Μόνη λύση η στάση πληρωμής του χρέους

[million_voices]

σου ειπα ακομα και ετσι οταν υπαρχει ο τοκος μοιραια θα οδηγηθεις σε πληθωρισμο και εκθετικη αυξηση του χρηματος

 

μετα ποιος θα εμποδισει εναν ιδιωτη εστω και παρανομα να συσσωρευσει χρημα και να λειτουργει ανεξελεγκτα δανειζοντας το με οτι ορους γουσταρει ειδικα οταν το χρημα στην θεωρητικη περιπτωση που αναφερεις θα ειναι δυσευρετο

 

περα απο ολα αυτα οταν παγκοσμια οι κυβερνησεις ειναι λιγοτερο η περισσοτερο αχυρανθρωποι-μαριονετες στα χερια οικονομικων συμφεροντων ποια πιστευεις οτι θα ειναι η καταληξη,παντα θα προσπαθουν να ελεγχουν σκιωδως την ροη χρηματος και αρα τον κοσμο

[katerina_a_86]

σου ειπα ακομα και ετσι οταν υπαρχει ο τοκος μοιραια θα οδηγηθεις σε πληθωρισμο και εκθετικη αυξηση του χρηματος

 

μετα ποιος θα εμποδισει εναν ιδιωτη εστω και παρανομα να συσσωρευσει χρημα και να λειτουργει ανεξελεγκτα δανειζοντας το με οτι ορους γουσταρει ειδικα οταν το χρημα στην θεωρητικη περιπτωση που αναφερεις θα ειναι δυσευρετο

 

περα απο ολα αυτα οταν παγκοσμια οι κυβερνησεις ειναι λιγοτερο η περισσοτερο αχυρανθρωποι-μαριονετες στα χερια οικονομικων συμφεροντων ποια πιστευεις οτι θα ειναι η καταληξη,παντα θα προσπαθουν να ελεγχουν σκιωδως την ροη χρηματος και αρα τον κοσμο

 

κρίμα, αναρωτιέμαι πάντως που θα καταλήξει αυτό το αστείο.

[oneofthem]

Η χθεσινή εκτίναξη των επιτοκίων δανεισμού σε ύψη που δεν έχουν ιστορικό προηγούμενο, προδιαγράφουν μια παταγώδη αποτυχία της κυβέρνησης και της πολιτικής που ακολούθησε μέχρι σήμερα, της Ευρωπαικής Ενωσης αλλά και της Ελλάδας ολόκληρης.

 

Τις προηγούμενες εβδομάδες σύσσωμη η κυβερνητική μηχανή δούλεψε για να αποσπάσει την υποστήριξη της ΕΕ προς την Ελλάδα, αυτό το περίφημο πιστόλι που θα ήταν βρισκόταν πάνω στο τραπέζι, έστω κι αν δεν χρησιμοποιείτο ποτέ. Αποδεικνύεται τελικώς ότι παρά τις κυβερνητικές θριαμβολογίες, το όπλο ήταν άσφαιρο-καλύτερα δεν υπήρξε ποτέ: οι περίφημες αγορές αγνόησαν επιδεικτικά την τελική απόφαση της Συνόδου Κορυφής ήδη από την πρώτη μέρα, γεγονός που αποτελεί κόλαφο για την μια Ευρώπη που μόλις δέκα χρόνια πριν φιλοδοξούσε να αποτελέσει την νέα οικονομική και πολιτική δύναμη του πλανήτη.

 

Για την Ελλάδα που καλείται πλέον να δανειστεί με τοκογλυφικά επιτόκια , το αξιέξοδο είναι πλήρες. Κάθε νέο δάνειο που μοιάζει απαραίτητο για να πληρωθούν οι τρέχουσες ανάγκες, υποθηκεύει ακόμη περισσότερο την χώρα και τους ανθρώπους της. Οι λύσεις που διαφαίνονται είναι μετρημένες στα δάχτυλα: είτε η Αθήνα θα ξεκινήσει διαδικασίες ενεργοποίησης του έκτακτου μηχανισμού βοήθειας, που αποφασίστηκε πρόσφατα στις Βρυξέλλες. Αλλά ακόμη και αν ο πολύ ασαφής μηχανισμός τελικά λειτουργήσει, η ενεργοποίηση του ισοδυναμεί ουσιαστικά με ομολογία ανικανότητας και χρωκοπίας , που μεσοπρόθεσμα θα φέρει την Ελλάδα σε ακόμη πιο δυσχερή θέση. Η, δεύτερο σενάριο, η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να προσφύγει για φθηνότερο δάνειο κατευθείαν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Το πολιτικό κόστος θα ήταν μεγάλο για την κυβέρνηση και, το σημαντικότερο, οι χώρες που έμπλεξαν τα προηγούμενα χρόνια με το ΔΝΤ το έχουν πληρώσει πολύ ακριβά.

 

Για την απόδραση από τον φαύλο κύκλο υπερχρέωση-νέος δανεισμός για την ικανοποίηση των χρεών-περισσότερη υπερχρέωση, η στάση πληρωμής του εξωτερικού χρέους διαμορφώνεται σταδιακά ως η μοναδική λύση. Η Ελλάδα πρέπει να καλέσει τους δανειστές της για επαναδιαπραγμάτευση του χρέους της και μοιάζει υποχρεωμένη να αποχωρήσει -προσωρινά τουλάχιστον-από την ζώνη του ευρώ , ώστε να μπορέσει να διαμορφώσει κάποιους όρους ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης για την καρκινοβατούσα οικονομία της.

 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι μια τέτοια κίνηση εμπεριέχει μεγάλους κινδύνους, από την κατάρρευση της ευρωζώνης μέχρι ένα πολιτικό και οικονομικό χάος, ανάλογο με της Αργεντινής εννέα χρόνια πριν. Αλλά για την κατάρρευση της ευρωζώνης ευθύνεται ο γερμανικός εγωισμός και οι μικροπολιτικοί υπολογισμοί της Μέρκελ πολύ περισσότερο από την Ελλάδα. Οσο για τον κίνδυνο πολιτικού και οικονομικού χάους αυτός ήδη διαφαίνεται στον ορίζοντα , ως μοιραία εξέλιξη. Τουλάχιστον στην περίπτωση της στάσης πληρωμής θα αποτελεί μια από τις πιθανότητες ενός σενάριου το οποίο η χώρα θα έχει συνειδητά επιλέξει και του οποίου ίσως τελικώς καταφέρει να ελέγξει τις σοβαρές συνέπειες.

τι θα γίνει, πως, αν, κτλ δεν μπορώ να το ξέρω

το άρθρο, που εκφράζει και συγκεκριμένη άποψη λύση φαίνεται πως να το πω πολύ επιφανειακό και καταστροφολογικό από μια άποψη, πυροτέχνημα (?)

η ΕΕ που ακριβώς απέτυχε? υποσχέθηκαν κάτι στην ελλάδα? απέτυχε η ΕΕ επειδή ανέβηκαν τα spread για την ελλάδα? - ?

το χρέος, τα δάνεια, τα επιτόκια ναι εκτοξεύθηκαν για πολλούς, αμέτρητους λόγους αυτήν την περίοδο που δε χρειάζονται ανάλυση

πότε όμως ήταν χαμηλά αυτά και βιώσιμα για την ελλάδα? ποτέ δεν ήταν πάντα ήμασταν σε αδιέξοδο, το πρώτο πράγμα που θυμάμαι να έμαθα στο σχολείο ήταν πόσα χρώσταγε τότε κάθε έλληνας λόγω χρέους και τα μεγέθη μας που έδειχναν ότι δεν ξεχρεώνουμε αλλά χρεωνόμαστε περισσότερο όσο αναπνέουμε, ήταν πιο βιώσιμα προχθές? ναι, βιώσιμα όμως όχι define βιώσιμα με λίγα λόγια

οι 2 επιλογές, μηχανισμού ΕΕ ή ΔΝΤ θα μας φέρουν σε δυσχερή θέση όπως γράφει το άρθρο

το πάγωμα πληρωμών τι διαφορετικό θα κάνει? για ποιο λόγο θα 'μπορέσει να διαμορφώσει κάποιους όρους ανταγωνιστικότητας και ανάπτυξης για την καρκινοβατούσα οικονομία της' όπως γράφει, μόνη της? όπως έκανε δλδ το '80 που παγειώθηκε όλο αυτό το πρόβλημα?

για πότε ακριβώς συμφωνήθηκε η επανένταξή μας? πως θα ξαναμπούμε στην ΕΕ? θα δώσουμε απλά τα χέρια? σοβαρολογούμε?

γιατί να μην παγώσουμε τις αγορές, τις υποχρεώσεις, τα εξοπλιστικά προγράμματα, τη χοντρή παραοικονομία πρώτα αν είναι να οδηγηθούμε σε πάγωμα πληρωμών? θα χρειαστεί να πάμε σε πάγωμα πληρωμών αν γίνουν αυτά? αφού αυτά τα μεγέθη φαίνονται μεγάλα και επαρκή

[katerina_a_86]

Απορία, για να δανειστούμε εκδίδουμε ομόλογα (= χαρτιά υπόσχεσης μελλοντικής πληρωμής) και αυτά μπορεί να τα αγοράσει οποιοσδήποτε? Κι εγώ πχ?

Μπορούμε να δούμε κάπου ποιοι τα αγοράζουν και που ακριβώς χρωστάμε?

[million_voices]

Απορία, για να δανειστούμε εκδίδουμε ομόλογα (= χαρτιά υπόσχεσης μελλοντικής πληρωμής) και αυτά μπορεί να τα αγοράσει οποιοσδήποτε? Κι εγώ πχ?

Μπορούμε να δούμε κάπου ποιοι τα αγοράζουν και που ακριβώς χρωστάμε?

 

 

το χρημα σε οποιαδηποτε μορφη του ειναι κανονικοτατα εμπορευμα με κερδος κλπ κλπ

 

θα χαθεις στους ενδιαμεσους αλλα ποιος ο λογος?

 

αρχιζεις να καταλαβαινεις τι λενε οι του zeitgeist?

 

δεν το δειχνουν χωρις λογο ως πηγη του προβληματος

[katerina_a_86]

το χρημα σε οποιαδηποτε μορφη του ειναι κανονικοτατα εμπορευμα με κερδος κλπ κλπ

 

θα χαθεις στους ενδιαμεσους αλλα ποιος ο λογος?

 

αρχιζεις να καταλαβαινεις τι λενε οι του zeitgeist?

 

δεν το δειχνουν χωρις λογο ως πηγη του προβληματος

 

Το money as dept είναι το καλύτερο docymentary για να καταλάβει κάποιος άσχετος πως λειτουργεί το νομισματικό σύστημα.

Καλά τα λένε οι zeitgeist αλλά μου θυμίζουν και λίγο λιακό και ξενερώνω.

[million_voices]

κατ'αρχας ολα αυτα τα "fast food-παρε την υψιστη αληθεια/ες" ναι οντως φαινονται καπως και πρεπει να τα κοιτας επιφυλακτικα

 

απο την αλλη δεν πρεπει να φτανεις στο αλλο ακρο και να τα απορριπτεις συλληβδην επειδη ετσι λενε οι διαφοροι "γαματοι"

 

βλεπεις διαβαζεις σκεφτεσαι συνδεεις αποφασιζεις

 

ps δεν νομιζω αν παρακολουθεις ειδησεις και ειδικα αυτο τον καιρο να μην τα βλεπεις αυτα

[katerina_a_86]

ειδήσεις βλέπω για διασκέδαση. τράγκας κι έτσι.

Απορία 2, σε περίπτωση πτώχευσης και κατάρρευσης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος πάνε τα λεφτά μας ε?

[million_voices]

νταξει εντεταλμενοι ειναι οι περισσοτεροι και οντως τελειως κλοουν ο Τραγκ αλλα αραια και που πανω στο ιστρο του ξεφευγουν και κατι καλα

 

http://www.x-hellenica.gr/PressCenter/Articles/1612.aspx

[dazeman]

Και για να θυμηθούμε τι έγινε στην Αργεντινή (με τις ευλογίες του ΔΝΤ) βρήκα ένα ωραίο απόσπασμα και το παραθέτω:

 

 

οπως το ελαβα:

 

- Στην Ελλάδα κύριε καθηγητά, δε γνωρίζουμε πολλά για το τι έγινε στην Αργεντινή με το ΔΝΤ. Το μόνο που θυμάμαι (και μ’ έχει σημαδέψει), είναι ένα πλάνο από κάπου ψηλά, που έδειχνε μία “αδέσποτη” αγελάδα να τρέχει και κόσμο, πολύ κόσμο να την κομματιάζει ενώ ήταν ζωντανή (!) όπως έλεγε ο σπίκερ, για να εξασφαλίσει κρέας για το σπίτι του.

 

-Νεαρέ μου, όταν δεις μάνα να εκλιπαρεί να κόψουν κομμάτι από το κρέας της για να φάει το παιδί της, ίσως καταλάβεις αυτό που πάνε να σας κάνουν. Ντρέπομαι για τον εαυτό μου γιατί ήμουν ένα κομμάτι αυτών των αδίστακτων ανθρώπων. Να μην πέσετε στα νύχια τους.

 

 

Είναι τα λόγια ενός τεχνοκράτη, που έζησε την καταστροφή μίας περήφανης χώρας. Ενός περήφανου λαού με μία προδοτική κυβέρνηση που προετοίμασε καλά το κλίμα για να εκχωρήσει την Εθνική της κυριαρχία στη μεγαλύτερη μάστιγα του πλανήτη.

-Έφτιαξαν πόλεις, μέσα στις πόλεις. Τις ονόμασαν villas miserias, πόλεις της μιζέριας. Εκεί πότιζαν τον κόσμο κοκαΐνη και άλλα ναρκωτικά, που παρουσιάστηκαν εν αφθονία άξαφνα όταν ο εφιάλτης είχε αρχίσει. Ήταν περήφανος λαός οι Αργεντίνοι. δεν είδα μάνες να πουλάνε τα παιδιά τους όπως γίνεται στο LA. Είδα όμως ανθρώπους να χάνουν τα πάντα και στο τέλος τη ζωή τους όταν δεν υπήρχε τίποτα να δώσουν. Όσα δεν πήραν οι τράπεζες, τα πήραν οι έμποροι. Ο κόσμος έπρεπε να αποχαυνωθεί, να μην αντιστέκεται. Να πεθαίνει με τη μιζέρια του. Γι' αυτό έβγαλαν έτσι αυτές τις ψευτοπόλεις. Έπνιγαν εκεί την οργή και την δυστυχία τους.

 

-Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι όλα τα ΜΜ"Ε" διατυμπάνιζαν την ανάγκη της "βοήθειας". Στην αρχή τους έλεγαν ότι το κράτος θα πτώχευε και ο κόσμος έφτασε στο σημείο να πανηγυρίζει για επιτυχία την είσοδο του ΔΝΤ. Δεν φανταζόντουσαν τι θα ακολουθήσει. Τι ειρωνεία και αυτή. Τους έπεισαν με τον φόβο της πτώχευσης και εντέλει η σωτηρία ήρθε μόνο με την πτώχευση!

 

-Back Home, είχαν όλοι την εντύπωση ότι σώσαμε τη χώρα που ήταν ανίκανη και με διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Ήταν απίστευτο τι μετέδιδαν οι ανταποκριτές όταν εμείς βλέπαμε την αλήθεια με τα μάτια μας σε κάθε δρόμο, σε κάθε γειτονιά.

Είχαν την εντύπωση ότι οι Αργεντίνοι μας θεωρούν σωτήρες. Ποτέ δεν προέβαλλαν τίποτα από την πραγματικότητα. Μόνο κάτι ρεπορτάζ γραμμένα στις αρχές με κόσμο να κάνει δηλώσεις κατά των προηγούμενων κυβερνήσεων ότι τους οδήγησαν στην πείνα ευχαριστώντας τις ΗΠΑ που θα τους έσωνε.

Ακόμα και οι διαδηλώσεις και οι διαμαρτυρίες. Τις προέβαλλαν σαν κομμουνιστές ή αριστερά κομμουνιστικά κόμματα που αντιδρούσαν. Εγώ έβλεπα στο Μπουένος Άιρες την λεωφόρο γεμάτη από εξαγριωμένους να ουρλιάζουν "θέλουμε τη χώρα μας πίσω"! Θέλουμε τα δολάρια μας πίσω!

Οι τηλεοράσεις όπως μου έλεγαν, έδειχναν μερικές δεκάδες κομμουνιστές με κόκκινες σημαίες που διαμαρτύρονταν. Στην πραγματικότητα ο κόσμος ήταν εκατοντάδες χιλιάδες. Ίσως εκατομμύρια. Τους έβλεπα, έβγαιναν από τα σπίτια τους και ενώνονταν με τις πορείες. δεν υπήρχε συντονισμός. Ότι Αμερικάνικη επιχείρηση έκλεινε και την φύλαγαν πάνοπλοι αστυνομικοί.

Δεν κυκλοφορούσαμε βέβαια τότε. Μετά από κάποιες συγκεντρώσεις θυμάμαι έβγαινα από το ξενοδοχείο και έβλεπα τόσες πέτρες κάτω που νόμιζα ότι γκρεμίστηκε κάποιο κτίριο. Μεγάλη οργή.

Έβλεπες ανθρώπους αποφασισμένους για όλα. Άνθρωποι που δεν έμοιαζαν ούτε looters (πλιατσικολόγοι). Ακόμα και μεσήλικες σίγουρα πολλοί είχαν οικογένειες. μου έκανε εντύπωση. Έβγαιναν και συγκρούονταν με ότι έβρισκαν. Ξύλα, πέτρες. Από την άλλη η αστυνομία ήταν πάνοπλη, με αντλίες, πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα. Ήταν αδύνατον να τους συγκρατήσουν. Είχες να κάνεις με ανθρώπους που τους πήρες το σπίτι τους και το χαμόγελο τους.

 

 

-Όχι, ούτε μια στιγμή δεν τους χαρακτήρισα "τρομοκράτες". Θα ήταν άδικο. Φαντάσου να υπηρετείς το Law and Order και να μη μπορείς να κρύψεις την συμπάθεια σου για αυτούς που ίσως από τις τηλεοράσεις θα τους χαρακτήριζες αλλιώς. Ήθελαν τη χώρα τους πίσω. Έβγαιναν με Αργεντίνικες σημαίες και απαιτούσαν να φύγουμε.

Αυτές οι γυναίκες όμως. Ποτέ δεν θα ξεχάσω. Αυτό θα με στοιχειώνει πάντα. Οι γυναίκες με τα παιδιά στα χέρια.

 

Ο ρόλος που έπαιξαν όμως αυτές οι γυναίκες. Ποιός να το περίμενε. Προστάτεψαν τα παιδιά τους και τη χώρα τους. Αν μπορούμε να πούμε ότι έγινε επανάσταση στην Αργεντινή, τότε ήταν η μόνη γυναικεία επανάσταση στους αιώνες.

 

 

το ξέσπασμα της κρίσης και η λύση που ήλθε από τον ίδιο τον λαό.

 

Στο πρώτο μέρος είδαμε το ξέσπασμα. Τα μέτρα της κυβέρνησης με τις περιβόητες ενέργειες για μείωση του ελλείματος. Αυτή η μείωση του ελλείματος που πάλι είχε καλλιεργηθεί ως αυτοσκοπός και βασική προϋπόθεση για την βοήθεια του ΔΝΤ. Βλέπετε, το "swap" του ΔΝΤ είναι οι κρυφοί όροι που επιβάλλονται στην εκάστοτε Εθνική κυβέρνηση προκειμένου να ανοίξουν τις κάνουλες. Αυτοί οι όροι είναι σαφέστατοι και με απλά λόγια επικεντρώνονται στο ότι "Δεν θα γίνεται καμμία ενέργεια, καμμία δαπάνη, δεν θα λαμβάνεται καμμία απόφαση από την Εθνική κυβέρνηση που αφορά την Εθνική οικονομία εάν δεν υπάρχει η έγκριση του ΔΝΤ¨.

Δηλαδή, ο βασικός όρος "συνεργασίας" με την εκάστοτε κυβέρνηση είναι η Εκχώρηση μέρους της Εθνικής Κυριαρχίας. Για όσους ακόμη δεν το έχουν καταλάβει.

Το άλλο σημείο που καλλιεργείται έντεχνα ως αυτοσκοπός, είναι η εξυπηρέτηση μόνο των υποχρεώσεων προς τρίτες χώρες και όχι των εσωτερικών υποχρεώσεων του κράτους. Προηγούνται δηλαδή οι διεθνείς δανειστές που έχουν δανείσει με επαχθείς όρους έναντι των ντόπιων πιστωτών, ήτοι των πολιτών που καλούνται όχι μόνο να απεμπολήσουν τις απαιτήσεις τους αλλά να σηκώσουν και το βάρος της αποπληρωμής των διεθνών τοκογλύφων.

 

Στην Ελλάδα για παράδειγμα, ό περιβόητος εξωτερικός δανεισμός (300 δις Ευρώ)που αναμασούν συνεχώς οι διάφοροι "αναλυτές", είναι μόλις ένα μικρό μέρος επί του συνόλου των Τριών Τρις που οφείλει συνολικά το κράτος, με κύριους πιστωτές βέβαια, τους Έλληνες πολίτες. Πολιτες μάλιστα που τροφοδοτούν το σύστημα επί δεκαετίες με ελάχιστο κόστος. Αναλογιστείτε ότι το κράτος (και επαγωγικά οι τράπεζες) δανείστηκαν με επιτόκια που φτάνουν το 7%. Εσείς τι επιτόκιο παίρνετε για τις καταθέσεις σας; (Σε επόμενο άρθρο οι ραγδαίες εξελίξεις στις Ελληνικές τράπεζες).

Ας επιστρέψουμε λοιπόν στην Αργεντινή. Μετά την πρώτη ομοβροντία μέτρων, οι μορφές αντίδρασης εξακολουθούσαν να περνούν από τα κανάλια κομματικών μηχανισμών και ιδεολογικών μονοπωλίων. Οι εκδηλώσεις ήταν απόλυτα ελέγξιμες με περιορισμένη χρήση βίας αφού η πλειοψηφία των πολιτών δεν ήθελε να ταχθεί κάτω από καμια κομματική σημαία ή συνδικάτο (θυμηθείτε την σημερινή απεργία. 2 εκ απεργοί, μόνο 20,000 διαδηλωτές σε διασπασμένες εκδηλώσεις με τους παρακρατικούς μηχανισμούς των προβοκατόρων σε δράση. Τα ΜΜ"Ε" βεβαίως .απεργούσαν!).

Τότε άρχισε ο πραγματικός εφιάλτης. Στις 3 Δεκεμβρίου του 2001 η κυβέρνηση υπό την πίεση των διεθνών συμβούλων παίρνει την απόφαση να παγώσει τις καταθέσεις των πολιτών σε όλες τις τράπεζες. 70 δις Δολάρια αλλά και υπερδιπλάσιας αξίας κρατικά ομόλογα περιέρχονται στα χέρια της "ικανότατης και λαοπρόβλητης" κυβέρνησης. Είχε προηγηθεί βεβαίως κολοσσιαία εξαγωγή καταθέσεων από κάποιους που ως συνήθως γνώριζαν. Τα ΜΜ"Ε" απέκρυπταν ή δικαιολογούσαν αυτή την τεράστια εκροή προβάλλοντας την "πιθανότητα υψηλής φορολόγησης των καταθέσεων".

Συντάξεις χάθηκαν. Τα κρατικά ομόλογα δεν είχαν πλέον κανένα αντίκρυσμα (για τους ντόπιους βέβαια). Ακόμα και ιδιωτικά συνταξιοδοτικά προγράμματα που είχαν μετατραπεί εξαναγκαστικά σε ομόλογα, εξανεμίστηκαν.

Είχαν προηγηθεί κάποιες αποσπασματικές παύσεις λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος είτε με "υποχρεωτικές αργίες" είτε με μακροχρόνιες απεργίες.

 

Οι παρακρατικοί Κόνδορες και η μεγάλη σφαγή.Η εξουσία είχε υποτιμήσει την αγωνιστική διάθεση του λαού της Αργεντινής. Πίστευε ότι με όλες τις πιέσεις, την προπαγάνδα, τις ελεγχόμενες συγκεντρώσεις ότι θα μπορούσε να ελέγξει και αυτό το κύμα διαμαρτυρίας μπροστά στην "ληστεία του αιώνα" όπως χαρακτηρίστηκε από ανεξάρτητους διεθνείς αναλυτές.

 

 

 

Οι εξελίξεις ήταν ραγδαίες. Ο λαός άρχισε να βγαίνει μαζικά στους δρόμους. Σε κάθε γειτονιά, κάθε πόλη ή χωριό ανέμιζαν οι Αργεντίνικες σημαίες ενώ οι κομματικές εξαφανίζονταν. Κάθε μέρα, για πολλές ώρες, ο λαός ήταν στους δρόμους απαιτώντας την πτώση της κυβέρνησης και τον διωγμό των ξένων επιτηρητών του ΔΝΤ.

Η αστυνομία πλέον ήταν αδύνατον να ελέγξει τις αντιδράσεις. Οι ανταποκρίσεις των διεθνών ΜΜΕ διακόπηκαν αφού πλέον δεν υπήρχαν κομματικά σημαιάκια για να δείξουν ενώ κάθε επιχείρηση Αμερικανικών συμφερόντων έμπαινε στο στόχαστρο των διαδηλωτών. Εκεί μπήκαν στο παιχνίδι οι παρακρατικοί "Κόνδορες". Οι Κόνδορες ήταν το δίκτυο της CIA σε όλη την Λατινική Αμερική που είχε στηθεί με το πρόσχημα του "Κομμουνιστικού κινδύνου" στον ψυχρό πόλεμο. Παραγουανοί κυρίως παρακρατικοί συντάχθηκαν με τον μηχανισμό της ΚΥΠ ώστε να αρχίσουν τα χειρουργικά χτυπήματα για να κάμψουν το φρόνημα των διαδηλωτών.

Ακολούθησαν χτυπήματα σε ανοιχτές συγκεντρώσεις (κλασσική ιμπεριαλιστική μέθοδος) ώστε να τρομοκρατήσουν τον λαό για να μην ενισχύει τις κινητοποιήσεις. Δεκάδες οι νεκροί, εκατοντάδες οι τραυματίες.

(για να γίνει το παράδειγμα πιο κατανοητό, σκεφθείτε την υποθετική περίπτωση να γινόντουσαν αυτά τα πράγματα στην Ελλάδα και η φιλοαμερικανική κυβέρνηση να επιστράτευε Ουτσεκάδες, που είναι εκπαιδευμένοι από την CIA, για να χτυπούν ανοιχτές συγκεντρώσεις με χειροβομβίδες και Καλάσνικοφ, ενώ την ίδια στιγμή η κρατική αστυνομία να συλλαμβάνει Έλληνες διαδηλωτές)

Τα χτυπήματα αυτά αντί να κάμψουν, ενίσχυσαν το φρόνημα των εξεγερμένων πατριωτών αφού μπορεί ο αγώνας για "θεσμικά και οικονομικά αιτήματα" με ιδεοληπτικούς μανδύες να μην αξίζει ανθρώπινες θυσίες, όμως η κινητοποίηση ήδη είχε λάβει διαστάσεις Εθνεγερσίας. Ο λαός πλέον κατέβαινε στους δρόμους για Εθνικοαπελευθερωτικό πόλεμο.

Το επιμύθιο της εξέγερσης θα το παραθέσουμε σε άλλο άρθρο, για να κλείσουμε το αφιέρωμα με το σημαντικότερο ίσως κομμάτι: Τον ρόλο της Γυναίκας και τις λύσεις που έδωσε. Ναι, η γυναίκα στην Αργεντινή καρπώνεται το μεγαλύτερο μέρος της επιβίωσης και εξόδου της χώρας από αυτόν τον εφιάλτη.

 

Η Γυναίκα που έσωσε την Αργεντινή - οι λύσεις.Η Γυναίκα της Αργεντινής στάθηκε στην πρώτη γραμμή της μάχης και αντίστασης. Από τις μαχητικές πορείες, την επιβίωση των παιδιών, τη στήριξη των συζύγων. Πραγματικές ηρωΐδες που όμως έμελλε να καταλύσουν τις κυβερνητικές μεθοδεύσεις δημιουργώντας συνθήκες διαβίωσης με αυτοοργανωμένα συστήματα, μακρυά από την τραπεζική - χρηματοπιστωτική υποτέλεια.

 

 

Η δράση των γυναικών ξεκίνησε από την περιφέρεια. Οι γυναίκες της υπαίθρου ένιωσαν πρώτες την κρίση όταν είδαν την παραγωγή τους να οδηγείται σε απαξίωση και τους άντρες τους να παραχωρούν τα πολύτιμα αγαθά για ευτελές αντίτιμο.

Οι γυναίκες πήραν την κατάσταση στα χέρια τους. Με ένα αρχέγονο ένστικτο, επέβαλλαν παύση πώλησης της παραγωγής στους μεσάζοντες και άρχισαν να ιδρύουν καταστήματα αντιπραγμάτευσης. Μικρά κέντρα δηλαδή ανταλλαγής προϊόντων με μία υποδειγματική δομή αποτίμησης βάσει της προσφοράς και ζήτησης των αγαθών. Οι Γυναίκες της Αργεντινής δηλαδή, ανεξαρτητοποιήθηκαν από το χρήμα, πριν την μεγάλη ληστεία που γονάτισε κάθε δραστηριότητα.

Στην περίοδο της μεγάλης ληστείας λοιπόν, η μορφή αυτή επιβίωσης πήρε ραγδαίες διαστάσεις και αποτέλεσε την αιτία της επιτυχίας των κινητοποιήσεων. Πίσω από τις στάχτες των "μαχών", οι γυναίκες κατάφεραν να ικανοποιήσουν τις βασικές ανάγκες της οικογενειακής διαβίωσης χωρίς την ανάγκη του χρήματος ή της επαιτείας των κουπονιών. Η "τροφοδοσία" των μαχητών είχε εξασφαλιστεί. Το ίδιο και το φρόνημα. Αντί για επαίτες, οι Αργεντίνοι έγιναν ελευθερωτές και οι ντόπιοι και ξένοι εκμεταλλευτές πήραν ένα γερό μάθημα, όταν αναγκαζόντουσαν να εγκαταλείψουν τη χώρα με Αμερικανικά ελικόπτερα (σε επόμενο άρθρο).

Οι γυναίκες της Αργεντινής επέδειξαν οξυδέρκεια, αλληλεγγύη και ικανότητα αποτελεσματικής αυτοοργάνωσης. Έδειξαν τον δρόμο της επιβίωσης, προστάτευσαν τα παιδιά τους και απορρόφησαν μεγάλο μέρος από τους απελπισμένους των "πόλεων της μιζέριας" που είχαν δημιουργηθεί όπως είδαμε στο πρώτο μέρος του αφιερώματος. Αναλυτές υποστηρίζουν ότι η ανάκαμψη της Αργεντινής έγινε με τους όρους που έθεσαν αυτές οι πρωτεργάτριες του αγώνα σε τέτοιο σημείο, ώστε η εξέγερση της Αργεντινής να χαρακτηριστεί η πρώτη γυναικεία εξέγερση στη σύγχρονη ιστορία. Οι ενέργειες της νέας κυβέρνησης συνοπτικά:

ΕπιμύθιοΔεν υπήρχε αμφιβολία ότι οι εξελίξεις ήταν αδύνατον να ανατραπούν ακόμα και με έξωθεν στρατιωτική επέμβαση. Ο λαός είχε εκκαθαρίσει τους επίορκους από όλα τα δημόσια αξιώματα και η νέα κυβέρνηση μπορούσε να θέσει η ίδια τους όρους της. Ας τους διαβάσουμε γιατί αποτελούν ένα σημαντικό μάθημα για κάποιους ντόπιους που φλερτάρουν με .γουδιά.

1. Η χώρα κήρυξε πτώχευση, σταματώντας κάθε πληρωμή σε διεθνή χρηματοπιστωτικά ιδρύματα

2. Η ισοτιμία Πέσο - Δολαρίου "ξεκλειδώθηκε" και ακολούθησε υποτίμηση κατά 75%

3. Η Αργεντινή είχε μάθει πλέον να είναι αυτάρκης. Η κοινωνία βάσισε την επιβίωση της στην ντόπια παραγωγή, το εκτεταμένο μποϋκοτάζ ξένων προϊόντων ήταν πλέον κρατική "εντολή", το εμπορικό ισοζύγιο ανατράπηκε άρδην.

4. Λόγω της υποτίμησης αλλά και της σκληρής δουλειάς του λαού, η παραγωγή της Αργεντινής έγινε ανταγωνιστικότερη φέροντας έναν ρυθμό ανάπτυξης στα πρότυπα της Ρωσίας του 2000.

5. Τον ρόλο του Πούτιν στην Αργεντινή, ανέλαβε ο ίδιος ο λαός που αποκήρυξε μετά βδελυγμίας τις νουθεσίες του state department για συνέχιση της συνεργασίας με το ΔΝΤ έστω και με ειδικά προνόμια. Δοκιμασμένες λύσεις, η νεκρανάσταση μίας χώρας από έναν λαό που δεν υπόκυψε στον τρόμο και τις απειλές. Μπορούμε;

 

Το δανείστηκα απο εδώ

 

[million_voices]

ετσι,η ιστορια υπαρχει για να μαθαινεις απο αυτην

[@@sos@@]

και να παραδειγματίζεσαι

[million_voices]

τεσπα η ουσια ειναι οτι μας δανειζουν τοκογλυφικα και εμεις ΠΡΕΠΕΙ λεει να σωθουμε για να συνεχιζουμε να τους τα ριχνουμε ακομα και αν πρεπει να τρωμε τις σαρκες μας,να ξεπουλησουμε οτι δεν εχουμε ξεπουλησει και και και

 

αλλα αφου λεει ετσι ο Χατζηνικολαου ετσι θα ειναι

[Apoll]

Μία διαφορά της Αργεντινής με την Ελλάδα. Το κόβω για ένοπλη επανάσταση εκεί. Για δύο λόγους

 

α) Είναι η Ελληνική νοοτροπία. Αν ο Έλληνας αποφασίσει σηκωθεί από τον καναπέ, θα το πάει μέχρι τέρμα.

β) Η τεράστια ποσότητα λαθραίου οπλισμού.

[PaNtErAz]

Μία διαφορά της Αργεντινής με την Ελλάδα. Το κόβω για ένοπλη επανάσταση εκεί. Για δύο λόγους

 

α) Είναι η Ελληνική νοοτροπία. Αν ο Έλληνας αποφασίσει σηκωθεί από τον καναπέ, θα το πάει μέχρι τέρμα.

β) Η τεράστια ποσότητα λαθραίου οπλισμού.

 

Στην Ελλάδα η στην Αργεντινή η τεράστια ποσότητα οπλισμού;

 

Το θέμα είναι ότι εκεί βαδίζουμε. Δεν έχει σχέση με Ελληνικές ψυχές και "άμα σηκωθεί ο Έλληνας" αλλά με το ότι ο άνθρωπος που θα πεινάσει για να φάνε οι λίγοι θα φτάσει στα άκρα.