Προς το περιεχόμενο

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.
Πάντως αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι ότι οι περισσότεροι υποστηρικτές του "παράνομου", παρόλο που ενδιαφέρονται κυρίως για μουσική, μιλούν για το ότι δεν υπάρχουν λογικές τιμές και τα CD αν τα πουλούσαν 10€ και όχι 20 και 25 θα τα έπαιρναν, ή το ότι ένα CD έχει μόνο 1-2 τραγούδια που αξίζουν, ή το ότι δε σε περιορίζει με το DRM κ.λπ.

Το iTunes δεν το ξέρει κανείς;;; Ή μάλλον είναι δικαιολογίες όλα αυτά; Ούτε DRM έχει, τα περισσότερα ολόκληρα CD έχουν 9,99€ και 0,99€ το κομμάτι (πολλές φορές ένα CD με 30 ή και παραπάνω κομμάτια κάνει επίσης 10€!) και τα τραγούδια που δεν έχω βρει είναι πραγματικά ελάχιστα! Μέχρι και του Πυροβολάκη για τη Eurovision βρήκα την Παρασκευή που μου άρεσε και ήταν εντελώς φρέσκο!

Τουλάχιστον αυτό που έχω δει από τους φίλους μου είναι, όταν τους λέω, "σιγά 1€ δεν μπορείς να δώσεις για ένα κομμάτι που σου αρέσει;" αυτό που μου λένε είναι: "ναι αλλά όταν μπορώ να βρω όλη τη δισκογραφία τσάμπα;"

 

Από το ποσό των 0,99Ε στο itunes πόσο καταλήγει τελικά στον ντράμερ, τον συνθέτη, τον Πυροβολάκη, τον στιχουργό και πόσο κρατάει η εταιρία; Συμβαδίζει μήπως αυτό με τη λογική "είναι το βιος του καλλιτέχνη";Μάλλον όχι.

 

Φυσικά αυτό συμβαίνει νόμιμα. Είναι όμως ηθικό? Δεν λέω αν είναι ή αν δεν είναι, απλά ρωτάω.

Δυστυχώς έχουμε μπλέξει το νόμιμο με το ηθικό, το σοβαροφανές με το σοβαρό. Η εκάστοτε νομοθεσία σε κάθε ευνομούμενη πολιτεία ψηφίζεται και ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ για να προστατευθεί ο ανίσχυρος απέναντι στον ισχυρό. Αυτό είναι το πνεύμα κάθε δημοκρατικού συντάγματος με γνώμονα την καλή λειτουργία της κοινωνίας μακροπρόθεσμα. Και δυστυχώς μαζί με το λάθος και τα "μπερδέματα" που αναφέρω παραπάνω υπάρχει μια μπερδεμένη αντίληψη για το ποιος είναι σε θέση ισχύος στις δυτικού τύπου(ας μου επιτραπεί να τις αποκαλέσω έτσι) κοινωνίες.

Για παράδειγμα, θεωρητικά πάντα, σε ένα κομμουνιστικό σύστημα που λειτουργεί άψογα δεν υπάρχει θέση ισχύος με οικονομικούς όρους - πράγμα που συμβαίνει στις ελεύθερες οικονομίες(μην αναλωθούμε στα περί-κομμουνιστικής αποτυχίας-δεν είμαι κομμουνιστής, θεωρητικά μιλάω). Στις πιο φιλελεύθερες οικονομίες, σου δίνεται η δυνατότητα να επικρατήσεις οικονομικά απέναντι σε άλλα μέλη της κοινωνίας και εκεί έρχεται ο νόμος, όπου με τη λογική της ευημερίας του συνόλου της κοινωνίας παρεμβαίνει υπέρ των αδυνάτων. Ελπίζω να έγινε αυτό κατανοητό.

Από εκεί και πέρα προφανώς ο βαθμός κυριαρχίας των μεν επί των δε, αλλάζει από καιρό σε καιρό και από κοινωνία σε κοινωνία. Και φυσικά αλλάζουν και οι ανάγκες τις κοινωνίας.

Για παράδειγμα κάποτε το να παντρευτείς και να κάνεις παιδιά με μια 12χρονη, ακόμα και αν δεν το ήθελε, ήταν φυσιολογικό και νόμιμο, αργότερα ανεκτό, σήμερα κατακριτέο και παράνομο. Κάποτε, το να έχεις κάποιον κλεισμένο στο υπόγειο του σπιτιού σου και να τον βγάζεις μόνο για να σου πλύνει το αμάξι θα ήταν απόλυτα φυσιολογικό και νόμιμο. Σήμερα όχι.

Νομίζω κανείς δεν διαφωνεί στα 2 αυτά παραδείγματα. Και στις 2 περιπτώσεις ο νόμος άλλαξε σύμφωνα με τις ανάγκες της κοινωνίας, καλλιεργώντας παράλληλα την αντίστοιχη κουλτούρα, προκειμένου το πιο αδύναμο μέλος της κοινωνίας να ορθοποδήσει απέναντι σε αυτόν που ήταν σε θέση επιβολής.

Για να σταματήσω με τα παραδείγματα και τις ιστορικές αναδρομές σας ρωτάω. Θεωρείτε πολλοί από εσάς ότι σήμερα τα κανάλια/δισκογραφικές/εκδότες/παραγωγοί/(βάλε ότι θες).... που σε τελικό βαθμό ανάγονται άλλοτε στο ίδιο πρόσωπο/εταιρία και άλλοτε σε μερικά αλλά κλειστού τύπου lobby ΔΕΝ είναι σε θέση ισχύος απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνία?

Φαντάζομαι πως όχι.

Αν συμφωνούμε λοιπόν εδώ, ας ρωτήσουμε ποιόν προστατεύει ο νόμος? χμ.... ΑΥΤΗ κυρίες και κύριοι είναι η παραφωνία στην Δημοκρατία και όχι ο καθένας που κατεβάζει μουσική για να ακούσει ή ταινία για να δει ή βιβλίο για να διαβάσει.

Για όσους απαντήσουν πως η ακρόαση μουσικής/διάβασμα/ταινίες δεν είναι βασικές ανάγκες, επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Οι ανάγκες των κοινωνιών αλλάζουν (ΕΥΤΥΧΩΣ) αλλιώς θα ήμασταν ακόμα σε πρωτόγονη κατάσταση ως ανθρωπότητα. Παράδειγμα? Κάποτε ακόμα και το άναμμα φωτιάς ΔΕΝ ήταν αυτονόητα ή δεδομένη ανάγκη επιβίωσης. Φανταστείτε το τραγελαφικό, κάποιον να έχει το μονοπώλιο ξύλων επειδή το "έχει κατοχυρώσει".

Δεν θα δεχτώ από κανέναν ότι το να ακούς μουσική / βλέπεις ταινίες / διαβάζεις βιβλία δεν είναι σε ένα βαθμό επίσης βασική ανάγκη σήμερα. Γιατί; Θα είχε πολλές πιθανότητες επιβίωσης και ευημερίας σήμερα κάποιος που δεν διαβάζει/βλέπει/ακούει? και μάλιστα όχι σε σχέση με εμάς τους υπόλοιπους που απλά διαβάζουμε/βλέπουμε/ακούμε, αλλά σε σχέση με τους έχοντες την Ισχύ στην εκάστοτε κοινωνία και εποχή.

 

Το κάθε δημοκρατικό πολίτευμα αυτό προσπαθεί να διαφυλάξει πρωτίστως και δυστυχώς σήμερα, η πολιτική εξουσία και σύστημα αποτυγχάνουν παταγωδώς βρίσκοντας πάτημα στις ανοχές των "μη σε θέση ισχύος" βρισκόμενων με λογικές του τύπου "Είναι νόμιμο" , "ο νόμος ισχύει για όλους" και άλλα τέτοια σοβαροφανή μα καθόλου σοβαρά επιχειρήματα.

 

 

Επειδή έχω πραγματικά κουραστεί παααααααααρα πολύ να συζητάω το θέμα όχι μόνο διαδικτυακά αλλά και δια ζώσης, μη θεωρήσεις πως αν δεν απαντήσω σε οποιαδήποτε αντεπιχειρήματα απλά το βούλωσα...Προφανώς μάλλον αυτό δεν πείθει αλλά δε μπορώ να κάνω κάτι άλλο.

 

  • Απαντ. 77
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

Συχνή συμμετοχή στο θέμα

  • Members
Δημοσ.

Πάντως εγώ πιστεύω πως δεν είναι μόνο θέμα προσιτής τιμής αλλά και θέμα συνήθειας.

 

Ακόμη κι αν το ίδιο υλικό σου προσφερθεί τελείως δωρεάν από νόμιμα κανάλια, πιστεύω πως ένα σημαντικό μέρος των χρηστών θα εξακολουθήσει να προτιμά τα torrents ή το rapidshare (που τα γνωρίζει ήδη και έχει καταλήξει να τα χρησιμοποιεί σχεδόν μηχανικά), μόνο και μόνο γιατί δεν είναι διατεθειμένος να "ξεβολευτεί" μαθαίνοντας ένα καινούριο σύστημα.

Δημοσ.
Από το ποσό των 0,99Ε στο itunes πόσο καταλήγει τελικά στον ντράμερ, τον συνθέτη, τον Πυροβολάκη, τον στιχουργό και πόσο κρατάει η εταιρία; Συμβαδίζει μήπως αυτό με τη λογική "είναι το βιος του καλλιτέχνη";Μάλλον όχι.

 

Δεν ξέρω πόσο καταλήγει στην τσέπη του καλλιτέχνη, αλλά από την πλευρά του itunes είναι ok, από τη στιγμή που έχει σύμβαση με τη δισκογραφική. Τώρα αν η δισκογραφική αδικεί τον καλλιτέχνη, ας μην υπέγραφε μαζί της.

Δημοσ.
Δεν ξέρω πόσο καταλήγει στην τσέπη του καλλιτέχνη, αλλά από την πλευρά του itunes είναι ok, από τη στιγμή που έχει σύμβαση με τη δισκογραφική. Τώρα αν η δισκογραφική αδικεί τον καλλιτέχνη, ας μην υπέγραφε μαζί της.

 

άρα λοιπόν θεωρείς πως ο καλλιτέχνης έχει πολλές επιλογές και αντιμετωπίζει την εκάστοτε δισκογραφική σαν ίσος προς ίσο αν όχι από θέση ισχύος. Και φυσικά θεωρείς πως ο πολιτειακός νόμος υπερβαίνει τον άγραφο νόμο της αγοράς και λειτουργεί για το δικό του συμφέρον. Και προφανώς, από όλη την προσέγγιση του κειμένου μου,σας κέντρισε το ενδιαφέρον η "νομιμότητα" της σχέσης itunes-δισκογραφικής περισσότερο από τα υπόλοιπα...

Δημοσ.

Ο νομος πρωτιστως δημιουργει ενα πλαισιο κανονων ωστε να μπορουν ολοι να συνυπαρχουν σε μια κοινωνια. Το αν χειραγωγειται απο συμφερονται ή αν θα επρεπε να ειναι υπερ των αδυνατων ειναι αλλο θεμα.

 

Δεν μπορω να πεισω κανεναν για το ποσο θεμιτο ή σωστο ειναι αυτο που κανει. Ολοι μεγαλα παιδια ειμαστε και υπευθυνοι για τις πραξεις μας. Εγω διαλεγω να αγοραζω οτι μπορω και θεωρω οτι αξιζει, και τα υπολοιπα να τα αγνοω επιδεικτικα. Ο αλλος να κατεβαζει οτι βρει. Ολοι ομως ξερουμε ποσο νομιμο ειναι. Δυστυχως οι νομοι δε μεταφραζονται κατα το δοκουν.

 

Ποσοι πχ αγοραζουν το Οffice? Το Αdobe Acrobat? To Photoshop? Μιας και ειμαστε σε τεχνολογικο φορουμ, ποσοι απο τους γνωστους σας, σας εχουν ζητησει ενα απλο προγραμμα επεξεργασιας φωτογραφιας, γραψιματος CD, επεξεργασιας κειμενου, και δεχτηκαν καποιο που ηταν δωρεαν; Οι περισσοτεροι θεωρουν δωρεαν το σπασμενο, ασχετα αν κανουν πολλες φορες καλυτερα τη δουλεια τους, με προγραμμα που προσφερεται δωρεαν, ή με ελαχιστο κοστος.

Δημοσ.
Ο νομος πρωτιστως δημιουργει ενα πλαισιο κανονων ωστε να μπορουν ολοι να συνυπαρχουν σε μια κοινωνια. Το αν χειραγωγειται απο συμφερονται ή αν θα επρεπε να ειναι υπερ των αδυνατων ειναι αλλο θεμα.

 

Δεν μπορω να πεισω κανεναν για το ποσο θεμιτο ή σωστο ειναι αυτο που κανει. Ολοι μεγαλα παιδια ειμαστε και υπευθυνοι για τις πραξεις μας. Εγω διαλεγω να αγοραζω οτι μπορω και θεωρω οτι αξιζει, και τα υπολοιπα να τα αγνοω επιδεικτικα. Ο αλλος να κατεβαζει οτι βρει. Ολοι ομως ξερουμε ποσο νομιμο ειναι. Δυστυχως οι νομοι δε μεταφραζονται κατα το δοκουν.

 

Δυστυχώς έχεις άδικο. Οι νόμοι όχι απλά μεταφράζονται, αλλά και συντάσσονται και εφαρμόζονται κατά το δοκούν και μάλιστα κόντρα στο αρχικό νόημα και πνεύμα τους. Εσείς θεωρείτε πως νόμοι που υποβοηθούν την γιγάντωση εταιριών και τη συγκέντρωση υπερβολικού πλούτου από μικρό αριθμό ανθρώπων συμβάλουν στην αρμονική συμβίωση των μελών της κοινωνίας αυτής? Τέλος πάντων, απλά δείτε ποιός ερμηνεύει κατά το δοκούν: Τα "ποιοτικά cd" είναι αποδεκτό από εσάς να κάνουν 20Ε επειδή μπορείτε να τα αγοράσετε. Για κανένα άλλο λόγο δεν είναι λογικό ούτε καν για σας. ΑΝ από αύριο έκανε 500Ε το δισκάκι, που για κάποιους άλλους θα ήταν εξίσου αμελητέο ποσό, εσύ θα το θεωρούσες λογικό? ή μήπως όχι επειδή απλά δεν μπορείς εσύ προσωπικά να το αγοράσεις? και πως στην τελική η δική σου αγοραστική δύναμη θεωρείς πως εκφράζει το αίσθημα δικαίου μιας κοινωνίας?

 

Φιλικά πάντα. Και σας παρακαλώ ΔΙΑΒΑΣΤΕ προσεχτικά τι γράφω παραπάνω για να μην αναλωνόμαστε σε άσκοπη μπουρδολογία. Για την κοινωνία το θέμα είναι κοινωνικό ζήτημα. Δυστυχώς αυτοί που πλουτίζουν με αυτή την κατάσταση το παρουσιάζουν σαν να είναι οικονομικό.

Δημοσ.

Καλά αυτοί της Nielsen είναι μεγάλοι γκουρού. Μόνοι τους τα βγάλαν αυτά τα συμπεράσματα ή τους βοήθησε και ο Λιακόπουλος;

Δημοσ.
Από το ποσό των 0,99Ε στο itunes πόσο καταλήγει τελικά στον ντράμερ, τον συνθέτη, τον Πυροβολάκη, τον στιχουργό και πόσο κρατάει η εταιρία; Συμβαδίζει μήπως αυτό με τη λογική "είναι το βιος του καλλιτέχνη";Μάλλον όχι.

Ακομη και αυτο το ποσο των 0,99€ πρεπει να το αναλυσουμε ωστε μεσα μας να νιωσουμε καλυτερα που θα το κατεβασουμε τζαμπα, αν δουμε οτι τελικα η εταιρια "ριχνει" το ντραμμερ; Ελεος.

 

Φυσικά αυτό συμβαίνει νόμιμα. Είναι όμως ηθικό? Δεν λέω αν είναι ή αν δεν είναι, απλά ρωτάω.

Δυστυχώς έχουμε μπλέξει το νόμιμο με το ηθικό, το σοβαροφανές με το σοβαρό. Η εκάστοτε νομοθεσία σε κάθε ευνομούμενη πολιτεία ψηφίζεται και ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ για να προστατευθεί ο ανίσχυρος απέναντι στον ισχυρό. Αυτό είναι το πνεύμα κάθε δημοκρατικού συντάγματος με γνώμονα την καλή λειτουργία της κοινωνίας μακροπρόθεσμα. Και δυστυχώς μαζί με το λάθος και τα "μπερδέματα" που αναφέρω παραπάνω υπάρχει μια μπερδεμένη αντίληψη για το ποιος είναι σε θέση ισχύος στις δυτικού τύπου(ας μου επιτραπεί να τις αποκαλέσω έτσι) κοινωνίες.

Ο νομος δημιουργειται για να "προστατευθουν" ολοι απο ολους, για να ειναι ολοι ισοι ο ενας με τον αλλον. Οτι υποχρεωσεις εχει ο αδυναμος εχει και ο ισχυρος. Τωρα, αν δεν εφαρμοζονται, ριξε το βαρος στην εκαστοτε κυβερνηση και μην την ξαναψηφιζεις, ωστε να βγει καποια που να σεβεται και να εφαρμοζει τους νομους.

 

Για παράδειγμα, θεωρητικά πάντα, σε ένα κομμουνιστικό σύστημα που λειτουργεί άψογα δεν υπάρχει θέση ισχύος με οικονομικούς όρους - πράγμα που συμβαίνει στις ελεύθερες οικονομίες(μην αναλωθούμε στα περί-κομμουνιστικής αποτυχίας-δεν είμαι κομμουνιστής, θεωρητικά μιλάω). Στις πιο φιλελεύθερες οικονομίες, σου δίνεται η δυνατότητα να επικρατήσεις οικονομικά απέναντι σε άλλα μέλη της κοινωνίας και εκεί έρχεται ο νόμος, όπου με τη λογική της ευημερίας του συνόλου της κοινωνίας παρεμβαίνει υπέρ των αδυνάτων. Ελπίζω να έγινε αυτό κατανοητό.

Από εκεί και πέρα προφανώς ο βαθμός κυριαρχίας των μεν επί των δε, αλλάζει από καιρό σε καιρό και από κοινωνία σε κοινωνία. Και φυσικά αλλάζουν και οι ανάγκες τις κοινωνίας.

Για παράδειγμα κάποτε το να παντρευτείς και να κάνεις παιδιά με μια 12χρονη, ακόμα και αν δεν το ήθελε, ήταν φυσιολογικό και νόμιμο, αργότερα ανεκτό, σήμερα κατακριτέο και παράνομο. Κάποτε, το να έχεις κάποιον κλεισμένο στο υπόγειο του σπιτιού σου και να τον βγάζεις μόνο για να σου πλύνει το αμάξι θα ήταν απόλυτα φυσιολογικό και νόμιμο. Σήμερα όχι.

Νομίζω κανείς δεν διαφωνεί στα 2 αυτά παραδείγματα. Και στις 2 περιπτώσεις ο νόμος άλλαξε σύμφωνα με τις ανάγκες της κοινωνίας, καλλιεργώντας παράλληλα την αντίστοιχη κουλτούρα, προκειμένου το πιο αδύναμο μέλος της κοινωνίας να ορθοποδήσει απέναντι σε αυτόν που ήταν σε θέση επιβολής.

 

Δυστυχως ακυρα παραδειγματα. Συγκρινεις την ελευθερια του ανθρωπου με το αν τελικα πρεπει να πληρωνεται η δημιουργια του καλλιτεχνη...

 

Για να σταματήσω με τα παραδείγματα και τις ιστορικές αναδρομές σας ρωτάω. Θεωρείτε πολλοί από εσάς ότι σήμερα τα κανάλια/δισκογραφικές/εκδότες/παραγωγοί/(βάλε ότι θες).... που σε τελικό βαθμό ανάγονται άλλοτε στο ίδιο πρόσωπο/εταιρία και άλλοτε σε μερικά αλλά κλειστού τύπου lobby ΔΕΝ είναι σε θέση ισχύος απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνία?

Φαντάζομαι πως όχι.

Και βεβαια ειναι γιατι εμεις τους κανουμε ισχυρους. Κανουμε ενα τραγικοτατο λαθος, απο τη μια κατεβαζουμε οτι σαβουρα βρουμε μπροστα μας κι απο την αλλη φωναζουμε οτι τετοια σαβουρα δεν θα την αγοραζαμε ποτε. Αυτο ομωε δεν το ξερει η εταιρια και ουτε την νοιαζει, διοτι αυτο που λες εσυ σαβουρα, εγω μπορει να το θεωρω τοπ, και αναποδα, ενα δικο μου σαβουροτραγουδο για σενα να ειναι θεϊκο. Αλλα και οι δυο κατεβαζουμε αβερτα οτι βρουμε. Με αυτη τη λογικη η εταιρια δεν ειναι χαζη να μειωσει τις τιμες. Ας κανουμε ενα σωστο μποϋκοταζ και μετα βλεπουμε.

 

Αν συμφωνούμε λοιπόν εδώ, ας ρωτήσουμε ποιόν προστατεύει ο νόμος? χμ.... ΑΥΤΗ κυρίες και κύριοι είναι η παραφωνία στην Δημοκρατία και όχι ο καθένας που κατεβάζει μουσική για να ακούσει ή ταινία για να δει ή βιβλίο για να διαβάσει.

Για όσους απαντήσουν πως η ακρόαση μουσικής/διάβασμα/ταινίες δεν είναι βασικές ανάγκες, επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Οι ανάγκες των κοινωνιών αλλάζουν (ΕΥΤΥΧΩΣ) αλλιώς θα ήμασταν ακόμα σε πρωτόγονη κατάσταση ως ανθρωπότητα. Παράδειγμα? Κάποτε ακόμα και το άναμμα φωτιάς ΔΕΝ ήταν αυτονόητα ή δεδομένη ανάγκη επιβίωσης. Φανταστείτε το τραγελαφικό, κάποιον να έχει το μονοπώλιο ξύλων επειδή το "έχει κατοχυρώσει".

Δεν θα δεχτώ από κανέναν ότι το να ακούς μουσική / βλέπεις ταινίες / διαβάζεις βιβλία δεν είναι σε ένα βαθμό επίσης βασική ανάγκη σήμερα. Γιατί; Θα είχε πολλές πιθανότητες επιβίωσης και ευημερίας σήμερα κάποιος που δεν διαβάζει/βλέπει/ακούει? και μάλιστα όχι σε σχέση με εμάς τους υπόλοιπους που απλά διαβάζουμε/βλέπουμε/ακούμε, αλλά σε σχέση με τους έχοντες την Ισχύ στην εκάστοτε κοινωνία και εποχή.

Η ακροαση/θεαση/διαβασμα μπορει να ειναι βασικες αναγκες, αλλα δεν βρισκω βασικη αναγκη το να δεις το avatar σε screener 2 ωρες μετα την παγκοσμια πρεμιερα του. Υπαρχει και η τηλεοραση, υπαρχει και το ραδιοφωνο, μια χαρα καλυπτονται οι βασικες μας αναγκες.
Δημοσ.
Δυστυχώς έχεις άδικο. Οι νόμοι όχι απλά μεταφράζονται, αλλά και συντάσσονται και εφαρμόζονται κατά το δοκούν και μάλιστα κόντρα στο αρχικό νόημα και πνεύμα τους.

+1 ...και ειδικά στην Ελλάδα! :-)

 

είναι κοινωνικό ζήτημα. Δυστυχώς αυτοί που πλουτίζουν με αυτή την κατάσταση το παρουσιάζουν σαν να είναι οικονομικό.

Αυτό που βλέπω εγώ όμως, είναι ότι και για τους "αντιδρώντες" το ζήτημα είναι οικονομικό! Όταν λέμε ότι ενδιαφερόμαστε ας πούμε για τον καλλιτέχνη και κατεβάζουμε παράνομα τα έργα του, τι είδους υπηρεσία του προσφέρουμε; Και μη μου πείτε ότι έτσι γίνεται γνωστός, γιατί θα πω ότι και σε αυτή την περίπτωση, το σύστημα είναι που εκμεταλλεύεται εμάς και εκείνον. Γι' αυτό και ανέχεται την πειρατεία, γιατί ξέρει ότι δουλεύει ουσιαστικά γι' αυτήν!

 

Αν θέλουμε λοιπόν να αλλάξουμε τα πράγματα, άλλοι είναι οι δρόμοι που πρέπει να ακολουθήσουμε... ( βλ. κόμμα των πειρατών στη Σουηδία, έχετε δει τις θέσεις τους; δεν έχουν καμιά σχέση με την παρανομία! )

 

Όλα τα υπόλοιπα είναι δικαιολογίες!

Δημοσ.

ΥΓ.

Λυσεις τυπου Itunes δε με ενδιαφερουν προσωπικα. Η αγορα για μενα ειναι κατι το χειροπιαστο, σιγουρα μπορει να αγορασεις ενα τραγουδι που σ'αρεσει, αλλα δεν ειναι το ιδιο. Θελω ολοκληρο το CD πχ, οχι 2-3 τραγουδια που ισως μ'αρεσουν. Αλλωστε το CD σου μενει.

Γι' αυτό και μπορείς κάλλιστα να κάψεις τα τραγούδια που κατέβασες σε ένα άδειο CD! Θέλεις και εξώφυλλο; Τύπωσε κι ένα εξώφυλλο! (μάλιστα σε μερικά full albums το iTunes δίνει και booklet σε pdf...)

Δημοσ.
Δυστυχώς έχεις άδικο. Οι νόμοι όχι απλά μεταφράζονται, αλλά και συντάσσονται και εφαρμόζονται κατά το δοκούν και μάλιστα κόντρα στο αρχικό νόημα και πνεύμα τους. Εσείς θεωρείτε πως νόμοι που υποβοηθούν την γιγάντωση εταιριών και τη συγκέντρωση υπερβολικού πλούτου από μικρό αριθμό ανθρώπων συμβάλουν στην αρμονική συμβίωση των μελών της κοινωνίας αυτής? Τέλος πάντων, απλά δείτε ποιός ερμηνεύει κατά το δοκούν: Τα "ποιοτικά cd" είναι αποδεκτό από εσάς να κάνουν 20Ε επειδή μπορείτε να τα αγοράσετε. Για κανένα άλλο λόγο δεν είναι λογικό ούτε καν για σας. ΑΝ από αύριο έκανε 500Ε το δισκάκι, που για κάποιους άλλους θα ήταν εξίσου αμελητέο ποσό, εσύ θα το θεωρούσες λογικό? ή μήπως όχι επειδή απλά δεν μπορείς εσύ προσωπικά να το αγοράσεις? και πως στην τελική η δική σου αγοραστική δύναμη θεωρείς πως εκφράζει το αίσθημα δικαίου μιας κοινωνίας?

 

Φιλικά πάντα. Και σας παρακαλώ ΔΙΑΒΑΣΤΕ προσεχτικά τι γράφω παραπάνω για να μην αναλωνόμαστε σε άσκοπη μπουρδολογία. Για την κοινωνία το θέμα είναι κοινωνικό ζήτημα. Δυστυχώς αυτοί που πλουτίζουν με αυτή την κατάσταση το παρουσιάζουν σαν να είναι οικονομικό.

 

Φυσικα και εχεις δικιο στο υπερβολικο κοστος. Ομως, αν αυριο το CD εκανε 500ευρω, φυσικα και δε θα το αγοραζα. Δε θα το κατεβαζα ομως κιολας, και μαλιστα με το προσχημα οτι ειναι ακριβο. Δεν ειπα οτι ειναι αποδεκτο το κοστος τους, αλλα η εταιρια τοσο νομιζει οτι πρεπει να τα κοστολογει, τοσο το κανει. Απο την αλλη, νομιζω, οτι ακομα εχω την πολυτελεια της επιλογης της αγορας η μη.

 

To ειπα και παραπανω. Η δικη μου αγοραστικη δυναμη εκφραζει το αισθημα δικαιου το δικο μου. Μπορω να ξοδεψω τοσα, θεωρω οτι αυτο που θα παρω τα αξιζει, το παιρνω και τελειωσε. Αλλος ισως να μη μπορει, και σιγουρα ειναι σεβαστο. Δεν ειπα οτι βασει το τι θεωρω εγω σωστο και λογικο θα πρεπει να πορευονται ολοι. Απλα εγω αυτο θεωρω αυτο κανω.

 

Εξηγησε μου ομως που διαφωνουμε. Ενα CD που δεν αξιζει, ουτε εσυ (γενικα μιλαω) δε θα το αγοραζες ουτε εγω. Εσυ ισως το κατεβαζες χωρις να δωσεις μια, εγω σιγουρα θα το αγνοουσα. Αρα, το αποτελεσμα δεν ειναι το ιδιο;

 

Εννοειται παντα φιλικα :-)

Δημοσ.
ΥΓ.

 

Γι' αυτό και μπορείς κάλλιστα να κάψεις τα τραγούδια που κατέβασες σε ένα άδειο CD! Θέλεις και εξώφυλλο; Τύπωσε κι ένα εξώφυλλο! (μάλιστα σε μερικά full albums το iTunes δίνει και booklet σε pdf...)

 

Δε με πειθεις :-D Προτιμω τα εργοστασιακα :-)

Δημοσ.
Ακομη και αυτο το ποσο των 0,99€ πρεπει να το αναλυσουμε ωστε μεσα μας να νιωσουμε καλυτερα που θα το κατεβασουμε τζαμπα, αν δουμε οτι τελικα η εταιρια "ριχνει" το ντραμμερ; Ελεος.

 

Το συγκεκριμένο είναι απάντηση στο επιχείρημα πως η διαβίωση των δημιουργών/συντελεστών εξαρτάται από τις πωλήσεις δίσκων. Εσύ αδιαφορείς, άλλοι όχι. Πολλοί με αυτό το επιχείρημα αντικρούουν την αντιγραφή/download. Από ότι κατάλαβα θεωρείς εσύ πως δεν έχει σημασία αν βγάζουν χρήματα οι δημιουργοί αλλά όπως και να έχει στόχος είναι το κέρδος της κάθε εταιρίας και εμείς σαν καταναλωτές έχουμε χρέος να το προστατέψουμε.

 

Ο νομος δημιουργειται για να "προστατευθουν" ολοι απο ολους, για να ειναι ολοι ισοι ο ενας με τον αλλον. Οτι υποχρεωσεις εχει ο αδυναμος εχει και ο ισχυρος. Τωρα, αν δεν εφαρμοζονται, ριξε το βαρος στην εκαστοτε κυβερνηση και μην την ξαναψηφιζεις, ωστε να βγει καποια που να σεβεται και να εφαρμοζει τους νομους.

 

Προφανώς αν με κάποιο μαγικό τρόπο τηλεμεταφερώσουν τώρα γυμνός με το baby oil να γυαλίζει πάνω σου στις ντουζιέρες των φυλακών κορυδαλλού ανάμεσα σε 15 άλλους νταγλαράδες βαρυποινίτες, θα είχες την ανάγκη να έρθει ο δεσμοφύλακας για να σώσει όχι μόνο εσένα αλλά και αυτούς. Φυσικά και ρίχνω το βάρος στην εκάστοτε κυβέρνηση, φυσικά και δεν την ψηφίζω όταν διαφωνώ και φυσικά εκφράζω τη διαφωνία μου με κάθε τρόπο.

 

Δυστυχως ακυρα παραδειγματα. Συγκρινεις την ελευθερια του ανθρωπου με το αν τελικα πρεπει να πληρωνεται η δημιουργια του καλλιτεχνη...

 

Καθόλου άκυρα παραδείγματα. Αν δηλαδή ο κακομοίρης στο υπόγειο που τον βγάζουν μόνο για να πλένει το αμάξι είχε υπογράψει θα ήταν ηθικό/σωστό ? ο στόχος εξ'άλλου δεν ήταν να συγκριθούν τα 2 φαινόμενα, αλλά να δείξω την αντιστοιχία στις μεταβολές της κοινωνικής ανάγκης και νομοθεσίας. Αν εσύ αδυνατείς να το καταλάβεις σε παρακαλώ μην παραποιείς το νόημα τον γραπτών μου "δήθεν" απαντώντας και σαφέστατα οδηγώντας τους άλλους που διαβάζουν σε λάθος συμπεράσματα και μάλιστα με τρόπο απόλυτο χαρακτηρίζοντας με. Αν δεν καταλαβαίνεις κάτι μπορείς να ζητήσεις να στο εξηγήσουν. Δεν είναι κακό, ίσα ίσα μπορεί να σκεφτείς και κάτι παραπάνω και να βγεις κερδισμένος. Με το να το κάνεις αυτό αν ήθελα να είμαι κακοπροαίρετος και να προβώ σε χαρακτηρισμούς, θα σε αποκαλούσα εσένα άκυρο ή και εκπρόσωπο της κάθε βιομηχανίας που έχει συμφέρον από την κατάσταση ή ακόμα χειρότερα ανόητο. Παρ' όλα αυτά δεν με ενδιαφέρει γιατί το κάνεις απλά ότι το κάνεις οπότε σε παρακαλώ σταμάτα το.

 

Και βεβαια ειναι γιατι εμεις τους κανουμε ισχυρους. Κανουμε ενα τραγικοτατο λαθος, απο τη μια κατεβαζουμε οτι σαβουρα βρουμε μπροστα μας κι απο την αλλη φωναζουμε οτι τετοια σαβουρα δεν θα την αγοραζαμε ποτε. Αυτο ομωε δεν το ξερει η εταιρια και ουτε την νοιαζει, διοτι αυτο που λες εσυ σαβουρα, εγω μπορει να το θεωρω τοπ, και αναποδα, ενα δικο μου σαβουροτραγουδο για σενα να ειναι θεϊκο. Αλλα και οι δυο κατεβαζουμε αβερτα οτι βρουμε. Με αυτη τη λογικη η εταιρια δεν ειναι χαζη να μειωσει τις τιμες. Ας κανουμε ενα σωστο μποϋκοταζ και μετα βλεπουμε.

 

Η παραγωγή είναι προσανατολισμένη στην κερδοφορία της εταιρίας. Η σαβούρα είναι πιο φτηνή γι αυτό παράγεται συνεχώς χωρίς πολύ σκέψη (βλ ROI). Tι σχέση έχει αν κατεβάζει κανείς ότι βρει ή όχι? (Θα κάνεις μποϋκοτάζ κάνοντας επιλεκτικό downloading? WOW. )

Τα ΜΜΕ (tv/net/radio) που προωθούν αυτή τη σαβούρα θεωρείς πως το κάνουν αυθόρμητα? Η με στόχο να προάγουν την τέχνη? Δεν θεωρείς πως πλάθουν συνειδήσεις σήμερα ίσως και παραπάνω από το σχολείο/κοινωνικό περιβάλλον/βάλε ότι θες... ?

 

"Μπουκοτάζ? Γιατί να κάνω εγώ μπουκοτάζ? αν το θέμα είναι η τιμή τότε εγώ που βγάζω αρκετά δε νοιάζομαι για το αν εσύ θεωρείς πως τα καλά βιβλία/μουσική/βάλε ότι θες... είναι ακριβά. Ίσα ίσα που πρέπει να ακριβύνουν για να φανεί ότι βγάζω αρκετά για να τα έχω"

Προφανώς το θέμα δεν είναι η υψηλή ή χαμηλή τιμή, που είναι προφανώς υποκειμενικό θέμα αλλά η εξυπηρέτηση των αναγκών μιας κοινωνίας που τυγχάνει να είναι και αγορά. Πρωτίστως είναι κοινωνία όμως και μετά αγορά. Επιμένεις να προσπαθείς να με οδηγήσεις σε κάτι που εγώ ξεκαθάρισα από την αρχή πως βλέπω. Στο πρώτο ποστ γράφω πως το αίσθημα δικαίου δεν είναι δυνατόν να μεταβάλλεται από την αγοραστική μας δύναμη. Όμως στην αρχή του ποστ σου λές πως δεν έχει σημασία γιατί κάνουν "μόνο 0,99", μετά πάλι μιλάς για μπουκοτάζ... Ξεκαθάρισε μας. Τα βρίσκεις ακριβά ή φτηνά? και τελικά για σένα έχει σημασία ή δεν έχει?Είναι αυτό που εξετάζουμε?

 

Η ακροαση/θεαση/διαβασμα μπορει να ειναι βασικες αναγκες, αλλα δεν βρισκω βασικη αναγκη το να δεις το avatar σε screener 2 ωρες μετα την παγκοσμια πρεμιερα του. Υπαρχει και η τηλεοραση, υπαρχει και το ραδιοφωνο, μια χαρα καλυπτονται οι βασικες μας αναγκες.

 

 

Πήγαινε λοιπόν το Σάββατο το βράδυ με τους φίλους σου να διασκεδάσετε/επιμορφωθείτε χτυπώντας ξυλαράκια και χορεύοντας ξέφρενα στους ρυθμούς σας. Τη Δευτέρα στο coffee brake στο γραφείο, άρχισε όλο ενθουσιασμό να εξιστορείς στους συναδέλφους πόσο καταπληκτικά πέρασες προτρέποντας τους να κάνουν το ίδιο. Κάνε το για έξι μήνες σερί. Αν εν τέλει δεν υποστείς κανενός είδους διάκριση ή αποκλεισμό (κοινωνικό/επαγγελματικό) πες μας.

 

Φιλικά.

Δημοσ.

Generic comment:

 

Γιατί να αγοράσω ένα CD (physical media) αφού πριν καν ακούσω τον δίσκο θα τον κάνω import (cd rip) στο media library μου;

Βοηθάμε και το περιβάλλον αγοράζοντας ή κατεβάζοντας ψηφιακά αρχεία.

Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Πρέπει να είστε μέλος για να αφήσετε σχόλιο

Δημιουργία λογαριασμού

Εγγραφείτε με νέο λογαριασμό στην κοινότητα μας. Είναι πανεύκολο!

Δημιουργία νέου λογαριασμού

Σύνδεση

Έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα

  • Δημιουργία νέου...