Skylined Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Σκεφτόμουν... και ας διορθωθώ όπου κάνω λάθος Γιώργος=γεωργός Παναγιώτης=παν άγιος Χρήστος=χριστός, αυτός που έχει πάρει κάποιο χρίσμα Νικόλαος=νίκη+λαός=η νίκη του λαού; Φίλιππος= φίλος+ίππος=φίλος των αλόγων ή καλός ιππέας; Αλέξανδρος=α(στερητικό)+λεξ(δόρυ)+ανδρός=αυτός που δεν μπορεί να τραυματιστεί από δόρυ ανδρός αν θέλετε προσθέστε και άλλα..
Skylined Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Μέλος Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Σκεφτόμουν... και ας διορθωθώ όπου κάνω λάθος Γιώργος=γεωργός Παναγιώτης=παν άγιος Χρήστος=χριστός, αυτός που έχει πάρει κάποιο χρίσμα Νικόλαος=νίκη+λαός=η νίκη του λαού; Φίλιππος= φίλος+ίππος=φίλος των αλόγων ή καλός ιππέας; Αλέξανδρος=α(στερητικό)+λεξ(δόρυ)+ανδρός=αυτός που δεν μπορεί να τραυματιστεί από δόρυ ανδρός αν θέλετε προσθέστε και άλλα..
Chrisxxx Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Αρχαία ονόματα ανδρών · Αγαθοκλής (αγαθός+κλέος) ο έχων καλή φήμη · Αγησίλαος (άγω+λαός) ο ικανός ηγέτης · Αθηναγόρας (Αθήναι+αγορά) ο σοφός αγορητής · Αθηνόδωρος (Αθηνά+δώρο) δώρο της Αθηνάς, ο σοφός · Αλέξανδρος (αλέξω:απομακρύνω+ανήρ) ο απωθών τους άνδρες, ο ανδρείος · Αλκιβιάδης (αλκή+βία) ο τολμηρότατος · Ανδροκλής (ανήρ+κλέος) ο ένδοξος · Αριστογένης (άριστος+γένος) ο ευγενής · Αριστόβουλος (άριστος+βουλή) ο άριστος σύμβουλος · Αριστοκλής (άριστος+κλέος) ο έχων άριστη δόξα · Αριστομένης (άριστος+μένος) ο ανδρειότατος · Δημοσθένης (δήμος+σθένος) η δύναμη του λαού · Διογένης (Ζευς+γένος) ο Θεογένητος · Διομήδης (Διός+μέδων:άρχων) ο άρχων με θεία δύναμη · Επαμεινώνδας (επί+άμεινον) ο προοδευτικός · Ετεοκλής (ετεός:αληθής+κλέος) ο έχων αληθινή δόξα · Ευαγόρας (ευ+αγορεύω) ο καλός ομιλητής · Ευρυβιάδης (ευρύς+βία) ο πολύ αυταρχικός · Ευρυσθένης (ευρύς+σθένος) ο καρτερικότατος · Θεμιστοκλής (θέμις+κλέος) ο ένδοξος υπερασπιστής του δικαίου · Θουκυδίδης (Θεού+κύδος:δόξα) ο δοξάζων τον θεό · Θρασύβουλος (θρασύς+βουλεύομαι) ο τολμηρά σκεπτόμενος · Ιάσων (ίασις:θεραπεία) ο θεραπευτής · Ίων (ίον:άνθος) ο μενεξεδένιος · Κίμων (χίμων:χειμών) ο θυελλώδης · Κλέαρχος (κλέος+άρχω) ο ένδοξος άρχων · Κλεόβουλος (κλέος+βουλή) ο επινοητικότατος · Κλεομένης (κλέος+μένος) ο ένδοξος για τη γενναιότητά του · Κρίτων (κρίνω) ο ευφυής · Λέανδρος (λαός+ανήρ) ο ανδρείος του λαού · Μενέλαος (μένος+λαός) η ορμή του λαού · Μιλτιάδης (μίλτος:ερυθρά βαφή) ο αιματώδης, ο ανδρείος · Νεοκλής (νέος+κλέος) η νέα δόξα · Ξενοφών : ο ανδρείος ηγέτης των ξένων · Οδυσσεύς (οδύσσομαι:διώκομαι) ο διωκόμενος υπό των θεών · Ορέστης (όρος+ίσταμαι) ο ορεσίβιος · Πάτροκλος (πατρίς+κλέος) η δόξα της πατρίδος · Περικλής (περί+κλέος) ο ένδοξος · Πολυδεύκης (πολύ+δεύκος:γλεύκος) ο πολύ γλυκός · Πύρρος (εκ του πυρρός) ο ξανθοκόκκινος · Σόλων (πιθανώς από το ρ. σέλλω:σείω) ο διασείσας το παλαιό, ο ριζοσπάστης · Σοφοκλής (σοφός+κλέος) ο έχων δόξα σοφού · Σωκράτης (σώζω+κράτος) ο σωτήρ του κράτους · Τηλέμαχος (τηλέ: μακριά+μάχομαι) ο αγωνιζόμενος μακράν της πατρίδος · Τιμολέων (τιμή+λέων) ο ισχυρός ως λέων · Φαίδων (φως) ο λαμπρός καθ’ όλα · Φίλιππος (φιλώ+ίππος) ο αγαπών τους ίππους · Φοίβος (φάος:φως) ο ακτινοβόλος · Φρίξος (φρίττω) ο τρομακτικός Αρχαία ονόματα γυναικών · Αγαθόκλεια (αγαθή+κλέος) η έχουσα καλή φήμη · Αγαθονίκη (αγαθή+νίκη) η νικήτρια ένδοξης νίκης · Άλκηστις (αλκή+εστία) η χάρη της οικογενείας · Αλκμήνη (αλκή+μήνη:σελήνη) η ακτινοβολούσα · Ανδρομάχη (ανήρ+μάχομαι) η πρόμαχος · Αριάδνη (άρι:πολύ+αγνή) η αγνότατη · Αρσινόη (άρσις < αίρω+νους) η υψηλόφρων · Αφροδίτη (αφρός+αναδύω) η αφρογενής, η ωραιοτάτη · Δηϊδάμεια (δήϊος:εχθρός+δαμάζω) η νικήτρια των εχθρών · Διώνη (εκ του Διός) η θεϊκή · Ερατώ (ερώ:αγαπώ) η αξιολάτρευτη, Μούσα · Εριφύλη (έρι:πολύ+φύλον) η έξοχη των γυναικών · Ευδοξία (ευ+δόξα) η έχουσα καλή φήμη · Ευνομία (ευ+νέμω:διανέμω) η δίκαιη χορηγός των αγαθών · Ευρυδίκη (ευρύς+δίκη) η πολύ δίκαιη · Ευρύκλεια (ευρύς+κλέος) η πολυένδοξη · Ευτέρπη (ευ+τέρπω) η πολύ ευχάριστη, Μούσα · Ήβη (ήβη:ακμή) η πάντοτε θαλερή, νέα · Ηλέκτρα (ηλέκτωρ:ο ακτινοβολών ήλιος) η ακτινοβολούσα από χάρη · Ηρώ (Ήρα) η προσωποποίηση της Θεάς Ήρας · Θάλεια (θάλλω) η δροσερή, η ωραία, Μούσα · Θέμις (τίθημι>θεσμός) η θεά του Δικαίου, η άκρως δίκαιη · Ιοκάστη (ίον+κάζω:στολίζω) η ωραία ως μενεξές · Ιππολύτη (ίππος+λύω) η αρματιλάτις · Ίρις (είρω:αγγέλω) η αγγελιοφόρος των θεών · Ιφιγένεια (ίφι:ισχυρά+γίγνομαι) η πολύ ισχυρή · Καλλιόπη (κάλλος+ωψ:οφθαλμός) η έχουσα ωραία μάτια · Καλλιρρόη ( καλώς+ρέω) η δροσερή ως καθαρό νερό · Κλειώ (κλέος) Η ένδοξη, Μούσα · Κλεονίκη (κλέος+νίκη) η ένδοξη νικήτρια · Κλεοπάτρα (κλέος+πάτρη) η δόξα της πατρίδος · Λητώ (λανθάνω) η μυστηριώδης · Μελπομένη (μέλπω) η ευφραίνουσα με το άσμα της · Μυρτώ (μύρτον) η ευχάριστη ως μυρτιά · Ναυσικά (ναυς+καίνυμαι:υμνούμαι) η υμνούμενη από τους ναυτικούς · Νεφέλη (νέφω:χύνω ύδωρ) η προσφέρουσα ζωογόνον ύδωρ · Ξανθίππη η ξανθή ιππεύτρια · Πηνελόπη (πήνη:υφάδι+λέπω:εκτυλίσσω) η καλλιτέχνις υφάντρια · Πολυξένη (πολύ+ξενία) η πολύ φιλόξενη · Πολύμνια (πολύς+ύμνος) η θεία τραγουδίστρια, Μούσα · Τερψιχόρη (τέρπω+χορός) η τέρπουσα με το χορό της, Μούσα · Φαίδρα (φαιδρός < φως) η φωτεινή, η λάμπουσα από χάρη · Φερενίκη (φέρω+νίκη) η νικηφόρος · Φιλομήλα (φιλώ+μέλος) η φιλόμουσος, η φίλη της αρμονίας · Χρυσηϊς (χρυσός) η πολύτιμη, η χρυσαφένεια http://greeksurnames.blogspot.com/2009/01/blog-post_3871.html εχει και αλλα αν ψαξεις.
Chrisxxx Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Αρχαία ονόματα ανδρών · Αγαθοκλής (αγαθός+κλέος) ο έχων καλή φήμη · Αγησίλαος (άγω+λαός) ο ικανός ηγέτης · Αθηναγόρας (Αθήναι+αγορά) ο σοφός αγορητής · Αθηνόδωρος (Αθηνά+δώρο) δώρο της Αθηνάς, ο σοφός · Αλέξανδρος (αλέξω:απομακρύνω+ανήρ) ο απωθών τους άνδρες, ο ανδρείος · Αλκιβιάδης (αλκή+βία) ο τολμηρότατος · Ανδροκλής (ανήρ+κλέος) ο ένδοξος · Αριστογένης (άριστος+γένος) ο ευγενής · Αριστόβουλος (άριστος+βουλή) ο άριστος σύμβουλος · Αριστοκλής (άριστος+κλέος) ο έχων άριστη δόξα · Αριστομένης (άριστος+μένος) ο ανδρειότατος · Δημοσθένης (δήμος+σθένος) η δύναμη του λαού · Διογένης (Ζευς+γένος) ο Θεογένητος · Διομήδης (Διός+μέδων:άρχων) ο άρχων με θεία δύναμη · Επαμεινώνδας (επί+άμεινον) ο προοδευτικός · Ετεοκλής (ετεός:αληθής+κλέος) ο έχων αληθινή δόξα · Ευαγόρας (ευ+αγορεύω) ο καλός ομιλητής · Ευρυβιάδης (ευρύς+βία) ο πολύ αυταρχικός · Ευρυσθένης (ευρύς+σθένος) ο καρτερικότατος · Θεμιστοκλής (θέμις+κλέος) ο ένδοξος υπερασπιστής του δικαίου · Θουκυδίδης (Θεού+κύδος:δόξα) ο δοξάζων τον θεό · Θρασύβουλος (θρασύς+βουλεύομαι) ο τολμηρά σκεπτόμενος · Ιάσων (ίασις:θεραπεία) ο θεραπευτής · Ίων (ίον:άνθος) ο μενεξεδένιος · Κίμων (χίμων:χειμών) ο θυελλώδης · Κλέαρχος (κλέος+άρχω) ο ένδοξος άρχων · Κλεόβουλος (κλέος+βουλή) ο επινοητικότατος · Κλεομένης (κλέος+μένος) ο ένδοξος για τη γενναιότητά του · Κρίτων (κρίνω) ο ευφυής · Λέανδρος (λαός+ανήρ) ο ανδρείος του λαού · Μενέλαος (μένος+λαός) η ορμή του λαού · Μιλτιάδης (μίλτος:ερυθρά βαφή) ο αιματώδης, ο ανδρείος · Νεοκλής (νέος+κλέος) η νέα δόξα · Ξενοφών : ο ανδρείος ηγέτης των ξένων · Οδυσσεύς (οδύσσομαι:διώκομαι) ο διωκόμενος υπό των θεών · Ορέστης (όρος+ίσταμαι) ο ορεσίβιος · Πάτροκλος (πατρίς+κλέος) η δόξα της πατρίδος · Περικλής (περί+κλέος) ο ένδοξος · Πολυδεύκης (πολύ+δεύκος:γλεύκος) ο πολύ γλυκός · Πύρρος (εκ του πυρρός) ο ξανθοκόκκινος · Σόλων (πιθανώς από το ρ. σέλλω:σείω) ο διασείσας το παλαιό, ο ριζοσπάστης · Σοφοκλής (σοφός+κλέος) ο έχων δόξα σοφού · Σωκράτης (σώζω+κράτος) ο σωτήρ του κράτους · Τηλέμαχος (τηλέ: μακριά+μάχομαι) ο αγωνιζόμενος μακράν της πατρίδος · Τιμολέων (τιμή+λέων) ο ισχυρός ως λέων · Φαίδων (φως) ο λαμπρός καθ’ όλα · Φίλιππος (φιλώ+ίππος) ο αγαπών τους ίππους · Φοίβος (φάος:φως) ο ακτινοβόλος · Φρίξος (φρίττω) ο τρομακτικός Αρχαία ονόματα γυναικών · Αγαθόκλεια (αγαθή+κλέος) η έχουσα καλή φήμη · Αγαθονίκη (αγαθή+νίκη) η νικήτρια ένδοξης νίκης · Άλκηστις (αλκή+εστία) η χάρη της οικογενείας · Αλκμήνη (αλκή+μήνη:σελήνη) η ακτινοβολούσα · Ανδρομάχη (ανήρ+μάχομαι) η πρόμαχος · Αριάδνη (άρι:πολύ+αγνή) η αγνότατη · Αρσινόη (άρσις < αίρω+νους) η υψηλόφρων · Αφροδίτη (αφρός+αναδύω) η αφρογενής, η ωραιοτάτη · Δηϊδάμεια (δήϊος:εχθρός+δαμάζω) η νικήτρια των εχθρών · Διώνη (εκ του Διός) η θεϊκή · Ερατώ (ερώ:αγαπώ) η αξιολάτρευτη, Μούσα · Εριφύλη (έρι:πολύ+φύλον) η έξοχη των γυναικών · Ευδοξία (ευ+δόξα) η έχουσα καλή φήμη · Ευνομία (ευ+νέμω:διανέμω) η δίκαιη χορηγός των αγαθών · Ευρυδίκη (ευρύς+δίκη) η πολύ δίκαιη · Ευρύκλεια (ευρύς+κλέος) η πολυένδοξη · Ευτέρπη (ευ+τέρπω) η πολύ ευχάριστη, Μούσα · Ήβη (ήβη:ακμή) η πάντοτε θαλερή, νέα · Ηλέκτρα (ηλέκτωρ:ο ακτινοβολών ήλιος) η ακτινοβολούσα από χάρη · Ηρώ (Ήρα) η προσωποποίηση της Θεάς Ήρας · Θάλεια (θάλλω) η δροσερή, η ωραία, Μούσα · Θέμις (τίθημι>θεσμός) η θεά του Δικαίου, η άκρως δίκαιη · Ιοκάστη (ίον+κάζω:στολίζω) η ωραία ως μενεξές · Ιππολύτη (ίππος+λύω) η αρματιλάτις · Ίρις (είρω:αγγέλω) η αγγελιοφόρος των θεών · Ιφιγένεια (ίφι:ισχυρά+γίγνομαι) η πολύ ισχυρή · Καλλιόπη (κάλλος+ωψ:οφθαλμός) η έχουσα ωραία μάτια · Καλλιρρόη ( καλώς+ρέω) η δροσερή ως καθαρό νερό · Κλειώ (κλέος) Η ένδοξη, Μούσα · Κλεονίκη (κλέος+νίκη) η ένδοξη νικήτρια · Κλεοπάτρα (κλέος+πάτρη) η δόξα της πατρίδος · Λητώ (λανθάνω) η μυστηριώδης · Μελπομένη (μέλπω) η ευφραίνουσα με το άσμα της · Μυρτώ (μύρτον) η ευχάριστη ως μυρτιά · Ναυσικά (ναυς+καίνυμαι:υμνούμαι) η υμνούμενη από τους ναυτικούς · Νεφέλη (νέφω:χύνω ύδωρ) η προσφέρουσα ζωογόνον ύδωρ · Ξανθίππη η ξανθή ιππεύτρια · Πηνελόπη (πήνη:υφάδι+λέπω:εκτυλίσσω) η καλλιτέχνις υφάντρια · Πολυξένη (πολύ+ξενία) η πολύ φιλόξενη · Πολύμνια (πολύς+ύμνος) η θεία τραγουδίστρια, Μούσα · Τερψιχόρη (τέρπω+χορός) η τέρπουσα με το χορό της, Μούσα · Φαίδρα (φαιδρός < φως) η φωτεινή, η λάμπουσα από χάρη · Φερενίκη (φέρω+νίκη) η νικηφόρος · Φιλομήλα (φιλώ+μέλος) η φιλόμουσος, η φίλη της αρμονίας · Χρυσηϊς (χρυσός) η πολύτιμη, η χρυσαφένεια http://greeksurnames.blogspot.com/2009/01/blog-post_3871.html εχει και αλλα αν ψαξεις.
Skylined Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Μέλος Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Καλή για αρχή αυτή η λίστα. Βέβαια δεν έχει κάποια ονόματα όπως το Ελένη ή Αντώνιος αλλά σίγουρα είναι καλή. Κοίτα να δεις που το Καλλιόπη που κάποιοι το χρησιμοποιούν κοροϊδευτικά ή υποτιμιτικά για να δηλώσουν μια λαϊκιά κουτσομπόλα σημαίνει την έχουσα ωραία μάτια. Και το Καλλιρρόη [( καλώς+ρέω) η δροσερή ως καθαρό νερό] πολύ δροσερό όνομα.
Skylined Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Μέλος Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Καλή για αρχή αυτή η λίστα. Βέβαια δεν έχει κάποια ονόματα όπως το Ελένη ή Αντώνιος αλλά σίγουρα είναι καλή. Κοίτα να δεις που το Καλλιόπη που κάποιοι το χρησιμοποιούν κοροϊδευτικά ή υποτιμιτικά για να δηλώσουν μια λαϊκιά κουτσομπόλα σημαίνει την έχουσα ωραία μάτια. Και το Καλλιρρόη [( καλώς+ρέω) η δροσερή ως καθαρό νερό] πολύ δροσερό όνομα.
freedubus Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Αντώνιος είναι λατινικό με ετρουσκικές τρεχαγύρευε ρίζες. Ελένη είναι αρχαιο ελληνικό, σημαίνει "αυτή που λάμπει".
freedubus Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Αντώνιος είναι λατινικό με ετρουσκικές τρεχαγύρευε ρίζες. Ελένη είναι αρχαιο ελληνικό, σημαίνει "αυτή που λάμπει".
Chrisxxx Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Ριξτε μια ματια και εδω κολλησα και γω τωρα http://www.yousouroum.gr/forum/showthread.php?p=7005
Chrisxxx Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Ριξτε μια ματια και εδω κολλησα και γω τωρα http://www.yousouroum.gr/forum/showthread.php?p=7005
YiN Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Για το όνομα Ελένη υπάρχουν δύο ερμηνείες. Σύμφωνα με την πρώτη το όνομα σημαίνει "λαμπάδα" επομένως η Ελένη είναι αυτή που λάμπει. Σύμφωνα με τη δεύτερη όμως, το όνομα οφείλει την ρίζα του στο ρήμα αιρώ που σημαίνει κυριεύω ή κατακτώ ή στην παθητική του μορφή, αιρούμαι, που σημαίνει προτιμώ, εκλέγω ή παίρνω για τον εαυτό μου κάτι. Το ρήμα σχηματίζει Αόριστο β' είλον-ειλόμην και υποτακτική αορίστου β' ελω-ελωμαι, προστακτικη έλε-ελού κτλ. Δλδ. στις λοιπές εγκλίσεις φεύγει το ι. Η δεύτερη ερμηνεία συμφωνει με την δασεία που παίρνει το όνομα (το ρήμα αιρω-αιρουμαι δασύνεται) και συνεπώς το H που προστίθεται στα αγγλικά (Helen). Επίσης υποσημειώνει πολύ ωραία τον ρόλο της Ελένης κατά τον Όμηρο. Επίσης, νομίζω ότι σύμφωνα με την πρώτη ερμηνεία οι λέξεις Ελένη και Σελήνη είναι συγγενεις.
YiN Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Για το όνομα Ελένη υπάρχουν δύο ερμηνείες. Σύμφωνα με την πρώτη το όνομα σημαίνει "λαμπάδα" επομένως η Ελένη είναι αυτή που λάμπει. Σύμφωνα με τη δεύτερη όμως, το όνομα οφείλει την ρίζα του στο ρήμα αιρώ που σημαίνει κυριεύω ή κατακτώ ή στην παθητική του μορφή, αιρούμαι, που σημαίνει προτιμώ, εκλέγω ή παίρνω για τον εαυτό μου κάτι. Το ρήμα σχηματίζει Αόριστο β' είλον-ειλόμην και υποτακτική αορίστου β' ελω-ελωμαι, προστακτικη έλε-ελού κτλ. Δλδ. στις λοιπές εγκλίσεις φεύγει το ι. Η δεύτερη ερμηνεία συμφωνει με την δασεία που παίρνει το όνομα (το ρήμα αιρω-αιρουμαι δασύνεται) και συνεπώς το H που προστίθεται στα αγγλικά (Helen). Επίσης υποσημειώνει πολύ ωραία τον ρόλο της Ελένης κατά τον Όμηρο. Επίσης, νομίζω ότι σύμφωνα με την πρώτη ερμηνεία οι λέξεις Ελένη και Σελήνη είναι συγγενεις.
freedubus Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Δημοσ. 19 Μαΐου 2010 Για το όνομα Ελένη υπάρχουν δύο ερμηνείες.Σύμφωνα με την πρώτη το όνομα σημαίνει "λαμπάδα" επομένως η Ελένη είναι αυτή που λάμπει. Σύμφωνα με τη δεύτερη όμως, το όνομα οφείλει την ρίζα του στο ρήμα αιρώ που σημαίνει κυριεύω ή κατακτώ ή στην παθητική του μορφή, αιρούμαι, που σημαίνει προτιμώ, εκλέγω ή παίρνω για τον εαυτό μου κάτι. Το ρήμα σχηματίζει Αόριστο β' είλον-ειλόμην και υποτακτική αορίστου β' ελω-ελωμαι, προστακτικη έλε-ελού κτλ. Δλδ. στις λοιπές εγκλίσεις φεύγει το ι. Η δεύτερη ερμηνεία συμφωνει με την δασεία που παίρνει το όνομα (το ρήμα αιρω-αιρουμαι δασύνεται) και συνεπώς το H που προστίθεται στα αγγλικά (Helen). Επίσης υποσημειώνει πολύ ωραία τον ρόλο της Ελένης κατά τον Όμηρο. Επίσης, νομίζω ότι σύμφωνα με την πρώτη ερμηνεία οι λέξεις Ελένη και Σελήνη είναι συγγενεις. Φιλολογίνα μανδάμ; ---------- Προσθήκη στις 14:49 ---------- Προηγούμενο μήνυμα στις 14:47 ---------- Λαζαροςς??? Εβραικό. Σημαίνει "θεέ μου βόηθα με" η κάτι τέτοιο.
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.