Πόλεμος στο IRAQ

[Ν._Βοναπάρτης]

Φίλε BlizardBill

Αν και ομολογώ ότι ΔΕΝ κατόρθωσα να καταλάβω το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου σου, όπως και τον βαθύτερο λόγο των bold γραμμάτων, μπορώ να συμφωνήσω μαζί σου στην πρόταση που διατύπωσες λέγοντας : «Μηπως θα επρεπε να μας ενδιαφερει τελικα, τι ειναι αυτες οι επιτροπες που αποφασιζουν, γιατι το κανουν, και αν εξυπηρετουν συμφεροντα? αν εχουν την γενικη αποδοχη για να λειτουργουν?

και οχι μονο αν ειναι τυπικα ενταξη?»

 

Είναι ένας προβληματισμός που έχει σπέρματα αντικειμενικής κατά την άποψή μου βάσης.

Όμως επιμένω και στην δική μου σκέψη όπου πρέπει να μας ενδιαφέρει ΚΑΙ το νομότυπο του θέματος που εξετάζομε, κάτι που πιθανολογώ ότι συμφωνείς και εσύ αφού άφησες ασχολίαστο το τρίτο μου παράδειγμα (ακραίου και το παραδέχομαι).

 

Τουλάχιστον και οι δύο μας βλέπουμε ότι ο πόλεμος στο ΙΡΑΚ που θα προσθέσει αθώους νεκρούς, στο ήδη βεβαρημένο με αθώους νεκρούς «βιογραφικό» της γης, είναι πρόσχημα και ότι οι λόγοι είναι βαθύτεροι, αλλά τόσο οφθαλμοφανέστατοι.

 

[Ν._Βοναπάρτης]

Φίλε Bandito

Στις 21-05-2000 ο Μ. Πλωρίτης σε άρθρο του στο ΒΗΜΑ της Κυριακής, αναφέρει:

 

ΤΟ ΠΑΛΙΟ ανέκδοτο λέει πως, στα αρχαία Αβδηρα της Μακεδονίας, έγινε κάποτε μια συνταρακτική δίκη, με ένα περιεργότατο αντικείμενο. Ενας γιατρός, λέει, μίσθωσε έναν αγωγιάτη να τον πάει σε μια κοντινή πόλη με τον γάιδαρό του. Στον δρόμο, σταμάτησαν λίγο να ξεκουραστούν και, καθώς έκανε πολλή ζέστη κι ο τόπος ήταν άδενδρος, ο γιατρός κάθησε στη σκιά του γαϊδαράκου. Αλλά ο αγωγιάτης τού γύρεψε κι άλλο αγώι, επειδή ­ είπε ­ του είχε νοικιάσει μόνο το ζώο, όχι και τη σκιά του. Ο γιατρός αρνήθηκε και, τελικά, έγινε δίκη πολύκροτη, γιατί οι Αβδηρίτες χωρίστηκαν σε δυο στρατόπεδα, που μάχονταν παθιασμένα «περί όνου σκιάς». Κι έμεινε, έτσι, η έκφραση, για να χαρακτηρίζει τις διενέξεις «δι' ασήμαντον αφορμήν», όπως λέει σήμερα το αστυνομικό δελτίο.

 

Φαίνεται πως το ανέκδοτο αυτό το επινόησαν οι Αθηναίοι, που κατηγορούσαν τους Αβδηρίτες για ανοησία και νεοπλουτισμό. Η φράση έγινε παροιμιακή και την αναφέρουν ο Πλάτων (Φαίδρος, 200C) και ο Αριστοφάνης (Σφήκες, 191).

 

 

[Ν._Βοναπάρτης]

Petrosgr

said:

Kai den katalava giati einai pio epikindino to Iraq kai oxi to Israil pou exei kai ayto pirinika kai ximikka.

 

Ase tous Amerikanous pou mprosta tous to sinolo ton diktatoron tis gis den pianei mpaza sto ti katastrofi exoun epiferi ston Planiti olon.

 

Φίλε Petrosgr

 

Εκείνο που κάνει τις δυο χώρες που ανέφερες να διαφέρουν, είναι το γεγονός του πόσο «χρήσιμη» είναι στην μοναδική πλέον υπερδύναμη που κυριαρχεί στον πλανήτη.

Συν το γεγονός των «στοκ».

Αν σκεφτεί κανείς πόσα όπλα και πυρομαχικά «στέκονται» στα ράφια των αποθηκών, πόσες χιλιάδες εργαζόμενοι προσθέτουν κόστος στα εργοστάσια παραγωγής οπλισμού παντός είδους αν τα εργοστάσια ΔΕΝ «εκτονώσουν» τις αποθήκες φύλαξης ώστε η γραμμή παραγωγής να συνεχίσει να παράγει με τον ίδιο ρυθμό, μπορεί κάλλιστα να υποθέσει του λόγους των νεώτερων πολέμων.

 

Μέσα στην μείωση του κόστους και τις αύξησης των κερδών, δεν υπολογίζεταιο πλανήτης.

Αντιγράφω ξανά από προηγούμενο post μου:

ʼρθρο του Τζων Βάιντα στην «Guardian» αναφέρει:

«Οι 500 μεγαλύτερες εταιρίες του κόσμου ελέγχουν το 42% του παγκόσμιου πλούτου. Από τις 100 μεγαλύτερες οικονομίες της Γης, οι μισές είναι εταιρίες και οι άλλες μισές κράτη. Οι 10 μεγαλύτερες εταιρίες έχουν, συνολικά, μεγαλύτερο κύκλο εργασιών από τα 100 μικρότερα κράτη. Η Shell κατέχει εκτάσεις μεγαλύτερες από την έκταση 146 κρατών. Και, διεθνώς, 12 από τους σημαντικότερους τομείς παραγωγικής δραστηριότητας ελέγχονται κατά 40% τουλάχιστον, από πέντε, ή και λιγότερες, κολοσσιαίες πολυεθνικές εταιρίες.

[...]

Όταν οι εταιρίες είναι μεγαλύτερες από τα εθνικά κράτη, αναρωτιέσαι ποιος κυβερνά και για ποιου το συμφέρον».

 

 

 

[Lyman_Zerga]

Μηπως θα επρεπε να μας ενδιαφερει τελικα, τι ειναι αυτες οι επιτροπες που αποφασιζουν, γιατι το κανουν, και αν εξυπηρετουν συμφεροντα? αν εχουν την γενικη αποδοχη για να λειτουργουν?

και οχι μονο αν ειναι τυπικα ενταξη?

 

Ακριβώς.