Γιατί δε μου αρέσουν οι γιορτές

[Skylined]

Οι γιορτές δε μου αρέσουν γιατί είναι πολύ βλαβερό να αισθανόμαστε ωραία, αισιόδοξα, να χαμογελάμε, να ευχόμαστε θετικά και να επικοινωμούμε με γνωστούς και αγνώστους πιο ελεύθερα μόνο μία φορά το χρόνο. Λες και χρειαζόμαστε κάποια δικαιολογία (!) για να είμαστε έτσι ενώ τις υπόλοιπες μέρες βρίζουμε, ρίχνουμε κατάρες, αισθανόμαστε άσχημα και είμαστε κλεισμένοι στο καβούκι μας. Γι' αυτό και εγώ προτείνω να επιβάλλουμε στον εαυτό μας μία και μοναδική γιορτή η οποία θα διαρκεί 365 μέρες ανά έτος - αν δεν την επιβάλλει το κράτος.

[gfilippas]

Γι αυτόν που γιορτάζει 365 μέρες το χρόνο και αισθάνεται μόνιμα ωραία, μόνιμα αισιοδοξεί και μόνιμα χαμογελάει υπάρχει ειδική πτέρυγα.

Μια χαρά δικαιολογία είναι οι γιορτές, για να σπάει κάπως την ριμάδα την καθημερινότητα.

Μάλλον προς μιζέριασμα κάνει ο τίτλος του θέματος, παρόλο που ήθελες να δώσεις τελείως διαφορετικό μήνυμα.

[leftermann]

Αν αυτά που κάνω στις γιορτές τα έκανα κάθε μέρα, θα έπρεπε να αντικαταστήσω το στομάχι μου με τριαξονική μπετονιέρα και το συκώτι μου με πυρηνικό υποβρύχιο. Καλά είμαστε έτσι, να καταλαβαίνουμε και διαφορά.

[pappous_soulis]

Αν αυτά που κάνω στις γιορτές τα έκανα κάθε μέρα, θα έπρεπε να αντικαταστήσω το στομάχι μου με τριαξονική μπετονιέρα και το συκώτι μου με πυρηνικό υποβρύχιο. Καλά είμαστε έτσι, να καταλαβαίνουμε και διαφορά.

 

quote of truth

[sheik]

Ουτε εμενα μου αρεσουν οι γιορτες γιατι παντοτε περναω χαλια, πιο χαλια απο οποιαδηποτε καθημερινη μερα του χρονου που θα βγω, γιατι ξοδευουμε πολλα, γιατι κανεις δεν καταλαβαινει οτι λεγονται ΧΡΙΣΤΟΥ-ΓΕΝΝΑ(παρ'ολο που ουτε που με νοιαζει ποτε γεννηθηκε ο κυριος αυτος) και το μονο που τους νοιαζει ειναι ψωνια, καφεδες,ποτα και ευχες για τα ματια του κοσμου. Ολοι φορανε ενα ψευτικο χαμογελο και τσουβαλιαζονται σε δρομους, καφετεριες, μπαρ και γενικως ολα ειναι σκατα.

 

Παω να αυτοκτονησω, cya...

[gfilippas]

Και του χρόνου.

[Sellers]

Πρώτα από όλα είνα ψυχοφθόρο αυτό το ''ΠΡΕΠΕΙ να βγω σήμερα''. Ή το ''ΠΡΕΠΕΙ να παίξω χαρτιά''. Ή το ''θα πιώ πολύ σήμερα'' και γενικώς όλα τα πρέπει στα οποία θα πρέπει να προετοιμάσεις τον εαυτό σου να τα θέλει εκείνη την ημέρα. Είναι λογικό. Όταν 365 μέρες τον χρόνο δεν προετοιμάζεις έναν μήνα πριν για την έξοδο του Σαββάτου, δεν μπορεί ξαφνικά να σκέφτεσαι τι θα κάνεις την Πέμπτη της Πρωτοχρονιάς 3 εβδομάδες νωρίτερα. Αν ανήκεις δε και στην κατηγορία που έχει αλλεργία στα μπουζούκια καθώς και στην μετέπειτα εξελικτή πορεία της βραδιάς που με μαθηματική ακρίβεια καταλήγει σε κάποια δήθεν πρωτοκλασάτο αλλά εν τέλει παρακμιακό συνοικιακό μαγαζί αναγκάζεσαι είτε να πας και ας σου βγει και σε κακό, είτε να μείνεις σε σπίτι και να κάνεις όλα τα παραπάνω ''πρέπει'' ( ή όλα τα παραπάνω must αν θέλετε.)

 

Αν αποφασίσεις να πας στα μπουζούκια ενώ δεν σου αρέσουν, ξυνίζεσαι που έδωσες τόσο πολλά λεφτά για κάτι τόσο αισχρό και απαίσιο μόνο και μόνο επειδή είναι Πρωτοχρονιά. Και τουλάχιστον εγώ απο ένα σημείο και μετά δεν μπορώ να σταματήσω να επαναλμβάνω το: ''Τι κάνω εγώ εδώ μέσα ρε πούστη μου?''. Μετά απο αυτό, και αφού νομίζεις ότι τελείωσε, την έχεις πατήσει γιατί ακολουθεί το άφτερ, ενώ εσύ καλά καλά δεν ήθελες ούτε το μπιφόρ. Το άφτερ λοιπόν ή θα είναι το παρακμιακό μαγαζάκι που ανέφερα ή αν υπάρχουν ακόμα λεφτά θα είναι κάτι πιο ουάου και σπέσιαλ και γαμώ να ούμε γιατί στο κάτω κάτω Πρωτοχρονιά είναι οπότε πάμε ξέρω 'γω στο ΒΟΓΚ. Οπότε την άλλη μέρα ανανεώνεις και το στάτους στο φέισμπουκ με υπογραφή: ''ΒΟΓΚ 2010'', έτσι ώστε να ξέρουν και οι άλλοι τι όμορφα που πέρασες και ότι όντως βγήκες έξω και δεν έκατσες μέσα και πήγες και στο τρομερό ΒΟΓΚ στο οποίο μπόρεσες και μπήκες διότι έχεις και γαμώ τις γνωριμίες αφού ξέρεις την μαμά του ντι τζέι, ενώ οι άλλοι περιμέναν στην ουρά τα κορόιδα.

 

Μετά πατσά.

 

Απο την άλλη αν φτάσεις στο άλλο άκρο, το άκρο της ''επανάστασης'' και πεις εγώ δεν κάνω τίποτα σήμερα θα κάτσω σπίτι μου, σε πιάνει κάτι το ψυχοπλακωτικό είτε ξαπλώσεις να κοιμηθείς απο τις 2, είτε προτιμήσεις να χαθείς στην τηλεόραση η οποία φέρνει τα μπουζούκια σπίτι σου με ανταποκρίσεις σε νυχτερινά κέντρα. Ό,τι και να κάνεις την Πρωτοχρονιά τελικά δεν είναι ωραίο.

[Finn]

Εγώ πάντως ρε παιδιά λόγω επέμβασης που έκανα προ ημερών δεν είχα την ευκαιρία να βγώ ή να γιορτάσω.Ήμουν τρομερά κουρασμένος απ το νοσοκομείο οποτε άραξα και είδα μια ταινία στις 11μιση,ούτε που κατάλαβα πότε άλλαξε ο χρόνος και μετά ξεράθηκα.Του χρόνου αν θα είμαι καλά όλο και κάτι θα κανονίσω όμως.

 

Καλή χρονιά σε όλους.Κάντε την διαφορά στη ζωή σας και μη πάτε με τα πρόβατα επειδή έτσι "ΠΡΕΠΕΙ".

[Arcanaloth]

Sellers, όποιος είναι πάνω από 23-25 και πέφτει ακόμα στην παγίδα που περιγράφεις, είναι άξιος της μοίρας του.

Μια χαρά μπορείς να περάσεις την Πρωτοχρονιά, αρκεί αρχικά να διαλέξεις να βγεις με τους πραγματικούς φίλους σου, άτομα που αισθάνεσαι άνετα και δεύτερον να κάνετε αυτό που πραγματικά σας αρέσει και όχι κάτι που σας επιβάλλουν οι μέρες.

Την πατάς μια, την πατάς δυο, ε μετά βάζεις μυαλό και λες δεν ξαναπάω μπουζούκια, τέλος.

Το θέμα είναι τι ταιριάζει στον καθένα και πως περνάει καλά, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως δεν είμαστε όλοι ίδιοι και πως μερικοί (πολλοί) από μας

χεστήκαμε πόσο πάει φέτος το μπουκάλι στον Ρέμο και στη Βανδή και αν προλαβαίνουμε να κλείσουμε ακόμα τραπέζι.

 

Ούτε μιζέρια χρειάζεται, ούτε υπερβολές.

Ούτε Χριστούγεννα 365 μέρες τον χρόνο θέλουμε, ούτε και να κάνεις αλλαγή μόνος

στο σπίτι βλέποντας παλιά επεισόδια από Απαράδεκτους λέει.

Τα φιλαράκια σου, κανά χαρτάκι, κανά ποτάκι και γενικά ό,τι γουστάρει ο καθένας.

Θες να πας στο Vogue, πάνε αν περνάς καλά. Αλλά αν δεν περνάς καλά σε τέτοια μαγαζιά, επαναλαμβάνω, είσαι άξιος της μοίρας σου αν το κάνεις αυτό στον εαυτό σου και δεν έχεις το self-respect να πεις ένα "άστο διάολο" στους αστείους της TV που προσπαθούν να σου καθορίσουν τη ζωή.

[sheik]

Τι γινεται ομως οταν η παρεα σου που αποτελειται απο 7-8 ατομα, θελουν μπουζουκια και μονο εσυ, αντε και ακομα 1 δε θελουν?

Απο τη μια αν πεις εγω δεν ερχομαι γιατι δε περναω καλα σου λενε το γνωστο καντο για την παρεα, μη χαλας την παρεα τωρα, αμα δεν ερθεις εσυ δεν παει κανεις κλπ και αναγκαζεσαι(μεσα στα νευρα) να υποχωρησεις για το "καλο των ημερων".

Απο την αλλη ομως, μεσα μονος παλι δε λεει. Και δεν λεει οχι γιατι "ειναι γιορτες", αλλα επειδη ολη σου η παρεα υποτιθεται διασκεδαζει και δεν ειναι μια απλη μερα ξερω γω που ξερεις οτι κανεις δε βγηκε κλπ.

[sugata]

Άμα δεν σου αρέσει ο τρόπος που διασκεδάζει η παρέα σου, μήπως τότε έχεις επιλέξει να κάνεις παρέα με λάθος άτομα;

Βέβαια αν πάλι η παρέα σου όλον τον υπόλοιπο χρόνο δεν πατάει μπουζούκια, γιατί δεν την κόφτει να πάει, και πηγαίνει μόνο πρωτοχρονιά, πιο πολύ για το χαβαλέ, ε, πας και συ για το χαβαλέ.

[ikaruga24]

Δεν εχει σημασια που θα πας, εχει σημασια με ποιους θα εισαι. Αν τοσο ποια θελει μπουζουκια η παρεα ετσι "για το γαμωτο" τοτε θα πας και μαλιστα θα περασεις και καλα γιατι ξερεις οτι πας με την παρεα που γουσταρεις να βγεις. Αν δεν περνατε καλα εκει μεσα απλα ΦΕΥΓΕΤΕ και πατε αλλου. Τωρα το οτι θα σου φυγουν μερικες παραδες παραπανω ή ακομη και τζαμπα για τον Α, Β λογο ε δε παει στο διαολο. Καλυτερα εκει παρα καπου "αλλου".

 

Εγω το μονο που ξερω παντως ειναι εχω βαλει (ως και τωρα που γραφω) το 6ο μου κιλο (!!!) πραγμα που δηλωνει οτι -καλα- περασα. Τουλαχιστον το στομαχι μου, παραπονο δεν εχει.

[liopyr]

sellers,

 

 

 

[ame]

[/ame]

 

[Sellers]

Χα, thanks liopyr. Κάτι τέτοιο περιέγραφα...

 

Μισό λεπτό όμως να εξηγηθώ για να μην παρεξηγηθώ ούτε σαν καμιά κομπλεξάρα (αν και το νόμισμα έχει 2 όψεις) ούτε σαν κανένας κουλτουριάρης επαναστάτης που δεν σηκώνει το επίπεδο του μπουζούκια γιατί εγώ ακούω μόνο Σοπέν.

Εντάξει, όταν η παρέα το θέλει θα πάω και στα μπουζούκια, και στα club που βαράνε, και οπουδήποτε. Απλά με μέτρο, στην χρονική διάρκεια και στην συχνότητα. Δυστυχώς ή ευτυχώς δεν μπορώ να κλείσω 8ωρο μέσα σε ένα νυχτερινό κέντρο. Μετά απο το (μετρημένο πειραματικά) δύωρο όλα τα τραγούδια αρχίζουν και μου φαίνονται το ίδιο και ψυχαναγκαστικά τα δόντια μου αρχίζουν και βαράνε τους ρυθμούς απο τα τραγούδια με αποτέλεσμα να αρχίσει να πονάει το κεφάλι μου. (Ναι γιατρέ μια χαρά είμαι, δεν κοιτάω τα πλακάκια όταν περπατάω για να μην πατάω τις γραμμές ενδιάμεσα). Οπότε τους χαιρετάω και φεύγω για το σπίτι μου. Απλά θα φροντίσω όταν τυο ξανακάνω να έχει περάσει κανένα 5μηνο, 6μηνο, για να μην θυμάμαι πως ήταν και δεν πάω. Φυσικά όταν ζητήσω κάτι ανάλογο εγώ το οποίο είναι πρωτόγνωρο για αυτούς δεν ακολουθούν με το ζόρι, επειδή είμαι ένας. Και τελικά πάω μόνος.

[Lucifer]

α) Δε θα μου πέσουν τα παπάργια να πάω μια φορά σε ένα μέρος που δε μου αρέσει αν αυτό θα ευχαριστήσει ανθρώπους για την ευχαρίστηση των οποίων νοιάζομαι. Ο γαμός της αδερφής μου, η βάφτιση του ανιψιού μου και άλλα τέτοια, είναι τέτοια παραδείγματα. Αν λοιπόν η παρέα μου θα χαρεί πολύ που θα είμαστε όλοι κάπου που εγώ σιχαίνομαι, αν με νοιάζει επαρκώς η παρέα, θα είμαι εκεί.

 

β) Αν η παρέα είναι καλή και στο παγκάκι της πλατείας με περιπτερόμπυρα να 'σαι, μια χαρά θα είσαι.

 

Από εκεί και πέρα, αν η παρέα σας σάς τρέχει κάθε χρόνο σε ένβι, βένιου και πλούταρχους, δεν κάνουν αυτοί το λάθος που πάνε -τουλάχιστον αυτοί κάνουν αυτό που γουστάρουν.