SKOKMAN Δημοσ. 9 Ιουνίου 2002 Δημοσ. 9 Ιουνίου 2002 Όταν έχεις ξεκινήσει την πορεία σου σε κάτι πριν 15 και πλέον χρόνια, είσαι κάποια στιγμή αναγκασμένος να ζεις με τις αναμνήσεις σου, ούτως ή άλλως. Θα μπορούσαν σ' αυτά τα 15 χρόνια να έχουν περάσει από πάνω σου ως εμπειρία σε κάποια δουλειά, ένα χόμπι, κάποια γκόμενα (ή γκόμενες). Οι αναμνήσεις όμως μένουν και αρχίζει η νοσταλγία. Ιδίως όταν έχεις περάσει "δια πυρός και σιδήρου" από πολλές καταστάσεις, όταν έχεις παλέψει με πενιχρά μέσα για να πετύχεις τον σκοπό σου, όταν προσπαθούσες να στριμώξεις τον "ελέφαντα" στο "σπιρτόκουτο", τότε η νοσταλγία μεγαλώνει. Όλα σήμερα μοιάζουν εύκολα, αν και δεν είναι. Πάντως είναι ευκολότερα από κάποτε, όταν η τεχνολογία δεν προχωρούσε με τόσο γοργά βήματα, όταν είχες έναν υπολογιστή για 2-3 χρόνια και σου έφτανε, όταν η μόνη σου επικοινωνία ήταν η μικρή τοπική κοινότητα ομοιοπαθών κομπιουτεράδων για ανταλλαγή γνώσης και προγραμμάτων, όταν η μόνη πηγή γνώσης ήταν κάποια ελληνικά "πρωτόγονα" περιοδικά γεμάτα με πηγαίο κώδικα που έπρεπε να πληκτρολογήσεις αν ήθελες το πρόγραμμα ή με ακριβά ξένα περιοδικά που σου πρόσφεραν το παραπάνω, αν είχες βέβαια τα χρήματα να τα παρακολουθήσεις επί μακρόν και ήξερες και την γλώσσα.. Για να μαθαίνουν οι νέοι και να θυμούνται οι παλιοί... Το να μιλάμε για τα τεκταινόμενα του 1986 ή τι PC υπήρχαν το 1990 εν έτη 2001 ταιριάζουν σε μελέτη του ιστορικού του μέλλοντος ή σε ρετρό αναφορές ενός παλιού στο άθλημα. Ξέρω ότι μπορεί να έχετε διαβάσει στα περιοδικά του χώρου ή σε ανάλογες σελίδες του Internet αναφορές σ' αυτές τις "μακρινές" εποχές, ωστόσο, πόσες αναφορές έχετε διαβάσει κατευθείαν από τον "παθόντα" της εποχής εκείνης? Έτυχε να μιλήσω με άλλους παλιούς χρήστες Η/Υ και ανταλλάξαμε επιφωνήματα νοσταλγίας για τις παραξενιές του Commodore 64, την αίσθηση του πληκτρολογίου του Spectrum ή την αργοπορία του κασετοφώνου του Amstrad CPC 464. Μιλάμε για μυθικά μηχανήματα, τα οποία αυτή την στιγμή ταιριάζουν σε Μουσεία Τεχνολογίας αλλά μας άνοιξαν, σε πολλούς από μας, τον δρόμο για τον υπέροχο κόσμο των Η/Υ. Η μόνη ελπίδα να δει τέτοια μηχανήματα ένας νέος χρήστης που άρχισε πριν 2-3 χρόνια, είναι είτε από κάποιον "μερακλή" που φρόντισε να κρατήσει και να συντηρήσει τέτοια μηχανάκια, είτε από τους αντίστοιχους emulators που κυκλοφορούν ευρέως στο Δίκτυο. Αλλά δεν μπορείς να χαρείς την μαγεία του Commodore 64 από έναν emulator αν δεν πατήσεις τα χοντρά του πλήκτρα ή την αίσθηση ενός Amstrad CPC αν δεν βάλεις - βγάλεις την χοντρή δισκέτα των 3'' στο disk drive του και δεν ακούσεις τον αντίστοιχο θόρυβο που έκανε το drive όταν διάβαζε. Επίσης, όταν δεν έχεις περάσει από αυτή την εποχή, δεν μπορείς να εκτιμήσεις τα χοντροκομμένα γραφικά, με τον απλό ήχο και την αργή ταχύτητα που είχαν τα παιχνίδια της εποχής, συγκρινόμενα βέβαια με τα σημερινά παιχνίδια στα PC, ιδίως όταν μια τέτοια σύγκριση δεν υφίσταται καν. Η "νέα γενιά" των Η/Υ με επεξεργαστές να χτυπάνε 1GHz, με κάρτες γραφικών εκατομμυρίων χρωμάτων και με 32ΜΒ μνήμης το λιγότερο, με τεράστιες οθόνες 17 ή 19 ιντσών ή με σκληρούς δίσκους απίστευτης χωρητικότητας δεν μπορεί να εκτιμήσει τα 128ΚΒ μνήμης (!!), τις δισκέτες των 320ΚΒ, τον μονοκάναλο ήχο ή τις πράσινες οθόνες των 12''! Δεν μπορεί καν να εκτιμήσει τα 10ΜΗz των πρώτων "ταχύτατων" ΧΤ PC στις αρχές της δεκαετίας του '90, τα 640ΚΒ μνήμης, τις δισκέτες των 5 1/4'' των 360ΚΒ, τα 64 χρώματα μιας CGA κάρτας γραφικών ή τα modems των 1200bps. Βέβαια κι αυτοί κάποτε θα μπορούν να εκτιμήσουν τα σημερινά καλούδια, όταν αυτά θα έχουν ξεπεραστεί κατά πολύ μετά από μια 5ετία το περισσότερο και θα έχουν τις δικές τους αναμνήσεις, αλλά δεν θα έχουν δει όλη αυτή την επανάσταση εν τη γενέσει της. Δεν φταίνε αυτοί που γεννήθηκαν σε εποχές που δεν υπήρχε περίπτωση να μπορούν να βιώσουν τέτοιες καταστάσεις. Φταίει η τεχνολογία που τρέχει τόσο πολύ, ώστε σήμερα δεν σου αφήνει περιθώρια χρόνου να εκτιμήσεις τα "παλιά" και τα "νέα" στον χώρο. Δεινόσαυροι... Τον Απρίλιο του 1986, λίγο πριν το Πάσχα, ξεκινάω το μακρύ μου ταξίδι στον χώρο των Η/Υ. Πηγαίνω ήδη 2α Γυμνασίου και ένας φίλος με έχει καλέσει σπίτι του να παίξουμε κανένα παιχνιδάκι στον Spectrum 48K που διαθέτει. Πήγα σπίτι του ένα συννεφιασμένο απόγευμα και έμεινα καταγοητευμένος από τις "δυνατότητες" του μηχανήματος. Μιλάμε για ένα μηχανάκι "μυθικό", περιζήτητο σήμερα (συλλεκτικό σίγουρα) το οποίο ήταν σχετικά φτηνό την εποχή εκείνη (έκανε 18.000 δρχ!!) και σου πρόσφερε τα τυπικά ενός 8μπιτου μηχανήματος: είχε 48ΚΒ μνήμη, πληκτρολόγιο από "γομολάστιχες", συνδεόταν με την τηλεόραση και διάβαζε προγράμματα από κασέτα μέσω ενός κασετοφώνου που συνέδεες επάνω του. Είχε μονοκάναλο ήχο και πρόσφερε κάποιες δεκάδες χρώματα. Εξοπλισμένος με μια στοιχειώδη γλώσσα προγραμματισμού Basic, μπορούσες επάνω του να βγάλεις τα προγραμματιστικά σου απωθημένα, παλεύοντας με την λιγοστή μνήμη του συστήματος και την ανοχή σου στην αίσθηση του πληκτρολογίου. Την εποχή εκείνη μεσουρανούσαν επίσης ο Amstrad CPC 464 (με κασετόφωνο ενσωματωμένο, 64ΚΒ μνήμη, μονοκάναλο ήχο και σχεδόν τα ίδια χρώματα με τον Spectrum, σαφώς καλύτερα γραφικά, καλύτερο πληκτρολόγιο, ενσωματωμένη Locomotive Basic), ο Commodore 64 (με τα ίδια σχεδόν χαρακτηριστικά με τον 464, απλώς είχε καλύτερα γραφικά / ήχο, εξωτερικό κασετόφωνο της Commodore, μπορούσε να πάρει και δισκέτα, με καλύτερη αλλά πολυπλοκότερη & ισχυρότερη basic), ο Apple IIc, ένα μηχανάκι της Apple που ήταν πανάκριβο για τα τότε δεδομένα (είχε 1.000$ με το δολάριο να παίζει στις 120 δρχ άρα 120.000!) αλλά βαρύτερα εξοπλισμένο και μερικά άλλα μηχανήματα λιγότερο δημοφιλή αλλά σχεδόν με τις ίδιες δυνατότητες με τα προαναφερθέντα (Oric Atmos, TI/99a, Atari, MSX, BBC κλπ). Παρόλο όμως που μιλάω με θαυμασμό για τον Spectrum, ωστόσο το πρώτο μου home computer δεν ήταν ένας ZX αλλά ένας Commodore 128 με κασετόφωνο. Τον είχε ένας ξάδερφός μου και είχα μείνει καταγοητευμένος με τα γραφικά και ήχο των παιχνιδιών, όπου απείχε παρασάγγας από τον αντίστοιχο Amstrad CPC 464 αλλά και δεν συγκρινόταν με τον Spectrum. Ένα ωραίο λοιπόν Σάββατο πρωί, λίγο πριν τελειώσω την 2α Γυμνασίου (Ιούνιος 1986), είχα στο σπίτι μου το παραπάνω μηχάνημα. Μάλιστα, επειδή είχαν περάσει και τα γενέθλιά μου, ο εν λόγω ξάδερφος μου είχε κάνει δώρο το πρώτο μου παιχνίδι που λεγόταν "Comic Bakery". Το θυμάμαι μέχρι τώρα: χειριζόσουν έναν μάγειρα ο οποίος προσπαθούσε να πιάσει διάφορα φαγητά και γλυκά που του πετούσαν διάφοροι από ψηλά. Όσο περισσότερα σου έπεφταν κάτω, έχανες ενέργεια και στο τέλος έχανες το παιχνίδι. Ένα μεγαλοπρεπέστατο GAME OVER σου καθόταν στο κέντρο της οθόνης και ξανάρχιζες από την αρχή. Είχε πολύ πλάκα και μιας και δεν είχα κάτι καλύτερο να παίξω, ασχολήθηκα αρκετά μαζί του. Αλλά φευ! Τον υπολογιστή αυτόν, τον κράτησα κάτι λιγότερο από μήνα γιατί αποδείχτηκε δύσκολος για τα γούστα μου τότε. Αφήστε που στην Χαλκίδα των μέσων του 1980 δεν μπορούσα να βρω και πολύ εύκολα κάποια παιχνίδια. Κι επειδή ο έμπορος που μας το πούλησε ήταν γνωστός, είχαμε την δυνατότητα να το επιστρέψουμε. Έτσι τον πήγα πίσω και αγόρασα έναν Amstrad CPC 464. Κι από δω αρχίζει ένα υπέροχο ταξίδι όπου κράτησε σχεδόν 4 χρόνια. Η εποχή του Amstrad... O CPC 464 ήταν ένα πρωτοποριακό μηχάνημα για την εποχή του. Η τιμή του ήταν μέτρια (45.000 είχε) αλλά ο εξοπλισμός του καλός. Την εποχή εκείνη υπήρχε και το αμέσως επόμενο μοντέλο, ο 664 ο οποίος ήταν ένας 464 με disk drive των 3'' αλλά το μοντέλο αυτό δεν περπάτησε καθόλου. Η μαμά - Amstrad έβγαλε σχεδόν καπάκι τον 6128 ο οποίος ήταν στην ουσία και το best seller της εταιρείας και η μετέπειτα μεγάλη αγάπη μου. Αλλά ας γυρίσω στον 464. Ο υπολογιστής αυτός ήταν εφοδιασμένος με μια καλή και ευέλικτη Basic, την Locomotive. Οι Amstrad σε γενικές γραμμές υποστηρίχτηκαν τόσο από την ίδια την κατασκευάστρια εταιρεία όσο και από τρίτες. Αλλά και από τους χρήστες τους ίδιους. Εκατοντάδες περιοδικά ανά τον κόσμο (το ελληνικό "Ελληνική Πλευρά του Amstrad" ήταν το κορυφαίο σε υποστήριξη αν και πρωτόγονο σαν εκδοτικό σύνολο, ωστόσο ποιος το πρόσεχε τότε αυτό!) υποστήριξαν άμεσα ή έμμεσα την πλατφόρμα των CPC. Το αγγλικό Amstrad World ήταν το κάτι άλλο, με μπόλικα listings (listing = ο πηγαίος κώδικας του προγράμματος, το souce, τον οποίο θα έπρεπε να τον πληκτρολογήσεις -διαδικασία που απαιτούσε επίπονη πληκτρολόγηση αρκετών ημερών και μάλιστα αν περιείχε και κώδικα μηχανής άστο καλύτερα!- για να τρέξει το πρόγραμμα) επί παντός επιστητού, από παιχνίδια μέχρι πολύπλοκες εφαρμογές και μικρά utilities, Το μόνο του ελάττωμα που είχε το άτιμο (!!) ήταν η τιμή του: 2.800 δρχ τότε για έναν μαθητή με μικρό χαρτζιλίκι ήταν αυτοκτονία οικονομική. Όμως τόση ήταν η προσπάθεια και η δίψα τότε ώστε να εμπλουτιστούν οι γνώσεις και οι εμπειρίες, σε συνδυασμό με την ανυπαρξία άλλων πηγών πληροφόρησης και ανανέωσης των προγραμμάτων (τα δίκτυα τότε πόσο μάλλον το Internet ήταν σχεδόν στην σφαίρα της επιστημονικής φαντασίας) ώστε το κόστος εξανεμιζόταν μπροστά στον πλούτο της πληροφορίας. Χαλάλι τα ξενύχτια και η κόπωση από την πληκτρολόγηση τόσων εκατοντάδων γραμμών κώδικα (πρέπει να παραδεχτώ ότι είχαν φοβερά σε αντοχή πληκτρολόγια!), όταν είχες μπροστά σου ένα παιχνιδάκι ή ένα προγραμματάκι που σου έλυνε τα χέρια. Αν θελήσω να κάνω μια σύγκριση της "εποχής του Amstrad" με την "εποχή του Pentium III", θα ήθελα να σταθώ στην εξής λεπτομέρεια: τότε για να φορτώσει ένα παιχνίδι από κασετόφωνο ήθελε 20 λεπτά. Σήμερα κάνει άντε το πολύ 2 λεπτά. Με λίγα λόγια, τότε μπορούσες να κάνεις μπάνιο και να ξυριστείς και να μην είχε φορτώσει ακόμα το παιχνίδι. Τώρα δεν προλαβαίνεις να χασμουρηθείς και είσαι έτοιμος. Θα μου πείτε "αυτό δεν είναι καλό;". Φυσικά και είναι, δεν είπα το αντίθετο. Απλώς, τότε υπήρχε καταμερισμός των δραστηριοτήτων. Έλεγες: "Ναι, θέλω να παίξω αλλά δεν με παίρνει ο χρόνος να περιμένω να φορτώσει το ρημάδι". Έτσι, προτιμούσες να πληκτρολογήσεις ένα πρόγραμμα ή να γράψεις ένα δικό σου πρόγραμμα. Μετά, έβαζες το κασετόφωνο να γουργουρίζει ώσπου να φορτώσει το αγαπημένο σου παιχνίδι. Επίσης, τότε πωρωνόσουνα περισσότερο μ' ένα παιχνίδι και δεν είχες την σημερινή πολυτέλεια να μπορείς να παίξεις 5 διαφορετικά παιχνίδια μέσα σε μια ώρα αν τα βαριέσαι διαδοχικά. Μετά από 2 χρόνια... πάλης με το κασετόφωνο, έγινε το μεγάλο άλμα: αγόρασα έναν CPC 6128 με πράσινο monitor (αγοράστηκε καινούριος το 1988 από το ΠΛΑΙΣΙΟ στην Μπουμπουλίνας & Στουρνάρη έναντι 69.000 δρχ την ώρα που με έγχρωμο monitor είχε 85.000!) και μπήκα στην εποχή της δισκέτας. Δισκέτες 3''! ʼλλος νταλκάς και πανάκριβος: 1.200 δρχ η μία είχαν οι άτιμες. Σήμερα ένα άγραφο CD έχει το πολύ 250 δρχ, με αντιστοιχία 320ΚΒ / 640ΜΒ, καμία σχέση! Ωστόσο, μπορώ να καυχηθώ ότι ήμουν από τους "πλουσιότερους" στην Χαλκίδα εφόσον διέθετα 32 τέτοιες με δεκάδες προγράμματα και παιχνίδια. Ακόμα και μετά από 13 χρόνια, ο 6128 αποτελεί την μεγάλη μου αγάπη αν και αναγκάστηκα να τον πουλήσω για να αγοράσω μια Amiga 500 το 1990. Ο υπολογιστής αυτός με μύησε ολοκληρωτικά στους υπολογιστές. Έμαθα κάθε ρανίδα σιλικόνης που διέθετε, με αποκορύφωμα την επιφανειακή (ωστόσο) εκμάθηση γλώσσας μηχανής Ζ80. Λέω επιφανειακή, γιατί έμαθα τόση γλώσσα μηχανής ώστε να μπορώ να βάζω άπειρες ζωές σε παιχνίδια. Cracks τέτοια δημοσιεύτηκαν σε 2 τεύχη του ελληνικού περιοδικού για home computers PIXEL (Πίξελ). Στα 2 χρόνια έσπασα κοντά στα 80 παιχνίδια. Προσέξτε, ότι το cracking παιχνιδιών τότε δεν είχε καμία σχέση με το σημερινό cracking που γίνεται κυρίως για να ξεπεραστεί το κλείδωμα του παιχνιδιού, ενώ ήταν απολύτως "συμβατό" με τα σημερινά cheats των παιχνιδιών. Η κυριότερη διαφορά ήταν ότι έπρεπε με κάποιες τεχνικές να σκαλίσεις τα σωστά σημεία του κώδικα του παιχνιδιού για να βρεις την άτιμη την ρουτίνα που έκανε όλη την ζημιά ΚΑΙ να γράψεις τον αντίστοιχο loader ώστε να φορτώσει το παιχνίδι με το crack, ενώ τώρα, με μια βολτούλα σε γνωστούς δικτυακούς τόπους να βρεις το cheat που θέλεις. Γνωστό utiltiy για τέτοιες δουλειές τότε ήταν το Discology (κυκλοφορεί για emulators) μια γαλλική πλατφόρμα προγραμμάτων (κάτι σαν τα σημερινά Norton Utilities) ενώ γνωστός Έλληνας cracker τότε ήταν ο Λάμπρος ο Ποταμιάνος. Με τον 6128 έκανα τα πάντα: έσπασα παιχνίδια, έγραψα προγράμματα, έπαιξα τα καλύτερα hits της εποχής (Bomb Jack, Barbarian [με καταπληκτικά γραφικά & ήχο τότε], Elite κλπ), έγραψα και τύπωσα χρονογραφήματα, διηγήματα κι ότι άλλο ήθελα, σκάλισα εκατομμύρια γραμμές κώδικα μηχανής και γνώρισα ένα υπολογιστή μέσα κι έξω. Τώρα και να θέλετε να γνωρίσετε έναν υπολογιστή έτσι, είτε δεν υπάρχει χρόνος είτε η τεχνολογία ξεπερνιέται και δεν την προλαβαίνεις. Ψέματα? Ο Βασιλιάς απέθανε, ζήτω ο Βασιλιάς! Το 1989-90 είναι η εποχή που μεσουρανούν δύο κολοσσοί των home computers: μιλάω για τον Atari ST & την Commodore Amiga 500. Δύο μηχανήματα - θρύλους που έκαναν τα όνειρα εκατομμυρίων κομπιουτεράδων να ζωντανέψουν μέσα από την ταχύτητα των επεξεργαστών, τον πολυκάναλο ήχο και την πανδαισία των χρωμάτων και της ευκρίνειας των γραφικών τους. Δύο πολύ προικισμένα μηχανήματα με φανατικούς (ακόμα και τώρα) οπαδούς ανά τον κόσμο. Ιδίως η Amiga (είχα την τύχη να αποκτήσω μία 500άρα, άσχετο αν την κράτησα μόνο 6 μήνες γιατί έπρεπε να αγοράσω PC) ήταν το κάτι άλλο: κάνοντας τα πρώτα της βήματα, "απέκτησε" ένα μυθικό παιχνίδι που διακρινόταν για τον ήχο αλλά κυρίως για τα γραφικά του και μιλάω για το περίφημο Defender of the Crown. Τι παιχνίδι Θεέ μου ήταν αυτό? Φαντάζεστε, από τα χοντροκομμένα γραφικά και τον μονοκάναλο ήχο να περνάς σε στερεοφωνικό ήχο και λεπτοκαμωμένα γραφικά γεμάτα χρώμα και ζωντάνια. Τα κομπιουτεράδικα που πουλούσαν Amigες, είχαν βάλει μία να παίζει το demo του παιχνιδιού στην βιτρίνα και δεκάδες άτομα στήνονταν μπροστά στην βιτρίνα για να δουν "το θαύμα" αυτό. Φυσικά το παιχνίδι πούλησε, αλλά εκεί που πούλησε περισσότερο ήταν σε κόπιες! Σας θυμίζει τίποτα αυτό? Ευτυχώς, ένας γνωστός μου είχε κομπιουτεράδικο και ταυτόχρονα την αντιπροσωπεία της Commodore στην πόλη και έτσι μπορούσα να βλέπω το "θαύμα" από κοντά αλλά και την τιμή να παίζω με το "θαύμα" και όχι απλώς να βλέπω το demo του. Σημειωτέον, αυτό το παιχνίδι βγήκε λίγο αργότερα και για τα PC αλλά δεν είχε τις προδιαγραφές της Amiga. Η Amiga ωστόσο διακρίθηκε περισσότερο για τις εφαρμογές εικόνας και ήχου που διέθετε. Στα μετέπειτα χρόνια καθιερώθηκε ως ο κατάλληλος υπολογιστής για μοντάζ και επεξεργασία video από μικρούς τηλεοπτικούς σταθμούς και από μερικούς μεγάλους σήμερα που τότε έκαναν τα πρώτα τους βήματα. Το λειτουργικό της σύστημα, το Workbench, θεοποιήθηκε μαζί με το Atari OS (TOS) και ήταν από τα πρώτα λειτουργικά με "παράθυρα" που έτρεχαν σε υπολογιστές χαμηλού κόστους. Μπορεί ο Macintosh να έτρεχε το MacOS στα πρώτα του βήματα κι αυτό, διέθετε "παράθυρα" αλλά το κόστος του ιδίως εκείνη την εποχή ήταν απλησίαστο για τον μέσο χρήστη. Υπήρχαν και τα Windows 2.0 αλλά και τα PC τότε είχαν κόστος μεγάλο σχετικά. Εξάλλου, δεν χρειαζόταν να πληρώσεις μια μικρή περιουσία για να παίξεις καλά παιχνίδια. Ο Mac ήταν ο "σοβαρός" της υπόθεσης και τα PC είχαν χάλια κάρτες γραφικών με υποτυπώδη απεικόνιση χρωμάτων και ανάλυσης (640Χ480 το maximum σε 256 χρώματα για τις καλύτερες EGA κάρτες γραφικών). Επομένως τι έμενε για τον διψασμένο παιχνιδά? Μια Amiga & ένας Atari! Bingo! Προϊστορία... Το 1986 που ξεκίνησα εγώ, ο ταχύτερος εξοπλισμός ενός PC ήταν ο εξής: Επεξεργαστής: Intel 8086 @ 4,77 MHz 1 (ή 2) floppy disk drives των 5,25'' @ 360KB χωρητικότητας Μνήμη: 640 ΚΒ (η βασική δηλαδή) Σκληρός δίσκος: 5 ΜΒ Κάρτα γραφικών: EGA @ 256 χρώματα Κάρτα ήχου: 16bit κάρτα Modem: 1200 bps το πολύ (συνήθως εσωτερικό) αν και δεν ήταν διαδεδομένο Λειτουργικό σύστημα: MS-DOS 2.0 Οθόνη: 12'' ασπρόμαυρη (τρόπος του λέγειν γιατί ή πράσινη ήταν ή πορτοκαλί συνήθως) Εκτυπωτής: 9pin (της μόδας ήταν οι Star και η Epson) Κόστος του παραπάνω συστήματος: μισό μύριο! ΠΟΛΛΑ λεφτά και σήμερα, πόσο μάλλον τότε, αν σκεφτεί κανείς ότι με τόσα χρήματα παίρνεται σήμερα έναν P4 στο 1,4GHz καλά εξοπλισμένο που είναι 1.000.000 πιο γρήγορος από τον "παππού" ΧΤ! Βλέπω σε μερικά PIXEL της εποχής εκείνης τα PC που διαφήμιζαν κάποια μαγαζιά της Αθήνας και γελάω. Όπως πιθανόν να γελάτε και εσείς με τις συνθέσεις της εποχής. Σήμερα φαντάζουν σαν την σύνθεση του ENIAC, του πρώτου υπολογιστή της δεκαετίας του '40! Κι όμως, ήταν η σύνθεση ενός PC σαν αυτά περίπου που έχουμε σήμερα, αλλά 15 χρόνια πίσω. Ο νόμος του Moore δουλεύει μια χαρά όπως βλέπετε! Ένας φίλος του πατέρα μου έχει ακόμα ένα από τα πρώτα PC που ήρθαν στην Ελλάδα, την περίοδο 1982-83 και του κόστισε τότε 1.500.000 (!!) όπως μου είπε. Είχα την τύχη να δω αυτό το "ιερό τέρας" αλλά όχι εν λειτουργία καθώς αυτός ο μαθουσάλας έχει πάψει να λειτουργεί εδώ και αρκετά χρόνια. Ωστόσο δεν το πουλάει. Που να το πουλήσει? Σας πληροφορώ ότι είναι σπάνιο συλλεκτικό κομμάτι στην Ελλάδα και μάλιστα μπορεί σήμερα να κοστίζει και 5.000.000 δρχ!! Οι δεσμοί όμως που τον ενώνουν μ' αυτό το τερατάκι (σε όγκο) είναι τόσο μεγάλοι που προτιμά να το βλέπει να σκονίζεται σε ένα γραφείο στην δουλειά του (ναι, έχει εταιρεία με υπολογιστές) παρά να το δώσει. Συλλεκτικά επίσης θεωρούνται και τα μηχανάκια της εποχής που ξεκίνησα, όπως ο Sinclair Spectrum ZX 48K (ναι αυτός με τις γομολάστιχες στα πλήκτρα), ο Commodore 64, o Oric Atmos και πολλοί άλλοι. Μέσα σ' αυτά συγκαταλέγονται και οι Atari ST & Amiga 500. Η οικονομία του... ενός δευτερολέπτου! Κι όμως, αυτά τα PC που σήμερα τα βλέπουμε ως "άχρηστους" όγκους σε κάποια γωνία μιας αποθήκης, βοήθησαν και ενέπνευσαν προγραμματιστές να γράψουν αριστουργήματα με τις λιγότερες δυνατές γραμμές κώδικα και μάλιστα σε assembly καθώς ήταν ότι γρηγορότερο μπορούσε να χρησιμοποιηθεί από γλώσσα προγραμματισμού. Στα παλιά συστήματα, τόσο η χωρητικότητα της μνήμης (640ΚΒ) όσο και η χωρητικότητα του αποθηκευτικού μέσου (τα floppies έπαιρναν 360ΚΒ ανά πλευρά για τις δισκέτες 5,25'' και οι σκληροί δίσκοι ήταν χωρητικότητας από 2ΜΒ - 30ΜΒ) ήταν πολύ μικρά. Έτσι, οι προγραμματιστές προσπαθούσαν να χωρέσουν τον "ελέφαντα" στο "σπιρτόκουτο", να κάνουν δηλαδή ένα πρόγραμμα με καλές προδιαγραφές να μην πιάνει μεγάλο χώρο, γιατί απλούστατα δεν υπήρχε αυτός ο χώρος! Έτσι είχαμε φαινόμενα του στυλ, ένας καλός επεξεργαστής κειμένου για MSDOS με τα βασικά χαρακτηριστικά να έχει μήκος 30ΚΒ!!! Μιλάω για τον περίφημο Norton Editor, έναν επεξεργαστή κειμένου για DOS με όλα τα τυπικά χαρακτηριστικά, γραμμένο σε καθαρή assembly από την ίδια την αυτού εξοχότητα τον κο Νόρτον! Δεν ξέρω αν έχετε ακούσει για την Assembly ποτέ. Εγκυκλοπαιδικά θα σας πω ότι η Assembly λέγεται και "Γλώσσα Μηχανής" διότι είναι μια γλώσσα συμβολογραμμάτων περισσότερο που "μιλάει", απευθύνεται κατευθείαν στον επεξεργαστή χωρίς να παρεμβάλλονται τρίτα προγράμματα όπως οι Interpreters ή οι Compilers. Χρησιμοποιείται και σήμερα, αν και δεν κρίνεται απόλυτα αναγκαία, διότι οι σύγχρονοι επεξεργαστές είναι από την μάνα τους ταχύτατοι, δεν χρειάζονται περαιτέρω σπρώξιμο. Την εποχή εκείνη όμως που τα PC "έκαιγαν κάρβουνο" ήταν κάτι παραπάνω από αναγκαία. Ωστόσο, οι ταλαίπωροι προγραμματιστές τότε είχαν να αντιμετωπίσουν την Σκύλα και την Χάρυβδη: την Σκύλα την γνωρίσατε και ακούει στο όνομα "χωρητικότητα". Η Χάρυβδη ήταν η... ταχύτητα! Είπαμε, τότε "έκαιγαν κάρβουνο". Κάτι σαν την καθυστέρηση του κασετοφώνου του Amstrad 464 ένα πράγμα όπως είπαμε παραπάνω. Αν δηλαδή ένα πρόγραμμα έκανε 25 δευτ. να εκτελεστεί, το να το κάνεις ταχύτερο κατά 1, 2 ή 3 δεύτερα ήταν άθλος! Γελάτε? Αν ήσασταν προγραμματιστές εκείνη την ηρωική εποχή, δεν θα γελούσατε καθόλου!
bandito Δημοσ. 9 Ιουνίου 2002 Δημοσ. 9 Ιουνίου 2002 A ρε τι θυμήθηκα. D I S C O L O G Y. Το είχα και στην Γαλλική έκδοση. Και βιβλία για assembly στον Amstrad. Καλές εποχές. Τον τελευταίο καιρό πάντως, γράφω ένα πρόγραμμα σε Assembly και C, που υλοποιεί το ATAPI και FAT, κανει ΜPEG AUDIO decoding και απεικόνιση γραφικών, έχοντας συνολικά 80KB μνήμης και για data και για το εκτελέσιμο προγραμμα.Ούτε κάν τα 128KB του Amstrad. Περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαίς.
panagos Δημοσ. 9 Ιουνίου 2002 Δημοσ. 9 Ιουνίου 2002 Αχ ρε φίλε SKOKMAN.. πρέπει να πώ πως κατασυγκινήθηκα με το τόπικ σου.. μου ξύπνησες πολλές παλιές αναμνήσεις. Snif..
JPG Δημοσ. 9 Ιουνίου 2002 Δημοσ. 9 Ιουνίου 2002 Afto pou les SKOKMAN to sizitousa,prin apo ligo kairo, me enan filo. Oloi mas trexoume sinexos, alla exoume tin esthisi oti eimaste akinitoi. An omos meta apo ligo kairo koitaksoume ligo piso, h an kapios allos koitaksi ti exoume kanei. Tote katalabenoume pou exoume ftasei... To pasxa koitaza to proto mou periodiko CHIP. To eperna sistimatika afto to periodiko. Htan pragmatika apisteftes i diafores me tous simerinous ipologistes. Fantastite mono oti i write cache enos mesou sklirou diskou simera einai diplasia, alla kai parapano, apo tin mnimi tou sistimatos tote!!! <img border="0" title="" alt="[Wink]" src="images/icons/wink.gif" /> Bebea i pliroforiki trexei me iligiodis rithmous. Exo tin aisthisi oti exoun perasei dekaeties apo tote pou pira ton proto diko mou ipologisti. Ostoso exoun perasei MOLIS 9 xronia.
Redeemer Δημοσ. 9 Ιουνίου 2002 Δημοσ. 9 Ιουνίου 2002 File SKOKMAN ontos i nostalgia einai megali! Ego kathos den thelo na sbiso ekines tis orees stigmes me ton Amstrad CPC 464, ton exo akoma kai ton diatiro san ksenourgio!!! Malista polles fores ton anoigo kiolas!! Ax! Afti i prasini othoni tou (nomizo oti ipirxe kai me "enxromi") pou mporouse kanis na katsi ores mprosta kai na ftiaksi programata me tin BASIC 1.0!!! Malista mou ixan dosi apo eki pou ton pira (basika apo enan oikogeniako filo ton ixa pari) kai ena mixanimataki pou sindeete se tileorasi stin ipodoxi pou mpeni i keraia (eki exi xroma). Exo kai ena pako apo ta "protogona periodika" kai kathome ores kai ta ksefilizo! Edo tha bris oti thes apo palia mixanimata http://www.old-computers.com/museum/default.asp <small>[ 09-06-2002, 15:37: Το μήνυμα επεξεργάστηκε από: Redeemer ]</small>
crAss Δημοσ. 10 Ιουνίου 2002 Δημοσ. 10 Ιουνίου 2002 Aaxxxxxx, ti orees epoxes...Thimame to Lotus Rally kai to wec le mans ston Amstrad 464 san na itan exthes. Kapou to 1985 eimoun tromera tixeros kai eno pigaina deutera dimotikou apektisa ton amstard 464 apo ena xaderfo mou...Apo tote den ton exo apoxoristei pote. Stin arxi itan mono gia paixnidia, meta omos arxisa na ftiaxno kai ta prota mou programmata. Akoma thimame otan katafera na stiso tin proti vasi dedomenon (entaxi kati pou na moiazei me tetoio:) me ta tilefona mou... Vlepo tin prasini othoni tou kai gemizo me polles kai kales anamniseis. Episis vlepo kai ton adaptor gia sindesi me tin tileorasi kai me pianoun ta gelia giati to sinedea krifa ta mesimeria otan koimontousan oi goneis mou kai oses fores me epianan eia timoria... Zei akoma kai polles fores to vazo na fortosei 1 apo ta liga pia paixnidia pou exoun epizisei kai na akouso ton ixo pou ekane kathos fortone (tin idia nostalgia vasika fantazomai oti tha exoume se 10 xronia me ton ixo tou dial-up ton modem). To monadiko pragma pou exei xalasei einai to koumpaki delete...(eixe spasei to kalima tou kompiou kai san mikro paidaki pou eimoun evala kolla gia na kollisei alla mazi kollise kai i vasi tou pliktrou kai apo tote den patiete.. <img border="0" title="" alt="[smile]" src="images/icons/smile.gif" /> An exei kanenas akoma paixnidia tou 464 se kasseta fisika as afisei kanena msg mpas kai antigrapsoume kanena crAss
crAss Δημοσ. 10 Ιουνίου 2002 Δημοσ. 10 Ιουνίου 2002 Tora to skeftika...an psifiopoiisoume tis kassetes tou 464 kai tis kanoume mp3 mporoume na tis antallaxoume pio eukola??? crAss
pyro Δημοσ. 10 Ιουνίου 2002 Δημοσ. 10 Ιουνίου 2002 an kai eimai kainourios, o prwtos mu upologisths htane enas 8086... hmouna, nomizw, 5h dimotikou....tespa, h mana mou ton eixe sthn douleia ths, kai meta logo tou oti den to xreiazotane plew mou ton edwse.... to mo prama pou mporousa na kanw eitane na plhkrologw dir kai na blepw polla "pramatakia na ketebenoune sthn o0wnh" meta anakalupsa to /p kai eprepe na pataw ena plhktro gia na sunexisth h selida... perito na pw oti entos enos mhna to pc...erm...la0os, to dwmatio mou htan ena pc... o sklhros diskos (kati terastia fulla xalkou) hxe ginei frisbee opou otan to erixna me dynamh ston toixo ekane lakoubitses.... ta tsipakia eixane anoixtei olwskairos, kai otan patousa akouga ta kratsa kroutsa apo to puritio... entometaju, eixa anoijei kai thn o0wnh, pou se ena shmeio to aerio pou exei mesa arxise na diareei, eklasa mpamies pou lete kai etreja ejw, thn akoumphsa dipla tson skoupidonteneke kai perimena na skasei!!! axxxx, to prama htane oti tote to pc htan gia 1-2-3 pramata...twra kai kala to exoume kanei paixnidomhxanh, kerdoskopikh etaireia (poulaw office xp 10 eurw!!!!), home cinema, hi-fi, kai panw apola ponokefalos! mas trexoune na kanoume upgrade kai emeis trexoume kai kanoume....giati den bgazei 130fps to quake kai 0eloume na kanoume mostra thn kanouria geforce4 ti 999999 omws den ezhsa polla apo auta opote liga exw na pw... polu kalo topic...tetoia na blepoume....all mou phra 30 lepta na to diabasw!!! <img border="0" title="" alt="[Razz]" src="images/icons/tongue.gif" /> <img border="0" title="" alt="[Razz]" src="images/icons/tongue.gif" /> <img border="0" title="" alt="[Razz]" src="images/icons/tongue.gif" />
Stormwatch Δημοσ. 10 Ιουνίου 2002 Δημοσ. 10 Ιουνίου 2002 Εγω θυμαμαι σαν σημερα την μερα που αγορασα τον Spectrum + . 19 Απριλιου 1985... In Sinclair we trust!
Gary Δημοσ. 10 Ιουνίου 2002 Δημοσ. 10 Ιουνίου 2002 an kai ego den eziza auti tin epoxi pou milate panta me sigginouse i epoxi tou 80' me ekeinous tous ipologistes me tis prasines o8ones - tis protes glosses programmatismou ktl - opos episis kai tin epoxi tou 70' me tin IBM kai tous ipersigxronous computer tis kai tous ma8imatikous na ka8ontai me tis ores apo pano. protimo 1000 fores autes tis 2 epoxes (pou an kai den tis ezisa pote mou) para tin simerini katastasi
Directx Δημοσ. 10 Ιουνίου 2002 Δημοσ. 10 Ιουνίου 2002 Χριστούγεννα του 1987 με το καλύτερο δώρο έναν AMSTRAD CPC 6128 .. από εδώ άρχισαν όλα! :-)
Teoulas Δημοσ. 10 Ιουνίου 2002 Δημοσ. 10 Ιουνίου 2002 Κι εγώ ξεκίνησα με έναν Amstrad 6128, που είχαν αγοράσει τα μεγαλύτερα αδέρφια μου το 1985('86;). Δουλεύει ακόμα, όπως και καμιά 40αριά δισκέτες με παιχνίδια κ.α. προγράμματα. <img border="0" title="" alt="[smile]" src="images/icons/smile.gif" />
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.