Cristina Δημοσ. 17 Μαΐου 2002 Δημοσ. 17 Μαΐου 2002 Της ΛΑΜΠΡΙΝΗΣ ΣΤΑΜΑΤΗ, από τα Νέα Ο αλγόριθμος του έρωτα Υπάρχει μια παγκόσμια γλώσσα που φέρνει τους ανθρώπους κοντά, που τους κάνει να ξεχωρίζουν ο ένας τον άλλον, να ερωτεύονται. Πολύπλοκη γλώσσα, συχνά δύσκολη, άναρχη, ακαταλαβίστικη έχει ανάγκη αποκωδικοποίησης. Ορισμένοι πιστεύουν πως βρήκαν τον απαραίτητο «κώδικα» στα... Μαθηματικά Ένας αλγόριθμος που τρέχει σ' έναν ισχυρό ηλεκτρονικό υπολογιστή, επιχειρώντας αμέτρητους συνδυασμούς. Εκατό άντρες από τη μια και 100 γυναίκες από την άλλη, με ξεκάθαρες προτιμήσεις, οργανωμένες σε μια λίστα και βαθμολογημένες, ανάλογα με τη σημασία που τους αποδίδει ο καθένας. Ο «μαθηματικός τύπος του έρωτα» είναι έτοιμος. Ο υπολογιστής αναλαμβάνει να «ζευγαρώσει» τα πρόσωπα που συμμετέχουν σ' αυτό το ηλεκτρονικό παιχνίδι-πείραμα, μέχρι να καταλήξει στον καλύτερο δυνατό συνδυασμό: σ' αυτόν που υποδεικνύουν οι λίστες αξιολόγησης των πιο σημαντικών χαρακτηριστικών ενός ανθρώπου. Στα μαθηματικά ονομάζεται «θεωρία της δημιουργίας ζευγών». Στη ζωή και στον έρωτα το πρόβλημα είναι προαιώνιο. Αφορά τη σωστή επιλογή, αυτή του καταλληλότερου συντρόφου. Για να μπορέσουν να εκφράσουν με μαθηματικούς όρους το συγκεκριμένο πρόβλημα, οι ειδικοί ανέτρεξαν στη... στατιστική και στους νόμους των πιθανοτήτων: «υπάρχουν αμέτρητοι "διαθέσιμοι" άνθρωποι εκεί έξω, άρα πιθανότητες πάρα πολλές. Γιατί λοιπόν είναι τόσο δύσκολο να βρούμε κάποιον που να μας ταιριάζει και που θα μας ταιριάζει για πολύ καιρό»; Η λύση του προβλήματος δεν ήταν καθόλου απλή. Η αναζήτησή της, όμως, φαίνεται πως αξίζει τον κόπο. «Μπορεί, ως άσκηση στα Μαθηματικά να μοιάζει εξοντωτική, στο τέλος όμως, όταν δοθεί η λύση, ο καθένας θα έχει βρει έναν σύντροφο με τον οποίο θα είναι ευχαριστημένος», αναφέρει ο Μichael Βrooks στο περιοδικό «Νew Scientist». Οι πρώτοι μαθηματικοί που θέλησαν να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους σ' αυτόν τον ιδιαίτερα απαιτητικό «γρίφο» ήταν Αμερικανοί. Το 1962, δύο ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, ο David Gale που ζούσε στο Μπέρκλεϋ και ο Lloyd Shapley κάτοικος του Λος ʼντζελες, θέλησαν να δουν αν μπορούν να παίξουν τον ρόλο της... προξενήτρας, με κριτήρια αυστηρά μαθηματικά. Ήταν αυτοί που πρότειναν τον απλό αλγόριθμο του έρωτα, αυτόν που θα μπορούσε ίσως να εξομαλύνει μία από τις μεγαλύτερες δυσκολίες της σύγχρονης κοινωνίας αυτό που ονομάζεται «σταθερότητα στον γάμο». Το πείραμά τους ήταν κάτι παραπάνω από φιλόδοξο και, αρχικά, αντιμετωπίστηκαν καχύποπτα. Εκείνοι όμως δεν πτοήθηκαν. Έπειτα από πολλές δοκιμές στο χαρτί, ήταν έτοιμοι να «τρέξουν» τον σχετικό αλγόριθμο στον υπολογιστή και να δουν τα αποτελέσματα του συλλογισμού τους σε μια μικρή, αλλά καλά οργανωμένη κοινωνία ανθρώπων. Ήταν ένα πείραμα με βάσεις στη μαθηματική λογική. Οργανώνονται δύο ομάδες ανθρώπων 100 άντρες και 100 γυναίκες. Καθένας από αυτούς συνθέτει μια «λίστα επιθυμιών», βαθμολογώντας τα χαρακτηριστικά που εκείνος θεωρεί σημαντικά ή απαραίτητα. Το πώς θα συνδυαστούν λίστες και άνθρωποι (το πώς δηλαδή θα δημιουργηθούν ζεύγη) είναι κάτι που το αναλαμβάνει το πρόγραμμα του υπολογιστή. Κανένα από τα μέλη των ομάδων δεν έχει κάποια προκαθορισμένη ουσιαστική ή φυσική αξία την ομορφιά την καθορίζει ο καθένας σύμφωνα με τα δικά του κριτήρια. Δεν υπάρχει καμιά απάντηση στο γιατί ο ʼντρας 7 βρίσκεται σε υψηλότερη θέση από τον ʼντρα 20, για παράδειγμα. Ο ίδιος άντρας μπορεί να μπει στην πρώτη θέση στη λίστα κάποιας γυναίκας και στη λίστα μιας άλλης στην τελευταία. Το υπολογιστικό πρόγραμμα λειτουργεί παράλληλα και ταυτόχρονα: καθένας από τους άντρες βαθμολογεί, τυχαία, καθεμιά από τις γυναίκες και αντίστροφα. Το... ηλεκτρονικό ζευγάρωμα αρχίζει. Ο πρώτος άντρας (ή η πρώτη γυναίκα, δεν έχει σημασία το ποιος θα πάρει την πρωτοβουλία) προτείνει ένα ραντεβού στη γυναίκα που έχει την πρώτη θέση στη λίστα του. Εκείνη δέχεται. Δεν έχει άλλες προτάσεις, οπότε γιατί να απορρίψει κάποια που μπορεί να εξελιχθεί ενδιαφέρουσα; Ο ʼντρας 1 είναι ευτυχής και, προς το παρόν, η κυρία στην οποία έκανε την πρόταση δείχνει εξίσου ικανοποιημένη. Στη συνέχεια, ο ʼντρας 2 κάνει τη δική του πρόταση στη γυναίκα που βρίσκεται πρώτη στη δική του λίστα. Εκείνη δέχεται, εκτός κι αν πρόκειται για τη νέα σύντροφο του ʼντρα 1, η οποία είναι ακόμα ευχαριστημένη με την επιλογή της. Η διαδικασία συνεχίζεται μέχρι και ο τελευταίος άντρας της ομάδας να κάνει την πρότασή του, αναζητώντας το ιδανικό ζευγάρι του. Κάθε φορά που μία από τις γυναίκες λαμβάνει μία πρόταση από κάποιον που βρίσκεται σε υψηλότερη θέση στη δική της λίστα από τον τωρινό της σύντροφο, δέχεται την πρόταση και δημιουργεί μια καινούργια σχέση μαζί του. Ο «πρώην» είναι τότε ελεύθερος να αναζητήσει την τύχη του κάπου αλλού. Κάποια στιγμή, ύστερα από διάφορες αλλαγές, δημιουργείται μια αρκετά σταθερή κατάσταση, μέσα στην οποία είναι αδύνατον να βρεθεί ένας άντρας και μία γυναίκα που θα προτιμούσαν να είναι παντρεμένοι μεταξύ τους κι όχι με τους τωρινούς τους συντρόφους. Σε αυτή την απλουστευμένη διαδικασία, ένας άντρας και μία γυναίκα προσπαθούν για την καλύτερη δυνατή σχέση, σύμφωνα με τις δικές τους προτιμήσεις, τα δικά τους γούστα, τις δικές τους προτεραιότητες και ανεξάρτητοι ο ένας από τον άλλον. Και σ' αυτήν την ελεγχόμενη κοινωνία, ο καθένας ανταμείβεται για τη σοβαρότητα με την οποία παίρνει τις αποφάσεις του. Οι Gale και Shapley απέδειξαν πως όλοι οι άνθρωποι μπορούν να βρουν το ταίρι τους. Μπορεί να χρειαστεί να... δοκιμάσουν πολλές αγκαλιές, μπορεί στο μεταξύ να υπάρχουν κάμποσες πονηρές και λάγνες γεμάτες επιθυμία ματιές, όμως στο τέλος ο καθένας έχει βρει έναν σταθερό σύντροφο, με τον οποίο είναι ευτυχισμένος. Ανάλογα με τις τυχαίες προτιμήσεις και τη σειρά με την οποία τις βαθμολογεί ο καθένας από τους ανθρώπους της ομάδας, μπορεί να υπάρχουν περισσότεροι από έναν τρόπους να δημιουργηθούν ζευγάρια και να υπάρξει σταθερότητα. Όμως ορισμένες λύσεις είναι προτιμότερες από άλλες. Αρκεί να προσθέσει κανείς τις θέσεις όλων των συντρόφων μιας ομάδας και θα έχει ένα δείγμα μέτρησης της... ευτυχίας: όσο πιο χαμηλό είναι το νούμερο, τόσο πιο ευτυχισμένη η κοινωνία. Το καλύτερο αποτέλεσμα βέβαια θα έρθει αν όλοι έχουν δημιουργήσει σχέση με τον άνθρωπο της πρώτης τους επιλογής. Οι ερευνητές έγραψαν πολλούς ακόμη αλγόριθμους, σε μια προσπάθεια να πετύχουν όσο γίνεται μεγαλύτερη ευτυχία, συνειδητοποίησαν όμως πως έχουν να κάνουν με ανθρώπους των οποίων ο εγωισμός και τα αντικρουόμενα συμφέροντα δεν επιτρέπουν ποτέ να επιτευχθούν οι ιδανικές συνθήκες. Ένας άλλος ερευνητής μάλιστα, ο Υi-Cheng Ζhang από το Πανεπιστήμιο Fribourg της Ελβετίας, απέδειξε πως, όσο παράξενο κι αν φαίνεται, η αστάθεια είναι απαραίτητη για να υπάρξει ευτυχία σε μια κοινωνία. Στην καλύτερη, την πιο σταθερή λύση, η κοινωνία εμφανίζεται κατά 20% λιγότερο ευτυχισμένη από αυτό που ορίζεται ως «μέγιστη ευτυχία». Η ομορφιά που απογοητεύει Ο Guido Caldareli, φυσικός στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης, θέλησε να προσαρμόσει τον... ερωτικό αλγόριθμο των Αμερικανών στα σύγχρονα δεδομένα. Τροποποίησε λοιπόν μια μικρή παράμετρο, που όμως άλλαξε τελείως τα αποτελέσματα. Εισήγαγε το κριτήριο «ομορφιά» και είδε τον ευτυχισμένο μικρόκοσμο των ανθρώπων να... βουλιάζει μεμιάς. Καθένας από τους ανθρώπους των δύο ομάδων απέκτησε το χαρακτηριστικό «φυσική ομορφιά», το οποίο πολλαπλασιάζεται με τον παράγοντα βαρύτητας «U», ανάλογα με το πόσο σημαντική είναι για τον καθένα η ομορφιά. Στο... ηλεκτρονικό παιχνίδι του Caldareli, από τη στιγμή που ο παράγοντας «U» ήταν έστω ελάχιστα μεγαλύτερος από μηδέν, οι «όμορφοι» άνθρωποι «συνωστίζονταν» στις πρώτες θέσεις των προτιμήσεων, η επιλογή γινόταν πολύ δύσκολη. Η ευτυχία στα ζευγάρια μειώθηκε με γεωμετρική πρόοδο και, έκανε για πρώτη φορά την εμφάνισή της η απογοήτευση. «Παρ' όλο που οι πιο όμορφοι παίκτες εμφανίζουν αυξημένη αυτοπεποίθηση, η απογοήτευση σε ολόκληρο το σύστημα των ομάδων αυξάνεται δραματικά», λέει ο ίδιος ο Caldareli. «Όταν η αντίληψη για το "πιο όμορφο" τείνει να γίνει κοινή για όλους τους ανθρώπους μιας κοινωνίας, τότε γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να βρεις ανθρώπους ευτυχισμένους». Μήπως τα Μαθηματικά δίνουν απάντηση και στο πώς οι άνθρωποι γίνονται δυστυχισμένοι από τα πρότυπα ομορφιάς που προβάλλονται στις διαφημίσεις, την τηλεόραση, το σινεμά, τα περιοδικά; Ελπίδα όμως υπάρχει και για τους... άσχημους. Όπως εξηγεί ο καθηγητής της δαρβίνειας αισθητικής, Dev Singh, από το Πανεπιστήμιο του Τexas, είναι αδύνατον να μη μας ελκύει η ομορφιά ενός ανθρώπου, τουλάχιστον στην πρώτη φάση προσέγγισης κάποιου πιθανού συντρόφου. «Η ομορφιά σχετίζεται άμεσα με την ποιότητα και την επιτυχία της αναπαραγωγής», λέει ο ίδιος και εξηγεί πως πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα κίνητρα για να πλησιάσει κανείς έναν άνθρωπο του αντίθετου φύλου, το οποίο ποτέ δεν γίνεται αντιληπτό, δεν συνειδητοποιείται. «Δεν πλησιάζεις ποτέ μια γυναίκα, ρωτώντας την αν θέλει να γεννήσει τα παιδιά σου. Είναι όμως, όπως όταν τρως μια κουταλιά ζάχαρη. Δεν λες "τι ωραία, πήρα πολλές πολύτιμες θερμίδες". Απλά αισθάνεσαι την ωραία γεύση». Η εξέλιξη καθορίζει τις επιθυμίες, τη φαντασία όχι όμως και την πραγματική συμπεριφορά. «Οι προτιμήσεις σου καθορίζονται από την εξέλιξη. Οι επιλογές σου όμως δεν είναι απαραίτητα σύμφωνες με αυτές. Ένας 60χρονος, για παράδειγμα, δεν έχει, αντικειμενικά, τη δυνατότητα να δημιουργήσει δεσμό με μια 19χρονη κι έτσι δέχεται πως η ομορφιά και η νεότητα δεν είναι το παν.Τις περισσότερες φορές νικητής είναι ο ρεαλισμός, η αντιμετώπιση της πραγματικότητας ως έχει ή όπως την αντιλαμβανόμαστε». **************************************************************************** **************************************************************************** Ο ΑΛΓΟΡΙΘΜΟΣ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ Ο αλγόριθμος του έρωτα αποτελεί πέρα από μια πρόκληση για τα μαθηματικά, και μια πρόκληση των μαθηματικών, της επιστήμης γενικότερα, απέναντι στην Τέχνη, η οποία μέχρι τώρα είχε το προνόμιο να εκφράζει τα Ανθρώπινα Πάθη στις σελίδες της, τους πίνακες και τη μουσική της. Είναι δυνατόν να εκφράσουμε μέσω των μαθηματικών λογικών αλληλουχιών όλα αυτά που ονομάζουμε ως Έρωτα; Έστω ότι γίνεται. Οι συνέπειες κάτι τέτοιου θα ήταν ανυπολόγιστες. Αν δεχτούμε αυτό που έχουν πει κάποιοι, πως το κηνύγι του έρωτα είναι η κινητήρια δύναμη του κόσμου, η εύρεση του αλγόριθμου του έρωτα, θα αποτελούσε μια Επανάσταση και μια νέα Ηθική Οι άνθρωποι θα γλίτωναν το ψάξιμο και τη δυστυχία της απόρριψης. Τις ερωτικές αυτοκτονίες και τις επισκέψεις στα Πορνεία. Η μέρα του Αγίου Βαλεντίνου θα ήταν μέρα γενικής χαράς για όλους αφού κανείς δε θα ήταν μόνος, τρανή διατράνωση της επαλήθευσης του αλγόριθμου. Από την άλλη οι άνθρωποι θα εκχωρούσαν την ελευθερία της επιλογής τους ως τίμημα για μια δεδομένη ευτυχία. Ένα κομμάτι ευτυχίας προκαθορισμένο για τον καθένα ανάλογα με το μέσο όρο θα συγκέντρωνε στις βαθμολογίες κατάταξης του αλγόριθμου. Συνωστισμός στις πρώτες θέσεις και αδιαφορία για τις τελευταίες. Αν ο ʼλντους Χάξλευ έγραφε τώρα το Θαυμαστό Καινούριο Κόσμο σίγουρα θα χρησιμοποιούσε στην Κοινωνία που περιγράφει τον αλγόριθμο αυτό. Οι διάφορες κατηγορίες των μαζικά παραγόμενων με τα δεδομένα και ελεγχόμενα γενετικά και ανακλαστικά χαρακτηριστικά θα καταχωρούνταν στις λίστες του αλγόριθμου πριν καν τη γέννηση τους. Ίσως για να απαντήσουμε στα διλήμματα αυτά θα πρέπει να ορίσουμε την ελευθερία ως την απουσία της δυστυχίας, δυστυχία που οφείλεται στη συνείδηση του ότι υπάρχει και κάτι άλλο πέρα από αυτό που θεωρείται δεδομένο για εμάς. Ή ως τη δυνατότητα επιλογής, επιλογής σύμφωνα με τις προσωπικές μας επιθυμίες, επιλογές που φέρουν όμως πάντα το τίμημα τους. Αν δεχτούμε το δεύτερο τότε η πιο επαναστατική πράξη σε αυτή την κοινωνία θα είναι να βάλει κάποιος έναν υιό στον κεντρικό υπολογιστή που θα υπολογίζει τον αλγόριθμο του έρωτα της Κοινωνίας, ώστε ο πρώτος να κάνει ζευγάρι με τον τελευταίο και να γεννηθεί ένας μεγάλος και ωραίος έρωτας *********************************************************************************************** ΤΟ ΑΛΜΑ ΤΟΥ ΛΟΥΠΑΝΟ Ο Νάνος Βαλαωρίτης μέσα από την ιστορία αυτή θέτει δυο ερωτήματα για το πόσο μπορεί να αναλυθεί βάσει ενός αλγόριθμου ο έρωτας. Τα ερωτήματα αυτά είναι α. τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του έρωτα, τα συναισθήματα, οι πόθοι και ελπίδες μπορούν να μετρηθούν ποσοτικά και να αντικαταστήσουν τις μεταβλητές του αλγόριθμου β. ακόμα και αν μπορούν έχει νόημα; Γιατί εδώ μιλάμε για Ζωή και όχι για άσκηση πάνω στο χαρτί. Ο Νάνος Βαλαωρίτης εμμέσως θέτει τα ερωτήματα αλλά άμεσα απαντά. «Ακόμα και όταν είσαι μαθηματικός είναι δύσκολο να μαντέψεις ή να προβλέψεις ορισμένα πράγματα» «Αν και μαθηματικός, οι σκέψεις του όταν τις θόλωνε οι επιθυμία δεν ήταν ξεκάθαρες». Το να πιστεύεις ότι όλα μπορούν να υπαχθούν σε λογικές μετρήσιμες σχέσεις, αυτή η υπέρτατη Πίστη στον ορθολογισμός καταλήγει στον Ανορθολογισμό. Μήπως άλλωστε και τα δυο μας δεν χρειάζονται; Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΣΙΣΥΦΟΥ Ο Καμύ στρέφει τον προβληματισμό του γύρω από το Παράλογο του κόσμου. Όπως λέει στον Καλιγούλα, «οι άνθρωποι πεθαίνουν και δεν είναι ευτυχισμένοι» και όσοι εξεγείρονται ενάντια σε αυτή τη μοίρα «ζητάνε το φεγγάρι» Σαν τον Λουπάνο έχω κάνει και εγώ μετρήσεις χαζεύοντας τους ανθρώπους περιμένοντας το λεοφωρείο το πρωί. Ωραίοι και άσχημοι άνθρωποι, χαρούμενοι και κατσούφηδες, άνθρωποι που το προηγούμενο βράδυ κάναν έρωτα και άνθρωποι που το προηγούμενο βράδυ πνίγονταν στα δάκρυα. Είναι δυνατόν αυτά να ποσοτικοποιηθούν, και να αγνοήσουμε την προσωπική ιστορία, την εκπληκτική και ξεχωριστή προσωπική ιστορία του καθενός, και είναι εύκολο να βγει ένα νόημα από όλα αυτά; Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο Κουντερα συνδιάζει στοιχεία και από τον Βαλαωρίτη και από τον Καμύ. Στις ιστορίες του είναι και τρυφερός και κυνικός. Οι ήρωες τους είναι ατελείς όπως και οι έρωτες τους. Ζούνε προσπαθώντας να αποφύγουν το κιτς που συναντάται παντού και να δημιουργήσουν ένα μικρό κόσμο όπου θα μπορούν να προφυλαχτούν όποτε θέλουν από τις επεμβάσεις του μεγάλου και παράλογου κόσμου. Όσο μεγαλώνουν τόσο οι έρωτες τους ωριμάζουν και γίνονται ήσυχοι και ήρεμοι, βαθείς και γλυκείς. Κατακτώνται μέσα στην πορεία προς την κατάκτησή τους. Η ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΜΕΛΙ Και η ιστορία της Αμελί έχει κέντρο της τον έρωτα. Είναι μια ιστορία παραμυθοαληθινή οπού οι δυο ήρωες δεν μιλάνε παρά ελάχιστα και δεν αγγίζονται καθόλου. Την ίδια στιγμή όμως στο μυαλό του καθενός ο έρωτας αυτός μεγαλώνει ολοένα και γεννά κυκλικά απογοητεύσεις και ελπίδες. Ο καθένας ακολουθά τη δική του εσωτερική διαδρομή, τη μυθοπλασία του μέσω της οποίας θέλει να γίνει όσο το δυνατότερο αγνός για να προσφέρει τον πιο ωραίο του εαυτό στον άλλο. Η ένταση του έρωτα αυτού όλο και μεγαλώνει ωσπου στο τέλος όταν η Αμελί και ο Κάσοβιτς συναντιόνται ο έρωτας ξεσπά, παρασέρνει τα πάντα και κάνει τα πολλά λόγια περιττά *********************************************************************************************** Πολλές εκδοχές λοιπόν για ένα, ένα; πράγμα μόνο τον έρωτα. Διαλέξτε ή βρείτε τη δική σας. Η εκπομπή ένα πράγμα έχει μόνο να συμβουλέψει. Μην κάθεστε στα αυγά σας, να ερωτέυεστε!
angelos0 Δημοσ. 20 Μαΐου 2002 Δημοσ. 20 Μαΐου 2002 oti kai na lene ena swro algori8moi...erwtas einai kai bgainei apo ekei pou den to perimeneis...pragmatika ekei pou den to perimeneis kai eiani toso wraios............... <img border="0" title="" alt="[Roll Eyes]" src="images/icons/rolleyes.gif" />
pseira Δημοσ. 20 Μαΐου 2002 Δημοσ. 20 Μαΐου 2002 Sumfwna me ton algori8mo stin xeiroteri periptwsi na exeis dipla sou mia gynaika tin opoia "perasan" 100 antres... <img border="0" title="" alt="[smile]" src="images/icons/smile.gif" /> Kala einai e?
Cristina Δημοσ. 20 Μαΐου 2002 Μέλος Δημοσ. 20 Μαΐου 2002 </font><blockquote><font size="1" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">quote:</font><hr /><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Originally posted by angelos0: <strong>oti kai na lene ena swro algori8moi...erwtas einai kai bgainei apo ekei pou den to perimeneis...pragmatika ekei pou den to perimeneis kai eiani toso wraios............... <img border="0" title="" alt="[Roll Eyes]" src="images/icons/rolleyes.gif" /> </strong></font><hr /></blockquote><font size="2" face="Verdana, Helvetica, sans-serif">Αχ... Ναι! Είναι τόοοοσο ωραίο πράγμα να είσαι ερωτευμένος! Να σε παρασέρνει αυτό το συναίσθημα και να αφήνεσαι να γίνεις ένα με τον άνθρωπό σου! Να νιώθεις αυτήν την υπέρτατη ζάλη να σε κυριεύει και όλες οι λέξεις του κόσμου να φαντάζουν λίγες εμπρός στο μεγαλείο του έρωτα σου για τον άνθρωπό που βρίσκεις μοναδικό... Ακόμα κι αν κάποτε πόνεσαμε, αυτό θα είναι πάντα μοναδικά μαγικό και τόσο μα τόσο λυτρωτικο.... Αχ!
Προτεινόμενες αναρτήσεις
Αρχειοθετημένο
Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.