Προς το περιεχόμενο

Περί διασκευών.


Causabon

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Noιώθω ότι υπάρχουν κάποιες διασκευές οι οποίες καμμιά φορά έχουν λόγο ύπαρξης και θα μπορούσαν να σταθούν από μόνες τους. Αμέσως - αμέσως, ορίστε κάποιες τις οποίες λατρεύω, όχι μ'αυτή τη σειρά:

1. The days of Pearly Spencer - Mark Almond (David McWilliams)

2. Feeling good - Muse (Nina Simone)

3. Crazy train - Fun Loving Criminals (Black Sabbath)

4. Wild is the wind - Billie McKenzie(?) (David Bowie)

5. Summertime - Janis Joplin (traditional)

Να και 2-3, για τις οποίες δε βρίσκω κανέναν λόγο που βγήκανε (εκτός ίσως για λόγους "αρπαχτής"):

1. Bigmouth strikes again - Puressence

2. Paint it black - U2

3. In trance - Fates Warning

 

Αυτό που ήθελα να πω, είναι ότι υπάρχουν διασκευές οι οποίες δίνουν μια άλλη άποψη και αισθητική στο τραγούδι, που μπορείς να καταλάβεις ότι κυκλοφόρησαν δισκογραφικά ανιδιοτελώς και με μεράκι, που σε απογειώνουν, που στέκονται καλύτερα κι απ'το πρωτότυπο καμμιά φορά, που σε κάνουν να παίρνεις φόρα.

 

Εσείς τι λέτε; Ποιες είναι οι πιο αγαπητές/μισητές διασκευές σας;

Δημοσ.

Γιά μισητές δεν θα μιλήσω αφού είναι πάρα πολλές. Κάποιες βέβαια ξεχωρίζουν (ειδικά όταν γίνονται σε πολύ αγαπημένα τραγούδια) αλλά δεν θέλω ούτε να τις σκέφτομαι.

 

Μερικές από τις αγαπημένες διασκευές που μπορώ να θυμηθώ αυτή τη στιμή είναι:


  • Whiskey in the jar (παραδοσιακό) από Thin Lizzy κατ'αρχήν αλλά και από Metallica.
  • Senior (tales of yankee power) (Bob Dylan) από Πυξ Λαξ.
  • I fought the law (Crickets) από τους Clash (ξέρετε ότι αυτό το κομμάτι θα το είχε πρωτοτραγουδίσει ο Buddy Holly αν δεν είχε πεθάνει;).
  • Walk this way (Aerosmith) από Run DMC
  • I put a spell on you (Screaming Jay Hawkins) από Creedence Clearwater Revival
  • Higher ground (Stevie Wonder) από Red Hot Chilli Peppers
  • After midnight (JJ Cale) από Eric Clapton
  • My way (Frank Sinatra) από Sex Pistols αλλά και από Nina Simone
  • The man who sold the world (David Bowie) από Nirvana
  • Girl, you'll be a woman soon (Neil Diamond) από Urge Overkill
  • Helter skelter (The Beatles) από U2

 

και πολλές άλλες που αυτή τη στιγμή μου διαφεύγουν...

Δημοσ.

Causabon, με το 4ο... Με ΤΣΑΚΙΣΕΣ...

Το άκουγα πριν από 3-4 μέρες ΣΥΝΕΧΕΙΑ...

Πάω να το ακούσω και πάλι...

Να συμπληρώσω πως το έχει πει και ο Jeff Buckley... (Ο4)

Δημοσ.

Προσωπικά η πιο άσχημη & ιερόσυλη διασκευή ήταν το The Wall (των Pink Floyd) από ένα dance γκρουπάκι. Πραγματικά αίσχος!

Πολύ καλή διασκευή όμως θα θεωρήσω το Fly me to the moon απο την ελληνίδα ΤΕΡΕΖΑ η οποία έχει πολύ καλή φωνή & το στυλ του κομματιού έχει κάτι το διαφορετικό, πιο γρήγορη μελωδία αλλά παραμένει στον original ρυθμό που είχε το κομμάτι.

Δημοσ.

dim_b: Eκτός από τους Creedence, ένα κάρο κόσμος έχει διασκευάσει το "I put a spell on you": Sonique, Bryan Ferry, Nina Simone, Marilyn Manson, κλπ κλπ. Δε λέω, ενδιαφέρουσα διασκευή, πιο blues, πιο λιτή, αλλά απ'όσες διασκευές έχω ακούσει δε βάζω καμμία πάνω από το original του SJH. (ʼσχετο: έχεις δει το ντοκιμαντέρ;)

 

Cristina: Εσύ είχες κολλήσει με το "wild is the wind", εγώ με το "Feeling good", πολύ μελό εβδομάδα ήταν ...

 

DJ_XLR8: Έχω την αίσθηση ότι δεν υπάρχουν "ιερόσυλες" διασκευές. Αν δεν γίνονται για λόγους αρπαχτής, ή ακόμα επιβολής δισκογραφικών προκειμένου να "τιμήσουν" κάποιον καλλιτέχνη, τότε καλώς γίνονται μιας και δίνουν μια διαφορετική προοπτική στο εκάστοτε τραγούδι. Το "Wish you were here" από Wyclef Jean δε σου άρεσε;

Δημοσ.

Στα περισσότερα από αυτά που έγραψα προτιμώ τις πρώτες τους εκτελέσεις. Απλά, ρίχνοντας μιά πρόχειρη ματιά στη δισκοθήκη μου, ανέφερα μερικές μόνο από τις διασκευές που μ'αρέσουν. Πολύ καλή είναι και η εκτέλεση του Bryan Ferry την οποία είχα ξεχάσει.

Το ντοκυμαντέρ που λες είναι του Νίκου Τριανταφυλλίδη; Δυστυχώς δεν το είδα στο σινεμά και νομίζω ότι δεν έχει βγει σε DVD.

 

Δεν ξέρω αν υπάρχουν ιερόσυλες διασκευές ή όχι, αλλά μισώ όλες αυτές τις χορευτικές διασκευές που γίνονται με σκοπό μόνο το κέρδος, όπως μιά φρικτή beat εκτέλεση του Breakfast in America που άκουσα πριν μερικές μέρες. Και μιά που ανέφερες την πολύ καλή εκτέλεση του Wyclef Jean στο Wish you were here θυμήθηκα και μιά διασκευή του Can't take my eyes of you από την Lauryn Hill που μου άρεσε πολύ.

Δημοσ.
dim_b

said:

Το ντοκυμαντέρ που λες είναι του Νίκου Τριανταφυλλίδη; Δυστυχώς δεν το είδα στο σινεμά και νομίζω ότι δεν έχει βγει σε DVD.

 

γιεπ, δις ιζ ιτ. Όσο γι'αυτό το dub της Laureen Hill είναι ξεσηκωτικό. Αρκετά καλή διασκευή.

 

Και μην εκνευρίζεσαι με τις διασκευές, έχουν κι αυτές το νόημά τους. Αν βγάλει ο Νταλάρας το "Venus" των "Theatre of Tragedy" σε latin, τότε εκνευρίσου :grin:

Δημοσ.
Causabon

said:

DJ_XLR8: Έχω την αίσθηση ότι δεν υπάρχουν "ιερόσυλες" διασκευές. Αν δεν γίνονται για λόγους αρπαχτής, ή ακόμα επιβολής δισκογραφικών προκειμένου να "τιμήσουν" κάποιον καλλιτέχνη, τότε καλώς γίνονται μιας και δίνουν μια διαφορετική προοπτική στο εκάστοτε τραγούδι. Το "Wish you were here" από Wyclef Jean δε σου άρεσε;

 

Εντάξει συμφωνώ, απλά δε μου άρεσε καθόλου ο τρόπος που έγινε η διασκευή. Αν & δεν ακούω Pink Floyd & τέτοια μουσική γενικότερα, πιστεύω οτι δεν έπρεπε να γίνει τέτοιου είδους διασκευή, anyway. :smirk:

  • 2 μήνες μετά...
Δημοσ.

Παρ'όλο λοιπόν που βρίσκω ιδιοτελή κίνητρα για την κυκλοφορία αυτής της διασκευής (a.k.a αρπαχτή ... και άλλους λόγους που δε θέλω να αναφέρω), βρίσκω εξαιρετική την εκτέλεση του "How soon is now" (The Smiths) από τις Tatu.

 

Aκούστε το αν το βρείτε.

 

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...