κλασική μουσικη

[yiah]

Για εμάς τους άσχετους νομίζω το παρακάτω βίντεο θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε λίγο παραπάνω την κλασσική μουσική

 

 

 

[Επισκέπτης]

Αν παρακολουθήσεις το βίντεο, θα καταλάβεις ότι δεν είναι θέμα "ασχετοσύνης".

 

Πολύ ωραίο βίντεο πραγματικά. Τέτοιοι άνθρωποι με έκαναν να ασχοληθώ με το χώρο. Από ζήλια. Για τα όσα όμορφα ζούνε.

[yiah]

Αν παρακολουθήσεις το βίντεο, θα καταλάβεις ότι δεν είναι θέμα "ασχετοσύνης".

 

αυτος ειναι και ο σκοπός του "πειράματος"

 

[Kasrith]

Πολυ τυπακος αυτος παντως

[suspiria]

μιας και αναφερθηκε ο satie που ειναι απο τους αγαπημενους μου να 2 βιντεo απο τον aldo ciccolini ο οποιος εχει καθιερωθει σαν ο καλυτερος εκτελεστης των εργων του

[ame]http://www.youtube.com/watch?v=Lvqoqjwfv-c[/ame]

[ame]http://www.youtube.com/watch?v=GKn7hGZN1L4[/ame]

επισης πολυ ενδιαφερον εχει η βιογραφια του satie

[Επισκέπτης]

Ας μην μπαίνουμε στην παγίδα να μιλάμε για καλύτερους και τελειότερους εκτελεστές όταν μιλάμε για κλασική μουσική. Η μουσική δεν είναι αθλητισμός να έχουμε τον 1ο, τον 2ο και τον 3ο. Ο καθένας έχει να προσφέρει κάτι και μια εκτέλεση δεν μπορεί να είναι τέλεια. Θα έχει κάτι καλό, αλλά με αυτόν τον τρόπο αναγκαστικά θα της λείπει κάτι άλλο. Και όλα μαζί κάνουν ένα σύνολο που κάτι λέει. Καλό, κακό, μιλάει σε κάποιους, δε μιλάει σε κάποιους άλλους, μιλάει με έναν τρόπο αυτή η εκτέλεση αλλά με κάποιον άλλον τρόπο η άλλη εκτέλεση κτλ

 

Γενικά τα πράγματα είναι ποιοτικά, όχι ποσοτικά και δεν μπαίνουν σε σύγκριση. Δεν μπορώ να συγκρίνω τις τηγανιτές πατάτες με το παγωτό. Παίρνω μια ευχαρίστηση από το κάθε τι, δεν μπορώ να τα βάλω σε ζυγαριά. Αν φάω το ένα, δε μου καλύπτει την ανάγκη για το άλλο κτλ

[suspiria]

μιλαμε οτι ο τσικολινι εχει πλησιασει περισσοτερο στο πνευμα της γραφης του σατι.that's all!μην κανεις τα πραγματα πιο περιπλοκα απο οτι ειναι.πολυ θεωρια!

[tmjuju]

Χαιρετώ

Ας κάνω δυο διαφορετικές προτάσεις απλά διευρύνοντας

Mussorgsky – Pictures in an exhibition

Καθώς και τον καταπληκτικό

Arbo Part – Fratres, fur Alina etc.

[suspiria]

Χαιρετώ

Ας κάνω δυο διαφορετικές προτάσεις απλά διευρύνοντας

Mussorgsky – Pictures in an exhibition

Καθώς και τον καταπληκτικό

Arbo Part – Fratres, fur Alina etc.

μηπως ειναι arvo και οχι arbo?

το Pictures at an exhibition θεωρω οτι ειναι καλυτερο στην πρωτη του εκδοση του Mussorgsky μονο για πιανο.μετα το ενορχηστρωσε νομιζω ο ravel για περισσοτερα οργανα.

[kourbeti]

μιλαμε οτι ο τσικολινι εχει πλησιασει περισσοτερο στο πνευμα της γραφης του σατι.that's all!

 

 

Όταν πρωτοάκουσα την ερμηνεία των έργων του satie από τον Reinbert de Leeuw, με ξένισε η αντιμετώπισή του, πολύ μετρική, τυπική, αργή.

 

Με τον καιρό, ακούγοντας και ξανακούγοντας ένιωσα ότι ο de Leeuw είναι πιό κοντά στο πνεύμα του satie. Παίζει με πολύ ευγένεια και σεβασμό και αφήνει ν'αναδυθούν λεπτές αποχρώσεις που σε άλλες εκτελέσεις καλύπτονται από εύκολο συναισθηματισμό.

[suspiria]

και γω το πρωτο cd που πηρα ηταν με τον Reinbert de Leeuw.ψαχνοντας, διαβαζοντας και συζητωντας με ατομα που εχουν γνωσεις πανω στη δισκογραφια (ιδιοκτητες δισκαδικων, hi-endaδες) ολοι μου προτειναν με ενα στομα τον τσικολινι.πραγματι ο Reinbert de Leeuw παιζει πιο αργα!ο τσικολινι ειναι πιο ''allegro'' ας μου επιτραπει η εκφραση.τωρα ποιος ειναι πιο κοντα σε αυτο που εγραψε ο σατι, μονο ο σατι το ξερει.

ψιλοmust για τους φιλους του σατι ειναι η μινι κασετινα της philips με 3πλο cd και εξτρα dvd με την ταινια satie & suzanne η οποια ειναι μαγευτικη!και ειναι ψιλοφθηνη.20 ευρω την ειχα παρει αν θυμαμαι καλα απο το public

 

---------- Προσθήκη στις 15:16 ---------- Προηγούμενο μήνυμα στις 15:09 ----------

 

κατι πληροφοριακο για το τεμπο στην κλασικη μουσικη

http://www.classicalmusic.gr/features/article.php?id=129

νομιζω ιδιαιτερα χρησιμο για τους αρχαριους και οχι μονο

 

---------- Προσθήκη στις 15:24 ---------- Προηγούμενο μήνυμα στις 15:16 ----------

 

Το σωστό τέμπο

 

Ως σωστό τέμπο για κάθε έργο μπορούμε να ορίσουμε την ταχύτητα εκτέλεσης η οποία κάνει το κομμάτι να "λειτουργεί" σωστά, σύμφωνα με τη λογική της μουσικής και με τις υποδείξεις του συνθέτη. Βέβαια οι υποδείξεις του συνθέτη δεν είναι σχεδόν ποτέ τόσο σαφείς ώστε να μπορούμε να προσδιορίσουμε με μετρονομική ακρίβεια το σωστό τέμπο αν βασιστούμε μόνο σε αυτές. Εκτός από κάποια έργα σύγχρονης μουσικής στα οποία ο συνθέτης προσδιορίζει την ταχύτητα εκτέλεσης επακριβώς (αναγράφοντας μετρονομική ένδειξη ή συνολική διάρκεια του μέρους με ακρίβεια δευτερολέπτων), οι υποδείξεις του συνθέτη περιορίζονται σε όρους όπως αργά (Lento), πλατύ (Largo), χαρούμενα (Allegro), γρήγορα (Presto, Prestissimo) κτλ. Όλα αυτά βέβαια είναι σχετικά και δεν έχουν π.χ. όλα τα Allegro το ίδιο τέμπο. Παρ' όλ' αυτά όμως, τις περισσότερες φορές οι ενδείξεις αυτές κρύβουν πολύ περισσότερες πληροφορίες για το τέμπο από όσες οι πιο πολλοί φαντάζονται. Πληροφορίες που σε συνδυασμό με άλλα δεδομένα μπορούν τελικά να μας οδηγήσουν με ακρίβεια στην εύρεση του σωστού τέμπο.

2. 'Αλλοι όροι σε σύγκριση με το Tempo giusto

• Moderato, μέτριο (και όχι μέτρια γρήγορο όπως πολλοί πιστεύουν). Είναι ένα κάπως αργό Tempo giusto.

• Allegretto: χρησιμοποιήθηκε κυρίως από την κλασσική περίοδο και μετά. Υποδηλώνει ένα Allegro ελαφρώς πιο αργό. Το Allegretto εμπεριέχει και την έννοια του χαριτωμένου. Αυτή είναι και η διαφορά του από το Allegro ma non tropo το οποίο είναι ένα κάπως "βαρύ" Allegro.

• Presto: γρηγορότερα από Allegro ή Tempo giusto, όχι όμως υπερβολικά γρήγορα. Με νηφαλιότητα.

• Allegro Assai: από άποψης τέμπο είναι κι αυτό ένα Tempo giusto ή Allegro. Η λέξη Assai υποδηλώνει πιο πολύ τον εντυπωσιακό χαρακτήρα του μέρους.

• Vivace, Allegro Vivace: ένα ζωηρό και ανάλαφρο Allegro, ίσως ελαφρώς γρηγορότερο.

 

3. 'Αλλοι όροι

• Andante, περπατιτό: άλλος ένας όρος που προσδιορίζει με ακρίβεια το τέμπο. Οι νότες που δίνουν τη βηματική κίνηση στο μπάσο πρέπει να παίζονται με ρυθμό Tempo ordinario, με το ρυθμό δηλαδή του βηματισμού. Συνήθως πρόκειται για το τέταρτο αλλά κάποτε και για το όγδοο.

• Largo, φαρδύ. Έχει να κάνει πιο πολύ με το χαρακτήρα παρά με το τέμπο. Πάντως συνήθως πρόκειται για αργό τέμπο αλλά προσοχή: το τάκτους πρέπει να συμφωνεί λογικά με το μουσικό κείμενο. Ένα Largo δεν είναι πάντοτε πολύ αργό. Αρκεί να είναι στατικό και να μην τρέχει.

• Grave, βαρύ: και αυτό, όπως και το Largo έχει να κάνει και με το χαρακτήρα του έργου. Ισχύει ότι και για το Largo με τη διαφορά ότι το Grave το συναντάμε σε μέρη όπου είναι βαριά από άποψη γραφής (ογκώδεις συγχορδίες, στατικός ρυθμός κτλ).

• Adagio: μια πολύ ιδιαίτερη περίπτωση που χρειάζεται προσοχή. Ο όρος αναφέρεται αρχικά στο ύφος. Το Adagio έχει αφηγηματικό χαρακτήρα, πολλές φορές κάτι σαν ρετσιτατίβο. Σίγουρα δεν πρόκειται για ένα γρήγορο τέμπο αλλά τις περισσότερες φορές ούτε ιδιαίτερα αργό. Το λάθος που συχνά γίνεται είναι να παίζεται ένα Adagio πολύ πιο αργά από ότι πρέπει. Πολύ αργότερα, στη ρομαντική μουσική το Adagio γίνεται συνώνυμο του αργού. Στην μπαρόκ μουσική συναντάμε και τον όρο Adagio- Adagio το οποίο περιγράφεται ως ένα πολύ αργό τέμπο. Ίσως άλλη μία ένδειξη ότι το απλό Adagio δεν είναι ό,τι πιο αργό.

Ο J.B. Cartier στο βιβλίο του "L'Art du Violon" (Παρίσι 1798;) μας παραθέτει μια σειρά από χαρακτηρισμούς τέμπο, από το πιο αργό ως το πιο γρήγορο:

 

Largo, Larghetto, Adagio, Grave, Andante, Andantino, Grazioso, Affectuoso, Amoroso, Moderato, Tempo Giusto, Maestoso, Allegro, Allegretto, Allegro molto, Allegro con motto, Allegro Agitato, Allegro Spirituoso, Allegro Assai, Vivace, Presto, Presto Assai, Prestissimo.

 

 

 

Χοροί

 

Ορισμένα μέρη, κυρίως σε σουίτες είναι χοροί ή προέρχονται από χορούς, διατηρώντας τα ρυθμικά στοιχεία του χορού από τον οποίο προέρχονται. Σε αυτή την περίπτωση το τέμπο πρέπει να είναι όσο πιο κοντά γίνεται σε αυτό του χορού, έστω και αν πρόκειται για οργανική μουσική η οποία δεν προορίζεται για να χορευτεί.

Τέτοια μέρη είναι: Μenuetto, Valse, Allemande, Courante, Corrente, Sarabande, Gigue, Passepied, Estampie, Ecossaise, Bouree, Badinerie, Gavotte, Pavana, Galliarda κ.α.

 

Το τέμπο ενός χορού είναι πολύ συγκεκριμένο για τον απλούστατο λόγο ότι μια συγκεκριμένη χορογραφία μπορεί να εκτελεστεί σε μια συγκεκριμένη ταχύτητα και μόνο. Ιδιαίτερα όταν περιέχει άλματα και γρήγορα βήματα όπως οι περισσότεροι από τους χορούς. Σήμερα είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε πως ακριβώς χορεύονταν σχεδόν όλοι οι χοροί της παλαιάς και φυσικά της πιο νέας μουσικής. Μουσικολόγοι σε συνεργασία με ειδικευμένους χορευτές έχουν "αποκαταστήσει" τα βήματα των χορών και έχουν καταλήξει σε συμπεράσματα όσον αφορά το τέμπο τους. Εξάλλου, ήδη από την εποχή του μπαρόκ υπάρχουν πίνακες με τους χορούς και μετρονομικές ενδείξεις για το τέμπο τους (Βλ. πίνακα).

Παρόλο που τα χορευτικά μέρη στην οργανική μουσική δεν προορίζονται για χορό, είναι πολύ σημαντικό να είναι παρών ο χαρακτήρας και το τέμπο του κάθε χορού από τον οποίο τα μέρη αυτά κατάγονται. Αν οι συνθέτες δεν το θεωρούσαν σημαντικό, τότε δεν θα έγραφαν έργα - χορούς και ούτε θα ανέγραφαν το όνομα του χορού ως ένδειξη ρυθμικής αγωγής.

 

Όσον αφορά τον τρόπο εκτέλεσης που κυριαρχεί σήμερα, οι πιο προβληματικές περιπτώσεις είναι:

 

Menuetto: το μενουέτο είναι ένας γρήγορος χορός 3/4, με έμφαση στο τρίτο μέρος του κάθε μέτρου. Συνήθως σήμερα εκτελείται πολύ πιο αργά από ότι πρέπει. Το ίδιο ισχύει κατ' επέκταση και για το Trio που ενδεχομένως συνοδεύει κάποιο μενουέτο, ή για το Scherzo που από την κλασσική εποχή αντικατέστησε το μενουέτο.

 

Sarabande: χαρακτηρίζεται από μεγαλοπρέπεια και όχι από αργό τέμπο όπως λανθασμένα πιστεύεται. Η αιτία αυτής της παρεξήγησης είναι χωρίς αμφιβολία οι ιδιαίτερα περίτεχνες Sarabande του Μπαχ, οι οποίες "δελεάζουν" με την ομορφιά τους τον εκτελεστή ώστε να παίζει αργά. 'Αλλος ένας λόγος είναι ότι σήμερα εκτελούνται πολλές φορές σε πιάνο αντί σε τσέμπαλο και κατά συνέπεια αλλοιώνεται ο χαρακτήρας τους. Το τέμπο της Sarabande είναι σχετικά ζωηρό και πάντως σίγουρα πιο γρήγορο από αυτό που σήμερα επικρατεί (Βλ. Πίνακα).

[john1987]

[ame]http://www.youtube.com/watch?v=BcO7srWZJmk[/ame]

 

δεστε το πρωτο σχολιο,νομιζω τα λεει ολα

[suspiria]

αν δεν με απατα η μνημη μου ειχαν πει καποτε στον μπετοβεν: ''μα δεν λυπαστε τον καημενο τον μουσικο?πως θα παιξει αυτο το κομματι που γραφετε?'' (εννοωντας οτι ειναι πολυ δυσκολο).και αυτος απαντησε: ''και τι με νοιαζει εμενα ο μουσικος οταν το πνευμα (η εμπνευση) ερχεται επανω μου?''

[Επισκέπτης]

μιλαμε οτι ο τσικολινι εχει πλησιασει περισσοτερο στο πνευμα της γραφης του σατι.that's all!μην κανεις τα πραγματα πιο περιπλοκα απο οτι ειναι.πολυ θεωρια!

 

Αντιστρέφοντας την πρόταση, θα πω ας μην κάνουμε τα πράγματα λιγότερο πολύπλοκα απ' ότι είναι και ας μη χάνουμε το βάθος με φθηνές ταξινομήσεις που δεν έχουν κανένα νόημα και δε βοηθάνε σε τίποτα παρά μόνο στη μείωση του ίδιου του έργου.

 

Επί τη ευκαιρία, καπάκι που μου έγραψες "πολύ θεωρία", τι μου δημοσιεύεις αυτό το τόσο μουσικολογικό κείμενο σχετικά με το "τέμπο"; Δεν ξέρω αν παίζεις μουσική, αλλά εγώ στη θέση σου δε θα το εμπιστευόμουν.

[suspiria]

Αντιστρέφοντας την πρόταση, θα πω ας μην κάνουμε τα πράγματα λιγότερο πολύπλοκα απ' ότι είναι και ας μη χάνουμε το βάθος με φθηνές ταξινομήσεις που δεν έχουν κανένα νόημα και δε βοηθάνε σε τίποτα παρά μόνο στη μείωση του ίδιου του έργου.

 

Επί τη ευκαιρία, καπάκι που μου έγραψες "πολύ θεωρία", τι μου δημοσιεύεις αυτό το τόσο μουσικολογικό κείμενο σχετικά με το "τέμπο"; Δεν ξέρω αν παίζεις μουσική, αλλά εγώ στη θέση σου δε θα το εμπιστευόμουν.

δεν παιζω αλλα αυτο μπορει να βοηθησει και οσους ακουνε επισης.αλλα θελω να δειξω οτι και τα ορια και οι ορισμοι τελικα ειναι σχετικα.αυτοι οι δυο εκτελεστες παιζουν το ιδιο εργο με διαφορετικο τροπο (εως και τεμπο) αν παρουμε υπ' οψην μας οτι οι διαβαθμισεις ειναι τοσες πολλες.