Προς το περιεχόμενο

127 Hours


whiteNinja

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

από ποιότητα είναι πολύ καλο άνετα βλέπετε, υπότιτλους δεν χρειάστηκα, νταξει δεν έχει και κάνα τρομερό διάλογο.

 

Στην ταπεινη 17αρα tft μου δηλαδη δεν θα μου βγουν ματια..?

 

Παντως ειδα και γω πολυ καλα λογια για την ποιοτητα του εν λογω screener.

 

edit:

 

Οντως,πολυ καλο για screener.

 

βγηκαν και υποτιτλοι.

 

Θα την τιμησω υπο συνοδεια πιτσας το βραδυ.

  • Απαντ. 60
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

Νωριτερα σημερα γυρισαμε απο το late showing του 127....

 

Η ταινια για εμενα ηταν ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ αν κ late showing 23.00 ωρα Αγγλιας γινοταν ΠΑΝΙΚΟΣ.Ασφυξια θα παθαιναμε απο τον κοσμο.Ουτε μιση θεση ελευθερη...

 

Η ερμηνεια του Φρανκο ηταν ΟΛΑ τα λεφτα.Τοσο παραστατικος κ μεταδοτικος που με συγκινησε αρκετες φορες.Ειδικα το τελος....το τελος τελος σε λυγιζει..Εαν ο Φρανκο δεν παρει Οσκαρ για αυτη του την ερμηνεια,δεν ξερω ποιος θα παρει..

 

9/10 (λογο ερμηνειας Φρανκο κυριως)

Δημοσ.

ωραια ταινια απλα, την περιμενα πολυ ποιο συναισθηματικη και εντονη. κατα καποιο τροπο επιτυχημενη διοτι εχει πολυ περιορισμενο θεμα, κατα καποιον αλλο αισθανθικα οτι πολλες φορες ο χρονος γεμιζε ανουσια με στυλαρισμενα πλανα και εφε απο φλασμπακς η απο τα διαφορα τοπια. ο φρανκο πολυ καλος. Θα της εβαζα ενα 7ρακι μονο.

Δημοσ.

ωραια ταινια απλα, την περιμενα πολυ ποιο συναισθηματικη και εντονη. κατα καποιο τροπο επιτυχημενη διοτι εχει πολυ περιορισμενο θεμα, κατα καποιον αλλο αισθανθικα οτι πολλες φορες ο χρονος γεμιζε ανουσια με στυλαρισμενα πλανα και εφε απο φλασμπακς η απο τα διαφορα τοπια. ο φρανκο πολυ καλος. Θα της εβαζα ενα 7ρακι μονο.

Δε την εχω δει ακομα, ειδα μονο το πρωτο πενταλεπτο (βασικα το βαλα για κανα δευτερο να δω την ποιοτητα εικονας αλλα επρεπε να κρατηθω να μην τη δω ολη), και αυτο το light στυλατο καλαισθητο υφος ηταν που με τραβηξε εξαρχης. Για να γουσταρα με αυτα που εξελαβες ως μειονεκτηματα, μαλλον θα μου αρεσει πολυ (εκτος κι αν το παρακανει).

Δημοσ.

Συμπαθητικοτατο μεν, ομως το wow effect του ειδους παγιδευμενος/θαμενος/ναυγισμενος/αποκλεισμενος μετα απο τοσες ταινιες αρχιζει να περναει οποτε δεν μπορει να συγκινησει πια τοσο πολυ απο μονο του.

Αξιοπρεπεστατη κατα τα αλλα εκτελεση μιας ταινιας που ηταν by default περιορισμενη

Δημοσ.

Συμπαθητικοτατο μεν, ομως το wow effect του ειδους παγιδευμενος/θαμενος/ναυγισμενος/αποκλεισμενος μετα απο τοσες ταινιες αρχιζει να περναει οποτε δεν μπορει να συγκινησει πια τοσο πολυ απο μονο του.

Αξιοπρεπεστατη κατα τα αλλα εκτελεση μιας ταινιας που ηταν by default περιορισμενη

 

Και βέβαια, φέτος είχαμε τέτοιες ταινίες όπως λες, σαν το Buried. Αλλά, πιστεύω ότι η κάθε ταινία περνάει το νόημα της. Αν και αρχικά μοιάζουν τα concept, οι δύο ταινίες είναι εντελώς διαφορετικές και περνάνε τελείως διαφορετικά μηνύματα.

 

Το 127 hours ήταν εξαίσιο, κατ'εμέ. Η φωτογραφία και η κινηματογράφηση ήταν εκπληκτική. Τουλάχιστον για αυτούς που μπορεί να μην δούνε ποτέ τέτοια τοπία στην ζωή τους. Τα πλάνα που διάλεξε ο Boyle ήταν επιπέδου Trainspotting και το σημαντικότερο, δεν σε έκανε να βαριέσαι. Και νομίζω ότι αυτό που είχε πει ο Boyle ότι είναι σαν μια "action ταινία χωρις ο πρωταγωνιστής να μπορεί να κουνηθεί", το πέτυχε ίσως στο έπακρο. Βέβαια, βοήθησε και ο Franco εκεί.

Μου άρεσε πολύ το μήνυμα που πέρασε και το φινάλε ήταν άψογο και εκπληρωτικό. Αν έβγαινε μία τέτοια ταινία κάθε χρόνο θα ήταν πιστεύω ευλογία για μας.

Ίσως ήρθε η ώρα να δω και το Touching the Void

Δημοσ.

Και βέβαια, φέτος είχαμε τέτοιες ταινίες όπως λες, σαν το Buried. Αλλά, πιστεύω ότι η κάθε ταινία περνάει το νόημα της. Αν και αρχικά μοιάζουν τα concept, οι δύο ταινίες είναι εντελώς διαφορετικές και περνάνε τελείως διαφορετικά μηνύματα.

 

Το 127 hours ήταν εξαίσιο, κατ'εμέ. Η φωτογραφία και η κινηματογράφηση ήταν εκπληκτική. Τουλάχιστον για αυτούς που μπορεί να μην δούνε ποτέ τέτοια τοπία στην ζωή τους. Τα πλάνα που διάλεξε ο Boyle ήταν επιπέδου Trainspotting και το σημαντικότερο, δεν σε έκανε να βαριέσαι. Και νομίζω ότι αυτό που είχε πει ο Boyle ότι είναι σαν μια "action ταινία χωρις ο πρωταγωνιστής να μπορεί να κουνηθεί", το πέτυχε ίσως στο έπακρο. Βέβαια, βοήθησε και ο Franco εκεί.

Μου άρεσε πολύ το μήνυμα που πέρασε και το φινάλε ήταν άψογο και εκπληρωτικό. Αν έβγαινε μία τέτοια ταινία κάθε χρόνο θα ήταν πιστεύω ευλογία για μας.

Ίσως ήρθε η ώρα να δω και το Touching the Void

Δεν διαφωνω, δεν αρνηθηκα οτι ειναι καλη ταινιουλα

Απλα ειναι τι να σου πω, σαν τα sword and sandals που βγηκαν μετα το Μονομαχο ή τα Matrix-οειδη μετα το Ματριξ. Απλα συνηθιζεις σε κατι που την 1η φορα εκανε μεγαλη αισθηση

Δημοσ.

Το ειδα. Σε γενικες γραμμες συμφωνω με τους προλαλλησαντες. Πολυ καλη κινηματογραφιση, με στυλ και περιερχομενο, κορυφαια μουσικη, μοναδικος ο Franco. Εμοιαζε με το Buried αλλα ηταν και πολυ διαφορετικο (και δεν ειχε το μειονεκτημα της στασιμοτητας, προφανως λογω των πλουσιων πλανων) Ιδιαιτερα συγκινητικο το τελος. 8 απο μενα.

 

ή τα Matrix-οειδη μετα το Ματριξ

 

Ποιο ηταν το matrix των ταινιων με παγιδευμενους πρωταγωνιστες;

Δημοσ.

 

 

Ποιο ηταν το matrix των ταινιων με παγιδευμενους πρωταγωνιστες;

Μπορεις να πεις το Cast Away.

Εκει καπως μπηκε η εννοια του "ενας ηθοποιος για το 90% της ταινιας" χωρις να σημαινει φτηνη παραγωγη, μαπα ταινια, σνομπαρισμα απο την Ακαδημια, σνομπαρισμα απο το κοινο

Δημοσ.

Πέρασε ευχάριστα 1:30 ώρα και χωρίς να το καταλάβω. Εντάξει ωραία ταινία, αλλά θα μπορούσε κάποιος να την προβλέψει πριν καν την ξεκινήσει.

Δημοσ.

Πέρασε ευχάριστα 1:30 ώρα και χωρίς να το καταλάβω. Εντάξει ωραία ταινία, αλλά θα μπορούσε κάποιος να την προβλέψει πριν καν την ξεκινήσει.

Βιογραφικη ηταν. Νομιζω ολοι γνωριζαμε, αλλα αυτο ειναι πιο μεγαλο συν για τον Boyle, θελει τεχνη να κρατας τον αλλο τοσο καλα για μιαμιση ωρα ενω ηδη ξερει τι θα συμβει πριν δει την ταινια.

Δημοσ.

ναι πανω κατο δεν εχει και καμια εκπληξη η ταινια, εκτος εαν δεν εχεις ξανακουσει ποτε τιποτα για το θεμα. Οποτε δεν κρινουμε το στορυ της, αυτο ηταν γνωστο, δεδομενο, βιογραφικο, χωρις πολλα περιθωρεια σαλτσας. Το θεμα ηταν να δουμε πως θα το αποδωσει και πως θα το κανει ενδιαφερον. Σιγουρα τα καταφερε και ειναι καλη ταινια, απλα για μενα δεν ηταν η ταινιαρα, δεν ξεπερασε τον εαυτο του ο ντανι, δεν πειστηκα πολυ απο τα εφε και τα φλασμπακς και δεν μου περασε την απολυτη διψα για ζωη που οδηγησε τον πρωταγονιστη στο να κανει οτι εκανε για να ζησει. Αλλα ειπαμε ισως δεν ειχε και υλικο για να κανει και πολλα παραπανω.

 

 

 

Νομιζω ολοι γνωριζαμε, αλλα αυτο ειναι πιο μεγαλο συν για τον Boyle, θελει τεχνη να κρατας τον αλλο τοσο καλα για μιαμιση ωρα ενω ηδη ξερει τι θα συμβει πριν δει την ταινια.

 

σε αυτο πιστευω οτι ο νταρεν πχ το καταφερε καλυτερα στον μαυρο κυκνο. Και εκει δεν υπηρχε καμια εκπληξη στην ταινια, ολα αναμενομενα και γνωστα απο πολυ νωρις και ομως σε κερδιζει ποιο δυναμικα, σκηνοθετικα ειναι καλυτερο. Αλλα βεβαια εχει και παραπανω υλικο/χαρακτηρες να δουλεψει

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...