Ένας πολίτης έχασε την ακοή του από χειροβομβίδα κρότου λάμψης!!!

[Praetorianos]

...κι εγώ που είχα πει ν' απαντήσω.

Αν είναι να σε ρωτάω αν βρέχει σήμερα κι εσύ να μου περιγράφεις με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τον κύκλο ζωής του νερού, κομπλέ είμαστε

[pournaras]

Άρα η απάντηση σου είναι ναι. Ενδιαφέρον. Νόμιζα ότι η περιχαρακωμένη σκέψη ποτέ δεν ωφέλησε κανένα.

 

Και στο κάτω κάτω αν κάνουν την επανάσταση μπετόν αρμέ μυαλά με μπετόν αρμέ αντιλήψεις και μπετόν αρμέ αίσθηση περί "κάτσε να πει κι ο άλλος την άποψη του" ε δεν γουστάρω ρε φίλε να συμπορευθώ μαζί του πόσο μάλλον να τον κατανοήσω.

 

Γιατί θα του περάσω την ιδέα ότι το γουστάρω το μπετόν αρμέ και ακόμα χειρότερα θα του περάσω την αντίληψη ότι έχει δίκιο να συνεχίσει να συμπεριφέρεται ωσάν ντουβάρι. Κι άμα δώσεις σε τέτοια άτομα το πρόσταγμα στην επανάσταση ή τα ανεβάσεις στην εξουσία αργότερα (ξέρεις το μεταβατικό στάδιο λίγο πριν γίνουμε όλοι ίσοι μεταξύ μας και καλά) ο άινς-σβάι και ο νόμιμος-ηθικός θα είναι αγγελούδια μπροστά του.

 

Είσαι μεγάλος κόπανος. Είχες πει να προσέχω πως εκφράζομαι. Δεν...μπόρεσα όμως να συγκρατηθώ. Πάντως αν εξαιρέσεις το μπετόν αρμέ και το κόπανος, απαντάω πάνω σ' αυτό που ζήτησες...

 

 

 

Φαντάζομαι να μου έγραφες: "Και δυο τρία λογάκια από μένα τώρα" ή "Κάτσε να τα πάρουμε αναλυτικά" ή "Μισό να τα πάρουμε από την αρχή" ή "Κάτσε να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα"

 

...που πήγε το "είσαι μεγάλος κόπανος"; Και πάνω που ήθελα ν' απαντήσω

 

There you are. Εγώ φταίω που μεταμέλησα

 

...κι εγώ που είχα πει ν' απαντήσω.

 

 

 

 

 

...ούτε καν φαντάζεσαι πόσο μεγάλος.

 

Αν είναι να σε ρωτάω αν βρέχει σήμερα κι εσύ να μου περιγράφεις με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες τον κύκλο ζωής του νερού, κομπλέ είμαστε

 

 

 

[Praetorianos]

Τι μου θύμισες:

 

[@@sos@@]

Α ρε Στέλιο, το έχεις τόσο λάθος...

 

Κατ' αρχάς, δε σκέφτηκες κάτι πιο απλό από το ότι "δεν είναι πολίτευμα" (δεν το είπες, αλλά η έλλειψη αρχών, κεντρικής/συγκεντρωτικής εξουσίας, αυτό είναι - έμεινες μόνο στο ότι σαν όνομα δε σου κάνει, ε κάνω εγώ το παραπέρα βήμα) : πες πως αύριο οι εν Ελλάδι συνειδητοποιημένοι ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΑ αναρχικοί, μπαίνουν στη Βουλή, κλωτσοπατινάρουν τους τρακοσ.....όσους τεσπα βρούνε μέσα, και ψήνουνε τον κόσμο "να τους ακολουθήσει". ...Το επόμενο που θα γίνει είναι θα πλακώσονε τα τανκς, και θα έχομε μια ωραία στρατιωτική διακυβέρνηση, και με τα μυαλά που κουβαλάνε διάφοροι στρατιωτικοί, συν το μπάχαλο που θα προκύψει, και ποιός ξέρει ποιές δυναμικές, και τί εξουσιαστικοί συσχετισμοί δυνάμεων θα προκύψουν, θα φάμε όλοι καλά, πιθανώς για αρκετό διάστημα δε. Διότι σε περιόδους αμφισβήτησης της εξουσίας, το κουμάντο βγαίνουν και το κάνουν, αυτόκλητα μάλιστα, οι εφεδρείες και όργανα της εξουσίας, δηλαδή οι στρατοί. Η ωμή δύναμη δηλαδή, που ούτως ή άλλως με το ζόρι κρατιέται σε συνθήκες "ομαλότητας".

...Στην δε απίθανη περίφτωση, που οι αναρχικοί θα παγώσουν τις στρατιωτικές πρωτοβουλίες/επιχειρήσεις/κινήσεις, και θα πείσουν τ' αδέρφια τους στρατιώτες ν' αφήσουν τα όπλα και να συνταχθούν μαζί τους, για μια κοινωνία δικαιότερη, μια κοινωνία αυτορυθμιζόμενη, μια κοινωνία αλληλέγγυα και αξιοκρατική, θα μας κάνει ντου ο Ερντογάν απ' τα δεξά, θα μας κάνει τόπι ο Τόπι απ' τα ζερβά, ο Μπορίσοφ απ' τα παν' - ακόμα κι ο Γκρούεφσκι θα μας κάνει γκρρρ. Οπότε τί να λέμε, στο όνομα κολλάς εσύ;

...συμφωνώ στην πρώτη παράγραφο,διαφωνώ στην δεύτερη...

Με λίγα λόγια, η αναρχία, ειδικά στον "παγκοσμιοποιημένο" κόσμο του σήμερα, δε γίνεται ν' αρχίσει από μια χώρα. Στην πράξη και για σήμερα, είναι ουτοπία. Πρέπει ν' αλλάξουν πολλάαααααααααααααααααααααα, να περάσουν αιώωωωωωωωωωωωνες (και χιλιετηρίδες, ίσως, με αυτούς τους ρυθμούς "ζωής"), και να φτάσει το ανθρώπινο γένος να ζει σε συνθήκες μη παρουσίας αρχών, όπως τις ξέρουμε τη σήμερον. Θα είναι ίσως το απαύγασμα του πνεύματος και του εκπολιτισμού μια τέτοια κατάσταση. Οπότε, θα μου πεις τώρα, τί σκατά θέλουν αυτοί οι αναρχικοί το 2010; Την ουτοπία; Όχι. Ο στόχος μπορεί να είναι μια παγκοσμιακοινωνιαελλειψηςεπιβοληςσυγκεντρωτικηςεξουσιας,,,αλλά είναι απώτερος και ΙΔΕΑΤΟΣ.

εν αρχή : "Είναι στον ορίζοντα... κάνω δύο βήματα, απομακρύνεται δύο βήματα. Κάνω δέκα βήματα και ο ορίζοντας τρέχει δέκα βήματα μακριά. Όσο και να περπατάω, δεν θα τη φτάσω ποτέ. Τι χρησιμεύει τότε η ουτοπία; Σ' αυτό χρησιμεύει: στο να περπατάς."

 

και μετά είναι η συνειδητοποίηση της αναρχίας στην ζωή του υποκειμένου,γιατί από εκεί ξεκινά πρώτα, από την ζωή του,από κανένα κράτος δεν ξεκινά και από καμία κοινότητα...

 

Σα να λέμε έχεις ένα οικόπεδο τίγκα στο ραδίκι την τσουκνίδα και τα γαϊδουράγκαθα και λες "εδώ θα κάνω το σπίτι μου", ενώ δεν έχεις δραχμή. "Πώς θα το κάνεις ρε κακομοίρη, που να φας δεν έχεις;". Σιγά-σιγά, πετραδάκι-πετραδάκι, και πιθανώς θα ψοφήσεις κι ακόμα στα πετραδάκια θα είναι, και μετά θ' αναλάβουν τα παιδιά σου, και κάποια στιγμή τα παιδιά κάποιων παιδιών, θα έχουν γι' αρχή κάπου για να χώσουν το κεφάλι τους από κάτω. Χωρίς στόχο κι όραμα όμως, ούτε το οικόπεδο δε θα ξεχορταριάσεις.

θεωρώ το παράδειγμα άστοχο...

 

αλλά για την συνέχεια της κουβέντας θα θέσω ένα ερώτημα,

αφού διαπιστώσω πρώτα στο bold την συστημική βία,μετέπειτα θα σε ρωτήσω πως θα αντιδράσει ο βάζων το πετραδάκι στην κρατική καταστολή που θα δεχτεί,λόγω του ότι η ελίτ δεν θέλει κανένα πετραδάκι πάνω στο άλλο;

Συν το ότι στον άγριο καπιταλισμό (ο όρος εμπεριέχει κι ό,τι άλλο θες, όπως τη διαφθορά, τον κατευθυνόμενο καταναλωτισμό κλπκλπ) του σήμερα, οι αναρχικοί είναι αυτοί που βλέπουν πως ούτε ο αριστερός χώρος, το παραδοσιακό καταφύγιο των "λαϊκών στρωμάτων", των μη προνομιούχων, των αγανακτισμένων, τους καλύπτει (και πώς να τους καλύπτει, με τα παραδείγματα του παρελθόντος, όπου ακόμα και εκεί τους εκμεταλλεύτηκαν, τους ξεπούλησαν, και σήμερα είτε ο χώρος πάσχει από οξεία φλωρίτιδα ή αναισθησία ή ανικανότητα ή βολεματοσύνη ή αρτηριοσκλήρωση ή συντάσσεται ακόμα και με το υπάρχον σύστημα, έμμεσα ή άμεσα, συστηματικά ή περιστασιακά), και γενικώς η κοινοβουλευτική εκπροσώπηση είναι γι' αυτούς αργός θάνατος, τη στιγμή που αυτονών βράζει το αίμα τους για δικαιοσύνη, λαϊκή κυριαρχία, απάλειψη των προνομιούχων τάξεων, οικονομική και κοινωνική ισονομία και πάει λέγοντας και η επαναστατικότητά τους που προϋποτίθεται για ολ' αυτά, πνίγεται μέσα σε 700 (το πολύ κι αυτά) Ευρώ, ενώ άλλες βάζουν σαμπάνιες στον κώλο τους. Για να λέμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη, ορθότεροι (και κυρίως καθημερινότεροι) όροι αυτο-και όχι μόνο-προσδιορισμού θα ήταν "ανένταχτοι" ή "επαναστατημένοι", κι όχι "αναρχικοί" (πόσο μάλλον που πλέον κουβαλάει γερή ρετσινιά), αλλά τεσπα. Πάντως, αυτό ΕΙΝΑΙ. Ο χώρος όπου οι προηγούμενοι μπορούν να βρουν έκφραση. Κάπου εκεί μέσα παίζουν βεβαίως ΚΑΙ βλαμμένοι, ΚΑΙ χουλιγκάνια, ΚΑΙ πιτσιρίκια, ΚΑΙ χαβαλέδες. Αλίμονο. Το ΠΟΥ μπορεί να πάει βέβαια, είναι άλλη κουβάντα. Στην καλύτερη σε κα'ναν παγκοσμιοποιημένο κομμουνισμό θα μπορούσε να πάει (όχι τύπου Στάλιν και Μάο και λοιπόν γνωστών βέβαια, δε λέμε για φασιστοκομμουνισμό).

διαφωνώ και εδώ σε πολλά που θίγεις με κυριότερα τα bold,δεν είναι ο αναρχισμός ιδεολογία washy...

δεν είναι πολίτευμα,όπως σωστά προείπες,είναι ζωή ενάντια σε ψετοδιλλήματα,ψευτοζητήματα και ψευτοδιχοτομήσεις της ίδιας της ζωής...

 

Wash θεωρείς ότι η περιχαρακωμένη σκέψη θα βοηθήσει ή θα ζημιώσει τον ιδιοκτήτη του οικοπέδου?

 

Δηλαδή αν έρθει ένας και του πει ήρεμα κι ωραία ότι "ρε συ ντάξει δεν γίνεται να σηκώσεις ουρανοξύστη σε έδαφος 45ο, σουλούπωσε το λίγο, βάλε λίγο πιο γερά θεμέλια, ξόδεψε λίγο χρόνο να ακούσεις και δυο τρεις άλλους μηχανικούς και μετά σηκώνεις ό,τι κτίριο θέλεις" θα είναι χάσιμο χρόνου και λάθος για τον ιδιοκτήτη?

 

Αντιθέτως αν αυτός πει ένα "εγώ θα φτιάξω ουρανοξύστη εδώ μέσα και σεις να πα να πνιγείτε γιατί έτσι" αμετακούνητος θα τον βοηθήσει να φτιάξει το σπίτι του καλύτερα ή πιο γρήγορα?

 

Με λίγα λόγια θεωρείς τον φανατισμό και την προσήλωση σε ένα στόχο ως πλεονέκτημα? Ό,τι αν αλλοτριωθεί με αμφιβολίες και ίσως ναι μεν θα χάσει το στόχο του?

 

Δεν το λέω για να μου πεις το παίρνεις λάθος, ούτε για να στο πάω στην ψύχρα και στους αριθμούς και στους δαρβίνους και στο σύστημα και στο παρελθόν, κι εγώ κι εσύ έχουμε βαρεθεί τέτοιες συζητήσεις. Ούτε θέλω -αν έχεις την καλοσύνη- σεντόνια με αναλύσεις. Απλά και με σύντομη ανάπτυξη αυτό που σε ρώτησα στην από πάνω παράγραφο. Αν η έκχυση (<--σόρρυ, δεν έβρισκα άλλη λέξη) αμφιβολιών και αμφισβήτησης σε ένα παθιασμένο σχέδιο αποτελεί ρίσκο για την υλοποίηση του.

διαφωνώ και με σένα εξ ορισμού,

πως να "διαλεκτikοποιηθώ"μαζί σου όταν βάζεις προυποθέσεις στο εγχείρημα οι οποίες είναι εκ των πραγμάτων αντίθετες με την διαλεκτική μου;

η σύνθεση υπάρχει και θα υπάρχει ως αποτέλεσμα της ίδιας της καθημερινότητας και της απόρριψης των σκουπιδιών που δεν χρειάζονται σαν συστατικό της πρώτης ύλης του πετραδακίου, άρα εσύ δεν θα χτίσεις μαζί μου... sorry

το εγχείρημα όμως έχει και βασική αρχή την συλλογικότητα και την αλληλεγγύη

πως προκύπτει η περιχαράκωση που αναφέρεις;

μηδενισμός είναι κάτι άλλο...

 

Praetorianos, πετάγομαι λίγο, αλλά όταν μπλέκονται ρεαλιστικοί όροι σε σουραλιστικά παραδείγματα, είναι δεδομένο πως η κουβέντα θα χαθεί στην μετάφραση.

 

Την σκέψη π.χ που εσύ βλέπεις περιχαρακωμένη, άλλος την βλέπει αγνή, η ζημία και η ιδιοκτησία που περίτεχνα έβαλες στο φανταστικό παράδειγμα δεν υφίστανται καν ως προβληματισμοί.

 

Στην προσήλωση του στόχου που εσύ βλέπεις φανατισμό, κάποιος άλλος βλέπει ρομαντισμό, δεν είναι ο ρομαντισμός πλεονέκτημα;

 

γειά σου ρε λιοπύρι !!!

και κάποιος βλέπει την ίδια την ζωή εκεί ...

 

 

liopyr, πόσο ρομαντισμό χρειάζεται το Άλογο γύρω από το κεφάλι του για να χειραγωγηθεί από ένα πιο αδύναμο πλάσμα; :ρ

 

 

 

 

φέρε φωνή

βάλε φωνή

 

δε φτάνει

 

όπως όπως

οι πεινασμένοι

κρύβουν

την πείνα τους

μπροστά στους πεινασμένους

 

Ιδεολογία

 

όσο το μήλο κάτω απ' τη μηλιά

 

σαπίζει.

 

http://www.youtube.com/watch?v=FXODzzagzCw

 

 

συμφωνώ σε όλα

 

Είναι το ίδιο με την αρκούδα και τον πάσσαλο.

 

Γιατι μία τεράστια και δυνατή αρκούδα που είναι δεμένει σε ένα μικρό πασαλάκι δεν σηκώνεται να φύγει;;;;;

 

Γιατι όταν ήταν μικρή και προσπαθούσε να φύγει, η δύναμη της δεν της το επέτρεπε. Έτσι έμαθε οτι δεν μπορεί να το βγάλει και παρόλο που δυνάμωσε δεν μπαίνει καν στην διαδικασία να το προσπαθήσει.

 

Νομίζω οτι ο παραλληλισμό είναι ο ίδιος και μιλάει για την προπαγάνδα που δεχόμαστε απο την κούνια για να κάνουμε ότι μας θέλουν εκείνοι. (Αλλα έρχεται η ώρα που θα καταλάβουμε ποια είναι η δύναμη μας και τι μπορούμε να πετύχουμε με αυτήν)

ρεβανσιστή σε ακούω...

η ώρα έρχεται για τον καθένα μας όταν αντιλαμβάνεται τα βασικά ερωτήματα της ύπαρξής του ...

 

 

Σωστός, αλλά δεν κατάλαβες ή εγώ δεν το έκανα ξεκάθαρο να φανεί, ότι δεν εξετάζω την περιχαράκωση ως πρόβλημα στο συγκεκριμένο παράδειγμα.

 

Έθεσα απλά το ερώτημα αν το να κρατάς μια πισινή, μία ελάχιστη απιθανομικρή δόση "what if" σενάριο στο πίσω μέρος του μυαλού σου, τελικά θα σε εμποδίσει να παλέψεις για τον καλύτερο κόσμο σου.

 

Με λίγα λόγια αν στον φανατισμό-ρομαντισμό ενός ατόμου που παλεύει για ένα καλύτερο κόσμο, μπουν μερικά ίχνη αμφισβήτησης στο αν αυτά που λέει κι αναπαράγει είναι η απόλυτη αλήθεια, θα καταρρεύσει το οικοδόμημα μέσα του. Είναι αναγκαία όλη αυτή η απολυτότητα για να επιτευχθεί ο στόχος? Δεν γίνεται αλλιώς? Θα χάσει ο ρομαντισμός την αξία του?

την απολυτότητα που την βλέπεις;

όταν εγώ π.χ. σου λέω πως δεν βάζω στην διατροφή μου κρέας λόγω της υποκειμενικότητάς μου να μετασχηματοποιήσω έτσι την ζωή μου και εσύ μου λες σήμερα, επειδή δεν έχω κέφι,"φάε μια μπριζόλα να σου περάσει"...

και είμαι και απόλυτη που δεν την τρώω ...

 

Φυσικά και υπάρχει πάντα ο what if παράγοντας, ιδίως σε λεπτά ζητήματα.

Είναι τυχαίο πως συγκεκριμένα οι αριστεροί πολιτικοί χώροι (ακόμα και οι αναρχικοί) έχουν οχτακόσιεςπενήνταπέντε διασπάσεις;

Αν ψάχνεις για απόλυτες γραμμές, σε λάθος μπάντα κοιτάς.

 

...έτσι...

 

 

 

liopyr, ψήνομαι να κοτσάρω ένα φερετράκι για απάντηση -χεχεχε.

 

Όχι, το spoiler ήταν άσχετο με την ερώτηση. Το spoiler ήταν σχόλιο ontoppic. (!)

 

RottenLungs, με τη μία διαφορά ότι τα μπομπιροανθρωπάκια έχουν πολύ μεγαλύτερη δύναμη να προσαρμοστούν, να μετατρέψουν σε πνευματική ιδιοκτησία τους το περιβάλλον τους από ότι τα κανονικά ανθρωπάκια. Όχι πως το "νόμισμά" σου είναι άσχετο με την απορία μου... -το αντίθετο θα έλεγα.

 

Tilemaxx, άνθρωποι τον σπηλαίων; Is Google your friend ? :ρ (πλάκα πλάκα, washcloud τσέκαρε το link, σεντονάκι που είμαι σίγουρος ότι θα πιάσεις :ρ)

 

Praetorianos δες και εσύ το λινκ (ένα tab παραπάνω είναι, σιγά... :ρ) . Από εκεί και πέρα,

 

1. ο φανατισμός και ο ρομαντισμός δεν νομίζω να είναι τόσο κοντά όσο τα βάζεις.

 

2. το να φορέσω φουστανέλα δε με κάνει Αλβανό (ναι ναι δική τους στολή είναι). Μη σε μπερδεύει η φουστανέλα ειδικά από τη στιγμή που παίζουν τόσα μαγαζιά στο internet να ψωνίσει ο καθένας απόψεις και να "ντυθεί" ...βολικά.

 

 

ξανασυμφωνώ σε όλα...

 

...Τώρα το είδα, και με περίπου είχε προλάβει απ' ότι βλέπω ο liopyr, οπότε απλά να επιβεβαιώσω : όταν λένε στη ΜΑΖΑ, στους περισσότερους δηλαδή, θα φας μείωση μισθού, θα φας μείωση σύνταξης, θα φας μείωση περίθαλψης - γενικώς θα φας καλά, τότε δεν χωράνε υποθέσεις και σενάρια. Και μιλάω γι' αυτούς (μιας και ΔΕΝ περιγράφονται ως ευοίωνα τα επόμενα χρονάκια) που ήδη είναι στην τσίτα. Βασικά είναι μια ζωή στην τσίτα, όταν χρειάζεται να κάνουν και την Τσίτα και τον Ταρζάν μαζί για να τα φέρουν βόλτα, για να ζουν "μ' αξιοπρέπεια", χωρίς ελλείψεις στοιχειωδών κλπ. Ε κάπου νομίζω ότι όλο και περισσότεροι, έχουν ήδη αρχίσει να βλέπουν αλλιώς το θέμα με τις πορείες, τις απεργίες, τα "επαναστατιλίκια" κτλ

...Κλασσικά έπρεπε να φτάσει τ' αυγό ΚΑΙ στον δικό τους κώλο για να συγκινηθούν. Και το αυγό είναι οι ΜΕΙΩΣΕΙΣ. Μειώσεις που ΔΕΝ βλέπουν αυθορμήτως να κάνουν πχ οι πολιτικοί - να το χέσω το ίδιο ποσοστό μειώσεων που υπέστησαν ΚΑΙ αυτοί όπως όλοι του δημοσίου, όταν στην τελική το τελικό ποσό παραμένει εξτραβαγκάνζα, όταν βγαίνουν σύνταξη με 4ετές κωλοβάρεμα, κι απ' την άλλη λένε του λαουτζίκου να γυμνάζεται τακτικά και να κάνει υγιεινή διατροφή, για να προλάβει να δει σύνταξη. Κι επειδή μαζί με τα ξερά τον πίνουν και τα ημίξερα, ο κόσμος δεν μπορεί πλέον να δικιολογήσει τον ελιτισμό των πολιτικών, τα υπερκέρδη των τραπεζών και των μεγαλοεταιριών, δεν μπορεί ΚΑΝ να φάει τη φόλα της "ανάπτυξης". Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου μιλάνε για λιτότητα. Ε αυτή η Τζούλια η λιτότητα, θα έπρεπε κάποια στιγμή να αποδώσει κάτι, ναι; Να τί αποδίδει, τα τρία μου αποδίδει (λέει ο λαός). Κι επειδή επίσης θυμάται ο λαός, πως ΚΑΘΕ Μαριάννα 4ετία, βγαίνουν και του λένε "ξαναψηφίστε μας, γιατί δεν προλάβαμε να ολοκληρώσουμε το έργο μας, λίγο ότι παραλάβαμε καμμένη γη από τους άλλους, λίγο ότι οι καιροί είναι δύσκολοι παγκοσμίως, λίγο η ζέστη, τα λόγια του παπά..." οι μεν, και οι δε "...μην τους ξαναψηφίσετε! Είδατε πως τα έκαναν - σαν τα μούτρα τους! Ψηφίστε εμάς που αλλάξαμε κι αρχηγό, και γενικώς αλλάξαμε στ' αλήθεια! Να μα τω θεώ, φτου - φιλάμε και σταυρό! Εμπρός για μια Ελλάδα νέα! Γιατί ανήκει στους Έλληνες! Και πρέπει να πάει μπροστά! Ψηλά τα μανίκια, γιατί ήρθε η ώρα για δουλειά! Μαζί θα την κάνουμε! Είμαστ' εδώ! Ενωμένοι, δυνατοί! Ζωντανοί, στη σκηνή! Σα ροκ συγκρότημα!", αν τους αντέξει το σκοινί με το οποίο βλέπω πολλούς να έχει διάθεση να τους κρεμάσει σύντομα, όλους αυτούς τους μεταπράτες ελπίδων, θα φανεί, στο αντί χαριστικής βολής, φτύσιμο, που θα τους βαρύνει κι άλλο. Διότι αν το επόμενο βήμα είναι οι στάσεις πληρωμών, δεν το βλέπω μακρυά ΑΥΤΟ το σενάριο ξεχειλίσματος του ποτηριού. Διότι ΔΕΝ τους αγαπάει ο κόσμος. Κι όσο κρατιότανε, κρατιότανε για τα ρουσφέτια και τις ψιλομίζες ακόμα και της κυρά-Κατίνας της γειτονιάς που έδινε τυρόπιτες σε σχολεία. Και τότε μαζί με τους όσους αιωνίως στερημένους, παίζει πολύ να αγριέψουν και οι μέχρι πρότινος ευεργετηθέντες. Οι βολεψάκηδες που έβρισκαν θεσούλα όπου, όπως, και όποτε να 'ταν. Οι επιδοματάκηδες που παίρναν μισθό 1, και είχαν τελικές αποδοχές 1+2. Οι παραθυράκηδες που τρύπωναν από κάθε ανοιχτό παράθυρο. Οι κομματοσκυλάκηδες που παίρνανε τις mizens και τώρα θα παίρνουν μάλλον orxeis. Oι φακελάκηδες και γρηγοροσημάκηδες που τα τσέπωναν ατιμωρητί από 150 μεριές, και τώρα ζορίζονται επειδή ζορίζεται κι ο απλός μισθωτός-τροφοδότης τους. Οι παραοικονομάκηδες/μαυράκηδες που μια απόδειξη χτυπούσαν στο καρφί, και μια στο πέταλο και τώρα θ' αρχίσουν ίσως να χτυπάνε ενέσεις. Οι επιδοτησάκηδες που τώρα που τελειώνει το πανηγύρι θα ξενηστικώσουν. Μέχρι και τον Τόλη βλέπω να κατεβαίνει στους δρόμους. Κι όσο λοιπόν δεν πετάνε τα σακκάκια και τις γραβάτες, να βάλουν κα'να σανδάλι και χιτώνιο, να αποποιηθούν βουλευτικών ασυλιών και οικοπεδοφαγωμένων αλσυλίων, τόσο ο κόσμος θα μπαρουτιάζεται. Και οι ρομαντίκλες που λέει ο liopyr, και οι περασμένα μεγαλεία.

Γι' αυτό που λες Praetorianos, δεν είναι τί λέω 'γω (που για να εξηγούμαστε δηλαδή, για να δείξω στον status πού τα βλέπει/και γιατί τα βλέπει λάθος τα είχα γράψει τα προηγούμενα. Ανάλυση πραγματικοτήτων, όπως τις βλέπω, είχα κάνει, κι όχι άποψη πώς να τη δούμε τη δουλειά). Μ' άλλα λόγια, εσύ μπορεί και να 'χεις δίκιο, άμα πεις να πεις "ρε παιδιά, εγώ και κάτι φιλαράκια είμαστε ωραίοι, είμαστε μοιραίοι, για καθίστε λίγο να τα βάλουμε κάτω, να πάμε με άλλου είδους δικαιότερους μηχανισμούς παρακάτω". Ποιός όμως θα σ' ακούσει, μετά από τα προηγούμενα, μου λες; Κι απ' αυτούς που θα σ' ακούσουν, ποιός θα σε πιστέψει; Και να στο πω κι αλλιώς, ΓΙΑΤΙ στο κάτω-κάτω να σε πιστέψει; Τί λέγαμε πως δεν πάει άλλο; Χρόνια τώρα πίστη στη γραββάτα οι Έλληνες, από μικρό μέχρι τρελλό και όλα τα ενδιάμεσα. Τί κατάλαβαν; Τον άλλον τον τεχνοκράτη τον άιν-τσβάι, ρηχά είναι στο χρηματιστήριο, μπείτε, τον πίστεψαν ΚΑΙ αυτόν - και τώρα ΣΚΑΪ πως κι αυτός είχε ξεσκιστεί στο ψέμα και στη ρεμούλα, τους είχε πιάσει άσλοχ δηλαδή. Με το δίκιο τους λοιπόν δεν μπορούν να κάτσουν άλλο, για ν' ακούσουν τον μηχανικό που λες. Τον έχουν πιεί ΚΑΙ από "μηχανικούς" στο παρελθόν γαρ.

Δε μιλάω λοιπόν περί οργανωμένης σκέψης. Μιλάω περί ανοργάνωτης αντίδρασης παν' απ' όλα, για το σύνολο του κόσμου. Περί θηλειάς στο λαιμό, κι εσύ μου λες "μα όσο χτυπιέται αυτός που πνίγεται, τόσο ζημιά κάνει". Κι επαναλαμβάνω δε μιλάω για το πώς προτείνω να γίνουν τα πράγματα, αλλά για το τί βλέπω να γίνεται.

 

Περί περιχαρακωμένης δε σκέψης, τί να σου βρε φίλε, δεν ξέρω. Ανακατεύεις πολύ την τράπουλα των παραδειγμάτων : Εγώ έδωσα το κατά liopyr σουρρεαλιστικό παράδειγμα του χέρσου οικοπέδου, για να κάνω κατανοητό τί σημαίνει για τον ιδεολογικά συνειδητοποιημένο αναρχικό, το ιδεαλιστικό του καρότο, ο απώτερος ιδεατός στόχος του (διότι δε νομίζω κανείς αναρχικός να πιστεύει πως μέχρι τον Σεπτέμβριο θα έχουμε καθεστώς παγκόσμιας αναρχίας). Μια φωτογραφία της κατάστασής του έδωσα, κι όχι θεωρητική άσκηση με δεδομένο "έχουμε ένα οικόπεδο" και οδηγία "προτείνετε διάφορες οικοδομικές μελέτες".

Αν πάντως λες να σπάσεις αυτή τη φωτογραφία σε δυο μέρη, για να την κάνεις άσκηση, καλώς, πάμε αλλού, αλλά να σου πω : δεν υπάρχει μοναδικός τρόπος για να συνταχθεί μελέτη. Αν εσύ θεωρείς περιχαρακωμένη και απαρχαιωμένη τη μέθοδο πχ Μπακούνιν πάνω στην οποία δουλεύει ο αναρχικός (το πετραδάκι-πετραδάκι), εγώ να σε ρωτήσω, πώς να τον πείσεις τον εν λόγω αναρχικό να συνεχίσει την απόπειρα για χτίσιμο, κάνοντας μελέτη πάνω στη μέθοδο πχ Λοκ, όταν δε βλέπει χαΐρι γύρω του με αυτή, αιώνες τώρα; Του λες για βελτίωση των εξισώσεων, του λες θα φέρεις μπουλντόζες και γερανούς, του λες θα βάλεις πιο προκομμένους μηχανικούς να δουλέψουν, δε θα τρώνε απ' τα μπετά και τα σίδερα του λες,,,,,,,,,,,,,του τάζεις με λίγα λόγια, και το μόνο που του "ζητάς", είναι εμπιστοσύνη κι ανοχή. Σου θυμίζουν κάτι ολ' αυτά;

Γενικά πάντως, άμα υπάρχουν τάξεις, άμα ο ένας βγάζει 700, κι άλλος 700 χιλιάρικα, δεν γίνεται δουλειά. Αν ήταν θέμα ανεπάρκειας αγαθών, κάτι γινόταν, αλλά είναι θέμα εκμετάλλευσης.

 

 

Είχες πει σεντόνι δεν ήθελες. Δεν...μπόρεσα όμως να συγκρατηθώ. Πάντως, αν εξαιρέσεις τις σάλτσες που προκύψανε, προς το τέλος πάντως απαντάω πάνω σ' αυτό που ζήτησες...

εδώ σε έχασα παντελώς ...

 

 

 

 

 

Άρα η απάντηση σου είναι ναι. Ενδιαφέρον. Νόμιζα ότι η περιχαρακωμένη σκέψη ποτέ δεν ωφέλησε κανένα.

 

Και στο κάτω κάτω αν κάνουν την επανάσταση μπετόν αρμέ μυαλά με μπετόν αρμέ αντιλήψεις και μπετόν αρμέ αίσθηση περί "κάτσε να πει κι ο άλλος την άποψη του" ε δεν γουστάρω ρε φίλε να συμπορευθώ μαζί του πόσο μάλλον να τον κατανοήσω.

 

Γιατί θα του περάσω την ιδέα ότι το γουστάρω το μπετόν αρμέ και ακόμα χειρότερα θα του περάσω την αντίληψη ότι έχει δίκιο να συνεχίσει να συμπεριφέρεται ωσάν ντουβάρι. Κι άμα δώσεις σε τέτοια άτομα το πρόσταγμα στην επανάσταση ή τα ανεβάσεις στην εξουσία αργότερα (ξέρεις το μεταβατικό στάδιο λίγο πριν γίνουμε όλοι ίσοι μεταξύ μας και καλά) ο άινς-σβάι και ο νόμιμος-ηθικός θα είναι αγγελούδια μπροστά του.

 

Είσαι μεγάλος κόπανος. Είχες πει να προσέχω πως εκφράζομαι. Δεν...μπόρεσα όμως να συγκρατηθώ. Πάντως αν εξαιρέσεις το μπετόν αρμέ και το κόπανος, απαντάω πάνω σ' αυτό που ζήτησες...

 

 

 

Φαντάζομαι να μου έγραφες: "Και δυο τρία λογάκια από μένα τώρα" ή "Κάτσε να τα πάρουμε αναλυτικά" ή "Μισό να τα πάρουμε από την αρχή" ή "Κάτσε να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα"

... και εσένα ...

 

 

πήγατε και οι δύο σε ρεφορμιστικές ανανεωτικές πτέρυγες,και αφήσατε τα λιβάδια μας ήσυχα...

[status]

εδώ σε έχασα παντελώς ...

 

Εγώ προσωπικά το είδα και τρόμαξα..πολύ ψύχραιμη σε βρίσκω;ρ

[@@sos@@]

Εγώ προσωπικά το είδα και τρόμαξα..πολύ ψύχραιμη σε βρίσκω;ρ

...είναι ο αγαπημένος μου συγγραφέας...

[paschalia]

Και εγώ μέχρι τώρα είχα την εντύπωση ότι ο αναρχισμός ήταν ιδεολογία...