Πουρμπουάρ

[De@th L0rd]

Ποτέ δεν μου άρεσε αυτή η επιβολή - του να κάνω κάτι επειδή "πρέπει". Πρέπει my ass. Αφήνω tip ανάλογα με την ποιότητα των υπηρεσιών που θα μου προσφερθούν. Διαβάζω πολλούς να δικαιολογούν τους υπαλλήλους για τις δύσκολες συνθήκες εργασίας (σκίζονται, λιώνουν, πεινούν κτλ). Πιστεύω πως ο πελάτης αλλά και η επιχείρηση η ίδια θα πρέπει να σκέφτεται κάπως έτσι: Αν ο υπάλληλος είναι κακόκεφος για οποιονδήποτε λόγο, αυτό είναι δικό του πρόβλημα, ή για να το θέσω καλύτερα, δεν είναι σε καμία περίπτωση πρόβλημα του πελάτη. Αν αργήσει ο ντελιβεράς, δεν με ενδιαφέρει ο λόγος που άργησε. Τον πελάτη δεν τον ενδιαφέρει ο λόγος για τον οποίο δεν εξυπηρετείται σωστά, αλλά το γεγονός αυτού. Θεωρώ τουλάχιστον οξύμωρο πολλοί να δικαιολογούν τους κακούς υπαλλήλους και παράλληλα να εκνευρίζονται όταν δεν εξυπηρετούνται σωστά. Ανεβάστε μόνοι σας τον πήχη για να αναγκάσετε τις επιχειρήσεις να καλυτερέψουν.

Αναφορικά για τις ΗΠΑ. Εκεί είναι διαφορετικά τα πράγματα όσον αφορά το tipping. Στα χρόνια μου εκεί όμως, δεν συνάντησα ούτε μια φορά κακομούτσουνο σερβιτόρο. Ούτε μια! Τώρα, το αν προσποιούνται (επιτυχώς) ή το νοιώθουν αυτό που κάνουν, ποσώς με νοιάζει. Το θέμα είναι οτι αν δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους, πήραν πόδι asapέτο! Στην Ελλάδα δυστυχώς πολλοί υπάλληλοι έχουν τουπέ και σε κοιτάνε με ένα ύφος "χάρη σου κάνω που σε σερβίρω". Μετά εμείς τους αφήνουμε και tip για να "μην μας πουν και γύφτους", ενθαρρύνοντας στην ουσία την κακή εξυπηρέτηση. Μπαίνουμε έτσι σε ένα φαύλο κύκλο.

 

Δε μπορείς να φανταστείς πόσο σε νιώθω και σε καταλαβαίνω.

[stefkos]

Μάλλον ορίζουμε διαφορετικά το «φτωχός».

Εγώ εννοώ ως τέτοιον κάποιον που δεν έχει εξασφαλισμένες ορισμένες απ τις βασικές, καθημερινές ανάγκες. Αν κάποιος έχει ένα κεραμίδι πάνω απ το κεφάλι του, μπορεί να φάει κρέας 2 φορές τη βδομάδα, να βγει για καφέ χωρίς να ρωτήσει εκ των προτέρων πόσο θα του στοιχίσει και να πάει μια βδομάδα διακοπές το καλοκαίρι δεν τον θεωρώ φτωχό. Ούτε πλούσιο, υπάρχουν αρκετές διαβαθμίσεις εκτός απ τα άκρα

Καποιον που πηρε δανεια απ τις τραπεζες και εχει τα προς το ζειν για την ωρα, ακομα και συγχρονο αυτοκινητο, αλλα παραλληλα ζοριζεται να πληρωσει τις δοσεις και τον τρωει το αγχος να ανταπεξελθει στις υποχρεωσεις του, αυτον τι τον λες? φτωχος δεν ειναι κι αυτος? Ετσι ειναι σημερα οι περισσοτεροι ελληνες.

Διαβαθμισεις ξε-διαβαθμισεις, οταν δεν σου περισσευουνε δεν δινεις μπουρμπουαρ, απλο ειναι!

[panagos]

[offtopic]Φτωχό ή πλούσιο δεν σε κάνει το εισόδημά σου αλλά οι ανάγκες σου. Ξέρετε πότε είναι φτωχός ένας εκατομμυριούχος; Όταν χρωστάει δισεκατομμύρια. (το χρέος δημιουργείται απο τις ανάγκες)[/offtopic]

[stefkos]

Αυτο ακριβως, οι αναγκες στη συγχρονη οικογενεια ειναι τεραστιες και η ακριβεια εξωφρενικη, μονο να παρεις στο μικρο τα βιβλια των αγγλικων του θες μισο βασικο (700€/2)

[antonl]

Καποιον που πηρε δανεια απ τις τραπεζες και εχει τα προς το ζειν για την ωρα, ακομα και συγχρονο αυτοκινητο, αλλα παραλληλα ζοριζεται να πληρωσει τις δοσεις και τον τρωει το αγχος να ανταπεξελθει στις υποχρεωσεις του, αυτον τι τον λες? [...]

Αν το δάνειο το πήρε για να πάρει «σύγχρονο αυτοκίνητο» ή για να εξασφαλίσει παρόμοιου επιπέδου ανάγκες, τον λέω μάλλον επιπόλαιο ιδίως αν ήξερε εκ των προτέρων ότι δεν είχε εξασφαλισμένο το ποσό που θα απαιτούσε η μηνιαία δόση του. Εξαρτάται σε τι κατάσταση βρισκόταν πριν το δάνειο και γιατί πήρε το δάνειο, δεν υπάρχει standard απάντηση. Δεν είμαι βέβαιος γι αυτό αλλά έχω την εντύπωση πως οι τράπεζες δε δίνουν (υψηλά) δάνεια σε φτωχούς. Γνωρίζω προσωπικά μερικά άτομα που χρωστάνε σεβαστά ποσά σε τράπεζες και κάποιοι απ αυτούς ζορίζονται και κάποιοι άλλοι απλώς δεν πρόκειται να ξεχρεώσουν ποτέ. Πριν το δάνειο όμως δεν ήταν σε καμία περίπτωση φτωχοί, απλώς ήταν απερίσκεπτοι και θέλαν το κάτι παραπάνω (ναι, δεν είναι όλοι έτσι).

 

Και για να μαστε και λίγο ontopic, +1 κι από μένα στον panago. Δε θα μπορούσα να τα πω καλύτερα.

[stefkos]

Αν το δάνειο το πήρε για να πάρει «σύγχρονο αυτοκίνητο» ή για να εξασφαλίσει παρόμοιου επιπέδου ανάγκες, τον λέω μάλλον επιπόλαιο ιδίως αν ήξερε εκ των προτέρων ότι δεν είχε εξασφαλισμένο το ποσό που θα απαιτούσε η μηνιαία δόση του. Εξαρτάται σε τι κατάσταση βρισκόταν πριν το δάνειο και γιατί πήρε το δάνειο, δεν υπάρχει standard απάντηση. Δεν είμαι βέβαιος γι αυτό αλλά έχω την εντύπωση πως οι τράπεζες δε δίνουν (υψηλά) δάνεια σε φτωχούς. Γνωρίζω προσωπικά μερικά άτομα που χρωστάνε σεβαστά ποσά σε τράπεζες και κάποιοι απ αυτούς ζορίζονται και κάποιοι άλλοι απλώς δεν πρόκειται να ξεχρεώσουν ποτέ. Πριν το δάνειο όμως δεν ήταν σε καμία περίπτωση φτωχοί, απλώς ήταν απερίσκεπτοι και θέλαν το κάτι παραπάνω (ναι, δεν είναι όλοι έτσι).

Μην κολλας στο αν το αυτοκινητο θα ειναι συγχρονο ή μπακατελα του 1960, καταλαβες πιστευω τι θελω να πω (εσυ παρ' ολ αυτα παντως προτιμησε να παρεις μια μπακατελα για να γινεις και ρεζιλι στους γνωστους σου ή στους πελατες σου, αφου επιμενεις... )

Κανεις απ ολα τα εκατομμυρια των ελληνων που ειναι καταχρεωμενοι σε πιστωτικες και δανεια δεν ειχε σιγουρη απο πριν την εξοφληση. Δεν θα επαιρνε καθολου δανειο αν ηταν ετσι ανετος. Τα δανεια δεν τα παιρνεις για τη πλακα σου, τα παιρνεις γιατι τα εχεις αναγκη (δε μιλαμε για τις εξαιρεσεις).

Επιμενεις βλεπω σε μυωπικη ερμηνεια του ορου "φτωχος". Πρεπει να τον προσαρμοσεις στα σημερινα δεδομενα, οπως το εξηγησα πριν. Η Τραπεζα θα στο δωσει το δανειο αν βαλεις υποθηκη το σπιτι σου. Καθε μερα γινονται πλειστηριασμοι σπιτιων για ενα κομματι ψωμι.

[antonl]

Δεν το προχωράω γιατί μπορούμε να συνεχίσουμε να διαφωνούμε και να μαστε off-topic για αρκετές σελίδες ακόμα. Καλά να μαστε και μακρυά απ τα χρέη

[Arcanaloth]

Κανονικά θα έπρεπε να δίνουμε tips σε παιδιά που κάνουν καλά την δουλειά τους και είναι φιλότιμα, φαίνονται εύκολα και ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους.

Αυτό που γίνεται στην Αμερική, είναι για μένα το καλύτερο σύστημα.

Φτηνές τιμές όσον αφορά τα είδη που μιλάμε (καφές, ποτά, φαγητό), άριστη εξυπηρέτηση από σερβιτόρους και καλά tips. Όταν παίρνω 4 ποτά με 20$, με εξυπηρετούν με το χαμόγελο στα χείλη, βεβαίως και θα δώσω άλλα 2$ tip, σιγά το πράγμα.

 

Αυτό που γίνεται στην Ελλάδα είναι παράλογο.

Κανείς δεν έχει λεφτά, οι τιμές είναι ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΕΣ και είμαστε όλοι

διχασμένοι ανάμεσα στο ηθικά σωστό (να δίνουμε μπουρμπουάρ) με το

προφανέστατα λογικό. (να μην δώσουμε).

 

Γιατί όταν δουλεύω 9-10 ώρες την μέρα και ΛΙΩΝΩ, πληρώνομαι με 682 ευρώ μετρητά

κάθε πρώτη του μηνός, βγαίνω έξω και πληρώνω το ποτό μου 9 ευρώ, το ταλαιπωρώ 3 ώρες αργά αργά ώστε να την βγάλω με τα 2 ποτά,μετά και το 2ευρο που θα του αφήσω από το 20αρικο θα με τσούξει.

Όταν ο καφές έχει πλέον 5 ευρώ, τί μπουρμπουάρ να του αφήσω; Άλλο 1;

Έχουμε φτάσει δηλαδή να δουλεύουμε για το ενοίκιο, για τα μακαρόνια που τρώμε κάθε μέρα, για τα τσιγάρα μας και για ένα ποτό ή μπύρα τη βδομάδα;

Και συζητάμε αν πρέπει να αφήσουμε και μπουρμπουάρ;

 

Η απάντηση είναι ΠΡΕΠΕΙ αλλά ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ.

Όποιος έχει την οικονομική άνεση, καλό θα ήταν να αφήνει.

Όχι όμως ότι και αυτός δεν έχει δικαίωμα να αισθάνεται κορόιδο για τις τιμές που πληρώνει σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη ή την Αμερική. Απλά πατάνε και οι καταστηματάρχες στο φιλότιμο του Έλληνα και σ'αυτό που αναφέρθηκε ήδη, "αν δεν αφήσω θα με πούνε γύφτο". Ο άλλος δουλεύει για 3 ευρώ την ώρα και αφήνει 3 ευρώ μπουρμπουάρ. Αυτά είναι παράλογα πράγματα αλλά εκεί μας έχουνε φτάσει...μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή.

[ikaruga24]

 

Δεν αφήνω,γιατί δε μου περισσεύουν.Ασπάζομαι όμως τη γνώμη του Κ. Ροζ.Αν το αξίζει κάποιος με την εξυπηρέτησή θα ανταμοιφθεί . Αλλιώς δεν τιπάρω επειδή ντε κ καλά πρέπει. Αν έβλεπα πχ την κοπέλα με αυτή τη μπλούζα, όσο ευγενική και να ήταν θα άφηνα κανα 5 λεπτό. Ο βιασμός δεν είναι μόνο ο σωματικός ,είναι κ ο ψυχολογικός. Το να προσπαθείς να δημιουργήσεις τύψεις σε κάποιον για να αποκομίσεις χρήμα, κάθε άλλο παρά ορθό ηθικά είναι. Life is a bitch,isn't she?

 

Well said. Αν τα εχω και νοιωθω οτι θελω να δοκω τοτε θα δοκω. Απο την αλλη αν δεν τα εχω τοτε απλα δεν θα δοκω σε κανεναν οσο και να το "αξιζει". Οπως και εγω δεν παιρνω tips για τη δουλεια που κανω γιατι να δοκω tips σε καποιον αλλον που κανει τη δικη του δουλεια και που παιρνει και περισσοτερα στο κατω κατω.

[Heatspreader]

Πολλά ακούστηκαν για φτώχεια.

Κάποιοι δεν αφήνουν πουρμπουάρ επειδή δεν έχουν αρκετά χρήματα να αφήσουν από ότι ειπώθηκε.

 

Νομίζω ότι όλα αυτά είναι δικαιολογίες.

Η πιο σωστή απάντηση είναι, δεν γουστάρω και δεν δίνω πουρμπουάρ.

 

Όταν σκας με το iPhone ή με ένα καλό κινητό ή για να μη το πηγαίνουμε πολύ μακριά, όταν με τη παρέα σου κάνεις 190Ευρώ λογαριασμό και σε έχουν κεράσει και μία γύρα σφηνάκια και σε έχουν εξυπηρετήσει σωστά και δεν αφήνεις κάτι, δεν είναι επειδή δεν έχεις λεφτά. Αν είστε 5-6 άτομα από 30cents να γίνεται φτωχότεροι ο καθένας είναι αμέσως αμέσως 2Ευρώ.

 

Οπως και εγω δεν παιρνω tips για τη δουλεια που κανω γιατι να δοκω tips σε καποιον αλλον που κανει τη δικη του δουλεια και που παιρνει και περισσοτερα στο κατω κατω.

Κάποιος που δουλεύει σε τέτοιες δουλειές και ειδικά νύχτα όπως σερβιτόρος, barman, λατζέρης, αλλά και σε άλλες δουλειές όπως ντελιβεράς, βενζινάς, βοηθός ηλεκτρολόγου, συνήθως είσαι ανασφάλιστος.

 

Πέρα από αυτό όταν δουλεύει κάποιος στο Πλαίσιο ή eshop κλπ φυσικά και δεν θα πάρει πουρπουάρ. Αν πηγαίνω να ψωνίζω αρκετά συχνά (πράμα που κάνω), θα γυρίσει ξαφνικά κάποιος να μου πει σε κερνάω μία TV ή μία κάρτα γραφικών ώστε να του πω, ε πάρε και 100Ευρώ για το κέρασμα...

 

Ακόμα κάποιος που κάνει τις παραπάνω δουλειές που είπα δουλεύει σε πιο δύσκολες συνθήκες εργασίας. Νύχτα, αλκοόλ, επαφή με επικύνδινούς ανθρώπους, φασαρίες, κλπ, για αυτούς που είναι σε Bar.

Ο ντελιβεράς έχει άλλους κινδύνους, όπως ότι είναι όλοι μέρα σε ένα παπί και θαλασσοδέρνεται στους δρόμους.

 

Ναι η κάθε δουλειά έχει τη δυσκολία της σίγουρα.

Η ζωή όμως και τα γεγονότα που την ορίζουν έχει δείξει ότι αυτές οι δουλειές περιμένουν να ζήσουν από τα πουρμπουάρ.

 

Αν κάποιος δεν αφήνει επειδή δεν έμεινε ευχαριστημένος από αυτόν που τον εξυπηρέτησε ή επειδή ήταν ακριβά, απλά δεν ξαναπατάει σε εκείνο το μέρος και τελείωσε. Είτε αυτό είναι bar, ή εστιατόριο, ή βενζινάδικο ή σουβλατζίδικο, κλπ...

 

Ο stefkos έχει δίκιο. Τα αγαθά-υπήρεσίες που προσφέρονται είναι σε πολλαπλάσια τιμή αναλογικά με έξω.Και στην υπόλοιπη Ευρώπη σπανίζει το πουρμπουάρ κι ας είναι καλύτερα οικονομικά.Αλλά ντάξει ως ΕΛληνες πρέπει να είμαστε σπάταλοι γιατί οι άλλοι θα πουν πως είμαστε γύφτοι.

Μέγα λάθος φίλε μου. Στην Ευρώπη και στις περισσότερες πολιτισμένες χώρες το πουρμπουάρ είναι υποχρεωτικό είτε βάση νόμου (δεν συμφωνώ), είτε βάση κουλτούρας.

[antonl]

Νομίζω υπερβάλλεις κάπως Heatspreader. Οι κίνδυνοι ή «κίνδυνοι» που αναφέρεις δεν είναι «προνόμιο» αυτής της μερίδας εργαζομένων. Ούτε φυσικά είναι οι μόνοι ανασφάλιστοι. Όλα αυτά θα πρεπε ν αφορούν τους ίδιους και τους εργοδότες τους. Αν αυτό δε συμβαίνει, δε βλέπω με ποιο λογικό άλμα θα πρέπει η ευαισθητοποίηση αυτή να μεταφερθεί στους πελάτες.

 

Επίσης υποχρεωτικό του φιλοδώρημα βάσει νόμου; Πού συμβαίνει αυτό και γιατί; Δεν πληρώνονται με μισθό ή είναι (νόμιμα) ανασφάλιστοι εκεί οι εργαζόμενοι; Δεν ξέρω, ρωτάω εσένα που ξέρεις απ ό,τι φαίνεται.

[De@th L0rd]

Κανονικά θα έπρεπε να δίνουμε tips σε παιδιά που κάνουν καλά την δουλειά τους και είναι φιλότιμα, φαίνονται εύκολα και ξεχωρίζουν από τους υπόλοιπους.

Αυτό που γίνεται στην Αμερική, είναι για μένα το καλύτερο σύστημα.

Φτηνές τιμές όσον αφορά τα είδη που μιλάμε (καφές, ποτά, φαγητό), άριστη εξυπηρέτηση από σερβιτόρους και καλά tips. Όταν παίρνω 4 ποτά με 20$, με εξυπηρετούν με το χαμόγελο στα χείλη, βεβαίως και θα δώσω άλλα 2$ tip, σιγά το πράγμα.

 

Αυτό που γίνεται στην Ελλάδα είναι παράλογο.

Κανείς δεν έχει λεφτά, οι τιμές είναι ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΕΣ και είμαστε όλοι

διχασμένοι ανάμεσα στο ηθικά σωστό (να δίνουμε πουρμπουάρ) με το

προφανέστατα λογικό. (να μην δώσουμε).

Γιατί όταν δουλεύω 9-10 ώρες την μέρα και ΛΙΩΝΩ, πληρώνομαι με 682 ευρώ μετρητά

κάθε πρώτη του μηνός, βγαίνω έξω και πληρώνω το ποτό μου 9 ευρώ, το ταλαιπωρώ 3 ώρες αργά αργά ώστε να την βγάλω με τα 2 ποτά,μετά και το 2ευρο που θα του αφήσω από το 20αρικο θα με τσούξει.

Όταν ο καφές έχει πλέον 5 ευρώ, τί μπουρμπουάρ να του αφήσω; Άλλο 1;

Έχουμε φτάσει δηλαδή να δουλεύουμε για το ενοίκιο, για τα μακαρόνια που τρώμε κάθε μέρα, για τα τσιγάρα μας και για ένα ποτό ή μπύρα τη βδομάδα;

Και συζητάμε αν πρέπει να αφήσουμε και μπουρμπουάρ;

Η απάντηση είναι ΠΡΕΠΕΙ αλλά ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ.

Όποιος έχει την οικονομική άνεση, καλό θα ήταν να αφήνει.

Όχι όμως ότι και αυτός δεν έχει δικαίωμα να αισθάνεται κορόιδο για τις τιμές που πληρώνει σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη ή την Αμερική. Απλά πατάνε και οι καταστηματάρχες στο φιλότιμο του Έλληνα και σ'αυτό που αναφέρθηκε ήδη, "αν δεν αφήσω θα με πούνε γύφτο". Ο άλλος δουλεύει για 3 ευρώ την ώρα και αφήνει 3 ευρώ πουρμπουάρ. Αυτά είναι παράλογα πράγματα αλλά εκεί μας έχουνε φτάσει...μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή.

 

Πόσο χαίρομαι όταν βρίσκω ανθρώπους που σκέφτονται παρόμοια πράγματα με μένα.Τελικά δεν είμαι υπερβολικός.Οι υπόλοιποι λογικά ζουν μες τον καθωσπρεπισμό...Ή απλά τα έχουν...

 

---------- Προσθήκη στις 16:19 ---------- Προηγούμενο μήνυμα στις 16:14 ----------

 

Π

Νομίζω ότι όλα αυτά είναι δικαιολογίες.

Η πιο σωστή απάντηση είναι, δεν γουστάρω και δεν δίνω πουρμπουάρ.

 

Όταν σκας με το iPhone ή με ένα καλό κινητό ή για να μη το πηγαίνουμε πολύ μακριά, όταν με τη παρέα σου κάνεις 190Ευρώ λογαριασμό και σε έχουν κεράσει και μία γύρα σφηνάκια και σε έχουν εξυπηρετήσει σωστά και δεν αφήνεις κάτι, δεν είναι επειδή δεν έχεις λεφτά. Αν είστε 5-6 άτομα από 30cents να γίνεται φτωχότεροι ο καθένας είναι αμέσως αμέσως 2Ευρώ.

 

 

Δεν έχω ούτε iphone, ούτε "καλό"(Πανάκριβο που δε πρόκειται να χρησιμοποιήσω ούτε το 5% των δυνατοτήτων του) κινητό έχω, ούτε κάνω 190 ευρώ λογαριασμό με την παρέα μου,ούτε γύρες σφηνάκια. Μην κρίνετε εξ 'ιδιων τα αλλότρια,κάποιοι δεν "διασκεδάζουμε" όπως οι υπόλοιποι.Και:

[Luxx]

Δυσκολος καιρος για μπορμπουαρ. Δε βγαινω και πολυ για καφε, αλλα αν βγω δε αφηνω ποτε. Τον πληρωνω χρυσαφι, θα αφησω και εχτρα; Οταν παραγγελνω απο εξω παντα αφηνω απο 20 λεπτα μεχρι 1,5 ευρω και οταν παω σε εστιατοριο αφηνω 1-2 ευρω.

[Arcanaloth]

Η δικαιολογία του "και εγώ κάνω την δουλειά μου και δεν παίρνω μπουρμπουάρ, γιατί να δώσω στον άλλο που με σερβίρει" δεν παίζει.

 

Άλλο πράγμα είναι να έχεις κάποιον να τρέχει επί 3 ώρες πάνω κάτω και να σε εξυπηρετεί, να σου αλλάζει τα τασάκια κάθε 5 λεπτά, να τρέχει και να λέει ορίστε μόλις τον φωνάζεις ή να σφουγγαρίζει και να καθαρίζει τα σπασμένα από το ποτήρι που μόλις έσπασες και άλλο να πας να βάλεις βενζίνη.

 

Ένας καλός σερβιτόρος μπορεί να φτιάξει ή να χαλάσει το βράδυ σου, αν ο βενζινάς π.χ. που θα μου βάλει την βενζίνη δεν με κοιτάξει καν και απλά πάρει το 20ρικο δεν θα με απασχολήσει καθόλου.

 

Έναν πωλητή σε ένα κατάστημα με ρούχα π.χ. άντε να τον πρήξεις 5-10 λεπτά max,

μια παρέα 15 ατόμων μπορούν να τσακίσουν στην κούραση έναν σερβιτόρο σε μια ταβέρνα. Δεν είναι "δουλειά κάνει ο ένας, δουλειά κάνει και ο άλλος".

Όπως θα τσατιστείς αν ζητήσεις 20 φορές ένα ποτήρι νερό, αν σου φέρουν λάθος παραγγελία, αν είναι αγενής κτλ. έτσι και αν μείνεις ευχαριστημένος του αφήνεις κάτι του ανθρώπου.

 

Επίσης, όσον αφορά το θέμα "φτώχεια" που είπε ο Heatspreader, φυσικά και δεν αποτελεί δικαιολογία απλά. Δεν μιλάμε πάντα για μεγάλες παρέες, αν πάμε 8-10 άτομα για φαγητό και δεν αφήσουμε και 1-2 ευρώ εννοείται ότι είμαστε ξεφτιλισμένοι, αλλά δε βγαίνεις πάντα έτσι.

Παίρνω παράδειγμα τον εαυτό μου και το λέω με κάθε ειλικρίνεια, ΘΕΛΩ να δώσω και πιστεύω ότι πρέπει αλλά απλά ΔΕΝ ΕΧΩ. Όταν θέλω να πιω 4 ποτά και πίνω 1 ή δύο μπύρες ή θέλω να πάω στο Α μαγαζί και πάω στο Β επειδή είναι πιο φτηνά, απλά δεν μου περισσεύουν. Όταν βγαίνω μια φορά την βδομάδα για τέτοια έξοδο, δεν μπορείς να 'ρθεις και να μου πεις "καλά ρε, το ποτάκι σου έχεις λεφτά να το πιεις, 1-2 ευρουλάκια δεν έχει να δώσεις στο παιδί;"

Δεν ξέρεις τι ζόρι τραβάει ο άλλος και είναι πολύς κόσμος έτσι.

[billdanos]

Όλα εξαρτώνται απο τις υπηρεσίες που θα μου προσφέρουν! Έχω τύχει σε μαγαζί με άψογη εξυπηρέτηση που έκανα λογαριασμό 20ευρώ και άφησα 5 και αντίστοια με λογαριασμό 200ευρώ να μην αφήσω τίποτα γιατί δεν το άξιζαν!