Το πρόβλημα του κέρδους (του Peter Joseph)

[gtroza]

Αμφισβητείς κάποιο από τα παραπάνω με βάση τις οικονομικές σου γνώσεις?

πολύ διακριτική διατύπωση !

 

τι μαλακιες ειναι αυτες,εχουμε γεμισει δηθεν οικονομολογους που πετανε οτι παπαρια τους κατεβει στο κεφαλι χωρις να εχουν κανει ουτε μια μελετη για να αποδειξουν αυτα που λενε.

 

 

από ελεύθερα όντα, έχουμε καταντήσει όλοι ψηλικατζήδες λογιστές του συστήματος και μηχανές παραγωγής σκουπιδιών !

 

.

[activex]

μεχρι τοτε εξηγησε μου την κοινωνια αυτη με την διαφορετικη παιδεια γιατι το εχω ακουσει αυτο χιλιαδες φορες αλλα εξηγηση δεν πειρα.

 

Με αφορμή την παραπάνω διευκρίνηση που ζήτησες, μου ηρθε στο μυαλό μια εύλογη απορία αναγνώστη, η οποία απαντήθηκε στο τέλος του τεύχους που παρέθεσα και περιγράφει ικανοποιητικά πιστεύω την όλη φιλοσοφία. Ελπίζω να καλύψει και το δικό σου ερώτημα σχετικά με την ευρύτερη έννοια της παιδείας.

 

Αγαπητό Zeitgeist, έχω μια ερώτηση...

 

 

"Τι θέλει να πει το Κίνημα Zeitgeist όταν αναφέρεται στην παροχή μιας “Αφθονίας” για τους ανθρώπους όλου του κόσμου, ενώ μιλάει επίσης για την ανάγκη για διατήρηση των περιορισμένων πόρων; Δεν είναι αντιφατικό αυτό; Τι γίνεται αν θέλω μια έπαυλη 100 δωματίων στο προσωπικό μου νησί;"

 

Aπάντηση...

 

Ο όρος “αφθονία” μπορεί να είναι μόνο σχετικός, δεδομένου ότι ζούμε σε έναν πλανήτη με πεπερασμένους πόρους. Ο Jacque Fresco περιγράφει συχνά το πώς μπορούμε να δημιουργήσουμε υψηλή ποιότητα ζωής για όλους τους ανθρώπους του κόσμου. Αυτό που εννοεί είναι ότι, μέσω της έξυπνης και στρατηγικής χρήσης των πόρων μας, περιορίζοντας συνεχώς σπάταλες πρακτικές και, κατά συνέπεια, απομακρύνοντας το Εμπορικό/Χρηματοπιστωτικό Σύστημα, που βασίζεται στην διατήρηση της σπανιότητας, μπορούμε να επιτρέψουμε σε όλους τους ανθρώπους του κόσμου να έχουν καθαρό νερό, θρεπτική τροφή, υψηλής ποιότητας στέγαση, προσωπική ελευθερία και αγαθά για προσωπική ευχαρίστηση, όχι μόνο χρηστικότητα. Αυτός είναι ο στόχος μιας παγκόσμιας Οικονομίας Βασισμένης στους Πόρους.

 

Το πρόβλημα είναι ότι οι άνθρωποι σήμερα, κυρίως στη δύση, έχουν κατηχηθεί σε αξίες που είναι φανταχτερές, ακραίες, φυσιολογικά μη-βιώσιμες και, συνεπώς, ανεπίτρεπτες από τη σκοπιά της κοινωνικής επιβίωσης και σταθερότητας. Δεν μπορούν όλοι να έχουν σπίτι 100 δωματίων σε 20.000 στρέμματα ιδιοκτησίας. Αυτή είναι μια παράλογη αξία, η οποία έχει ως γνώμονα το κοινωνικό γόητρο γιατί στερείται λογικής σε σχέση με την κατάσταση του ανθρώπινου πληθυσμού και των περιορισμένων φυσικών πόρων/γης. Σε μια Οικονομία Βασισμένη στους Πόρους θα ανακύψει ένα μέσο επίπεδο κατανάλωσης πόρων ανά άτομο, το οποίο, όπως ο Jacque επισημαίνει, θα υπερβαίνει το βιοτικό επίπεδο του ισχύοντος συστήματος σε μεγάλο βαθμό, για το 99% του παγκόσμιου πληθυσμού, πιθανότατα εξαλείφοντας σχεδόν τα περισσότερα εγκλήματα.

 

Η διαστρεβλωμένη αξία της ακραίας “πολυτέλειας”, όπως αναδεικνύεται με τους σταρ του κινηματογράφου και την πλούσια ελίτ, θα εκλαμβάνεται με αηδία από τις νέες αξίες που θα ανακύψουν στο μέλλον, γιατί το υπόδειγμα του φανταχτερά πλουσίου σήμερα είναι απλώς μη-βιώσιμο/σπάταλο από πολλαπλές γωνίες. Επίσης, το να θέλει ένα άτομο “περισσότερα” απ’ ό,τι ένα άλλο είναι μια μη-βιώσιμη αξία η οποία προκαλεί συγκρούσεις και εξυπηρετεί μόνο μία εγωιστική κατάσταση που δημιουργείται από το τρέχον πολιτισμικό κλίμα της “επιβίωσης του ισχυρότερου”, μέσω του Συστήματος Αγοράς του Ανταγωνισμού. Το Κίνημα Zeitgeist επιδιώκει να αφαιρέσει αυτό το σύστημα, και ως εκ τούτου να αφαιρέσει τις διαστρεβλωμένες αξίες που προκύπτουν, επιβάλλονται και ενισχύονται.

Οι ανθρώπινες αξίες μπορούν να θεωρηθούν ως έγκυρες μονάχα εάν είναι βιώσιμες και εάν μειώνουν τις συγκρούσεις με την πάροδο του χρόνου. Δεν πρέπει να επιβάλλουμε τις αξίες μας στο φυσικό κόσμο... πρέπει να εξάγουμε τις αξίες μας από αυτόν.

 

Αν εμείς, ως κοινωνία, ισχυριζόμαστε πως έχουμε σε εκτίμηση τον στόχο τού να έχουμε ειρήνη, ισορροπία και γενικά καλή προσωπική και κοινωνική υγεία, πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε τις αξίες μας βασισμένοι, όχι σε όσα έχουμε παραδοσιακά διδαχθεί, αλλά μέσω αντικειμενικής συλλογιστικής βασισμένης σε πραγματικές φυσικές αναφορές και επιδόσεις.

 

---------- Προσθήκη στις 07:20 ---------- Προηγούμενο μήνυμα στις 05:25 ----------

 

Και ένα σχετικό θέμα που μάλλον δε πολύ "πούλησε" στα ΜΜΕ...

 

 

Παγκοσμίως πρώτη Πλωτή μονάδα οικολογικής αφαλάτωσης,

έργο της Ερευνητικής ομάδας του Πανεπιστημίου Αιγαίου με τους καθηγητές Ν. Νικητάκο, Θ. Λίλα και Α. Βατίστα.

[ame]http://www.youtube.com/watch?v=GTuh2wIz32M&feature=player_embedded[/ame]

 

Υ.Γ χαρακτηριστικό είναι πως αν θέλουμε, και ποιο βιώσιμες λύσεις υπάρχουν αλλά και διάθεση για εθελοντική προσφορά,

(όπως βλέπουμε από τους κατοίκους) προς τη συλλογική βελτίωση της ποιότητας ζωής.

[pournaras]

Το προβλημα δεν ειναι οικονομικο, ειναι καθαρα ανθρωπινο. Αν δεχτουμε οτι το ανθρωπινο ειδος μπορει τοσο ευκολα να απαλλαγει απο καποιες "κακες" αξιες, τοτε ακομη και στο σημερινο μοντελο μια χαρα μπορει να τα παει.

Πως ομως θα καταφερεις να βγαλεις απο τον ανθρωπο το στοιχειο του εγωισμου, το οποιο απο μονο του λειτουργει και ως μοχλος αναπτυξης;

Αν καταφερεις να αφαιρεσεις τον εγωισμο που εχω ωστε να γινω καλυτερος απο σενα κι εσυ απο μενα, το μονο που θα καταφερεις ειναι να δημιουργησεις δυο ιδια ρομποτακια με μονη διαφορα ισως την εργασιακη ειδικευση που θα εχει ο καθενας μας σε καποιο τομεα.

 

Αυτο με τα σπιτια σε τεραστιες εκτασεις, δεν ειναι στοιχειο νεοπλουτισμου και ακραιας μορφης πολυτελειας της σημερινης εποχης. Μια χαρα επαυλεις και χιλιαδες στρεμματα ειχαν αρκετους αιωνες πριν, οι γαιοκτημονες, οι τσιφλικαδες, οι γελαδαρηδες στη Δυση, οι λορδοι και οι δουκες κλπ, που δεν ηξεραν καν τι θα γινοταν με την ελευση των σταρ του χολυγουντ.

[activex]

Το προβλημα δεν ειναι οικονομικο, ειναι καθαρα ανθρωπινο. Αν δεχτουμε οτι το ανθρωπινο ειδος μπορει τοσο ευκολα να απαλλαγει απο καποιες "κακες" αξιες, τοτε ακομη και στο σημερινο μοντελο μια χαρα μπορει να τα παει.

Πως ομως θα καταφερεις να βγαλεις απο τον ανθρωπο το στοιχειο του εγωισμου, το οποιο απο μονο του λειτουργει και ως μοχλος αναπτυξης;

Αν καταφερεις να αφαιρεσεις τον εγωισμο που εχω ωστε να γινω καλυτερος απο σενα κι εσυ απο μενα, το μονο που θα καταφερεις ειναι να δημιουργησεις δυο ιδια ρομποτακια με μονη διαφορα ισως την εργασιακη ειδικευση που θα εχει ο καθενας μας σε καποιο τομεα.

 

Αυτο με τα σπιτια σε τεραστιες εκτασεις, δεν ειναι στοιχειο νεοπλουτισμου και ακραιας μορφης πολυτελειας της σημερινης εποχης. Μια χαρα επαυλεις και χιλιαδες στρεμματα ειχαν αρκετους αιωνες πριν, οι γαιοκτημονες, οι τσιφλικαδες, οι γελαδαρηδες στη Δυση, οι λορδοι και οι δουκες κλπ, που δεν ηξεραν καν τι θα γινοταν με την ελευση των σταρ του χολυγουντ.

 

Δε θα αφαιρέσεις το στοιχείο του εγωισμού, θα το "τιθασεύσεις" προς τη σωστή κατεύθυνση. Εγωισμός υπάρχει και στην ευγενή άμυλα του (οποιουδήποτε) ανταγωνισμού, αλλά ο ρόλος της παιδείας έγκειται καταρχήν στην καλή προαίρεση. Έπειτα τα κίνητρα είναι που κάνουν τη σημαντικότερη διαφορά, καθώς και η μορφή επιβράβευσης που δεν πληρώνεται απαραίτητα μόνο στο υπάρχον μοντέλο.

Επί παραδείγματι , παλαιότερα αγωνίζονταν για...δάφνες! ο ορισμός πχ της ντόπας θα ήταν κατ εξοχήν παράλογος σε ένα γνήσιο κίνητρο...μιλάμε για διαφορετική ποιότητα λοιπόν, όπου η ιστορία έχει επίσης αποδείξει πως είναι εφικτή.

 

Y.Γ και για να είμαι λίγο ποιο μέσα στο σκεπτικό σου θα συμπληρώσω.

Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά το οικονομικό είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με τον άνθρωπο.

Ουσιαστικά κοντρολάρει και φρενάρει τη γενικότερη στάση ζωής μας σαν φιλοσοφία.

[pournaras]

Δε θα αφαιρέσεις το στοιχείο του εγωισμού, θα το "τιθασεύσεις" προς τη σωστή κατεύθυνση. Εγωισμός υπάρχει και στην ευγενή άμυλα του (οποιουδήποτε) ανταγωνισμού, αλλά ο ρόλος της παιδείας έγκειται καταρχήν στην καλή προαίρεση. Έπειτα τα κίνητρα είναι που κάνουν τη σημαντικότερη διαφορά, καθώς και η μορφή επιβράβευσης που δεν πληρώνεται απαραίτητα μόνο στο υπάρχον μοντέλο.

Επί παραδείγματι , παλαιότερα αγωνίζονταν για...δάφνες! ο ορισμός πχ της ντόπας θα ήταν κατ εξοχήν παράλογος σε ένα γνήσιο κίνητρο...μιλάμε για διαφορετική ποιότητα λοιπόν, όπου η ιστορία έχει επίσης αποδείξει πως είναι εφικτή.

 

Μα απο μονος του ο εγωισμος δεν γινεται να "τιθασευθει". Το εγω μου, οταν μου το πειραξεις εσυ, παυει να ειναι εγω μου, ειναι κατι αλλο, αρα παυω να σκεφτομαι με το πως θελω ΕΓΩ να λειτουργησω, και αρχιζω να σκεφτομαι με το πως μου επεβαλαν (εστω και εμμεσα μεσω της παιδειας) καποιοι αλλοι.

 

Οι αρχαιοι δεν επαιρναν μονο δαφνες, μην τρελενομαστε. Μια χαρα παροχες απολαμβαναν μετα, οι δαφνες ηταν απλα το passport.

 

Ψιλοασχετο.

Εβλεπα πριν μερικες μερες ενα πειραμα με τη συνεργασια καποιων πηθικοειρων (δε θυμαμαι ακριβως το ειδος). Εκει λοιπον τους ειχαν κανει ενα συστημα οπου για να παρουν καποια φρουτα επρεπε να συνεργαστουν, τραβωντας καποια σχοινια, σπρωχνωντας καποιες πορτες κλπ. Οσο λοιπον επαιρναν τα ιδια φρουτα η συνεργασια συνεχιζονταν αψογα. Μολις στη μια μερια εβαλαν καποιο καλυτερο φρουτο, εγινε η συνεργασια μια δυο φορες ακομη, και μετα ο πιθηκος που ενιωσε οτι ριχνοταν απο το αποτελεσμα σταματησε να δουλευει. Ακομη κι εκει υπηρξε εγωισμος και κακια, γιατι καποιος αλλος επαιρνε καλυτερα φρουτα απο αυτον.

[activex]

Μα απο μονος του ο εγωισμος δεν γινεται να "τιθασευθει". Το εγω μου, οταν μου το πειραξεις εσυ, παυει να ειναι εγω μου, ειναι κατι αλλο, αρα παυω να σκεφτομαι με το πως θελω ΕΓΩ να λειτουργησω, και αρχιζω να σκεφτομαι με το πως μου επεβαλαν (εστω και εμμεσα μεσω της παιδειας) καποιοι αλλοι.

 

Ισχυρίζεσαι ότι το "εγώ" κατά το μεγαλύτερο μέρος, δεν πλάθεται βάση του κοινωνικού μοντέλου - προτύπων - μιμητισμού και γενικότερα εξωτερικών ερεθισμάτων ; νομίζω πως μιλάμε για ένα τεράστιο παζλ που ξεκινά από τη βρεφική ηλικία, αυτό δε χρειαζεται πιστεύω και πολλές αποδείξεις. Αυτό που βλέπεις σφαιρικά ως ολόδικο σου "ενιαίο εγώ" έγκειται μόνο στο πρίσμα της αντιληπτικής ικανότητας και είναι σχετικά...εγωιστική προσέγγιση! όχι και τόσο διευρυμένη θεωρώ.

 

Οι αρχαιοι δεν επαιρναν μονο δαφνες, μην τρελενομαστε. Μια χαρα παροχες απολαμβαναν μετα, οι δαφνες ηταν απλα το passport.

 

Όπως και να έχει το Point μου ήταν άλλο.

Σε ένα αξιακό σύστημα που έχει λυμένες στο μεγαλύτερο μέρος τις βιοποριστικές ανάγκες, όλα αυτά τα παράπλευρα εκ των πραγμάτων δε νοούνται ως κίνητρα.

 

Ψιλοασχετο.

Εβλεπα πριν μερικες μερες ενα πειραμα με τη συνεργασια καποιων πηθικοειρων (δε θυμαμαι ακριβως το ειδος). Εκει λοιπον τους ειχαν κανει ενα συστημα οπου για να παρουν καποια φρουτα επρεπε να συνεργαστουν, τραβωντας καποια σχοινια, σπρωχνωντας καποιες πορτες κλπ. Οσο λοιπον επαιρναν τα ιδια φρουτα η συνεργασια συνεχιζονταν αψογα. Μολις στη μια μερια εβαλαν καποιο καλυτερο φρουτο, εγινε η συνεργασια μια δυο φορες ακομη, και μετα ο πιθηκος που ενιωσε οτι ριχνοταν απο το αποτελεσμα σταματησε να δουλευει. Ακομη κι εκει υπηρξε εγωισμος και κακια, γιατι καποιος αλλος επαιρνε καλυτερα φρουτα απο αυτον.

 

Ενδιαφέρον πείραμα. Αλλά κάτι μας ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα ζώα... θέλω να πιστεύω!

 

---------- Προσθήκη στις 09:19 ---------- Προηγούμενο μήνυμα στις 08:58 ----------

 

Μια ακόμη "παρένθεση" για ένα ενδιαφέρον θέμα/πρόταση που αν και παλαιό, καλό είναι να μη περάσει στα αζήτητα.

 

Το ενεργειακό πρόβλημα θα λυθεί στην… έρημο!

 

Πρώτη καταχώρηση: Τρίτη, 13 Οκτωβρίου 2009, 10:59

 

Σωτήρης Σκουλούδης

 

Μέσα σε έξι ώρες, οι έρημοι δέχονται περισσότερη ενέργεια από αυτή που καταναλώνει η ανθρωπότητα σε έναν χρόνο! Βασιζόμενοι σε αυτή την παραδοχή και δεδομένου ότι και τα πιο αυστηρά μέτρα ίσως αποδειχτούν ανεπαρκή για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, ένα ευρύ δίκτυο επιστημόνων, οργανισμών και πολιτικών συντάσσονται στις επάλξεις μιας πραγματικής επανάστασης: της κατασκευής τεράστιων ηλιακών πάρκων στις ερήμους και μεταφοράς της παραγόμενης ενέργειας σε ολόκληρο τον πλανήτη!

 

Η αξιοποίηση της ηλιακής ενέργειας λειτουργεί στο πολλαπλάσιο στην έρημο.

Σύμφωνα με τις μελέτες του ιδρύματος DESERTEC, το οποίο προωθεί την ιδέα της αξιοποίησης των ερήμων ως παραγωγικών μονάδων ενέργειας, η συλλογή μόνον του 0,3 % της ακτινοβολίας που πέφτει στις ερήμους της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής είναι αρκετή για να καλύψει το σύνολο των ενεργειακών αναγκών της Ευρώπης. Ακούγεται εντυπωσιακό, τα δε νούμερα είναι ενδεικτικά: η συνολική ενέργεια που λαμβάνει από τον ήλιο κάθε τετραγωνικό χιλιόμετρο ερήμου το χρόνο είναι κατά μέσο όρο 2,2 TWh, που αναλογεί με τη θερμική ενέργεια που εμπεριέχεται σε 300.000 τόνους σκληρού λιγνίτη ή σε 1,5 εκατ. βαρέλια πετρελαίου.

 

Το κόκκινο τετράγωνο υποδεικνύει την έκταση της ερήμου που απαιτείται για να καλυφθούν οι παγκόσμιες ενεργειακές ανάγκες.

Οι ειδικοί διατείνονται ότι έχουμε την τεχνολογία γιανα μετατρέψουμε το 15% της ηλιακής ακτινοβολίας που πέφτει στις ερήμους σε ηλεκτρισμό και να παράγουμε μέχρι συνολικά 630.000 TWh το χρόνο, ενέργεια ικανή να καλύψει 40 φορές την παγκόσμια ενεργειακή κατανάλωση! Παράλληλα, η εξέλιξη στον τομέα των καλωδίων μεταφοράς υψηλής τάσης εγγυάται χαμηλές απώλειες, της τάξης του 10-15%, κατά τη μεταφορά της ενέργειας. Σύμφωνα με εκτιμήσεις, το σχέδιο εγκατάστασης αυτών των ηλιακών πάρκων στις ερημικές εκτάσεις μπορεί να ολοκληρωθεί μέσα στα επόμενα 30 χρόνια.

 

Ασφαλώς πρόκειται για μια νέα βιομηχανία με τεράστιες προοπτικές, η οποία αναμένεται να επιλύσει σειρά από προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Τρίτος Κόσμος, συμβάλλοντας κατά αυτόν τον τρόπο στο κλείσιμο της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και φτωχών κρατών. Το κυριότερο όμως, είναι το προφανές: η επιτυχία ενός τέτοιου σχεδίου αποτελεί για ορισμένους την ‘τελική λύση’ στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.

 

Πολλαπλά οφέλη από την έρημο:

 

Δεν είναι η πρώτη φορά που ένα μεγαλόπνοο σχέδιο μπορεί να λάβει χώρα στην έρημο...

Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι η χαλιναγώγηση της ηλιακής ενέργειας στη Σαχάρα θα αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματική, επειδή το ηλιακό φως στην περιοχή αυτή του κόσμου είναι πιο έντονο. Τα φωτοβολταϊκά στοιχεία στη Βόρεια Αφρική μπορούν να παράγουν τριπλάσιο ηλεκτρισμό συγκριτικά με ανάλογης έκτασης πάρκα της Βόρειας Ευρώπης.

 

Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Guardian, το μεγαλύτερο μέρος του κόστους θα δαπανηθεί για τη δημιουργία δικτύων ηλεκτρισμού που θα συνενώνουν τα κράτη της Μεσογείου, τα οποία επί του παρόντος δεν έχουν δυνατότητα μεταφοράς του ηλεκτρικού ρεύματος που θα παράγεται στα αφρικανικά φωτοβολταϊκά πάρκα. Ακόμα και αν είναι δυνατόν να κατασκευαστούν καλώδια υψηλής τάσης ανάμεσα στη Βόρεια Αφρική και την Ιταλία, ή χρησιμοποιηθεί το ήδη υπάρχον μεταξύ Μαρόκου και Ισπανίας, η υποδομή σε Ιταλία, Ισπανία, Ελλάδα και Τουρκία θα πρέπει να εκσυγχρονιστεί.

 

Η παραγωγή ενέργειας από τον ήλιο της ερήμου μπορεί να τροφοδοτήσει... όλο τον κόσμο.

Υπάρχουν όμως και άλλες προοπτικές πέρα από την παραγωγή φθηνού ηλεκτρικού ρεύματος. Η ενέργεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ευρεία αξιοποίηση της αφαλάτωσης και την παραγωγής πόσιμου νερού για την Αφρική. Επίσης, οι σκιώδεις επιφάνειες που θα δημιουργηθούν κάτω από τις εγκαταστάσεις μπορούν να φυτευθούν και να κάνουν πραγματικότητα ακόμη ένα όνειρο των βορειαφρικανικών χωρών: το ‘πρασίνισμα’ των αχανών εκτάσεων της ερήμου!

 

Ο ρόλος της Ελλάδας:

 

Η γεωπολιτική θέση της Ελλάδας μπορεί να παίξει σημαίνοντα ρόλο για ακόμη μια φορά στην ενεργειακή σκακιέρα, ανοίγοντας προοπτικές για τον επιχειρηματικό κόσμο των ΑΠΕ. Το πρόγραμμα άλλωστε στηρίζεται από το Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών, το οποίο διαβλέπει σε αυτό την αναβάθμιση της μεσογειακής κοινότητας στη νούμερο ένα πλουτοπαραγωγική δύναμη του πλανήτη. Την ίδια στιγμή το νέο ‘ανακάτεμα της τράπουλας’ στην ενέργεια, με καλύτερους όρους αυτή τη φορά και τους παρίες του πλανήτη να κρατούν τους ‘άσσους’ από την αρχή, υπόσχεται μια πιο δίκαιη και αδιαφιλονίκητα πιο πράσινη ‘παρτίδα’.

 

Τι απαιτείται; Μα, η πολιτική βούληση αλλά και η πίστη στην επιτυχία αυτού του σκοπού, μιας και για την εκπλήρωσή του χρειάζεται η ευρεία εφαρμογή των τεχνολογιών που ήδη υπάρχουν. Ο Νταγκ Παρ, διευθυντής του ερευνητικού τμήματος της Greenpeace, δήλωσε πρόσφατα στον βρετανικό Τύπο πως θεωρεί πολύ θετική εξέλιξη τη δημοσιοποίηση των νέων προτάσεων. «Αν υποθέσουμε ότι το πρόγραμμα θα είναι οικονομικά βιώσιμο, ένα δίκτυο ανανεώσιμης ενέργειας μεγάλης κλίμακας είναι ακριβώς ότι χρειαζόμαστε τη δεδομένη στιγμή για να καταπολεμήσουμε το φαινόμενο του θερμοκηπίου και να αντιμετωπίσουμε με τον αποτελεσματικότερο τρόπο τη μεταβολή των κλιματικών συνθηκών του πλανήτη».

 

Οι Λίβυοι το… πιστεύουν:

 

Ο Muftah Elarbash, διευθυντής της λιβυκής Waves Environmental, βρέθηκε στη χώρα μας με σκοπό να προωθήσει το σχέδιο. Στη συζήτηση που είχαμε μαζί του μας εξήγησε -με ευδιάκριτο ενθουσιασμό- τον απτό και ήδη εφαρμόσιμο τρόπο με τον οποίο μια σειρά προβλημάτων όπως η ‘καθαρή’ ενεργειακή επάρκεια μπορούν να επιλυθούν. Σύμφωνα με τον ίδιο, κάποια πράγματα μπορεί να είναι πολύ καλά για να είναι αληθινά, πλην όμως αν οι πολιτικοί κινητοποιηθούν και τα ενεργειακά λόμπι υπαναχωρήσουν, τότε η πράσινη ενεργειακή επανάσταση ξεκινάει στην… Αφρική.

 

Ο Muftah Elarbash μας εξηγεί τις ευοίωνες προοπτικές του σχεδίου.

«Οι προοπτικές αυτού του σχεδίου είναι τεράστιες και η εφαρμογή του πραγματικά απλή. Η συνδεσιμότητα του δικτύου παροχής ηλεκτρικού ρεύματος δε, με τις υπόλοιπες ηπείρους –και δεν εννοώ μόνο την Ευρώπη- μπορεί να είναι απλούστατη και θέμα δημιουργίας ενός νέου δικτύου μεταφοράς ενέργειας. Αυτό το σχέδιο είναι φανταστικό για όλον τον πλανήτη, μιλάμε για μια πραγματική μεταμόρφωσή του! Σκεφτείτε ο φτωχός κόσμος να παρέχει πλέον καθαρή ενέργεια στον πλούσιο», επισημαίνει, ενώ σχετικά με το ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η χώρα μας αναφέρει: «Ο ρόλος της Ελλάδας σε αυτό το σχέδιο μπορεί να είναι πραγματικά ζωτικός: στο σχέδιό μας το ένα δίκτυο περνάει από την Κρήτη και από εκεί από τον βορρά και το άλλο από τη Συρία στην Ελλάδα και ανατολικά. Είναι τόσο καλό για να είναι αληθινό; Μα είναι αληθινό! Γιατί να μιλάμε για μια κοινωνία και οικονομία χαμηλών εκπομπών CO2 και να μη μιλάμε για μια κοινωνία και οικονομία μηδενικών εκπομπών CO2; Δεν είναι σαν να ξανα ανακαλύπτουμε την πυρηνική ενέργεια ή την ατμομηχανή –οι τεχνολογίες υπάρχουν ήδη».

 

Τι πρέπει να γίνει για να το δούμε και στην πράξη; «Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι να πειστούν οι πολιτικοί. Να αρθούν οι φόβοι και η επιφυλακτικότητα –στις χώρες της Αφρικής δεν λείπουν αυτά τα στοιχεία- και να τολμήσουν»…

 

Πηγή : http://www.zougla.gr

Μάθετε περισσότερα στο http://www.desertec.org

[activex]

Και κάτι σχετικά με τις ήδη υπαρκτές δυνατότητες μας όταν υπάρχει φυσικά θέληση...

Μια ενδιαφέρουσα παρουσίαση των τεχνολογικών δυνατοτήτων μας στις καθαρές μορφές ενέργειας. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό και ελπιδοφόρο να βλέπεις τέτοιες δράσεις να περνάν από τη θεωρία στην πράξη, ξεφεύγοντας από τη σφαίρα της φαντασίας. Για να δούμε το "μέλλον σήμερα" λοιπόν, ως ανταπάντηση στο ουτοπικό (κατά άλλους) του venus project , καταρχήν από την σκοπιά της τεχνογνωσίας μας, που είναι ίσως και η σημαντικότερη βασική προϋπόθεση ως προς την εκκίνηση τέτοιων εγχειρημάτων. Όπως θα δείτε, οι περισσότερες από αυτές τις ιδέες ήδη ξεκίνησαν να υλοποιούνται, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο πειραματικά...

 

TRUE UTOPIA-ΜΕΡΟΣ 1

http://alithinapsemata.wordpress.com/true utopia/true-utopia/

[pournaras]

Και κάτι σχετικά με τις ήδη υπαρκτές δυνατότητες μας όταν υπάρχει φυσικά θέληση...

Μια ενδιαφέρουσα παρουσίαση των τεχνολογικών δυνατοτήτων μας στις καθαρές μορφές ενέργειας. Είναι πραγματικά εντυπωσιακό και ελπιδοφόρο να βλέπεις τέτοιες δράσεις να περνάν από τη θεωρία στην πράξη, ξεφεύγοντας από τη σφαίρα της φαντασίας. Για να δούμε το "μέλλον σήμερα" λοιπόν, ως ανταπάντηση στο ουτοπικό (κατά άλλους) του venus project , καταρχήν από την σκοπιά της τεχνογνωσίας μας, που είναι ίσως και η σημαντικότερη βασική προϋπόθεση ως προς την εκκίνηση τέτοιων εγχειρημάτων. Όπως θα δείτε, οι περισσότερες από αυτές τις ιδέες ήδη ξεκίνησαν να υλοποιούνται, άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο πειραματικά...

 

TRUE UTOPIA-ΜΕΡΟΣ 1

http://alithinapsemata.wordpress.com/true utopia/true-utopia/

 

Το μελλον σημερα ομως δημιουργειται καθαρα για τουριστικους - οικονομικους λογους, και για τη δημιουργια του σπαταλουνται δισεκατομμυρια τα οποια καλως μεν σπαταλουνται, αλλα απο καπου πρεπει να βρεθουν. Οταν (με τη λογικη του vp) εκλειψουν αυτα τα δυο (οικονομικος λογος δημιουργιας - χρηματικη αμοιβη για τη δημιουργια), τοτε ποιος θα ειναι αυτος που θα βολοδερνει στον 200ο οροφο για την κατασκευη του ουρανοξυστη, ωστε να απολαυσει καποιος αλλος (δωρεαν τοτε) τη σουιτα που σημερα κοστιζει 600ευρω;

[ScarletK]

 

Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι ο άνθρωπος ανήκει στον κύκλο της ζωής αλλά λόγω νοημοσύνης "κλέβει" χρόνο με το χρόνο.Οι ανησυχίες και τα άγχη αλλά και η ομορφιά που διαθέτουμε μας κάνει ένα νέο είδος στον πλανήτη χωρίς προηγούμενο.

Με τα παραπάνω και με βάση την ανάπτυξη μας - και ελαφρώς αυθαίρετα - θα πω ότι είμαστε ακόμα σε εφηβικό στάδιο στην καλύτερη.Το γεγονός ότι από παλιά υπήρχαν οι σκέψεις της ουτοπίας είναι άκρως ενθαρυντικό βέβαια.Είναι πολύ καλό στο πίσω μέρος του μυαλού σου να έχεις κάτι τέτοιο,μια τέτοια ιδέα ή οποία μέχρι ένα σημείο σε καθοδηγεί και στην ζωή σου(διδάσκουμε με το παράδειγμα).

Από κει και πέρα πρέπει να δεχθούμε ότι αυτός ο κόσμος είναι δικής μας παραγωγής και μέχρι εδώ μας κόβει - εν έτη 2010- το νιονιό μας.Το σύστημα και η ζωή που έχουμε είναι συνέχεια του παρελθόντος(αν δεν είχε γίνει σεξουαλική επανάσταση μετά τον β παγκόσμιο θα γινόταν πιο μετά, αν δεν άκουγαν οι γονείς μας beattles θα άκουγαμε εμείς,και τα παιδιά μας ηλεκτρονική και πάει λέγοντας).

Είμαι της γνώμης ότι χρειαζόμαστε πολλά χρόνια ακόμα για να φτάσουμε σε αυτό που λέμε ουτοπία.Μια κοινωνία τύπου star trek ας πούμε.Όσο είμαστε τόσο μοιρασμένοι (λαοί,σύνορα,συμφέροντα,ανέτοιμοι να ζήσουμε παγκόσμια) αυτά τα "μοντέλα" δεν μπορούν να εφαρμοσθούν,γιατί ουσιαστικά μιλάμε για ένα άλλο επίπεδο παιδείας και αντίληψης.

Τσούκου τσούκου λοιπόν παλεύουμε ο καθένας με τα πιστεύω του να διαμορφώσουμε τον κόσμο και να αφήσουμε κάτι για τους επόμενους.Στο δικό μας lifespan άμα προλάβουμε να δούμε έναν τροποποιημένο καπιταλισμό-και ανάπτυξη διαστημικών αποστολών και virtual reality - θα είμαι ικανοποιημένος.

Αν και κάνω bounce σε αισιοδοξία και απαισιοδοξία, θεωρώ ως υποχρέωση(και αυτοσυντήρηση) μου να είμαι αισιόδοξος και θεωρώ ότι προς το παρών υπάρχει ακόμα ελπίδα και ότι σιγά σιγά προς τα εκεί βαδίζουμε-με όλα τα προβληματα και όλες της βαθύτατες αντιφάσεις που υπάρχουν στον κόσμο του σήμερα- το μόνο πρόβλημα είναι ότι επειδή γινόμαστε δυνατοί σε τεχνικά θέματα χωρίς να έχουμε την κατάλληλη αντίληψη υπάρχει ένας κίνδυνος κάπου στα ενδιάμεσα να τιναχτούμε στον αέρα.Αλλά

πάντα έτσι μάθαινε ο άνθρωπος με trial and error.

 

 

 

Στον πραγματικό κόσμο τώρα όταν σκεφτόμαστε λύσεις πρέπει να θυμόμαστε ότι τα πάντα είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους.Άμα άρχιζαν όλοι να κάνουν αφαλάτωση,χρησιμοποιούσαμε υδρογόνο στα αυτοκίνητα και κοβόταν το πετρέλαιο

το 1/3 του κόσμου θα είχε ένα τρομακτικό πρόβλημα επιβίωσης που θα δημιουργούσε αναταραχές χωρίς προηγούμενο.Όλα αυτά γιατί κι εκείνοι όπως και στην Ελλάδα με τα λεφτά της Ευρώπης, έγινε συσσώρευση πλούτου από λίγους και υπάρχει μηδενική υποδομή για οτιδήποτε άλλο.Οπότε βρισκόμαστε στον πάγο.Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να είσαι τεχνολογικά πρωτοπόρος ώστε να είσαι η πιλοτική εφαρμογή σε αυτές τις τεχνολογίες, ή να κατέχεις ένα μικρό κομμάτι της παγκόσμιας αγοράς(μικρή χώρα), οπότε να μπορείς να βγεις πιο εύκολα από το παιχνίδι κάτι το οποίο απαιτεί τάξη,ανάπτυξη και ευημερία βέβαια(πλεόνασμα χρημάτων για δημιουργία υποδομών).

 

[activex]

Το μελλον σημερα ομως δημιουργειται καθαρα για τουριστικους - οικονομικους λογους, και για τη δημιουργια του σπαταλουνται δισεκατομμυρια τα οποια καλως μεν σπαταλουνται, αλλα απο καπου πρεπει να βρεθουν. Οταν (με τη λογικη του vp) εκλειψουν αυτα τα δυο (οικονομικος λογος δημιουργιας - χρηματικη αμοιβη για τη δημιουργια), τοτε ποιος θα ειναι αυτος που θα βολοδερνει στον 200ο οροφο για την κατασκευη του ουρανοξυστη, ωστε να απολαυσει καποιος αλλος (δωρεαν τοτε) τη σουιτα που σημερα κοστιζει 600ευρω;

 

Συχνά μπερδεύουμε τον άνεργο με τον άεργο. Έργο είναι δόκιμο να παράγουμε όλοι, χωρίς αυτό δε νιώθεις χρήσιμος και δεν επιβιώνεις, είναι στη φύση σου. Αλλά μέσα από το τρέχον σύστημα που προάγει τη μισθωτή σκλαβιά, αντικαταστήσαμε την ουσιαστική παραγωγή έργου με πλασματικά μεγέθη και καλούμε ντροπή την ανεργία εντός του υποτελούς συστήματος.

 

Θεωρώ ανώριμο να θεωρήσει έκαστος ο πολίτης πως θα απολαμβάνει απολαβές δίχως στοιχειώδη συμμετοχή και στήριξη. Αυτό το καταλαβαίνει ο κάθε ένας με το που αρχίζει να κατανοεί τον κόσμο και δεν είναι αυτός ο στόχος του project.

 

Αν σήμερα σου λέγαν να συμμετέχεις με εθελοντική προσφορά σε ένα τέτοιο σύστημα και ουσιαστικά να αυτοοργανώσεις τη ζωή σου ώστε να απολαύσουν όλοι τις απολαβές. Δε θα το έκανες ; να στο πω και αλλιώς, δεν έχεις να χάσεις τίποτα σε σχέση με την παρούσα κατάσταση, με την προϋπόθεση (υποθετικά έστω) ότι μόλις αυτό ευδοκιμήσει, ο κάθε ένας θα έχει ίσες απολαβές, αντί του υπάρχοντος χρηματοπιστωτικού συστήματος με τα γνωστά προβλήματα. Ναι κάποιες δουλειές αρχικά θα διαφέρουν σε καταπόνηση και καταβολή ενέργειας , αλλά τώρα ούτως ή άλλως δε τις κάνει πάλι καποιος από ανάγκη, έστω με χρηματικές απολαβές ; το παν πιστεύω βρίσκετε στην κατανόηση του στόχου και στη γνησιότητα του κινήτρου.

 

Έπειτα όσο το βελτιώνεις θα βελτιώνετε, μεχρι να αυτοματοποιηθεί τα μέγιστα. Φυσικό επακόλουθο η προϋπόθεση έκαστος στο είδος του να συμβάλει όσο και όπου μπορεί και κυρίως όπου επιθυμεί πραγματικά και έχει κλήση. Κατά το μεγαλύτερο τουλάχιστο μέρος, είναι σαν το χόμπι σου να γίνεται η εργασία και αυτό είναι μέγιστη προσδοκία ιδικά αν το συγκρίνουμε με τη σημερινή δουλειά - δουλεία. Ξεπερνάς την καταπιεστική υποχρέωση που δημιουργείτε από το υπάρχον σύστημα με όλα τα παρατράγουδα που το συνοδεύουν και περνάς στην ουσιαστική αναγκαιότητα της φύσης σου, μέσα από την συνειδητοποίηση. Διαλέγεις , αλλά πλέον έχεις τη γνήσια επιλογή. Γνωρίζοντας πως διαφορετικά αυτό δε θα ευδοκιμήσει δίχως συλλογική προσπάθεια, είναι ένα καλό αρχικό κίνητρο ούτως η άλλως, ώστε να ξεκολλήσουμε από την υπάρχουσα λογική.

 

Διαλέγεις την ουσία αλλά πάντα και σε συνάρτηση με το προτιμότερο.

[pournaras]

Συχνά μπερδεύουμε τον άνεργο με τον άεργο. Έργο είναι δόκιμο να παράγουμε όλοι, χωρίς αυτό δε νιώθεις χρήσιμος και δεν επιβιώνεις, είναι στη φύση σου. Αλλά μέσα από το τρέχον σύστημα που προάγει τη μισθωτή σκλαβιά, αντικαταστήσαμε την ουσιαστική παραγωγή έργου με πλασματικά μεγέθη και καλούμε ντροπή την ανεργία εντός του υποτελούς συστήματος.

 

Θεωρώ ανώριμο να θεωρήσει έκαστος ο πολίτης πως θα απολαμβάνει απολαβές δίχως στοιχειώδη συμμετοχή και στήριξη. Αυτό το καταλαβαίνει ο κάθε ένας με το που αρχίζει να κατανοεί τον κόσμο και δεν είναι αυτός ο στόχος του project.

 

Αν σήμερα σου λέγαν να συμμετέχεις με εθελοντική προσφορά σε ένα τέτοιο σύστημα και ουσιαστικά να αυτοοργανώσεις τη ζωή σου ώστε να απολαύσουν όλοι τις απολαβές. Δε θα το έκανες ; να στο πω και αλλιώς, δεν έχεις να χάσεις τίποτα σε σχέση με την παρούσα κατάσταση, με την προϋπόθεση (υποθετικά έστω) ότι μόλις αυτό ευδοκιμήσει, ο κάθε ένας θα έχει ίσες απολαβές, αντί του υπάρχοντος χρηματοπιστωτικού συστήματος με τα γνωστά προβλήματα. Ναι κάποιες δουλειές αρχικά θα διαφέρουν σε καταπόνηση και καταβολή ενέργειας , αλλά τώρα ούτως ή άλλως δε τις κάνει πάλι καποιος από ανάγκη, έστω με χρηματικές απολαβές ; το παν πιστεύω βρίσκετε στην κατανόηση του στόχου και στη γνησιότητα του κινήτρου.

 

Έπειτα όσο το βελτιώνεις θα βελτιώνετε, μεχρι να αυτοματοποιηθεί τα μέγιστα. Φυσικό επακόλουθο η προϋπόθεση έκαστος στο είδος του να συμβάλει όσο και όπου μπορεί και κυρίως όπου επιθυμεί πραγματικά και έχει κλήση. Κατά το μεγαλύτερο τουλάχιστο μέρος, είναι σαν το χόμπι σου να γίνεται η εργασία και αυτό είναι μέγιστη προσδοκία ιδικά αν το συγκρίνουμε με τη σημερινή δουλειά - δουλεία. Ξεπερνάς την καταπιεστική υποχρέωση που δημιουργείτε από το υπάρχον σύστημα με όλα τα παρατράγουδα που το συνοδεύουν και περνάς στην ουσιαστική αναγκαιότητα της φύσης σου, μέσα από την συνειδητοποίηση. Διαλέγεις , αλλά πλέον έχεις τη γνήσια επιλογή. Γνωρίζοντας πως διαφορετικά αυτό δε θα ευδοκιμήσει δίχως συλλογική προσπάθεια, είναι ένα καλό αρχικό κίνητρο ούτως η άλλως, ώστε να ξεκολλήσουμε από την υπάρχουσα λογική.

 

Διαλέγεις την ουσία αλλά πάντα και σε συνάρτηση με το προτιμότερο.

 

Και ολα αυτα θα γινουν απο οντα με ξεχωριστη προσωπικοτητα, οπως εχουν σημερα οι ανθρωποι,ή απο οντα με ιδια προσωπικοτητα ολοι, ωστε να "θελουν" ολοι να δουλεψουν, να "θελουν" ολοι να ειναι καλοι απεναντι στο κοινωνικο συνολο, να "θελουν' ολοι να συμβαλλουν;

[activex]

Και ολα αυτα θα γινουν απο οντα με ξεχωριστη προσωπικοτητα, οπως εχουν σημερα οι ανθρωποι,ή απο οντα με ιδια προσωπικοτητα ολοι, ωστε να "θελουν" ολοι να δουλεψουν, να "θελουν" ολοι να ειναι καλοι απεναντι στο κοινωνικο συνολο, να "θελουν' ολοι να συμβαλλουν;

 

Όλα αυτά που τονίζεις θεωρώ πως δεν είναι πάγια στοιχεία που χαρακτηρίζουν την εκάστοτε ξεχωριστή προσωπικότητα, αλλά καθαρά θέματα παιδείας και κατανόησης της φύσης μας. Η σημερινή παιδεία άλλωστε κατάφερε να μας πείσει πως δε γίνεται αλλιώς έξω από το υπάρχον σύστημα! γιατί όχι και το αντίθετο ; Μήπως τώρα δεν παραμένουμε διαφορετικές προσωπικότητες ; παρόλα αυτά όλοι μια χαρά δουλεύουμε και συντηρούμε το παρόν σύστημα και όποιος δε το κάνει δεν επιβιώνει...

 

Την ποιότητα ζωής στοχεύεις να αλλάξεις, όχι τα πάγια χαρακτηριστικά της ζωής - επιβίωσης.

[Praetorianos]

με την προϋπόθεση (υποθετικά έστω) ότι μόλις αυτό ευδοκιμήσει, ο κάθε ένας θα έχει ίσες απολαβές, αντί του υπάρχοντος χρηματοπιστωτικού συστήματος με τα γνωστά προβλήματα.

Συμφωνώ με όλα τα υπόλοιπα, διαφωνώ στο quoted κείμενο.

 

Όταν φτάσει η κοινωνία σε τόσο υψηλό επίπεδο ώστε να κάνει όλα αυτά που έγραψες, θα θεωρεί εντελώς παιδιάστικο και πρωτόγονο να έχει ακόμα σαν όρους το "όλοι ίσες απολαβές". Εκτός του ότι είναι αναποτελεσματικό (αν έχουν όλοι Lada/Nokia 8210, κάτσε βρες πόρους για να παράγεις καλύτερα αυτοκίνητα/κινητά ή θα τα αλλάζεις κάθε φορά σε όλους?), δεν έχει λόγο ύπαρξης.

 

Ένας ας πούμε μπορεί να μην δίνει μία για να έχει υπολογιστή και τηλεόραση αλλά να θέλει να έχει το πιο εξελιγμένο κινητό που κυκλοφορεί. Αυτομάτως σαν κοινωνία, παραμερίζοντας τον όρο "όλοι τα ίδια", του το προσφέρεις. Εξάλλου σε οποιαδήποτε κοινωνία, σε οποιαδήποτε ουτοπία τα 4 βασικά οικονομικά προβλήματα παραμένουν:

 

• Ποια αγαθά πρέπει να παραχθούν και σε ποια ποσότητα.

• Πως θα παραχθούν τα αγαθά που έχουν επιλεγεί.

• Πως θα διανεμηθεί το παραγόμενο προϊόν.

• Ποιος μέρος θα επιλεγεί για την παραγωγική δραστηριότητα.

 

Επομένως ό,τι και να κάνεις ισότητα δεν μπορεί να υπάρξει. Εκτός του ότι προσωπικά θεωρώ την ανάγκη για ισότητα, πρωτόγονο ένστικτο. Αν εγώ καλύπτω τις ανάγκες μου, τι με νοιάζει αν ο γείτονας αλλάζει σπίτι κάθε 3μηνο?

[pournaras]

Ναι αλλα με βαση τις θεωριες του venus, ουτε ο ενας θα "θελει" πιο εξελιγμενη τηλεοραση, ουτε ο αλλος θα "θελει" πιο εξελιγμενο κινητο, (πως θα γινει βεβαια αυτο... εκτος της λοβοτομης ), γιατι ολοι θα εχουμε πρωταρχικο σκοπο το κοινο καλο, και οχι το προσωπικο.

Τρομαζω στην ιδεα του τι θα συμβει οταν ο πιο εξυπνος ξεφυγει απο το κοπαδι, και παψει να σκεφτεται το κοινο καλο, ποσο ευκολα θα μπορει να χειραγωγησει το υπολοιπο κοπαδι. Ο χιτλερ θα ειναι ειναι παιδακι διπλα του.

[Praetorianos]

Ναι αλλα με βαση τις θεωριες του venus, ουτε ο ενας θα "θελει" πιο εξελιγμενη τηλεοραση, ουτε ο αλλος θα "θελει" πιο εξελιγμενο κινητο, (πως θα γινει βεβαια αυτο... εκτος της λοβοτομης ), γιατι ολοι θα εχουμε πρωταρχικο σκοπο το κοινο καλο, και οχι το προσωπικο.

Μα εγώ το πάω ένα στάδιο παραπέρα. Δεν ζημιώνεις την κοινωνία αν έχεις κάτι καλύτερο από τους υπόλοιπους αρνούμενος μερικά άλλα αγαθά που δεν σου χρειάζονται. Ούτε η κοινωνία θα έχει πρόβλημα να κάνει customize τις παροχές της αν έχει τη δυνατότητα ώστε να είναι όλοι ικανοποιημένοι.

 

Αν εγώ θέλω το καλό όλων κι έχω τόσο ανεπτυγμένο το ένστικτο της κοινωνικότητας, να μου αν ο άλλος αμοίβεται καλύτερα από μένα. Εφόσον προσφέρει στην κοινωνία, δεν με ενδιαφέρει.