Βελτιώνεται η μνήμη του ανθρώπου? Ή είναι όλα ένα εικονικό ψευδοφάρμακο?

[Konsul]

Γεια σας,

 

Όλοι ξέρουμε ότι υπάρχουν πολλοί τρόποι (και) στο Διαδίκτυο για να βελτιώσεις την μνήμη σου.

Όμως ΠΟΛΥ ΛΙΓΕΣ μεθόδοι από αυτές ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δουλεύουν. Και το λέω χωρίς καθόλου επιφυλάξεις μιας και εχω αφιερώσει πολλές ώρες διαβάζοντας διάφορα βιβλία-ρια που υποτίθεται σου αυξάνουν την μνημονική σου ικανότητα. Δεν θέλω να τα αναφέρω για ευνόητους λόγους. Πάντως έχω δώσει λεφτά για τέτοιου είδους βιβλία.

 

Μπορώ να πω ότι αφού έκανα τις περισσότερες από τις ενδεδειγμένες ασκήσεις για 4-5 μέρες συστηματικά, μετά ένιωσα ότι κάτι άλλαξε. Ελα όμως που ήταν περισσότερο PLACEBO EFFECT παρά κάτι ουσιαστικό. Μετά από 1-2 εβδομάδες ένιωθα πάλι ότι είμουν στο σημείο 0.

 

Άλλοι το θεωρούν κατάρα να τα θυμάσαι όλα. Εγώ το θεωρώ ευλογία. Ίσως γιατί είναι κάτι που ποτέ δεν θα καταφέρω. Η δυνατότητα να θυμηθείς και να διηγηθείς μια ιστορία (με λεπτομέρειες). ΠΟΣΟ μου την σπάει να μην μπορώ να θυμηθώ κάτι όταν π.χ είμαι σε μια παρέα. Μια πληροφορία που ενώ την είχα διαβάσει μέρες πριν να μην μπορώ ούτε καν να την μεταδώσω σε άλλους.

Η ικανοποίηση όταν αποστηθίζεις ένα κείμενο με την πρώτη ανάγνωση. Για τους προικισμένους είναι κάτι δεδομένο. Για 'μένα ένα μακρυνό όνειρο.

 

 

Θα ήθελα να ρωτήσω υπάρχει κάποιος τρόπος που να δουλεύει πραγματικά? Εσείς πως θυμάστε μια ιστορία ή ένα θεωρητικό μαθημα στην εξεταστική σας? Πως κάνετε τις συνάψεις του εγκεφάλου σας να λειτουργούν τόσο ομαλά?

 

Αλλάζει(προς το καλύτερο) η μνήμη του ανθρώπου όσο αυτός μεγαλώνει?

 

Ή γεννιόμαστε με συγκεκριμένα όρια που τα γονίδια μας έχουν καθορίσει?

Και όλα τα άλλα είναι ένα μεγάλο Ψέμα που απλά μας κάνει να αισθανόμαστε καλύτερα?

 

Περιμένω το feedback σας.

[Lucifer]

Έχω την εντύπωση πως από ένα σημείο και ύστερα "εξειδικεύεται". Σε καμία περίπτωση δεν πιστεύω πως βελτιώνεται γιατί ένας 20άχρονος, πόσο μάλλον μεγαλύτερος, σε καμία περίπτωση δεν έχει την απορρόφηση πληροφοριών που έχει ένα παιδί. Από την άλλη, πόσο δύσκολο είναι να αποστηθίσει κανείς την προπαίδεια και το "ντίλι ντίλι το καντήλι" που δεν απαιτούν πολλές επιπλέον εγκεφαλικές διεργασίες από το να θυμάται τους εκλεκτικούς ανταγωνιστές γοναδοτροπινών και τη δράση τους;

 

Μεταξύ 2 ίδιων ηλικιακά ατόμων, προφανώς αυτό που έχει σημασία είναι το πόσο γουστάρουν αυτό που μελετούν.

 

Ήθελα να πω και κάτι άλλο, αλλά το ξέχασα.

[Toufas]

υπαρχουν φαρμακα που βοηθανε παντως (nootropics)

[ClouD]

Μεταξύ 2 ίδιων ηλικιακά ατόμων, προφανώς αυτό που έχει σημασία είναι το πόσο γουστάρουν αυτό που μελετούν.

 

Επιβεβαιώνω.

 

Έχω εγκεφαλικά τατουάζ πραγμάτων ή καταστάσεων που για άλλους ανθρώπους είναι σαν να μην υπάρχουν και ας τα βλέπουν ή βιώνουν κάθε μέρα.

 

Επίσης:

 

Άλλοι το θεωρούν κατάρα να τα θυμάσαι όλα. Εγώ το θεωρώ ευλογία.

 

Νομίζω πως η μόνη περίπτωση που η μνήμη μπορεί φαίνεται ως "μόνο πληροφορία" είναι όταν η μνήμη υπό εξέταση είναι κάποιου άλλου και όχι εκείνου που την εξετάζει. Ή ενός υπολογιστή.

 

Από εκεί και πέρα, κατάρα ή ευλογία -εξαρτάται από τη γεύση του μήλου.

[Labfrog]

Λοιπόν θα σου πω μια ιστορία. Το είδα σε ντοκυμαντέρ.

 

Ένας τύπος,40-45 έπαθε εγκεφαλικό. Έλεγε πως είχε μειωθεί τόσο η μνήμη του ώστε διάβαζε υπότιτλους και με το που άλλαζαν ξεχνούσε τι είχε διαβάσει. Λοιπόν αυτός άρχισε να το παλεύει σιγά σιγά με ασκησούλες αυτές τις διάφορες πχ βρες τι εικόνες είδες πριν από 30 sec κλπ. Κατέληξε να έχει βγει 4 φορές παγκόσμιος πρωταθλητής στη μνήμη...

 

Τώρα με 4-5 μέρες δεν κάνεις τίποτα. ΤΙΠΟΤΑ όμως. Θέλει εβδομάδες να ασχοληθείς με το θέμα μην πω μήνες.

 

Πάντως και γω έχω σοβαρό πρόβλημα με τη μνήμη.

 

Αλλάζει(προς το καλύτερο) η μνήμη του ανθρώπου όσο αυτός μεγαλώνει?

 

Εαν ασχοληθείς όπως αυτός προφανώς. Εαν τώρα ασχολιέσαι με τη μνήμη όπως ο μέσος άνθρωπος αλλάζει ναι αλλά σε ένα σημείο. Καταλήγεις να θυμάσαι πράγματα που ξέρεις (ασυνείδητα) ότι θα σου χρειαστούν κάποια στιγμή και θα αποβάλλεις ό,τι σκέψεις νομίζεις πως δεν θα σου χρειαστούν.

 

Ή γεννιόμαστε με συγκεκριμένα όρια που τα γονίδια μας έχουν καθορίσει?

Και όλα τα άλλα είναι ένα μεγάλο Ψέμα που απλά μας κάνει να αισθανόμαστε καλύτερα?

 

Χμ..... Κοίτα να δεις. Υπολογίζεται ότι γεννιώμαστε με μερικά τρις νευρικά κύτταρα. Όσο μεγαλώνουμε και κάνουμε διάφορες δραστηριότητες απορρίπτωντας άλλες ο εγκέφαλος "εξειδικεύεται" καθώς τα νευρικά κύτταρα που δεν χρησιμοποιούνται νεκρώνονται. Επομένως τα γονίδια αυτά καθ αυτά δεν καθορίζουν κάτι. Έχει σημασία όμως εαν δούλεψες τη μνήμη σου από μικρός. Δηλαδή αν διάβαζες πολύ και τέτοια. Που αυξάνουν τη μνήμη.

[Konsul]

Μάλιστα, πολύ ενδιαφέρον οι απαντήσεις σας.

@Lucifer Καταρχήν, γέλασα με την τελευταία πρόταση σου.

 

Ανέφερες μια πικρή αληθεια,

 

και δυστυχώς λιγο πολύ όλοι σας επιβεβαιώνετε αυτό που φοβόμουν. Ότι υπάρχουν όρια, στην μνήμη του ανθρώπου και κατ'επέκταση στον εγκέφαλο του.

Γιατί στην ουσία εξειδίκευση= όριο. Που σημαίνει ότι εξω-συναισθηματικά δεν διαφέρουμε και πολύ από κάποιες εξελιγμένες τεχνητές νοημοσύνες(Α.Ι).

Σαν πλήθος και ένωση μυαλών μπορούμε να καταφέρουμε σχεδόν τα πάντα. Αλλά ώς ξεχωριστές οντότητες πάρα πολύ πιο λίγα. Τώρα ,

 

Αυτό που μαθαίνουμε από μικροί ότι ο εγκέφαλος δεν έχει όρια και ότι ο καθένας μας μπορεί να γίνει σοφός και παντογνώστης, αρχίζει να μου ακούγεται γελοίο όσο μεγαλώνω.

 

@Toufas, σίγουρα υπάρχουν φάρμακα, το θέμα που φοβάμαι με αυτά είναι οι μακροχρόνιες παρενέργειες.Γιατί, και LSD να πάρω, φαντάζομαι πως θα γίνω πιο έξυπνος και θα θυμηθώ πράγματα και πληροφορίες που τώρα είναι πολύ βαθιά κάτω στο υποσυνείδητό μου. Αλλά, 1 μέρα μετά θα είμαι ο ίδιος, ίσως και πιο χαζός.

Και δεν θέλω να γίνω ένα φρικιό, πιο πολύ ο στόχος μου είναι , ένας μέτα-άνθρωπος(όχι με την βαριά έννοια), αν θέλεις.

 

 

@ClouD, σίγουρα. Δεν διαφωνώ μαζί σου. Για άλλους η μνήμη είναι κάτι ίσως και ασήμαντο(από την στιγμή που νιώθουν ότι την έχουν κατακτήσει, έστω και επιφανειακά). Εγώ πάντως πιστεύω ότι με την βελτίωση της μπορώ να γίνω ένας πιο δίκαιος, έξυπνος, πιο κοινωνικός, ακόμα και πιο διασκεδαστικός άνθρωπος.

 

@LabFrog ωραίο το παράδειγμα σου, θα ήθελα να δω το ντοκιμαντέρ. Κοίτα, θα έκανα και άλλες ασκήσεις αλλά από την στιγμή που δεν είδα αποτέλεσμα, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, είπα να τις σταματήσω γιατί ένιωσα ότι έχανα τον χρόνο μου. Όπως είπα δεν θέλω να γίνω ένα μνημονικό φρικιό, απλά θέλω να γνωστοποιήσω ότι έχω φτάσει σε κάποιο ανώτερο επίπεδο. Να θυμάμαι τον εαυτό μου πιο πριν και να λέω, ναι, τώρα έχω γίνει πιο ευφυής, πιο ανώτερος.

[Labfrog]

Κάτσε ρε συ. Δηλαδή ξεκινάς γυμναστήριο και περιμένεις σε μια εβδομάδα να είσαι φέτες?

 

 

Κάνεις λάθος όμως. Το οτι εξειδικεύεται δεν σημαίνει πως μπαίνουν όρια απαραίτητα. Γιατί αν εσύ πχ δεν ζωγράφιζες καθόλου όταν ήσουν μικρός τα αντίστοιχα νευρικά κύτταρα σήμερα έχουν ψωφίσει οπότε σήμερα δεν αισθάνεσαι την ανάγκη της ζωγραφικής (οκ το πα κάπως χοντρά αλλά ελπίζω να το πιασες). Είσαι αυτός που είσαι σήμερα λόγω επιλογών σου όταν ήσουν μικρός. Έχεις κλίση προς κάπου επειδή ασχολήθηκες περισσότερο για τον α ή β λόγο με αυτό το αντικείμενο.

 

Τώρα για την δύναμη ενός εγκεφάλου σου λέω ψάξε να δεις τι έκανε ο Τέσλα. Και τα έκανε ολομόναχος.

 

PS: Η ευφυΐα δεν έχει να κάνει καθόλου με τη μνήμη. Με το να έχεις δυνατή μνήμη δεν σημαίνει πως είσαι περισσότερο ευφυής.

[Toufas]

δεν αναφερομαι στο lsd, http://en.wikipedia.org/wiki/Nootropic#Memory_enhancement σε αυτα αναφερομαι.

και οχι οποιος παιρνει οποιαδηποτε ψυχοτροπα ουσια δεν ειναι φρικιο.

[Praetorianos]

Πάντως, χωρίς να έχω κάποια επιστημονική έρευνα να το υποστηρίξω, από προσωπική εμπειρία είναι και τι χρήση κάνεις.

 

Στο Λύκειο μπορούσα να αποστηθίσω απ' έξω σελίδες ολόκληρες με ελάχιστο διάβασμα και να συγκρατήσω πληροφορίες από βιβλία που είχα διαβάσει μία μόνο φορά.

 

Μετά πήγα πρώτο έτος και ο όγκος/σημαντικότητα των πληροφοριών που έλαβα ήταν τόσο μεγάλος/μικρή αντίστοιχα που ο εγκέφαλος λειτουργούσε σαν RAM. Μάθαινε πανεύκολα, συγκρατούσε μόνο τα κύρια και διέγραφε την μεθεπόμενη μέρα.

 

Στο τρίτο έτος, βρέθηκα σε μια μέση κατάσταση και πορεύομαι ως τώρα. Πράγματα που με ενδιαφέρουν μπορώ να τα θυμάμαι για πάντα, πράγματα που δεν είναι σημαντικά τα ξεχνάω την επόμενη ώρα.

 

Νομίζω ότι είναι αντανακλαστική λειτουργία του εγκεφάλου για να επιβιώσει από τον καταιγισμό πληροφοριών.

 

Κατατάσσω τη μνήμη στην ίδια κατηγορία με την ευφυΐα. Μπορείς να την αυξήσεις λίγο με τα ανάλογα ερεθίσματα και το περιβάλλον αλλά ή το 'χεις ή δεν το 'χεις.

[Labfrog]

Ευφυΐα θεωρείται η δυνατότητα του εγκεφάλου να σκέφτεται, να εκλογικεύει, να αντιλαμβάνεται αφηρημένες έννοιες, να λύνει προβλήματα και να μαθαίνει. Θεωρείται επίσης το αποτέλεσμα της σύνθετης σύνδεσης των νευρώνων του εγκεφάλου που δίνει συνείδηση σε ένα ον. Γενικότερα, θεωρείται η δυνατότητα να αντιλαμβάνεται κάποιος τον πραγματικό κόσμο γύρω του όπως αυτός υπάρχει.

 

Πηγή.Δεν έχω λεξικό κοντά μου...

[Praetorianos]

Το point σου?

[ClouD]

Ότι υπάρχουν όρια, στην μνήμη του ανθρώπου και κατ'επέκταση στον εγκέφαλο του.

 

Γύρνα την πρόταση ανάποδα. Πάρε την άρνησή της. Μπορεί να σταθεί;

 

Κάπως έμμεσα προσπάθησα να πω ότι η μνήμη δεν είνα απλώς ένα συνοθύλευμα πληροφοριών. Προσωπικά βρίσκω ότι είναι το αποτύπωμα των βιωμάτων όπως είναι το αποτύπωμα μιας εικόνας σε ένα κομμάτι φωτογραφικού φιλμ. Στη μέση υπάρχει κάτι. Στη φωτογραφική μηχανή είναι το διάφραγμα. Στον άνθρωπο η αντίληψη. Κάπως χοντροκομμένο το παράδειγμα, αλλά νομίζω ότι δείχνει αρκετά καλά το σημείο εφαρμογής της όποιας "μεθοδολογίας" που λες ότι έψαξες για να βελτιώσεις τη μνήμη σου.

 

Ένας πολύ καλός (με βάση την προηγούμενη πρόταση) λόγος να μη πιάνουν γενικές (για όλους ή για πολλούς) μεθοδολογίες για τη βελτίωση της μνήμης είναι ότι πρακτικά αποτελούν μία τροποποίηση στην αντίληψη ενός προσώπου και δε νομίζω ότι υπάρχουν σε αυτό τον πλανήτη ούτε δύο άνθρωποι που να αντιλαμβάνονται με ακριβώς τον ίδιο τρόπο τον κόσμο που τους περιβάλει. Πως μπορεί να υπάρχει γενικεύσιμη "τροποποίηση" και σε τι βαθμό μπορεί να είναι αποτελεσματική;

 

Συνεχίζοντας πάνω στο παράδειγμα με τη φωτογραφική. Έστω, ότι έχεις το καλύτερο δυνατό διάφραγμα -το οποίο ας μη ξεχνάμε είναι κάτι σε αντίθεση με το καθόλου διάφραγμα (τι αποτέλεσμα έχει η έκθεση του φιλμ σε ηλιακό φως χωρίς τίποτα να το προστατεύει; χμμμμμ )- το φιλμ μπορεί να είναι ατελείωτο; Ξανακοίτα την πρώτη πρόταση σε αυτό το ποστ.

 

Επίσης. Αυτά που είπε ο Toufas. Το τι είναι νοοτροπικό ή όχι -εφόσον μιλάμε για ουσίες (είτε είναι απόσταγματα φυτών είτε εργαστηριακά)- έχει έναν αρκετά σαφή ορισμό. Το lsd δεν υπάγεται σε αυτόν. Τέλος, δεν υπάρχει ταυτότητα ανάμεσα στα "χρήση lsd" και "φρηκιό".

 

EDIT: Να σημειώσω πως εδώ έχει νόημα το παράδειγμα (παρότι φαίνεται να παρακάμπτει άλλα σημεία όπως η ανάκληση) μόνο αν θεωρήσεις πως ό,τι "καταχωρείς" μπορείς μετά σε κάποια φάση, με κάποιο τρόπο να το ανακαλέσεις.

 

---------- Προσθήκη στις 17:50 ---------- Προηγούμενο μήνυμα στις 17:41 ----------

 

Μετά πήγα πρώτο έτος και ο όγκος/σημαντικότητα των πληροφοριών που έλαβα ήταν τόσο μεγάλος/μικρή αντίστοιχα που ο εγκέφαλος λειτουργούσε σαν RAM. Μάθαινε πανεύκολα, συγκρατούσε μόνο τα κύρια και διέγραφε την μεθεπόμενη μέρα.

 

Σου έρχονται στο μυαλό πράγματα από το πουθενά;

 

Θέλω να πω πως το να μη μπορείς να ανακαλέσεις κάτι με το "έτσι θέλω / τώρα το θέλω" δε σημαίνει ότι δε μπορείς να το ανακαλέσεις καθόλου.

[Konsul]

@Labfrog Άρα αφού π.χ δεν ζωγράφιζα μικρός(αν και το έκανα), σημαίνει ότι δεν θα γίνω πότε ένας καλός ζωγράφος, αν ξεκινήσω απο τώρα, σωστά?

Δηλαδή λέτε ότι η παιδική ηλικία παίζει τόσο μεγάλο ρόλο στην μνήμη? Λίγο απαισιόδοξο μου ακούγεται γιατί σημαίνει ότι λιγοστεύουν κατα πολύ τα περιθώρια βελτίωσης.

 

@Praetorian, και εγώ το ίδιο, γι'αυτό έκανα και το thread αυτό.

Πάντως ποτέ δεν πίστευα ότι η μνήμη μου είναι τόσο καλή όσο την RAM.

Ίσως, γι αυτό τώρα που το σκέφτομαι, ξέρω ότι η μνήμη έχει σχέση με την αισιοδοξία και την θετική αντίληψη των πραγμάτων. Ίσως δεν είμαι τόσο αισιόδοξος ως προς την μνήμη όσο θα έπρεπε.

Πάντως, πολλοί λένε ότι αν θέλεις και ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ να μάθεις κάτι, τότε θα το μάθεις.

 

Αυτό με το LSD ήταν ένα παράδειγμα που μου ήρθε στο μυαλό χωρίς να ξέρω πολλά σε βάθος για τις νοοτροπικές ουσίες. Και για το μνημονικό φρικιό εννοούσα ότι δεν θέλω να βασίζεται η ύπαρξη μου στην μνήμη μου. Αυτό μόνο. Πάντως αυτές οι ουσίες έχουν μετέπειτα επιπτώσεις? Δεν είναι λίγο too much για κάποιον που δεν έχει (ακόμα) Alzheimer's?

 

ΕDIT: Cloud, ναι κάθε άνθρωπος έχει άλλη αντίληψη. Ωραίο το παράδειγμα σου. Δεν αμφιβάλλω ούτε στο ελάχιστο. Αλλά και πάλι λες ότι χρειάζεται πρώτα να αλλάξω αντίληψη για να βελτιωθεί η μνήμη μου ?? Το ΔΙΑΦΡΑΓΜΑ που λες, δεν μπόρω να το αλλάξω κάπως έμμεσα?

[Praetorianos]

Θέλω να πω πως το να μη μπορείς να ανακαλέσεις κάτι με το "έτσι θέλω / τώρα το θέλω" δε σημαίνει ότι δε μπορείς να το ανακαλέσεις καθόλου.

Εξαρτάται σε τι αναφέρεσαι. Το ότι για να θυμηθώ το προ τριετίας μεθύσι του τάδε πρέπει να ξεκινήσουν να μου λένε λεπτομέρειες για να το ανακαλέσω είναι ασήμαντο και όντως θα το θυμηθώ αν προσπαθήσω παρόλο που δεν το έχω "έξω έξω".

 

Για να κάνεις όμως συνδυαστικές και αναλυτικές σκέψεις, για να μπορείς να συζητήσεις για ένα "βαρύ" θέμα, για να μπορέσεις να λύσεις ένα πρόβλημα, για να μπορέσεις να γράψεις κάτι πιο δύσκολο από άρθρο στην Εσπρέσσο, η μνήμη "πληροφορία θέλω, τώρα την θέλω" είναι ο μόνος τρόπος.

 

Αν εσύ για να θυμηθείς τι έλεγε ο Πλάτωνας προχθές έπρεπε να τον ξαναδιαβάσεις και μετά να κάνεις το ίδιο για το Νίτσε, αμφιβάλλω σοβαρά αν θα μπορούσες να κάνεις το post που έκανες.

 

Πάντως, πολλοί λένε ότι αν θέλεις και ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ να μάθεις κάτι, τότε θα το μάθεις.

Ισχύει. Απλά η μνήμη/ευφυΐα που διαθέτει κάποιος παίζουν σημαντικό ρόλο στον χρόνο που θα χρειαστεί να το κάνεις. Αν διαθέτεις και τα δύο και το συνδυάσεις με επιμονή, είσαι απλά γαμάτος.

[Labfrog]

Το point σου?

 

Ήταν για να του πω ότι άσχετα με το τι πιστεύω εγώ ή εσύ ή ο πάπας για τη σχέση μνήμης με ευφυίας ο ορισμός της ευφυίας είναι ένας και με βάση τον ορισμό η ευφυία δεν έχει να κάνει με την μνήμη.

 

@Labfrog Άρα αφού π.χ δεν ζωγράφιζα μικρός(αν και το έκανα), σημαίνει ότι δεν θα γίνω πότε ένας καλός ζωγράφος, αν ξεκινήσω απο τώρα, σωστά?

Δηλαδή λέτε ότι η παιδική ηλικία παίζει τόσο μεγάλο ρόλο στην μνήμη? Λίγο απαισιόδοξο μου ακούγεται γιατί σημαίνει ότι λιγοστεύουν κατα πολύ τα περιθώρια βελτίωσης.

 

Τα περιθώρια βελτίωσης λιγοστεύουν σε σχέση με το που θα μπορούσες να φτάσεις. Δεν λιγοστεύουν όμως σε σχέση με το που μπορείς να φτάσεις με βάση το επίπεδο που είσαι σήμερα.