Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Όλα καταλήγουν στη σκηνοθεσία λες εσύ...αλλά, εγώ λέω πως τελικά, όλα καταλήγουν στην ερμηνεία των ηθοποιών.

Για παράδειγμα, σκέψου σε πόσες "ιστορίες" λίγων δευτερολέπτων ήσουν "μάρτυρας" ως περαστικός και σε πόσες άλλες, ως σιωπηλός παρατηρητής, πχ σε ένα πάρκο. Η "σκηνοθεσία" είναι πολύ απλή, δε συμφωνείς; Αν σκεφτείς ότι η "κάμερα"(εσύ) δε μετακινείται καθόλου!...παρόλα αυτά, η "ερμηνεία" των ανθρώπων και το συναίσθημα που βγάζουν είναι αυτό που θα σε συγκινήσει ή θα σε κάνει να γελάσεις στο τέλος, γι'αυτό που βλέπεις σε ένα πάρκο.

Το σίγουρο είναι πως μία ταινία, για να φτάσει στο τέλειο, πρέπει να είναι "τέλεια" απ'όλες τις απόψεις...αλλά, αυτό δε σημαίνει πως όλα ξεκινούν από τη σκηνοθεσία και καταλήγουν πάλι σε αυτή.

 

Ενδιαφέρον. Ακόμη κι έτσι η σκηνοθεσία είναι όλη η εικόνα. "Εσύ" δεν είσαι τα μάτια σου (αυτό είναι ο φακός) αλλά ο εγκέφαλός σου. Αν κάθεσαι σε ένα πάρκο διαβάζοντας αγχωμένος για ένα μάθημα πχ και δίπλα τα παιδιά κάνουν φασαρία παίζοντας και σε αποσπούν να τα παρατηρήσεις, μάλλον θα τα βρεις ενοχλητικά και φασαριόζικα, ίσως άτακτα. Αν πάλι κάθεσαι στο πάρκο έγκυος, μάλλον θα βρεις την εικόνα ρομαντική με μια δόση ανυπομονησίας για το μέλλον. Οι ηθοποιοί (παιδιά) κάνουν ακριβώς το ίδιο και στις δύο περιπτώσεις. Τα φίλτρα σου όμως αλλάζουν τα δεδομένα της εικόνας. Η δουλειά του σκηνοθέτη είναι να χτίσει αυτή ακριβώς τη σχέση σου με την εικόνα, άσχετα με το τι αισθάνεσαι όταν μπεις στην αίθουσα.

  • Απαντ. 162
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Δημοσιευμένες Εικόνες

Δημοσ.
Ενδιαφέρον. Ακόμη κι έτσι η σκηνοθεσία είναι όλη η εικόνα. "Εσύ" δεν είσαι τα μάτια σου (αυτό είναι ο φακός) αλλά ο εγκέφαλός σου. Αν κάθεσαι σε ένα πάρκο διαβάζοντας αγχωμένος για ένα μάθημα πχ και δίπλα τα παιδιά κάνουν φασαρία παίζοντας και σε αποσπούν να τα παρατηρήσεις, μάλλον θα τα βρεις ενοχλητικά και φασαριόζικα, ίσως άτακτα. Αν πάλι κάθεσαι στο πάρκο έγκυος, μάλλον θα βρεις την εικόνα ρομαντική με μια δόση ανυπομονησίας για το μέλλον. Οι ηθοποιοί (παιδιά) κάνουν ακριβώς το ίδιο και στις δύο περιπτώσεις. Τα φίλτρα σου όμως αλλάζουν τα δεδομένα της εικόνας. Η δουλειά του σκηνοθέτη είναι να χτίσει αυτή ακριβώς τη σχέση σου με την εικόνα, άσχετα με το τι αισθάνεσαι όταν μπεις στην αίθουσα.

 

Ναι, σίγουρα. Χρειάζονται λοιπόν και τα δύο(μαζί με όλα τα υπόλοιπα) για να βγεί καλή μία ταινία. Ποιό είναι όμως το πιό βασικό;

Θα πρόσεχες τη σκηνοθεσία (ακόμη κι αν ήταν πολύ καλή) σε μία ταινία με ηθοποιούς που δεν παίζουν καλά και προχειρογραμμένο σενάριο;:rolleyes:

Δημοσ.

Θα σου αναποδογυρίσω την ερώτηση για να καταλάβεις το λάθος σου:

 

Είσαι σίγουρη πως από όλες τις καλές ταινίες που έχεις δει, όλες είχαν καλό σενάριο και καλούς ηθοποιούς;

Δημοσ.
Θα σου αναποδογυρίσω την ερώτηση για να καταλάβεις το λάθος σου:

 

Είσαι σίγουρη πως από όλες τις καλές ταινίες που έχεις δει, όλες είχαν καλό σενάριο και καλούς ηθοποιούς;

 

Για να χαρακτηρίσω καλή μία ταινία, πρέπει να έχει καλές ερμηνείες και πολύ καλό σενάριο...(εννοείται και καλή σκηνοθεσία).

Οπότε, ναι!...όλες οι "καλές" κατά τη γνώμη μου ταινίες, είχαν καλούς ηθοποιούς και προσεγμένο σενάριο.

Δημοσ.

Επιμένεις να διαχωρίζεις τη σκηνοθεσία από το σενάριο και την υποκριτική. Δεν γίνεται.

Δημοσ.

Γενικότερα στον κινηματογράφο δεν μπορείς να διαχωρίσεις τα επιμέρους. Πέρα από σενάριο και υποκριτική, βάλε και φωτογραφία ή μοντάζ ή σκηνογραφία. Ο σκηνοθέτης που δημιουργεί ένα έργο, μια ιστορία, μια εμπειρία, δεν μπορεί να περιοριστεί στο καδράρισμα, κι αν αυτό είναι σωστό έχει το κούτελό του καθαρό. Είναι director (διευθήνει), έχει λόγο και ευθήνη σε όλα. Κι αν δε γράψει ο ίδιος το σενάριο, δουλειά του είναι να το αποτυπώσει σωστά. Όπως και παρότι δεν παίζει ο ίδιος κάποιο ρόλο, δουλειά του είναι να καθοδηγήσει τους ηθοποιούς.

Δημοσ.

Συμφωνώ Frenzy και Soturin...

Δεν είπα πως γίνεται να διαχωρίσουμε τη σκηνοθεσία, από την υποκριτική, το σενάριο και όλα τα υπόλοιπα. Είπα απλά τη γνώμη μου για το ποιό απ'όλα αυτά, θεωρώ εγώ πιό σημαντικό.

Δημοσ.

Βασικα υπαρχει ο Ντειβιντ Λιντς και ολοι οσοι θα ηθελαν να ειναι ο Ντειβιντ Λιντς

 

Παντως για να μην αδικουμε ολο τον κοσμο, μετα τον Λιντς(ο οποιος δεν γινεται αποδεκτος απο πολλους αλλα αυτο δεν ειναι κακο, κανει ενα προσωπικο σινεμα και επομενως ειναι λογικο σε καποιους να ταιριαζει και σε αλλους οχι) ο Κιουμπρικ για μενα ηταν για πολλα respect γιατι ο ανθρωπος εκανε αριστουργηματα με θριλερ, επ.φ., ιστορικα, δλδ οκ, ηταν ο ΣΚοτι Πιπεν των σκηνοθετων

 

Απο τους νεωτερους ο Μαν με ειχε πορωσει ως νεος Κιουμπρικ(απο αποψη επιτυχημενης ποικιλιας) αλλα σαν να εχει σκουριασει επικινδυνα τελευταια και δεν τον βλεπω να μπαινει στην ιδια κατηγορια

  • 10 μήνες μετά...
Δημοσ.

Jim Jarmusch

Ingmar Bergman

Wim Wenders

Akira Kourosawa (αν και δεν εχω δει και πολλες)

Alejandro Gonzalez Inarritu

 

κι αλλοι οπως Godard,Bunuel,Αγγελοπουλος,Aki και Mika Kaurismaki,Elia Kazan αλλα εχω δει λιγες ταινιες τους...

Δημοσ.

Alfred Hitchcock (Respect στον Master of Suspense, μόνο αυτός μπορούσε να κατασκευάσει συναισθήματα σε μια ταινία και να σε σαγηνέψει με την ομορφιά τους, βλέπε Vertigo)

Stanley Kubrick (Δεν νομίζω να έκανε ποτέ κακή ταινία στην ζωή του)

Martin Scorsese ( Απίστευτος σκηνοθέτης, απίστευτες ταινίες. Ίσως ο καλύτερος "εν δυνάμει" δημιουργός ταινιών)

Joel and Ethan Coen( Για τα αριστουργήματα τους μπορείς να μιλάς για μήνες. Από την αρχή της καριέρας τους ήταν καθηλωτικοί με ταινίες που έχουν πολλές στρώσεις απο τέχνη, βάθος, και συμβολισμούς.)

David Lynch ( Ζωγράφος του cinema και της αφηρημένης τέχνης με έντονο συρρεαλισμό. +1 Μπράβο για το Blue Velvet και Twin peaks.)

James Cameron ( Τα blockbusters και το μοντέρνο αμερικάνικο σινεμά οφείλουν πολλά σε αυτόν )

Stephen Spielberg( Επίσης ένας γεννημένος story-teller)

John Carpenter ( Halloween, The Thing, They live )

David Cronenberg ( Από τους πιο "ωμούς" και παράξενους αλλά καλαίσθητος)

Edgar Wright ( Οτι πρέπει για παρωδίες-κομωδίες-μαύρο χιούμορ, από τους καλύτερους στο είδος του. Ανερχόμενο ταλέντο)

David Fincher ( υποτιμημένος, ξέρει πολύ καλά την δουλειά του.)

Ridley Scott( Ειδικά για την δεκαετία του '80. Το Blade Runner και το Alien μόνο μου φτάνουν..)

Alejandro Amenabar (όλες οι ταινίες του είναι άριστες και μοναδικές πάντα με φανταστική ατμόσφαιρα, χαρακτήρες και twists)

Quentin Tarantino ( φτιάχνει αξέχαστες ταινίες με μοναδικό κουλτουριάρικο στύλ)

Christopher Nolan ( Ο νέος Cameron για μένα. Τα Batman, Prestige, Memento με εξέπλιξαν. Το καινούργιο του, Inception φαίνεται φοβερό.)

  • 2 μήνες μετά...
Δημοσ.

1) James Cameron

 

118744-James_Cameron.jpg

 

2) Stanley Kubrick

 

500stanley_kubrick.jpg

 

3) John Carpenter

 

john-carpenter.jpg

 

4) Quentin Tarantino

 

quentin_tarantino.jpg

 

5) Joel and Ethan Coen

 

COEN_Brothers.jpg

 

6) Jim Jarmush

 

Cannes+2008+Carosse+Honoring+Jim+Jarmusch+BwVMkHhmvpll.jpg

 

7) Dario Argento

 

dario-argento.jpg

 

8) William Wyler

 

williamwyler.jpg

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...