Πρώην καπνιστές υπάρχουν εδώ;

[leftermann]

ναι καλά. Ένα τσικ θέλει, ακόμα κι αν περάσεις την διαβολοτριετία.

[liopyr]

Ευχαριστώ για την ψυχολογική υποστήριξη.

[slygeo87]

Διαβολοβδομάδα όπως το 'πες!

Την 7η μέρα το πρωΐ κάπνισα. Γαμώ τους ταγματαρχες γαμώ.

[fireflies]

Το έχω κόψει πάνω από 4 χρόνια (χωρίς κανένα απολύτως relapse ενδιάμεσα),

και έχω να πω τα εξής:

Αν θέλεις να το κόψεις, πρέπει να έχεις αποδεχτεί την ιδέα και να θέλεις πραγματικά να ζεις ως μη καπνιστής.

Γιατί όλοι οι καπνιστές περνάνε από τη φάση "το κόβω από αύριο" μετά από μια βραδιά που έχουν καπνίσει ένα πακέτο μέσα σε 3 ώρες και νιώθουν χάλια, αλλά δεν αρκεί αυτό.

Πρέπει να έχεις όντως πειστεί ότι δεν θέλεις πια αυτόν τον τρόπο ζωής.

Προσωπικά, μόνο μία σκέψη έκανα και με βοήθησε πάρα πολύ:

αποφάσισα ότι στο εξής δεν ήθελα να εξαρτώμαι από τίποτα, δεν ήθελα να ξυπνάω και να σκέφτομαι τι ώρα θα καπνίσω και αν έχω τσιγάρα γιατί αλλιώς θα έχω νεύρα όλη μέρα, αν θα επιτρέπεται το κάπνισμα εκεί που θα πάω αλλιώς θα περάσω χάλια και θα θέλω να σηκωθώ να φύγω κλπ.

Ξαφνικά μου φάνηκε τελείως γελοίο να εξαρτάται η διάθεσή μου από μια βλαβερή βλακεία.

Είχα δηλαδή φτάσει στο σημείο να ζηλεύω πραγματικά αυτούς που ζούσαν χωρίς τσιγάρο.

 

Κατά τ'άλλα, μία συμβουλή που έχω να δώσω σε όσους θέλουν να το κόψουν:

Το καλύτερο είναι να αφήσετε τις τσίχλες και τα διάφορα κόλπα ("θα πέσω από τα 20 στα 10 και σιγά σιγά στα 5 και μετά στο 0") γιατί απλούστατα δεν δουλεύουν καθόλου.

Για να το κόψεις πρέπει να αποβάλεις εντελώς το τσιγάρο από την καθημερινότητά σου-

τα 5 από τα 35 δεν έχουν καμία διαφορά στην ουσία, γιατί τα 5 γίνονται πολύ εύκολα 10 και μετά 15 και μετά 20, σε κάποια στιγμή που θα χεις και λίγα νεύρα παραπάνω.

Επίσης, πολύ βασικό, ΜΗΝ ακούτε διάφορους (συνήθως καπνιστές που έχουν αποτύχει στο να το κόψουν) που λένε "ε καλά, αν νομίζεις ότι θα αντέξεις πάνω απο λίγους μήνες κάνεις λάθος, πάντα θα σου λείπει κλπ κλπ".

Αυτά είναι τεράστιες ανοησίες.

Σωματικώς τουλάχιστον, ο εθισμός φεύγει σε ελάχιστες μέρες και δεν υπάρχει κανένας τέτοιος λόγος να το ξαναρχίσεις.

Από κει και πέρα, το ψυχολογικό κομμάτι είναι στο χέρι του καθενός πώς θα το φέρει βόλτα και γι αυτό το λόγο, όσο πιο σοβαρά έχεις πάρει την απόφαση ότι δεν θέλεις πια να καπνίζεις, τόσο πιο εύκολο θα είναι.

Αυτοί που το ξαναρχίζουν, κατά την δική μου άποψη, δεν ήθελαν ποτέ στην πραγματικότητα να το κόψουν, απλώς είχαν κουραστεί για κάποιο διάστημα και

γι' αυτό και επανήλθαν.

 

Αυτά και σόρρυ για την πολυλογία,

απλώς είναι ένα θέμα που και εμένα με είχε προβληματίσει πολύ τότε που αποφάσισα να το κόψω.

[ClouD]

Αηδία αηδία μετά τους 3 μήνες αλλά την ακούς στερεοφωνικά στις πρώτες δύο τζούρες. Εγώ το σταματάω που και που μόνο και μόνο γι αυτό.

 

Σαν την πρώτη φορά -καμιά.

[Garnele]

Αν ξυπνάς πρωί και καταφέρνεις να μην καπνίσεις μέχρι το απόγευμα, την ακούς εξίσου.

[Τοξοβολος_UK]

κ γω ειμαι πρωην καπνιστης!

[slygeo87]

Είσαι γκέυ όμως.

[De@th L0rd]

Είσαι γκέυ όμως.

 

Γουαδαφακ; Που κολλάει με το κόψιμο του τσιγάρου;

[G.U.S+]

Μετά από 18 χρόνια καπνίσματος και μία αποτυχημένη απόπειρα διακοπής του

 

ΤΩΡΑ

 

1. 176 ημέρες καθαρός
   
2. 176 ημέρες χωρίς καφέ
   
3. 563 ευρώ πλουσιότερος
   
4. 8 κιλά βαρύτερος
   

Η αφορμή ήταν τα λόγια ενός φίλου μου που το έκοψε

ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΩΣ ΜΑΓΚΙΑ ΚΑΙ ΩΣ ΜΑΓΚΙΑ ΘΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ

[leftermann]

μην λες μεγάλα λόγια. Μην λες μεγάλα λόγια

 

την πρώτη φορά το έκοψα για λίγους μήνες. Μετά πήγα φαντάρος, και στην σκοπιά τραβάει τσιγαράκι.

 

Την δεύτερη φορά το έκοψα κάπου 18 μήνες. Δεν θυμάμαι τι σκατά ήθελα και ξανάρχισα.

 

Την τρίτη φορά έφτασα σχεδόν 3 χρόνια ατσίγαρος. Την περασμένη άνοιξη μου ήρθαν κάτι σκοτούρες, και το ξανάρχισα μανιωδώς μέσα σε μια μέρα.

 

Τώρα είμαι κάπου 6-7 εβδομάδες χωρίς τσιγάρο. Και για μια φορά ακόμα λέω "τι μαλακία έκανα τόσο καιρό, πώς το κάπνιζα το ρημάδι, δεν νομίζω ότι πρόκειται να ξανακαπνίσω".

 

Once a smoker, always a smoker...

[Skylined]

Παρατήρησα για μήνες, σχεδόν ένα χρόνο, τη συνήθεια του καπνίσματος. Έμαθα να εντοπίζω την επιρροή των ουσιών στο σώμα και τη διάθεση, τις σκέψεις (κατήφειας), τα άγχη (αχρείαστα τσιγάρα σε κοινωνικές συναναστροφές και όταν περίμενα), τους αυτοματισμούς (το χέρι τρύπωνε σαν φίδι καθημερινά στην τσέπη χωρίς τη συγκατάθεσή μου!!!!!), θυμήθηκα πώς άρχισα, πώς και πότε αύξησα τη δόση, και έμαθα να το απολαμβάνω στο έπακρο χωρίς ενοχές.

 

Όταν επιτέλους κατανόησα όλες τις πλευρές της συνήθειας η δόση μου είχε μειωθεί στο μισό πακέτο και κάπνιζα λίγο παραπάνω από το μισό τσιγάρο γιατί το υπόλοιπο το αισθανόμουν βαρύ..

 

Μισό χρόνο μετά ξύπνησα το πρωί και για λόγους που το συνειδητό μου αγνοεί "ξέχασα" ότι υπήρχε ένα μισογεμάτο Marlboro πάνω στο κομοδίνο, το οποίο έμεινε ανέγγιχτο στην ίδια θέση για τους επόμενους έξι μήνες μέχρι που το καβάτζωσε ο σπιτονοικοκύρης. Από τότε έχουν περάσει έξι χρόνια και δεν υπήρξε ούτε μία φορά που να νιώσω ότι θέλω να ξαναρχίσω το κάπνισμα.

 

 

Το συμπέρασμά μου απ' αυτή την εμπειρία είναι πως η ασυνειδησία και ο αυτοματισμός είναι ο "δαίμονας" και όχι το τσιγάρο.

[De@th L0rd]

Παρατήρησα για μήνες, σχεδόν ένα χρόνο, τη συνήθεια του καπνίσματος. Έμαθα να εντοπίζω την επιρροή των ουσιών στο σώμα και τη διάθεση, τις σκέψεις (κατήφειας), τα άγχη (αχρείαστα τσιγάρα σε κοινωνικές συναναστροφές και όταν περίμενα), τους αυτοματισμούς (το χέρι τρύπωνε σαν φίδι καθημερινά στην τσέπη χωρίς τη συγκατάθεσή μου!!!!!), θυμήθηκα πώς άρχισα, πώς και πότε αύξησα τη δόση, και έμαθα να το απολαμβάνω στο έπακρο χωρίς ενοχές.

 

Όταν επιτέλους κατανόησα όλες τις πλευρές της συνήθειας η δόση μου είχε μειωθεί στο μισό πακέτο και κάπνιζα λίγο παραπάνω από το μισό τσιγάρο γιατί το υπόλοιπο το αισθανόμουν βαρύ..

 

Μισό χρόνο μετά ξύπνησα το πρωί και για λόγους που το συνειδητό μου αγνοεί "ξέχασα" ότι υπήρχε ένα μισογεμάτο Marlboro πάνω στο κομοδίνο, το οποίο έμεινε ανέγγιχτο στην ίδια θέση για τους επόμενους έξι μήνες μέχρι που το καβάτζωσε ο σπιτονοικοκύρης. Από τότε έχουν περάσει έξι χρόνια και δεν υπήρξε ούτε μία φορά που να νιώσω ότι θέλω να ξαναρχίσω το κάπνισμα.

 

 

Το συμπέρασμά μου απ' αυτή την εμπειρία είναι πως η ασυνειδησία και ο αυτοματισμός είναι ο "δαίμονας" και όχι το τσιγάρο.

 

Ακριβώς. Το μεγαλύτερο μέρος του καπνίσματος λειτουργεί υποσυνείδητα. Η απόλαυση δεν είναι καν απόλαυση. Είναι μια μαλακία κ μισή. Και μια διόρθωση: Με το κάπνισμα ΠΟΤΕ δεν είσαι καθαρός. Δεν είναι όπως η ηρωίνη. Δε λέω παραπάνω για να μην εκτραπεί το θέμα.

[ektorass]

Ήμουν 12 χρόνια καπνιστής . Έκανα κατά μέσο όρο 1 πακέτο την ημέρα .

Είχα συνδέσει όλες τις προσωπικές μου στιγμές με τσιγάρο .

Ποτό --> Τσιγάρο

Φαγητό --> Τσιγάρο

Σέξ --> Τσιγάρο

Άγχος , νεύρα , στοχασμοί --> τσιγάρο

Τα τελευταία χρόνια σκεφτόμουν πως πρέπει να το κόψω . Κυρίως για λόγους υγείας .

Πολλές φορές βαριανάσαινα , καμία φορά ένιωθα τσιμπιματάκια στην καρδιά , βρώμαγε η ανάσα μου , τα ρούχα μου , το σπίτι μου .

 

Όμως και μόνο στην σκέψη πως θα το έκοβα και δεν θα μπορούσα να το απολαύσω σε όλες τις περιπτώσεις που ανέφερα προηγουμένως αγχονόμουν και άναβα ένα τσιγάρο..

 

Μια μέρα ξύπνησα και δεν ήμουν πολύ καλά ΄΄επειτα απο ένα ξενύχτι . Είπα στον εαυτό μου ας μην καπνίσω σήμερα μίας και ήμουν χάλια . Κατα την διάρκει ατης ημέρας δεν είχα ούτε μου ήρθε η διάθεση να καπνίσω .

Την επομένη ξυπνάω και λέω .. Δεν απέχω και σήμερα απο το κάπνισμα ? Θα καπνίσω αύριο . Όντως δεν κάπνισα ούτε την δεύτερη . Μέρα με την μέρα δεν ξανακάπνισα εδώ και 2 χρόνια .

 

 

Σημαντικό : Τις πρώτες μέρες-εβδομάδα απείχα απο εξόδους για ποτάκια κτλ γιατί είχα άμεσα συνδεδεμένο το κάπνισμα με το ποτό . Πήγα απο ότι θυμάμαι μετα απο ένα 10ήμερο .

 

Επιπτ'ωσεις ? Αύξησα την κατανάλωση του αλκοόλ , έγινα πιο οξύθημος . Σταμάτησαν τα τσιμπήματα σητν καρδιά , ένιωθα πιο καθαρός .

[barbamar]

Έξι χρόνια αποχή μετά από τριάντα χρόνια χρήσης (ποτέ δεν κόβεται,μπαίνει στο DNA,σαν τη σύφιλη ένα πράμα) αλλά κάθε μικροστιγμή χωρίς τσιγάρο είναι μια μικρή κβαντική νίκη απέναντι στις νευροδιαβιβάσεις...

 

Μόνο που είναι κάτι βράδια,μα κάτι βράδια...Αναστενάζουν οι πάστες και τρέμουν τα μιλφέϊγ.Επανέρχεσαι όμως.

 

Το κόλπο είναι να μην αλλάξεις τπτ απ' τις συνήθειές σου,γιατί ο πουστοκαπνός φωλιάζει ακριβώς εκεί (τί όμορφο ηλιοβασίλεμα,να κάνουμε ένα τσιγαράκι να στανιάρουμε...) και το να προσπαθήσεις να σταματήσεις να καπνίζεις είναι σαν να αλλάζεις τον τρόπο του συναισθησιακού feedback.Αν δεν μπορείς μόνος σου(/η σου) ζήτα βοήθεια από ψυχολόγο+διαiτολόγο,δεν είναι kακό να παραδεχτείς την αρρώστεια,ίσα-ίσα είναι το πρώτο στάδιο της ανάρρωσης.

Καλό κουράγιο