Παράξενα/Αξιοπερίεργα όνειρα που έχετε δει

[iGoPod]

Πριν άπειρα χρόνια τη σχωρεμένη τη γιαγιά μου ντυμένη με τσεμπέρια και μαύρα ρούχα (Λασίθι style), να οδηγεί τζετ σκι και να έχει δεμένο πίσω το φέρετρο του παππού μου.

 

ps: O παππούς ζει ακόμα.Η γιαγιά βγήκε νοκ άουτ.

φυσικο ειναι τζετ σκι σε τετοια ηλικια?

[Garnele]

Εγώ για μια περίοδο έβλεπα τίγκα γκορ όνειρα: ζόμπια-αίματα-σωθικά χυμένα στο πάτωμα να σπαρταράνε και τέτοια. Μάλιστα σε ένα τα είχα δει μέσα στο σπίτι και προσπαθούσα να ξεφύγω αλλά δεν μπορούσα και έδεσα τα έντερα μεταξύ τους και το έσκασα από το μπαλκόνι. Είχα αρχίσει να τρομάζω για τον ψυχικό μου κόσμο αλλά ξαφνικά σταμάτησαν εντελώς και πλέον όποτε βλέπω είναι συναπτά με την χαριτωμένη μου καθημερινότητα. Το τελευταίο που θυμάμαι μάλιστα εκτυλισσόταν σε ζωολογικό κήπο.

[stormrain]

βλέπω είναι συναπτά με την χαριτωμένη μου καθημερινότητα. Το τελευταίο που θυμάμαι μάλιστα εκτυλισσόταν σε ζωολογικό κήπο.

 

Δεν μπορω να μην ρωτησω: Τι σχεση εχει η χαριτωμενη σου καθημερινοτητα με εναν ζωολογικο κηπο?

 

Το πιο περιεργο μου ονειρο ηταν ενα οπου ενας τυπος με κηνυγουσε, με εγκλωβισε σε μια πολυκατοικια και αρχισε να με πυροβολει με ενα αυτοματο το οποιο ηταν ενσωματομενο στο ποδι του. Προλαβα και μπηκα σε ενα ασανσερ και πηγαινα απο το ισογειο στο ρετιρε και μετα παλι πισω καθως οταν ανοιγε η πορτα αυτος βρισκοταν παντα εκει.

Αλλα αυτο που θεωρουσα παντα πιο τρομακτικο (το εχω δει καμποσες φορες στο παρελθον, πλεον πανε χρονια) ειναι το να πεταω αλλα να μην μπορω να επιστρεψω στο εδαφος...

[Garnele]

 

Δεν μπορω να μην ρωτησω: Τι σχεση εχει η χαριτωμενη σου καθημερινοτητα με εναν ζωολογικο κηπο?

 

Τελευταία μένω σε ένα σπίτι με σκυλιά, ψάρια, αρουραίους, πεταλούδες, ψαλίδες, αράχνες και κάτι περίεργα σκουλήκια.

 

[zoya]

Αυτά τα όνειρα που σε κυνηγάνε-τρέχεις-πηδάς και ξυπνάς με όλο σου το σώμα μουδιασμένο είναι τα χειρότερα, τσαντίζομαι όταν τα βλέπω.

 

Το τελευταίο κουλό που θυμάμαι, ήμουνα σε ενα δρόμο και με είχαν στριμώξει κάτι φασίστες του Συνασπισμού (lol) και μου πετούσαν πέτρες και οι βλαμμένοι σπάσαν τα παρμπριζ από κανα δυο διερχόμενα αυτοκίνητα και κατέβηκαν οι οδήγοι και μου ζητούσαν τα ρέστα λες και εγώ εφταιγα που αυτοί δεν μπορούσαν να σημαδεψουν σωστά.

 

Α! Και το καλύτερο που έχω δει ever, ήμουνα πιτσιρίκα στο σπίτι στο χωριό και στην αυλή είχαν μαζευτεί φίδια, εγώ δεν μπορούσα να περάσω, σκαρφάλωσα στην υδροροή και πάνω στην υπερπροσπάθεια ξύπνησα. Ξενέρα, δεν έμαθα ποτέ αν τα κατάφερα.

 

 

 

 

Τελευταία μένω σε ένα σπίτι με σκυλιά, ψάρια, αρουραίους, πεταλούδες, ψαλίδες, αράχνες και κάτι περίεργα σκουλήκια.

 

 

Αυτό δεν ειναι ζωολογικός κήπος, μουσείο φυσικής ιστορίας είναι

 

[extasy]

Σας νικάω όλους, έχω δει το πιο κουλό όνειρο.

Ένα βράδυ που κοιμόμουν, έβλεπα στο όνειρό μου ότι κοιμόμουν και ονειρευόμουν! Εγκιβωτισμένο όνειρο, έχω ξεφύγει!

[htps]

Μια ψυχικη διαταραχη αρκετα συχνη στην εφηβεια κ σε μεγαλυτερες ηλικιες ως επιπλοκη αγχωδων διαταραχων κ διαταραχης πανικου ειναι η αποπροσωποποίηση.

Καποιοι ασθενεις περιγραφουν οτι βρισκονται συνεχως σε ενα ονειρο.Μερικοι μαλιστα δεν μπορουν να ξεχωρισουν εαν οντως ονειρευονται η εαν συμβαινουν ολα αυτα στην πραγματικοτητα....

 

Παντως εχει αριστη προγνωση κ σπανια διαρκεια πανω απο μερικες βδομαδες

[nickarmy]

Σας νικάω όλους, έχω δει το πιο κουλό όνειρο.

Ένα βράδυ που κοιμόμουν, έβλεπα στο όνειρό μου ότι κοιμόμουν και ονειρευόμουν! Εγκιβωτισμένο όνειρο, έχω ξεφύγει!

 

δυστυχώς ατύχισες το έχω πάθει και εγώ .

 

 

htps, περίμενα να μας πεις για κανέναν τυφώνα

[giorgos147]

Από παράξενα όσα θες!

 

Τα πιο παράξενα είναι αυτό(σε πρόσφατο) και, όταν ήμουν γύρω στα 6-7 και είχε πεθάνει ο ένας και μόνος εν ζωή τότε παππούς μου, μη με πάρετε για τρελό, είδα ότι ήμουν έξω από το σπίτι του, μπήκα μέσα, ανέβηκα, ήταν ψιλοαλλαγμένο το σπίτι, και μόλις πήγα στη κουζίνα, τον είδα, με πήρε αγκαλιά και μου χαμογέλασε, και από κει και ύστερα δε θυμάμαι τίποτα.

[marantonis]

Αναβιωνω το τοπικ για να πω μερικα καμενα δικα μου, προσφατα ονειρα:

 

Ονειρευτηκα οτι κερδισα (δε ξερω πως) ενα κοριτσιστικο, πλαστικο, παιδικο κολιε (χρωμα ασπρο-μωβ), και το εδωσα στον Παπανδρεου για να το κανει δωρο στη Μερκελ. Σιριουσλι!!

 

Ειδα οτι με απηγαγε η μανα ενος παλιου συμμαθητη μου, με εδεσε στο σπιτι της, κι επειτα με εβγαλε εξω και με αναγκασε να κανω στριπτιζ σε μια γειτονισσα που εβλεπε απο απεναντι, ενω εκεινη (η απαγωγεας) μου εριχνε νερο με το λαστιχο. Καποια στιγμη το 'σκασα κι αρχισα να τρεχω μισογυμνος και κατατρομαγμενος ενω εβλεπα οραματα με τη φατσα της να γελαει, παντου, κατα τη φυγη μου. Επειτα εφτασα στο σπιτι των γονιων μου, μπηκα μεσα και βρηκα τη γιαγια μου δολοφονημενη. Τοτε ενιωσα βεβαιος οτι το εκανε αυτο απο εκδικηση, επειδη ξεφυγα. Κι αυτοματως ξυπνησα, χεσμενος απ' το φοβο μου.

 

Αλλη μια φορα, λιγο πιο παλια αλλα σιγουρα φετος, ειχα ονειρευτει οτι ημουν ξυπνιος στο σπιτι, ξυπνουσα και επειτα καταλαβαινα οτι βρισκομουν παλι σε ονειρο, στο ιδιο. Ολα τελειωσαν (δε ξερω αν εγινε 2 ή 3 φορες) οταν ειδα παλι τη γιαγια μου να πεθαινει. Παιζει να ουρλιαξα κι ολας την ωρα που ξυπνουσα, κατι τετοιο θυμαμαι. Τι ειναι αυτο το πραγμα, θα την πεθανω τη γυναικα μια ωρα αρχυτερα

 

Δεν εχει περασει μηνας: Η υπνικη παραλυση ειναι κατι που μου συμβαινει, σπανια ομως. Δηλαδη ως μεχρι τοτε πρεπει να το ειχα παθει 3 φορες στο συνολο, ενω ποτε δε συνδυαζοταν με καποιο ονειρο. Προσφατα ομως, οχι μονο συνδυαστηκε με ονειρο (με το οποιο υπηρχε αμεση συνδεση) αλλα εγινε και 3 φορες συνεχομενα, μεσα σε ελαχιστα λεπτα!! Κοιμομουν, και ονειρευομουν οτι ημουν ξυπνιος (ειμαι σιγουρος οτι πιστεψα απολυτα για μια στιγμη οτι ημουν ξυπνιος, γιατι ηταν απολυτα ρεαλιστικο το ονειρο), απλως ορθιος σε ενα δωματιο (μαλλον το σπιτι μου, δεν ειμαι σιγουρος για το περιβαλλον αλλα το πιο πιθανο ειναι αυτο) και εκει που περπατουσα, ας πουμε, χαλαρα, αρχισα να παραλυω και να πεφτω κατω μη μπορωντας να κουνησω τιποτα απολυτως. Ξυπναω, και η επιδραση της παραλυσης ηταν ακομα αισθητη(στο μεταξυ, φοβαμαι πολυ οταν το παθαινω αυτο), για πολυ λιγο ωσπου μπορεσα να κουνησω λιγο το ποδι μου και το χερι κι ετσι ειδα οτι επανηλθα. Μεσα σε λιγα δευτερολεπτα ξανακοιμαμαι. Ονειρευομαι, μαλλον αμεσα, ξανα οτι ειμαι καπου ορθιος και παραλυω και πεφτω κατω. Ξαναξυπναω, παλι τα ιδια. Ξανακοιμαμαι, παλι μεσα σε δευτερα. Παθαινω για τριτη φορα αυτο το πραγμα. Ξυπναω. Περιμενα κανενα 15λεπτο 20λεπτο για να ξανακοιμηθω, χωρις καποιο προβλημα αυτη τη φορα. Σημειωνω οτι ημουν κουρασμενος και φοβερα νυσταγμενος, σαν ναρκωμενος (δεν ειχα παρει τιποτα).

 

Το προηγουμενο βραδυ, ειδα ενα ονειρο που δε το θυμαμαι καλα, ενιωσα οτι ειχε μεγαλη διαρκεια και αφορουσε ενα κοριτσακι του οποιου η ηλικια μεταβαλλοταν σε ανυποπτο χρονο, συνεχως. Γινοταν μεγαλυτερη, μικροτερη, μεγαλυτερη, μικροτερη, κι εγω προσπαθουσα να την προστατεψω. Σαν ταινια μου φανηκε.

[kk1991]

http://www.youtube.com/watch?v=lEmd07yVmno&feature=related

 

 

εγω παλι βλεπω ολο μ******ς και ενω ξερω οτι ειναι ονειρο και προσπαθω να ξυπνισω δεν μπορω...

 

topic starter να υποθεσω ειδες inception????

[De@th L0rd]

Εγώ χθες σε όνειρο πως είχα σχέση με μια ξένη ηθοποιό που γουστάρω τρελά το όνειρο έμοιαζε τόσο αληθινό που ένιωθα ζήλια, σε κάποια φάση ξύπνησα και ξανακοιμήθηκα και το όνειρο συνεχίστηκε. Μακάρι να δώ κάτι παρόμοιο κι απόψε. Ωραία ήταν

[pappous_soulis]

Σ'ένα όνειρο που έβλεπα πολλές φορές όταν ήμουν μικρός, ήμουν λέει ένα μικρό κοτοπουλάκι και γύρω με περιστοίχιζαν κάμποσα κοκόρια. Ακούγεται ηλίθιο αλλά ήταν τρομαχτικό, κυρίως επειδή έβλεπα τον εαυτό μου σε τρίτο πρόσωπο, όπου η "κάμερα" όσο πλησίαζε σε μένα οι μορφές τους φαινόντουσαν ολοένα και μεγαλύτερες, ενώ ταυτόχρονα ένιωθα απειλούμενος και αβοήθητος.

 

Δεν ξέρω αν είχε να κάνει με κάποιου είδους φοβία, και το αν έπαιξε ρόλο η κατανάλωση πουλερικών στο να τη ξεπεράσω.

[Zugzwang]

Αυτά τα όνειρα που σε κυνηγάνε-τρέχεις-πηδάς και ξυπνάς με όλο σου το σώμα μουδιασμένο είναι τα χειρότερα, τσαντίζομαι όταν τα βλέπω.

Plus αυτά που ξυπνάς κλαίγοντας. Δεν ξέρω αν τσαντίζομαι ακριβώς, αλλά σίγουρα με επηρεάζουν.

 

 

Εγώ πριν χρόνια είχα δει ότι ήμουν σ' ένα σκάφος με πολύ αγαπημένα μου πρόσωπα και κατά τη διάρκεια του ταξιδιού είχαμε ένα είδος προτζέκτορα που έδειχνε πάνω στον ουρανό τις πιο ευτυχισμένες μας στιγμές. Και τι δε θα 'δινα να υπήρχε κάτι τέτοιο.. :melancholy:

[Kasrith]

Εγώ είδα πριν λίγες μέρες ότι ήμουν στο σπίτι της γιαγιάς μου, και ήταν όλοι εκεί.. Οι μόνοι ξύπνιοι (as usual) ήμουν εγω και η αδερφή μου και βλέπαμε tv. Ξαφνικά ακούμε κάτι θορύβους, και καταλαβαίνουμε ότι κάποιος ληστής έμπαινε στο σπίτι. Τελικά ήταν 2, και τους έκανε ντου ο σκύλος. Αυτό που μου έκανε εντύπωση και το θυμήθηκα όταν ξύπνησα (σπάνια θυμάμαι όνειρα) και το θυμάμαι ακόμα είναι ότι ο σκύλος αρχικά μπερδεύτηκε/τρόμαξε, και μου όρμηξε εμένα. Ήταν όπως της ταινίες που επιτίθεται ξαφνικά κάποιο φίδι ξαφνικά την κάμερα. Midair καταλαβαίνει ποιος είμαι, πέφτει κάτω και κατευθύνεται στους άλλους..