Προς το περιεχόμενο

Μ'αεροπλάνα...


Sellers

Προτεινόμενες αναρτήσεις

Δημοσ.

Λοιπόν... Να πως έχει το θέμα:

 

Ενώ μέχρι και τα 17-18 μου ταξίδευα άφοβα και χαλαρά, απο εκεί και μετά και χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο τα τελευταία 3 χρόνια με έχει πιάσει μια περίεργη φοβία με τα έρπλεινς. Δεν είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό αλλα είναι ενοχλητική και μόνο που υπάρχει.

 

Κάποιες φορές, κατα την διάρκεια του ταξιδιού, τυχαίνει και ξεχνιέμαι, όλα εντάξει. Αλλά να που έρχεται η στιγμή να κάνει και τις αναταράξεις του, και έτσι και ξεκινήσει, με πιάνει τρελό άγχος στην ιδέα της πτώσης. Πόρνη βαρύτητα.

 

Εσείς τι κάνετε για να ξεχαστείτε εκεί πάνω ?

  • Απαντ. 147
  • Δημ.
  • Τελ. απάντηση
Δημοσ.

Επίσης απ' ότι μου έλεγε μια φίλη, η βαλεριάνα χαλαρώνει αρκετά τα πράγματα. Και αυτή φοβόταν, δεν ενοχλούνταν.

Δημοσ.

Παντως μια φιλη που τρεμει το αεροπλανο ακομα και οταν ολα ειναι ηρεμα και χωρις αναταραξεις,την προμηθευσα με μερικα xanax(τη μικρη δοση) και τωρα καπως την παλευει.Δεν το ξεπερασε,αλλα τουλαχιστον δεν ταξιδευει με 130 σφυγμους συνεχεια.

Δημοσ.

Kαταρχήν εχεις επηρεαστεί από το Λοστ.. 2ον οτιδηποτε σε κανει να ξεχνιέσαι κουβεντουλα ftw δλδ.. όχι ομως με θέμα τις πτωσεις αεροπλάνων ή τους διδυμους πύργους :-D

Δημοσ.

Αυτό που μπορώ να σκεφτώ είναι το εξής πρακτικό. Να παραβιάσεις τον απαράβατο κανόνα των ταξιδιών. Δηλαδή: Να μιλήσεις σε κάναν ύποπτο διπλανό σου, ειδικά αν είναι ηλικιωμένος. Κατά πάσα πιθανότητα θα αρχίσει να μιλάει ακατάπαυστα. Σε αυτή την περίπτωση παίζει να εύχεσαι να γίνει καμιά αναταραχή απλά και μόνο για να σκάσει, για λίγα λεπτά έστω.

Δημοσ.

Σε καταλαβαίνω 1000% Έχω το ίδιο μόνο που όσο ταξιδεύω τόσο πιο πολύ φοβάμαι, θυμάμαι την πρώτη φορά που πέταξα φοβήθηκα μόνο στην απογείωση, τώρα έχω φτάσει σε σημείο να φοβάμαι ακόμα και απο τα βίντεα που βλέπω στο youtube. Όταν αναγκάζομαι να πετάξω το μόνο που κάνω είναι να έχω ΤΕΡΜΑ την μουσική, τέρμα όμως για να μην ακούω τους κινητήρες καθόλου...

 

Αφού σκέφτομαι να πάω σε ψυχολόγο να κοιταχτώ, ούτε 20 λεπτά απο Χίο Αθήνα δεν είμαι ικανός να πάω...

Δημοσ.
Kαταρχήν εχεις επηρεαστεί από το Λοστ..

 

Το έχω σκεφτεί κι'αυτό. Χωρίς πλάκα...

 

Τα ηρεμιστικά ήταν μια λύση που σκέφτηκα αλλά δεν θέλω να πάρω και χάπια για κάτι τόσο απλό. Η κοπελιά μου που είναι ψυχολόγος με είπε πως έχει και όνομα αυτό το συγκεκριμένο πράγμα (το να αρχίσεις να φοβάσαι τα αεροπλάνα απο ένα σημείο και μετά) και πως υπάρχουν ομάδες στα αεροδρόμια τα οποία σε βοηθάνε να το ξεπεράσεις, δείχνοντας σου το αεροπλάνο και τα πιο ''απόμερα'' μέρη του έτσι ώστε να μην το θεωρείς ξένο σώμα. Αλλά τώρα να τρέχω σαν τον τρελό σε ομάδες??? Καλά όλα αυτά δεν λέω, αλλά έτσι και σε μπει η ιδέα στο μυαλό, δεν βγαίνει με καμία παναγία...

Δημοσ.
αλλά έτσι και σε μπει η ιδέα στο μυαλό, δεν βγαίνει με καμία παναγία...

 

Πόσο συμφωνώ μαζί σου!!!!!!!

 

 

Να πώ και μια φορά που χέστηκα απάνω μου... Πήγαινα Κύπρο και σε κάποια στιγμή άκουγα τέρμα μουσική, και δεν ξέρω πως διάολο μου μπαίνει η ιδέα οτι σταμάτησε ένας κινητήρας και τον ξανα βάζει σε λειτουργία ο μάστορας.... Ε για 30 δευτερόλεπτα πρέπει να βάρεσα 300 πίεση. Έχω και το άλλο οτι με πιάνει απο μια μέρα νωρίτερα και δεν κοιμάμαι ΣΤΑΛΑ

 

Δημοσ.

Υπάρχει η γενικότερη πεποίθηση ότι για να ξεπεράσεις τις όποιες φοβίες σου πρέπει να τις αντιμετωπίσεις. Βασικά στο χέρι σου είναι, δε νομίζω να χάσεις τίποτα πηγαίνοντας μια φορά σε μία από αυτές τις ομάδες. Εξαρτάται βέβαια κι απ' τον χαρακτήρα, εγώ έχω υψοφοβία, ε δε βγαίνω στα μπαλκόνια, δεν είμαι τρελός, ΛΟΚΟ.

Δημοσ.

Την τελευταία φορά που ταξίδεψα με αεροπλάνο, άκουγα mp3, είχα κλειστά τα μάτια σε όλη τη διάρκεια της πτήσης, έμπηξα να νύχια μου στην παλάμη μου όπως έσφιγγα της γροθιές μου και ίδρωσα ολόκληρος.

 

Σημείωση: Ήταν πτήση Αθήνα - Αλεξανδρούπολη. Δεν θέλεις να μάθεις όταν πήγα Αγγλία ή Γερμανία πώς έκανα.

Δημοσ.
Την τελευταία φορά που ταξίδεψα με αεροπλάνο, άκουγα mp3, είχα κλειστά τα μάτια σε όλη τη διάρκεια της πτήσης, έμπηξα να νύχια μου στην παλάμη μου όπως έσφιγγα της γροθιές μου και ίδρωσα ολόκληρος.

 

Σημείωση: Ήταν πτήση Αθήνα - Αλεξανδρούπολη. Δεν θέλεις να μάθεις όταν πήγα Αγγλία ή Γερμανία πώς έκανα.

 

Σα να με βλέπω εν ώρα πτήσης!!!! Τα ίδια συμπτώματα!!!:lol::lol::lol:

Δημοσ.
Υπάρχει η γενικότερη πεποίθηση ότι για να ξεπεράσεις τις όποιες φοβίες σου πρέπει να τις αντιμετωπίσεις. Βασικά στο χέρι σου είναι, δε νομίζω να χάσεις τίποτα πηγαίνοντας μια φορά σε μία από αυτές τις ομάδες. Εξαρτάται βέβαια κι απ' τον χαρακτήρα, εγώ έχω υψοφοβία, ε δε βγαίνω στα μπαλκόνια, δεν είμαι τρελός, ΛΟΚΟ.

 

Ακροφοβία λέγεται αυτό.

Δημοσ.
Λοιπόν... Να πως έχει το θέμα:

 

Ενώ μέχρι και τα 17-18 μου ταξίδευα άφοβα και χαλαρά, απο εκεί και μετά και χωρίς κάποιον συγκεκριμένο λόγο τα τελευταία 3 χρόνια με έχει πιάσει μια περίεργη φοβία με τα έρπλεινς. Δεν είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό αλλα είναι ενοχλητική και μόνο που υπάρχει.

 

Κάποιες φορές, κατα την διάρκεια του ταξιδιού, τυχαίνει και ξεχνιέμαι, όλα εντάξει. Αλλά να που έρχεται η στιγμή να κάνει και τις αναταράξεις του, και έτσι και ξεκινήσει, με πιάνει τρελό άγχος στην ιδέα της πτώσης. Πόρνη βαρύτητα.

 

Εσείς τι κάνετε για να ξεχαστείτε εκεί πάνω ?

 

 

Ζητάω να δώ ταινίες στο αεροπλάνο!

 

Αρχειοθετημένο

Αυτό το θέμα έχει αρχειοθετηθεί και είναι κλειστό για περαιτέρω απαντήσεις.

  • Δημιουργία νέου...