freedubus Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Δε νομίζω να φτάσει άλλος την αντίληψη του Γκούλντ στο Μπάχ, κατά την ταπεινή μου άποψη, παίζει τα έργα του σα να είναι ο δημιουργός τους. Πάντως μην υποτιμάς και τον Ριχτερ, ρίχτου μια ματιά. Πιο "ρώσος" :Ρ Δεν τον υποτιμώ, απλά παίζει πολύ τεχνικά και μηχανικά για τα γούστα μου. Σα Ρώσος δηλαδή ;ρ
YiN Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Λοιπόν. million_voices για δες τα παρακάτω να με πεις, αλλάζω λίγο το ρεπερτόριο και βάζω μιξ ορχηστρική, πιάνο και βιολί: Aram Khachaturian - Gayane, Sabre Dance (Υπάρχει και για σόλο βιολί) Aram Khachaturian - Violin concerto in D Prokofiev - Piano Concerto No. 1 in D flat major op. 10 (από τα πλέον αγαπημένα μου) Prokofiev - Romeo & Juliet - Dance of the Knights (πολύ γνωστό άκουσμα,το ξερεις σίγουρα) Prokofiev: Violin Concerto In G minor,Op. 63 Ravel - Pavane pour une infante défunte (για πιάνο, το αγαπώ πολύ) Shostakovich - String Quartet #8 In C Minor, Op. 110 (1st movement κατα προτίμηση) Shostakovich - Preludes for violin & Piano (αυτά άκου τα οπωσδήποτε, έχω την αίσθηση ότι θα σου αρέσουν) Scriabin - Vers la flamme, Op. 72 (κατα προτίμηση από τον Horowitz) Scriabin - Piano Sonata No. 3 in F Sharp (κατά προτίμηση από τον Sokolov) Επίσης θα σου συνιστούσα να ακούσεις του Shostakovich τις Jazz Suites. Με έμφαση φυσικά στο κλασικο βαλσάκι από την 2η και μιας και έβαλα λίγο πιάνο δες και το 2ο concerto του Rachmaninoff για πιάνο και τίποτε Πρελούδια να δεις αν σου αρέσουν. Freedubus: Συμφωνώ όσον αφορά στον Γκουλντ. Ωστόσο δε βρίσκω καθόλου τεχνικό το ρωσικο παίξιμο, τουναντίον νομίζω ότι έχει άρτιο συνδιασμό τεχνικης (γιατι γ@μανε οι ανθρωποι πως να το κανουμε τώρα) και ψυχής. Νομίζω πολύ τεχνικοι είναι οι τύποι προς ανατολάς. Παρεμπιπτόντως, αν σου αρέσει ο Ραχμανινοφ, άκου το 2ο κονσερτο για πιάνο με τον Ρίχτερ. Σου φαινεται όντως τεχνικό το αποτέλεσμα;
million_voices Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 οταν βρω χρονο θα τα κοιταξω και θα σου πω αναλυτικα ευχαριστω,να σαι καλα
Sellers Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Επίσης million ψάξου λίγο και σε Κορκολή. Ειδικά το ''Σονάτα Σε Μι Μινόρε Για Ένα Πιάνο Και Τρία Ανήλικα'' είναι απο τα καλύτερα του.
YiN Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Δεν κανει τιποτε, σωνουμε και το θρεντ απο βεβαιο θανατο :Ρ Α και που 'σαι, αν έχεις απορίες εδω είμαστε
freedubus Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Παρεμπιπτόντως, αν σου αρέσει ο Ραχμανινοφ, άκου το 2ο κονσερτο για πιάνο με τον Ρίχτερ. Σου φαινεται όντως τεχνικό το αποτέλεσμα; Κονσέρτο-παγίδα.
freedubus Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Γιατί έχει πολύ ψυχή από μόνο του. Ο εκτελεστής σε τέτοια κομμάτια περνάει λίγο σε 2η μοίρα πιστεύω.
YiN Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Οση ψυχη και να εχει ενα κομματι, ο εκτελεστης πρεπει να κανει σοβαρη δουλεια. [ame] [/ame] Θα μπορουσε να ειναι σπουδη. Δεν ειναι.. και φυσικα ο συνθετης ευθυνεται πρωταρχικα γι'αυτο, αλλα βαζει το χερακι του και ο Ριχτερ. Για πε, βρισκεις; Υ.Γ.: Νομιζω ο αγαπημενος μου πιανιστας ειναι ο Emil Gilels παντως.
freedubus Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Ακούω το 2ο από ραχμάνινοφ και η προκατάληψή μου επιβεβαιώνεται. Κατι παραπάνω από άρτια εκτέλεση μεν, ψυχρή από άποψη προσωπικής συναισθηματικής πινελιάς του εκτελεστή δε. (Αλλά φυσικά το κομμάτι αυτό δε τη χρειάζεται, είναι ένας χείμαρρος συναισθημάτων από μόνο του). Θα μπορουσε να ειναι σπουδη. Δεν ειναι.. και φυσικα ο συνθετης ευθυνεται πρωταρχικα γι'αυτο, αλλα βαζει το χερακι του και ο Ριχτερ. Για πε, βρισκεις; Τα ίδια, δυστυχώς. Ο Ρίχτερ παίζει σαν καλοκουρντισμένο ρομπότ. Σε αντίθεση με τον παρακάτω για παράδειγμα. Η μέρα με τη νύχτα, βρίσκεις;
YiN Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Καλα πασσο, ειναι και το τι μιλαει στον καθενα που παιζει ρολο σε αυτες τις περιπτωσεις. Αλλα ετσι απο περιεργεια, η προτιμηση σου ποια ειναι; Περα απο τον Γκουλντ στον Μπαχ.
freedubus Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Αλλα ετσι απο περιεργεια, η προτιμηση σου ποια ειναι; Περα απο τον Γκουλντ στον Μπαχ. Για πιάνο; Εύκολα 1. Rubinstein στον Liszt 2. Rachmaninov στον Chopin 3. Emil Gilels και Horowitz στο Rachmaninov 4. Rubinstein στον Brahms (καλά και οποιοσδήποτε) 5. Horowitz στον Scriabin 6. Φιλαρμονική Βιέννης στο Mozart 7. Βrendel στο Beethoven 8. Gould στο Bach 9. Shostakovich στα δικά του ... 10. Profit! (αυτιά να 'χουμε ν' ακούμε)
YiN Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 Δημοσ. 3 Απριλίου 2010 hm.. ομολογω ότι δεν το εχω σκεφτει τοσο ανα συνθετη, περισσοτερο ανα έργο- εκτός απο την περιπτωση του Μπαχ που ο Γκουλντ ειναι η πρωτη επιλογη. Πχ η σπουδη που εβαλα πιο πριν μου αρεσει καλυτερα με τον Horowitz. Beethoven με Gilels εχεις ακούσει; Μου αρεσει και ο Brendel, αλλα η προσωπικη μου προτιμηση είναι αυτος. Επισης τσεκαρε αν δεν εχεις ηδη Sokolov, σπερνει ειδικά στον Scriabin. Ο Mozart γενικα δεν με αφορα :Ρ Του Rachmaninoff εχω ακουσει κυριως τις ηχογραφησεις που εχει κανει στα δικα του εργα και ομολογω οτι δεν με ξετρελαναν, τις βρισκω ενδιαφερουσες εννοειται γιατι παιζει ο ιδιος τα δικα του, αλλα και παλι. Λατρευω τις ηχογραφησεις που ειχε κανει με τον Kreisler ομως. Θα τον ακουσω και στο Chopin, μου κινησες την περιεργεια. Για Liszt, είχα βρει κατι ηχογραφησεις του Sofronitsky απιστευτες κατ'εμε, αλλά στο συγκεκριμενο συνθετη παιζω με διαφορους πιανιστες :Ρ Α! Στον Rubinstein εχω ιδιαιτερη αδυναμια όταν παιζει Chopin και στο 2ο concerto του Saint-Saens με τον Μητροπουλο (ποσο καταπληκτικη εκτελεση).
Kasrith Δημοσ. 4 Απριλίου 2010 Δημοσ. 4 Απριλίου 2010 Πω πω... Εχω μεινει πολυ καιρο χωρις κλασσικη μουσικη. Εχω να ακουσω χρονια δυστυχως, απο τοτε που μας τα μαθαν στο Γυμνασιο και μας ειχαν επιβαλει να γραψουμε διαφορες εργασιες. Μιλαμε για παρα πολλες καλοδεχουμενες ωρες αφιερωμενες στην μελετη/ακοη... Good ol'days
Επισκέπτης Δημοσ. 4 Απριλίου 2010 Δημοσ. 4 Απριλίου 2010 Δε νομίζω να φτάσει άλλος την αντίληψη του Γκούλντ στο Μπάχ, κατά την ταπεινή μου άποψη, παίζει τα έργα του σα να είναι ο δημιουργός τους. Έχεις την εντύπωση ότι ο Μπαχ καταλάβαινε τι έγραφε; Τις φούγκες, αυτές που παίζουν όλοι οι πιανίστες και αναλύουν όλοι οι μουσικολόγοι και στην Ελλάδα έχουμε ειδικό πτυχίο για αυτές, τις έγραφε για ασκήσεις. Ο Γκουλντ τις παίζει με έναν τρόπο, όπως τις αντιλαμβάνεται. Δεν είναι αντικειμενικός και δεν υπάρχει αντικειμενικός τρόπος (μπαρόκ εποχή άλλωστε). Και αυτός είναι ο λόγος που ο Μπαχ είναι ο σπουδαιότερος όλων.
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.