υποτίθεται, μιας και ο χριστός είπε στον άπιστο Θωμά (υποτίθεται) πίστευε και μη ερεύνα, αλλα του είπε να κοιτάξει και τα χέρια του, για να δεί τις τρύπες απο τα καρφιά. Οπότε, εδώ ΔΕΝ υπάρχει επίταξη, απο τη δική μου οπτική. Μετά, έρχεται λοιπόν ο χριστός και του λέει, να ΜΗΝ γίνεται άπιστος, αλλα πιστός. Πάλι τρικυμία.

 

Υπάρχει και η ρητορική πλευρά όμως. Που κάνει αυτά τα λόγια να μοιάζουν με ρητορική αποτροπή, παρά προτροπή στο να πιστέψει.

 

Γραμματικά, εάν δεν είχα ακούσει η δεί την πρόταση, η απάντηση μου είναι το προηγούμενο ποστ.

 

 

 

Δεν είμαι φιλόλοφος ρε, μη βαρέσεις.

Δημοσ.

Σχετικα με αυτα που ειπε η estelle με την ερευνα και τα λοιπα, ελατε τωρα, τι ψαχνετε, ολη η εν λογω θρησκεια ειναι γεματη με αντιφασεις. Ακομα κι αν δεχτουμε οτι το "πιστευε και μη, ερευνα" ειναι η επισημη θεση της (που ουσιαστικα δεν υπαρχει επισημη-αυθεντικη και δεν μπορει να υπαρξει εκτος κι αν βρισκεται ατοφια στη γραφη), ξερουμε οτι για να υπαρξει ερευνα πρεπει να υπαρξει αμφισβητηση και κριση. Και μπορουμε να βρουμε αρνητικη σταση και για τα δυο. Με 2 προχειρα παραδειγματα, στο ενα εχουμε τον χριστο να λεει πως το μονο ασυγχωρητο αμαρτημα ειναι η αμφισβητηση του αγιου πνευματος (δε θυμαμαι τωρα που ακριβως, ψαξτε το), στο αλλο το μην κρινεις για να μην κριθεις.

Δημοσ.

 

Φρι, ανάλογα με το πόσο ενημερωμένος είσαι γύρω απο το χριστιανισμό, έχω πολλές απαντήσεις να σου δώσω.

 

Κατ' αρχάς όσες φορές μνημονεύουμε τη συγκεκριμένη πρόταση, δε το κάνουμε πάντα με επικριτικό σκοπό.

Άνετα λοιπόν μπορεί ν' αλλάξει η σημασία της τόσο γλωσσολογικά, όσο και του ορθού συντακτικού και γραμματικής.

 

Το άν είναι σωστό το διαζευκτικό η όχι, έχει να κάνει με το αν η συγκεριμένη πρόταση έχει ειπωθεί επιτακτικά. Καθαρά και μόνο, απο μόνη της δηλώνει επίταξη.

Απο την άλλη υποτίθεται πως όταν ήμανε μικρούλα, στο σχολείο, η δασκάλα των θρησκευτικών, μας έμαθε πως ο χριστανισμός δε καταδικάζει την έρευνα. Αυτό κι αν είναι μπέρδεμα, αν θεωρήσεις πως μας έμαθαν να πιστεύουμε δίχως να το ψάχνουμε.

 

Σκατά, η ορθοδοξία μας προτρέπει να ερευνούμε υποτίθεται, μιας και ο χριστός είπε στον άπιστο Θωμά (υποτίθεται) πίστευε και μη ερεύνα, αλλα του είπε να κοιτάξει και τα χέρια του, για να δεί τις τρύπες απο τα καρφιά. Οπότε, εδώ ΔΕΝ υπάρχει επίταξη, απο τη δική μου οπτική. Μετά, έρχεται λοιπόν ο χριστός και του λέει, να ΜΗΝ γίνεται άπιστος, αλλα πιστός. Πάλι τρικυμία.

 

Υπάρχει και η ρητορική πλευρά όμως. Που κάνει αυτά τα λόγια να μοιάζουν με ρητορική αποτροπή, παρά προτροπή στο να πιστέψει.

 

Γραμματικά, εάν δεν είχα ακούσει η δεί την πρόταση, η απάντηση μου είναι το προηγούμενο ποστ.

 

 

 

Δεν είμαι φιλόλοφος ρε, μη βαρέσεις.

 

Για τρίτη και γαμ...εεε...τελευταία φορά λέω "γραμματικά και συντακτικά, οι προτάσεις αυτές (κυρίως αυτή με το κόμμα..) είναι σωστές;"

 

Γραμματικά.

Συντακτικά.

 

Όχι γλωσσολογικά.

Όχι δογματικά.

Όχι (αντι-)χριστιανικά.

Όχι νοηματικά.

Όχι κβαντικά.

Όχι μαρξιστικά.

Όχι δρακονιανά.

Όχι google-ικά.

 

Νομίζω είμαι σαφής.

 

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...