Ευρεσιτεχνία .gr

[Γιαννης-ιος]

Η ιστορία της επιστήμης δεν είναι μια συνεχής και γραμμική διαδικασία συσσώρευσης νέων γνώσεων, αλλά αντίθετα σημαδεύεται από σοβαρές ασυνέχειες, τομές και άλματα, που καθιερώθηκαν να λέγονται επιστημονικές επαναστάσεις. Κάθε εποχή έχει τις δικές της επιστημονικές αλήθειες και αυτές εκφράζονται συνολικά με τη λέξη παράδειγμα. Κάθε ιστορική περίοδος λοιπόν έχει το δικό της παράδειγμα, τις δικές της επιστημονικές θεωρίες. Ακόμα και αν πάψουν να ισχύουν στο μέλλον, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξαν αληθινές, αφού, όταν αυτές διατυπώθηκαν, μπορούσαν να απαντήσουν στα ερωτήματα που έθεταν οι επιστήμονες της εποχής. Αρκεί όμως ένα αναπάντητο ερώτημα για να καταρριφθεί μια συγκεκριμένη θεωρία για χάρη κάποιας καινούριας. Η νέα θεωρία γίνεται, τότε, ανώτερη, γιατί μπορεί να απαντάει στο ερώτημα που δεν μπορούσε να απαντήσει η προηγούμενη, να εξηγεί μεγαλύτερο αριθμό φαινομένων και να διατυπώνει ακριβέστερες προβλέψεις.
Μια νέα θεωρία πατάει με το ένα πόδι στη συσσωρευμένη γνώση, αλλά με το άλλο δίνει μια κλωτσιά και αλλάζει ότι ίσχυε μέχρι κείνη τη στιγμή. Φαίνεται πως η επιστημονική πρόοδος (όπως κάθε πρόοδος εξάλλου) είναι περισσότερο το προϊόν μιας ρήξης με την παράδοση παρά η συνέχειά της.
Αυτό κάνω και εγώ στους ευρωκώδικες και τους ΕΚΩΣ-ΕΑΚ
Γιατί το κάνω....γιατί η μέθοδος που προτείνω βάζει όρια μετατόπισης ( ελέγχει ) στο διαφορετικό καθ ύψος πλάτος ταλάντωσης των κατασκευών. Δεν επιτρέπει στην κατασκευή να φύγει έξω από την ελαστική φάση και να περάσει σε υπολειμματική πλαστική παραμόρφωση η οποία προκαλεί τις αστοχίες ή ακόμα και την κατάρρευση.
Δεν χρειαζόμαστε πια τις πλαστικές περιοχές αστοχίας.
Ο ΕΑΚ πως το κατορθώνει αυτό σε έναν πολύ ισχυρό σεισμό?
Έχει την απάντηση ή όχι?
Αν δεν την έχει καταρρίφθηκε.

Μύθος.

Οι πολιτικοί μηχανικοί μου έλεγαν σε παλαιότερες συζητήσεις ότι ολόκληρος ο φέροντας είναι πακτωμένος με το έδαφος.
Η πραγματικότητα είναι.
Ναι..Αν ο φέροντας έχει υπόγεια τότε εν μέρη είναι πακτωμένος, αρκεί η εξωτερική περίμετρος των τοιχίων του υπογείου ( ή των υπογείων ) να εφάπτονται πάνω σε βράχο, και να μην έχουν περιμετρικά γεμίσει με μπάζα.
Το ερώτημα που μπαίνει είναι αν αυτή η μερική πάκτωση του φέροντα που έχει υπόγεια, αντικαθιστά αυτά που προσφέρει η αντισεισμική ευρεσιτεχνία που έχω.
Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι τα υπόγεια και η ευρεσιτεχνία προσφέρουν ένα και το αυτό που δεν είναι άλλο από την πάκτωση της κατασκευής στο έδαφος.
Δεν είναι όμως το ίδιο διότι διαφέρουν σε πάρα πολλά σημεία.
Πάκτωση με πάκτωση έχει μεγάλη διαφορά.
1) Η Πρώτη διαφορά είναι ότι ο φέροντας με τα υπόγεια πακτώνει μεν την κατασκευή στο έδαφος, αλλά δεν σταματάει τις στροφές στους κόμβους.
Η διαφορά του φέροντα με υπόγεια με την ευρεσιτεχνία είναι ότι δεν πακτώνει κάθε κολόνα ή τοιχίο ξεχωριστά, αλλά γενικά τον φέροντα περιμετρικά. 
Οπότε πολλά κεντρικά υποστυλώματα παραλαμβάνουν στροφές στους κόμβους.
2) Η Δεύτερη πολλή μεγάλη διαφορά των δύο διαφορετικών μεθόδων είναι η εξής.
Άλλο η πάκτωση των βάσεων με το έδαφος, και άλλο η παρεμπόδιση της παραμόρφωσης του δώματος.
Δηλαδή απλά δεν είναι το ίδιο, διότι οι στροφές ή ροπές σε κάθε κόμβο της κατασκευής εξαλείφονται μόνο με την παρεμπόδιση παραμόρφωσης του δώματος του υποστυλώματος που προσφέρει η ευρεσιτεχνία, και όχι με την απλή πάκτωση της βάσης του με το έδαφος.
Η Διαφορά έγκειται στο ότι μόνο η ευρεσιτεχνία εκτρέπει τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού στις κατακόρυφη τομή του υποστυλώματος, διότι αυτό συμβαίνει μόνο με την παρεμπόδιση της παραμόρφωσης του δώματος.
Το υπόγειο ή...Η Απλή πάκτωση βάσης εδάφους τις περιορίζει... δεν τις σταματάει 100%.
Η Απλή κατασκευή χωρίς τα υπόγεια ή την ευρεσιτεχνία είναι 100% ευάλωτη στις ροπές ή στροφές στους κόμβους.
Συμπέρασμα
Τα υπόγεια ή η πάκτωση εδάφους βάσης που προσφέρει και η ευρεσιτεχνία προσφέρουν κάποια έξτρα προστασία στις κατασκευές, διότι σταματούν εν μέρη τις στροφές στους κόμβους αλλά η παρεμπόδιση της παραμόρφωσης του δώματος είναι το κάτι άλλο, διότι σταματάει τις ροπές των κόμβων 100% 
Μόνο αυτή η μέθοδος σταματά 100% ακόμα και τα μεγάλα τοιχία να κατεβάζουν μεγάλες ροπές.
3) Είναι το μόνο σύστημα παγκοσμίως που έχει την δυνατότητα να ελέγχει το πλάτος ταλάντωσης και την ιδιοσυχνότητα των κατασκευών 100%

[Conan2046]

Συγγνώμη επειδή δεν είμαι μηχανικός και ούτε έχω τις σχετικές γνώσεις θα μπορούσες να μου εξηγήσεις όσο μπορείς πιο απλά την ιδέα σου; Γιατί κάπου χάθηκα σε όλες αυτές τις αναρτήσεις.

[Γιαννης-ιος]

Συγγνώμη επειδή δεν είμαι μηχανικός και ούτε έχω τις σχετικές γνώσεις θα μπορούσες να μου εξηγήσεις όσο μπορείς πιο απλά την ιδέα σου; Γιατί κάπου χάθηκα σε όλες αυτές τις αναρτήσεις.

ΓΙΑ ΤΟΥ ΜΗ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥΣ ΜΕ ΑΠΛΑ ΛΟΓΙΑ.

Αν πάνω σε ένα τραπέζι τοποθετήσεις δύο κολώνες.

Την μία την βιδώνεις με το τραπέζι και την άλλη απλά την ακουμπάς πάνω στο τραπέζι.

Αν κουνήσεις το τραπέζι, η κολόνα που απλά ακουμπάει στο τραπέζι θα πέσει κάτω από το κούνημα.

Η βιδωμένη κολόνα αντέχει πιο πολύ στο κούνημα.

Αυτό έκανα σε κάθε κολόνα της κατασκευής και εγώ.

Τις βίδωσα με το έδαφος για να αντέχουν περισσότερο στο κούνημα του σεισμού.

Έχω σχεδιάσει ένα μηχανισμό που βασικά αυτό που κάνει είναι να βιδώνει όλες τις κολόνες της κατασκευής με το έδαφος.

ΠΕΙΡΑΜΑ το ένα μοντέλο είναι βιδωμένο, το άλλο όχι.

Δες στο βίντεο την κατάρρευση του μοντέλου που δεν είναι βιδωμένο με το έδαφος ( σεισμική βάση )

Και δες ότι το μοντέλο που είναι βιδωμένο με το έδαφος ( σεισμική βάση ) ότι δεν έπαθε τίποτα.

Τα πειράματα στο βίντεο είναι το ένα δίπλα στο άλλο για να κάνεις την σύγκριση μόνος σου,

Τα μοντέλα είναι ακριβός τα ίδια.

η επιτάχυνση είναι ακριβός η ίδια.

ΒΙΝΤΕΟ ΜΕ ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ 

 

Ολόκληρο το πείραμα εδώ. 

Αν έχετε και πάλη ερωτήσεις ευχαρίστως να κάνουμε διάλογο.

[Conan2046]

Στην πράξη όλα τα κτίσματα δεν είναι στερεωμένα στο έδαφος; Αυτό το ρόλο δεν έχουν τα θεμέλια; Μου φαίνεται παράξενη η εικόνα ενός σπιτιού "αφημενου" απλώς στο έδαφος.

[Γιαννης-ιος]

Στην πράξη όλα τα κτίσματα δεν είναι στερεωμένα στο έδαφος; Αυτό το ρόλο δεν έχουν τα θεμέλια; Μου φαίνεται παράξενη η εικόνα ενός σπιτιού "αφημενου" απλώς στο έδαφος.

Απλά τα ακουμπούν στο έδαφος. Τα θεμέλια αναλαμβάνουν κάθετες φορτίσεις δεν έχουν καμία αντοχή στην ροπή ανατροπής.

  Στον σεισμό τα υποστυλώματα χάνουν την εκκεντρότητα ανασηκώνοντας την βάση τους, δημιουργώντας στροφές σε όλους στους κόμβους της κατασκευής.

Για αυτό υπάρχει όριο εκκεντρότητας, δηλαδή όριο περιοχής της βάσης που ανασηκώνεται από την ροπή ανατροπής.

 

Για να περιορίσουμε τις στροφές στη βάση βάζουμε ισχυρές πεδιλοδοκούς στα υποστυλώματα.

και ισχυρή κοιτόστρωση οπλισμένη πάνω κάτω.

Στα μεγάλα επιμήκη υποστυλώματα, (τοιχία) λόγω των μεγάλων ροπών που κατεβάζουν είναι πρακτικά αδύνατη η παρεμπόδιση της στροφής με τον κλασικό τρόπο κατασκευής των πεδιλοδοκών.

Αυτό το ανασήκωμα της βάσης σε συνδυασμό με την ελαστικότητα έχει σαν αποτέλεσμα όταν το ένα υποστύλωμα του πλαισίου σηκώνει προς τα επάνω το ένα άκρο της δοκού, την ίδια στιγμή το άλλο υποστύλωμα στο άλλο άκρο της το κατεβάζει βίαια προς τα κάτω.

Αυτό καταπονεί την δοκό και τις πλάκες με τάσεις στροφών διαφορετικής κατεύθυνσης στα δύο άκρα, παραμορφώνοντας τον κορμό της σε σχήμα S

Την ίδια παραμόρφωση στον κορμό του υφίσταται και το υποστύλωμα, λόγο των στροφών στους κόμβους, και την διαφορά φάσης μετατόπισης των καθ ύψος πλακών.

Οι πολιτικοί μηχανικοί μου έλεγαν σε παλαιότερες συζητήσεις ότι ολόκληρος ο φέροντας είναι πακτωμένος με το έδαφος.

Η πραγματικότητα είναι.

Ναι..Αν ο φέροντας έχει υπόγεια τότε εν μέρη είναι πακτωμένος, αρκεί η εξωτερική περίμετρος των τοιχίων του υπογείου ( ή των υπογείων ) να εφάπτονται πάνω σε βράχο, και να μην έχουν περιμετρικά γεμίσει με μπάζα.

Το ερώτημα που μπαίνει είναι αν αυτή η μερική πάκτωση του φέροντα που έχει υπόγεια, αντικαθιστά αυτά που προσφέρει η αντισεισμική ευρεσιτεχνία που έχω.

Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι τα υπόγεια και η ευρεσιτεχνία προσφέρουν ένα και το αυτό που δεν είναι άλλο από την πάκτωση της κατασκευής στο έδαφος.

Δεν είναι όμως το ίδιο διότι διαφέρουν σε πάρα πολλά σημεία.

Πάκτωση με πάκτωση έχει μεγάλη διαφορά.

1) Η Πρώτη διαφορά είναι ότι ο φέροντας με τα υπόγεια πακτώνει μεν την κατασκευή στο έδαφος, αλλά δεν σταματάει τις στροφές στους κόμβους.

Η διαφορά του φέροντα με υπόγεια με την ευρεσιτεχνία είναι ότι δεν πακτώνει κάθε κολόνα ή τοιχίο ξεχωριστά, αλλά γενικά τον φέροντα περιμετρικά. 

Οπότε πολλά κεντρικά υποστυλώματα παραλαμβάνουν στροφές στους κόμβους.

2) Η Δεύτερη πολλή μεγάλη διαφορά των δύο διαφορετικών μεθόδων είναι η εξής.

Άλλο η πάκτωση των βάσεων με το έδαφος, και άλλο η παρεμπόδιση της παραμόρφωσης του δώματος.

Δηλαδή απλά δεν είναι το ίδιο, διότι οι στροφές ή ροπές σε κάθε κόμβο της κατασκευής εξαλείφονται μόνο με την παρεμπόδιση παραμόρφωσης του δώματος του υποστυλώματος που προσφέρει η ευρεσιτεχνία, και όχι με την απλή πάκτωση της βάσης του με το έδαφος.

Η Διαφορά έγκειται στο ότι μόνο η ευρεσιτεχνία εκτρέπει τις πλάγιες φορτίσεις του σεισμού στις κατακόρυφη τομή του υποστυλώματος, διότι αυτό συμβαίνει μόνο με την παρεμπόδιση της παραμόρφωσης του δώματος.

Το υπόγειο ή...Η Απλή πάκτωση βάσης εδάφους τις περιορίζει... δεν τις σταματάει 100%.

Η Απλή κατασκευή χωρίς τα υπόγεια ή την ευρεσιτεχνία είναι 100% ευάλωτη στις ροπές ή στροφές στους κόμβους.

Συμπέρασμα

Τα υπόγεια ή η πάκτωση εδάφους βάσης που προσφέρει και η ευρεσιτεχνία προσφέρουν κάποια έξτρα προστασία στις κατασκευές, διότι σταματούν εν μέρη τις στροφές στους κόμβους αλλά η παρεμπόδιση της παραμόρφωσης του δώματος είναι το κάτι άλλο, διότι σταματάει τις ροπές των κόμβων 100% 

Μόνο αυτή η μέθοδος σταματά 100% ακόμα και τα μεγάλα τοιχία να κατεβάζουν μεγάλες ροπές.

3) Είναι το μόνο σύστημα παγκοσμίως που έχει την δυνατότητα να ελέγχει το πλάτος ταλάντωσης και την ιδιοσυχνότητα των κατασκευών 100%

Διάβασε περισσότερα εδώ https://www.youtube.com/user/TheLymperis2/discussion

Θα το πω πιο απλά. Αν έχεις ένα πακέτο με τσιγάρα πάνω στο τραπέζι.

Αν το σπρώξει ένας με το χέρι του θα σηκωθεί η βάση του μονόπλευρα  μέχρι να ανατραπεί.

Όταν σηκώνετε η βάση του σηκώνετε και το πάνω μέρος του ( το δώμα )

Ακόμα χάνουν και την εκκεντρότητα οι κατακόρυφες πλευρές του.

Οι μηχανικοί για να σταματήσουν αυτήν την ανατροπή τοποθετούν τους πεδιλοδοκούς, και τους δοκούς ενώνοντας την μία κολόνα με την άλλη.

Αυτά τα δοκάρια σταματούν την ανατροπή της κολόνας αλλά όχι την ελαστικότητα όλου του κτηρίου.

Εγώ τι κάνω.

Βιδώνω το δώμα με το έδαφος και σταματώ την άνοδο του δώματος οπότε και την άνοδο  της βάσης του πακέτου ή της κολόνας, οπότε κάνω το ίδιο που κάνουν και οι δοκοί. Οι δοκοί + το σύστημα που σας λέω ...το ένα κάνει πιο ισχυρό το άλλο. Δύο δυνάμεις κόντρα στον σεισμό, είναι καλύτερες από την μία.

[Conan2046]

Ευχαριστώ για τις εξηγήσεις, νομίζω κατάλαβα το σκεπτικό σας. Μερικές ερωτήσεις ακόμα:

Είπατε: "Ναι..Αν ο φέροντας έχει υπόγεια τότε εν μέρη είναι πακτωμένος, αρκεί η εξωτερική περίμετρος των τοιχίων του υπογείου ( ή των υπογείων ) να εφάπτονται πάνω σε βράχο, και να μην έχουν περιμετρικά γεμίσει με μπάζα."

Δεν πρέπει να ισχύει το ίδιο και για την δική σας κατασκευή να είναι δηλαδή στερεωμένη σε κάποιον βράχο ή οτιδήποτε σταθερό;

Υπάρχει κάποιος λόγος που η κατασκευή είναι τοποθετημένη στο κέντρο των κτιρίων αντί να βιδώνετε ας πούμε 4 κολώνες στις 4 γωνίες του κτιρίου με το έδαφος; 

[Γιαννης-ιος]

@ Conan2046 

Δεν πρέπει να ισχύει το ίδιο και για την δική σας κατασκευή να είναι δηλαδή στερεωμένη σε κάποιον βράχο ή οτιδήποτε σταθερό;

seismic

Φίλε μου το σκεπτικό είναι ότι πρέπει όλες οι κολόνες μιας κατασκευής να είναι πακτωμένες με το έδαφος.

Σήμερα απλά τις πατάνε πάνω στο έδαφος. Είναι η πρώτη φορά παγκοσμίως που γίνετε αυτή η πρόταση της πάκτωσης της κάθε κολόνας της κατασκευής με το έδαφος. 

Υπάρχουν τα βραχώδη πετρώματα και τα εδάφη τα οποία χωρίζονται σε μαλακά και σε πιο στερεά. 

Και στα δύο για να πακτώσω τον μηχανισμό πρέπει πρώτα να ανοίξω μία γεώτρηση.

Αν έχω θεμελίωση πάνω σε βράχο η διάμετρος της γεώτρησης που θα ανοίξω είναι μικρή 10 cm

Το βάθος της γεώτρησης βγένει από υπολογισμούς.

Το είδος της αγκύρωσης για βράχο είναι σαν την δελφινιέρα του ψαροντούφεκου. 

Μπορείς να την βάλεις μέσα στην γεώτρηση αλλά δεν μπορείς να την βγάλεις γιατί ανοίγουν τα φτερά της και κοντράρουν στα πρανή της βραχώδους γεώτρησης. Ξέρουμε ότι τα στερεά δεν υποχωρούν οπότε η αγκύρωση πακτώνετε πολύ καλά σε βράχο.

Το αγκύριο για βράχο είναι αυτό στο σχήμα. Είναι μία ροδέλα που φέρει περιμετρικά φτερά δελφινιέρας. Αν θέλουνε πιο ισχυρό μηχανισμό τοποθετούμε κολάρο άλλη μία δύο τρις ροδέλες με φτερά η μία πάνω στην άλλη.

 Α

Αν όμως έχουμε μαλακό χώμα, αυτό το είδος αγκύρωσης δεν κάνει καλή δουλειά.

Για θεμελίωση πάνω σε χώμα χρησιμοποιούμε άλλο μηχανισμό. Είναι αυτός στο σχήμα. Βασικά αυτός ο μηχανισμός δουλεύει όπως και ο μηχανικός γρύλος του αυτοκινήτου. 

Είναι μία σωλήνα μέσα στην άλλη. Όσο τραβάμε την κάτω σωλήνα και αυτή εισχωρεί μέσα στην άλλη, τόσο πιο πολύ ανοίγει ο μηχανισμός ο οποίος συμπυκνώνει στα πρανή της γεώτρησης.

Πακτώνετε πολύ καλά στο έδαφος το μαλακό το συμπυκνώνει πολύ και το κάνει σαν βράχο..

ΤΡΟΠΟΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ

Καταρχήν.. Εφαρμόζω προένταση μεταξύ του ύψους της βάσης θεμελίωσης ( έδαφος ) και του μηχανισμού της άγκυρας που είναι στα βάθη της γεώτρησης.
Η προένταση αυτή είναι η διπλάσια από ότι είναι τα αξονικά φορτία που θέλω να αντέχει. ( συντελεστής ασφαλείας )
Η αρχική προένταση μεταξύ εδάφους και του μηχανισμού της άγκυρας που είναι στα βάθη της γεώτρησης, γίνετε για να υπάρξει πολύ ισχυρή πρόσφυση 
( πάκτωση ) της άγκυρας στα πρανή της γεώτρησης.
Μετά αφού εφαρμόσουμε την πάκτωση της άγκυρας ισχυρά στο έδαφος, γεμίζουμε με ένεμα την γεώτρηση
Μετά ενώνουμε τον τένοντα που εξέχει με ένα περικόχλιο για να επιμηκυνθεί μέχρι το δώμα σταδιακά.
Φροντίζουμε ο τένοντας να περάσει μέσα από σωλήνα ελεύθερος ώστε να αποφύγουμε την σινάφια αυτού με το σκυρόδεμα. 
Πάνω στο δώμα παρεμβάλλουμε μεταξύ του τένοντα και του δώματος ένα ελατήριο το οποίο απλά σφίγγουμε με έναν κοχλία.
Δεν εφαρμόζουμε καμία άλλη δεύτερη προένταση.

Το ελατήριο στο δώμα αφήνει τον φέροντα οργανισμό να ταλαντωθεί μέσα στο ελαστικό φάσμα, εφαρμόζοντας συγχρόνως σεισμική απόσβεση διότι παρεμποδίζει την παραμόρφωση του δώματος.
Δεν αφήνει όμως τον φέροντα να περάσει στην πλαστική περιοχή αστοχίας.
Βασικά είναι ένας μηχανισμός και μία μέθοδος που ρυθμίζει την ταλάντωση του φέροντα οργανισμού, ώστε αυτή να ευρίσκεται πάντα μέσα στην ελαστική φάση, παρεμποδίζοντας όμως αυτόν να περάσει στην πλαστική περιοχή όπου σε αυτήν την περιοχή έχουμε αστοχίες. 

Το ελατήριο παρεμποδίζει αρχικά την άνοδο του δώματος της κολόνας, και όταν τερματίσει η ελαστικότητά του στον κοχλία σταματά και το πλάτος ταλάντωσης του κτηρίου.
Δεν εφαρμόζει καμία προένταση στην κατασκευή.
Αντίδραση προς την άνοδό του υποστυλώματος εφαρμόζει.
Ταυτόχρονα έχεις και πιο γερή θεμελίωση.

 

@ Conan2046 

Υπάρχει κάποιος λόγος που η κατασκευή είναι τοποθετημένη στο κέντρο των κτιρίων αντί να βιδώνετε ας πούμε 4 κολώνες στις 4 γωνίες του κτιρίου με το έδαφος; 

seismic

Υπάρχουν πολλοί μέθοδοι σχεδιασμού και τοποθέτησης της ευρεσιτεχνίας. 

1) Αν το κτήριο έχει κολόνες βιδώνεις της κολόνες. Αν τα τοιχία είναι μακρόστενα τόσο το καλύτερο διότι έχεις την δυνατότητα να τοποθετήσεις δύο πακτώσεις μία σε κάθε άκρο για να δουλεύει αμφίπλευρα στον σεισμό.

Είναι δηλαδή καλύτερα από το να έχεις μία τετράγωνη κολόνα με μία κεντρική πάκτωση.

2) Αν το κτήριο είναι εξολοκλήρου από σκυρόδεμα τόσο το καλύτερο διότι το πακτώνεις περιμετρικά. ( όπως είναι τα προκάτ )  

3) Αν θέλεις όμως μπορείς να τοποθετήσεις ένα ή περισσότερα φρεάτια κεντρικά της κατασκευής.

Αυτή η μέθοδος σου δίνει την δυνατότητα να τοποθετήσεις λάστιχα κάτω από τις βάσεις για να έχεις και οριζόντια σεισμική μόνωση.

Ακόμα έχεις την δυνατότητα να τοποθετήσεις τζαμαρίες περιμετρικά με απεριόριστη θέα χωρίς να παρεμβάλλονται πολύ μεγάλες κολόνες.

Επεξ/σία 13 Μαρτίου 2015 από Γιαννης-ιος

[Γιαννης-ιος]

Τα νέα για την έρευνα της αντισεισμικής ευρεσιτεχνίας  είναι τα εξής.
Συνεργάζομαι με τον ομότιμο καθηγητή αντισεισμικής τεχνολογίας Παναγιώτη Καρύδη
και την εταιρεία http://www.gaiacomm.gr/ με σκοπό την προώθηση της ευρεσιτεχνίας στο εμπόριο.
Ο κύριος καθηγητής στα πλαίσια της εφαρμοσμένης έρευνας που διεξάγουμε κατάρτισε πίνακες με τα αξονικά φορτία των κατασκευών που δέχεται κάθε κολόνα σε έναν πολύ ισχυρό σεισμό. Συγκεκριμένα έκανε σχέδια για μία κατασκευή εμβαδού 10Χ10 Μ και για μία άλλη 20Χ20Μ. Αυτές οι κατασκευές σχεδιάστηκαν και βρέθηκαν τα αξονικά φορτία της κάθε κολόνας για διάφορα ύψη κατασκευών από έναν μέχρι έξη ορόφους.
Ο πίνακας περιλαμβάνει και τις αντοχές της άγκυρας κατασκευασμένη από ιδικό χάλυβα.
Η εταιρεία gaiacomm.gr/ από την άλλη, με ειδικευμένους γεωλόγους εξετάζει την αντοχή των διάφορων εδαφών και πετρωμάτων πάνω στις αξονικές δυνάμεις που μας έδωσε ο καθηγητής, σε διάφορα βάθη γεωτρήσεων
Έχουμε καλά αποτελέσματα προσομοίωσης.
Αυτή την στιγμή κατασκευάζονται σε μηχανουργείο διάφοροι τύποι άγκυρας ( άλλη για βράχο άλλη για χώμα ) για να γίνουν διάφορα πειράματα και μετρήσεις αντοχής του μηχανισμού και των εδαφών στην έλξη, πάνω σε πραγματικά πετρώματα και εδάφη, σε διαφορετικά βάθη γεώτρησης.

http://www.ka-business.gr/pages/persons-interviews/8213/ena-apolyto-antiseismiko-systhma-apo-thn-io

http://www.startup.gr/index.php?about=89&id=4419#.VLpZqKpz_c0.facebook

http://www.zougla.gr/greece/article/ergodigos-epinoise-elpidofora-antisismiki-evresitexnia

[Γιαννης-ιος]

Θα προσπαθήσω να απαντήσω με τον δικό μου τρόπο στο ερώτημα του προβληματισμού που έχω σαν εφευρέτης στην Ελλάδα.
Η επιστήμη είναι ο πυρήνας της γνώσης. Γένους θηλυκού σαν την μήτρα της γυναίκας Όλοι θέλουν να μπουν μέσα σαν τα σπερματοζωάρια.
Γύρο από την μήτρα της πεπατημένης επιστήμης υπάρχουν σε κυκλική διάταξη οι επιστήμονες που είναι οι φύλακες της.
Έχουν ανοίξει τα πόδια, έχουν ανοίξει τα χέρια και έχουν ενωθεί σχηματίζοντας έναν κύκλο αδιαπέραστο για τα άλλα εξωθεσμικά σπερματοζωάρια.
Γύρω από αυτόν τον κύκλο υπάρχουν οι θεσμοθετημένοι ερευνητές που κόβουν κύκλους και είναι οι μόνοι που μπορούν να αλλάξουν την διάταξη της σειράς των επιστημόνων πάνω στον κύκλο και να τους μετατοπίσουν λίγο δεξιά ή αριστερά.
Υπάρχουν και οι εφευρέτες οι οποίοι δεν είναι τίποτα άλλο από τα σπερματοζωάρια.
Στην προσπάθειά τους να μπουν μέσα στην μήτρα της γνωστικής επιστήμης οι εφευρέτες αρχίζουν να ρίχνουν κλωτσιές στα @@@ των επιστημόνων.
Αν η κλωτσιά είναι πολύ δυνατή οι επιστήμονες κουλουριάζονται γονατίζουν και ο εφευρέτης ανοίγει ένα μικρό πέρασμα προς την μήτρα της γνώσης.
Στην Ελλάδα όμως οι επιστήμονες έχουν κάνει την δική τους πατέντα.
Αντί να έχουν ανοιχτά τα πόδια για καλύτερη στήριξη, αυτοί κάθονται σε καρέκλα.
Ο κακόμοιρος ο εφευρέτης όσες κλωτσιές και να ρίχνει σπάει το πόδι του στην καρέκλα.
Αυτός ο κύκλος δεν σπάει με τίποτα.
Η επιστήμη στην Ελλάδα δεν θα κυοφορήσει ποτέ.

«Τι αξία θα είχε η μανία για τη γνώση, αν επρόκειτο να μας εξασφαλίσει μονάχα την απόκτηση γνώσεων και όχι, κατά κάποιον τρόπο και όσο αυτό είναι εφικτό, το παραστράτισμα από εκείνο που ήδη γνωρίζουμε. Υπάρχουν στιγμές στη ζωή που το ερώτημα του αν μπορείς να σκέφτεσαι διαφορετικά από τον τρόπο που σκέφτεσαι και να αντιλαμβάνεσαι διαφορετικά από τον τρόπο που βλέπεις τα πράγματα, είναι αναγκαίο, για να συνεχίσεις να ερευνάς ή να στοχάζεσαι». M. Foucault (1926 β 1984)

[Γιαννης-ιος]

Στην Ελλάδα διαθέτουμε εδώ και πολλά χρόνια από τους πιο σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς στον κόσμο!
Εν τούτης οι κατασκευές δεν αντέχουν σε οποιοδήποτε μεγάλο σεισμό.
Υπάρχουν πάρα πολλοί αστάθμητοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να επιφέρουν την καταστροφή και στις ποιο σύγχρονες αντισεισμικές κατασκευές στον κόσμο.
Αυτοί οι αστάθμητοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να επιφέρουν την καταστροφή είναι 
Α) Κατά πόσο ισχυρός είναι ο σεισμός, και το κυριότερο πόση θα είναι η τελική επιτάχυνση που θα φθάσει κάτω από την βάση της κατασκευής.
Β) Κατά πόσο επιφανειακός είναι.
Γ) Κατά πόσο κοντά στην κατασκευή μας είναι.
Δ) Κατά πόσο απορροφά τους κραδασμούς το έδαφος μεταφοράς των σεισμικών κυμάτων εκτεινόμενο από το επίκεντρο του σεισμού μέχρι και τις βάσεις της κατασκευής μας
Σκοπός μας σήμερα με την πεπατημένη μέθοδο του σύγχρονου αντισεισμικού κανονισμού είναι να κατασκευάσουμε δομές που:
α) σε συχνούς σεισμούς μεγάλης πιθανότητας να συμβούν δεν θα πάθουν τίποτα, 
β) σε σεισμούς μέσης πιθανότητας να συμβούν θα πάθουν μικρές, επιδιορθώσιμες ζημιές και
γ) σε πολύ ισχυρούς σεισμούς μικρής όμως πιθανότητας να συμβούν δεν θα έχουμε απώλειες ανθρώπινων ζωών.

Άρα δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο "απόλυτα" στις αντισεισμικές κατασκευές.
Θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο "ποιοτικές" κατασκευές που σημαίνει εφαρμογή τουλάχιστον των απαιτήσεων όλων των κανονισμών.

Η ποιότητα των κατασκευών και η ασφάλειά τους, είναι και συνάρτηση της οικονομικής κατάστασης των χωρών, μεταξύ των άλλων παραγόντων.

Είναι ευνόητο ότι φτωχές χώρες δεν μπορούν να συγκριθούν με χώρες όπου έχουν ακριβούς σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς.
Στον τελευταίο ισχυρό σεισμό στην Κεφαλονιά είχαμε καταστροφές.
Γενικά τα σπίτια άντεξαν και έσωσαν πολλές ζωές, αλλά καταστροφές σε κατασκευές υπήρξαν.
Άλλωστε το λέει και ο κανονισμός ( Σύμφωνα με τους σύγχρονους κανονισμούς, ο αντισεισμικός σχεδιασμός των κτιρίων γίνεται με βάση τις απαιτήσεις ικανοτικού σχεδιασμού και πλαστιμότητας. Η αναπόφευκτη ανελαστική συμπεριφορά υπό ισχυρή σεισμική διέγερση κατευθύνεται σε επιλεγμένα στοιχεία και μηχανισμούς αστοχίας. )
Ο σεισμός στο φτωχό Νεπάλ ήταν 900 φορές πιο μεγάλος από ότι ήταν στην Κεφαλονιά. 
Αν κούφια η ώρα αυτός ο σεισμός γίνει σε κατοικημένη περιοχή με μικρό εστιακό βάθος δεν θα μας σώσει ο σύγχρονος αντισεισμικός σχεδιασμός της Ελλάδας.
Τα θύματα θα είναι λιγότερα μεν, αλλά οι καταστροφές πολύ μεγάλες.
Το πόσο μεγάλες καταστροφές και το πόσα πολλά θύματα θα έχουμε εξαρτάτε από την επιτάχυνση του σεισμού που τελικά θα φθάσει κάτω από τις κατασκευές, και λιγότερο από το πόσο σύγχρονοι είναι οι κανονισμοί.
Οπότε από τα αναφερθέντα συμπεραίνουμε τα εξής.
α) Κανένας κανονισμός δεν είναι απόλυτος.
β) Οι κατασκευές είναι πολύ ακριβές και δεν είναι δυνατόν οι πάντες να απολαμβάνουν την ασφάλεια που πρέπει να έχουν.
Εγώ βλέπω ένα μεγάλο κενό που λέγετε ... όπου φτωχός και η μοίρα του.
Και βλέπω ακόμα ότι το αν πάθουμε καταστροφές από τον σεισμό ή όχι είναι και θέμα τύχης, η οποία εξαρτάτε από τους αστάθμητους παράγοντες. 
Φυσικά είναι και θέμα σχεδιασμού.
Συμπέρασμα... δεν υπάρχει απόλυτος αντισεισμικός σχεδιασμός σήμερα, και δεν πρέπει να αναφερόμαστε σε απόλυτο σχεδιασμό.
Οπότε υπάρχει μεγάλη ανάγκη σήμερα να εφεύρουμε έναν πιο σύγχρονο αντισεισμικό σχεδιασμό ο οποίος να ανταποκρίνεται στον απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό, με μικρότερο κατασκευαστικό κόστος.
Αρκεί ένα αναπάντητο ερώτημα για να καταρριφθεί μια συγκεκριμένη θεωρία για χάρη κάποιας καινούριας.
Το ερώτημα που τίθεται στον σημερινό σύγχρονο αντισεισμικό κανονισμό είναι το εξής. 
Μπορεί ο σύγχρονος αντισεισμικός κανονισμός υπό μία πολύ ισχυρή σεισμική διέγερση να περιορίσει και να ελέγξει το εύρος του πλάτους ταλάντωση της κατασκευής ώστε αυτή να παραμένει πάντα μέσα στην ελαστική περιοχή, ανεξαρτήτως της έντασης που θα έχει η μετατόπιση του εδάφους, και του χρόνου διέγερσης? 
Βασικά μπορεί να ελέγξει το εύρος της παραμόρφωσης που προκαλεί ο πολύ μεγάλος σεισμός στην κατασκευή?
Φυσικά και δεν μπορεί. Ο σύγχρονος κανονισμός το λέει καθαρά. ( Η αναπόφευκτη ανελαστική συμπεριφορά υπό ισχυρή σεισμική διέγερση κατευθύνεται σε επιλεγμένα στοιχεία και μηχανισμούς αστοχίας. )
Η προτεινόμενη μέθοδος του αντισεισμικού συστήματος μπορεί να το κάνει. Μπορεί να ελέγξει την παραμόρφωση ολόκληρου του φέροντα οργανισμού του κτηρίου και να το κρατάει πάντα μέσα στην ελαστική περιοχή ταλάντωσης, σταματώντας αυτό να ταλαντωθεί περισσότερο και να περάσει σε ανελαστική συμπεριφορά κατά την οποία έχουμε αστοχίες και καταρρεύσεις. Αυτό είναι το ΝΕΟΝ που επιτυγχάνει η αντισεισμική προτεινόμενη ευρεσιτεχνία, και όχι μόνο. 


Πως επιτυγχάνει η προτεινόμενη ευρεσιτεχνία να ελέγξει την ταλάντωση των κατασκευών ( αρχικά.. με απλά λόγια )
Αν πάνω σε ένα τραπέζι τοποθετήσεις δύο υποστυλώματα.
Το ένα το βιδώνεις με το τραπέζι και το άλλο απλά ακουμπά πάνω στο τραπέζι.
Αν ένας κουνήσει το τραπέζι, το υποστύλωμα που απλά ακουμπάει ασύνδετο πάνω στο τραπέζι θα ανατραπεί από την ταλάντωση που υφίσταται 
Το βιδωμένο στο τραπέζι υποστύλωμα αντέχει απεριόριστες πλάγιες ταλαντώσεις χωρίς να ανατραπεί, ή να παραμορφώσει τον κορμό του. 
Αυτό ακριβώς εφαρμόσαμε σε κάθε υποστύλωμα της κατασκευής, για να αντέχει απεριόριστες πλάγιες ταλαντώσεις.
Κατά την ταλάντωση που προκαλεί ο σεισμός, το κάθε υποστύλωμα της κατασκευής σηκώσει την βάση του, σηκώνει το δώμα του, και χάνει την εκκεντρότητά του.
Τότε ο κάθε ένας κόμβος αλλάζει μοίρες και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να στρέφει παραμορφώνοντας τον κορμό του σώματος του υποστυλώματος και της δοκού και τα σπάει.
Ενώνοντας αμφίπλευρα το δώμα κάθε ενός επιμήκη υποστυλώματος με το έδαφος με τον μηχανισμό της αντισεισμικής ευρεσιτεχνίας σταματάμε το ανασήκωμα του δώματός τους και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να σταματά και το ανασήκωμα της βάσης τους και να μην χάνουν την εκκεντρότητά τους. Αυτό σημαίνει ότι και οι κόμβοι δεν αλλάζουν τις μοίρες τους, και δεν στρέφουν παραμορφώνοντας τους κορμούς των δοκών και των υποστυλωμάτων. Κατ αυτόν τον τρόπο βοηθάμε τους κορμούς των φερόντων στοιχείων με μία έχτρα μεγάλη απόκριση προς τις σεισμικές φορτίσεις του σεισμού, διότι καταργούμε τις ροπές των κόμβων, κατορθώνοντας με αυτόν τον τρόπο να έχουμε τον απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό.

Και αν κάνουμε κάτι πολύ ισχυρό, που δεν χρειαζόμαστε να είναι τόσο ισχυρό, τότε αφαιρώντας κυβικά μπετόν από τις βάσης, καθώς και γραμμικό οπλισμό χάλυβα θα έχουμε και φθηνές κατασκευές.

[Γιαννης-ιος]

1) Υποθέστε ότι τοποθετούμε ένα ράβδο από χάλυβα μέσα στο βούτυρο.
Αν τραβήξουμε την ράβδο του χάλυβα με το χέρι μας το βούτυρο θα φέρει μία μικρή αντίδραση λόγο του μηχανισμού της συνάφειας που έχει με τον χάλυβα, και μετά δεν θα αντέξει το τράβηγμα και θα αφήσει το σίδερο να βγει έξω από το βούτυρο.
Τι θέλω να πω.
Δεν φτάνει να έχουμε έναν ισχυρό ράβδο από χάλυβα. Πρέπει και το άλλο υλικό που αγκαλιάζει τον χάλυβα να είναι αρκετά δυνατό ώστε με το μηχανισμό της συνάφειας να το συγκρατήσει μέσα του. Αν δεν είναι αρκετά δυνατό, και δέκα ράβδους να έχουμε τοποθετήσει μέσα στο βούτυρο αυτό δεν θα γίνει ποτέ πιο δυνατό.
Δηλαδή το ταγκό θέλει δύο. Ο χάλυβας είναι πολύ πιο ισχυρός από το σκυρόδεμα, και δεν συνεργάζονται τόσο ώστε οι εφελκυστικές ικανότητες του χάλυβα να εξαντληθούν 100% Αυτό για μένα λέγετε ανεπάρκεια ορθού σχεδιασμού στον σημερινό σύγχρονο αντισεισμικό σχεδιασμό, και σπατάλη χάλυβα που ανεβάζει το κόστος χωρίς όφελος. 
Λύση του προβλήματος....η ευρεσιτεχνία χρησιμοποιεί άλλο μηχανισμό, τον μηχανισμό της προέντασης ο οποίος δεν χρειάζεται την συνάφεια. Ο μηχανισμός της προέντασης εξασκεί μόνο προκαταβολικές θλιπτικές δυνάμεις κόντρα στις τυχόν εφελκυστικές δυνάμεις που αναπτύσσονται στον σεισμό στα άκρα των επιμήκη υποστυλωμάτων τις οποίες το σκυρόδεμα έχει τις προδιαγραφές να παραλάβει άνετα. 
2) Αν κάνουμε τραμπάλα πάνω στην χαλύβδινη ράβδο που καθόμαστε υπάρχει κάποια ισορροπία διότι το υπομόχλιο είναι στο κέντρο της χαλύβδινης ράβδου. Αν κατανέμουμε την φορά των δυνάμεων που δημιουργούνται στην τραμπάλα θα δούμε ότι η ράβδος στο σημείο του υπομοχλίου δέχεται δύο ροπές, η μία δεξιόστροφη και η άλλη αριστερόστροφη. Αυτές οι αντίρροπες στροφές ροπών πάνω στην ράβδο χωρίζονται σε δεξιές και αριστερές ακριβώς πάνω από το υπομόχλιο και δημιουργούν ένα μηχανισμό πολύ μεγάλων εφελκυστικών τάσεων. Οπότε η μεγαλύτερη καταπόνηση της ράβδου δημιουργείτε πάνω από το υπομόχλιο, και λέγετε μηχανισμός. 
Αν όμως αντί της τραμπάλας έχουμε έναν μοχλό σαν αυτόν που ξεκολλάμε η σηκώνουμε πάρα πολύ βαριές πέτρες, στον οποίον η θέση του υπομοχλίου είναι κοντά στο άκρο του βάρους που σηκώνουμε θα παρατηρήσουμε ότι με μία μικρή δύναμη στο άλλο άκρο του σηκώνουμε πολλαπλά φορτία. Τι παρατηρούμε εδώ... ότι με μία μικρή δεξιόστροφη ροπή λόγο της θέσης του υπομοχλίου δημιουργείτε μία πολύ πιο ισχυρή αριστερόστροφη ροπή στο άλλο άκρο της ράβδου.
Ας κρατήσουμε στο μυαλό μας τι ανάφερα πριν για την συνάφεια χάλυβα - σκυροδέματος και τι ανάφερα για τον μηχανισμό του μοχλού για πέτρες, και πάμε τώρα να εξετάσουμε βάση αυτών που ανέφερα τον μηχανισμό των υποστυλωμάτων στις κατασκευές. 
Τα καθ ύψος υποστυλώματα του φέροντα οργανισμού μιας πολυώροφης κατοικίας εκτείνονται από την βάση της κατασκευής μέχρι το δώμα. Η βάση κάθε υποστυλώματος είναι εγκλωβισμένη μέσα στα θεμέλια του εδάφους ή των πετρωμάτων.
Ένα μέτρο πάνω από την βάση στον κορμό του υποστυλώματος έχουμε πάντα αστοχίες σοβαρές και εξηγώ γιατί συμβαίνει αυτό. Η βάση της κολόνας είναι εγκλωβισμένη μέσα στα θεμέλια οπότε ο κορμός του υποστυλώματος κοντά στην βάση έχει μηδενική ελαστικότητα. Από την άλλη οι πάνω όροφοι έχουν πολύ μεγάλη ελαστικότητα. Λόγο αυτής της αναπόφευκτης διαφοράς ελαστικότητας και μη ελαστικότητας πάνω στον κορμό του ιδίου υποστυλώματος δημιουργείτε μηχανισμός υποστυλώματος ( υπομόχλιο ) ένα μέτρο πάνω από την βάση. 
Οπότε το υποστύλωμα σε έναν σεισμό συγκεντρώνει τις πιο πολλές καταπονήσεις ένα μέτρο πάνω από την βάση.
Δηλαδή το κάθε ένα υποστύλωμα του φέροντα στον σεισμό μετατρέπετε σε έναν μοχλό για πέτρες με το υπομόχλιο να βρίσκετε πλησίον της βάσης. Αφού το υπομόχλιο διαχωρίζει τις ροπές σε δεξιές και αριστερές, στο υποστύλωμα της κατασκευής συμβαίνει το ίδιο. Δηλαδή από τον μηχανισμό του υποστυλώματος ισογείου προς την βάση έχουμε αντίθετης φοράς εφελκυστικές τάσεις από ότι έχουμε από τον μηχανισμό και πάνω.
Φτάσαμε στο κομβικό σημείο να καταλάβετε γιατί σπάνε πάντα τα υποστυλώματα του ισογείου σε αυτό το σημείο.
Από τον μηχανισμό προς την βάση έχουμε ένα με δύο μέτρα μήκους χάλυβα πακτωμένο μέσο συνάφειας με το σκυρόδεμα, να τραβάει προς τα κάτω,...κόντρα στο άλλο μέρος του χάλυβα που εκτείνεται από τον μηχανισμό του υποστυλώματος και πάνω μέχρι το δώμα και τραβάει προς τα πάνω. Δηλαδή είναι σαν να έχουμε έναν άνθρωπο να τραβά ένα σκοινί από την μία κόντρα σε είκοσι άλλους από την άλλη μεριά του σκοινιού. Δηλαδή η σινάφια από τον μηχανισμό του υποστυλώματος προς την βάση έχει πολύ μικρή δυναμική αντίσταση συγκρίνοντας αυτή με την άλλη πλευρά δυναμικής του υποστυλώματος.
Για αυτό τον λόγο σπάνε τα υποστυλώματα εκεί, και ο χάλυβας είναι πάντα τραβηγμένος σαν γκαστρωμένος και ποτέ κομμένος. Η διαφορά δυναμικού των των δύο υλικών καταστρέφει εύκολα την συνάφεια αφενός και η διαφορά δυναμικού που εφαρμόζει το υπομόχλιο στις δύο πλευρές αποτελειώνει την αντίδραση του υποστυλώματος.
Όταν σπάσουν τα υποστυλώματα του ισογείου τι να την κάνουμε την ελαστικότητα των πάνω ορόφων? 
Ξέρετε διαμερίσματα να μπορούν να πετάνε στον αέρα?
Λύση
Με την πατέντα δεν υπάρχει ούτε διαφορά δυναμικού, διότι η πάκτωση εκτείνεται στα βάθη της γεώτρησης ούτε μηχανισμός δημιουργείται γιατί αντιδρά ο ελεύθερος τένοντας στον μηχανισμό του υποστυλώματος και σταματά την παραμόρφωσή του.

[tzizzz]

Η απόλυτη ΠΑΤΕΝΤΑ για τον ΣΕΙΣΜΟ! ΔΕΙΤΕ το Απόλυτο Αντισεισμικό Σύστημα! – “Σκάνδαλο που το κράτος δεν με βοηθάει για να σώσουμε παγκοσμίως ανθρώπινες ζωές και περιουσίες!” (ΒΙΝΤΕΟ)

 

Εργοδηγός επινόησε ελπιδοφόρα αντισεισμική ευρεσιτεχνία!

Το απόλυτο αντισεισμικό σύστημα δομικών κατασκευών, ισχυρίζεται ότι έχει επινοήσει ο εργοδηγός από την Ίο, Γιάννης Λυμπέρης, μια δική του πατέντα, κατοχυρωμένη με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σε Ελλάδα και ΗΠΑ.

[Γιαννης-ιος]

Η απόλυτη ΠΑΤΕΝΤΑ για τον ΣΕΙΣΜΟ! ΔΕΙΤΕ το Απόλυτο Αντισεισμικό Σύστημα! – “Σκάνδαλο που το κράτος δεν με βοηθάει για να σώσουμε παγκοσμίως ανθρώπινες ζωές και περιουσίες!” (ΒΙΝΤΕΟ)

 

Εργοδηγός επινόησε ελπιδοφόρα αντισεισμική ευρεσιτεχνία!

Το απόλυτο αντισεισμικό σύστημα δομικών κατασκευών, ισχυρίζεται ότι έχει επινοήσει ο εργοδηγός από την Ίο, Γιάννης Λυμπέρης, μια δική του πατέντα, κατοχυρωμένη με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας σε Ελλάδα και ΗΠΑ.

 

Σε ευχαριστώ tzizzz, τώρα το είδα και εγώ από εσένα. 

[Γιαννης-ιος]

Γιαννης Λυμπερης πριν από 1 εβδομάδα

 

 

 

 

Ο Ελληνικός Αντισεισμικός Κανονισμός ( Ε.Α.Κ ) βασικά είναι ένας κανονισμός ο οποίος βασίζετε στην ελαστικότητα των κατασκευών.
Η ελαστικότητα είναι μια χρήσιμη αντίδραση του φέροντα οργανισμού όταν γίνετε ένας σεισμός, διότι είναι ένας μηχανισμός απόσβεσης της σεισμικής ενέργειας. Τον ίδιο μηχανισμό απόσβεσης έχουν και τα αμορτισέρ των αυτοκινήτων για να μας προστατεύουν από τις λακκούβες. 
Δεν μπορεί κανείς να πει ότι η ελαστικότητα δεν είναι χρήσιμη στις δομικές κατασκευές.
Αυτή η μέθοδος όμως παρουσιάζει πάρα πολλά προβλήματα διότι οι δομικές κατασκευές έτσι όπως φτιάχνονται ούτε αυτοκίνητα είναι, ούτε είναι φτιαγμένες από λάστιχο.
Τα υλικά κατασκευής στα έργα έχουν διαφορετικές προδιαγραφές ως προς την ελαστικότητα, την αντοχή σε εφελκυσμό και θλίψη.
Η συνεργασία των υλικών με την διαφορετικότητα προδιαγραφών που παρουσιάζουν καθιστά τον φέροντα οργανισμό να μην μπορεί να έχει την απαιτούμενη ελαστικότητα που χρειάζεται σε ένα πολύ ισχυρό σεισμό, διότι τα υλικά του που είναι κατασκευασμένος δεν είναι από λάστιχο, και έχουν διαφορετική ελαστικότητα.
Οπότε σε πολύ μεγάλους σεισμούς ο φέροντας αδυνατεί να έχει την ελαστικότητα που χρειάζεται και περνά σε ανελαστικές παραμορφώσεις, και αστοχίες.
Αυτός είναι και ο λόγος που δεν μπορούν οι πολιτικοί μηχανικοί να πουν ότι σχεδιάζουν με τον απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό. 
Η ελαστικότητα από την άλλη, εκτός από το καλό της σεισμικής απόσβεσης, παρουσιάζει και πάρα πολλά προβλήματα πάνω στην φέρουσα κατασκευή.
Το μεγαλύτερο από τα προβλήματα της ελαστικότητας είναι η παραμόρφωση του φέροντα οργανισμού.
Ο φέροντας οργανισμός, λόγο και της ελαστικότητας που σχεδιάζετε να έχει σε έναν σεισμό, παραμορφώνει τους κορμούς των φερόντων στοιχείων δηλαδή τους κορμούς της δοκού και της κολόνας. 
Αυτά τα φέροντα στοιχεία δέχονται μία στρέψη στον κορμό τους που τους δημιουργεί μία καμπύλη και τα παραμορφώνει μέχρι να σπάσουν.
Μικρός σεισμός μικρή παραμόρφωση...μεγάλος σεισμός μεγάλη παραμόρφωση.
( Η καλύτερα να λέμε μεγάλη και γρήγορη μετατόπιση με πολλούς κύκλους φόρτισης και βασικά με μεγάλη χρονική διάρκεια,= μεγάλη παραμόρφωση ) 
Μεγάλη παραμόρφωση = σπάσιμο και κατάρρευση. 
Τι κάνω εγώ και μπορώ να πω ότι έχω εφεύρει τον απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό?
Απλά μπόρεσα να ελέγξω την παραμόρφωση του φέροντα οργανισμού.
Δεν αφήνω την κατασκευή ( βασικά την κάθε μία κολόνα ) να παραμορφωθεί πολύ.
Ελέγχο την ταλάντωση της κάθε μίας κολόνας χωριστά, ( και με τον έλεγχο όλων μαζί ελέγχω την ταλάντωση σε όλο τον φέροντα ) έτσι ώστε αυτή να βρίσκεται πάντα μέσα στην ελαστικότητα που αντέχει. Δεν την αφήνει η πατέντα να περάσει σε ανελαστικές παραμορφώσεις. 
Και δεν μιλάμε για μηχανισμό ή σύστημα που απλά παρεμποδίζει ή εφαρμόζει σεισμική απόσβεση.
Μιλάμε για μία μέθοδο και ένα μηχανισμό που μπορεί να ελέγξει την παραμόρφωση του φέροντα ώστε αυτός να ταλαντεύεται πάντα μέσα στην ελαστική περιοχή, ασχέτως της έντασης και της διάρκειας του σεισμού.
Ποιος μηχανικός και ποιος κανονισμός ανά τον κόσμο δεν θα ήθελε ένα σύστημα σαν αυτό που έχω?
Πια απο της δύο μεθόδους προτιμάτε?
Την λύση της πλαστικής άρθρωσης που εφαρμόζετε  εσείς, η την λύση που προτείνω εγώ?
Φαίνονται καθαρά και οι δύο λύσεις στο πείραμα που έκανα με 10g επιτάχυνση.
 
Πολιτικοί Μηχανικοί απαντήστε επί αυτού... και μετά μιλάμε για το πως το κατορθώνει αυτό η πατέντα, χωρίς καμία αρνητική επίδραση επί του σχεδιαζόμενου ΕΑΚ
πειράματα



[Γιαννης-ιος]

Συμμετέχω να νικήσω τον σεισμό
Πρέπει πρώτα να καταλάβουμε 1) τι είναι ο σεισμός, 2) πως αντιδρά ένα σπίτι στον σεισμό, 3) από που προέρχονται αυτές οι δυνάμεις, 4) ποιες άλλες δυνάμεις διεγείρουν 5) τον δρόμο που ακολουθούν οι δυνάμεις του σεισμού πάνω στο σώμα της κατασκευής 6) Άλλοι συντελεστές που καθορίζουν την σεισμική συμπεριφορά των κατασκευών 7) Η λύση.

1) Ο σεισμός βασικά είναι μία οριζόντια και κάθετη μετατόπιση, με απεριόριστες κατευθυντήριες συνιστώσες που επαναλαμβάνεται εντόνως για ορισμένο χρονικό διάστημα.
2)πως αντιδρά ένα σπίτι στον σεισμό
Οι ιδιόμορφες παραμορφώσεις που παίρνει ο σκελετός μιας οικοδομής στον σεισμό είναι πάρα πολλές, τόσες όσες και οι διαφόρων κατευθύνσεων μετατοπίσεις του σεισμού οι οποίες παραμορφώνουν τον σκελετό, και αστοχεί.
Αυτές οι παραμορφώσεις συμβαίνουν στις πλαισιωτές κατασκευές. Σε ασύμμετρες κατασκευές έχουμε επιπλέον και τις στρεπτομεταφορικές παραμορφώσεις. Ένα σημαντικό τμήμα των εξελίξεων για την αντισεισμική ενίσχυση των κατασκευών, αντιτίθεται με τις σύγχρονες αρχιτεκτονικές ανάγκες, οι οποίες απαιτούν όσο το δυνατό ελεύθερες κατόψεις ( μη συμμετρική κατασκευή Ο/Σ ) και μείωση των φερόντων στοιχείων του κτιρίου.Επίσης, οι αρχιτεκτονικές ανάγκες διαφοροποιούν καθ’ ύψος την επιφάνειας κάλυψης (κάτοψης) του κτιρίου. Όλες αυτές οι αιτίες επηρεάζουν τις ιδιομορφές που παίρνει ένα κτηρίο στην διάρκεια ενός σεισμού. 

Μία άλλη αιτία παραμόρφωσης του σκελετού, είναι η ανομοιογενή υποχώρηση του εδάφους θεμελίωσης.
Το έδαφος είναι γενικά ιδιαίτερα ανομοιογενές λόγω της φυσικής του γένεσης και των επακόλουθων μετακινήσεων του φλοιού της γης, έχει μεταβλητή σύνθεση και ανεξέλεγκτη μηχανική συμπεριφορά, οπότε αυτοί οι φυσικοί παράγοντες μπορούν να δημιουργήσουν διαφορετικές παραμορφώσεις του εδάφους σε κάθε θεμελίωση του ιδίου φορέα, έστω και αν τα φορτία και η θεμελίωση είναι ίδια.
Για τον σεισμό τώρα...
Άν η μετατόπιση του σκελετού της οικοδομής στον σεισμό είναι αρκετά μικρή τότε κρατά όλα τα μέλη της δομής
( δοκούς κολόνες πλάκες ) εντός της ελαστικής περιοχής, στην οποία ελαστική περιοχή ο σκελετός δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο. 

Η ενέργεια που δημιουργείται στην ελαστική περιοχή, είναι ενέργεια που αποθηκεύεται στη δομή και εκτονώνεται μετά για να επαναφέρει την δομή στην αρχική της μορφή. Ένα παράδειγμα είναι το ελατήριο.

Αυτή την αποθήκευση της ενέργειας και εν συνεχεία την απόδοσή της προς την αντίθετη κατεύθυνση που εφαρμόζει το ελατήριο, στην δομική κατασκευή την αποθηκεύει και την εκτονώνει το υποστύλωμα και η δοκός.

Με λίγα λόγια, όλη η επιτάχυνση του σεισμού μετατρέπεται σε αποθηκευμένη ενέργεια στην δομή.

Όσο η μετατόπιση κρατά κάθε τμήμα οποιουδήποτε μέλους εντός ελαστικής περιοχής, όλη η ενέργεια που είναι αποθηκευμένη στη δομή θα κυκλοφορήσει στο τέλος του κύκλου, προς την αντίθετη κατεύθυνση.

Εάν η σεισμική ενέργεια (που μετράται από την επιτάχυνση εδάφους) είναι πάρα πολύ μεγάλη, θα παράγει υπερβολικά μεγάλες μετατοπίσεις που θα προκαλέσουν μια πολύ υψηλή καμπυλότητα στους κορμούς των κατακόρυφων και οριζόντιων στοιχείων. 

Αν η καμπυλότητα είναι πολύ υψηλή, αυτό σημαίνει ότι η περιστροφή των τμημάτων των στηλών και των δοκών θα είναι πολύ πάνω από την ελαστική περιοχή (Θλιπτική παραμόρφωση σκυροδέματος πάνω από το 0,35% και τάσεις των ινών του οπλισμού πάνω από το 0,2 %).

Όταν η περιστροφή περάσει πάνω από αυτό το όριο ελαστικότητας, η δομή αρχίζει να «διαλύει την αποθήκευση της ενέργειας «μέσω πλαστικής μετατόπισης, το οποίο σημαίνει ότι τα τμήματα θα έχουν μια υπολειμματική μετατόπιση που δεν θα είναι σε θέση να ανακτηθεί (ενώ στην ελαστική περιοχή όλες οι μετατοπίσεις ανακτούνται).

Βασικά ο σχεδιασμός της αντοχής ενός σημερινού κτιρίου περιορίζετε στα όρια του ελαστικού φάσματος σχεδιασμού, και μετά περνά στις προεπιλεγμένες πλαστικές περιοχές, οι οποίες είναι προεπιλεγμένες περιοχές αστοχίας, (συνήθως είναι τα άκρα των δοκών) ώστε να μην καταρρεύσει η δομή.
Αυτές τις προεπιλεγμένες πλαστικές περιοχές αστοχίας μπορείτε να τις δείτε ζωντανά σε αυτό το δικό μου πείραμα που έκανα σπίτι μου.

Σε αυτή την φάση ο σκελετός αποσβένει μεγάλο μέρος της σεισμικής ενέργειας διότι αστοχεί χωρίς να καταρρεύσει. 

(Η δομή καταρρέει όταν αστοχήσουν τα υποστυλώματα με λοξό / σχήμα αστοχίας, δεν καταρρέει όταν αστοχούν οι δοκοί στα άκρα τους. )
Ο σκελετός δεν θα καταρρεύσει, οι άνθρωποι θα σωθούν, αλλά το σπίτι θα το κατεδαφίσουν μετά τον σεισμό.
Αν τα τμήματα που βιώνουν τις πλαστικές παραμορφώσεις, ξεπερνούν το όριο του σημείου θραύσης, και είναι και πάρα πολλές πάνω στην δομή, η δομή θα καταρρεύσει.
3) από που προέρχονται αυτές οι δυνάμεις
Αν είμαστε μέσα σε ένα λεωφορείο και αυτό ξεκινήσει, εμείς θα πάμε προς τα πίσω. Μετά αν κατά την διαδρομή το λεωφορείο φρενάρει εμείς θα πάμε προς τα εμπρός. Συμπέρασμα. Τα σώματα τους αρέσει να βρίσκονται στην αρχική τους κατάσταση, και αντιδρούν όταν η κατάσταση που βρίσκονται αλλάξει. Η γνωστή αδράνεια.
Όσο πιο γρήγορη είναι αυτή η αλλαγή, τόσο πιο βίαιη είναι και η αντίδραση των σωμάτων.
Στον σεισμό η επιτάχυνση που τελικά φθάνει κάτω από τις βάσεις είναι αντίστοιχη της ενέργειας που εφαρμόζει στην κατασκευή. Ωστόσο υπάρχουν και άλλες παράμετρες αιτίες που πολλαπλασιάζουν αυτήν την ενέργεια πάνω στο σώμα της κατασκευής και θα τις δούμε πάρα κάτω.

4) ποιες άλλες δυνάμεις διεγείρουν
Η ενέργεια του σεισμού όπως είπαμε διεγείρει τις δυνάμεις της αδράνειας, ωστόσο διεγείρει και τις δυνάμεις της βαρύτητας, και τις υπό ορισμένες συνθήκες και πολλές άλλες δυνάμεις.
Ας εξετάσουμε μία μία τις δυνάμεις που διεγείρονται, ή πολλαπλασιάζονται με αφορμή τον σεισμό.
Το ιδανικό θα ήταν αν μπορούσαμε να κατασκευάσουμε έναν σκελετό οικοδομής ο οποίος κατά την διάρκεια του σεισμού να μετατοπίζει όλες του τις πλάκες με το ίδιο πλάτος ταλάντωσης που μετατοπίζεται ο πρώτος όροφος, χωρίς διαφορά φάσης, διατηρώντας την ίδια μορφή που έχει πριν τον σεισμό και κατά την διέγερση του σεισμού. Κατ αυτόν τον τρόπο δεν θα είχαμε καμία παραμόρφωση του σκελετού στους κόμβους, ούτε στους κορμούς των φερόντων στοιχείων, οπότε ουδεμία παραμόρφωση = καμία αστοχία.
Δεν συμβαίνει όμως αυτό για τους πάρα κάτω λόγους.
α) Γιατί η επιτάχυνση του σεισμού πολλαπλασιάζετε στους πάνω ορόφους.
Η μετατόπιση του εδάφους διεγείρει καταρχήν τις βάσεις, και οι βάσεις τις κολόνες του ισογείου, αυτές με την σειρά τους τους πάνω ορόφους. Λόγο όμως της ελαστικότητας που έχουν οι κολόνες διαφοροποιείτε κατά όροφο τόσο η επιτάχυνση μετατόπισης, όσο και το πλάτος ταλάντωσης του κάθε ορόφου.
Αυτή η άναρχη μετατόπιση δημιουργεί διαφορά φάσης στις πλάκες του κάθε ορόφου, καταπονώντας υπέρμετρα τον κορμό της κάθε μία κολόνας.
Είναι σαν να έχουμε δύο συγκρουόμενα αυτοκίνητα σε μετωπική σύγκρουση. Το ένα αυτοκίνητο είναι η επιτάχυνση της κάτω πλάκας και το άλλο αυτοκίνητο είναι η επαναφορά με διαφορετική κατεύθυνση της πάνω πλάκας. Αυτές οι πλάκες δεν συγκρούονται αλλά λυγίζουν μέχρι να σπάσουν τον κορμό της κολόνας η οποία μεσολαβεί μεταξύ των.
Βασικά η διαφορά φάσης των διαφόρων καθ ύψος πλακών μεγαλώνει την καμπυλότητας του κορμού των κολονών.

β) Η πλήρωση της τοιχοποιίας ενός σκελετού οικοδομής σταματά πολύ την ελαστικότητα των ορόφων.
Αν όμως ένας όροφος δεν έχει τοιχοποιία και οι άλλοι όροφοι έχουν, π.χ οι πιλοτές, τότε όλα τα φορτία συγκεντρώνονται σε αυτόν τον όροφο λόγο του ότι αυτός έχει ελαστικότητα ενώ οι άλλοι όροφοι δεν έχουν και αφού λυγίσουν σπάνε της κολόνες. 
Αυτό ονομάζεται μηχανισμός ορόφου ή αλλιώς μαλακός όροφος.

γ)Συντονισμός. 
Βασικά σε έναν σεισμό το έδαφος είναι ο διεγέρτης και το κτίριο είναι ο ταλαντωτής. 
Όταν η ταλάντωση είναι εξαναγκασμένη, η συχνότητα της είναι η συχνότητα του διεγέρτη. 
Όταν η συχνότητα του διεγέρτη ταυτίζεται με την ιδιοσυχνότητα του ταλαντωτή έχουμε συντονισμό.
Κατά το συντονισμό το σύστημα έχει το μέγιστο δυνατό πλάτος και τη μέγιστη δυνατή ενέργεια.
Αν δεν υπάρχουν αποσβεστικές δυνάμεις, τότε το πλάτος της ταλάντωσης γίνεται θεωρητικά άπειρο. 
Έτσι, η ταλάντωση μπορεί να γίνει τόσο έντονη, ώστε να καταστραφεί ο ταλαντωτής. Αν η προσφορά ενέργειας είναι μεγαλύτερη, τότε υπάρχει κίνδυνος καταστροφής του ταλαντωτή.

δ) Δυνάμεις βαρύτητας.
Το πως η ταλάντωση διεγείρει τις δυνάμεις της βαρύτητας θα το εξετάσουμε πάρα κάτω μαζί με την 5) ενότητα 5) τον δρόμο που ακολουθούν οι δυνάμεις του σεισμού πάνω στο σώμα της κατασκευής.
5) τον δρόμο που ακολουθούν οι δυνάμεις του σεισμού πάνω στο σώμα της κατασκευής
Ένας σκελετός μιας οικοδομής αποτελείτε από τα υποστυλώματα ( κάθετα στοιχεία ) και τις δοκούς και πλάκες ( οριζόντια στοιχεία ) Οι δοκοί τα υποστυλώματα και οι πλάκες ενώνονται στους κόμβους. Όταν ο σκελετός είναι σε κατάσταση ηρεμίας, όλες οι φορτίσεις είναι κατακόρυφες.Όταν γίνεται σεισμός δημιουργούνται πρόσθετες οριζόντιες φορτίσεις στον σκελετό. Οι κατακόρυφες στατικές φορτίσεις ισορροπούν με την αντίδραση του εδάφους.
Όταν όμως ενεργούν πλάγιες και κατακόρυφες μετατοπίσεις επί του σκελετού της κατασκευής από τον σεισμό, τότε έχουμε την αλλαγή του δρόμου που ακολουθούν οι δυνάμεις του σεισμού πάνω στο σώμα της κατασκευής. Δηλαδή οι δυνάμεις δεν είναι πια μόνο κάθετες, αλλά αποτελούνται από μία πληθώρα συνισταμένων οριζόντιων και κάθετων δυνάμεων.
Οι συνισταμένες των οριζόντιων σεισμικών φορτίσεων και κατακόρυφων στατικών φορτίσεων καταπονούν τους κόμβους, διότι με τις ροπές που δημιουργούν στους κόμβους αλλάζουν τις μοίρες των, δημιουργώντας πότε ανοικτές και πότε κλειστές γωνίες.
Ακόμα αυτές οι ροπές λυγίζουν τον κορμό της κολόνας και της δοκού που αποτελούν τον κόμβο.
Αν σπάσει πρώτα ο κορμός της κολόνας με λοξή αστοχία θα έχουμε κατάρρευση της δομής. Αν σπάσει πρώτα ο κορμός της δοκού θα έχουμε εκτόνωση της σεισμικής ενέργειας. 
Οι μηχανικοί φροντίζουν σήμερα η αστοχία να συμβαίνει στα δύο άκρα της δοκού, και όχι στην κολόνα, σχεδιάζοντας πιο αδύναμη την δοκό από την κολόνα.
Δες και αυτό το βίντεο στο οποίο βίντεο εξηγώ τον δρόμο που ακολουθούν οι δυνάμεις του σεισμού πάνω στο σώμα της κατασκευής. 

και για προχωρημένους αυτό το βίντεο 

6) Άλλοι συντελεστές που καθορίζουν την σεισμική συμπεριφορά των κατασκευών
Oι συντελεστές που καθορίζουν την σεισμική συμπεριφορά των κατασκευών είναι πολυάριθμοι, και εν μέρη πιθανοτικού χαρακτήρα. ( Άγνωστη η διεύθυνση του σεισμού, άγνωστο το ακριβές περιεχόμενο των συχνοτήτων της σεισμικής διέγερσης, άγνωστη η διάρκειά της. ) Ακόμα η μέγιστες πιθανές επιταχύνσεις που δίδουν οι σεισμολόγοι, έχουν πιθανότητα υπέρβασης, μεγαλύτερης του σχεδιαζόμενου 10%

Ο συσχετισμός των ποσοτήτων (αν μπορούμε να το δούμε έτσι) "αδρανειακές εντάσεις - δυνάμεις απόσβεσης - ελαστικές δυνάμεις - δυναμικά χαρακτηριστικά κατασκευής - αλληλεπίδραση εδάφους κατασκευής - επιβαλλομενη κίνηση εδάφους" είναι μη γραμμικής κατεύθυνσης , και ανεξερεύνητες στην δυναμική των κατασκευών, με μη προφανές περιεχόμενο.
Αυτός είναι ο πιο σύγχρονος αντισεισμικός σχεδιασμός, και αυτά είναι τα προβλήματα που παρουσιάζει σήμερα.

Εγώ με την ευρεσιτεχνία που έκανα σε όλα τα πάρα πάνω προβλήματα και σε όλους τους αστάθμιστους παράγοντες που ανέφερα έχω την λύση.
7) Λύση
Η λύση των πάρα πάνω προβλημάτων καθώς και ακόμα ένα μεγάλο πρόβλημα του ΕΑΚ που λύνει η ευρεσιτεχνία είναι σε αυτό το link http://www.makeleio.gr/?p=342329