Προς το περιεχόμενο

Darren Aronofsky's Black Swan (2010)


Προτεινόμενες αναρτήσεις

  • Απαντ. 252
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσ.

demessakis ολες αυτες οι επιλογες που λες αυτες ειχα στο display options.

 

Να ανοιξουμε θεμα με λιστες με βαθμολογιες στο imdb ή να τα λεμε εδω? :devil:

Δημοσ.

Κι εγώ που νόμιζα ότι αυτό είναι το Black Swan thread :P

 

Τεσπά, δεν με ενθουσίασε η ταινία όσο προηγούμενες δουλειές του ίδιου σκηνοθέτη. Την βρήκα πολύ προβλέψιμη σεναριακά απ'την αρχή κιόλας κι αυτό με χάλασε. Σκηνοθεσία+ερμηνείες κομπλέ.

Δημοσ.

Κι εγώ που νόμιζα ότι αυτό είναι το Black Swan thread :P

 

Τεσπά, δεν με ενθουσίασε η ταινία όσο προηγούμενες δουλειές του ίδιου σκηνοθέτη. Την βρήκα πολύ προβλέψιμη σεναριακά απ'την αρχή κιόλας κι αυτό με χάλασε. Σκηνοθεσία+ερμηνείες κομπλέ.

Αυτο,ηταν ευκολα το χειροτερο της ταινιας,αλλη μια ταινια με διπλη προσωπικοτητα.

Δημοσ.

Την βρήκα πολύ προβλέψιμη σεναριακά απ'την αρχή κιόλας κι αυτό με χάλασε.

Αυτο,ηταν ευκολα το χειροτερο της ταινιας,αλλη μια ταινια με διπλη προσωπικοτητα.

 

Διαφωνώ σε αυτό. Θεωρώ ότι σε κανένα σημείο δεν θέλησε να ξεγελάσει τον θεατή και στο τέλος να αποκαλύψει για τη διπλή προσωπικότητα. Αντιθέτως το έκανε εμφανές σχεδόν από την αρχή κάτι το οποίο μου άρεσε. Αν το παρουσίαζε σαν τη μεγάλη αποκάλυψη στο τέλος θα συμφωνούσα μαζί σου.

Δημοσ.

Καποιες φορες το να μην υπαρχει ανατροπη δεν ειναι τοσο κακο.

 

Εξαλλου εχουμε δει πολλες φορες να χρησιμοποιειται η ανατροπη ως αυτοσκοπος και να καταστρεφεται η υπολοιπη ταινια.

Δημοσ.

Καποιες φορες το να μην υπαρχει ανατροπη δεν ειναι τοσο κακο.

 

Εξαλλου εχουμε δει πολλες φορες να χρησιμοποιειται η ανατροπη ως αυτοσκοπος και να καταστρεφεται η υπολοιπη ταινια.

 

Ακριβώς. Έχω κουραστεί πλέον με ταινίες που αποσκοπούν σε αυτό και διαφημίζονται με εκφράσεις του στυλ "The Twist At The End Will Blow Your Mind". Enough.

Δημοσ.

Μη μπερδεύεστε,

 

δε πρόκειται για σύνδρομο διπλής προσωπικότητας. Ξεκινάει σαν ένα "αθώο και ντροπαλό κοριτσάκι" και καταλήγει σα μια ναρκισσίστρια έχοντας αναπτύξει εγωκεντρικό χαρακτήρα. Δεν υποδύεται τους 2 διαφορετικούς χαρακτήρες ταυτόχρονα, μεταπηδώντας απ τον ένα στον άλλο, αλλά πρόκειται για μια "μεταμόρφωση" (βλέπε συμβολισμό λευκού/μαύρου κύκνου) που εξελίσσεται σταδιακά.

 

Ψυχιατρικά περισσότερο μου κάνει σα μια μορφή ψύχωσης που εκδηλώνεται μέσω ψευδαισθήσεων.

Ενα μήνυμα θα μπορούσε να είναι το παράλογο και η ένταση της σύγχρονης κοινωνίας, όπου κάποιος στη προσπάθεια του να αναγνωριστεί και να πετύχει τους στόχους του, αναπτύσει εγωιστική και αλαζονική συμπεριφορά, γιατί είναι ο μόνος τρόπος να τα καταφέρει. Είναι με λίγα λόγια μια παράλογη αλλά ταυτόχρονα φυσική αντίδραση που αντανακλά τη κοινωνία. Το αν αξίζουν όλες αυτές οι θυσίες εν τέλει είναι κάτι υποκειμενικό, για μένα πάντως όχι.

Μου θυμίζει και κάτι που είχε πει ο Terry Gilliam για τη ταινία του "Brazil", ότι "η κοινωνία δεν αλλάζει, η μόνη διέξοδος είναι η παραφροσύνη ή ο θάνατος"

 

Δημοσ.

Διαφωνώ σε αυτό. Θεωρώ ότι σε κανένα σημείο δεν θέλησε να ξεγελάσει τον θεατή και στο τέλος να αποκαλύψει για τη διπλή προσωπικότητα. Αντιθέτως το έκανε εμφανές σχεδόν από την αρχή κάτι το οποίο μου άρεσε. Αν το παρουσίαζε σαν τη μεγάλη αποκάλυψη στο τέλος θα συμφωνούσα μαζί σου.

 

Συμφωνώ απόλυτα, δεν καταλαβαίνω γιατί όλη περίμεναν σούπερ ουάου απρόβλεπτο τέλος. Άσχετα που για μένα ήταν σούπερ ουάου, όχι για την "αποκάλυψη" αλλα για την εκτέλεση. Φοβερή

 

Ακριβώς. Έχω κουραστεί πλέον με ταινίες που αποσκοπούν σε αυτό και διαφημίζονται με εκφράσεις του στυλ "The Twist At The End Will Blow Your Mind". Enough.

 

Α μπράβο :P

Δημοσ.

Καλα τα ειπε ο V for Vangelis. Βιαζεστε να βγαζετε συμπερασματα χωρις να τα πολυσκεφτεστε και κανετε αδικα ντισινγκ σε μια ωραια ταινιουλα.

Δημοσ.

Καλα τα ειπε ο V for Vangelis. Βιαζεστε να βγαζετε συμπερασματα χωρις να τα πολυσκεφτεστε και κανετε αδικα ντισινγκ σε μια ωραια ταινιουλα.

 

Τι είναι το ντισινγκ? Αρρώστια?

  • Moderators
Δημοσ.

Καλή ταινία σε γενικές γραμμές. Όχι όμως από τις καλές ταινίες του Aronofsky, κατά τη γνώμη μου, (ίσως η πιο αδύναμη). Το γενικό μοτίβο της ιστορίας ήταν μάλλον κάτι γνώριμο και η Portman παρά το ότι μου είναι συμπαθής, πρέπει να ξεφύγει από ρόλους όπου κλαίει και μιζεριάζει για το 90% της ερμηνείας.

 

φυσικά τα καλύτερα σημεία της ταινίας είναι όταν η Portman βγάζει τον "άλλο" εαυτό της.

Βέβαια η ταινία έχει ουσιαστικά μόνο ένα χαρακτήρα που αναπτύσσει και οι υπόλοιποι εξυπηρετούν το σενάριο, ενώ σε μερικές περιπτώσεις σημαντικές πτυχές/συμπεριφορές τους αναιρούνται επειδή η Nina είχε παραισθήσεις.

Στα συν της ταινίας ότι παρά το κεντρικό θέμα του μπαλέτου, κατάφερε να μην είναι βαρετή (για ένα σημαντικο κομμάτι της τέλος πάντων).

 

 

  • 2 εβδομάδες αργότερα...

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...