Μ'αεροπλάνα...

[paylidis]

Ενίοτε και πουτσόκρυο.

 

Μου θύμισες αθανατες (και οχι μακρινές) στιγμές με ATR-42 by Olympic Airways... να βρωμάνε τα παπουτσια του τελευταίου και να τα μυριζει και ο μπροστα και να ζητάω επίτηδες εξοδο κινδύνου (που ειναι τέρμα μπροστα) και μπάζει μπας και ανανεωθεί ο αέρας...

 

Το γαματο ήταν που μερικοι "εξυπνοι" κουστουμάτοι κλπ ζητούσαν θέσεις μακρια απο το φτερό (και οι κοπέλες στο τσεκ ιν χαζογελάγανε απο μέσα τους) και μόλις βλέπανε το ρημάδι 20ετιας κοιτούσαν να βρούνε κανέναν ακόμα κουστουμάτο να γκρινιάξουν παρέα...

 

Αθανατες στιγμές... Είχα κάνει απόσβεση τις οτωασπίδες μου...

 

Επίσης, μην ντρέπεστε να ζητησετε συγκεκριμένες θέσεις... εγώ έχει τύχει να πάρω και τηλέφωνο νωρίτερα... Το κλασσικό μου ήταν το "21F παρακαλώ" στα RJ-100 της Aegean. Τελευταία σειρά, σχεδον παντα αδειο το διπλα καθισμα (οι 2-3 τελευταιες ειναι κ διαδες λόγω στενεματος της ατρακτου)

 

---------- Προσθήκη στις 23:23 ---------- Προηγούμενο μήνυμα στις 23:21 ----------

 

Ή ακόμα καλύτερα, μια θέση πίσω απ' τις εξόδους κινδύνου. Και ασφάλεια και άπλα.

 

να προσθέσω οτι οι αεροσυνοδοι της Ολυμπιακής (της νέας φυσικα) πλέον κάνουν 2-3 λεπτά διάλεξη σε οποιον κάθεται εκει για να του δείξουν πως να ανοιξει την εξοδο κινδύνου σε περιπτωση αναγκης, ή θα σου χαλάσω την ευχαριστη ιδεα...;

Φυσικα και κάνουν πολύ καλα

[StrEaMLiNe]

Εξηγείστε μου κάτι, γιατί όταν προσγειώνεται το αεροπλάνο πολλοί χειροκροτούν τον πιλότο; Το κάνουν σα να έμαθαν πως η γυναίκα του γέννησε αγόρι, δουλειά του δεν είναι να το προσγειώσει σωστά;

[Tenshi]

Εξηγείστε μου κάτι, γιατί όταν προσγειώνεται το αεροπλάνο πολλοί χειροκροτούν τον πιλότο; Το κάνουν σα να έμαθαν πως η γυναίκα του γέννησε αγόρι, δουλειά του δεν είναι να το προσγειώσει σωστά;

 

Και η δουλειά του χειρούργου είναι να σε "κάνει καλά" (και μάλιστα πληρώνεται γι αυτό),παρ'όλα αυτά τον "μποναμά" του τον τσεπώνει...τζάστ ιν κέϊς

[minarokeftes]

Εξηγείστε μου κάτι, γιατί όταν προσγειώνεται το αεροπλάνο πολλοί χειροκροτούν τον πιλότο; Το κάνουν σα να έμαθαν πως η γυναίκα του γέννησε αγόρι, δουλειά του δεν είναι να το προσγειώσει σωστά;

 

Όσες φορές το έχω κάνει, τα χέρια μου ήταν κόκκινα και δεν τα ένιωθα για μερικά λεπτά απο το πάθος που χειροκροτούσα.....

 

Εγώ το βλέπω πως έχει τις ζωές μας στα χέρια του και τελικά δεν παθαίνουμε τίποτα....

 

Επίσης μόλις πατήσει ρίχνω άπειρα καντίλια στους αδερφούς Wright που εφηύραν το καταραμένο!!!

[paylidis]

Εξηγείστε μου κάτι, γιατί όταν προσγειώνεται το αεροπλάνο πολλοί χειροκροτούν τον πιλότο; Το κάνουν σα να έμαθαν πως η γυναίκα του γέννησε αγόρι, δουλειά του δεν είναι να το προσγειώσει σωστά;

 

ΧΑχαχαχαχαχαχα! Ελληνικό φαινόμενο, 101%. Επειδη βλέπουν οι γιαγιαδες τις ταινίες που ολο και κατι παει στραβα αλλα στο τέλος κατεβαίνει κ χειροκροτανε μεσα γι'αυτο το κάνουν (ευτυχώς οχι παντα γιατι είναι γελοιο και μου ξεφευγουν κατι τετοια ->:lol:)

[Highlander]

Αν και πιστεύω ότι μάλλον θα με πάνε μέσα, θέλω μια φορά να ταξιδέψω με αεροπλάνο και να κάνω ότι φοβάμαι και ότι θα πέσει κλπ.

Αλλά θες καλή παρέα να το κάνεις αυτό.

[Sellers]

Χαιλάντερ όνομα και πράμα...

[YiN]

Ναι θα εχει πολυ γελιο, ειδικα αν είναι κανένας φοβικός μέσα (καλή ώρα σαν εμένα) και σπειρεις την υστερία.

[freedubus]

Κάποτε σε μια πτήση την ώρα που σηκωνόταν δεν ήταν ένας Κινέζος που άρχισε να ουρλιάζει και να σκίζει τη Βίβλο με τα δόντια του;

[akpe]

Άκου φίλε, μία είναι η λύση να σωθείς, αυτό που κάνω κι εγώ και έχω ηρεμήσει.

 

Παίρνεις την βαλεριάνα και την βράζεις σε ζεστό νερό μέχρι να γίνει τσάι. Στην συνέχεια σε ένα μπολάκι χτυπάς τις δραμαμίνες με τα βάλιουμ μέχρι να γίνουν ένα, και χύνεις σιγά σιγά το τσάι βαλεριάνας να μην σβολιάσει. Αφήνεις στην άκρη το μίγμα να δέσει. Ψιλοκόβεις τα βάλιουμ στα 4 όπως κάνουν οι γιαγιάδες και τα ανακατέβεις καλά με υπονοστεντόν. Το μυστικό είναι στο ανακάτεμα. Πρόσεχε να μην τα θρυψαλίσεις τελείως και γίνουν σκόνη. Στην συνέχεια, για γεύση και μόνο αναβράζεις ένα ντεπόν (σε μερικά χωριά χρησιμοποιούν παναντόλ, εσύ όπως θες) και ρίχνεις μέσα τα αναμεμειγμένα χαπάκια. Μόλις τελειώσει ο αναβρασμός, τα ρίχνεις όλα έτσι όπως είναι στο μίγμα που έφτιαξες νωρίτερα και το βάζεις στο ψυγείο να κρυώσει για 1 με 2 ωρίτσες. Το πίνεις ακριβώς πριν κάτσεις στην θέση σου στο δελφίνι, αλλιώς θα σε κουβαλάνε. Επίσης δεν χρειάζεται να φτιάξεις κι άλλο για το γυρισμό. Κρατάει αυτό...

 

epic post

 

Πιο πρακτικό όμως δεν θα είναι να κατεβάσω 1.5 λίτρο κρασί πρίν το ταξίδι;

 

γαμα τις βαλεριανες. δραμαμινες θα σου χρειαστουν αν εχει ευαισθησια. κουναν σαν πουστηδες τα δελφινια ασε που βρωμαν και ειναι και κλειστα.

 

Με ζαλάδες δεν έχω και τραγικό πρόβλημα, εντάξει, το θέμα είναι να μην με βαρέσει φοβία/άγχος κατακέφαλα, εξού και η βαλεριάνα

 

Το γαμώτο είναι πως όταν με πιάνει γενικώς φοβία στην θάλλασα την αντιμετωπίζω κόβοντας βόλτες στο πλοίο (ενίοτε καπνίζοντας τα κέρατά μου). Εκτός της μουσικής υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείς να κάνεις. Έχει πλάκα σε f/b με 8bft να περπατάς προσπαθώντας να κρατήσεις ισορροπία χωρίς να γίνεις ρεζίλι, να προσπαθείς να στοχεύσεις στην τουαλέτα, να απολαμβάνεις αντιδράσεις πιο χεσμένων από σένα (εαν υπάρχουν) κ.λπ. Στο δελφίνι γαμώτο, που σκατά να βγείς και τι σκατά να κάνεις;

 

Αν και πιστεύω ότι μάλλον θα με πάνε μέσα, θέλω μια φορά να ταξιδέψω με αεροπλάνο και να κάνω ότι φοβάμαι και ότι θα πέσει κλπ.

Αλλά θες καλή παρέα να το κάνεις αυτό.

 

Μέσα δεν θα σε πάνε, απλά είναι ελαφρώς μαλακία αν δεν είστε μόνοι σας.

 

Στο περιστατικό που αναφέρω παραπάνω, γυρίζαμε από Πάρο, και χτυπήσαμε εντελώς ξαφνικά 8ράκι στον Σαρωνικό. Υπήρχε πρόβλεψη δηλαδή, αλλά οι περισσότεροι επιβάτες ήταν ανυποψίαστοι. Ανάμεσα τους, μια παρέα δεν θα ήταν πάνω από 16, καθισμένοι στο κατάστρωμα πίσω από εμάς. Τρείς ολόκληρες ώρες μας είχαν σπάσει τα νεύρα. Κάποια στιγμή και ενώ η θάλασσα έχει αρχίσει ελαφρώς να αγριέυει μια χαζοχαρμόσυνη κοπελιά αρχίζει να ουρλιάζει (ακόμα γελώντας χαριτωμένα) πως θα βουλιάξουμε, σώστε τα γυναικόπαιδα, οι βιολιστές στο κατάστρωμα κλπ, έχοντας αγκαλιάσει στην κυριολεξία το κάγκελο. Αυτομάτως μωρά και σκυλιά σε αρκετά μεγάλη ακτίνα αρχίσαν να τσιρίζουνε. Λίγο αργότερα χτυπάμε το πρώτο γερό κυματάκι, έτσι όπως είχε κάτσει παραλίγο να φύγει από κάτω (ή τουλάχιστον έτσι νόμισε). Κόβει μαχαίρι το γέλιο, πετάει μια στριγγλιά, και τρέχει σούμπιτη με την παρέα της μέσα.

 

Όταν αποβιβαζόμασταν στον Πειραιά, ήταν ακόμα μέσα στο σαλόνι του πλοίου και έκλαιγε.

 

That's what I call karma

[partblah1990]

Δείτε όμως τι συμβαίνει στους δρόμους κάθε μέρα , η κατάσταση ειναι τραγική Μ.Ο είναι 4 απώλειες την ημέρα!!! Καλύτερα αεροπλάνο λοιπόν .

[evabb]

μια φορα με το εξπρες σαντορινη απο σαντορινη, νυχτα τωρα ειχαμε μπει στο καβο ντορο ηδη και κουναγε σαν πουστης. οποτε σε καποια φαση εμεις στο τελευταιο σαλονι τερμα πανω των διακεκριμενων την ειχαμε πεσει στις πολυθρονες και λαγοκοιμομασταν μεχρι που ηρθε ενα κυμα και επλυνε ολο το παραθυρο και ξυπνησαμε. μετα ξανακοιμηθηκα, την αλλη μερα μου ειπε η μανα μου οτι καπσια στιγμη ειχε μπει ενας αξιωματικος και μετραγε τα σωσιβια στα ντουλαπια

[ΦΡΑΝΤΣΕΣΚΑ ΣΑΝΤ]

ΧΑχαχαχαχαχαχα! Ελληνικό φαινόμενο, 101%. Επειδη βλέπουν οι γιαγιαδες τις ταινίες που ολο και κατι παει στραβα αλλα στο τέλος κατεβαίνει κ χειροκροτανε μεσα γι'αυτο το κάνουν (ευτυχώς οχι παντα γιατι είναι γελοιο και μου ξεφευγουν κατι τετοια ->:lol:)

 

πάντως στα άπειρα ταξίδια που έχω κάνει από μικρή, η πρώτη φορά που άκουσα χειροκρότημα ΔΕΝ ήταν σε πτήση εσωτερικού