Our own story...

[Επισκέπτης]

..Λίγα ακόμα βήματα και θα φτάσει στην σκάλα. Πρέπει να αποφασίσει που να πάει. Αν πάει κάτω υπάρχει περίπτωση να βρεθεί αντιμέτωπος και με άλλον Φύλακα. Ενώ αν πάει πάνω θα τραβήξει τον Φύλακα κοντά στην Λευκοθέα!

Τα εγκεφαλικά του κύτταρα δεν άργησαν να βγάλουν την απόφαση. Κάτω είναι ο σωστός δρόμος. Έτσι και αλλιώς δεν είχε καμία τύχη ενάντια στα τεράστια τέρατα. Αρχίζει να 'πηδάει' τα σκαλοπάτια τρία-τρία ώστε να κερδίσει λίγο χρόνο.

Φτάνοντας στο ισόγιο ρίχνει μία ματιά γύρω του. Δεν υπάρχει κανένας. Ο μοναδικός θόρυβος που ακούγεται στο μεγάλο δωμάτιο είναι το χτυπημα των παραθυρόφυλλων. Ενώ η μοναδική κίνηση που βλέπει, είναι οι σκιές των τεράτων που έρχονται από τον πάνω όροφο!

Γύρω του βλέπει ένα καθημερινό καθιστικό. Με τους καναπέδες του, τις καρέκλες του, τα τραπεζάκια του, το τζάκι του, το.... Τζάκι του; Μία εικόνα ήρθε στο μυαλό του από το παρελθόν με αστραπιαία ταχύτητα. Θυμήθηκε όταν είχε πάει στο σπίτι του Morthak. Εκεί στην βιβλιοθήκη του υπήρχε ένα τζάκι. Το μυαλό του συνδύασε εκείνο το δωμάτιο της βιλιοθήκης με το τζάκι, έτσι ώστε να υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να υπάρχει τζάκι και στην βιβλιοθήκη του 2ου ορόφου. Δεν στάθηκε καθόλου. Χώνεται μέσα στο τζάκι και αρχίζει να ανεβαίνει την καμινάδα. Ή θα έβγαινε στην σκεπή ή στο τζάκι του 2ου ορόφου.

Με το που μαζεύει και τα δύο του πόδια, καταλαβαίνει τα τέρατα που έφτασαν στο ισόγειο. Απότομα σταματάει να κουνιέται, ώστε να μην κάνει θόρυβο και τον ακούσουν... Η μύτη του αρχίζει να τον 'τρώει'. Η στάχτη και οι μυρωδιές από τα καμμένα ξύλα είναι τουλάχιστον ενοχλητικές. Το φτέρνισμα είναι έτοιμο να βγει από μέσα του, όταν βλέπει μία από τις σκιές να πλησιάζει στο τζάκι. Προσπαθεί να κρατήσει το φτέρνισμα, αλλά δεν είναι εύκολο χωρίς να κουνήσει τα χέρια του. Από κάτω του ακούει τις 'ρουθουνιές' του Φύλακα. Δείχνει να καταλαβαίνει ότι κάτι υπάρχει μέσα στην καμινάδα. Και όντως η αίσθησή του δεν είχε λάθος, όταν ακούγεται ένα φτέρνισμα από μέσα της! Με το φτέρνισμα αυτό ο φίλος μας ο Edgar αρχίζει να ανεβαίνει γρήγορα την καμινάδα, ενώ ο Φύλακας από κάτω του αρχίζει να σπάει τον τοίχο της καμινάδας, πλησιάζοντας τον Edgar.

Ο Edgar καταφέρνει να φτάσει στην σκεπή του σπιτιού. Αλλά βλέπει ότι υπάρχει και άλλη καμινάδα. Αμέσως χωρίς να χάσει χρόνο αρχίζει να την κατεβαίνει σιγά-σιγά. Οι Φύλακες βλέποντας ότι δεν μπορούν να μπουν οι ίδιοι στην καμινάδα, βγαίνουν έξω στην μεγάλη αυλή του σπιτιού, ώστε να δουν που πήγε ο Edgar. Δεν βλέπουν κανέναν όμως στην σκεπή του σπιτιού! Με το λιγοστό μυαλό που έχουν, δεν κατάλαβαν ότι ο Edgar κατεβαίνει την 2η καμινάδα και προσπαθεί να βρεθεί στην βιβλιοθήκη του 2ου ορόφου...

[Επισκέπτης]

...Κατεβαίνοντας την καμινάδα σιγά-σιγά, από κάτω βλέπει ότι υπάρχει φως στο δωμάτιο που θα βγει. Την προσοχή του όμως τραβάει μία σκιά που αγκαλιάζει τα τοιχώματα της καμινάδας. Δίχως να έχει κάτι άλλο να κάνει αποφασίζει να κατεβεί γρήγορα την καμινάδα και να πεταχτεί έξω από το τζάκι απότομα, ώστε να παρουσιαστεί με πλεονέκτημα μπροστά στην "σκιά". Έχει φτάσει ένα βήμα πριν φανούν τα πόδια του από το μπροστινό μέρος του τζακιού. Πέρνει μία βαθειά ανάσα, συγκεντρώνεται και ορμά έξω από το τζάκι! Σε κλάσματα δευτερολέπτου πετάγεται πάνω στο άτομο που ήταν στο δωμάτιο και το ρίχνει κάτω στο πάτωμα με την πλάτη. Οι 3 χαρακιές στο πίσω μέρος του τζιν, του ήταν γνωστές.

"Κάθε φορά που γνωρίζεις μία κοπέλα, έτσι της δείχνεις το ενδιαφέρον σου;", του είπε

Γνωστή η φωνή...

"Λευκοθέα;", λέει ο Edgar

"Ε, ποια ήθελες να ήταν η Κιμ Μπάσιτζερ;", του απαντά γελώντας

"Είσαι καλά; Εντάξει;", ρωτά εκείνος

"Εντάξει. Δεν με ακολούθησε κανένας εως εδώ", απαντά εκείνη και συμπληρώνει, "Πώς ξέφυγες από τους Φύλακες;"

"ʼσε θα σου πω όταν ξεμπερδέψουμε από εδώ μέσα", της λέει

"Το βιβλίο το βρήκες;", την ρωτά

"Αυτό προσπαθώ να κάνω, αλλά όπως βλέπεις εδώ υπάρχουν εκαντοντάδες βιβλία. Πως θα βρούμε το δικό μας..."

Την φράση της διέκοψε ένας γδούπος στην πόρτα.

Αμέσως πετάγεται ο Edgar να βάλει κάποιο εμπόδιο πίσω από την βαρυά ξύλινη πόρτα. Έσπρωξε ένα γραφείο και ένα σκρίνιο πίσω από την πόρτα και πήγε προς την Λευκοθέα να βοηθήσει στην εύρεση του βιβλίου.

"Πώς είναι αυτό το βιβλίο;", ρωτά η Λευκοθέα κοιτάζοντας τον στα μάτια

Ο Edgar την κοίταζε και εκείνος μην έχοντας να της δώσει μία απάντηση.

Ο γδούπος ξανακούστηκε και μάλιστα διπλός! Οι Φύλακες ήταν σε απόσταση αναπνοής από το δίδυμό μας. Μόνο μία πόρτα ήταν αυτό που τους χώριζε.

Και άλλος γδούπος έκανε την εμφανισή του, αυτή την φορά όχι ακουστικά αλλά και οπτικά! Μία ουρά πρόβαλε μέσα από την σπασμένη πόρτα!

Ξαφνικά σαν απομηχανής θεός, εμφανίστηκε μία μορφή με λευκό φόρεμα που κάλυπτε όλο το σώμα της.

"Εκάτη!", φώναξε ο Edgar δίνοντας στην Λευκοθέα να καταλάβει ότι υπήρχαν ακόμη ελπίδες να βγουν από αυτό το σπίτι ζωντανοί.

Το πρόσωπο της Εκάτης είχε ένα γλυκό χαμόγελο, δείχνοντας ότι χαιρόταν που έβλεπε τους φίλους μας.

Η Εκάτη πετάχτηκε, "πετώντας" στον αέρα, στο τελευταίο ράφι της βιβλιοθήκης. Εκεί ψάχνει δύο τρία βιβλία και απλώνει το χέρι της για να πιάσει το Βιβλίο.

Η πόρτα δεν θα αντέξει άλλον γδούπο! Τώρα πια τα πρόσωπα των τεράτων φαίνονται μέσα από την μερικώς σπασμένη ξύλινη πόρτα.

Αυτό που έχει σημασία είναι ότι το Βιβλίο τώρα πια είναι στα χέρια των καλών. Το Βιβλίο είναι μικρό αλλά παχύ. Οι σελίδες του είναι κιτρινιασμένες από τον χρόνο και έχει ένα αρκετά σκληρό εξώφυλλο.

"Η αποστολή σας τελείωσε", λέει η Εκάτη και συμπληρώνει, "Τώρα πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να σας βγάλω από εδώ μέσα"

Στο μυαλό του Edgar ήρθε μία εικόνα. Τότε στην αρχή, όταν οι δύο Φύλακες είχαν πάρει χαμπάρι τον φίλο του τον Elmer και τον κατασπάραζαν.

"Πώς θα πάω πίσω εγώ αφού ο Elmer είναι νεκρός;", ρωτά ο Edgar

"Και εσύ το ίδιο;", απορεί η Λευκοθέα

"Και εμένα η κοπελιά που είχα βάλει για αντιπερισπασμό κατασπαράχθηκε!!", λέει η Λευκοθέα

Η Εκάτη δείχνει να είναι σε δύσκολη θέση. Πρέπει να δώσει απαντήσεις γρήγορα. Η έκφραση του προσώπου της παρουσιάζει την όλη αποστολή σαν θυσία των δύο φίλων μας...

 

<small>[ 20-09-2002, 15:36: Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: timiman ]</small>

[Επισκέπτης]

...Τόσο γρήγορα ώστε να προλάβουν να φύγουν από αυτό το άσχημο μέρος πριν έχουν την τύχη του Elmer και της άλλης κοπελιάς!

Η Εκάτη δείχνει να είναι πιόνι κάποιου άλλου.

"Δυστυχώς, δεν μπορώ να κάνω κάτι για εσάς πια, αφού...", είπε η Εκάτη, και η πρότασή της κόπηκε από τον γδούπο που έκανε την μεγάλη ξύλινη πόρτα, το γραφείο και το σκρίνιο, χίλια κομμάτια. Οι δύο Φύλακες ήταν πια μέσα στο ίδιο δωμάτιο με τους ανύμπορους φίλους μας. Την ίδια στιγμή η Εκάτη εξαφανίστηκε απότομα, σαν κάποιος άλλος να την ανάγκασε να το κάνει αυτό. Ένα 'βαρύ' γέλιο ακούστηκε. Ο Edgar κοίταξε την Λευκοθέα μέσα στα μάτια. Το ίδιο έκανε και εκείνη. Δεν υπήρχε τίποτε άλλο να κάνουν για να γλυτώσουν. Η λύση της καμινάδας θα ήταν αποτυχία γιατί τώρα είναι δύο άτομα. Τα παράθυρα ήταν κλειστά με ξύλινες πλάκες. Η μόνη έξοδος ήταν η πρώην σπασμένη πόρτα. Ο Edgar έδωσε ένα γρήγορο γλυκό φιλί αποχερετισμού στην Λευκοθέα στο μέτωπο. Ένας από τους δύο Φύλακες άρπαξε τον Edgar. Ο τοίχος του δωματίου γέμισε κόκκινο χρώμα. Η Λευκοθέα τρόμαξε τόσο πολύ που λυποθήμισε και σωριάστηκε στο πάτωμα λίγο πριν ο δεύτερος Φύλακας την κατασπαράξει και εκείνη...

...Η επόμενη μέρα ξημερώνει με πλούσιο ήλιο που μπαίνει από το μισάνοιχτο παράθυρο του διαμερίσματος. Το ξυπνητήρι χτυπάει διαολεμένα..Ή μήπως δεν πρέπει πια να ακούγονται παράγωγα με αυτό το συνθετικό; Το κρεββάτι του Edgar είναι αναστατομένο. Το λεπτό σεντόνι έχει πέσει όλο στο πάτωμα. Λες και είχε γίνει μάχη πάνω στο κρεββάτι του. Το φως της τουαλέτας είναι ακόμα ανοιχτό, μάλλον το είχε ξεχάσει, αφού το κεφάλι του ήταν τόσο βαρύ άπό τον πονοκέφαλο. Ακούγεται ένας θόρυβος από την κεντρική πόρτα του σπιτιού. Ένα κλειδί μπαίνει στην κλειδαριά. Η πόρτα ανοίγει και εμφανίζετε ο Edgar σαν μαστουρωμένος.

"Πρέπει να πάρω τηλέφωνο στο αφεντικό ότι δεν θα μπορέσω να πάω σήμερα στην δουλειά", μονολογεί

"Πώπω, το κεφάλι μου πονάει τρομερά...Ωχ, και το φως της τουαλέτας είναι ανοιχτό"

Ψιλοκουτσένοντας πηγαίνει και κλείνει τον διακόπτη του φως. Γυρίζει και πηγαίνει προς το κρεββάτι του και κάθετε. Το κρεββάτι είναι υγρό από τον υδρώτα του. Αυτό όμως δεν τον εμποδίζει να πέσει ξερός για ύπνο!...

Το τηλέφωνο χτυπά. Στα τυφλά ψάχνει με το χέρι του να το σηκώσει και να απαντήσει. Έτσι και κάνει. Η φωνή στο τηλέφωνο του είναι γνωστή. Λεπτή και γλυκιά. Ο Edgar είπε στην κοπελιά ότι έχει βαρύ πονοκέφαλο και έπρεπε να κοιμηθεί. Το μυαλό του όμως δεν είναι σε θέση να προσδιορίσει το πρόσωπο που μίλαγε έτσι.

Η φωνή του ζήτησε να βγουν έξω το απόγευμα, αφού και εκείνη του είπε ότι το κεφάλι της είχε γίνει πολύ βαρύ. Ο Edgar απάντησε ΟΚ και της ζήτησε να περάσει από το σπίτι της το απόγευμα για να την πάρει με το αυτοκίνητο. Η γλυκιά φωνή συμφώνησε και έκλεισε το τηλέφωνο. Ο Edgar ακόμα δεν ήξερε με ποια μίλησε, αλλά μέχρι το απόγευμα είχε αρκετές ώρες για να θυμηθεί ποια ήταν πίσω από αυτή την γλυκιά φωνή.

Το δύσκολο και μάλλον απίθανο είναι να θυμηθεί τα άλλα που πέρασε σε εκείνο το σπίτι με την κακή παρέα.

Το απόγευμα ήρθε και ο Edgar ξύπνησε γεμάτος ενέργεια. Ο πονοκέφαλος είχε περάσει και ετοιμαζόταν για να πάει να πάρει την κοπελιά του.

Δεν άργησε να πάει κάτω από το σπίτι της και να την περιμένη. Δεν άργησε και πολύ να φανεί η κοπελιά με την γλυκιά φωνή.

"Λευκοθέα σου πέρασε ο πονοκέφαλος;", είπε ο Edgar δείχνοντας ενδιαφέρον για το προσωπό της

"Αισθάνομαι αρκετά καλύτερα. Εσύ;", τον ρώτησε και η Λευκοθέα

"Και εγώ καλύτερα. Είσαι έτοιμη για αρκετό καθαρό αέρα; Τι λες παραλία ή βουνό;", πρότεινε ο Edgar

"Παραλία!!!", είπε η Λευκοθέα και μπήκε μέσα στο αυτοκίνητο.

Η μορφή του αυτοκινήτου χάθηκε στα στενά της πόλης.

Πώς γίνεται να είναι ζευγάρι οι φίλοι μας;

Υπάρχει αυτό το σπίτι με τους Φύλακες;

Πώς επέζησαν από τους Φύλακες;

Μήπως όλα αυτά έγιναν στο ονειρό τους;

Αλλά και στους δύο ταυτόχρονα;

Μήπως όλα αυτά έγιναν σε κάποια άλλη διάσταση;

Μήπως κάποιος ελέγχει αυτές τις διαστάσεις;

Ποτέ δεν θα μάθουμε την αλήθεια...

 

Πάντως η αλήθεια δεν δείχνει να μπορεί να χαλάσει την διάθεση που έχουν οι φίλοι μας στην παραλία, ο Edgar και η Λευκοθέα.

 

----------===========ΤΕΛΟΣ===========----------

 

ΥΓ1. Ελπίζω να σας άρεσε η ιστορία αυτή όπως την διαβάζατε, όπως και εμείς όταν την γράφαμε

ΥΓ2. Μπράβο σε όλα τα παιδιά που έβαλαν το λιθαράκι τους σε αυτή την προσπάθεια

ΥΓ3. Από εδώ και κάτω μπορείτε να πείτε την γνώμη σας για την ιστορία και το αν θέλετε να ξεκινήσει μία νέα ιστορία ή μία συνέχεια της ιστορίας

 

<img border="0" title="" alt="[smile]" src="images/icons/smile.gif" />

[HaPagan]

Συγχαρητήρια παιδιά πολύ καλή προσπάθεια!Μπράβο σε όλους τους συμμετέχοντες!

 

Υπομονή τώρα, έχω αρχίσει εδώ καιρό την συγκέντρωση της ιστορίας σε ένα έγγραφο doc που αργότερα μόλις το τελειώσω θα το μετατρέψω σε pdf έτσι ώστε να έχει μια πιο επίσημη μορφή και θα το ανεβάσω στη σελίδα μου έτσι ώστε να μπορούν να το προμηθευτούν όλοι!

 

Συγχαρητήρια και πάλι!ʼντε και σε sequel!

[Art20]

Pantws mprabo sou timiman giati exeis tromeres antoxes sto xrono(upomonh kai epimonh) <img border="0" title="" alt="[big Grin]" src="images/icons/grin.gif" />